Slaapkamers
Ik heb de slaapkamers van mijn kinderen opgeknapt. Op de eerste verdieping ligt nu overal dezelfde vloer. Kinderen hun kamer zijn de muren helemaal wit geverfd. Gewoon basic. Ik was niet van plan dat ze gingen wisselen van kamer. De oudste heeft de grootste kamer en de jongste de minst grote. Nu geeft de jongste aan dat hij ook wel eens in de grote slaapkamer wil en of ze niet kunnen wisselen. Nu is me oudste dochter boos, ze is autistisch (sinds kort vastgesteld) en blijft hierdoor dus ook in haar boosheid en “veilige haven” hangen, en wilt dus absoluut niet wisselen.
Wat zouden jullie doen? Heeft de jongste ook een keer recht op de grootste slaapkamer of vinden jullie dat ze om de zoveel jaar moeten wisselen? Ze hebben tot een jaar of 4/5 geleden denk ik bij elkaar op de kamer geslapen.
Dochter leest, knutselt en is creatief bezig in haar kamer. Zoon zit alleen op z’n schermen in z’n kamer. Dochter heeft dus in de grootste kamer meer ruimte voor troep en ruimte voor creativiteit. Aan de andere kant is de andere kamer daar ook ruimte voor als ze gewoon opruimt en we het slim inrichten.
Zoon zit alleen achter de schermen. Dus hoe groot moet je kamer dan zijn. Maar hij wordt voor mij gevoel wat meer achtergesteld. Ze zus kan goed stampen en aangeven waarom zij altijd vind dat het op haar manier moet gaan. En zoon is gevoelig om zich te laten ompraten. Dus wil ik hem ook een keer geven wat hij echt wilt.
Wilgenkatje- schreef op 17-09-2024 om 19:38:
[..]
In ons gezin hebben we geregeld kamers gewisseld. En: we zijn een tijd als ouders op zolder gaan slapen. Was prima en lekker rustig, eigen verdieping - en toch hoorden we goed genoeg wat er op de etage onder ons gebeurde. Is dat een optie?
Ze (ouder) slaapt toch op zolder? Of begrijp ik je vraag verkeerd?
Wisselen is waarschijnlijk een veel groter ding voor je (ass-)dochter dan je denkt. Haar dwingen om haar vertrouwde kamer te moeten verlaten zal zoveel andere, nieuwe problemen oproepen. Ik zou daar nooit voor kiezen.
Lizzyliz schreef op 17-09-2024 om 20:31:
Wisselen is waarschijnlijk een veel groter ding voor je (ass-)dochter dan je denkt. Haar dwingen om haar vertrouwde kamer te moeten verlaten zal zoveel andere, nieuwe problemen oproepen. Ik zou daar nooit voor kiezen.
Ik ook niet, maar misschien kun je je zoon tegemoet komen met bijv een nieuw bureau/apparatuur oid?
Is er niet iets leuks te doen met een hoogslaper ofzo?
De oudste heeft de grootste kamer. Zo gaat dat meestal. Vast niet eerlijk, maar dingen zijn vaker niet eerlijk. Ik zou weinig ruimte voor deze discussie geven
Er is misschien wel wat te zeggen voor wisselen, maar ik vind dat je het niet kan maken om dat nu ineens te doen, zelfs al zou je ďochter geen ASS hebben. Ik zou dat dan pas op termijn doen, ook al is dat gedoe.
Is het anders een optie om zoons klerenkast bij dochter op de kamer te zetten oid zodat hij meer ruimte heeft?
Kan de zolder op termijn niet verbouwd worden zodat daar wel een echte kamer is, die geschikt is voor 1 van de kinderen?
Wisselen zou je ook kunnen doen wanneer dochter naar het VO gaat. Dan heeft ze nog een ruime tijd om zich voor te bereiden. Met ASS zou ik niet onverwacht wisselen.
Toen wij jong waren, hadden we een huis met twee grote en een heel kleine slaapkamer. Ik had als oudste kind een grote slaapkamer. Nadeel was dat al onze gezamenlijke troep ook bij mij stond. Toen ik naar de brugklas ging, gingen we verhuizen naar een huis met twee om en nabij evengrote slaapkamers, maar wel andere afmetingen. Mijn zus heeft toen mogen kiezen omdat zij eerder altijd de kleinste kamer had. Dat vond ik ook logisch. Mijn zus ging met 18 op kamers, ik woonde tot 25 thuis. We hebben de kamers nooit omgeruild, want in de weekenden en vakanties was ze er nog geregeld. Ik heb ook nooit behoefte gehad om te ruilen. We hadden wel beide zelf kleuren mogen kiezen voor op de muur.
Nadeel van die grote kamer was dus ook dat ik met de verhuizing geacht werd alle gezamenlijke troep op te ruimen en in te pakken. Niet gedaan overigens, maar gewacht tot een ander het voor mij deed. Ik noemde het toen waarschijnlijk een of ander principieel ding, maar waarschijnlijk overzag ik het gewoon niet.
Ik vind het niet per se een recht van een oudste kind om altijd de grootste kamer te hebben. Daar valt best over te praten. Ik vind autisme ook geen reden om altijd maar je zin te krijgen of dat een ander in al jouw wensen en behoeften mee moet gaan. Die ander heeft ook wensen en behoeften. Je kunt wel kijken naar hoe het anders kan. Andere indeling, een chill/speel/knutsel/creatieve ruimte elders in huis. En daarin kun je beide kinderen ook naar elkaar laten luisteren.
Ik had thuis als oudste juist de kleinste kamer. Ik moest dus juist plaats maken en de grotere kamer met wastafel afstaan aan de baby. Ik geloof dat ik toen 10 jaar later bij een verhuizing wel de eerste keus kreeg, maar dat waren 2 gelijke kamers in spiegelbeeld, dus dat ging eigenlijk vooral om de voorkeur voor bed links of rechts tegen de (schuine) muur zetten.
Ik wilde hier de oudste dus sowieso niet van kamer laten verplaatsen, omdat de jongste geboren werd. Hier zijn de kamers vergelijkbaar qua afmetingen, maar de kamer van oudste is koeler in de zomer. Nadeel daarvan is helaas wel dat onze nieuwe achterburen veel meer lawaai veroorzaken met mooi weer. Ik heb eigenlijk ook nog geen idee wat ik zou doen als 1 van de 2 het oneerlijk vindt en wil ruilen. Ik heb ze er allebei nog nooit over gehoord tot nu toe.
Hier had mijn zus als oudste eerste keuze toen wij verhuisden, daar kwam ik pas achter toen we voor het eerst met zijn allen in het huis kwamen en mijn moeder vertelde welke kamer van mij was. Ze waren dus al eerder met mijn zus door het huis gegaan en hebben toen samen mijn zus haar kamer uitgekozen, de overgebleven kamer was voor mij. Mijn zus had juist voor he kleinste kamertje gekozen, want dan kreeg ze ook een spiksplinternieuw bed. Ik kreeg de grootste kamer en mocht in het oude bed van mijn tante (waar ze als kind in sliep) gaan slapen, inclusief het gebruikte matras en de dekens.
Ja ja in die tijd kreeg je nog kinderen zonder na te denken of je je een paar dekens voor je kind kon veroorloven.
Op zich vind ik een roulatiesysteem voor kamers die erg verschillen een goed plan, maar iemand die een rugzakje heeft waardoor dit niet handig is daaraan mee laten doen lijkt me een minder strak plan.
Ik had een tweeling met ASS en kamers van ongelijke grootte. De oudste was maar 2 minuten ouder. Eerst sliepen ze samen op 1 kamer maar na verloop van tijd wilden ze apart. We hebben allerlei opties overwogen, zoals op de kleinste kamer geen kasten neerzetten, zelf op de kleinste kamer te gaan slapen, enzovoorts. Uiteindelijk hebben we er een aantal keren over gesproken met beide kinderen en wilde 1 van de twee juist de kleinere kamer en die wilde graag een hoogslaper. Die heeft een bevriende timmerman toen gemaakt naar mijn ontwerpvertaling van de tekening van mijn kind. Kinderen helemaal blij.
ik zou de zolderkamer aanbieden voor zoon. Met deuren en zo.
bedankt voor de tips. We wachten nog even met wisselen tot we een goed plan hebben. En dochter ook eraan kan wennen. We (ik) heb nog geen haast om te wisselen. Met alleen een bed in hun kamer zie ik ze ook meer. Dus daar geniet ik ook maar even van 😊
Ik heb geen ASS maar als mijn ouders destijds tijdens een verbouwing ineens hadden besloten dat ik een andere (kleinere) kamer moest....dan zou het huis bij ons ook te klein zijn geweest. Dat vind ik echt niet eerlijk, ineens een kamer afpakken. ASS of geen ASS.
Het is wat mij betreft het lot van de jongste, om de kleinere kamer te hebben. Hij kan ook nog naar de zolder, dus er is een keuze zelfs nog. Maar dat wil hij niet. Ik zou hem niet zomaar de kamer van zijn zus laten inpikken onder het mom 'hij moet ook eens opkomen voor zichzelf'. Als je opkomt voor jezelf, hoef je nog niet altijd je zin te krijgen.
Bij ons thuis ging het vroeger precies andersom. Mijn ouders zijn begonnen met de twee kleine kamers voor de twee oudsten. Voor de jongste was er toen alleen nog maar overblijvende grote kamer over. Overigens stond daar dan wel ook een tweepersoonsbed voor logees. Dus ik geloof niet dat we ooit jaloers geweest zijn. De verdeling was gewoon zoals die was. Klein was dan ook wel echt klein, met schuin dak, en een breedte net minder dan twee meter (mijn 1,90 bed kon precies tegen de smalle kant staan). Lengte zal een meter of drie geweest zijn denk ik?
