Vrouwen taken
Ik kan eigenlijk niet de juiste rubriek vinden, dus maar even hier.
Laatst op m’n werk vertelde een vrouwelijke collega dat ze nog een berg strijk had liggen en dat ze daar nu echt aan moest beginnen, maar dat ze er een enorme hekel aan had. Waarop een andere vrouwelijke collega, die altijd bovenop emancipatie zaken zit, zei: En waarom doet jouw man dat niet dan? In dit geval kon die ander collega haar direct pareren door te zeggen: er zijn een aantal klussen waar we allebei een pokkehekel aan hebben en die hebben we onderling verdeeld.
Ik vond het hele voorval op zich wel grappig omdat de tweede collega in haar emancipatie bubbel direct een oordeel had en de eerste collega dit direct kon pareren en aangeven dat het niks te maken had dat zij als vrouw vanzelfsprekend de strijk zou moeten doen.
Maar het bracht mij wel op het volgende punt: In de niet geëmancipeerde tijd, was de strijk ‘vrouwenwerk’, simpelweg omdat de man buitenshuis werkte en de vrouw meestal niet of nauwelijks. Dus logisch dat huishoudelijke taken meer bij de vrouw lagen. Tegenwoordig is dat allemaal niet meer vanzelfsprekend en terecht. In ieder geval: als een stel ervoor heeft gekozen om bijv allebei 4 dagen te werken, dan zul je alle andere taken rondom huis en zorg moeten verdelen. Hoe je dat doet hangt van van alles af: als de 1 een hekel heeft aan boodschappen doen en de ander niet, dan doet die ander dan meestal, en zal de een weer andere taak op zich nemen waar de ander een hekel aan heeft. Of in praktische zin: Als de 1 redelijk op tijd thuis is zal diegene door de weeks vaker koken als de ander een stuk later thuis is. Enz enz. En dan zullen er taken over blijven die je allebei vervelend vindt. Ook daar kun je een modus in vinden: om de beurt, of de 1 die vervelende taak en de ander de ander. Ik vind het daarom heel bijzonder en eigenlijk zelfs idioot om dan nog steeds over ‘vrouwentaken ’ te spreken. En vind dan eigenlijk ook als iemand zo’n opmerking maakt, de plank heel erg mis slaat en zelfs het emancipatie principe onderuit haalt. Hoe zien jullie dat?
En natuurlijk, ik weet dat het nog altijd zo is, dat mannen gemiddeld meer buitenshuis werken dan vrouwen. Maar dat is dan uiteindelijk een eigen keus, maar belangrijker in dit verhaal, in dat geval is het ook logisch dat de vrouw meer huishoudelijks doet. Maar in feite is dat dan ook een logische verdeling van taken, want als de vrouw meer buitenshuis werkt, dan zal de man meer huishoudelijke taken moeten doen. Logica m.i. In ieder geval zou je het, vanuit geëmancipeerd oogpunt, geen vrouwen of mannen taken moeten noemen, maar taken die moeten gebeuren en je onderling verdeelt.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 20:45:
[..]
Nee, dat was geen normale reactie. Die andere collega is toch niet achterlijk?
Wat heeft dit met achterlijk zijn te maken? Bleh geen zin om de kinderen op te halen. Vraag of Piet het doet. Ohhhh, jij vindt mij achterlijk!
Ik vind het echt erg ver doorgedacht hoor. Omdat het een vrouwentaak is mag je niet suggereren dat een ander het kan doen, want als je dat suggereert doe je dat alleen maar omdat je emancipatie wil opdringen en daardoor werkt het juist anti-emancipatie omdat je daardoor juist de oude rolmodellen benadrukt?
Meesje schreef op 22-09-2024 om 20:55:
[..]
Wat heeft dit met achterlijk zijn te maken? Bleh geen zin om de kinderen op te halen. Vraag of Piet het doet. Ohhhh, jij vindt mij achterlijk!
Ik vind het echt erg ver doorgedacht hoor. Omdat het een vrouwentaak is mag je niet suggereren dat een ander het kan doen, want als je dat suggereert doe je dat alleen maar omdat je emancipatie wil opdringen en daardoor werkt het juist anti-emancipatie omdat je daardoor juist de oude rolmodellen benadrukt?
Nou, ik was er bij Meesje…(en ik ken de persoon) Dus ik weet precies hoe het gezegd werd en met welke intentie.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 20:45:
[..]
Nee, dat was geen normale reactie. Die andere collega is toch niet achterlijk?
Ik vind het op zich geen gekke reactie, als iemand er een hekel aan heeft zal ik ook suggereren of iemand anders in het huishouden het zou kunnen doen.
Daar hoeft die ander niet achterlijk voor te zijn. Of zelf in een emantiepatiebubbel te zitten.
Ik vind in dit geval eerder jouw reactie wat vreemd.
nogmaals, ik was erbij en het was absoluut geen oké reactie. Degene om wie het ging ervoer het ook zo, alsof ze dom was om alsnog die strijk te doen.
bieb1963 schreef op 22-09-2024 om 13:45:
[..]
? Wie zegt dat het in de soep loopt als ik me wat minder perfectionistisch zou opstellen? Sowieso hoeft niet alles perfectionistisch. Ik heb toch niet per definitie gelijk, omdat IK zou eenmaal zo in elkaar zit?
En mss moeten vrouwen zich sowieso wat minder gaan aantrekken van wat de buitenwereld vindt. Sterker nog wat ze dénken wat de buitenwereld vindt. Mss wat minder in de slachtofferrol gaan zitten. Wellicht helpt dat….
Dat zeg ik: niet zo projecteren.
Het speelt voor mij niet meer want ik ben inmiddels 59 en weduwe. Toen ik jong was kozen mijn man en ik ervoor dat ik zou stoppen met werken als er een kind zou komen. Dat is ook zo gebeurd. En natuurlijk had ik vrouwentaken, gewoon wat gedaan moest worden. .
watertoren schreef op 23-09-2024 om 02:52:
Het speelt voor mij niet meer want ik ben inmiddels 59 en weduwe. Toen ik jong was kozen mijn man en ik ervoor dat ik zou stoppen met werken als er een kind zou komen. Dat is ook zo gebeurd. En natuurlijk had ik vrouwentaken, gewoon wat gedaan moest worden. .
Ja, dat begrijp ik. In die tijd wáren het ook meer vrouwen taken, simpelweg omdat de man (meer) werkte en de vrouw niet (of veel minder), i.i.g. zoals bij jullie toen. Maar nú zou je dat niet meer zo moeten benoemen, zeker niet als je emancipatie hoog hebt zitten. Juist dán zou je alles wat moet gebeuren (dus betaald werk, huishouden, zorg en aandacht kinderen, onderhoud sociale contacten enz) moeten zien en benoemen als een gezamenlijke verantwoordelijkheid waar je onderling een verdeling in maakt. Hóe je dat doet is aan de personen zelf. Het zou zó maar kunnen zijn dat de verdeling bij een stel (buiten de betaalde banen) is dat de vrouw veel meer huishoudelijke taken doet en de man veel meer met de kinderen. Gewoon omdat zij dat een prettige verdeling vinden. Júist als je geëmancipeerd bent moeten alle varianten en verdelingen mogelijk zijn, zolang je onderling maar eens bent. En júist als je geëmancipeerd bent moet je vooral voorkomen om huishoudelijke taken als inferieur te benoemen. Uiteraard mag je wel zeggen dat je ergens een hekel aan hebt, maar dat is heel wat anders. Maar op het moment dat je een vrouw, zoals bij mijn collega, zo aanspreekt over een huishoudelijke klus, is dat precies wat je doet. En dat zou je dus juist niet moeten doen. Het is precies hetzelfde als klappen voor een man als hij iets huishoudelijks doet, en dáár zeggen we een hekel aan te hebben en vinden dat dom. Helemaal mee eens, maar het is dus precies dezelfde benadering en intentie als je zo reageert op een vrouw die het over een huishoudelijke klus heeft.
bieb1963 schreef op 23-09-2024 om 06:14:
[..]
Ja, dat begrijp ik. In die tijd wáren het ook meer vrouwen taken, simpelweg omdat de man (meer) werkte en de vrouw niet (of veel minder), i.i.g. zoals bij jullie toen. Maar nú zou je dat niet meer zo moeten benoemen, zeker niet als je emancipatie hoog hebt zitten. Juist dán zou je alles wat moet gebeuren (dus betaald werk, huishouden, zorg en aandacht kinderen, onderhoud sociale contacten enz) moeten zien en benoemen als een gezamenlijke verantwoordelijkheid waar je onderling een verdeling in maakt. Hóe je dat doet is aan de personen zelf. Het zou zó maar kunnen zijn dat de verdeling bij een stel (buiten de betaalde banen) is dat de vrouw veel meer huishoudelijke taken doet en de man veel meer met de kinderen. Gewoon omdat zij dat een prettige verdeling vinden. Júist als je geëmancipeerd bent moeten alle varianten en verdelingen mogelijk zijn, zolang je onderling maar eens bent. En júist als je geëmancipeerd bent moet je vooral voorkomen om huishoudelijke taken als inferieur te benoemen. Uiteraard mag je wel zeggen dat je ergens een hekel aan hebt, maar dat is heel wat anders. Maar op het moment dat je een vrouw, zoals bij mijn collega, zo aanspreekt over een huishoudelijke klus, is dat precies wat je doet. En dat zou je dus juist niet moeten doen. Het is precies hetzelfde als klappen voor een man als hij iets huishoudelijks doet, en dáár zeggen we een hekel aan te hebben en vinden dat dom. Helemaal mee eens, maar het is dus precies dezelfde benadering en intentie als je zo reageert op een vrouw die het over een huishoudelijke klus heeft.
Volgens mij ga je er van uit, terwijl dat dus niet juist is, dat iedereen vanuit eigen intrinsieke motivatie dezelfde mate van emancipatie nastreeft als jijzelf en ieder patroon van zichzelf en gezin doorziet en even aanpakt. Mensen zien dingen van zichzelf niet, omdat ze er met hun neus te dicht op zitten. Door de vraag te stellen over de verdeling kun je iemand gewoon een beetje helpen door een klein stapje te zetten in bewustwording.
Overigens zou ik tegen mijn collega met de berg strijkgoed zeggen: je kunt de berg minder groot maken door alleen het noodzakelijke te strijken.
bieb1963 schreef op 23-09-2024 om 06:14:
[..]
Ja, dat begrijp ik. In die tijd wáren het ook meer vrouwen taken, simpelweg omdat de man (meer) werkte en de vrouw niet (of veel minder), i.i.g. zoals bij jullie toen. Maar nú zou je dat niet meer zo moeten benoemen, zeker niet als je emancipatie hoog hebt zitten. Juist dán zou je alles wat moet gebeuren (dus betaald werk, huishouden, zorg en aandacht kinderen, onderhoud sociale contacten enz) moeten zien en benoemen als een gezamenlijke verantwoordelijkheid waar je onderling een verdeling in maakt. Hóe je dat doet is aan de personen zelf. Het zou zó maar kunnen zijn dat de verdeling bij een stel (buiten de betaalde banen) is dat de vrouw veel meer huishoudelijke taken doet en de man veel meer met de kinderen. Gewoon omdat zij dat een prettige verdeling vinden. Júist als je geëmancipeerd bent moeten alle varianten en verdelingen mogelijk zijn, zolang je onderling maar eens bent. En júist als je geëmancipeerd bent moet je vooral voorkomen om huishoudelijke taken als inferieur te benoemen. Uiteraard mag je wel zeggen dat je ergens een hekel aan hebt, maar dat is heel wat anders. Maar op het moment dat je een vrouw, zoals bij mijn collega, zo aanspreekt over een huishoudelijke klus, is dat precies wat je doet. En dat zou je dus juist niet moeten doen. Het is precies hetzelfde als klappen voor een man als hij iets huishoudelijks doet, en dáár zeggen we een hekel aan te hebben en vinden dat dom. Helemaal mee eens, maar het is dus precies dezelfde benadering en intentie als je zo reageert op een vrouw die het over een huishoudelijke klus heeft.
Bieb, je schrijft “in die tijd” en je reageert op een vrouw die 59 is. Toen zij jong was, werkten mannen wel meer dan vrouwen, maar dat doen ze nog steeds. Vrouwen werkten toen ook al volop en waren al geëmancipeerd. Misschien niet in de biblebelt, maar daar zijn ze dat nog steeds niet.
Die vrouw van nu 59 was jong in de jaren tachtig en kreeg waarschijnlijk kinderen in de jaren negentig. Als de 63 in jouw pseudoniem je geboortejaar is, dan ben je van dezelfde leeftijd, dan weet je toch ook wel dat jonge vrouwen begin jaren negentig volop werkten? al was het maar drie dagen.
maar de vrouw staat altijd aan en voelt zich eindverantwoordelijk. Dat hoort niet zo; dat is geen biologisch gegeven; het is niet wat we willen en niet wettelijk vastgelegd. Maar het is wel de praktijk voor heel veel vrouwen
Vanuit de prehistorie gezien blijkt het wel logisch dat vrouwen de hele tijd hun kinderen in de gaten moesten houden. Dus toch wel een biologisch gegeven. OOk als wil je het niet, je doet het automatisch toch.
Annaniem2023 schreef op 23-09-2024 om 07:40:
[..]
Bieb, je schrijft “in die tijd” en je reageert op een vrouw die 59 is. Toen zij jong was, werkten mannen wel meer dan vrouwen, maar dat doen ze nog steeds. Vrouwen werkten toen ook al volop en waren al geëmancipeerd. Misschien niet in de biblebelt, maar daar zijn ze dat nog steeds niet.
Die vrouw van nu 59 was jong in de jaren tachtig en kreeg waarschijnlijk kinderen in de jaren negentig. Als de 63 in jouw pseudoniem je geboortejaar is, dan ben je van dezelfde leeftijd, dan weet je toch ook wel dat jonge vrouwen begin jaren negentig volop werkten? al was het maar drie dagen.
Ze is maar tien jaar ouder dan ik en ik heb een kind van 10 die dus ruim in de 21e eeuw geboren is
Dus ik dacht hetzelfde.
Aan de andere kant: het irriteert me mateloos, dat applaus voor mannen die ook weleens een stofzuiger door het huis halen, dus wat dat betreft ben ik het wel met bieb eens.
Annaniem2023 schreef op 23-09-2024 om 07:40:
[..]
Bieb, je schrijft “in die tijd” en je reageert op een vrouw die 59 is. Toen zij jong was, werkten mannen wel meer dan vrouwen, maar dat doen ze nog steeds. Vrouwen werkten toen ook al volop en waren al geëmancipeerd. Misschien niet in de biblebelt, maar daar zijn ze dat nog steeds niet.
Die vrouw van nu 59 was jong in de jaren tachtig en kreeg waarschijnlijk kinderen in de jaren negentig. Als de 63 in jouw pseudoniem je geboortejaar is, dan ben je van dezelfde leeftijd, dan weet je toch ook wel dat jonge vrouwen begin jaren negentig volop werkten? al was het maar drie dagen.
Ik kom idd uit 1963 en ik weet uiteraard dat in de jaren 80/90 vrouwen al veel meer werkten na het krijgen van kinderen. Maar dat was echt nog heel weinig 4 of 5 dagen, maar vooral 2, 2,5 of 3 dagen. En dan was het daardoor ook logisch dat de vrouw dan meer huishoudklussen e.d. deed. Daarbij praten we dan over 30-40 jaar geleden, dus was het emancipatie gevoel toch echt minder dan nu, dan heeft jaren nodig om verder te groeien.
Renmuis schreef op 21-09-2024 om 20:02:
Niemand strijkt bij ons thuis. Echt een onzinklus in mijn ogen. Maar oké.
Vrouwen worden op bepaalde dingen nog steeds meer aangekeken dan mannen. Of je kind er verzorgd uit ziet. Of het huis er gezellig uit ziet. Attenties zoals een kaartje voor de buren als er een kindje geboren is. Vrijwilligerswerk op school. Ze zijn vaak de manager van het gezin (de derde shift noemen ze dat). Dan kun je het stofzuigen en wassen nog zo eerlijk verdelen, maar de vrouw staat altijd aan en voelt zich eindverantwoordelijk. Dat hoort niet zo; dat is geen biologisch gegeven; het is niet wat we willen en niet wettelijk vastgelegd. Maar het is wel de praktijk voor heel veel vrouwen. Om daar iets aan te doen en te blijven doen, moet je het soms benoemen.
Goed gezegd!
bieb1963 schreef op 23-09-2024 om 06:14:
[..]
Ja, dat begrijp ik. In die tijd wáren het ook meer vrouwen taken, simpelweg omdat de man (meer) werkte en de vrouw niet (of veel minder), i.i.g. zoals bij jullie toen. Maar nú zou je dat niet meer zo moeten benoemen, zeker niet als je emancipatie hoog hebt zitten. Juist dán zou je alles wat moet gebeuren (dus betaald werk, huishouden, zorg en aandacht kinderen, onderhoud sociale contacten enz) moeten zien en benoemen als een gezamenlijke verantwoordelijkheid waar je onderling een verdeling in maakt. Hóe je dat doet is aan de personen zelf. Het zou zó maar kunnen zijn dat de verdeling bij een stel (buiten de betaalde banen) is dat de vrouw veel meer huishoudelijke taken doet en de man veel meer met de kinderen. Gewoon omdat zij dat een prettige verdeling vinden. Júist als je geëmancipeerd bent moeten alle varianten en verdelingen mogelijk zijn, zolang je onderling maar eens bent. En júist als je geëmancipeerd bent moet je vooral voorkomen om huishoudelijke taken als inferieur te benoemen. Uiteraard mag je wel zeggen dat je ergens een hekel aan hebt, maar dat is heel wat anders. Maar op het moment dat je een vrouw, zoals bij mijn collega, zo aanspreekt over een huishoudelijke klus, is dat precies wat je doet. En dat zou je dus juist niet moeten doen. Het is precies hetzelfde als klappen voor een man als hij iets huishoudelijks doet, en dáár zeggen we een hekel aan te hebben en vinden dat dom. Helemaal mee eens, maar het is dus precies dezelfde benadering en intentie als je zo reageert op een vrouw die het over een huishoudelijke klus heeft.
Ik vind het juist dan weer een dingetje dat we dit dan "vrouwentaken" noemen. Dat is toch zo ouderwets als de pest?
Ik snap best dat er nog wel vrij veel huwelijken/relaties zijn waar het op deze manier werkt. Maar het is iets wat ik mijn generatie, of laat ik het zo zeggen, om me heen, niet echt zo zie. Het is allemaal in goed overleg en daarbij spreken we niet echt over vrouwen en/of mannen taken. Mijn vrouw had een giga hekel aan het uitpakken van de vaatwasser, dus was dat mijn taak. Ik heb dan weer een bloedhekel aan boodschappen doen en mijn vrouw minder, dus deed mijn vrouw de boodschappen.
De rest verdeelden we naar gelang iemand als eerste thuis was. Dus ben ik als eerste thuis, gooi ik de was in de wasmachine, maak ik het eten, noem het maar op. Was mijn vrouw als eerste thuis, werd het omgedraaid. En in het weekend verdeelden we het dan: Vrouw met de meiden mee met turnen, want zij vond voetbal niks. Dus ik met zoon naar het voetbal. Ik grasmaaien, want dat vind mijn vrouw niks, en zij de bedden verschonen.
Maar om dan van "Vrouwentaken" te spreken. Je bent als gezin/stel toch een team en je zult het dan toch een beetje voor elkaar moeten doen toch?
