Veilig Thuis, hulp

Slim spelen

Betekent niet een rapportage maken wat je met je kind allemaal wel niet gedaan hebt. Dat kan namelijk respectloos overkomen.
Slim spelen betekent laten zien dat je je in de zorg verdiept en met oplossingen aankomt zetten die zij niet kunnen wegvegen. Zo hou je touwtjes in handen terwijl je ' meebeweegt'.
Tijd trekken en kalm blijven zodat je kind de tijd krijgt om te laten zien dat het zich redt, ontwikkelt etc. en VT het dossier sluit.

o zeker Flanagan

Je doet je best om binnen het redelijke mee te buigen en er het beste van te hopen, maar vreemd blijft het.
En ik vraag me af of het niet beter zou zijn als ouders van het begin af aan niet zouden meewerken, zodat er niet al allerlei subjectieve verhalen verzameld zijn voordat je voor de rechter komt. Of dat je op de grote hoop komt bij VT omdat ze werk genoeg hebben en een niet al te schoon huis ook bij VT geen topprioriteit heeft. Misschien helpt het wel om te traineren.

Tja

dat is zeker waar, maar daar heeft Liza nu niets aan. Ze moet dealen met de situatie die nu ontstaan is en waar we inderdaad allemaal makkelijk in zouden kunnen komen. Daar twijfel ik niet aan.

tsjor

Ik had je denk ik verkeerd begrepen

Maar zelfs dat (in contact komen met het Nederlands) is niet verplicht en ook niet nodig. Het komt vanzelf als je naar school gaat. Of naar de psz. Of als je met je ouders boodschappen doet, of als je met je vader gewoon zijn moedertaal praat, namelijk Nederlands.

En ook: the superior social skills of bilinguals

https://www.nytimes.com/2016/03/13/opinion/sunday/the-superior-social-skills-of-bilinguals.html?smid=fb-share&_r=1

Overigens, in mijn laatste bijdrage bedoel ik dat een kind niet perse in contact met de landstaal hoeft te komen voordat het naar school gaat.

Letland

Ook in Letland heb je trouwens Vrije Scholen! Maar het belangrijkste vind ik dat Liza haar huwelijk niet kapot laat maken door VT. Tenzij het toch al een slecht huwelijk was natuurlijk, dan wordt het een ander verhaal. Maar voor haar dochter lijkt het me toch het beste om bij beide ouders en in beide culturen op te groeien. Dus samen in Nederland, of samen in Letland.

Liza, ik denk dat je in Letland tegen hetzelfde aan gaat lopen al;s in Nederland. Natuurlijk is Letland vertrouwder, maar creatieve types zijn overal ter wereld in de minderheid. Maar ze zijn er wel, je moet ze alleen opzoeken.

vluchten kan altijd nog, als VT echt vervelend gaat worden. Zo te zien heb je het goed afgehandeld.

Maar volgens mij

hoef je toch niet per se samen te wonen om toch als relatie te worden beschouwd? Dit terzijde.

Als de partner van Liza ook zzp'er is, zoals je schrijft Liza, en hij werkt ook net als jij vanuit huis en hoeft dus niet per se fysiek op zijn werk aan wezig te zijn, kunnen jullie er ook voor kiezen om samen heen en weer te reizen.

Zeker zolang jullie dochter nog niet naar school gaat. Dan zouden jullie NL als vaste standplaats kunnen houden bijvoorbeeld. En wat je schrijft over ziektekosten en zo snap ik ook niet helemaal. Als het goed is heb jij voor jezelf en je dochter ook een zorgverzekeringspas met op de achterkant de ehic-informatie. En met je ehic-pas zou je in theorie in heel Europa (vergoede) zorg moeten kunnen krijgen. Dus ook je dochter zou dan haar inentingen moeten kunnen krijgen in Letland.

Daarbij: je schrijft dat je geen beroep wilt doen op toeslagen, alsof dat minder is of zou betekenen dat je je hand ophoudt. Maar dit zijn gewoon toeslagen die je krijgt als je er recht op hebt, om de belastingdruk voor mensen met een lager innkomen te verlagen, of om werkenden te stimuleren, het is geen verkapte bijstand of zo, het zijn toeslagen die bijv. ook automatisch door de belastingdienst voor je worden uitgerekend en toebedeeld als je er recht op hebt (nadat je eenmaal ze hebt aangevraagd). Ik vind de daarvoor benodigde administratie eerlijk gezegd behoorlijk meevallen, in vergelijking met sommige andere dingen die je binnen de bureaucratie moet regelen. Trouwens ik vraag me nu ook af of je wel kinderbijslag krijgt (en hebt aangevraagd).

Aan de ene kant klaag je over het feit dat Nederland geen rekening houdt met door hun zwangerschap overmande vrouwen, (god, wat een bizarre uitdrukking zo) maar aan de andere kant wil je niet de moeite doen om te regelen waar je wel recht op hebt, juist ook als je zwanger bent bijvoorbeeld.
Ik snap dat je tegenop kunt zien tegen het 'gedoe' (geloof me, ik heb zelf bijna een allergie voor administratieve verplichtingen, maar ze moeten gewoon...), maar nu met een kind ben je niet meer alleen jezelf die je eventueel tekort doet, maar ook je kind.

Ik begrijp echt wel dat je vanuit een kunstzinnige achtergrond erg kunt schrikken van een streng gereguleerde samenleving, zeker zoals in Nederland (en Duitsland), maar ik betwijfel dus echt of het in Letland zo anders eraan toe gaat. Als er eenmaal een kind in het spel is, is het leven een stuk minder vrijblijvend...

Ik zou je willen aanraden je gewoon goed te verdiepen in wat mogelijk is voor jullie. Samen heen en weer reizen, of jij regelmatig alleen met je kind op en neer reizen tussen man en familie... En kijk dan ook goed wat dat betekent voor de financiële situatie. Nogmaals, als je partner ook in Letland zou kunnen werken als zzp'er, dan zou ik dat sterk overwegen, al was het alleen maar omdat hij dan ook meer begrip krijgt voor jouw invalshoek. Los natuurlijk van het feit dat jullie dochter een kind is van beide ouders en ook recht heeft op beide ouders.

Verder: laat je toch niet teveel in paniek brengen door VT. Het is dwaas, maar je bent niet de enige. Bovendien komt er steeds meer kritiek op VT, en op hun standaarduitgangspunten. Zoals je kunt lezen veranderen de meningen ten aanzien van taalopvoeding ook steeds meer in jullie voordeel.

Instanties kun je in je eentje niet veranderen. Als je er eenmaal toch mee in aanraking komt zou ik het standpunt innemen: pick your battles. Welke strijd wil je wel aan gaan, en welke niet. Meebuigen (zoals Flanagan je uitlegt) kan echt een hoop stress schelen, maar moet je wel over je principes kunnen heenstappen (althans publiekelijk doen alsof)... En verder gewoon je eigen gang gaan...

Lokatie

Het is maar de vraag of haar man als zzp-er in Letland aan de slag kan. Als zijn opdrachtgevers In Nederland gelokaliseerd zijn, is een netwerk belangrijk om aan opdrachten te komen. Een netwerk kan verzwakken als men elkaar minder vaak ziet. Men kan elkaar wel bellen of mailen, maar visueel contact is in de wereld van zzp-ers belangrijk voor het binnen halen van opdrachten.
Haar man is de 'kostwinnaar', even los van de vraag of hij inLetland kan aarden of de taal beheerst, loopt hij een risico op het verlies van inkomen. Het is voor een zzp- er al een moeilijke en onzekere tijd.

Liza zit in een spagaat, ze is enerzijds afhankelijk van het werk van haar man en andrzijds zit de VT in haar nek te hijgen. Zoek een middenweg waar je mee kan leven.

apart wonen

is in mijn ervaring wel een fors risico voor een relatie op de lange termijn. Maar alles kan, natuurlijk. Samen heen en weer reizen lijkt me handiger, maar op een gegeven moment is het kind leerplichtig. Misschien kan man dan alleen heen en weer reizen.

Flanagan

daarom vroeg ik ook of manlief fysiek aanwezig moet zijn

Ik ben zzp'er en ik krijg AL mijn opdrachten via internet. Ik skype nog wel eens met iemand, maar echt, of ik nu in NL, in DE of op Antarctica zit, het enige wat voor mij van belang is, is een goede internetverbinding. Als al onze kinderen uit huis zijn, zou ik zomaar heerlijk in Griekenland kunnen gaan wonen, of in India of op Thailand. Volgens mij doen veel mensen in mijn branche dat ook.

Ook international solliciteren gaat steeds vaker online en via skype.

Liza is illustrator, misschien doet haar man ook iets in die richting? Of bv. websites bouwen, geen idee. Maar echt, daar heb je (als je eenmaal een netwerk hebt, en hij is tegen de 50 dus daar ga ik wel van uit) geen live contacten voor nodig.

Mirreke

Vraag even aan een basisschooljuf hoe het is als je kinderen in de klas hebt die de Nederlandse taal niet machtig zijn. En dan gaat het niet over toevallig één Lets kind, maar het gaat dan over veel kinderen met allerlei taalachtergronden. Het is echt te simpel om deze taak door te schuiven naar school, als je daar als ouder zelf ook veel aan kunt doen. Vooral tussen 2 en 4 jaar kunnen kinderen heel veel taal oppikken. Ook twee talen tegelijk. Maar eerst één taal leren en dan later een tweede taal, dat is echt een ander verhaal.

Tsjor

Afgezien van laaggeletterdheid

Er zijn hele schema's om iemands taalvaardigheid te beoordelen. Het referentiekader voor taal (en rekenen) bijvoorbeeld. En het Europese schema voor vreemde talen (dus talen die je als tweede taal leert).
https://en.wikipedia.org/wiki/Common_European_Framework_of_Reference_for_Languages

Tsjor

Arme juf

Ik denk dat de juf met name last heeft van een gebrekkige taalontwikkeling bij kinderen uit milieu's waar geen talige cultuur thuis is.
Bovendien gaan peuters met een andere thuistaal al Nederlands spreken als ze het in de omgeving horen. In winkels, van vader of familie, in het openbaar vervoer, waar ze ook komen. Er wordt met buurkinderen gespeeld.
Het kind van Liza is nog te jong. Een jaar en negen maanden en het komt al in aanraking met het Nederlands.
Mijn zoon is op vierjarige leeftijd met zijn vader voor een paar maanden naar zijn thuisland geweest. Daarna was hij volmaakt tweetalig.
En zoveel droeg vader normaal ook niet bij. Die werkte veel avonddiensten, maar sprak wel altijd consequent arabisch met hem.
De kleuterjaren zijn vroeg genoeg, als de taalontwikkeling maar goed gaat.
In een diverse samenleving zou je verwachten dat er op de opleiding voor leerkrachten aandacht besteed wordt aan taalontwikkeling.

vader?

De dochter van Liza woont (woonde) toch met haar Nederlandse vader samen in Nederland? Sprak die dan niet gewoon Nederlands met haar, dus een tweetalige opvoeding? Waar is dan de achterstand?

Leeftijd

Kind is 1.9 jaar oud. 21 Maanden...Die praat hoogstwaarschijnlijk nog helemaal niet zoveel, dus laat staan tweetalig. Waar dat vandaan zou komen begrijp ik niet.
Heb geen fut om alle posts terug te lezen om op te zoeken waar of en hoe het er staat, maar lijkt me stug dat ze NU een taalachterstand zou kunnen hebben.

Target

Er is geen sprake van een taalachterstand, dat heeft anneJ om een of andere kronkel erbij gehaald.
AnneJ; 'Ik denk dat de juf met name last heeft van een gebrekkige taalontwikkeling bij kinderen uit milieu's waar geen talige cultuur thuis is.' Fijn dat je dat denkt, maar joost mag weten waar dat op gebaseerd is.
Het is lastig om te speculeren wat er precies geobserveerd is (alleen AnneJ weet er alles van), maar het is goed mogelijk dat VT constateerde dat moeder erg aan haar kind is geplakt (of het kind tegen haar aan heeft geplakt), waardoor vader nauwelijks kansen krijgt. Nu helemaal niet meer. Als het kind de kans zou krijgen om in een andere omgeving de Nederlandse taal te horen en mee te krijgen zou moeder gewoon in haar eigen taal kunnen blijven praten (goed voor de taalontwikkeling) en zou het kind straks ook met vader kunnen praten. en met vriendjes, schooljuf etc.

Tsjor

Joost Tsjor

Je hebt natuurlijk gelijk dat ik niet in de klas ben waar de arme juf last heeft van niet Nederlands sprekende kinderen. Alleen wel eens zijdelings als zo'n juf een niet Nederlands sprekende ouder dan het advies geeft om thuis Nederlands te spreken. Dus het niveau laat wat mij betreft te wensen over. Want zo werk je taalachterstanden juist in de hand.

Liza beschrijft wat ze allemaal aan taal doet in haar berichten. Ze zingt, ze praat, ze bespreekt wat ze doet met haar kind. Ze heeft zelfs al een biblitheek met boeken klaarliggen. Haar vader begint direct Goethe te citeren in diens taal, en zo zijn er nog veel meer verwijzingen waaruit blijkt dat het met de taalontwikkeling van het kind van Liza wel goed zit.

Dat plakken is je eigen observatie. En blijkbaar heb je er iets tegen.

Taal

We speculeren ook wat af want wie kan nu in het hoofd van VT kijken? De voorschool wordt aanbevolen. Wat ik van Liza begrijp uit de brief gaat het dan om een 2e pedagogische omgeving. Het Tsjor-argument. Kind is te afhankelijk van moeder.
Je mocht willen dat alle moeders zo'n betrokkenheid hadden bij hun baby-peuter. Dat afhankelijk noemen is natuurlijk het ontkennen van de natuurlijke neiging om je kind op die leeftijd bij te staan. En je kunt daar rustig over van mening verschillen of een kind vanaf een paar maanden parttime of fulltime naar kinderopvang of speelzaal gaat. En de meningen verschillen blijkbaar. Ouderfora kunnen daar hevig over van mening verschillen, de thuismoeder of de (parttime) werkende moeder, altijd die moeders ook. Maar verplicht volgens de wet is het niet.

AnneJ

Over het taaladvies wat je wel eens van een juf hebt gehoord hebben we het al lang gehad. Je bent het met me eens: iemand die de Nederlandse taal niet goed beheerst kan beter in de eigen taal met het kind spreken. Snap je het nu? Want die iemand kan ook Liza zijn.
Blijkbaar heb ik iets meer ervaring met mensen die de Nederlandse taal niet machtig zijn en weet ik hoe lastig het is.
En ja, er zijn veel verschillende manieren om met kinderen om te gaan. Er is een smalle grens tussen goed zorgen voor en een symbiotische relatie aangaan met een kind. In de tweede situatie wordt de levensruimte van een kind verpletterd door de behoeftes van de moeder (of de vader). Dat is een zorgwekkende situatie, die eenvoudig vermeden kan worden.

Tsjor

Taal

" Ook waren argumenten dat "als we in de toekomst in Nederland willen blijven is goed dat kind goede Nederlandse taal beheerst en dat krijgt zij van kinderdagverblijf"

Ik kan het VT onderzoeksverslag zo gauw niet vinden, maar ook VT zit onnodig op taal.

Ik vind de situatie van Liza en haar kind niet zorgelijk. En al helemaal geen 'kindermishandeling'. Wat je er van vind is veel te subjectief.
En omdat er in de toekomst mogelijk zorgen kunnen ontstaan, daar is Liza zelf bij, kun je daar niet dit hele circus voor optuigen. De schade, stress en onveiligheid, zorgmijding, ontstaan juist door de interventie op dit soort subjectieve verhalen.

Van de twitter van BVIKZ:
"BVIKZ‏ @BVIKZ2 21 mrt.
Meer
Ouders van slagvaardig naar angstig en teruggetrokken en zorgmijdend door een excessieve meldcultuur ZORGWEKKEND

Speelzaal Tsjor

Daar hebben we het ook al over gehad. Liza is actief bezig door zingen, lezen, uitjes, winkelen, spelen op speelterreinen, met de ontwikkeling van haar kind. Dat is toch niet symbiotisch? Elke moeder kind relatie heeft in die jaren een vanzelfsprekende symbiose die langzaam minder wordt naarmate de wereld groter wordt voor het kind. Dat hoef je toch niet te forceren?
Die speelzaal discussie is hier ook al langs geweest.
Het is een wonder dat ik geen symbiotische relatie heb met mijn moeder, ghhz, want we gingen niet naar de speelzaal maar pas met 4 jaar naar school.
Mag Liza helemaal zelf weten.

Beoordeling aan Liza

Er is, behalve dat je ouders te onzeker kunt maken, niets mis met adviezen om ook wat actiever aan het Nederlands te doen, naast je eigen taal aanleren. Er is niets mis met adviezen om een kind op de peuterspeelzaal te doen omdat het diens blik verruimd en er vaardigheden al spelend kan leren.
Maar die adviezen dienen VRIJWILLIG te zijn en te blijven. Ter beoordeling aan Liza zelf. En niet aan een dwangorganisatie als VT.

Je snapt het nog niet

' Liza is actief bezig door zingen, lezen, uitjes, winkelen, spelen op speelterreinen, met de ontwikkeling van haar kind. Dat is toch niet symbiotisch?' Het advies is juist dat niet zij haar gebrekkige Nederlands doorgeeft, maar juist haar eigen taal gebruikt; alleen daarnaast zou iemand anders Nederlands moeten aanbieden. Dat hoeft niet in een peuterspeelzaal, die dingen zijn ook onnodig duur geworden. Dat kan ook door andere mensen toe te laten tot het kind. Vader bijvoorbeeld.
In dat opzicht vind ik een zinnetje over vader die de werkkamer niet wil verlaten, terwijl zij die kamer wil voor haar en haar kind exemplarisch. Nu verwacht ik een hele riedel over vaders die niet mee willen werken, terwijl Moeders (met een hoofdletter) juist zoveel voor hun kind willen doen, maar dan ontgaat je toch de portee van het verhaal.

Tsjor

Huwelijk

In een huwelijk overleggen ouders samen wie welke ruimte inneemt. Dat daar niet meteen overeenstemming over is, het is een kleine woning, kan zijn, maar dat is aan hen, niet aan VT, en het gaat toch echt te ver om daar conclusies aan te verbinden over psychopathologie.

Aan Tjor en Anne J... als een vergelijking

hoi hoi...
Uiteindelijk is het gevoon een geval-voorbeeld van multiculturele familie. Wat onze verhaal spannend maakt, dat absoluut alle zorginstellingen hebben ons als een "risico-geval" gecategorizeerd en een aspect is de taalontwikkeling genoemd... Wat ook nogal persoonlijk mij als moeder, vreemd is... als een vergelijking... VT zit niet op een bankstel van onze buren. Een stel, vrouw Turk en man is een Kurd. Ook soor van "sociaal gecodeerde contrast-geval"... ook ze "aanbieden" eigene kind zeer arme selectie van nederlandse taal aan... maar niet VT niet locale CB vind het erg. Omdat zij zijn gecategoriseerd als "een gezin die zo wie zo vroeger of later door IND uit het land word gemotiveerd om te vertrekken" dus in zijn geval is tekort van nederlandse taal niet gezien als en gevaar. Ook krijgen ze controles, of kind genoeg Turks of Kurds kan beheersen. Ze krijgen wel een verplicht "voorlezer-medewerker" op een bankstel, degene voor zijn kind dan selectie van kinderliteratuur voorleest. "Voor ontwikkeling van zijn nederlands taalkennis." Maar ze krijgen geen beschuldigingewn voor "ongedaan werk" of "dwang meer nederlandse taal eigene kinderen aan te bieden." (Thuis spreken ze of kurds of turks en niemand controleert het verder.) Heb met vrouw gepraat, zij gaf wel door dat zij nogal in het angst wonen, of ze langer in het lang de leven kunnen op te bouwen maar zij bleef ook positief. Dat juist, het motiveert meer nederlands te praten en leren. Dat zijn woorden. Hoe veel kost zon achtergevolgen, stimulatie, voorlezen voor het maatchappij? Waarom kunnen niet mensen zelf dat lekker betalen als ze dat belangrijk vinden? Waarom moet dat van belastingbetalers portemonee komen? Nederlandse taalkursus is iedereen betaalbaar? Lieteratuur ook? Daar zijn leuke taalscholen ook voor kinderen... zelfs babys... zeer proffesionele docenten... Als iemand zo erg paniek heeft dat haar eigene nederlands gebrekkig is of dat haar baby niet genoeg goed klinkende brabants zal krijgen... of haar Leids niet genoeg met amerikaanse accent is... nou, laat haar dan extra docent nemen voor haar baby. De diensten zijn allemaal op de markt. Ook nogal... heeft kind recht ook om iets van ouders te erften? Een accent van een moedertaal bijvoorbeeld? Wat is daar so erg in? Zal dan mens nederlands met letse accent spreken, nou en? Is het alle die duizenden euros waard wat nu daar ingestoken zijn dat zij toch eigene letse accent af leert? Het wereld is breed, arbeidsmarkt is flexibiel. Kwam net een artikel tegen, citaat: "afgestudeerd blijkt een groot deel niet in de sector te gaan werken..." http://delta.tudelft.nl/artikel/waarom-ingenieurs-niet-schat-hemeltje-rijk-zijn/27818 Als ze zelf niet in een sector vast kunnen bleven, wat dan over andere "principiele levenskeuzes" wat gestimuleerd en aangeboden zijn...

in het algemeen....

Tussendoor zijn we al bijna en maand "op en vakantie naar het buiterland geweest..." "Bij mijn vader gelogeerd." In de praktijk heb gewoon voor zelf en kind hier een kamer ingericht en al bezig om 2de te bouwen. Het is genoeg ruimte daarvoor en vastgoed in een achterhoek van Oosblok belachelijk goedkoop. Elk 3de historische landelijke huis of monumentaalgebouw staat leeg en voor paar centen voor verkoop. Dus in plaats om te lijden van het ruimtegebrek van 1mens hoek in het hart van Ranstad zitten we in en grote zaal. Kind kan rustig heen en weer rennen of buiten in het zon spelen. (Het dichtbijste autoweg 50 meters van het raam. Autos rijden wel door, elk 15 minuut komt 1 auto of een fiets langs. Geen geluidsoverlast. Vogels. Dieren. Geen asfalt. Historisch straatsteen.)Dorpkinderen, aardige tiepes. Geen afval op grond. Vader was pas na ongeluk op ijs en ambulance geopereerd. We kreeg geen beschuldiging van ambulance voor smerige huis. Hij was ook bijna een week ok in een recreatiecentrum geweest maar het schijnde helemaal geen recreatiecentrum te zijn! Blijkt dat alle 50 plussers zijn daar pas na hoep-operatie gebracht om te herstellen. Maar ook gevallen van demente patient. Of patienten degene geen kinderen meer hebben degene zou voor ze zorgen. Zo kunnen ze nooit meer uit van dat recreatiecentrum... en blijven daar voor jaren... omdat het is een Oosblok. Als mens heeft zelf geen geld om voor eigene bejaardehuis-kosten te betalen of als kinderen niet helpen, blijft hij in zon recreatiecentrum tot het einde van het leven. Het sfeer van dat recreatieplek was nogal treurig juist door deze achtergelaten mensen voor wie deze plek zijn enige huis was gebleven. Vader was geschokkeerd. Toen ik hun besochte hij was wel braaf maar op een dag belde me op: "Genoeg, neem me uit, nu!" Het instelling was zeer streng met uitlaten. Ik moest met kind daarheen en zelf verklaren dat ik akkoord ben dat mijn vader nu thuis gaat en pas dan op mijn verantwoordelikheid blijft. Zo wonen we nu hier. Ik kook 3x per dag. Kind eet samen met opa. Eigenlijk is daar 2 dagritmes wat ik nu volg. 1 voor kind en 1 voor vader. Vader herstelt langzaam van het ongeluk en operatie. Kind groeit en ontwikkelt. We hebben kleine besprek met mijn man via skype 3x per dag. Dat is nu onze relatie geworden. Lekker weilig, zou ik zeggen. Heb niet het ervaring van VT vergeten. Als het zou ook hier ooit kinderbescherming binnen komen, heb al voorbereidingen gedaan. Het is al flink gepoetst, had voor het huis zelfs een brandblusser en een rookalarm gekocht. Nieuwe gordijnen opgezet (met bloemetjes)en nog wat. Momenteel bezig om eigene fiets een nieuwe kinderzadel te bestellen omdat het zadel wat we in NL hadden was al te klein en heeft geen nut om op te sturen. Dat is wel hier mogelijk om zelfs schoppen van HEMA. Fietsreparatiespullen en fietslampjes en breinaald en een fopspeen had daarvan besteld puur omdat met HEMA gewend ben. (Slaverij van labels.) Onze oma, degene had ons altijd naar Nederland enorm grote pakken opgestuurd, waarvan ook dat VT melding kwam, zij hoef nu eigene pakken op sturen maar oom ze gewoon ons thuis brengen. Dus nu krijgen we hier deze berg van spullen. Medicijnen daar tussen? Nou, vitaminen ja. Kaliumpermaganaat? Straks is het wel nodig? Het is al tijd om poenpoen op grond te zetten en daarvoor zou zaden even af spoelen. Bewaar gewoon medicijnen en kruiden op een hogere plek waar kind niet bij kan. Het is een kleine bos naast het huis. Op gisteren had moeten 5 berken laten afzagen en momenteel zijn takken nog niet opgeruimt. Kind en buurtkind speelden tussen takken onder de zon. Was gezellig. Leven is rustig. Het feit is, wat langer zijn we in een leuke omgeving dan minder hebben we zin in volgende "evaluatiebesprek" van VT of meer dat soort van dingen. Kind ontwikkelt. Ik kan destijds ook werken en voor mijn bejaarder vader te zorgen. En man schijnt in skype af en toe. Het leven is tot de rust gekomen. Wel is logisch dat geen enkele gezin kan eindeloos "skyperelatie" hebben. In andere hand, ik mis echt terug naar zeurende zorgsysteem. Of in het algemeen. Zou daar bijvoorbeeld in NL mogelikheiden zijn om mij eigene bejaarder vader hier mee nemen... voor hun hier zorgen, maaltijd maken, dat hij kan met kind spelen af en toe en zo... ? Mijn vader dus, "niet nederlandse en niet nederlands sprekende lieve oude man"? Zou ze hun überhaubt als een lieve man zien? Hij zou met hun Letse zorgverzekering zelfs een huisarts in NL kunnen bezoeken.... zonder daarvoor elk keer een aangifte te hoeven doen naar zorgverzekeraar...Zou Veilig Thuis dat ook als een risico-aspect noemen en dan gaat hele circus nog door? Heb dat betreft echt garanties nodig... dan mijn man zegt meestal: "Je wil onmogelijk..." Of moet ik echt mijn 75 jarige pa achter dumpen omdat in NL een zorgspecialisten bezig zijn met traject om van ons een "keurige gezin" te maken... (met behulp van zijn begeleiding, tuurlijk...) Man zei wel dat "1 week van een maand zou ik daar kunnen zijn" en "in zomer zou ik wel willen daar komen maar in winter is in Letland te koud en te veel gedoe...". Wat betekend dat, dat we zal een "seizoenrelatie" zal nu beginnen? Dat 1 seizoen onder VT begeleiding, netjes in een NL sociale woning en dan 1 "vrije tijd-vakantie naar buiterland" (lees, in normale omstandigheiden, in eigene huis, met eigene familie.) Wat en verhaal zeg. Had zelfs een optie gekijken, of het dan theoretisch zou mogelijk zijn om het huis van vader dan gewoon afverkopen en daarvoor een normale huis in NL te vinden. Zodat we zou lekker samen zonder gedoe in normale omstandigheiden ergens kunnen samen wonen... Het schijnt, voor de prijs van het hele grote woning van mijn vader in oostblok zou we in NL alleen halve van 1kamer appartement kunnen kopen. Wat ongeveer genoeg is om halve van mijn man werktafel binnen te zetten. Momenteel wonen we door in onze skype-relatie. Hebben geen ruzies, delen zorgen, hopen dat vader herstelt snel. Het situatie doet wel denken over, hoe veel andere mensen in andere situatie nog zijn? 35 plussers degene hebben in andere EU land inburgerd maar toch voor eigene ouders ook willen zorgen? Hoe hebben ze dat opgelost? Het pagina van Nl neutralisatiedienst stelt bijvoorbeeld dat mens die in NL wil blijven wonen (zoals ik, met mn kind en man)moet stoppen met reizen voor 5 jaar. Het is nogal een lange tijd. Zelf zou echt niet voorstellen dat laat nu pa lekker in eenzaamheid of in een van zon recreatiecentrums rotten en zelf ga met mijn gezin en hoogwaardige wellzijn te genieten...

aan Li en co

Met beide ouders in beide culturen... mee eens.
Tegenwoordig is best logsich dat kinderen veel culturele achtergronden binnen halen en daarvan eigene zelfbeeld vormen. Het vraag of elk opvoedingsvraagstuk moet door belastingbetaler financeerd worden. Waarom kan daar bijvoorbeeld niet een funds zijn? Een steun funds "GEZINS-START" waar elk ouder degene wil betere omstandigheiden voor eigene kind... kan daarvan daarvoor middelen krijgen... bijvoorbeeld om eigene baby een taalkursus betalen of opvoedingscoach bestellen of massage of kursus "kook je kind gezonde maaltijd" en elk ouder kan daarvan geld aanvragen en krijgen en dan wat doen om eigene gezinsleven te verbeteren dan op een manier hoe ze zelf willen. Of mooie nike-s of roze kleren kopen, of een grotere TV scherm voor eigene kind, als ze denken dat het een redelijke wens is en echt helpt ze. Of als ze toevallig kunnen echt niet zelf eigene kind voorlezen, dan kunnen ze daarvoor een coach betalen: "leer me hoe ik kan zelf eigene kind voorlezen". Bij angsten van uitzetting naar Afganistan mogen ze een gezinspsycholoog betalen of dan juist toch snelkursus nederlands voor zijn kind als het zou lukken kind toch vrijstelling te krijgen. Iets leuks...

aan Flanagan

... zelf zou had klacht ingediend voor onrechte melding maar mn man wijzde het af... dat zo werkt het niet en dat een stoute gedrag in deze samenleving niet toegestaan is op zon niveau...