Trauma-vakantie
Een paar mede-moeders en ikzelf kwamen in een gesprek op onze vakanties met kinderen uit.
Daar kwamen we erachter dat we allemaal 1 of meerdere vakanties hebben gehad die volledig in de soep waren gelopen. Echt vakanties waar je niet van uitrust. Waar de kinderen ziek waren of vervelend waren of waar je voortdurend ruzie met je partner had
Een van de mede-moeder suggereerde dat het kwam doordat verwachtingen bijgesteld moesten worden. Ik vroeg mij gewoon af of iedereen dat hier had en of het pech was of inderdaad verkeerde verwachtingen.
Mijn trauma-vakantie bestond uit het hebben van twee zieke kinderen, een van 2 jaar 10 maanden en een van 14 maanden. We gingen een midweek naar Londen. Misten onze vlucht omdat we het verkeerde vliegveld hadden (Weeze ipv Dusseldorf) en moesten een enorm dure lijnvlucht nemen. Het hotel was echt slecht en allebei mijn kinderen waren ziek en stierlijk (in het kwadraat) vervelend.
Na dag 3 wilde ik graag naar huis, ik was neurotisch omdat mijn ene kind niet at en benauwd was, mijn oudste besloot dat moment te kiezen om in de peuterpubertijd te schieten. Ik ergerde me onwijs aan een vriend die mee was (die niet zo snel eigen kinderen zou nemen, toen hij zag hoe onze kinderen zich misdroegen) en die waarschijnlijk dacht dat hij leuk aan het spelen was met mijn (zieke) kinderen maar ze alleen maar drukker en drukker maakte. Op geen enkel moment lieten mijn kinderen zien dat ze opvoeding genoten hadden en ik wilde zo zo zo graag naar huis.
Terug waren alle lijnen geschrapt door een sneeuwstorm en moest de vlucht overgeboekt en landden we weer op een ander vliegveld en moesten we 100 euro betalen voor een taxi naar het juiste vliegveld om glibberend en glijdend in de sneeuw naar huis te rijden. De hele midweek hebben mijn kinderen zich misdragen en ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik naar huis kon (en het was ook nog eens vreselijk koud)
Hoort het hebben van een horror-vakantie bij het ouderschap of is het gewoon pech hebben en hoe zorgde je ervoor dat je vakantie daarna wel weer een succes was. Had je dan je verwachtingen bijgesteld?
Ja kijk chippie
Ik ga uit van een eigen tent, een overnachtingscamping, etc. En zelf koken, ik denk dat dan al met al het verschil groter zal zijn dan 1000 euro, wat ik overigens ook heel veel geld vindt.
Ik denk dat velen liever naar een fattoria gaan ipv CP, maar ook dan zullen financien een rol spelen, ook ivm reiskosten. Bij mij in ieder geval wel. Overigens ga ik nooit meer naar CP, ik blijf zelf liever thuis.
Tip voor p
Ik heb juist hele goede ervaringen met huisjes van particulieren. Ik kijk voor ik boek altijd even op Zoover, naar ervaringen, dan weet je vaak al genoeg!
Wij
zijn bijna altijd wel op vakantie geweest, oudste was ong 9 mnd toen hij al meeging. En idd wij willen weg en de kinderen gaan met ons mee. We passen ons wel aan, maar doen ook dingen die wij willen. Als man en ik alleen zouden zijn gingen we misschien weer campinghoppen, 1 nacht hier en een paar nachten daar en overdag veel zien. Nu blijven we soms wel 2 weken op 1 camping en die heeft dan zeker iets van zwemgelegenheid. We zullen wel geluk gehad hebben met redelijk makkelijke kinderen wat eten en slapen betreft, alleen de eerste 2 nachten waren altijd rumoerig en laat. Wat horrovakanties betreft weet ik niets te bedenken, er is wel eens iets geweest als op de eerste dag al 4 stilstaan in een file ivm een ongeluk, er is wel eens een kind ziekgeweest, we hebben een paar keer verregende vakanties gehad. Nou reserveren we nooit, zijn dan ook vrij om weer te gaan als we dat willen. Vliegvakanties hebben we nooit gedaan.
Maylise
Tegelijk vind ik niet op vakantie gaan omdat ze zich het toch niet herinneren ook bizar.===
Je doelt hiermee op mijn uitspraak. Ik heb niet gezegd dat ik niet op vakantie zou gaan met een baby of peuter. Wij hebben het niet gedaan en achteraf gezien vraag ik mij af waarom eigenlijk niet. We deden wel uitstapjes naar de dierentuin bijvoorbeeld. Die oogjes als ze voor het eerst een aap zien en zo, dat is ook goud waard.
Onze eerste 'echte' vakantie was toen ze nog niet op de basisschool zaten. Een stacaravan op een camping van het bedrijf waar man toen werkte. Daar weten mijn dochters allebei niets meer van. Net als toen ze al wel op de basisschool zaten...weer een stacaravan, ze weten het nog heel vaag. Voor vakanties die je in principe zo weer kunt herhalen vind ik dat niet erg, maar wel voor reizen waarvan ik weet dat ik ze niet nog een keer ga maken. Áls ik met het gezin op vakantie ga naar een bestemming die net even iets meer bijzonder is dan een stacaravan in Nederland, dan hoop ik dat ze daar later met plezier op terug kunnen kijken. Herinneringen maken dus.
7 weken
Was de jongste toen ze voor het eerst meemocht op vakantie. En nee dat zal ze zich niet herinneren 
Niet gaan omdat het niet leuk is voor hele jonge kinderen zie ik niet zo. Dat je er geen heil in kan zien met jonge kinderen kan ik me meer voorstellen. Vziw maken jonge kinderen vaak ontwikkelsprongen juist tijdens vakanties trouwens, maar dat terzijde...
En qua CP type of verre reizen: CP heb ik niet zoveel ervaring mee maar een huisje ergens in Nederland en dan lekker veel wandelen, zwemmen, buitenspelen ben ik net zo voor te porren als weer eens naar India en ik wil dolgraag nog een keer naar Antarctica . Al zal dat laatste wellicht een beter plan zijn als de kinderen wat groter zijn .
Ben ik nou raar, dat ik alles leuk vind ?
Of moet ik een keer naar CP om 'alles' te mogen zeggen?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Chippie
Ik weet dat we het hier niet over eens zijn. Ik mag er een mening over hebben, net als jij. Net wat je zegt, leven en laten leven.
Ik vind Thailand niet verkeerd, echt niet. Ik snap alleen niet goed waarom kinderen met 4 jaar Thailand al meegemaakt moeten hebben als er nog zoveel moois dichterbij te beleven valt. Misschien komt dat ook omdat ik dat soort verre reizen nog met een hoofdletter R schrijf. Dat zijn Reizen en dus niet gelijk aan een vakantie in Frankrijk of Denemarken. Voor mij dus, hè
Kinderen onder de drie zullen zelden al hun belevenissen op latere leeftijd nog weten. Hooguit brokjes. Ik heb zelf ook brokjes van een vakantie in Vaassen. Onze eerste vakantie in Nederland toen ik 3 was. Ik weet nog dat ik een paard gevoerd heb, Harlekino van Imca Marina een hit was en ik de geur van koffie heerlijk vond. Best een hoge score, goed beschouwd Maar ik weet niets maar dan ook niets meer van de bootreis langs de westkust van heel Afrika, toen ik ruim 2 was. Dat was geen vakantiereis, maar de terugkeer van mijn ouders, inmiddels aangevuld door ons, de kinderen. Zó zonde dat ik dat niet meer weet! Mijn zussen, toen 6 en 8 weten het nog wel.
Vic
Als ik een romantisch tripje naar Parijs ga maken denk ik ook niet gelijk aan een stacaravan, maar buiten zo'n stedentrip met 'lief' zie ik niet waarom een stacaravan of huisje dús voor het type is dat van Centerparcsmeuk houdt. Wat is iemand die in een hotel verblijft dan voor type?
Ik zeg er eerlijk bij dat ik ook wel eens 'typeer' als ik op vakantie ben. Wij komen tegenwoordig nogal eens in hotels. Via vakantieveiling of een leuke aanbieding. Net als dat men ons er misschien meteen uitpikt als 'ha, een veilinggast!' denk ik het ook aan andere gasten te kunnen zien. Die mensen stralen uit dat het niet hun gebruikelijke kost is om in hotels te bivakkeren. Maar ook via de veilingmethode kan iedereen een doorgewinterde hotelgast worden. En ook dat soort mensen verblijft wel eens in een stacaravan of bungalow
Ik denkt namelijk niet dat de mensen die voor Thailand kiezen vervolgens vanaf dat de kinderen vier zijn voor een stacaravan in nederland kiezen maar dan ook nog wel eens een Reis maken.===
Nou, dat weet ik niet hoor. Wij hebben kennissen die voor ze kinderen hadden heel wat van de wereld hebben gezien en daarna een caravan hebben aangeschaft voor een camping her en der in Frankrijk. Met de kinderen zijn ze nooit verder gegaan. Het een sluit het ander dus niet uit.
Ik zeg ook niet dat je in Nederland moet blijven met je kinderen. Zo zwart wit is het toch niet?
Kaaskopje
Een speciale reis bewaren tot de kinderen ouder zijn snap ik inderdaad wel.
Maar geheel persoonlijk heb ik dingen nooit zo vooruit gepland. Alles was altijd afhankelijk van tijd en budget.
Met niet school gaande kinderen kan je sowieso goedkoper weg in het naseizoen waardoor die vakantie naar Thailand opeens veel aantrekkelijker wordt. Wachten tot de kinderen oud genoeg zijn om het zich te herinneren is dan geen optie want dan zit je al vast aan die veel duurdere schoolvakanties.
Daarnaast is het natuurlijk zo dat het feit dat je nu geld hebt voor een duurdere reis ver weg niet inhoudt dat je over 5 jaar dat geld ook hebt. Ik zou zelf zeggen ga nu al je het geld hebt ongeacht de leeftijd van de kinderen want wie weet of het later nog kan.
Wij hebben jaren gehad met veel inkomsten en dus ook mooie reizen ver weg en jaren met weinig inkomsten en geen of hele bescheiden vakanties. Als het kan gaan we en als het een paar jaar niet kan dan gaan we niet.
Natuurlijk is het in zekere zin jammer als je de eerste drie jaar van het leven van kind alle uithoeken van de wereld ziet en daarna door de omstandigheden alleen binnen eigen land op vakantie kan. Maar je hebt toch die reizen maar mooi gehad. Want uitstellen tot later kan bij fluctuerende inkomsten wel heel makkelijk leiden tot afstel. En als kind inderdaad de rest van de jeugd niet verder komt dan kamperen in Drenthe is dat ook geen ramp. Dat is ook leuk en kind kan dan later zelf gaan reizen mocht kind die behoefte hebben. Gewoon de mogelijkheid van het moment grijpen.
Tja...
het een en het ander; wij zijn gewoon op vakantie gegaan naar waar we op dat moment het meeste zin in hadden / en konden betalen
we zijn met een 3 en 4 jarige naar griekenland geweest, een jaar ervoor naar italie : wat gaan we vandaag doen jongens? kerken kijken mama!!! - het is ook erg indrukwekkend als 2 jarige in het midden van een kathedraal staan! we zijn wezen kamperen in de bush en op het strand, en we zijn nu net terug van een maand in amerika in een motorhome met twee teenage jongens - heel veel plezier gehad! iedere leeftijd heeft zijn voordelen, en je moet je gewoon aanpassen aan elkaar, jong en oud.
mijn meest dramatische vakantie: 3 weken aan het strand in spanje in de stromende regen (echt, drie weken aan een stuk in juni!) met twee kleine kinderen een een echtgenoot die je wel kan schieten! mmm. wat was nou de grootste stress??
Ozzieozzie
Ohja, dat herinner ik me ook nog wel, stromende regen in Spanje, en mijn pa geultjes graven langs de tent...ik was toen zes geloof ik....
Kan best hoor kaaskopje
Wij zijn van die ouders. Zo zijn wij wel eens met onze kinderen naar Florida geweest en de zomer daarop naar Schiermonnikoog. Dit jaar gaan wij naar Zuid Afrika (kinderen zijn 9, 7, 6 en 2 jaar). In de zomer hebben wij een stacaravan op een camping in Frankrijk geboekt. Ik vind dat helemaal niet raar. Of denk jij dat als een kind eenmaal in Thailand geweest, het nergens meer leuk vindt?
One kinderen zijn helemaal niet blase. Ze vinden alles leuk. Maar wij kiezen onze vakanties waarschijnlijk anders dan sommige andere ouders. Wij kiezen wat wij zelf leuk vinden en onze kinderen gaan gewoon mee. Wij passen natuurlijk ons reistempo aan. Houden rekening met zwembaden en uitstapjes voor de kinderen maar onze kinderen worden ook in Frankrijk overal mee naartoe "gesleept". En ze vinden vakanties heerlijk dus het maakt ze blijkbaar niet uit dat wij niet de hele dag aan het strand liggen of in een zwemparadijs rondhangen.
Kaaskopje
'k vind Thailand niet verkeerd, echt niet. Ik snap alleen niet goed waarom kinderen met 4 jaar Thailand al meegemaakt moeten hebben als er nog zoveel moois dichterbij te beleven valt.'
Een kind van 4 wordt ook gelukkig zonder Thailand. Maar er zijn zoveel dingen die kinderen niet meegemaakt hoeven te hebben maar die wel verschrikkelijk leuk zijn. Ook voor kinderen! Dat kan ik niet in 1 berichtje uitleggen. Maar ik geef je 1 voorbeeld. We waren bij een groene baai, spierwit strandje, aquablauwe zee, 32 graden waar zelfs onze ukkepuk van 2 kon zwemmen, Nemovissen, palmbomen, bungalowtje met leuke veranda direct aan zee, verse ananas, iedere avond een visBBQ met de voetjes in zand, kokosshakes, mooiste bloemen, heerlijke massages, etc. Kortom: geweldig stand en wat een rust. Niks geen drukke Europese toestanden. Echt een heerlijk 'op een onbewoond eiland' gevoel. Misschien herinnert onze jongste uk dat straks niet echt meer (maar ze neemt die ervaring ook met foto's met zich mee) maar wat een geweldige tijd! Dat was zo'n ultiem familiegevoel, dat heb ik zelden zo intens meegemaakt.
Deze reizen zijn voor ons extra speciaal. Zo speciaal dat we ze graag herhalen. Financieel kan dat, we zijn flexibel ingesteld, we zien weinig tot praktische problemen: dus ons belemmert niets. Dus onze wereldkaart is wat groter dan die van jou en dan betekent het dat we dus ook wel eens verder weg terecht komen dan Denemarken en Frankrijk.
En nogmaals; uitstellen tot later. Ammehoela! Teveel mensen in mijn omgeving die ziek worden, overlijden, etc. Later begint vandaag!
Wij wisselen af. En net als Sahara maakt het qua vakantie weinig verschil waar we zitten, we doen het zelfde: er op uit! Of we nu naar Schiermonnikoog, Frankrijk of Thailand gaan, het maakt geen biet uit. Camping, hotel, rieten bungalowtje, we vinden alles leuk.
En na Thailand genieten ze echt nog wel van Italie of Texel. Als je wel eens in een sterrenrestaurant eet, lust je toch ook nog wel een patatje met? Alle landen hebben mooie plekjes. Ik begrijp alleen niet waarom je zo strikt vast houdt aan eerst Nederland, dan Europa, dan de Wereld.
Met een beetje pech kom je dus nooit in de rest van de Wereld. In jouw opinie kom jij nooit in Zuid-Afrika, want er zijn nog genoeg mooie plekjes in NL die je nog niet gezien hebt. Of geldt die indeling alleen voor kinderen?
Chippie
Wat heerlijk als dat kan, geniet ervan!
Goh amk
wat een hokjes denken! Ik ben een reislustig tiep, maar vermaak me ook prima een midweek op centerparcs incl zwemparadijs oid. Ben heel fexibel 
Fianna
uitzonderingen bevestigen de regel geldt ook nog altijd.
Sahara
Of denk jij dat als een kind eenmaal in Thailand geweest, het nergens meer leuk vindt?
Oh nee, zo bedoel ik het niet.
Misschien denk ik teveel in termen van 'bijzonder'. Hoe verder weg hoe bijzonderder. Dat zal misschien met ons budget te maken hebben, maar ook zonder rekening te houden met een budget, hebben man en ik echt tegen elkaar gezegd dat wij het belangrijk vinden dat ze eerst hun eigen land een beetje kennen. Ze hebben dus het een en ander van eigen land gezien en we zijn een keer met het gezin naar het buitenland geweest en ze gaan nu lekker hun eigen gang in Europa, of ook nog in Nederland. Vooral de oudste heeft plannen om de wereld over te reizen. Grappig genoeg betrekt ze mij ook bij een paar van die plannen. Ik ga wel mee hoor!
Chippie
Op zich begrijp ik je wel hoor, maar zie ook mijn uitleg aan Sahara. Uit dit onderwerp blijkt denk ik vooral hoe anders mensen met hetzelfde omgaan. Mijn redenatie is min of meer geweest 'eerst Nederland, de rest kan altijd nog een keer', terwijl jij meer denkt 'eerst ver weg als het (nog) kan'. Voor allebei is wat te zeggen
Dat ik Zuid Afrika nooit bereik baart me zorgen, echt waar! Dat heeft ook met mijn man te maken. Lieve man hoor, maar zijn vakantiewensen zijn wel erg bescheiden. Het liefst nooit meer in een vliegtuig en bereikbaar met de trein of bus. Maar ik lijk een reis gevonden te hebben met een mooi compromis: met valium het vliegtuig in en met de trein door Zuid Afrika. Nog even sparen...
