Veilig Thuis, hulp

tsjor, het huis was niet smerig

Even teruglezen: moeder was bezig geweest met iets te zagen, en het zaagsel lag (in de gang?) op de grond.
Kind had iets gedronken uit een fles met onbekend/vreemd huismiddel, wat nog in een grote doos zat.

Ouders zien dat kind dop los heeft en slok heeft genomen en bellen in paniek de ambulance. Tot de ambulance komt heb je neem ik aan niet de tegenwoordigheid van geest (en het zou ook helemaal niet nodig hoeven zijn) om dat zaagsel weg te ruimen.

Ambulancebroeder heeft dit zaagsel gezien en doet een melding bij VT... Zo is het volgens mij gegaan, begrijp ik uit de berichten van Liza.

Vervolgens krijgt Liza het hier uitgemeten, want ieder weldenkend mens weet toch dat je altijd eerst de huisartsenpost of de huisarts belt. Ja hoor, maar iemand uit het buitenland weet dat niet.

Ik woon vrij kort over de grens in Duitsland. En hier belt IEDEREEN ALTIJD meteen de ambulance. Als je wazig ziet, je iets duizelig voelt, een slokje van een verdacht middel hebt gedronken, je kind een snee heeft opgelopen ergens. Je belt de ambulance. Dat is hier, ik denk hemelsbreed 15 kilometer over de grens, heel gewoon. Ik heb van vrijwel alle buren al wel eens de ambulance eenmaal of zelfs veelvuldig voor de deur zien staan. Het is dus maar wat je gewoon bent. En wat ik ook heb gemerkt, als buitenlander hier in Duitsland, is dat je oude gewoonten heel erg meeneemt, dat die als het ware ingebakken zitten. Zeker in momenten van paniek is dat zo. Wat ik me kan voorstellen is dat je dergelijke gewoonten gewoon uitlegt, maar dat je ook niet vreemd naar iemand gaat kijken, die teruggrijpt op oude reflexen.

Verder vind ik dat jij wel heel erg negatief naar Liza kijkt. Ik heb nou totaal niet de indruk dat zij er niet op uit trekt, ze somt keurig netjes op wat ze allemaal wel niet doet met haar kind. Trouwens, haar kind is volgens mij anderhalf, niet twee, en toen mijn kind anderhalf was, deed ik ook alles alleen met hem, leek hij ook wel aan mij geplakt (ik heb het nu even over jongste). Ik droeg mijn kinderen in een draagdoek, zo'n sling, lekker handig, en lekker dichtbij. Jongste ging wel naar peutergym, maar dat was met mij, spelen in het buurthuis, maar dat was met mij. Hij ging niet naar de kinderopvang, en gewoon met ruim twee naar het buurthuis.

Mijn nichtje woonde tot voor kort in Engeland, en daar is thuisonderwijs toegestaan en niet heel uitzonderlijk. Haar twee oudste kinderen zijn nu 6 en 8 en zijn totdat ze enkele maanden geleden in Nederland kwamen wonen nooit stelselmatig buitenshuis actief geweest. Ja, ze deden van alles, maar met hun moeder die ze thuisonderwijs gaf. Niemand die daar in Engeland moeilijk over deed, terwijl ook zij gewoon Nederlands met haar kinderen sprak, en haar man Engels. Net zoals bij Liza. En dan ook nog thuisonderwijs. Tot 8 jaar aan toe!!

Ik bedoel hiermee te zeggen dat ik het inderdaad allemaal nogal overtrokken vind. Een kindje van anderhalf dat vooral haar eigen ouders ziet en met die eigen ouders dingen onderneemt, dat is volgens mij heel gewoon. Maar nu wordt er dramatisch gedaan, omdat Liza niet Nederlands spreekt. Nu wordt er dramatisch gedaan, alsof het kind en vooral de moeder rijp is voor de psychiater. Terwijl ik Liza zie als iemand die dingen heel bewust maar ook heel invoelend doet. Het hoeft niet je smaak of insteek te zijn, maar dat is toch ook niet verplicht in Nederland?

Maar omdat Liza eigenzinnig is, en niet zomaar zonder slag of stoot de Nederlandse betweterigheid en regeldrang over zich heen laat komen, is ze meldenswaardig bij VT?

Ik vind veel dingen waar Liza over valt heel herkenbaar, maar ook al zou ik dat niet vinden, Liza heeft gewoon het recht om haar kind op te voeden zoals zij dat wil. Ik zie geen enkele grond tot zorg, wel een boel vooroordelen en onderbuikgevoelens.

Je gaat er niet over Tsjor

Onze subjectieve meningen doen hier niet ter zake Tsjor. Liza en haar man gaan er over. Wat je er ook van vind.
" Niet inenten is geen must, maar zelf materiaal gaan kopen en dan een arts zoeken die dat wil inspuiten,". Zo werkt jeugdzorg ook. Foutieve 'feiten' gewoon nog een keer opdissen in een nieuw rapport.
Er zijn geen artsen die eigen middeltjes in gaan spuiten. Dat is een onlogische aanname in een situatie waar we uiteraard niet alle feiten weten.
Het is hier logischer om te veronderstellen dat Liza bedoeld dat ze deze injecties zelf betaald heeft (zelf aangeschaft) via de antroposofische huisarts. Want artsen mogen zoiets wel aanschaffen en geven en dat is ook gebruikelijk in die hoek.
Suggereren dat er geen sprake is van dwang is misleidend. Wacht tot Liza 'nee zegt, je komt er niet meer in want uw advies is hier niet welkom.
De inzet van 'jeugdbeschermers' en het hele circus aan organisaties en rechtzaken wat daar mee te maken heeft is de industrie.
De voorschool kost ook onnodig een half miljard maar dat kan me veel minder schelen. Een paar vrije ochtenden voor een thuismoeder is ook wat waard.

AnneJ

Wacht tot Liza 'nee' zegt. Tsja, dat stadium ben je inderdaad gepasseerd als er een melding is gedaan en als er al twee keer mensen over de vloer zijn geweest, die bepaalde zorgen hebben geuit. Dan kun je tekeer gaan tegen die mensen, maar als je verder alles op orde hebt, goed kunt verantwoorden wat je aan het doen bent, het gesprek aangaat, dan hoef je niemand de deur te wijzen, dan blijven ze vanzelf wel weg.
Vervelend dat het zo moet. Maar het verhaal van het meisje, waarvan niemand wist dat ze eenmaal thuis opgesloten werd in de kelder is ook 'vervelend'. Of de kindjes die buiten op het balkon stonden, gelukkig zichtbaar voor de buitenwereld. Ook daar waren ouders bij betrokken, die echt dachten dat zij het het beste wisten voor hun kinderen.

tsjor

Mishandeling Tsjor

En zo verantwoorden we die schokkende inbreuk op de integriteit van een gezin. Omdat er kinderen zijn die wel mishandeld worden screenen we alle ouders, vooral die ouders die zich toch al melden bij hulpverlening en scholen, en als ze 'raar' zijn, naast de vinkjes die onvermijdelijk gevonden worden, anything goes, dan hebben we 'beet' en mogen we een gezin, binnen kaders, langdurig terroriseren met de dreiging tot OTS en UHP als je durft voor jezelf op te komen of niet te doen wat de overheidsdienaren in al hun wijsheid jou gebieden.
Ja kindermishandeling is erg, de consequenties van ingrijpen van jeugdbescherming zijn nog erger en de inbreuk op de integriteit en de burgerrechten van volstrekt normale gezinnen zijn ronduit schadelijk en ondermijnen niet alleen het ouderschap maar ook het vertrouwen in de overheid en in de samenleving.
Kindermishandeling los je niet op met deze terreur, was het maar waar, maar zelfs dat is een illusie. Die gevallen waarin het wel lukt zijn volstrekt random. Het gaat net zo goed volslagen fout.
En omdat er 'kindermishandeling' bestaat mogen alle ouders op grond van vlekjes en onvolkomenheden incompetent verklaard worden.
Niemand is perfect, dus is elke ouder uiteindelijk doelwit.

Eigen kracht

Als je wil dat ook ouders in hun eigen kracht zelf hun problemen oplossen kun je ze niet eerst voor kindermishandelaar uitmaken, dan bevoogdend verplichten te doen wat jij politiek correct acht, en vervolgens menen dat dat 'hulpverlening'' is en dat het zo goed helpt tegen 'kindermishandeling'.

Je kunt nu wel Liza de schuld geven dat haar kind niet meer bij de vader woont, net zoals je alle ouders kunt blijven beschuldigen van 'kindermishandeling' als het eenmaal slecht gaat met een kind.

Maar je ziet niet de schadelijke rol die de 'jeugdbescherming' daarin speelt.

Ik kan je ook, met literatuur in de hand, college geven over de fouten die deze en genen maken, echter daar word geen kind een millimeter mee geholpen. Ja, van de wal in de sloot.
Wat helpt het een kind dat de ouder zwart gemaakt word?

Valkuil

Het lijkt mij een valkuil dat je, in aanraking gekomen met deze beweging, je daar voor wil gaan inzetten, bijvoorbeeld om jeugdzorg 'rechtvaardiger te maken'. Je gaat er al dan niet vrijwillig werken of doet mee aan zo'n workshop van 'allemaal gekkies' en dan ingezogen wordt en het zelfs begint te verdedigen en goed te praten. Of zelf gaat denken in termen van 'zorgen' en zorgmeldingen bij 'Veilig Thuis'.

Maar het gebeurt.

Ik heb veel bewondering voor degenen die de vinger op de zere plek weten te leggen en hun best doen om betere waarborgen in te bouwen. Zoals sommigen in de politiek en de advocatuur. Ik neem het liever op voor ouders.
Het gaat hier namelijk vooral om ouders die gewoon het beste voor hebben met hun kinderen en daarbij op een onfatsoenlijke en ongrondwettelijke manier aangepakt worden door een soort stoomwals die door de samenleving rondtoetert en alles verplettert.

AnneJ

Liza is niet voor mishandelaar uitgemaakt, ze heeft geen OTS, ze heeft wel haar kind bij vader weggehaald en dat is echt haar eigen beslissing geweest en niet het gevolg van VT.
Ik ga niet met jou mee, als je altijd alleen maar loopt te schreeuwen. Ik probeer situaties te begrijpen, zodat mensen ermee om kunnen gaan. Iemand die alleen maar schreeuwt dat dat allemaal gekkies, bevoogdend, politiek correct, schadelijk, ondermijnend etc. is, die helpt een ouder die hiermee te maken krijgt echt niet. Ja, de grens over. Maar niet om een beeld op te bouwen van wat er mogelijk aan de hand is en wat je kunt doen om er zo snel mogelijk weer vanaf te komen.

Tsjor

En aanvullend op Tsjor

Liza heeft allerlei interpretaties over het leven in Nederland die ze enorm opblaast. Dit zijn situaties die wij normaal vinden. En dan bedoel ik niet alleen 'wij' in Nederland, maar ook 'wij' in heel veel landen.
Als Liza terugvliegt naar Nederland, zal ze vergelijkbare beveiligingsmaatregelen vinden als in Nederland.
Liza staat niet open voor reacties, in ieder geval reageert ze niet op tips of kritische opmerkingen. Het lijkt wel of Liza hier alleen schrijft om haar ei kwijt te kunnen.

Liza lijkt helemaal geen tips te willen. Niet van VT maar ook niet van 'gewone' ouders. En dat is iets dat ik verontrustend vind. Als een ouder in alles de eigen zin doet, niets wil weten van de omgeving, de vader buiten spel zet, compleet negeert dat kind in een land opgroeit waar kind een vreemdeling zal blijven omdat ouder kind niet in contact wil brengen met de taal en ook niet in contact wil brengen met het Nederlandse schoolbezoek.

Ik heb niets tegen thuisonderwijs. En al helemaal niets tegen het gebruik van de eigen taal naar het kind.
Maar ik denk dat de denkwijze van Liza niet in het belang is van haar kind, op allerlei fronten.
En dat maakt mij ongerust over haar dochter.

subjectieve bezorgdheid dames

Deze subjectieve bezorgdheid gaat Liza, haar kind en haar man hoe helpen?

Lijkt me een vraag voor jou AnneJ

Hoe gaan jouw subjectieve reacties Liza, haar kind en haar man helpen. Zeker nu ze niet meer in Nederland is?

Draai het maar om Lente

Door een overspannen meldingssysteem wordt Liza en haar gezin onder druk gezet. Melding Kindermishandeling, laat daar geen misverstand over bestaan, je word gebrandmerkt. En dat zou hulp moeten voorstellen en kindermishandeling tegen gaan en voorkomen. En het is juist schadelijk.
Je gaat toch niet beweren dat Liza de bemoeienis van Jeugdbescherming aan zichzelf te danken heeft? Omdat ze net even anders reageert dan gemiddeld of wenselijk geacht word?
En als het dan geen mishandeling blijkt te zijn dat ze als gezin verder veilig leven als ze naar de voorschool gaan?
Nu komen ze nog aan mensen waarvan men, vooral achteraf, vind dat ze toch raar of verdacht zijn.
Niet in overtreding, maar vermoedelijk in overtreding omdat ze 'anders' reageren dan verwacht.
Over een eeuw zien we terugkijkend hoe crimineel dat is. Door vooroordelen schaden van anderen.
Want een wettelijke grondslag, behalve dan de verregaande bevoegdheden in het belang van de bestrijding van 'kindermishandeling', het enige argument, is er niet.

Vakantie

Hoezo zou hier sprake kunnen zijn van kind ontvoering en het kind weghouden van de vader?!

Liza heeft toch geschreven dat ze met kind, met expliciete, schriftelijke toestemming van de vader, naar Letland is gereisd voor een lange vakantie bij haar familie, bij haar ouders.
In die tijd kan zij zelf op afstand werken en geld verdienen. En ze houdt contact met haar man, regelmatig, o.a. via Skype.
Lijkt me redelijk normaal voor iemand met (groot)ouders, familie en vrienden in een ver buitenland. Je wilt immers ook contact tussen je kind en je eigen familie, tussen kind en grootouders, opbouwen.
En als je het als jonge moeder zwaar hebt, kan het fijn zijn om naar je eigen ouders toe te gaan.
Veel op en neer reizen is duur, dus daarom liever een langere periode, zolang dat nog kan, zolang kind nog niet leerplichtig is.

Ik heb het helemaal niet over VT

Daar heb jij het telkens over.

Liza heeft het over de verschikkingen in NL en beschrijft dan hele normale zaken. (en dan bedoel ik niet haar ervaring met VT). Zie verder mijn eerdere post hierover.
En ja, daar ben ik kritisch op. Ik zie redenen tot ongerustheid.
Ik denk dat Liza zichzelf wat kritischer mag bekijken, niet alleen haar eigen gedachten moet dramatiseren.
Die kritiek van mij is heel normaal op dit forum. Misschien heeft ze er iets aan. Dat gebeurt wel eens

VT laat ik aan jou als onderwerp.

(zwaar OT)

En ik heb van Liza gedroomd! Ze gaf een alternatief en creatief knalfeest in Letland voor alle mensen van OO en we waren ook allemaal gekomen. Het was heel gezellig.

Eerste keer dat ik van OO droom...

Lief Li

Mooi om zo naar Liza te kijken.

Ik ken wel zulke mensen, dus het is voor mij niet vreemd. Ze brengen wat kleur in mijn rijtjeshuis-bestaan met hun zelfgebakken taarten met ingrediënten uit eigen tuin, hun aparte kleding en hun kunstzinnige kinderen.

tsjor, even heel kort

(want ik kan ook kort zijn, ondanks dat ik van nature breedsprakig ben...) maar die epistels van Liza heb ik wel allemaal gelezen...
Eventuele lange bijdragen van jou lees ik gerust ook, en met plezier

wat vinden jullie daarvan... 4000 woorden moet kennen

http://www.thuisinonderwijs.nl/4000-woorden-en-grotendeels-zindelijk/
Wat vinden jullie daarvan?
Zit nu verder te kijken, of daar een officiele regels te vinden zijn, hoe veel woorden het kind voor 4de tan moet kennen. En stel, zij spreek redelijk veel moedertaal maar Nederlands niet echt... dan wat. En ook, als zij nu vanaf VT aanval vooral Lets praat... begin ik twijfelen of zij gaat dat 4000 meteen in Nl taal spuiten... Ook... okee. Dat weet ik nu al. Zei voor mijn man dat "weet je, liefie, zij moet nu 4000 woorden leren en snel...". Hij begon te lachen. "Het komt ook zeker binnenkort een gratis boek naar onze postvak met woorden wat zij moet kennen... Jouw eerste woordenboek". (Hebben jullie dat boek al gezien?)

wat is de hulp... aan de schrijfsters....

Het idee van helpen: Zelf dacht dat het in heel breed erg zou helpen als alle probleemouders vaker zou schrijven, bloggen, posteren, flyeren. Dat het al leerzaam is, als een mens systematisch bij houdt en op schreef, hoe zon VT systeem werkt, kan andere ouders van te voren weten, wat daarvan te wachten is. (Bijvoorbeeld een belangrijke truck. Als je ergens leest dat iets “niet verblijcht is... gewoon een advies” dan later schijnt dat daar toch 3 komissies zijn om te controleren, of je dat doet en een maatregel achter om zeker te zijn dat je niet durf toch naar links trekken.”) Waarom schrijven ze niet eerlijk: “voor ouders degene anders willen, hebben we VT en lees de blog van dat vrouw hoe dat werkt... Je wil dat niet. Doe gewoon hoe we zeggen.”
Bij klassieke klantrelatie, als de dienst niet tevredenstellend is, blijft altijd een optie om naar concurrent gaan degene meer je verwachtingen voldoet. Wat bij kinderzorg niet kan. Als Jeugdzorg mijn verwachtingen als ouder niet voldoet kan ik niet naar Jeugdzorg-plus gaan. Omdat ze meer individue-gericht zijn of meer ervared zijn in werk met multiculturele gezinnen of wat dan ook.Misschien heb elk VT melding-maker een droom om een dag een fatsoenlijk dikke kindermisbruiker te ontdekken? Helpt deze screefstuk ze daarbij? En ons, als onze saaga nog jaren door gaat, helpt forum bij te houden, wat is dan de zorg eigenlijk, we gekrijgen zijn? Ik kan niet zelf bij zijn dossiers. Achteraf is het de enige garrantie, als ze echt op 1 m ooie dag ahcter onze deur staan omat toch mevrou zusenzo en meneer ditendat dacht dat we zijn niet leuke gezin en kind in gevaar zit... kind af te pakken, daar een schrijftelijke basis is opgebouwd om haar terug te krijgen. (Dat kijk nou... mama had bijna elk dag toch zelf gemeld, hoe netjes luiers allemaal gewassen waren. En etentje was klaar. Allemaal warm en vaak biologisch. En nee... was niet te veel stof op een tapijt. Het was een zaagzel, een zaagzel. Kind is ook blij en erg gezond. Als het zou door de tijd veranderen zou dat ook eerlijk melden.

je neemt het verkeerd op

Het is een gemiddelde van ontwikkelingsfases van kinderen. Er zitten er evenveel boven of onder.
Denk je dat een tweetalig kind daar op dezelfde manier aan komt?
Denk je echt dat ze woorden gaan tellen?
Denk je echt dat er een boek is met welke woorden een kind moet tellen?
Lees je kind voor, zing, praat, dat is alles.

Het dondert niet of je biologisch eten op tafel zet. Het is alleen belangrijk voor de groei van een kind dat ze goed te eten krijgt. Maar er groeien er net zoveel op op boterhammen met pindakaas.
Je maakt nu overal een punt van, je bent echt doorgeslagen in hoe wij hier in Nederland zijn. Ook wel een beetje beledigend eigenlijk.

Waarom reageer je op niemand?

nou

ik kan me wel voorstellen dat Liza zich bedreigd voelt. Haar punt dat het vrijwillig lijkt, maar niet is, klopt helemaal. En ook dat het lastig is om te weten waar je aan toe bent met dit soort instanties.

Wel jammer inderdaad dat ze nooit op iemand reageert. Misschien is lezen lastiger dan schrijven? Maar je kan wat wij schrijven ook door Google Translate halen.

Vooraf

Ik vind Liza ook duidelijk. In deze draad reageerde ze op Tsjor en als je goed leest komt er ook wel een reactie al is het niet persoonlijk.
Natuurlijk gaat men geen woorden tellen, hoewel ik me nu ook een voorstelling maak hoe men aan die gegevens is gekomen dat kinderen op 4 jarige leeftijd zoveel duizend woorden kent? Iemand moet hebben zitten tellen.

Ik had zelf ook graag willen weten hoe het werkt met een melding, maar dat is net als met voor de eerste keer moeder worden, al vertelt men je hoe het zit, je kunt het gewoon nog niet begrijpen tot het echt gebeurt.

En je wordt inderdaad, bijna, nergens gewaarschuwd dat je doelwit van overheidsinstanties wordt als je niet gemiddeld bent. Je wordt gescreend als ouder in de hulpverlening en anything goes. En dat je dan je zekerheid dat je burgerrechten hebt kwijt bent want deze mensen zijn in staat om je leven langdurig te regeren en je komt er niet vanaf.

Terwijl je niets misdaan hebt.

overigens

even voor Liza: er wordt al veel geschreven over deze dingen. Op dit forum dor AnneJ in het draadje "Jeugdzorg". En verder op twitter door Jeugdzorg Black Horse. Maar het probleem is dat het toch niet verandert. De macht van deze instanties is gewoon te groot. En veel mensen denken nog steeds dat jeugdzorg alleen maar achter mensen aan gaat die "kinderen mishandelen". Terwijl het vaak om een verschil in inzicht gaat.

Ik blijf erbij dat je het beste braaf en gehoorzaam kan doen, terwijl je binnenshuis doet wat je zelf goed vindt. Volgens mij wil elk kind liever een creatieve opvoeding dan een opvoeding waarbij iedereen boos wordt als het kind een kruimeltje morst.

Aan tjor

Aan Tjor... onze huis is NIET smerig. Doe schoonmaak elk dag. Misschien hadden we 10 jaar oude vloertapijt in gang. En in deze huis is geen klus al 20 jaar gedaan omdat mn man principieel heeft hekel aan klussen en de persoon daarvoor was hetselfde. En nu woon ik daar bij mijn man al 2de jaar... en we krijgen kind en voilaa!!! Nu ineens moet ik alle muren gaan verven en silicon wisselen en nieuwe gordijnen maken en slot vervangen(en alle huishoudelijke werken doen.)Het is geen probleem. Doe dat graag. Ook alle mama dingen. Wil geen extra aai daarvoor maar ook geen nare beschuldigingen van een stichting degen hoort om kindermishandeling te ontdekken. Het minst zou verwachten dat ze zou dan ons ondersteunen in onze zoektocht voor grotere woonruimte maar dat doen ze ook niet. Ook als veel hou ik mooie huis, ga we niet nieuwe meubel kopen voor verhuizen. Wat meer... zou verwachten dat melding gaat voor iemand degene eigene heroine spuiten achter de bankstel laat of alleen kind voor een leelijke tv scherm laat zitten of wie dagen lang niet werkt en ook niks met kind doet. Of iemand degene iets met IQ heeft dat weet niet hoe om voor eigene kind te zorgen of iemand die rookt of iemand die niet kan mooie warme maaltijd maken of degene echt eigene kind alleen slechte voorbeeld geef. Extremes dus. Zelf bezef ik ons helemaal geen extreme. (Ook schijnt een sterke culturele verschil te zijn. In oostblok zijn vooral mannetjes gek op klussen en bouwen en zijn huis en auto zijn NOOIT klaar. Ze bouwen gewoon door.) In NL MAG je niks bouwen. Het is nogal normaal dat in onze huis woont 8 mannen in totaal maar ik moest in gang afgevallen tegel gaan lijnem omdat ze gewoon principieel doen nooit niks voor huis. ("Mevrouw, ik woon hier ja, maar weet je, het bouwen is een taak van een woningbouwvereniging. Het mag zelfs niet...") Ik zou kunnen in onze huisggebouw van sociale woning 24h per dag met blijven bouwen en dingen verbeteren omdat niemand heeft het daar al laatste 30 jaar gedaan. Het meest extreme wat tot nu had in huis gedaan was de buitenramen van een gang wassen... met kind daarbij. Zij "hielp". Wat deze huis wel zeer storend vinden is als iemand planten rond huis gaat kweken. (Selderij, aardbei, ui.)Dat vinden ze zeer problematisch en storend. Het is een grond van gemeente en bedoeld om honden om te poepen. Dus tegel in een gang repareren... niet doen... tuinieren... niet doen. Maar als op stoep tussen stenen toch paar bladeren groeit... daar Monsanto op spuiten of een blaas heete lucht. Dat kan wel. Uiterlijk is belangrijk. Gordijnen moeten MOOI uit zien. Afval sorteren of minder plastic kopen? Hoef niet. Plastic is al vantevoren hygienisch. Beter dan natuurlijke stoffen. Kinderen in deze wijk bf hoef niet eigene snoep papier in een prullebak of container gooien. Alles gaat op grond. Omdat ze weten dat 1x peer maand komen 50 plussers, senior arbeiders zonder werk, bijstand aannemers, en ze moeten het wijk van afval schoon plukken. Heb nogal twijfels wat precies kinderen daarvan leren.

het verhaal gaat door...

Dus zijn we voor 1ste dagen een zorgvluchtelingen geworden. Mijn kind en zelf een vliegtuigkaart gekocht en naar eigene geboorteland gegaan. Waar we dan bij mijn papa, een opa van onze kind, logeren. Het weer... Een dag is het plus 3, andere dag is het minus 10. Voorgisteren regende het. Op gisteren was sterke minus en sneuw. Wat gebeurde dus, we stapte uit het huis om te gaan wandelen. Onze tuin is bedekt met stenen. Dat valt te lopen. Buiten de grens van een eigendom.. was anders. Het is bijna onmogelijk om uit te leggen waarom weer in Oosblok so veel verandert. Van plus 10 tot minus 10. Hoe mensen daar gewend raken. Het weerverandering heeft iets ook te maken met klimaatverandering en daar kan niemand iets aan. Ook is het niet uit te leggen waarom het autoweg buiten de steden nooit goed geasfalteerd is. Bijzonder sprongzaam is het in kleine dorpen. Geen stoep. Geen straattegels. Dunne laag van kleine stenen op kronkelige autoweg. Geen fietspad. Met harde koud worden stedelijke straten bedekt met zand of zout. In dorpen zijn bewoners gewend dat ze elk jaar 3 maanden ZEER voorzichtig moeten zijn terwijl ze buiten lopen. Een schaatskennis is PRE. Zo was ook vandaag. De sneuw had op gisteren gevallen regen in een ijs gekookt. Kale ijs. Eerste reactie was, dat het zeer gevaarlijk is en bleef kind vast houden. (We had op deze jaar met haar op een sloot gaan schaatsen in onze NL dorp en zij wist al wat ijs is.) Dus goed kind vast klemmen en dan zei nog voor pa, dat "met zon weer gaan ze nergens heen. Gaan we terug..." maar zag pas, hoe hij balans kwijt raakte en op ijs viel. Niet op een achterhoofd. (Het meest gevaarlijke ongeluk.)Op een zijkant. Het eerste reactie was... ambulance bellen. En snel! 2de gedachtes waren, wacht, nog een ambulance, ze zal de kind zien en zeker hebben ze ook sommige meldplicht en de vloer van de gang was niet gewassen nog! Had vel veel schoongemaakt maar de gang niet. Ik zei vader, ik ben bang, we had net in Nederland enorme probleem van niet schoongemaakte huis toen ik een melding naar ambulance deed. Het is serieus.. deze meldingen worden zeer lang onderzocht. Ik kan niet vol tijd schoonmaakster-klusser worden.. hoe is met jou? Pa zei dan, "ah, maak geen zorgen, het is helemaal niet erg. Ik heb gewoon een kramp in een been en dat gaat vanzelf over." Vader kruipte dan met behulp van handen tot eigene bed. (Ik kon niet helpen omdat moest kind bezig houden dat zij zou ook niet gaan vallen.) En nogal bizaar, ca 3 autos had tussentijd doorgeijden maar niemand stopte. Ze durfde niet omdat het ijs-laag was so dik op weg dat stoppen zou had kunnen een ongeluk veroorzaken. Dus het lukte pa tot bed te kruipen. Dekens, kruik, thee. "Doet het pijn?" Hij zei nog steeds dat "jaa, nee, het komt goed, het komt goed." Begon ik dan de hele familie door bellen. Wat om te doen. En hoe om te doen en wat verder. Schijnde dat het is geen huisarts in deze regio, die zou dichtblij genoeg zijn om huisbezoek doen, ook geen röntgenapparaat. (Bezuinigingen vanaf 2015.) Had dan naar ambulance gebeld en verteld dat wil ze geen uitnodiging doen maar gewoon vragen, wat te doen in deze situatie. Ze had speciale advieslijn. Daar vertelde ze over koude kompres en ga adviesen hoe om later naar onderzoek te komen. Het communicatie met ambulance lijn was adekvaat. Geen nare opmerkingen of rare vragen. We had afgesproken dat s ochtends gaan we beslissen wat verder doen. Maar in het midden van de nacht riep vader toch dat, jaa, het ambulance moet gebeld worden en snel. Dat hij heeft pijn. Dan belde ik wel. Vader was soort van: "Het gaat niet, echt niet... slecht is... pak mijn spullen, weet je dat beige bruk... en mijn pinpas... waar is mijn pinpas?" "Hou op, je maak kind wakker...". Ik zei pa, dat ik ga spullen verzamelen. Eigenlijk begon ik panisch schoonmaken. Met kritische blik rond kijken. Wat zou de ambulance medewerker merken als binnen komt? Zijn schoenen strak in rij? Zijn alle kommetjes schoon? Sokken op vloer? Achter de kast gooien. Handschoenen op vloer. So gaat het niet. In een wasmand. Gordijn niet strak? (Zien jullie? Ik heb al "geleerd"!) Pa heeft een nare traditie naast eigene bed een boel van papier te bevaren. Daarop zet hij eigene schoenen als hij binnen komt. Om af te drogen, dat modder zou niet op vloer vallen. Deze papier begin ik haastend opvouwen. Hij snapt helemaal niks van. "Wat doe je nou? Ik zei, zoek mijn spullen maar je maakt gewoon rommel. Zet dat papier nu terug, nu!" Ik zeg: "pa, het is ambulance, ze controleren of het huis ook hygienisch is. Deze papier is het niet. Sorry, dat gaat nu weg. Herinner hoe in Nederland ging? Wil je dat verhaal nog een keer?" Vader begint met handen zwaaien meteen "nee nee... ik wil mijn spullen." Tegenwoordig is het moelijk om 4 uur snachts rond lopen zonder kind wakker te maken. En elk 3 minuut zegt pa alweer "heb je al alles?" Ik dacht dat het kost ca. half uur om ze te komen met zon ijs maar ze zijn al pas 15 minuut achter de deur. De mevrouw van ambulance vraagt, waarom hebben we pas nu gebeld? Dat was in het begin niet so pijnlijk en het plan was tot s ochtens te wachten. Maar ze waren enorm rustig en deed geen enkele nare opmerkingen! Ook geen woord over interieur. (Vader is ook een grote fan van klussen en heeft eigene kamer zelf gebouwd. Het is in verbinding met keuken. Een grote collage van timmermanshout van verschillende tijdperken... zit best bizaar uit. Maar ze zei niks over het kunstwerk. Ik had vader uitgelegd, dat doe wat je doe, je zult nooit ambulance in een niet schoongemaakte huis uitnodigen. Dus hij begon meteen excuseren zelf: "sorry, sorry, mijn beddegoed is niet van vandaag maar van het laatste week." Dat klopt. Ik had NET aangekomen in het huis. Al flink gedaan qua huishoud maar tot hun beddegoed niet aangekomen nog. Hoe stom! Hoe kon ik dat vergeten!)Het team van Amb, 3 mensen tilde pa op een metalenraam. Hij werd ingewikkeld daar en naar de auto gebracht. 5 minuut en weg waren ze. Pa was gewoon zeer stil. Knikte met hoofd. Zei gewoon over alles "mhm, mhm." Ik zei hun op een meest valse toon "maak geen zorgen papa!" Het kind begon te schreuwen. Verder kon ik met kleine op handen papa zwaaien en deur dicht doen terwijl Amb auto vertrok. Slapen lukte niet. Naar Amb gebeld zei ze wel de naam van een ziekenhuis, waarheen hebben ze pa gebracht. Verder adviseerde ze gewoon tot s ochtens te wachten. Jammer dat ik geen 4 handen had. Toen daar naast de hek, op een ijs, had alleen 2 om kind vast te houden. Als zou daar alleen zijn geweest zou had 2 voor papa maar nu, in principe viel hij omdat hij geen steun had en kind bleef heel omdat ik had niet gehaaast om papa redden. En nu zit hij in een ziekenhuis. Hele dag had hij gewacht en laat s avonds, ongeveer nu zit hij al op een operatietafel. Arts zei, het is een afgebroken hoep. Het is onprettig gevoel om te weten dat iemand in een hoge leeftijd onder volle narcose gaat. "Moet het?" Had ik wel gevraagd. "Ik kan goed voor mn vader zorgen, als het gevaarlijk is, niet doen...". Arts zei: "nee, leven met pijn is geen leven... het komt goed." (Het is bekend dat tegenwoordig operaties met narcose voor mensen in een hogere leeftijd extra risicos veroorzaken en meer en meer gevallen zijn waar mensen zelf het risico van operatie niet nemen. Het leven als een bed-patient is meer waard dan het leven als een doode.) Het arts klonk wel erg zelfverzekerd en hij beloofte dat als daar zou te hoge risk zijn bij operatie, zou ze niet gaan opereren. We blijen nu hier wachten tot s ochtends, of pa heeft operatie overleefd. Wat heeft dat met VT te maken? Al op een moment van een ongeluk wist ik, als het zwaar is, blijf ik voor vader zorgen. Het is ook niemand anders daarvoor te nemen. Hij kan niet meer alleen wonen. Hij moet opniew leren lopen. Het is een redelijk stevige traditionele huishoud. Iemand moet aardappel in grond zetten. En tuinbonen. En voor huis zorgen. En opletten dat hij zou niet melancholisch worden. Voor herstellen is een positiviteit nodig. Mijn man hoorde dat verhaal via skype en zei meteen dat "voor mij is geen probleem, een deel van de maand via internet eigene werk doen van andere land." Wat hij wou zeggen was: ook als we nu hier blijven zou hij bij ons komen logeren, en so vaak als mogelijk. Wat het ook betekent, hele scenario van ontwikkeling van een kind, wat VT comissie heeft van ons gevraagd en wat we nu hebben gerapporteerd... gaat niet meer door! Ik blijf met kind hier, in Letland, bij mijn vader. We moeten zeker "het verandering van een opvoedingstraject van onze kind" ook voor VT rapporteren. En voor CB. En waarscjijnlijk voor nog iemand. Kind moet laatste vaccinaties krijgen. Ik wil deze vaccinatie niet geven voor kind, vind het persoonlijk onnodzakelijk maar goed. Voor VT doe ik dat. En CB. Misschien moeten we toch voor 2 dagen naar NL komen om kind in CB laten zien dat zij inderdaad gezond en blij is. Hoe dat ook is, morgen gaat zij eigene opa bezoeken. (Mijn oom, zijn grootoom komt, hij helpt ons naar de ziekenhuis.) Het stimuleert het sociale ontwikkeling van kleine. Het werken is echt niet gelukt op deze dagen. Anne MG Schmidt schreef in eigene dagboek, hoe zij, terwijl zij naast eigene zieke vader had gezeten, kon zij zelfs werken. Zo maakte zij "Luilekkerlandexpres."

Herkenbaar

Ik zat al op deze wending te wachten, en nu is ie er dan.

Beste vriendje van mijn zoon. Nederlandse vader, Russische moeder. Voor de moeder was niets hier in Nederland goed genoeg. Dus alle activiteiten werden ver weg gedaan. Basisschool op een km of vijf, voor muziekles naar België, voor zwemles 30 km verder, want daar hadden ze beter water, sporten aan de andere kant van de provincie, want daar was een goede Russische trainer. Basischool toch niet goed genoeg, dus besloten om na de zomer ook in België op school te gaan. (Reistijd enkele reis een uur). Medische zorg was niet goed, artsen begrijpen er hier allemaal niets van. En heel veel kleine dingen die ook niet goed waren.
Vervolgens gingen moeder en zoon in de zomervakantie naar haar familie in Rusland. Besloot daar wegens omstandigheden wat langer te blijven. Vader is naar Rusland geweest, om wat spullen te brengen en even samen te zijn. "Wat langer" werd steeds nog wat langer, waarna ze in de zomervakantie een jaar later vertelde dat ze nooit meer terug zouden komen. Inmiddels 3,5 jaar verder, en vader vraagt zich vertwijfeld af waarom hij opeens z'n vrouw en vooral z'n zoon kwijt geraakt is. Zoon terughalen naar Nederland is onmogelijk geworden, maar hij had nooit toestemming gegeven om hem in Rusland te laten wonen.
Ik geloof trouwens niet dat het een van te voren opgezet plan van de moeder was, ik denk dat het bij haar zo gegroeid is. Ik vind het jammer dat ik nu het idee heb dezelfde ontwikkeling bij Liza te zien.

Sneu

Sneu voor de vader. Hopelijk kan hij er nog iets aan doen. Wat Liza betreft, die is beter af daar.

Onveiligheid

Ik denk dat als je onveiligheid ervaart dat je zoekt naar een plek waar je je wel veilig voelt en dat kan je thuisland zijn.
Als we echter alle 'andere' mensen, raar of met een andere herkomst wegjagen kom je een keer zelf aan de buurt om de 'rare' of de 'ander' te zijn.
Het is ook een proces van uitstoting.

perceptie, AnneJ

Zelf woon ik al jaren in het buitenland. Als ik net zoals Liza had gekeken naar dit land, was ik al lang en al lang gillend gek weer terug gegaan naar Nederland. Dat ik dat niet heb gedaan is ook een KEUZE. Het gebeuren met VT is natuurlijk heel erg naar (understatement) , maar dan nog heb je een keuze hoe je ermee om gaat. Ik denk dat Liza gewoon niet kan aarden in Nederland, en het gebeuren met VT is de druppel. Hopelijk lukt het om goed met de vader om te blijven gaan, misschien kan hij ook in Letland gaan wonen.