Slaapkamers
Ik heb de slaapkamers van mijn kinderen opgeknapt. Op de eerste verdieping ligt nu overal dezelfde vloer. Kinderen hun kamer zijn de muren helemaal wit geverfd. Gewoon basic. Ik was niet van plan dat ze gingen wisselen van kamer. De oudste heeft de grootste kamer en de jongste de minst grote. Nu geeft de jongste aan dat hij ook wel eens in de grote slaapkamer wil en of ze niet kunnen wisselen. Nu is me oudste dochter boos, ze is autistisch (sinds kort vastgesteld) en blijft hierdoor dus ook in haar boosheid en “veilige haven” hangen, en wilt dus absoluut niet wisselen.
Wat zouden jullie doen? Heeft de jongste ook een keer recht op de grootste slaapkamer of vinden jullie dat ze om de zoveel jaar moeten wisselen? Ze hebben tot een jaar of 4/5 geleden denk ik bij elkaar op de kamer geslapen.
Dochter leest, knutselt en is creatief bezig in haar kamer. Zoon zit alleen op z’n schermen in z’n kamer. Dochter heeft dus in de grootste kamer meer ruimte voor troep en ruimte voor creativiteit. Aan de andere kant is de andere kamer daar ook ruimte voor als ze gewoon opruimt en we het slim inrichten.
Zoon zit alleen achter de schermen. Dus hoe groot moet je kamer dan zijn. Maar hij wordt voor mij gevoel wat meer achtergesteld. Ze zus kan goed stampen en aangeven waarom zij altijd vind dat het op haar manier moet gaan. En zoon is gevoelig om zich te laten ompraten. Dus wil ik hem ook een keer geven wat hij echt wilt.
Ruilen. Juist de jongste die nog echt speelt en dus ruimte nodig heeft, heeft de grote kamer nodig.
Hier thuis ook een kind wat autistisch is en even heel bot gezegd, ik heb er dan even schijt aan. Het draait niet alleen om dat kind maar ook om de rest van het gezin. Het zou toch wat zijn als je vanwege een etiket de rechten kunt opeisen.
Ik bereid ze altijd goed voor en het moet even landen, maar daarna is er geen vuiltje meer aan de lucht.
Wat zijn de leeftijden en de grote van de kamers? Hier werd alleen gewisseld als we gingen verhuizen. Geen sprake van dat ik intern verhuizingen ging doorvoeren.
Toen de oudste uit huis ging, is de jongste wel naar haar kamer verhuisd.
Voor nu zo laten. Je kan niet zomaar ineens gaan ruilen. Jouw ass’er heeft niet tijd gehad om aan het idee te wennen.
Geen kamers ruilen!
Maar wel op letten dat zoon niet steeds toegeeft in het dagelijks leven
Daar zit de winst van gezien en gehoord worden.
Is er nog iets te doen met een zolder? Kunnen jullie zelf in de kamer van zoon slapen en hij dan jullie kamer?
Ik zou zelf wel neigen naar ruilen. Waarom zou de oudste altijd recht hebben op de grootste kamer? En als ze verder toch hetzelfde zijn met witte muren kan je ook makkelijk ruilen.
Is er misschien een optie om een andere kamer of zolder als extra (speel)kamer voor de jongste in te richten, zodat ze qua oppervlakte wat meer gelijk zijn?
Ze zijn 9 en 11. Ik slaap zelf op zolder. En niemand wilt op zolder. Stom lijkt mij, want die is nog groter. Maar er is geen deur naar boven en er zijn spinnetjes volgens de kinderen.
In de grote slaapkamer past een bed, kledingkast, bureau met stoel en een zit ruimte. In de kleinere slaapkamer heb je geen plek voor zitruimte en wat minder loopruimte.
Het ruilen komt op het idee, omdat hun kamers nu helemaal leeg zijn gemaakt. Dus het is en wordt toch een soort van interne verhuizing. Alles staat namelijk op zolder met uitzondering van de bedden (beide hoogslaper met bureau eronder).
inderdaad wil ik niet altijd mijn dochter met ass haar zin geven. Ze zal ook een beetje moeten leren omgaan met dat het anders gaat. De voorbereiding kan ik nog wel beter aanpakken. Voorlopig blijft al het troep nog bij mij op de zolder (zo kan ik zoveel mogelijk weggooien).
Dat me zoon altijd toegeeft op z’n zus vind ik idd ook storend.
Dus je zoon heeft een bijdehante, oudere zus met autisme en aanverwante problemen en de kleinste kamer?
Herkenbare dynamiek trouwens, hier 2 kinderen in dezelfde leeftijd met ook de oudste op zijn minst kenmerken van autisme. De jongste die altijd maar schikt.
Maar nu wordt ze ouder en ziet ze zelf de dynamiek in huis en gaat ze ook voor haar positie opkomen. Dit lijkt jouw zoon ook te doen.
Kamers ruilen heeft hier weinig zin, de kamers zijn klein, maar dat weerhoudt ze niet van creatief bezig zijn
Zou het andersom kunnen zijn, dat als jouw zoon de ruimte heeft, hij bouwwerken zal gaan maken?
Zijn er nog andere voordelen aan de kamers? Zonlicht / gehorigheid / prikkels / ...?
Dat zou een reden kunnen zijn om je dochter de rustigste kamer te geven, ook al is hij kleiner. Volgend jaar gaat ze naar de middelbare, dan zijn de creatieve projecten ook wel minder.
En als je een besluit neemt, neem het stellig en zonder overleg, dat geeft ruis en onduidelijkheid.
Iemand op dit forum liet haar kinderen elke 2 jaar wisselen. Is dat wat? Dat is meteen een mooi moment voor grondig opruimen en schoonmaken. Dan kan dochter nu nog in haar kamer blijven (ik zou iemand met ASS niet onvoorbereid laten verhuizen), en dan heeft zoon uitzicht op beter.
De oudste heeft ‘altijd’ de grootste kamer. Zodra die zijn hielen licht, kan de jongste erin. Ik ken het niet anders.
Hier had de oudste de grootste (zolder-) kamer. Toen dat niet beviel vanwege de ‘afgelegen’ ligging, is ze vrijwillig naar de kleinste kamer gegaan. Daar was verder ook geen discussie over want we gaan niemand uit zijn kamer jagen. Toen ik zelf destijds als boemerangkind tijdelijk terugkwam in het ouderlijk huis, was mijn zus al in mijn kamer getrokken. Ik geloof dat ze er al lag op de eerste dag dat ik weg was. Dus toen moest ik naar het kleine hokje.
ik vind het niet echt eerlijk. Ik zou tegen zoon zeggen als zus volwassen is, 18, dan mag jij de kamer. Want zus kan haar eigen kamer dan gaan zoeken en kun jij de meiden meenemen naar huis op je brommer als je 16 bent. Heerlijk vooruitzicht. Heeft hij ook perspectief.
De oudste heeft de grootste kamer vind ik prima. Bovendien is zij degene die knutselt en hij gamet alleen. Dus wat is precies de reden om te verplaatsen?
Als de oudste uit huis gaat dan krijgt de volgende de grootste kamer toch?
Niet alles in het leven hoeft helemaal eerlijk en op een goudschaaltje gewogen. De jongste heeft weer allerlei andere privileges. Zaken waar de oudste de weg voor heeft gebaand en voor haar helemaal niet vanzelfsprekend waren op die leeftijd.
Als beide kinderen zich maar even geliefd voelen.
Elke 2 jaar wisselen, ik moet er niet aan denken. Zelf heb ik vroeger ook altijd dezelfde kamer gehad. Kamers waren wel ongeveer even groot, alleen zat er bij mijn kamer een balkon. Wat ik overigens niet echt gebruikte.
Onze kinderen hebben ook altijd dezelfde kamer gehouden. Oudste, dochter, had de grootste. Nooit gedoe over geweest. Dochter had die ruimte ook echt meer nodig. Speelde heel veel met playmobil etc. Zoon speelde minimaal.
Zoon is nu wel verhuisd, want dochter is inmiddels de deur uit. En sinds een paar jaar hebben we wat lawaaierige buren, waar hij last van had. In de andere kamer niet.
In jullie geval zou ik het ook hetzelfde laten. Je dochter heeft duidelijk meer ruimte nodig, dat kan je je zoon uitleggen. Heeft niets te maken met dat hij moet toegeven. Misschien kan je wel zijn kamer praktisch inrichten, hoogslaper voor meer ruimte ofzo.
DeniseSamantha schreef op 17-09-2024 om 18:33:
Ze zijn 9 en 11. Ik slaap zelf op zolder. En niemand wilt op zolder. Stom lijkt mij, want die is nog groter. Maar er is geen deur naar boven en er zijn spinnetjes volgens de kinderen.
In de grote slaapkamer past een bed, kledingkast, bureau met stoel en een zit ruimte. In de kleinere slaapkamer heb je geen plek voor zitruimte en wat minder loopruimte.
Het ruilen komt op het idee, omdat hun kamers nu helemaal leeg zijn gemaakt. Dus het is en wordt toch een soort van interne verhuizing. Alles staat namelijk op zolder met uitzondering van de bedden (beide hoogslaper met bureau eronder).
inderdaad wil ik niet altijd mijn dochter met ass haar zin geven. Ze zal ook een beetje moeten leren omgaan met dat het anders gaat. De voorbereiding kan ik nog wel beter aanpakken. Voorlopig blijft al het troep nog bij mij op de zolder (zo kan ik zoveel mogelijk weggooien).
Dat me zoon altijd toegeeft op z’n zus vind ik idd ook storend.
In ons gezin hebben we geregeld kamers gewisseld. En: we zijn een tijd als ouders op zolder gaan slapen. Was prima en lekker rustig, eigen verdieping - en toch hoorden we goed genoeg wat er op de etage onder ons gebeurde. Is dat een optie?
Oh wacht, ik let niet op, TO slaapt al op zolder. Excuus.
Ik zou niet te zeer inzetten op 'later' want je weet nooit wie er het eerst/laatst het huis gaat verlaten. Als je de kamers wilt wisselen, wees daar helder in en doe het, dit is een mooi moment. Eventueel met een proefhalfjaar of zo.
