Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op
liza

liza

04-02-2017 om 18:22

Veilig Thuis, hulp


Ook Tamara

Tot zo'n vijftig jaar geleden had men geen tv. Natuurlijk is er ook contact met het Nederlands in Friesland maar dat geld voor kinderen met een migrantenachtergrond ook. Die maken ook Nederlands mee.
Daar komt je redding dan ook niet vandaan.

Communiceren

@Tijgeroog, het is fijn te lezen dat het meisje de Nederlandse taal in groep 3 goed beheerste. Nu weet je niet of haar ouders of een familielid daar aan hebben bijgedragen. Mijn kind sprak in 'korte' tijd ook prima Engels, goed genoeg om de afsluiting voor te dragen aan de ouders van alle kinderen. Maar daar ging het niet om. Het ging om de ervaring/ bewustwording van een gebrek aan bruikbare woorden.
In Nederland ging kind ook naar een peuterschool. Het was gewend om tijdens het spelen te kletsen en elkaar te begrijpen. Met elkaar spelen is fijn, maar als je zelf gewend ben om te praten waarom je dit of dat doet, het uitwisslen van ideeën, dan merk je hoe wrang het is dat je als kind moet meeverhuizen naar een land terwijl je de taal niet machtig bent.

Vergelijk het met het gevoel als je in de wachtkamer van de dokter zit en je verstaat geen woord van wat de andere wachtenden zeggen. Het gaat er niet om dat je wilt weten wat ze zeggen maar om het ongemakkelijke gevoel het niet te verstaan. Zodoende ben je uitgesloten van een bijdrage aan een vorm van communicatie.

@Mirreke, er is een groter verschil tussen Nederlands en Lets dan Nederlands en Duits. Door enige overlapping van de twee Germaanse talen, kunnen je kinderen geleidelijk wennen aan het verschil in de twee talen. Zodoende kunnen ze zich redden ook al gebruiken ze verkeerde woorden. Ze kunnen nog ergens op terug vallen.
In jullie geval ging het proces waarcshijnlijk ook geleidelijker omdat je kinderen ook met hun broertjes en zusjes konden spelen. De verandering is dan minder confronterend en meer geleidelijker.
De dochter van Liza is toch meer geholpen met een opvoeding waarmee ze en Lets en Nederlands leert. Al was het maar om ook op jonge leeftijd met kleine kinderen te kunnen praten over wat je beleefd hebt of dat je wilt vrgen of je de rode potlood mag lenen zonder dat een ander dit ziet als afpakken.

De adviezen van VT aan Liza, want ik lees vooral een adviserende functie in de woorden van VT', zijn er voor een ouder om er bij stil te staan of de ontwikkeling van haar dochter stagneert of niet. Als je de adviezen als kritiek aantrekt, voel je jezelf snel geïntimideerd.
Sommige punten die VT aangaven, waren echt geen onzinnige punten. Een kind van twee is nu eenmaal groter in afmeting als een baby. Tot welke leeftijd verkies je om een kind bij de ouders te laten slapen of een eigen slaapplek te geven? Zo onredelijk was hun vraag over het bedje toch niet?
Het moederschap is een leerproces: je kunt de adviezen van een ander meenemen als je daar waarde van in ziet.

In Nederland kennen we de begrippen rust-reinheid en regelmaat. Een kind dat niet in een eigen bedje slaapt komt theoretisch gezien minder toe aan rust. Een huis dat een 'rommeltje' is, komt niet over conform het beeld van een reine omgeving. Helemaal niet als het kind iets verkeerd gedronken heeft. Het imago als verantwoordelijke moeder staat zo wankel. Helemaal als je tegengas gaat geven.

Tamara

Tamara

02-03-2017 om 17:19

annej

Jouw geciteerde onderzoek over de Friese taal gaat niet over 50 jaar geleden, nee ik vind het geen vergelijking omdat de mensen die nu kinderen opvoeden in het Fries ook gewoon Nederlands spreken, Nederlandse tv kijken en ook met visite, boodschappen doen Nederlands horen of zelfs spreken.

50 jaar geleden Tamara

Mijn moeder is een voorbeeld van Fries zonder televisie. En ook sommige nichten die buiten Friesland opgroeiden maar thuis wel Fries spraken.
Andere zaken zijn vaak bepalender. Ontwikkelingsarmoede thuis, problemen met gehoor of zicht. Armoede an sich. En het onvermogen van hulpverleners en leerkrachten om de bronnen die er wel zijn aan te spreken.
Zelfs als mensen geen schriftelijke taal hebben, zoals veel mensen die als thuistaal Tamazight hadden, een berbertaal, hebben wel een orale vertelcultuur of veel liederen en gedichten, die ingezet hadden kunnen worden voor de ontwikkeling van de taal. Daar ligt je winst.
Niet in het negeren van de thuistaal ten koste van het leren van Nederlands.

Tamara

Tamara

02-03-2017 om 20:30

dat zeg ik niet

Ik ben een groot voorstander van het thuis houden van de moedertaal maar jij gebruikt de verkeerde argumenten. Dit onderzoek is niet een argument voor wat jij predikt.

Lente

Lente

02-03-2017 om 20:50

Flanagan

Er zijn in Nederland kinderen van Chinese afkomst of van Poolse afkomst. Hun taal lijkt helemaal niet op het Nederlands. Toch doen deze kinderen het prima in Nederland, ook als hun ouders geen Nederlands spreken. Het grote verschil met bijvoorbeeld Marokkaanse kinderen, is dat zij veel praten met hun kinderen en een rijke taalcultuur hebben.
Deze kinderen hebben in groep 4 echt geen achterstand meer. Een taalachterstand is namelijk heel iets anders dan een achterstand in het Nederlands. Een achterstand in het Nederlands is geen probleem, zolang er maar geen taalachterstand is. Kind van Liza zal denk ik geen taalachterstand oplopen. Het lijkt mij wel handig als ze meer ervaring opdoet met het Nederlands omdat ze in Nederland wonen en omdat de vader Nederlands is. Mijn zorg is eerder dat kind ook van vader geen Nederlands leer omdat vader en moeder in een andere taal communiceren (Engels?). Het is jammer als een van de ouders de eigen taal niet meegeeft aan zijn kind. Het kind verliest daarmee de taal van één van de ouders. En daarmee een stukje eigen geschiedenis.

Flanagan, jij hebt geen goede ervaring met je kind in het buitenland. Wij hebben een hele goede ervaring. Mijn oudste ging op 2,5 jarige leeftijd mee naar het buitenland en startte op een Engelstalige peuterspeelzaal en na een aantal maanden op een Engelstalige school. Wij spraken thuis altijd Nederlands met oudste.
Binnen een jaar was kind volledig tweetalig. Kind voelde zich prima thuis. Er was alleen frustratie in de eerste maanden vanwege de taal, daarna was dit helemaal weg.

Hier gaat het over Tamara

"Recent onderzoek
Mirreke, helaas kan ik je de bron niet geven, maar onderweg in de auto hoorde ik het verhaal van een meneer die hier onderzoek naar had gedaan. Kinderen waarbij beide ouders niet-Nederlands spraken hadden een blijvende achterstand op school. "
Er is geen link van dit genoemde onderzoek. Het blijft bij een bewering. De Frieslandcasus, uitgebreid en herhaald onderzocht, bewijst anders. Als zo'n resultaat al gevonden wordt, nogmaals de link ontbreekt, dan zijn er waarschijnlijk andere oorzaken die daar voor verantwoordelijk zijn.

Andere oorzaak

AnneJ, de oorzaak dat er geen link is komt omdat ik in de auto zat. tijdens het rijden heb ik geen tijd om een programma terug te zoeken of de naam van de persoon op te schrijven. ik rijd dan namelijk en moet op het verkeer letten. Het moet ergens in de afgelopen twee weken geweest zijn op NPO1 radio tussen 08.00 en 09.00 uur. Je mag voor me gaan zoeken.

Tsjor

Lente,

Ik weet niet of jouw kind in Nederland ook naar een peuterschool ging voordat jullie gingen verhuizen. Doordat mijn kind die ervaring had, was de start op de peuterschool in het buitenland in het begin moeilijker dan kind liet blijken. Onze keuze om thuis deels Nedlands deels Engels te spreken, had als doel dat kind sneller mee kon praten met de anderen. Eerder aansluiting, was hetgene wat mijn kind wilde bereiken anders wilde kind liever terug naar het land waar kind wel kon communiceren met anderen. Het is gelukkig allemaal goed gekomen maar ik ben wel blij dat kind het gemis aangaf.

Natuurlijk trekt het bij, zo ook voor de dochter van Liza. Als je de enige bent die Lets spreekt, ben je wel genoodzaakt meer je best te doen om de lokale taal te leren. Je pakt het sneller op door het vaker te oefenen.
Maar een ouder kan meehelpen met het leren spreken van de lokale taal, daar heeft een kind wel degelijk profijt van.

Lente

Lente

02-03-2017 om 22:50

Flanagan

Ja, mijn kind ging voor vertrek naar buitenland 2 dagen per week naar kinderdagverblijf en ook 1x per week naar psz.
Wel hadden wij in het buitenland een oppas die met kind Engels sprak, wel gebroken Engels. Wij spraken geen Engels met kind maar keken wel Engelstalige TV met kind en lazen boekjes in het Engels voor.

Verder eens dat het kind van Liza Nederlands moet leren spreken. Al is het maar omdat het de taal van haar Papa is.

Rotterdamse wethouder

http://www.nporadio1.nl/nos-radio-1-journaal/onderwerpen/397013-brandbrief-vanwege-bezuinigingen-op-voorschool

Ik heb het nog niet helemaal gehoord, maar het is een Rotterdamse wethouder.

Inspectierapport

De Rotterdamse wethouder: "analyses van andere onderzoeken alweer langer geleden; inspectie deze week nog, vorig jaar cohortonderzoek onder duizenden kleuters, laten zien dat er enorme winst is, enorme toegevoegde waarde voor kinderen. Die kunnen met een vliegende start aan de basisschool beginnen.

http://blog.pedagogiek.nu/blog/2017/02/23/voorschool-loont-als-ze-ophoudt-met-schooltje-spelen/

Commentaar op het inspectierapport: "Het Onderwijsinspectierapport waar Van Walsum zijn commentaar op baseert verscheen eergisteren. Investeren loont! Eindrapportage monitor kwaliteit voor- en vroegschoolse educatie in de 37 grote steden in 2015/2016 is een juichverhaal over de toegenomen kwaliteit van het gemeentelijk VVE-beleid. Als het om het succes van de VVE aanpak als achterstandsbestrijder gaat wordt naar één enkel onderzoek verwezen en blijven al die onderzoeken die Fukkink in zijn vernietigende overzichtsstudie opnam onvermeld. Elke wetenschapper hoort te weten dat voor kwantitatief onderzoek geldt dat één onderzoek, geen onderzoek is."

Het geloof van een Rotterdamse wethouder. Voor wat het waard is.

Vietnamese bootvluchtelingen

https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Vietnamezen_in_Nederland

Ik ken een paar kinderen, inmiddels volwassen, van Vietnamese bootvluchtelingen. Volstrekt tweetalig, Vietnamees en Nederlands. Een goedbetaalde accountmanager in de IT en een universitair student. Vanwege de oorspronkelijk Chinese herkomst heeft de accountmanager Mandarijn gestudeerd, het chinees was nogal verwaterd bij hem thuis, en is nog niet zo lang geleden naar het Chinese herkomstgebied van zijn ouders geweest waar nog familie leeft.

Het is nog maar de vraag of de voorschool hier niet meer kwaad dan goed zou hebben gedaan.

Schools

AnneJ, ik ben het er helemaal mee eens dat een schoolse opzet in deze leeftijdsperiode van een kind niet werkt. Maar dat wil niet zeggen dat Nederlandstalig kontakt met andere mensen en kinderen op zeer jonge leeftijd niet bevorderlijk is voor het aanleren van de taal en daarmee ook voor de periode op de basisschool vanaf het 4e levensjaar. Maar dat kontakt moet niet schools zijn, maar spelend, al doende. Mijn zoontje leerde het Hisndostaans doordat hij rondkuierde, terwijl de Hindostaande oppas de was deed, eten maakte en met 'oom' praatte. Daar kwam geen les aan te pas, maar hij leerde het wel.
Daarom is het ook niet goed alles aan school over te laten als kinderen 4 zijn. Dan gaat het 'schools'. Peuterspeelzalen zouden vooral gewoon speelzalen moeten zijn, waarbij zoveel mogelijk gewoon gepraat wordt over van alles.

Tsjor

liza

liza

04-03-2017 om 18:01

gevlucht, aangekomen

Zo, ze zijn van melding nu 2 maanden verder. (Ambulance had 25 nov gebeld. 2 bezoeken van VT in januari, februari had. Dan te horen krijgen dat ze niet meer zonder waarschuwing komen maar wel nog door 1 jaar 2 bezoeken ons willen doen.) Tussendoor, het officiele redenen voor VT was hygiene van huis... heb ik ca. 6x per dag stofzuiger gebruikt en verder opgeruimd, opgeruimt, opgeruimd... dat in een 1 mens appartement waar ook tegenwoordig man destijds probeert te werken op werkdagen... en als schijnt geen grotere woning voor ons niet lukt te vinden (2017 in een geto, hart van Randstad...) Had gewoon vliegtuigkaarten gekocht voor zelf en onze kind. Vooral omdat het woord "buiterlands" in het vocabulair van alle zorgwerkers tot nu toe so veel is herhaald, dat uiteindelijk inderdaad als een 24h buiterlandse schoonmaakster- rechteloos moeder begon te voelen. Dus, vliegtuigkaarten. Naar een andere land dan. In Nederland heet het "naar vacantie gaan." Eigenlijk deed ik wat altijd heb gedaan. Als echt anders niet kan dan bij vader gaan logeren. Meteen gaf hij, gehoord waarover het gaat, ons een mooie grote kamer, met een mooie uitzicht. Hij deed wel nogal raar. Begon Goethe citeren. (Hij vond Goethe helemaal niet leuk en nu ineens wel. En begon kind duits leren. (Wat voor? In deze leeftijd?)) En hij verklaarde dat kind krijgt deze kamer waar we nu blijven, als een erftenis. Dat word nu officieel een kinderkamer. Zij mag doen met dat wat zij wil. Hij zei, hij had al bij notarius geweest. Hoe lukt relatie met man van afstand? Skype bestaat en zoals VT en Jeugdzorg zegt: "het kind staat centraal in het gezin." Zo is het. Nu heeft kind een mooie brede, HYGIENISCHE ruimte. Voldoet alle eisen wat waren door VT gesteld. Kind heeft EIGENE ruimte. EIGENE kast. EIGENE bed. Eigene brede speelhoek met EIGENE vloertapijt. Eigene speelgoed was in hele boel meegenomen plus nog hele ton op locatie staan. Meteen op aankomstdag hebben we met buren besproken over hoe en wanneer gaan onze kinderen samen spelen. Het is Oostblok, het laagste woonkosten achter Spanje. We gaan flink sparen door hier te zijn. En ik kan van mijn laptop deel van de dag blijven werk doen, probeer snel 4 kinderverhalen klaar maken om een beetje geld te verdienen. Ik kreeg een leuke brede werktafel te gebruiken van mijn vader en een leuke brede zachte stoel. Echt iets wat goed voor spieren voelt pas na een uitdagingenrijke maanden. (Elk dag 4x kind tillen naar 2de verdieping, heen en weer plus extraatjes.) Hoe loopt het reis met kleine kind? Fantastisch! Extra kaart hoef niet gekocht worden. Kind tot 2 jaar reist op een stoel van moeder, samen. Zij mag eigene drink en eten meenemen. (Maar het wordt geproeft en gesmaakt door een vliegveldcontrole.) Van papieren nemen we mee: passpoort van kind. Geboortecertificaat met naam van moeder en vader daarop. Een copie van passpoort van vader waarop hij nog had geschrijven dat inderdaad akkoord is met reis. Vaccinatiebewijs. (Als we zou bijvoorbeeld hier locale kinderdagverblijf willen mee doen, zou ze dat waarschijnlijk willen zien.) Achteraf lees dat bepaalde EU landen zelfs willen dat ouders van kind zou een aparte notarieel verklaard document maken wat stelt dat een van ouders akkoord is dat andere ouder met kind naar reis gaat, dat hebben we dus niet. Hoe werkt het vliegveld: vroeg daartoe gaan. Kind was zeer langzaam. Zij dacht dat hele vliegveld is een grote speeltuin. Fout. Het was het zeker niet. Tot douanen gingen we met man samen maar achter de hek moest hij bleven en mochten niet in. Ik moest antwoorden geven op kwesties: reis ik alleen, is het mijn. kind, is het mijn man. Dan papieren laten zien. Dan kleding so veel mogelijk af en in een plastic bak zetten. Andere plastic bak waar zet alle kleren van kind in. Dan andere bak waar ging mijn telefoon en fotocamera in. Een grote tas met speelgoed en luiers, dat hoefte ik niet open doen. Dat werd gescanneerd. Kindervoeding werd gekontroleerd. Daarna door een scanner samen met kind. Dan werd kind doorgezocht door beveiliging. Dan moest ik kind los laten. Deed erg brave gezicht dat "hahaha... jaa liefiee... gaa maar naar deze tante toe, gaa maar, mama gaat effe in skanner stappen." Destijds een dame mijn kind vast hield stapte ik dus in een koelkast lijkende doos en werd gescanneerd. Daarna kon uit en mochte alweer kind vast houden. En we mochten op een andere deel van een lopende band blijven staan en eigene spullen af wachten.
Nederland is nr.1 plek in EU waarvan drugs zijn gesmokkelt. En agezien onze kleurrijke uiterlijk, waren we waarschijnlijk toch in smokkel verdacht. (Cocaine tussen luiers of in een wiel van een kinderfiets gestopt? Theoretisch mogelijk.)Ook heb verhalen gehoord van mensen die zijn met familie van Nederland gekomen en later ergens een preventieve controle gekrijgen, of ze niet toevallig drugs bewaren of kweken in een huishoud. Wel benieuwd, hoe erg dat dan is. Wat mijn man achteraf vertelde: Hij probeerde van ons een foto maken, toen we door douanen liepte. Maar security van het vliegveld kwam en hij was gevraagd om afbeeldingen meteen te verwijderen. Mijn man probeelde (een nette mens, doet alles wat je hun zegt...)toch argumenteren dat "het zijn fotos van mijn vrouw en mijn kind en het is nergens een bord over dat het niet mag..." maar toch. Hij is erg moe geworden van alle deze bezoeken van VT, en dat ik emotioneel niet echt blije muis was, gaf hun ook extra emotionele taak om mij continu te herhalen dat "alles toch goed is..." en hij zei in skype dat hij kan nu een beetje bij komen. Ook alle opas, en omas en grootomas en andere kleine kinderen van familie zijn krijgen nu onze kleine te ontmoeten. Het is toch fijn zo, e? Ik zie nog steeds nachtmerries over dat iemand klopt op onze deur, ik doe de deur open en daar staat het komissie van VT. Man en vrouw met notitieblokken. Zeggen geen woord. Geen meningen, geen commentaarts. En dan gaan ze in rij het meest bizare vragen stellen en je moet ze snel kortzinnige duidelijke antwoorden geven en ze noteren iets op. Maar wat precies, dat zeggen ze niet. In praktijk, echt, van zon afstand... ik denk dat ze zou niet bemoeien met ons om hier te komen. Het is maar een afwerking van gebeurtenisen. Straks krijg ik andere dromen, missen van partner of lentedromen ofzoiets. Theoretisch zou ze kunnen van onze dossier een vertaling doen, dat naar Letland opsturen met verzoek, of ze zou ons hier bezoeken. (Enorm problematische moeder, kunnen jullie daar langs? Effe controleren of mama doekjes netjes heeft op rij al gehangt... Ze moeten hangen van links naar rechts. 2m van grond...en of kind inderdaad blij is...) Wel, ik blijf dat een beetje nog af wachten. Is daar echt commuicatie dussen instanties? Toen we naar gemeente gingen, 1ste keer met kind,3 dagen pas na geboorten, om kind burgerservice numer geven, had ik over de balie, een ambtenaar gevraagd... als mijn kind in Nederland word geboren, hebben ze een meldplicht, om ook Letlandse ambtenaren door geven, dat Letse kind of een kind van een andere nationaliteit in Nederland geboren is? Het ambtenaar zei, dat niet. Ze hoeven nooit niks dor geven. Alles bijft alleen voor Nederlandse dossier. Of ik zelf erg blij ben met zon "dwangschijding"? Helemaal niet. Ook was nogal zeer geschrokken door het intensiviteit van het zorgsysteem. We betalen onze zorgverzekering tuurlijk door en blijven genieten wat daar verder te halen valt. Zijn daar andere verschillen tussen Nederlandse achterhoek wijk en Letse achterhoek wijk? Hier kon we op 2de dag pas na komst paar meter van huis lopen en sneuwklokken plukken en verse kruiden om thee te maken en we maakte zandbak voor kleine. In Nederland zou dat niet durven. Mensen vandelen met honden en sogenoemde natuur word gauw volgeplast. Hier houden mensen ook van honden het is meer land voor vrije gebruik. Kan zijn dat gemiddelde hondenhoek breder is dan het woning waar we laatste 2 jaar samen hebben bestenen.

Uitleveringsverdrag

http://www.kinderontvoering.org/landen

Er is een uitleveringsverdrag met Letland.
Hopelijk is VT verstandig genoeg om zich terug te trekken. Ze hebben al weer genoeg schade aangericht.

Goethe

Misschien denkt je vader wel dat Duits dichtbij Nederlandse taal ligt en dat dit een vertrouwd gevoel kan geven voor je kind.
Fijn voor je dat je vader jou en je kind zo goed wil ontvangen.

liza

liza

04-03-2017 om 18:43

spreek nederlands, spreek nederlands

Als papa Nederlands is en mama Lets... dan wat je krijgt, is elk ambtenaar wat je tegen komt pas na geboorte stelt je standaarde vraag: "welk taal spreekt u met u kind?" In het begin was mijn wens dat we beide alleen Nederlands spreken tegen haar. Maar toen ik dat durfde zeggen kreeg ik te horen dat "mijn nederlands gewoon NIET GOED GENOEG is, om dat tegen eigene kind te spreken." Was nogal geschokt. Kom zelf van multiculturele familie en niemand durfde tegen mijn vader te zeggen dat zij mag niet met mijn Lets praten. En die waren nogal heftige tijden. Maar het was wel een vrijheid om zelf te bepalen welk taal je tegen je kind spreekt. (Veel vrienden van ons bijvoorbeeld spreken meer dan 4 talen tegen eigene kind. En met success.) Pas na "taalverbod", nou ze zeggen NIET dat het NIET MAG, ze zeggen, mevrouw, u spreekt niet goed genoeg dus doe dat niet, laat iemand anders dat doen. In onze systeem hebben we een kinderdagverblijf daarvoor bijvoorbeeld. (Heb soms ook probeerd om terug te argumenteren, dat jaa, het is eerlijk als kind van mama en papa thuis leert dat in samenleving mensen zijn die taal op verschillende niveaus beheersen. Een spreekt met accent, andere met rare Limburgse dialekt daarbij. Nou en. Zij leert daardoor dat de taal vooral een poetische communicatiemiddel is. Bewustzijn van grammaticale afwijkingen, daar komt zij zowie zo achter. Zij leert dat het samenleving is niet een kleine groepje taalnerds degene een taal goed beheersen en zijn slaafjes die nogal hele leven discrimineerd zijn vanwege zijn voor elitere groep vervelende manier om toch in plaats "tomatto" een "tomaat" zeggen.) Dan knikt zorgwerker of andere taalpurist met hoofd en zegt "nee. Je kind MOET vloeiend worden in Nederlands, anders heeft zij geen toekomst." Dan zegt meestal mijn man: "Halloo, niet vergeten, IK spreek toch met kind puure zuivere Nederlands?" Dan zegt de ambtenaar meestal: "Jaa, maar dat is niet HETZELFDE..." Dan zegt mijn man: "Maar ook in onze families zijn kinderen zo opgevoed dat een familielid spreekt met accent en andere niet en het is goedgegaan...". Dan schudden ze toch hoofd. Dan komt mijn man met een trump: "Ik heb een diploma, ik heb Nederlands op universitaire niveau afgestudeerd. Denkt u echt dat ik ben niet in staat om eigene kind fatsoenlijke taalkennis door geven?" Het ambtenaar zegt nooit "Nee, je kan dat niet omdat je heeft toevallig je een foute partner gevonden. Als je zou een puure Nederlander gekozen had, zou ik wel daar geloof in had maar NU NIET." Ze zou dat zeggen maar ze doen dat niet. Ze blijven stil. Dan met zucht: "Nee, dat komt niet goed. U vrouw moet stoppen. Laat haar eigene taal tegen kind praten en we doen de rest." Of zegt men: "Tuurlijk mag je tegen je kind nederlands praten MAAR we hebben ook een systeem wat helpt haar nederlands ECHT GOED onder de knie krijgen." Nu, een boel ambtenaren, dwang-enquetes verder zou principieel nooit meer in langere discussie gaan op deze onderwerp. We hebben daarover nooit verder gekomen dan "ik ben recht, jij bent krom, en dan draaien we het wieltje nog eens om om om..." Zou we eens op een arbeidsmarkt kijk nemen? Wat zijn de banen wat beschikbaar komen voor generatie van mensen waarover dat gaat. (Met geboortetijd 2014-2020.)Kans groot dat ze worden 1. zzp-ers, 2. ze hebben brede kennis van internationale relaties nodig omdat markten worden gekoppeld. 3. Ze moeten bepaalde assertiviteit hebben om eigene pad in culturele labyrints te vinden. Hele productie van het "wellzijn" word nogal globaal. 4, Ze moeten klaar staan om niet discriminerend zijn, in mensen zijn beste vermogens kunnen afzien en met dat meewerkingspunten vinden. Wat het ook is, het word geen kluppie "ik ben zo godverdomme fouteloos in Nederlands..." Taalwijze... het groene boek... geen andere grammatica heeft so veel veranderingen moeten mee maken dan nederlandse taal. Is het echt verstandig om verkiezingen te hebben om alweer niewe grammatica te krijgen? Kan het niet anders? Ook wat me verbaasd, taal is een bepaalde religieuse obstakel geworden wat men eigene hel toch zoeter kan maken. "Het is maar een kerk...". Op einde van de dagen kan mens zeggen "Mijn heer, je ziet, ik heb goed besproken en iedereen een flinke duw in rug gegeven degene je taal niet goed beheerst. Ik zorg dat zijn kinderen afgepakt worden en dat ze toch van deze zonde vrij krijgen. Amen."

Oeps Tsjor

Tsjor krijgt gelijk! Er worden nu adviezen gegeven om de eigen taal met een kind te spreken! En die worden dan ook weer dwingend opgelegd.
Liza, spreek liever je eigen taal met je kind, dan krijgt het een veel rijkere taalontwikkeling mee. Maar nogmaals. Het is de keus van Liza. En ik zou me er ook geen zorgen over maken. Taal genoeg met een grootvader die Goethe begint te citeren.

Lente

Lente

04-03-2017 om 19:50

Zucht, wat veel tekst weer

Liza, ik begin te snappen hoe jij gebeurtenissen beleeft. Ik heb geen ervaring met bezoek van VT en zo.
Maar ik weet prima hoe het gaat als wij gaan vliegen naar een land buiten de EU. En dat gaat precies hoe jij het beschrijft. En zo gaat het in andere landen ook. En zo gaat het in de VS nog een stuk erger. Dat heeft niets te maken met de drugs smokkel in Nederland en ook niet met je buitenlandse uiterlijk. Dat zijn gewoon de internationale regels. En om ontvoering van kinderen te voorkomen, moeten mensen inderdaad aantonen dat het hun eigen kind is en dat de vader/moeder toestemming geeft. Dat moet ik ook.
Niet dat het niet gebeurt, dat buitenlandse mensen er moeilijker door komen. Maar jouw beschrijving past precies wat ik als Nederlandse blonde moeder met een kind meemaak (kind met achternaam van vader). Zo te lezen heb jij geen last gehad van een buitenlands uiterlijk.

Jij maakt overal een drama van. Of misschien heb je nog zo weinig meegemaakt, dat alles voor jou heel speciaal is. En daar heb je dan duizend woorden voor nodig, terwijl het voor ons een normale gebeurtenis is.

Even wat cijfers

Nederland: oppervlakte 41543 KM2. Inwoneraantal: 17 miljoen.
Letland: oppervlakte 64562 km2. Inwoneraantal: 2 miljoen.

Misschien helpt jou dat om te begrijpen, waarom je in Nederland op twee hoog woonde en niet zomaar rabarber kunt verbouwen. Als alle mensen uit jouw gebouw rabarber en verse kruiden willen planten heb je megaveel ruimte nodig. romantisch zelf plantjes willen verbouwen is prima, maar de realiteit is dat we iets moeten bedenken wat 17 miljoen mensen op een klein oppervlak kunnen doen.

Overigens is er in Nederland wel veel meer ruimte dan in de randstad. Ik begrijp nooit waarom mensen allemaal in de randstad willen wonen, zeker niet als ze niet gebonden zijn door hun werk.

Je hebt zelf voor deze weg gekozen, niemand heeft je hiertoe gedwongen. Jammer dat je je kind nu het kontakt met vader onthoudt, maar het verbaast me niet dat dit jouw weg is. Voor jou is het jouw kind. Jammer dat je het advies om je eigen taal te spreken met je kind (zodat je kind ook in het Lets met jouw familie kan communiceren) niet met vreugde hebt aangenomen, maar direct verworpen hebt. Jammer dat je de mogelijkheid van een peuterspeelzaal niet met vreugde aangenomen hebt, maar verworpen hebt. Jammer dat je je kind niet gunt om met 4 jaar naar school te gaan. Jammer dat je nu alleen maar kijkt wat je in Nederland nog kunt halen. Maar ongetwijfeld zal je kind ook in Letland gelukkig worden. Hopelijk krijgt je kind dan wel een ruimere blik mee om de wereld om zich heen te bekijken dan jij hebt opgedaan. Iets meer begrip van de omstandigheden, meer creativiteit in het vinden van oplossingen had jou meer geluk gegeven en je kind had kunnen opgroeien met vader erbij.

Tsjor

Vliegveld

Ik vind het zorgelijk zoals je bovenop je kind zit. Bijvoorbeeld jouw beschrijving van het gebeuren op het vliegveld: 'Dan moest ik kind los laten. Deed erg brave gezicht dat "hahaha... jaa liefiee... gaa maar naar deze tante toe, gaa maar, mama gaat effe in skanner stappen." Destijds een dame mijn kind vast hield stapte ik dus in een koelkast lijkende doos en werd gescanneerd. Daarna kon uit en mochte alweer kind vast houden.' Zo hee, een dame die zomaar jouw(!) kind vast hield. Rampzalig, wat erg, wat een drama is dat. Jij, die je kind moest loslaten! Voor hoeveel seconden?
Ik ben blij dat je je eigen familie vertrouwt, zodat je kind in elk geval meer mensen kan ontmoeten. Helaas lijkt je vertrouwen ook beperkt tot je eigen familie of misschien je eigen cultuur. Hier vertrouw je in elk geval niemand, zo lijkt het.
En helaas, er wordt veel drugs gesmokkeld via Nederland, ook in luiers van baby's. De controles zijn er juist om dat te voorkomen.

Tsjor

Target

Target

05-03-2017 om 11:22

triest

Diep triest dit. Ik vertrouwde de boel al niet en had zo graag geen gelijk gekregen. Nu is er een kind zonder vader en een vader zonder kind. Een kind dat minder kansen krijgt omdat moeder verstikkend en claimend bezig is.

Waarom is een normale douanecontrole raar?
Ik word 8 van de 10 keer uit de rij gepikt en gefouilleerd. Ik kijk nu zelfs raar op als ik eens door mag lopen.

Volgens mij kan je man, als hij kwaad zou willen, je zelfs nog als verdachte in kinderontvoering kunnen aanmelden. Maar goed, gelukkig heb ik daar geen verstand van.
Dacht je hier in het Walhallah terecht te komen? Waarom ben je in vredesnaam naar Nederland gekomen en ben je niet met je man daar gaan wonen?
Ik vind het heel ziekelijk hoe je met je kind omgaat. Geen gezonde situatie.
Maar goed, daar reageer je verder toch niet op, je kakelt waarschijnlijk gewoon door in de lange opstellen die je schrijft.

Begrip

Wat ik wel begrijp en herken is, dat de komst van je eerste kind complex is. je hebt nog nooit zo'n situatie meegemaakt. Ik begrijp en herken dan ook, dat je terugvalt op wat je zelf weet van vroeger, hoe voedde mijn ouders mij op. Je hebt immers geen ander materiaal voor handen, in eerste instantie.
In tweede instantie leer je meestal, dat de manier waarop je ouders jou opvoedden niet zomaar herhaald kan worden. Ik kon vrijuit spelen op straat, er waren weinig auto's. Mijn kinderen konden dat niet, omdat alles vol stond met auto's. Adviezen rond slapen en eten van een baby zijn weer heel anders. Ik heb mijn kinderen nooit in melk gesopt brood gegeven, bijvoorbeeld. Daarom luister je ook naar adviezen van anderen, consultatiebureau, buren, familieleden met kinderen, ouders online.
In derde instantie leer je je eigen weg hierin vinden: welke adviezen vond je nuttig en waar ga je toch je eigen gang. Meestal ben je dan al aan een tweede kind begonnen.
Dit is in elk geval de weg die ik heb afgelegd en ik zie om me heen dat de meeste ouders die weg zo afleggen. Als je verleden in een ander land ligt is het moeilijker, denk ik, om te begrijpen en te communiceren welke vragen je hebt en wat de waarde is van adviezen die je krijgt. Je zult daarvoor meer moeite moeten doen.

Tsjor

Kind zonder vader

Na de berichten hierboven snap je meteen waarom jeugdzorg hier zo om zich heen grijpt. Blijkbaar zit het in onze aard om zaken in andere ouders uit te vergroten en daar wat van te vinden. Realiseer je alleen wel dat wat voor jou een vrijblijvende mening is dat voor jeugdbeschermers een reden is om een ouder onzeker te maken met juridische maatregelen op de achtergrond. En wat dat voor een gezin betekent!
Jeugdbescherming kan ouders en kinderen van elkaar vervreemden en alleen al om die reden is uiterste terughoudendheid geboden.
Hier hebben we jaren nauwelijks contact gehad met vader omdat deze zich bedreigd voelde door de 'kinderbescherming' die erop uit was ons gezin kapot te maken, zo ervaarde hij dat. Nou, ik ook, maar ik kon geen kant op. Liza heeft een keus, wie zou niet naar zijn ouders gaan in zo'n situatie? Mijn ouders woonden hier, de ouder van Liza woont in Letland.
Liever gaan we de zorgen uitvergroten dan te proberen Liza een beetje te begrijpen en in te voelen wat het betekend om in haar schoenen te staan en geintimideerd te worden door een overheidsinstantie.
Liza lijkt me ook zeker wat aan de achterdochtige kant, echter daar heeft ze ook reden toe. Een tweejarige geef je niet zomaar af aan een vreemde beambte, daar vind een tweejarige over het algemeen ook wat van en heeft de openlijke toestemming van haar moeder daarin nodig.
Er wordt gediscrimineerd richting buitenlandse mensen, dat hoef je niet te ontkennen. Dat Liza zich dat disproportioneel aantrekt doen wel meer mensen, omdat je het nooit echt weet ga je het in elke situatie vermoeden.

Jouw mening

AnneJ, voor wat die waard is. Mensen proberen hier juist uit te leggen dat wat Liza als heel ernstig, gericht tegen haar als buitenlander ervaart, dat dat de normale dingen zijn die gebeuren als je met een vliegtuig gaat. Maakt niet uit welke kleur of welk paspoort je hebt.
'Een tweejarige geef je niet zomaar af aan een vreemde beambte, daar vind een tweejarige over het algemeen ook wat van en heeft de openlijke toestemming van haar moeder daarin nodig.' Je dramatiseert al net zo. Ik zou ook de toestemming van vader vragen dan. Waar gaat het over? Moeder moet door het poortje, kind kan dan niet mee, een mevrouw neemt het kind even over. Kind is niet verder dan 2 meter van Moeder (met een grote M) verwijdert, Moeder kan steeds toezicht houden op kind. Ondertussen verwijdert Moeder kind wel van vader, helemaal buiten het zicht.
De angst voor VT is goed begrijpelijk, de schok etc. als je zo'n bericht in de brievenbus krijgt is helemaal te volgen. Het is ook goed om je te realiseren welke risico's er zijn als je op het verkeerde moment het verkeerde antwoord geeft. Maar als je nu goed bekijkt wat er gebeurd is bij Liza en wat de conclusies zijn, dan is het alle bangmakerij over VT niet waard geweest en een vlucht (zoals ze dat zelf noemt) zeker niet. Het is niet erg om je huis schoon te houden, het kost ook geen moeite. Het is niet erg om je kind naar een peuterspeelzaal te laten gaan, of om vader Nederlands te laten spreken met je kind, terwijl jij Lets spreekt met je kind. Dat zijn allemaal geen rampzalige dingen.
En er zijn genoeg plekken in Nederland, waar je een groter huis, met tuin kunt huren of kopen, als het huis te klein is. Zeker als je niet voor je werk gebonden bent aan de randstad.

Tsjor

Target

Target

05-03-2017 om 14:29

Anne

Je voedt iemand die het niet begrijpt in de richting van jouw ervaring. Dat vind ik kwalijk.

Verder dramatiseert Liza. Niet alleen in woorden maar ook over haar aandeel in bv het schoonhouden van haar huis. Iemand die niet zo heel goed/handig is in het huishouden gaat niet ineens 6 keer per dag stofzuigen of kan dat in elk geval niet zomaar ineens lang volhouden.
Het vluchten is nog onzinniger. Liza's man kan wellicht onder de indruk zijn, maar vormt (naar wat ik hier hoor) geen gevaar voor zijn kind.

En ook ik begrijp de impact van VT. Maar dit is echt over de top. Liza weigert alles.

Normaal Tsjor

Het is niet normaal Tsjor dat een overheidsinstantie je kan dwingen om zaken in gang te zetten, schoonmaak, peuterspeelzaal, vaccinaties (controle daarop suggereert verplichting), groter huis, andere taalkeuze voor communicatie, terwijl dat voor de wet niet verplicht is. Dat is niet normaal en dat ga ik ook niet normaal vinden. Dat is bedreigend. En onwettelijk. En ondermijnt het ouderschap.

Bovendien

Behalve dat die 'inzet' schadelijk is gaat de financiering daarvan, ten koste van echte deskundige hulp en je zou er veel beter voorzieningen van kunnen financieren die echt wat betekenen voor ouders en kinderen.
Dat goedpraten, het is niet erg, hoe erg is het om te verhuizen of je kind op een speelzaal aan te melden, gaat voorbij aan de verkeerde verhouding die het geeft.
Vergeet niet dat dit gebeurt van belastinggeld. Jou en mijn geld. Wij vinden het goed dat (andere) ouders ongrondwettelijk gedwongen worden tot een verandering in hun leefwijze waar ze zelf niet voor gekozen hebben.
Een miljardenindustrie inmiddels.
Het enige dat de ambulancebroeder of Seh arts of wie die melding ook gemaakt heeft had kunnen doen is Liza wijzen op de noodzaak verdachte stoffen buiten het bereik van kinderen te houden, de gifwijzer te adviseren, en uit te leggen dat je altijd voor overleg beter kunt bellen met de huisarts.
Echter, liever gooien we mensen over de schutting naar een instantie die mensen dwingt te voldoen aan persoonlijke en politieke subjectieve opvattingen over opvoeding en de voorzieningen die daarbij nodig zijn.
Daar kan ik niet achter staan. Ook niet als het niet erg lijkt. Want het is wel erg om zo te ervaren dat je burgerrechten smelten als sneeuw voor de zon. Dat is niet normaal.

Ondermijnend

AnneJ, een smerig huis is wel schadelijk voor kinderen. Een ouder die geen enkel ander mens toelaat tot een kind, die zelfs van slag raakt bij de meest eenvoudige zaken als even overnemen, terwijl moeder door het poortje gaat, dat is wel schadelijk voor een kind. Niet inenten is geen must, maar zelf materiaal gaan kopen en dan een arts zoeken die dat wil inspuiten, dat mag op zijn minst de wenkbrauwen laten fronsen. Zeker als er verder niemand aan het kind mag komen. Die koude handen van de mevrouw van het consultatieburo!!!!
Van VT hoeft ze niet in een groter huis te gaan wonen, maar zij klaagt over het te kleine huis. Terwijl er veel andere oplossingen mogelijk zijn.
Een kind isoleren, niet voorbereiden op een leven buiten Moeder, niet voorbereiden op een leven in de samenleving waar een bepaalde taal wordt gesproken, dat is schadelijk voor een kind. Het is lastig om dergelijke emotionele of pedagogische schade te meten, maar dat wil niet zeggen dat je er niet alert op mag zijn.
De oplossing kost de overheid nauwelijks geld: peuterspeelzaal, vader met kind in eigen taal laten praten, zelf in eigen taal praten, je huis schoon houden (moet dat iemand komen doen?), dat soort zaken kosten de overheid niets. En dat was het voorstel van VT. Er is nu bovendien geen sprake van dwang. Er is geen OTS, geen voogd.
Ze had het ook zelf kunnen bedenken, of naar haar man kunnen luisteren, die de cultuur in dit land beter kent en waarschijnlijk een andere mening heeft (als ik de niet bepaald vriendelijke berichten van Liza over haar man mag geloven).

Tsjor

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.