Ziek jeugdzorgsysteem en rol pleegouders daarin
Ik start deze draad nav de draad van Jasmino, een jonge pleegmoeder die hier komt voor advies etc. In deze draad heb ik mijn gal gespuwd over de manier waarop de besluitvorming in de jeugdzorg verloopt en hoe ik vind dat pleegouders daar onderdeel van zijn. Hoe een kleine hulpvraag kan leiden tot een uithuisplaatsing, waarna ouders niet meer tellen en de pleegouder groot respect geniet voor het 'goede werk' wat hij doet. Maar is dat wel zo. Of loop je als pleegouder toch ook wel -met al je goede bedoelingen- toch ook wel het risico onder de noemer weldaad mee te doen aan een enorme misdaad. Want dat is het onrechtmatig uit huis halen en houden van kinderen. Wie praat mee?
Ja, klopt tonny
Die jongen is het. De documentairemaakster van Rauw heeft nu een vervolg hierop gemaakt dat Rauwer heet. Met dus deze nieuwe ontwikkelingen erin.
En w.b. werken e.d. de moeder zegt dat als hij 18 is hij het allemaal zelf mag weten wat hij eet. Maar ik vraag me af, kan hij dan nog wel anders eten?
Annej
Je schrijft:
En verder denk ik dat je de sociale kaart en inventieve mogelijkheden goed in beeld moet brengen om als het moment daar is je hulp aan te bieden.
Bedoel je met deze sociale kaart het netwerk of juist hulpverlenende instanties? Want die laatste dat is dus juist mijn vraag. Welke instanties helpen wel zonder meteen het kindje weg te halen.
Meeleefgezin vind ik wel een mooie optie.
Ik ga verder niet teveel vertellen over de achtergrond van deze vrouw, vind ik te privacy-gevoelig. Maar op wat voor gronden zou ze evt. in aanmerking komen voor cursussen e.d.? En waar worden deze cursussen dan gegeven? Ik weet dat CJG's cursussen geven. Is dat wat je bedoelt?
Tango
Bij een verstandelijke beperking heb je soms trainingscentra bij grotere instellingen. Daar leren jongeren, en soms ouderen, koken, financiele zaken, boodschappen doen, schoonmaken van een trainer die de zaak in kleine stapjes voor ze aanbied en toeziet dat het ze lukt en wat ze mogelijk nodig hebben dat het wel lukt. Wordt ook wel hier en daar wegbezuinigd heb ik gemerkt, maar met een reden is er misschien een pgb mogelijk of je kunt de gemeente vragen dit te financieren. Soms kun je een beroep doen op een vrijwilliger van de gemeente, dan wel iemand met geduld en compassie. En natuurlijk ben je daarvoor afhankelijk van de wens en het inzicht van de a.s. moeder.
Maar je kunt ook naar buurthuizen kijken waar soms zaken aangeboden worden waar deze mevrouw wat aan zou kunnen hebben. Dus deels regulier en deels eigen netwerk-iemand staat toch niet helemaal alleen in het leven? Soms heeft het zin om het eigen netwerk, tantes, ouders , broers en zusters, te betrekken door ze een specifieke taak te geven. Uiteraard in overleg met a.s. moeder. En er zijn soms nog steeds mogelijkheden voor een soort INAS-stage, stage huishoudelijk werk, bij sommige scholen, kun je ook nog informeren. Daarvoor is het noodzakelijk dat iemand ook thuis is, dat was in mijn situatie niet handig want ik zat toch op mijn werk, dus ik heb het wel gevonden maar kon er zelf niets mee.
Tango: bouw vriendschap op - of laat het los
Tango, het is best wel goed om je eens in te beelden hoe het zou zijn als mensen vinden dat jij hulp nodig hebt. Hoe zou jij het vinden om afhankelijk te moeten zijn van anderen. Wat moet je doen wanneer je ergens onenigheid over krijgt. Stel dat je eens voor dat iemand over jou de vuile was buiten zou kunnen gaan hangen.
Als je echt iemand wilt helpen dan kan dat alleen wanneer diegene vraagt om hulp. Maar diegene is dan afhankelijk van jou en staat vervolgens bij jou in het krijt.
Beter is het om een vriendschap op te bouwen met deze alleenstaande vrouw. Vraag jezelf af wat zij voor jou kan betekenen. Waarin zou deze alleenstaande vrouw jou kunnen helpen. Alleen dan ben je instaat om wederzijds vertrouwen op te bouwen. Je bent dan afhankelijk van elkaar.
Probeer daarbij ook onderwerpen te vinden waar jullie je beide voor interesseren. Ga eens samen met elkaar uit. Of ga bij elkaar gezellig op bezoek, zonder de noodzaak te voelen om elkaar te moeten helpen.
Hoe jij nou tegenover die vrouw aankijkt, zo hebben ook mensen uit onze omgeving tegen ons aangekeken. Voor de schooldirecteur was mijn kind zijn zorgenkindje. In zijn ogen zouden wij hulp nodig hebben. In het begin heeft hij Jeugdzorg ook van ons afgehouden, want hij wilde een goed vertrouwensband met ons opbouwen. Alleen bleef hij een vertekend beeld houden over onze leefwijze en onze manier van opvoeden. Op een gegeven moment ging het echter steeds slechter met mijn kind op school. Er gingen orthopedagogische adviezen uit naar de school met duidelijke didactische en pedagogische aanbevelingen die ze zouden kunnen toepassen. Deze school weigerde echter om wat te doen met die aanbevelingen. We konden ons kind ook niet op een andere school plaatsen omdat wij daar door die directeur in een kwaad daglicht werden gesteld. Het liep steeds meer uit de hand. Men had grote zorgen en dus moest Jeugdzorg er bovenop komen. Het zou allemaal aan die koppige ouders liggen. Deze school heeft ons kind ook willen schorsen omdat ze haar niet meer konden handhaven. Ze werd bijna elke dag uit de klas gehaald. En dat ging er bepaald niet zachtzinnig aan toe.
We hebben haar op een school kunnen plaatsen die wel deze aanbevelingen op zich wilde nemen en die meer op dezelfde lijn staat met onze manier van opvoeden. Maar ook dat ging niet van het lije dakje. Mijn kind hadden ze op die oude school compleet gesloopt. Mede dankzij het AMK dat aan school schreef dat wij opvoedondersteuning nodig hadden en dat ze ons in de gaten moesten blijven houden. Daar zijn we pas later achter gekomen toen we de dossiers op hadden gevraagd.
Waarom ik dit vertel is omdat die directeur met dezelfde gedachten rondliep als jij over die alleenstaande vrouw.
Wat mij in deze geschieden op is gevallen, is dat mensen die medelijden hebben met een kind, zichzelf helemaal goed gaan praten. Over elk klein dingetje wat zich voorviel werd mijn kind in een heel zielig kader geplaatst. Deze directeur vergrote dit kader enorm uit, alle signalen die niet binnen dat kader paste werden weg gebagatelliseerd.
Die situatie die jij beschrijft vind ik eerlijk gezegd helemaal niet zorgwekkend. Dat is jouw mogelijk idee van een normsituatie. De vraag die je meer moet stellen is - bekeken vanuit het perfectief van het kind - hoe beleeft het kind deze situatie.
Zorgwekkend is wel dat Jeugdzorg haar situatie zorgwekkend kan gaan vinden. Je zou deze vrouw en haar kind bijvoorbeeld kunnen helpen aan hele goede advocaat die ze achter de hand kan houden voor het geval dat. En met een ondersteunend netwerk dat dit kind beschermt tegen Jeugdzorg.
Wat wel goed uitwerkt bij mensen is als ze een zinvol bestaan kunnen leiden. Ze krijgt al een gewenst kind, dus dat komt wel goed. Daar zou ik mij geen zorgen over maken. Verder kun je kijken of zij iets voor jou kan betekenen, of voor andere mensen in de buurt. Zulke dingen zullen haar meer voldoening en levensgeluk geven, dan buurvrouwen die haar zielig vinden en het huis komen schoonschrobben.
Hadden wij maar zulke uitslovende buren. Dat zou makkelijk wezen 
Wat ik bedoel is, dat als zij erkent wordt als persoon, dan is ze beter in staat om voor zichzelf te zorgen en voor haar kind.
Mocht dit allemaal niet lukken, dan raad ik je aan om dit kind los te laten. Je zou een AMK melding kunnen maken, met het gevolg dat het kind er vele malen slechter van af is. Ik ben van mening dat de aandacht van de hulpverlening altijd uit moet gaan naar de melder, zodat die kan leren om effectieve hulp aan te bieden. Maar helaas werken ze daar niet zo. En als je de boel los weet te laten dan komt het vaak op een andere manier wel weer goed, dan je dat voor ogen had.
Wow richard
"Wat ik bedoel is, dat als zij erkent wordt als persoon, dan is ze beter in staat om voor zichzelf te zorgen en voor haar kind."
Zo makkelijk walst een mens daar over heen. Maar je hebt helemaal gelijk Richard. Voor mij kan dat ook zonder wederkerigheid, als hulpverlener zeg maar, ook al komt er altijd wel wat terug, maar een goede hulpverleningsrelatie begint met interesse en iemand zien staan als persoon met al haar kwaliteiten. De gezelligheid en het contact dat je met elkaar hebt versoepelt de hulprelatie, en maakt goede hulp mogelijk.
Tegenwoordig moeilijk te realiseren omdat alles vaak met minutenwerk en gestresst gedaan moet worden als je in een betaalde functie zit.
Vanavond op tv
Ik volg deze draad allang, zit zelf al 3 jaar in de hel van BJZ. Over mijn persoonlijke ervaring wil ik niets zeggen, te moeilijk en pijnlijk.
Maar toevallig komt er een documentaire op tv vanavond die mij de moeite waard lijkt om te kijken. Ook hier heeft BJZ gefaald en het kind beschadigd, ik ken de betrokken partijen.
http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/reportage/pieter-wil-zijn-zoon-weer-zien/
Reacties
Stukje gisteren 1 vandaag Zeeland:
Wat de professor o.a. aangaf was: Nederland zegt dat ze zo min mogelijk UHP willen, maar zijn de koning van UHP van Europa.
Ik denk dat hier ook een kern van probleem zit. Lijkt wel mooipraterij wat er na gestreefd wordt. Allerlei mooie folders, goede ideeen, mooie praatjes…..
De werkelijkheid/praktijk is helaas anders.
Er werd aangegeven: hou op met BJZ bashen, draag dan ideeën aan. Ik denk dat er al verschrikkelijk veel goede ideeën zijn aangedragen. Alleen worden die gebasht!
Het lijkt erop dat men kop in zand steekt.
Ik zag laatst kinderfilmje die op werkelijk lijkt. Een jongen (leider) wordt ziek en moet vervanger regelen. Hij zoekt als zijn vervanger een miezerig, bang jongetje uit. Dat dus geen concurrentie van hem is.
Dat bange, miezerige jongetje wordt een verschrikkelijke leider. Macht stijgt hem naar het hoofd.
Ik heb het gevoel dat dat in zijn algemeenheid binnen BJZ ook geldt.
Mensen voelen zich machtig, kijken alleen door hun eigen bril. Verzanden in de ingebakken structuur van BJZ.
Tango: je hebt hulpvraag m.b.t. jonge zwangere vrouw. Alleen kan ik daar niet adequaat op antwoorden. Ik zou denk ik willen weten: hoe komt het dat zij haar huis niet schoon houdt, eigenlijk niet goed voor zichzelf zorgt. Waar is de vader van baby in dit geheel. Waar zijn ouders van het meisje. Wat is de achtergrond? Wat is haar gestelheid (depressief, onzeker, lage intelligentie, enz).
Ik zou dus meer willen weten over achtergrond van meisje waarom zij zo in het leven staat.
En kijken of daar in iets gebeuren kan. En van daaruit verder bouwen. Kortom wat is echt haar hulpvraag en hoe gaan jullie samen met haar stappen zetten op weg naar haar eigen zelfstandigheid.
Misschien kunnen hele simpele dingen haar helpen, zoals een schoonmaakschema, dagschema, enz. Misschien heeft ze geen overzicht en doet daarom maar niets.
Ik weet het niet, maar denk dat Richard ook een kern te pakken heeft.
Pauw & witteman gisteren gezien?
Wie heeft gisteravond Pauw & Witteman gezien? Hierin was een moeder die haar kind alleen rauw voedsel liet eten (deed ze zelf ook). Gevolg is wel dat kind volgens artsen 'zwaar ondervoed' is en een groeiachterstand heeft. Kind gaat niet naar school, want de verleidingen van ander voedsel zijn daar te groot en ze wil het hem niet al te moeilijk maken. Er is al een OTS en - als ze kind niet binnen paar weken inschrijft op een school - wordt het uit huis geplaatst.
Ik moest bij het kijken aan dit draadje denken. Ben benieuwd hoe jullie hier naar hebben gekeken.
Ijsvogeltje
P en W inderdaad gezien. Ik ben vooral geschrokken van de overtuiging van de moeder dat deze jongen een vrije keus zou hebben mbt voedsel. Ze blijft beweren dat hij zelf rauw wil eten en dat hij mag kiezen. En ze doet haar best om hem dit te laten zeggen in verschillende situaties.
Ondertussen zie je dan een 14 jarig jongetje zitten die duidelijk in tweestrijd zit tussen wat hij moet vinden van zijn moeder en wat hij om zich heen ziet. Hij mag niet eens meer naar school van zijn moeder omdat hij dan ijn verleiding komt om andere dingen te eten! Deze jongen komt zo aan puberen en losmaken en zelfstandig en eigen mening vormen niet toe,
Wat te denken geeft is naar mijn idee vooral dat je het blijkbaar als ouder ook soms allemaal niet meer zo helder ziet. Ook al houd je zielsveel van je kind en heb je het beste met hem voor.
Nav p&w
Ik kijk nooit naar P&W maar deze jongen was onderwerp van gesprek tijdens de lunch.
Mijn vraag: hoezo gaat die jongen niet naar school? Waar is de leerplichtambtenaar?? (antwoord: op Schiphol, om luxeverzuim aan te pakken...)
Groeten,
Temet
Temet
Leerplichtambtenaar is inmiddels in zicht en uithuisplaatsing is aangekondigd. Moeder wil dit omzeilen, door kind bij vader in Engeland in te laten schrijven (ik snap dat die vader gevlucht is....).
Maar hoe dan ook: ik vond het vreselijk om aan te horen. Wat een idioot mens. En het ergste was nog, dat ze helemaal niet kon aangeven waarom ze dacht dat dit echt zo moest (op die manier eten). Ze ging er gewoon van uit n.a.v. een aantal vage stellingen. Bizar.
Gr. Bibi
Rauw
Het is wat excentriek maar er waren tijden dat we allemaal rauw aten. Tegenwoordig vinden we dat minder gezond hoewel sommigen rauw voedsel wel wat meer in een gangbaar dieet zouden willen zien. Misschien is het wel handig dat moeder zoon naar zijn vader stuurt. Als die daar geen issues mee heeft kan zoon gewoon gaan eten. Dan is dat ook weer opgelost. En blijft het in de familie.
Tess
Ben het overigens ook eens met Tess. Je kunt altijd eerst vragen en uitzoeken hoe het zit met iemand en dan een simpele oplossing zoeken en die aanbieden. Hoe eenvoudiger hoe beter als het maar effectief blijkt. Beetje geduld erbij.
Annej
"Het is wat excentriek maar er waren tijden dat we allemaal rauw aten"
Dat is niet iedereen met je eens, tenminste niet als je met "we" Homo Sapiens bedoelt:
Zie hier: http://www.slate.com/articles/life/food/2009/06/i_cook_therefore_i_am.html
En, als dat je interesseert, meer over het onderwerp: http://www.slate.com/articles/health_and_science/human_evolution/2012/10/who_invented_fire_when_did_people_start_cooking_.html
Voor wie geen zin heeft in lange lappen Engels: er zijn mensen die beweren dat moderne mensen zijn zoals ze zijn omdat ze hun eten kookten: uit gekookt eten haal je meer energie dan uit rauw eten, en die energie kan je dan gebruiken om grote hersens te ontwikkelen (in plaats van enorme kaakspieren om de hele dag planten te vermalen, zoals sommige andere dieren).
Iets geheel anders (nav Bibi): nogmaals ik heb die uitzending niet gezien maar mijn collega's zeiden dat die jongen meer dan een jaar niet naar school was gegaan. Hoezo is de LPA nu pas in beeld?
Inschrijving van die jongen in Engeland zal trouwens niet echt helpen als hij feitelijk hier woont en de kinderbescherming hem in het vizier heeft. Als die geen oogje meer in het zeil houdt dan kan je m inderdaad administratief wegmaken door hem uit te schrijven. En dan maar hopen dat ze wel een ziektekostenverzekering voor hem regelt.
Groeten,
Temet
Jeugdzorg kan niet altijd luisteren
Zelfs in de ideale situatie, zal er nooit een 100% luisterende, ouders tevreden stellende jeugdzorg zijn.
Ik ontken NIET dat jeugdzorg ook soms fouten maakt.
Maar soms staan de belangen van ouders gewoon tegenover die van de kinderen, zonder dat de ouders dat zelf door hebben. En ja, dan beslist Jeugdzorg wel eens anders dan die ouders willen zien. En dan is er weer een verhaal over die 'niet luisterende' jeugdzorg geboren.
Mijn schoonmoeder is mijn schoonzusje op een zeer ongezonde manier aan het opvoeden. Iedereen ziet dat. Haar echtgenoot, haar andere kinderen, zelfs de buren zijn getuige van ruzies en schreeuwpartijen en hebben weleens hun zorgen geuit.
Iedereen, behalve schoonmoeder zelf. Ze is er meerdere malen op aangesproken, maar heeft het zelf nooit in willen zien. Nee, de rest van de wereld is de bozerik die niet begrijpt dat haar kind een zeer speciaal zorgenkind is (Kind heeft geen diagnose).
Door de onze argumenten weg te zetten als 'onbegrip' heeft ze bij voorbaat al gewonnen. Daarmee suggereer je dat de ander gewoon niet weet waar hij over praat. Terwijl die ander dingen misschien beter ziet dan jou. Misschien ook wel niet, maar hiermee diskwalificeer je de ander zijn argument so wie so.
Het is niet echt een geval voor jeugdzorg, dat niet. Maar als een instantie zich met haar zou bemoeien, en zou wijzen op haar aandeel, zou ook zij hoog van de toren blazen. Zelfde strategie. Ze wordt 'niet begrepen' en 'er wordt niet geluisterd'.
Ze ziet echter gewoon niet in dat zijzelf in een zeer giftige interactie met haar kind zit.
Dus wat moet een instantie dan? Dan kán een instantie niet 'luisteren', want dat zou neerkomen op ja en amen knikken tegen moeder, en dan verandert er ook niks.
Ach fred.....
....je weet overduidelijk niet waar dit over gaat. Ik denk dat je tot de categorie hoort die niet met het fenomeen Jeugdzorg te maken heeft en denkt dat het 'zo erg niet kan zijn.' En degenen die klagen, dat zijn ouders die niet voor hun kind kunnen zorgen en/of hun zin niet krijgen. Toch?
Maar zo zit het niet. Dit gaat over een miljardenverslindende machine die veel collateral damage veroorzaakt en nauwelijks verbetering voor degenen die het betreft. Als maar voor 33 procent van de betrokken kinderen de situatie verbeterd, betekent het dat dit in bijna 70 procent niet het geval is. En onder die 70 procent zit dan ook nog een groot deel voor wie de situatie erger wordt. Dan kun je niet meer zeggen dat Jeugdzorg niet altijd kan luisteren en een standaard riedel houden dat het belang van het kind wel eens tegenover die van ouders staat. Een chirurg met deze resultaten was al lang verbannen uit zijn functie.
Ik vind dat je met het praatje wat je houdt de ouders in deze draad en de duizenden ouders in het land die hierdoor gedupeerd worden onrecht aandoet. Eens je erin zit kom je echter in absurde situaties, is niets meer logisch en niets meer zeker. Zelfs het liefste wat je hebt niet. En daarnaast is jeugdzorgbemoeienis vaak een uitzichtloze weg. Eens in het systeem zul je als ouder niet snel meer voldoen, allerlei kul wordt aangegrepen om de 'hulp' door je neus te duwen.
Niet voor niets gaat het systeem op de schop. Het is de vraag of het verbetering gaat brengen als dezelfde mensen erin doorwerken, maar blijkbaar vindt de sector zelf/de politiek toch dat het anders moet.
Over de 'succesvolle zeeuwse jeugdzorg'
Iemand schreef dat de UHP's in Zeeland daalden door de Intensieve Pedagogische Thuiszorg? Dit artikel stond in de krant van die provincie. Ik heb ook even opgezocht hoeveel kinderen er in Zeeland onder toezicht of voogdij staan: 578 en zo'n 750 in de vrijwillige jeugdzorg. Ik vind dan vorig jaar 530 kinderne in de pleegzorg en halfverwege dit jaar al 430 erg veel. Detail: de organisatie die de begeleiders aan huis biedt, is dezelfde als die in zeeland de pleegzorg regelt en de internaten bezit. Dus is die begeleider dan toch geen voorsorteervak naar UHP?
MIDDELBURG - Het aantal Zeeuwse kinderen waarvoor een pleeggezin gezocht moet worden, neemt elk jaar toe.
Pleegzorgaanbieder Juvent, de grootste aanbieder van pleegzorg in Zeeland, vraagt de provincie daarom het budget met een ton te verhogen om haar taak goed te kunnen uitvoeren.
Het budget is nu op 4,3 miljoen euro gesteld. Dat moet toereikend zijn voor vierhonderd kinderen. Elk jaar weer wordt dat aantal echter overschreden. Juvent is namelijk verplicht kinderen in crisissituaties te helpen.
Datzelfde geldt voor plaatsingen via de kinderrechter of een verzoek om een pleegzorgvergoeding voor kinderen die door familie of vrienden worden opgevangen (zogenaamde netwerkpleegzorg).
Halverwege 2012 is met name door dat laatste het aantal kinderen dat op voltijds basis in een pleeggezin woont, al tot 430 gegroeid. Vorig jaar maakten 530 kinderen via Juvent gebruik van pleegzorg.
Directeur Hein Abbing van Juvent heeft op het provinciehuis al gepleit voor verhoging van de bijdrage. Een belangrijk argument is dat kinderen die niet in een (netwerk)pleeggezin terechtkunnen, in internaten komen. Dat is niet alleen duurder, maar voor het kind ook minder goed dan opvang binnen het eigen sociale netwerk. Om die reden kijken hulpverleners tegenwoordig beter of zoiets mogelijk is, vóórdat besloten wordt tot plaatsing in een internaat.
Het gevolg van deze door de provincie gesteunde beleidswijziging is wel, dat Juvent steeds meer aanvragen voor netwerkpleegzorg krijgt.
Ijsvogeltje: het zou goed terrecht kunnen komen met die jongen,
Op zich is er niks mis met die jongen. Hij is gezond, heeft het naar zijn zin thuis, leert goed. Dus laat ze hun gang maar gaan.
Die papegaaien dokters geloof ik niet. Tegenwoordig is half Nederland hoogopgeleid. Als ik de dokter moest geloven dan zat ik nu nog met zware medicijnen stijf onder de reuma. Maar een dieet wat nauw verwant is aan rauw voedsel eten heeft mij er volledig vanaf geholpen.
Waar deze jongen onder te lijden heeft is dat hij in tweestrijd moet zitten. Al dat gedoe met Jeugdzorg doet hem meer kwaad dan goed. Het zou beter zijn als Jeugdzorg hun handen er van af trekt.
Spijtig vind ik dat de moeder zich niet verdiept heeft in de grillen van Jeugdzorg en dat ze openlijk verteld dat die jongen naar Engeland gaat. Waarschijnlijk hebben ze nu al een spoed uithuisplaatsing voor hem aangevraagd.
Reken er maar op dat een dezer dagen de politie bij hun op de stoep staat om hem tegen zijn wil uit huis te sleuren. En dan is hij letterlijk en figuurlijk nog verder van huis.
Ots en uhp gerechtvaardigd?
Ik stelde mijn vraag over de 'rauw eten' jongen vooral omdat ik benieuwd ben hoe de 'Jeugdzorg-criticasters' in deze draad hiernaar kijken. Ik lees in de reacties vooral 'een kind is op een andere plek vrijwel altijd slechter af' en 'geef maar praktische hulp, dat hebben ouders namelijk nodig'.
In deze situatie gaat het helemaal niet om een moeder die het niet aan kan, geen geld heeft of moeite heeft met het gedrag van het kind. Hulp? Een steuntje in de rug? Netwerk activeren? Of vinden jullie dit zo'n uitzonderlijke situatie dat het nu wel gerechtvaardigd is dat Jeugdzorg ingrijpt?
Fouten
"Ik denk dat je tot de categorie hoort die niet met het fenomeen Jeugdzorg te maken heeft en denkt dat het \'zo erg niet kan zijn.\' En degenen die klagen, dat zijn ouders die niet voor hun kind kunnen zorgen en/of hun zin niet krijgen. Toch? "
Nee, ik zeg duidelijk dat ik niet ontken dat Jeugdzorg ook fouten maakt.
het enige wat ik zeg dat niet in alle gevallen de fouten van jeugdzorg ook echt fouten zijn. Soms is het ook perceptie van de ouders.
Hoeveel procent
"Ik vind dat je met het praatje wat je houdt de ouders in deze draad en de duizenden ouders in het land die hierdoor gedupeerd worden onrecht aandoet
het land die hierdoor gedupeerd worden onrecht aandoet. Eens je erin zit kom je echter in absurde situaties, is niets meer logisch en niets meer zeker. Zelfs het liefste wat je hebt niet. En daarnaast is jeugdzorgbemoeienis vaak een uitzichtloze weg. Eens in het systeem zul je als ouder niet snel meer voldoen, allerlei kul wordt aangegrepen om de 'hulp' door je neus te duwen."
En in hoeveel procent van de gevallen is deze situatie puur en alleen de schuld van een in-slechte jeugdzorg, die niet in kan zien dat de ouders geen enkele blaam treft?
Richard
"Spijtig vind ik dat de moeder zich niet verdiept heeft in de grillen van Jeugdzorg en dat ze openlijk verteld dat die jongen naar Engeland gaat."
Dat is niet zo. Ik heb har gisteren horen zeggen dat ze hem alleen bij zijn vader in Engeland wil INSCHRIJVEN, zodat hij gewoon thuis (bij haar dus) les kan krijgen.
"Hij is gezond, heeft het naar zijn zin thuis, leert goed."
Kijk, dit vind ik dus interessant. Jouw inschatting op basis van een interview ("hij is gezond") is dus waardevoller dan dat van meedere artsen ("hij is zwaar ondervoed")?
Het is toch precies 'dat gevoel' en die 'eerste indruk' waar in deze draad zo tegen geageerd wordt? Als het oordeel van artsen al niets meer waard is, welk oordeel dan nog wel?
Jeugdzorgcriticasters
Gelukkig ga ik er niet over maar ik heb er wel een mening over. Deze jongen hoort gewoon thuis. Hij is nu 14. Zijn moeder neemt hem mee naar P&W. Hij hoort 2 meningen en staat op het punt om daar zelf een standpunt in in te nemen. Dat kun je nogal verzieken door daar nu jeugdzorg op los te laten. Het komt vanzelf wel goed. En hoe meer je nu gaat dringen hoe meer hakken er in het zand gaan. En wie weet wat voor ziektes moeder heeft weten te voorkomen met dit dieet. Hoewel het me in het algemeen niet zo verstandig lijkt is het geen kwestie van moord of doodslag. En net wat Richard al meldt is voeding een terrein, veel te weinig bekend bij artsen, niet goed te onderzoeken of gewoon niet onderzocht, waar vaak nog gezondheidswinst is te behalen. Deze AMC-arts is gelukkig nogal feitelijk want ook een van de pioniers van de kindermishandelingslobby.
Diskwalificatie
Emine, je raageert precies zoals Fred beschrijft. Je diskwalificeert hem door te doen alsof zijn gebrek aan directe ervaringen van hem iemand maakt die er niets over te zeggen heeft.
Het is een beetje dezelfde strategie die jeugdhulpverleners ook gebruiken om ouders of het netwerk van ouders uit te schakelen.
Niet zo zinnig.
Fred zegt voldoende om inhoudelijk op te kunnen reageren.
Fred:"Maar soms staan de belangen van ouders gewoon tegenover die van de kinderen, zonder dat de ouders dat zelf door hebben."
Hier zit de pijn. De partij die dat nu beoordeelt, beoordeelt dat vanuit een wettelijke bureaucratische status. Zij zijn aangewezen als diener van het belang van het kind. Het is dezelfde soort waarheid als die van de politie-agent. Wat die ook beweren (en ja, die liegen ook wel eens), de rechter neemt in beginsel aan dit soort functionarissen de waarheid vertellenen geen enkel eigen belang hebben.
Die rechter moet wel, want zo staat het in de wet. Ondertussen is het ook zeer beschaafde, genuanceerde en geschoolde denkers over dit onderwerp, volstrekt helder dat ook jeugdzorg en voogdij-instellingen, wel degelijk een voornaam eigen belang te verdedigen hebben. De omzet namelijk.
De roep om de inzet van een aparte belangenbehartiger van het kind in dit soort gevallen, neemt dus toe. Het belang van het kind is ook _niet_ zomaar aan jeugdzorg toe te vertrouwen.
Fred:"Het is niet echt een geval voor jeugdzorg, dat niet. "
Je hoeft het niet verder uit te spinnen, dat zou niet netjes zijn ivm privacy. Maar ik vermoed dat je dit zegt omdat je zelf een afweging maakt tussen het middel en de kwaal. Schoonmoeders omgang is kennelijk als hinderlijke kwaal te benoemen, maar jeugdzorgbemoeienis erbij kennelijk een middel dat naar jouw idee nog een graadje erger is.
Mij gaat het om die afweging. Die afweging ontbreekt totaal in de processen van jeugdzorg. Er moet altijd wat, vanuit de stellingname dat jeugdzorg per definitie er is in het belang van het kind. En dat altijd wat moeten slaat op hol. Ook als het middel erger is dan de kwaal.
Dat blijkt bovendien meestal het geval en dat is dramatisch.
Ijsvogeltje:"Of vinden jullie dit zo'n uitzonderlijke situatie dat het nu wel gerechtvaardigd is dat Jeugdzorg ingrijpt? "
Ook hier ben ik van mening dat de vraag eerst moet zijn welk alternatief jeugdzorg te bieden heeft. Het probleem met ingrijpen in dit soort situaties is dat dit soort kinderen met spoed het huis uitgaan, zónder dat bekend is waar ze terecht komen. Er zijn er heel wat die 'voor hun eigen bescherming' in de jeugdgevangenis belanden, of van hot naar her worden gesleept om op hun 18e - ongeschoold en wel- op straat te belanden.
Dat is bepaald geen verbetering en een raar fenomeen.
Het is mogelijk dat je in een geval als dit tot de conclusie moet komen dat je dit kind helemaal niks beters dan die heks van een moeder te bieden hebt. Aannemen dat alles beter is dan thuis bij die moeder blijven, is te kort door de bocht.
Vroeger had je in Nederland het JAC (in Belgie bestaat het nog) http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl/items/IIAV01:104002551
Kinderen die onder dergelijke druk stonden thuis, konden ontsnappen via het JAC. Ze kregen een (voor de ouders) geheim adres en kregen begeleiding. Als daar openingen voor waren werden de verhoudingen met thuis weer hersteld, maar dan onder wat meer ontspannen voorwaarden.
Interessant is de vraag waarom er in dit geval nog niet is ingegrepen. Zelfs niet door de leerplichtambtenaar.
Dat heeft alles te maken met het feit dat de belangrijkste partijen die werkzaam zijn in de Jeugdzorg, óók fundamentalistische sympathien hebben. Youth for Christ, William Schrikker Groep, Leger des Heils.
Wat deze moeder doet met rauwkost, doen anderen met god en dat wordt toegejuicht. Dit soort fundamentalisme valt onder de opvoedvrijheden die wel op erkenning kunnen rekenen, ook als dat schadelijk is voor de kinderen.
Op dit moment in het nieuws de mosliminternaten. Geen enkele controle, geen enkel toezicht, want... juist.. religie. Wrang is dat nu opnieuw gedaan wordt alsof niemand er van weet (er worden kamervragen gesteld), terwijl Karina Schaapman dit fenomeen tien jaar geleden ook al aan de orde heeft gesteld. Daar is niets aan gedaan.
"Ouders hebben de vrijheid om hun kinderen naar een internaat te sturen"
Yeah, right. Ouders mogen niet slaan, maar ze mogen er wel iemand voor inhuren.
Fred:"En in hoeveel procent van de gevallen is deze situatie puur en alleen de schuld van een in-slechte jeugdzorg, die niet in kan zien dat de ouders geen enkele blaam treft? "
Deze vraag is ongeldig als het werkelijk om het belang van het kind zou gaan. Het kind heeft er geen moer aan als het antwoord op je vraag 'waar twee kijven hebben twee schuld' is, hoe waar dat ook kan zijn.
Door dat gekijf schiet het kind erbij in. Dat is de kwestie.
Het middel is dan erger dan de kwaal.
Groet,
Miriam Lavell
Rauwer
Ik hoop voor de jongen dat hij van zijn moeder gered wordt. Ik vind het heel erg naar voor deze jongen dat hij tussen zijn eigen gezondheid en zijn moeder moet kiezen, want daar komt het op neer. Dat die moeder niet inziet dat ze haar zoon hiermee psychisch beschadigt, náást het blootstellen aan een tekort aan voedingsstoffen die een kind nodig heeft om volwassen te kunnen worden vind ik ronduit ziek.
Argumenten als dat we niet altijd gekookt en gebakken eten hebben genuttigd vind ik echt onzin. Voor rauw voedsel moet je terug naar de tijd dat het vuur nog niet uitgevonden was. Ja logisch dat ze dan nog geen gekookt water en een gebakken stukje vlees konden bereiden.
Fred
De ouders waar het om gaat nemen toe en worden mondiger. Cijfers kun je niet geven want wie komt er nu graag openlijk voor uit dat je in de clinch ligt met BJZ? De kritiek, niet alleen van ouders, maar ook van deskundigen, snijdt gewoon hout. Teveel kinderen en ouders worden niet geholpen maar gejuridiceerd.
Bovendien zit ik hier met een extra kwetsbare groep ouders, namelijk ouders met een kind met autisme. Die ouders, die gelukkig vaak zelf nogal bijdehand zijn, zie Sven Sneijer en zijn site Jeugdzorg Dark Horse, worden niet begrepen door de ondeskundigheid van de jeugdbeschermers. En dat zal ook zo zijn bij andere kinderen met handicaps. Vreemd genoeg hebben de ouders het gedaan. Men helpt niet, want ondeskundig en de protocollen laten het niet toe, maar er wordt geoordeeld en beschuldigd. Niet geholpen. Vreemde vragen kreeg ik en de tekst in de rapporten bleek eenvoudig te pareren als je er iets meer van weet.
Geholpen door het publieke debat van 'pak ze maar aan' die ouders. Vreemde zaken. En je komt er niet ongeschonden uit. Zo'n proces is slopend voor een gezin. Afijn, lees de kritiek er zelf maar eens op na.
En ja, er is ook altijd vreemd gegoochel met cijfers, daar heeft justine ook nog een artikel over gemaakt op Sargasso. En alles heet mishandeling, kom je om hulp vragen heb je het al gedaan als ouder, kom je je onmacht toegeven, moet je voortaan doen wat de deskundigen zeggen want die weten wat jij niet weet.
En gelukkig heb je er ook hele goede hulpverleners onder, maar zie die maar eens te vinden. Die moeten zich ook nog eens verschuilen voor hun collega's. Daarom is het verloop ook zo groot. Afijn, Fred een waarschuwing is op zijn plaats. Zorg dat je als ouder alles zelf doet en weet en betrek de hulpverlening er alleen bij als het absoluut noodzakelijk is, in ons geval vanwege de noodzaak aan speciaal onderwijs, en houdt het kort en doelgericht.
Succesvolle zeeuwse jeugdzorg?
Merkwaardig Emine. Wat moet je hier nu van denken? Wederom gegoogel met cijfers.
Zorg.
"Fred:"En in hoeveel procent van de gevallen is deze situatie puur en alleen de schuld van een in-slechte jeugdzorg, die niet in kan zien dat de ouders geen enkele blaam treft?"
Dat er dingen te verbeteren zijn, is duidelijk. Dat mensen soms twee petten op hebben, is ook duidelijk. Ik ergerde me gewoon aan het gedemoniseer van Jeugzorg en wilde daar even een ander verhaal tegenover zetten. Ik zie soms rare dingen voorbij komen. Jeugzorg is slecht, ouders zijn goed, zelfs als hun kind ondervoed is hoort het bij zijn moeder(?).
Nou, niet altijd, wil ik maar zeggen. Ik denk aan mijn schoonmoeder en dan kan ik het niet helpen dat ik die verhalen met een grote korrel zout neem. Niet dat ik de ouders in dit draadje ergens van beticht, maar in veel gevallen ligt de waarheid in het midden.
Inderdaad, niet erg constructief. Maar misschien ook weer wel, want door al die spookverhalen worden mensen erg huiverig, en durven ze geen hulp in te schakelen. Zie de post van Tango, en haar zwangere kennis.
Inderdaad, zij kan zelf informeel een oogje in het zeil houden. Maar wat als haar wat overkomt?
De ene schade voor de andere
Fred, ondervoeding is een tastbaar signaal van verwaarlozing. Zeker in dit geval. Moeder doet het expres. Dat voelt dus nogal concreet.
Maar in de lijst van dat wat onder mishandeling staat, vind je nog veel meer. Emotionele verwaarlozing hoort daar bijvoorbeeld ook bij.
En dat is nu iets wat je op zijn minst mag verwachten als dat kind halsoverkop uit huis gehaald wordt. Er is helemaal geen plaats voor dat kind. Geen vertrouwenspersoon waar het uit kan huilen. Geen zachte armen om hem heen.
Die heeft ie nu wel.
Het is doodzonde dat het JAC ooit wegbezuinigd is.
Groet,
Miriam Lavell
Middel is dan erger dan de kwaal.
Je hoeft het niet verder uit te spinnen, dat zou niet netjes zijn ivm privacy. Maar ik vermoed dat je dit zegt omdat je zelf een afweging maakt tussen het middel en de kwaal. Schoonmoeders omgang is kennelijk als hinderlijke kwaal te benoemen, maar jeugdzorgbemoeienis erbij kennelijk een middel dat naar jouw idee nog een graadje erger is.
Ik noemde het 'geen geval voor bjz' omdat ik bjz vooral met mishandeling associeer. Maar hulp in de vorm van opvoedingsondersteuning was misschien nog helemaal niet zo'n gek idee geweest.
Niet ondanks, maar dankzij dat het allemaal minder vrijblijvend is. Een gewone psycholoog had hier niet kunnen helpen waarschijnlijk, ook die had in schoonmoeders ogen geen goed kunnen doen.
