Trauma-vakantie

Irene

Hoi,

Wat verdrietig zeg! Wat erg dat het echt zo traumatisch is geweest voor hem. Ik hoop ook dat het slijt, of dat jullie een manier kunnen vinden er met hem over te praten of zo. Misschien zijn er wel boekjes over ziekenhuisbezoeken die hem juist aanspreken?

He bah wat naar. En verwijt je zelf niets, op zo'n moment ben je zelf helemaal bezorgd en doe je wat je gezegd wordt. Later kun je het allemaal mooi bedenken maar je was zelf ook gewoon overdonderd!

Liora

Liora

Ik weet dat het weinig zinvol is om het mijzelf nog kwalijk te nemen... maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan!
Ik denk dat zoon niet echt bewuste herinneringen heeft aan toen (hij was ook nog maar 2) maar dat het meer een gevoel of stemming is die nog invloed op hem heeft. Lastig. Maar ik blijf hoopvol dat het slijt. Inmiddels kan hij alweer een dagje mee met bijvoorbeeld oma of mijn zus. Dus er zit wel vooruitgang in. Ik heb contact met een reintegratieve kindertherapeut (voor ander kind) en ik heb wel in mijn achterhoofd dat als bepaalde dingen niet verbeteren we altijd nog bij haar terecht kunnen.
Maar zoals gezegd: veel dingen kunnen natuurlijk ook gewoon in zijn karakter zitten. Ik zou niet weten hoe je daar onderscheid tussen kunt maken.

Helemaal waar tinus! beetje o.t.

Vul voor CP even mijn eigen huis in, en het gevoel dat je beschrijft klopt 100%.

In zo'n weekend met twee kleinkindertjes te logeren (inderdaad, om de beurt naar bed zoals Tinus schrijft) ga ik dan maar op pauzestand. Voelt erg onwennig en ook nog ondankbaar, want van alle grotemensen hoort oma dat ze nu moet Genieten met een Hoofdletter.

'Dat kan verder leuk en ontspannend zijn, als je idd maar nietd enkt dat je iets kan DOEN ofzo.

Klopt, en dat is best wennen als je, reeds vele jaren uit de kleine kinderen, dag in dag uit gewend bent van alles te doen op een zelfgekozen tijdstip. Het is de kunst de knop om te zetten. Lukt dat niet, dan kun je alle leukigheid en ontspanning meteen vergeten.

Tja ach

Niet om lullig te doen, maar het kan echt wel hoor, leuke vakanties met peuters en dan nog wat doen ook.
Toen ik nog twee overdag slapende kinderen had gingen ze 's middags op dezelfde tijd naar bed. Net als 's avonds. Heel praktisch, werkte prima.
Mijn horrorvakantie was een vakantie die niet doorging. En ik ben erg benieuwd naar onze volgende vakantie, met twee uitgaande pubers in een omgeving waar goed gestapt kan worden...

Leuk met peuters

Wij zijn niet met luierkinderen op vakantie geweest maar wel met 3-4 jaar. Mijn ervaring is dat zolang het maar leuk is er een heleboel rek in kinderen zit. Dus ook als het slapen eens niet lukt. En soms moet je als ouders maar het een en ander voor lief nemen. Geen overvol programma, wat bij een korte vakantie al snel gebeurt. Cultureel doen is aan hele kleintjes vaak niet besteed. Wipkippen.. dat is het helemaal, ook al staat er een naast je huis.
Het lijkt mij met kleine kinderen sowieso niet handig om te redeneren dat de volwassene de bepalende factor is bij de keuze van een vakantielocatie en de mogelijkheden die daar zijn. Met kinderen is het toch handiger om het om te draaien. Vind ik.

Mislukt door mij

Als ik terug kijk naar een mislukte vakantie (horror vind ik een groot woord in dit verband) met kinderen dan kwam dat doordat IK niet goed in mijn vel zat. Daar reageerden ze op. Achteraf logisch, als je erin zit zie je het niet altijd. Ik was gehaast of gestressed of ontevreden.

Mijn ervaring met jonge kinderen en vakantie is dat ze werkelijk alles leuk vinden als hun ouders maar in de buurt zijn. Dus ook culturele stedentripjes en 'back pack vakanties' waren hier een succes. Kwestie van tempo en verwachtingen aanpassen.

Wij stemmen niet de bestemming af op de kinderen; ik wil het ook leuk hebben. Dus niet een camping met vermaak en mannen in beren/konijnenpakken. Heb ik een hekel aan. Wel met de rugzak naar Cairo of Rome of Damascus. Ging prima met 4 kinderen tussen de 1 1/2 en 8 jaar. In de ochtend wat bekijken of doen dan siesta en daarna naar de speeltuin of het park. Je kunt overal een feest van maken; de trein, de bus, boodschappen doen en mooie dingen bekijken. Wij zien dan het nationaal museum in Cairo en genieten. De kinderen voeren de duiven en genieten. Prima toch; ik zie niet in waarom je alleen maar de kinderen tegemoet moet komen in de vakantie. Voor een wipkip kun je ook thuis blijven. Je kunt kinderen ook leren met elkaar rekening te houden in de vakantie.

Ik ben blij p

Wil alleen maar aangeven dat je niet algemeen moet stellen dat je tijdens vakanties met peuters niets kunt doen.
Slapen tijdens de vakanties was inderdaad anders dan thuis. Dat lukte ook in de buggy of op een strandstoel/bed. Het hele ritme was anders.
Thuis gingen ze ieg 's middags op dezelfde tijd naar bed.

Met ukkies

Met ukkies valt er heus nog wel het een en ander te beginnen hoor, op vakanties. Zeker als ze nog in de wagentjesleeftijd zijn, of daar nog voor. Het is lekker fietsen met een slapende baby in een maxi-cosidrager. En prima uit eten gaan met een dreumes die net in slaap is gevallen in de buggy (lunchtijd). Maar de ware culturele belangstelling was bij de mijnen nog niet aanwezig op die leeftijd. Hoewel we met oudste nogal wat kerken moesten aflopen toen hij 2 was. Vond hij geweldig, ons kwamen die kerken inmiddels de neus uit. Meestal is dat toch andersom. Maar ja, oudste is nu eenmaal niet helemaal volgens de boekjes.

Ukken

ze schelennhier 3,5 jaar dus nooit 2 luierkinderen tegelijk gehad.
Maar eigenlijk op vakantie nooit problemen gehad. Ze sliepen wanneer ze wilden, bij ons in bed,nin buggy of draagdoek.
En uren door een hypermarche slenteren vonden ze toen nog een feestje.

Guinevere

Ha, mijn oudste heeft ook een kerkentik, nu op zijn 5e nog steeds! Hij wil er altijd in, en vindt koren en orgelmuziek mooi. Ik hoef ook niet zo nodig maar ja

Janneke

Als je de vakantie afstemt op de kinderen hoeft dat helemaal niet te betekenen dat je het als ouders niet leuk hebt.
Het onderwerp is vaker voorbij gekomen hier op OO en daaruit heb ik geleerd dat verre reizen met kleine kinderen ook nog een vorm van 'nu kan het nog' is. Hele jonge kinderen kosten niets tot weinig in een vliegtuig en een buggy is best te doen. Dat begrijp ik. Mijn keuze is echter om niet ver te gaan met kleine kinderen omdat het voor hen écht niet uitmaakt of je hier of daar verblijft en bovendien hebben ze er geen herinneringen aan (echt hele kleintjes dus). Dat laatste is voor mij echt een punt. En wat ik uit directe omgeving heb meegekregen is als kinderen met het programma van hun ouders moeten meedraaien er verveling kan optreden. Ouders die ik ken zijn vervente duikliefhebbers. Ze plannen al sinds jaar en dag hun vakantie op locaties waar ook gedoken kan worden. Voor de kinderen was het op den duur 'alweer??'. Vakantie naar Thailand... alweer olifant rijden?? Die kinderen wilden kamperen, in Nederland in een tent.

Vertigo

Hier is de kerkentik nu over. Wel heeft hij erg veel interesse in bouwkunde, de kerken zullen daar wel een voorbode van geweest zijn. En er is ook iets anders van blijven hangen, zijn favoriete muziekstuk (om te spelen) is "U zij de glorie". Wel bijzonder want hij is toch atheist.

Kaaskopje

Kaaskopje, leven en laten leven. Ik erger me dood aan jouw reactie. Jouw keuze om niet ver te gaan met kleine kinderen is ook ingegeven door andere redenen. Prima dat je dat cognitief dissonantieert, maar het is niet fair. Nee, het maakt geen drol uit waar je naar toe gaat met kleine kinderen. Maar dan hoef je zelfs niet eens naar Texel of Veluwe te gaan. Idem met de herinneringen. Als dat echt zo is - ze herinneren zich niets meer - dan hoeven we helemaal geen leuke dingen meer met kinderen onder de 3 of 8 jaar te ondernemen. Kulargument. Dan over het meedraaien in het programma voor ouders wat leidt tot verveling. Onzin, ik zeg toch ook niet dat ieder jaar een weekje Schiermonnikoog tot verveling leidt? Je moet met alle vakantiedeelnemers een programma in elkaar draaien. Maar verveling op een verre reis? Hoe zie je dat voor je? Pubers hebben overal een ik-verveel-me-modus (daar heb je met kleintjes veel minder last van).

Ik zie ook niet zoveel verschil tussen NL, Europa en verder weg. Ik snap jouw strikte scheiding nooit zo goed. Nederland is prima, maar waarom zou Thailand niet kunnen? Zelfs qua prijs maakt het niet zo heel veel uit (3 weken Zuid-Frankrijk zijn iets goedkoper dan 3 weken Thailand). NL doen we in een weekendje tussendoor en Europa of verder weg in 'grote' vakantie.

We gaan het op dit punt echt niet eens worden. Maar ik vind het zo'n onzin om allerlei dingen aan te halen die je zelf niet aan den lijve hebt ondervonden. Hier zijn we vaker met kinderen weggeweest, het was altijd een geweldig succes en kinderen stonden een maand geleden te springen in de kamer dat we dit jaar (korter) weer een backpackreis gaan maken. Ze hebben vreselijk veel zin om al die nieuwe dingen te ontdekken. Tuurlijk passen we onze reis wel aan: we houden een heerlijk rustig tempo aan, we eten elke dag een ijsje of iets anders lekkers en proberen bijna iedere dag even te gaan zwemmen. Dat doen we in Europa maar dus ook verder weg.

'Nu kan het nog' heeft weinig met geld te maken (als je jongste nog geen twee is, zijn de oudsten toch ouder?). Het heeft met het simpele feit te maken dat we, inclusief kinderen, reizen fantastisch vinden. Dromen, durven, doen! En het is maar de vraag of je er morgen nog bent!? Of je morgen er nog gezond genoeg voor bent? En daarnaast vind ik met het gezin reizen enorm verrijkend voor de gezinsband. Over 15 jaar gaan ze niet meer mee...En ik vind het ook super dat we de kinderen zoveel mee kunnen geven hoe andere kinderen/mensen leven.

Eens met chippie

en vooral het laatste stukje. Nu kan het, dat weet je zeker, de toekomst kun je niet voorspellen.

Je moet natuurlijk wel je reis aanpassen aan het hele gezelschap, maar dat moet je overal.

Mijn inmiddels 6 jarige is toen ze 3 was in Zuid-Afrika geweest. Een reis met een aangepast reistempo en activiteiten. Dat weet ze echt nog wel. Het gaat er om dat het hele gezin een fijne vakantie heeft. En als de ouders reislustige types zijn, zijn die echt niet gelukkig als je die in centerparcs parkeert. (leuk met zo'n zwemHEL, o nee zwemparadijs)
Kinderen vinden nieuwe dingen ontdekken fijn. Dat kunnen ze doen in hun achtertuin, maar ook in verre streken. Het is maar hoe je er als ouder mee omgaat.

Geen herinnering? niet leuk?

Zoon was net 3 toen we na 3 weken vakantie de camping in Zuid-Frankrijk afreden. Ik legde uit dat de vakantie voorbij was en we weer naar huis ging. Waarop zoon tevreden constateerde dat we dan nu weer op wintersportvakantie konden gaan. (toevoeging: ivm een kleine baby waren we dat jaar niet op wintersport geweest, de laatste keer was hij dus 1,5)
Toen hij bijna 5 was hebben we 10 weken rondgetrokken door Europa, daar wordt nog heel veel over gepraat. De jongste (toen 1,5) weet er volgens mij niet zo veel meer van, hij wel heel veel (en m'n man en ik natuurlijk ook). En ook als hij er niets meer van zou weten: we hebben op dat moment een geweldige tijd gehad, hebben alle tijd van de wereld voor elkaar gehad, dat had ik zeker niet willen missen.

Trauma-vakantie

Kan altijd en overal.
Als ik naar onszelf kijk,ikzelf,kan mezelf maar op 1 iets tegelijk concentreren,dus als ik op een plattegrond kijk is kind er al vantussen,man hetzelfde 'probleem'dochter als kind een stuiterbal,dus ging er ook vantussen.Ik chronisch vermoeid.Ik heb dus alleen bewondering van mensen die op trektocht gaan met een dreumes,baby op hun rug.Verre vakantie's stedentrips.Voor mij is dat dromen,niet haalbaar.
Maar voor ons is zelfs een week Centerparcs geslaagd als we niet bij de EHBO of huisarst langs gewest zijn,er gaat altijd wel iets niet goed.We hebben 1 keer erge pech gehad met onze zoon in Frankrijk.Ook door niet goed op te letten,niet fijn.We hadden speciaal een Vacance Soleil camping.We komen aan,de kinderen 7 en 2 gaan naar het speeltuintje naast de caravan,ideaal,man en ik gaan het keukengerei afwassen onder het genot vaneen kopje thee,dochter komt de caravan binnen,druk pratend met 2 andere meisjes,ik richt mijn aandacht op mijn dochter,zoon loopt naar mijn kopje thee wat op tafel staat en gooit de thee over hem heen.Man zet zoon onder de douche,ik ga naar de receptie om een adres van een dokter,we gaan en vakantie is voor zoon voorbij,hij is niet ernstig verbrand,maar zit wel van kin tot middel in het verband,mag niet meer in het zand,de zon of in het water,de andere dag krijgt zoon koorst en wil niet eten of drinken,terug naar de dokter,keelonsteking erbij,kind is nog nooit 1 dag ziek geweest daarvoor,hij krijgt antibiotica en weer een dag later krijgt hij uitslag,dat ziet er niet prettig uit bij zijn brandwonden.Weer terug,blijkt zoon allergies voor de antibiotica.Afijn,we zaten daar,medicijnen moesten bewaard worden in een koelkast,die het niet deed i nde caravan,eigenaars camping en de mensen van Vacance Soliel toonde geen belangstelling,we kregen geen hulp voor de medicijnen in een koelkast van hun te bewaren,de koelkast in de caravan daar werd niet naar gekeken enz.Het was geen fijne vakantie.Daarna hebben we onze vakantie's wel aangepast,nog ene paar keer Frankrijk,maar wel met Nederlandse eigenaars en een dokter op de camping.En nu gaan we all inclusive met het vliegtuig naar de zon.Ik had voor ik kinderen kreeg ook niet gedacht dit soort vakantie's te gaan doen,maar voor ons op dit moment het beste.en dan zoeken we nog een kleinschalig hotel,niet teveel mensen,overzichtelijk,niet in een grote stad.En tja,dan toch ook Centerparcs,maar daar zoeken we ook de rust op,het kan echt,niet hele dagen in het zwemparadijs.Maar als het weer het toelaat buiten.
Volgens mij is het beter naar jezelf te kijken,weten wat je kunt en wat je niet aankan.En ondertussen geniet ik wel van de verhalen van andere op Safari in Kenia.Trektochten,rondreizen met een camper.en het is toch maar goed dat er zoveel verschillende manieren zijn om je vakantie door te brengen???

Izar

dat is niet mijn conclusie. Reislustige ouders zijn meestal geen centerparctypes punt.

Dat wil niet zeggen dat niet zo reislustigen centerparcs altijd leuk vinden. Of dat je dan graag kampeert in NL.
Het is zuiver een uitspraak over reislustige ouders.

Wat is...

...en centerparsctype?

Wat ik me ook afvraag... dat je voor je hoofdvakantie liever op een olifant in India wil rijden dan in NL in een huisje te zitten, okee, daar kan ik inkomen, maar zijn er dan geen mensen die 's zomers op die olifant rijden en 's winters een week in een huisje gaan? Of En als je zo'n huisje echt te kneuterig vindt, hoe kom je dan je dagelijkse leven door, als wild en avontuurlijk type?

Chippie

"3 weken Zuid-Frankrijk zijn iets goedkoper dan 3 weken Thailand)." Zeker weten? Is dat incl. de vliegreis? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Ik weet wel dat het leven in Thailand goedkoop is, maar de reis niet, zeker niet vergeleken een reis naar ZuidFrankrijk en je eigen auto en een gewone camping...

Centerparcstype

Ik kreeg laatst een spammail van zo'n bungalowpark/kampeerorganisatie, 'tracteer je lief op een romantisch weekend Parijs'. In een stacaravan (!) hahaha. Nou ja, ik geloof dus best dat er mensen zijn die zonder kinderen naar een camping of bungalowpark gaan, dat lijken me dan de centerparcstypes.

ik spreek even voor mijzelf, maar een week in een huisjeop zo'n park: nee dat red ik niet. Een lang weekend eigenlijk ook niet, dan kom ik vrijdagavond aan en ga zondag eind van de middag weg. Dan heb ik het wel gehad op zo'n park. Ik doe dat hooguit 1x per jaar.
Ik heb een aantal vriendinnen die zo'n park heerlijk vinden, zij gaan er meerdere malen per jaar heen.
Ik daarentegen huur een huisje dat niet op zo'n park staat en zoek liever mijn eigen vermaak.

Maar je doet ook de aanname dat een verre reis wild en avontuurlijk is. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn.
Het is alleen een totaal andere omgeving.

Hier

Geen trauma-vakanties, alleen kleine ongemakken zoals een baby die het vertikt om een flesje te krijgen als mama lekker een wandeling maakt. Baby was te vroeg wakker en bleek een totale antipathie te hebben tegen een wit plafond met bruine balken, toen papa even later na heel wat gesus en rondlopen het in een andere ruimte zonder balken weer probeerde, ging de fles er in als koek. Tsja, en dan wespensteken, ook fijn, of teken, of blaren. Dat zijn bij ons de grootste nare gebeurtenissen. Ik hoop dat het zo blijft.
Wij hebben tot nu toe altijd een vrijstaand huisje gehuurd ergens helemaal afgelegen, liefst midden in het bos. Er zijn altijd wel dingen in de omgeving te zien/doen en het bos is heerlijk om in te wandelen en te spelen. We hebben wel een voorkeur voor een zandbak en een schommel bij het huisje, dat weer wel.

Parken

Ik snap dan weer niet waarom je met een huisje op een park geacht wordt van die parken te houden. Je kunt van het terrein af, hoor, je hoeft dat slechte eten in het restaurant niet te eten op je gezellige avondje uit.
Zo'n huisje is gewoon een huisje, dat je als uitvalsbasis gebruikt om de omgeving te zien, te voet, te fiets, of met de auto. Net als een camping, dus. En als het eens rotweer is, of je enige kind heeft trek in wat leeftijdgenootjes, dan zoek je de bijbehorende speeltuin, bowlingbaan of het zwembad op (dat trouwens geen grotere hel is dan het gemiddelde binnenzwembad waar dan ook).
Niemand ziet zichzelf graag als een kuddedier. En toch lopen we overal achter elkaar aan, ook buiten de parken. Zelfs in Thailand, ja. En dat is helemaal niet erg. De echte woeste vakanties vind je als je op de bonnefooi naar Antartica gaat, of rondtrekt in de binnenlanden van landen die Buitenlandse Zaken je stevig ontraadt je bezoeken. En dat zijn ook meteen de plekken waar ik niet met mijn kinderen naartoe zou gaan. Overal elders zit avontuur in je hoofd, niet in je omgeving.

Geen tegenstelling

Ik vind eigenlijk alles wel leuk als het op vakantie aankomt. Het lijkt me enorm gaaf om drie weken door de steppe van Mongolie te trekken en tegelijk kan ik me ook prima in een huisje ergens in Nederland vermaken.

Natuurlijk heb ik een beperkt budget en tijd dus mijn vakantie wensen zijn daar aan ondergeschikt dus je maakt keuzes op basis van wat op dat moment het leukst lijkt.

Ik heb uitstekende herinneringen aan wilde vakanties ver weg en tegelijk ook aan vakanties op niet al te spectaculaire locaties met weinig avontuurlijke bezigheden.

Niks mis in elk geval met een huisje. Ik snap ook niet zo goed waarom je het daarna niet een week uit kan houden. Je kan toch gewoon de omgeving verkennen, van alles ondernemen, fijn wandelen? Ik ben nog nooit ergens geweest waar niks interessants te zien is.

Ik ga overigens niet op vakantie voor kleine kinderen. Mijn kinderen zijn nu ouder en hebben zelf een idee over wat ze leuk vinden dus dat is heel anders. Voor peuters en babies hoef je echt niet op vakantie te gaan. Kan je net zo goed thuisblijven. Ik ga op vakantie omdat ik het leuk vond en dan moesten de kinderen wel mee. En uiteraard zorgde ik er dan voor dat we ook genoeg leuke dingen voor kleine kinderen deden toen ik nog peuters/kleuters had. Ik denk ook niet dat de herinneringen van een kleuter aan de vakantie in Nepal beter zijn dan die aan de vakantie in Drenthe. Beiden kunnen helemaal leuk zijn en kleuters kunnen aan beide leuke herinneringen over houden.

Daarnaast vervagen herinneringen op die leeftijd toch. Ik weet zelf nog maar een paar dingen van voor ik vijf jaar was. Tegelijk vind ik niet op vakantie gaan omdat ze zich het toch niet herinneren ook bizar. Daarvoor ga ik niet op vakantie. Ik ga op vakantie omdat ik het leuk vind.

Amk

Maar wat is dan het verschil tussen een huisje buiten het park huren en een huisje op het park, omdat je in beide gevallen gewoon je eigen gang kunt gaan? Ook met een parkhuisje kun je gewoon de hele dag de hort op met de auto of de fiets. Als je dat doet, hoef je ook de andere parkgasten niet tegen te komen. Een huisje is toch gewoon een hotelkamer met meer ruimte?!

Fiorucci en dd

De vakantie in Thailand kostte ons 3000 euro aan tickets (2 volw, 2 kind., 1 baby) en gemiddeld 50 euro per nacht qua hotel/bungalow (en dat kan nog tig keer goedkoper). 4000 euro. Daar komen excursies, gewoon vervoer, eten en drinken (10,- per dag per persoon).

Voor 20 nachten Zuid-Frankrijk in gehuurde tent in hoogseizoen ben ik 2000 euro kwijt. Reis er naar toe inclusief overnachtingshotel is ruim 1000 euro. Dat maakt 3000 euro. Verschil 1000 euro.

De tent in Frankrijk kan goedkoper maar als je het vergelijkt qua luxe (bungalowtje pal aan het rustige, witte strand met aquablauwe zee 33 graden met 's avonds een visbarbecue vor 25 euro voor hele gezin...versus camping) dan wint Thailand met gemak.

En even over 'een Centerparcstype'. Wij gaan gemiddeld ieder jaar op wintersport en genieten 3 weken lang van de grote vakantie in Europa of verder weg. Veel meer tijd blijft er dan niet over. En in vergelijking vind ik een (mid)week of weekend in een park erg duur. En tuurlijk je zo'n park ontvluchten, hoef je geen gebruik te maken van het zwemparadijs, maar dan snap ik niet waarom je wel in zo'n park gaat zitten. Toch ook niet voor de onpersoonlijkheid van zo'n huisje? Nee, dan heb ik liever een nachtje in een leuk B&B en ga ik het weekend erop wel naar een zwemparadijs in de buurt (of een dagje zwemmen bij CP). Het gaat me dan om de omgeving. Natuur heb ik voldoende om me heen, soms mis ik het strand dus dan boeken we een nachtje (of twee) op een waddeneiland.

Maar ik - en de kinderen gelukkig ook - kunnen wel van allerlei soorten vakanties genieten. Van een nachtje B&B, wintersport, Scandinavie, stedentripjes (dit jaar Rome gedaan met kinderen, super!), verder weg, kampeervakanties in Europa, fattoria afhuren in Italie, etc. De verbindende factor is dat ik wel veel wil ontdekken en ik houd van ietwat authentieke vakantieadressen. Liever een rieten bungalowtje aan strand gerund door een lokale familie dan een alles-klopt-hier-resort (brrrr...), liever een mooie Italiaanse fattoria waar je de tomaten zo uit je eigen moestuintje kunt plukken dan een strak vakantiecomplex, liever een klein B&B bij een boerderij dan een CP huisje.
Man wil niet in eigen tent kamperen en ik heb zo'n gevoel dat we voorlopig niet meer de hoofdprijs gaan betalen voor en huurtent op een drukke camping in hoogseizoen.

Precies krin

Zo'n huisje is een uitvalbasis. Centerparcs vind ik te duur en te massaal, maar een huisje op een klein roompot of landalpark of zoiets beviel mij prima met kleine kinderen. 's Ochtends verse broodjes op loopafstand. Zwembad (klein en overzichtelijk vond ik fijn met kleine kinderen) op loopafstand. Knutselclub in de ochtend voor de liefhebbers. Wij gingen vaak overdag de hort op en de kinderen hadden dan 's avonds andere kinderen om mee te spelen op het park. En soms deden ze ook mee aan georganiseerde activiteiten. Broodjes roosteren boven een kampvuur, fakkeloptocht, dansen of spelletjes. Ik ben zelfs een keer met de twee oudsten naar de Bingo geweest, was nog gezellig ook.
Hotels met (kleine) kinderen vind ik ook heerlijk. Minst geslaagd, maar toch ook leuke vakanties, vond ik in gehuurde stacaravans. Ik geloof dat ik gewoon te lang ben voor die dingen.
Maar goed, de verhalen van vrienden en familie die met (kleine) kinderen verre rondtrek reizen maken klinken ook altijd erg leuk. De foto's zien er i.e.g. goed uit . Misschien had ik het ook wel gedaan als ik rijker was geweest.

de sfeer van zo'n huisje. Op zo'n park is alles het zelfde en de parken van 1 en de zelfde organisatie ook nog eens.

Niets leuker als een huisje van een eigenaar die dat huisje met liefde heeft ingericht, en je ook nog even komt vertellen dat je even op je hoofd moet passen want de trap is bij de 4e tree nogal laag. "O, enne ik heb ook nog even wat lekkere dingen uit de tuin in de groente la gedaan van de koelkast. Willen jullie nog eitjes bij het ontbijt dan moet je ze even bij het kippenhok pakken hoor." (Laatste ervaring met zo'n lief klein huisje in Zuid Engeland) Die persoonlijke aandacht heb je niet bij CP etc.

Het ene hotel is het andere ook niet. Ook dan wil ik sfeer en geen keten met worldwide dezelfde type inrichting.

Chippie

"En tuurlijk je zo\'n park ontvluchten, hoef je geen gebruik te maken van het zwemparadijs, maar dan snap ik niet waarom je wel in zo\'n park gaat zitten. Toch ook niet voor de onpersoonlijkheid van zo\'n huisje?"

Nee, omdat er een bed inzit Even serieus, we hebben wel eens een huisje op zo'n park gehad (geen cp toevallig) als we een toernooi in de buurt hadden. Als je ergens een weekend moet zijn kun je kiezen: hotel, huisje, enz., en soms heeft het toernooi een goeie deal met een hotel of bungalowpark. Zelf koken 's avonds, 's morgens ontbijten, en dan de hele dag bij de wedstrijden. Vandaar dat ik denk: dat kun je toch ook doen als je geen wedstrijden hebt, maar wil fietsen of zo?
Als je meer contact wil, boek je een B&B met betrokken gastvrouw/heer. Ik hoef dat zelf niet eigenlijk, als het toch niet bij mijn verblijfsdoel past.

Maar ik snap wel een beetje wat je bedoelt hoor. Mensen die de hele vakantie de camping niet afkomen snap ik ook niet zo. Alleen ik zou nooit denken dat iedereen die op een camping staat daar de hele tijd op blijft, alleen maar omdat er een paar zo doen.