Sire campagne over jongens

Kyana

Het gaat er helemaal niet over dat we terug moeten naar vroeger, en dat toen alles beter was.

Het gaat er om dat uit onderzoeken blijkt dat jongens het in onze maatschappij (en zeker in het onderwijs) slechter doen. Steeds slechter.
En inmiddels is duidelijk dat juist de opvatting 'jongens en meisjes zijn hetzelfde' volkomen achterhaald is.
Wat veel schrijvers m/v hierboven trouwens ook aangeven.

Nu zou ik natuurlijk graag willen verwijzen naar die onderzoeken, en heb dat 2 berichten terug ook gedaan, maar daar noemde ik een website (van een niet-commerciële instelling overigens, maar toch) en die is verwijderd. Was mijn fout, staat in de voorwaarden.

Dus je zult zelf eens moeten zoeken op 'ontwikkeling van jongens'of zo, of voer de naam Woltring in, een wetenschapper die veel onderzoek gedaan heeft en zeker altijd de nuance zoekt.

Kijk, je kunt wel gemakkelijk roepen dat deze campagne de meisjes tekort doet, maar dat is snel gezegd. De praktijk is dat nu in m.n het onderwijs de meisjes én de jongens tekort gedaan wordt, maar dat meisjes zich daar beter in weten te redden.

Elias

Ik lees net even het CV van Lauk Woltring, maar hij is geen gedragswetenschapper, psycholoog of iets anders waardoor hij op dit terrein een autoriteit kan zijn. Hij is politicoloog. Hij heeft inderdaad wel meningen over dit onderwerp. Hij schrijft et wat boekjes over, versient zijn geld met het geven van wat adviezen en trainingen. Maar zover ik kan zien zijn er geen wetenschappelijke publicaties van zijn hand. En al helemaal niet over dit onderwerp.

Wat bedoel je precies met dat meisjes en jonens tekort wordt gedaan in het onderwijs? Wat moet er precies anders volgens jou?

Als het zo is fat jongens het steeds slechter doen in het onderwijs, dan kan (hypothese) het natuurlijk zo zijn dat de veranderingen van de laatste decennia daar debet aan zijn. Dus dat jongens nu juist teveel vrijheid krijgen en daarmee niet kunnen omgaan. Tis maar een losse gedachte, maar net zo geldig als als die andere, niet onderbouwde, losse gedachten die voorbijkomen.

Marianne

De Pabo is een afkorting van de Pedagogische Academie voor Basisonderwijs. Ben jij niet in de war met de Kweekschool?

Caesar

Wie zonder zonden is werpe de eerste steen, dus ik zeg eerst maar dat ik soms ook letters weglaat of rare taalfouten maak, maar misschien toch handig om eerst even na te lezen voor je op verzenden drukt . Sinds ik een ander merk telefoon heb, moet ik echt uitkijken met wat ik wegstuur. De autocorrectie maakt er vaak een potje van.

Kaaskopje

Je hebt helemaal gelijk. Mij stoort het vaak ook, al die type- en taalfouten. Ik wilde kennelijk iets te snel posten.
Je begrijpt natuurlijk wel dat ik de loupe erbij pak, bij jouw volgende postjes

Ik denk

dat Elias een punt heeft met "De praktijk is dat nu in m.n het onderwijs de meisjes én de jongens tekort gedaan wordt, maar dat meisjes zich daar beter in weten te redden."

Nog een artikel van de Correspondent: https://decorrespondent.nl/2904/waarom-jongens-op-school-slechter-presteren-en-hoe-je-dat-tegengaat/200959704-336a29a4

Caesar

Laat het maar eens weten in 'Caesar's verzamelde werken' .

Reden buiten het onderwijs?

Ik denk dat kinderen buiten schooltijd veel minder ruimte hebben dan vroeger, en dan bedoel ik ruimte om te experimenteren en zo. Vroeg had je uren voor jezelf. Nu niet meer. Vroeger hadden vooral jongens na schooltijd de ruimte want die hoefden thuis minder te doen dan de meisjes.
Aangezien in het onderwijs juist meer ruimte is voor kinderen, zou ik de reden buiten het onderwijs zoeken. In de maatschappij dus.
Hoe ging die slogan al weer? De maatschappij, dat zijn wij?

Had iedereen maar de luxe die wij hebben

Kinderen die echt in een volgebouwd, vaak oud(er) stadsdeel wonen hebben de pech dat er weinig speelruimte buiten is. Ik kan me voorstellen dat 'ravotten' voor die kinderen wel eens lastig in te passen is in een tijd dat ouders toch wat terughoudender zijn geworden met wat een kind zomaar 'mag'.

Wij wonen zelf in een wijk, waar kinderen echt hun hart op kunnen halen. Ik zie hier dan ook ontzettend veel jongetjes én meisjes buitenspelen. Zelfs jongeren met rijbewijs komen naar ons deel toe, om te voetballen of chillen. Dat laatste vind ik niet altijd geslaagd, maar goed... ze hebben de ruimte en storen minder dan wanneer dat chillen in een portiek van een flat gebeurt. Ik ervaar deze omstandigheden als 'luxe' voor de jeugd. Ontzettend fijn dat het er is. Voor ons zelf nu wel reden om langzaam maar zeker uit te kijken naar een huis in een wat 'gezapigere' straat. Tegen dat we weg kunnen wonen we hier zo'n 30 jaar en we verlangen langzaam maar zeker naar een omgeving waarin het aantal kinderen rond het huis wat kleiner is.

Door de jaren heen heb ik gemerkt dat ouders het als onveiliger zijn gaan ervaren om hun kind zonder toezicht op straat te laten spelen als ze veel verder gaan dan waar het keukenraam op uit kijkt. Dat is het wonderlijke van mijn opvoeding. Een nogal autoritaire vader, maar zolang ik maar thuiskwam op de tijden dat ik thuis moest komen kraaide er geen haan naar wat ik buiten uitspookte. Als klein kind woonde ik in een wijk met flats en ik kon gaan en staan waar ik wilde. Later gingen we naar een dorp. Als ik dan melde dat ik in de duinen had gewandeld, dan was het 'oh, leuk' of gewoon 'oh', maar geen paniek omdat er van alles had kunnen gebeuren achter de bramenstruiken. Als ik spontaan naar een ander dorp was gefietst geen stress achteraf omdat ik dat niet gemeld had. Die onbekommerdheid is naar mijn gevoel verdwenen, of tenminste voor een groot deel.

de ruimte is een kleine rechthoek

waar je met je vinger overheen aait en waaruit je de hele wereld tevoorschijn tovert zonder vies te worden of rommel te moeten opruimen. Die altijd beschikbaar is, 24.7, altijd iets te beleven geeft en altijd reageert.

Er gaat weer meer ontdekt worden als er een flinke stroomstoring komt. Of als alle providers plat gaan.

Chargerend, ik weet het, maar ja. We hebben als mensen voor mijn gevoel nog nooit zoveel stilgezeten als tegenwoordig.

Wilgenkatje

De kinderen die alleen maar boven dat rechthoekige scherm hangen zijn er wel, dat kunnen we hier op OO ook lezen, maar in de praktijk zie ik erg veel spelende kinderen, zeker basisschoolkinderen. Eenmaal op het voortgezet onderwijs zou het inderdaad kunnen zijn dat het teveel doorslaat naar dat scherm, maar ook dat is per kind verschillend.

Ik kom uit de tijd dat er nog niets was op het gebied van internet en computers. Althans voor thuisgebruik en ook toen was ik al geen bezig bijtje met knutselen, spelletjes e.d.. Ik speelde wel met vriendinnetjes of vriendjes, of eenmaal op het voortgezet onderwijs zat in binnen met een vriendin op onze slaapkamers óf we gingen soms wandelen, maar verder niets spannenders. Voor het slapen las ik een boek, onder het huiswerk maken ook trouwens . Het is een feit dat de aanwezigheid van internet beïnvloedt wat de jeugd en volwassen mensen doen, maar of het realistisch is om alles daar op te schuiven, dat betwijfel ik wel eens.

Degene die trouwens het vangen van Pokémons bedacht heeft is een pienter baasje. Die heeft een aantal binnenzitters mooi naar buiten weten te krijgen.

Wat dingen

Cesar, Ik denk dat de link van de zich Elias noemende is verwijderd wegens overtreding van regel 10 van het forum (geen links naar je eigen websites of blogs).

Marianne "wàt is er dan mis met het onderwijsklimaat? En waarom zou dat liggen aan die 'vervrouwelijking?'"
Ik denk dat je dat niet zo serieus moet nemen. Het is een klacht van zure mannen, doelgroep voetbal international en Geen stijl.
In werkelijkheid zijn het in het onderwijs nog steeds de mannen die bepalen hoe er onderwijs wordt gegeven en welke criteria bepalend zijn voor dat wat goed onderwijs is. Zie de populatie in schoolbesturen, bij onderwijs-ondersteuningsbureau's, op de pabo, op het ministerie, bij de inspectie, bij de producenten van lesmateriaal, bij de Cito, ministerie, etcetera.

De juffen voeren dat beleid uit.

Kaaskopje:Ik denk dat Elias een punt heeft met"De praktijk is dat nu in m.n het onderwijs de meisjes én de jongens tekort gedaan wordt, maar dat meisjes zich daar beter in weten te redden."
Het verschil zit 'm in wat er daarna komt: veranderingen met het doel jongens beter te laten scoren, of veranderingen die zich richt op de algemene tekorten in het onderwijs.
Het artikel in de Correspondent gaat over dat laatste. (elias's alias richt zich op zijn website alleen op de jongens en tegen de vrouwen en vervrouwelijking).

Het interessante is dat deze discussie eigenlijk opnieuw over passend onderwijs gaat.
De vraag is: wat doe je met een leerling die op meetmoment x anders presteert?
De gangbare omgang is nu dat die leerling wordt omgeleid naar een lager onderwijsniveau. Jongens hebben daar vaker last van dan meisjes.

Jelle Jolles stelt voor om de hersenontwikkeling meer in het onderwijs te betrekken bij zowel het vaststellen van het meetmoment (iets later meten helpt al), maar ook bij het aanbieden van stimulans.
Kort gezegd: extra ravotten, risico nemen en blokken bouwen voor meisjes (ruimtelijk inzicht), extra praten lezen woordspelen en plannen voor jongens.

Lente:"Ik denk dat kinderen buiten schooltijd veel minder ruimte hebben dan vroeger, "
Welk vroeger?
Ik sliep in 1 bed met twee zussen, we bewoonden met zijn zessen een voor, een achter en een zijkamer. De herstelbouw na de tweede wereldoorlog was nog gaande.
Maar sinds de jaren 70 is allemaal een eigen kamer én een tuintje de gezinsnorm.
Dat is véél meer ruimte dan vroeger.

Wilgenkatje "We hebben als mensen voor mijn gevoel nog nooit zoveel stilgezeten als tegenwoordig."
Dat zou best kunnen, maar die opvatting zegt heus toch niet zoveel over jongens en meisjes van de basisschoolleeftijd. Kortom: in deze discussie brengt het weinig verheldering.

Cijfers

De cijfers van CBS zullen heus wel kloppen. Maar het gaat mis bij de interpretatie. Het enige echte verschil tussen jongens en meisjes op school is dat jongens zich later ontwikkelen. Vroeger was dat niet erg, omdat vooral afkomst telde. Een jongen werd er toch wel doorheen gesleept, als hij uit de juiste sociale klasse kwam. De rest kreeg meestal geen kans. Ook meisjes kregen meestal geen kans. Nu krijgt iedereen een kans en blijken meisjes in het voordeel te zijn omdat ze zich eerder ontwikkelen.

Dat alles heeft niets te maken met ravotten, maar alles met hoe wij ons onderwijs hebben ingericht. Ravotten is goed voor zowel jongens als meisjes, aansprekend onderwijs ook, en later selecteren ook. Allemaal niets mis mee, totdat je het gaat ophangen aan achterlijke ideeën over "de jongen" en "het meisje". Want dan komt het neer op ouderwetse discriminatie.

Kaaskopje

Meervoud van Pokémon is (ook) Pokémon.
Ben het trouwens met je eens. Ik denk ook dat ouders van nu sneller bepaalde dingen onveilig of onverantwoord vinden, en meer controle willen hebben. Deels te maken met meer verkeer en minder ruimte, vooral in grote steden (en dus terecht, soort van). Maar deels ook (denk ik) met hoeveel meer toegang tot informatie en nieuws ouders tot hun beschikking hebben. Alle nare ongeluk-, kidnap- en misbruikverhalen van binnen én buitenland komen uitgebreid aan bod op tv en in de krant, en als je het nieuws niet volgt is er altijd wel iemand die het op social media deelt.

Jackie

Ja maar je vangt toch verschillende "poppetjes' bij Pokémon? Vandaar mijn Pokémons, omdat ik niet weet hoe ze allemaal heten

Mochten we al van onszelf bezorgd zijn, dan is er inderdaad altijd wel een bericht die dat ook nog eens extra voedt. Zie je wel het is echt gevaarlijk!

Kaaskopje

De PABO is Pedagogische Academie Basisonderwijs en dat is iets anders dan de Pedagogische Academie. Ergens halverwege de jaren '80 is de PA hermvormd, werd de KLOS afgeschaft en werdt de nieuwe opleiding de PABO genoemd. En ik durf te wedden dat als je terugkijkt toen de ellende begonnen is.

Tsjor, transgender

Je vraagt op mijn opmerking 'ieder kiest wat bij hem/haar pas' terecht: 'maar hoe kan die ander nou weten wat bij hem past, dan heb je toch x of y nodig als keuzemogelijkheden"
Ja ik geef je gelijk, mijn formulering was niet zorgvuldig. Ik weet namelijk niet wanneer en hoe gekozen wordt. Wel weet ik dat mijn kind altijd wist dat hij tot een ander geslacht behoorde dan waarin hij geboren was... En dat ging zeggen toen hij twee jaar oud was. Ik ben niet een typerend vrouwelijke vrouw zijn vader geen typerend mannelijke man (volgens de traditionele normen) Wij zorgden beiden evenveel voor het kind, hij heeft zowel een broertje als zusjes. Er was allerlei speelgoed dat hem werd aangeboden, van beiderlei kunne zeg maar. Zelfs het babykamertje was zachtgeel en niet roze of blauw.

Verwarring

bedoe je nu te zeggen dat je door opvoeding, kleursamenstelling en samen voor een kind zorgen ervoor kunt zorgen dat een kind genderneutraal,-divers, of in verwarring opgroeit?
Je zegt: hij heeft een broertje en een zusje. Laat me raden: het broertje is een jongetje en de zusjes zijn meisjes. Ik neem aan dat ze in dezelfde gendergeneutraliseerde omgeving opgegroeid zijn.
Bovendien is het nauwelijks voorstelbaar dat je kind voor zijn tweede leeftijd al een keuze heeft gemaakt omtrent zijn/haar geslacht. Je kind wist(!) dat hij tot een ander geslacht behoorde. Het gaat om dat 'weten'.

Tsjor

Babylonisch

Nee dat bedoel ik niet te zeggen. Ik bedoel te zeggen dat je er geen invloed op hebt in de opvoeding/ nurturing van het kind.

sorry verkeerde naam hierboven moet zijn Myrtha

was bedoeld voor Tsjor

Dan snappen we elkaar

Maar wat ik bedoelde met het voorbeeld is, dat er blijkbaar wel zoiets bestaat als de zekerheid 'ik ben een jongetje' of 'ik ben een meisje', zelfs als je lichaam je iets heel anders vertelt. En dat komt dus niet door opvoeding etc.

Tsjor