Sire campagne over jongens
Ik zag net op het nieuws http://www.laatjijjouwjongengenoegjongenzijn.nl/ dat Sire een campagne heeft over jongens. Hier een link naar het spotje:
Jongens moeten echte jongens kunnen zijn. Risico's nemen, druk zijn. Ouders moeten ze meer jongensachtige dingen laten doen, want anders worden ze geremd in hun ontwikkeling en gaan onderpresteren op school. Hup, het bos in met een mes en een aansteker.
Nou geloof ik best dat een hoop ouders tegenwoordig wat te beschermend zijn of geen zin hebben in druk en wild gedrag. En dat lekker ontdekken, uitrazen en risico's nemen hartstikke gezond is en je je kind niet zonder schrammen en bulten groot moet willen krijgen door ze binnen te houden en uitsluitend met goedgekeurd, leeftijdsadequaat speelgoed te laten spelen.
Maar hallo: geldt bovenstaande niet net zo goed voor meisjes? Is het voor hen niet ook goed om te rauzen en bouwen, rennen en klimmen, ontdekken en verdwalen?
En is een jongen pas een echte jongen als hij onder de modder thuis komt en in het park wat takken van een boom heeft gerukt?
skik
ingridt
Daarom gaf ik je ook gelijk (mbt je laatste zin). Ik wilde alleen even signaleren dat het weinig zin heeft om met gemiddeldes te komen omdat de schrijvers hier alleen naar hun eigen kind kijken.
Ik snap het doel van de campagne wel maar de manier waarom is niet handig. Ze hadden het gewoon over meisjes én jongens moeten hebben.
Waar het fout gaat
Ingrid, er zijn vast meisjes die ja bedoelen als ze nee zeggen, er zijn vast jongens die maar een ding denken, er zijn vast domme blondjes, er zijn vast mensen die alleen maar domme blondjes kennen, nou ja vul verder zelf maar in (Neger, jood, vrouw, buitenlander)
Waar het fout gaat is bij het van deze typeringen algemeenheden maken.
Dat klopt gewoon niet.
Er is geen enkele aanwijzing dat jongens en meisjes op de punten die genoemd worden in de campagne meer van elkaar verschillen dan binnen de seksen al het geval is.
Er is dan ook geen enkele reden om een ravot campagne voor jongens te starten. Start 'm voor kinderen.
De kritiek op de campagne is terecht omdat het als uitgangspunt een slordige en voor mensen zelfs schadelijke manier van redeneren volgt.
nou èn?
Ik kom uit een meidengezin. Wij waren geen typische meisjes maar wel meisjes. Een deel van onze nichtjes en dochters van vrienden van mijn ouders, waren wel meer typisch meisjes dan wij. Zelf heb ik nu jongens. En dat is toch echt anders, met andere behoeftes, andere aanpak. Een fisherprice-huis is bij mij thuis geen huis waar je poppenmeubels inzet maar een huis voor auto's. Daar had ik vroeger niet aan moeten denken, ook al hadden wij kratten vol auto's.
Mógen jongens en meisjes van elkaar verschillen? Alsjeblieft wel! En laat ook die behoeftes aan bod op school. Want daar profiteren ook meisjes van, of ze nu meisje-meisje of meer jongen-meisje of alleen meisje zijn.
Sire spot niet storend
Ik vond het spotje niet zo storend. Ook al had men de meisjes even buiten beschouwing gelaten, de boodschap was duidelijk: 'Geef een kind de ruimte om te ademen. Om spelenderwijs te groeien.'
Ze geven niet aan dat ieder kind niet anders mag zijn maar ze stimuleren het hoofd- handen en hart principe. Leren met hoofd door creatief te zijn, voelen met handen door zelf iets in handen vast te houden en keuzesr te maken vanuit je hart. Spelenderwijs omdat het dan dieper geworteld zit.
Het moest een duidelijk boodschap worden in een paar minuten. Men koos voor de opzet avontuur, natuur en een doelgroep die daar het beste in past. (Herkenbaar).
Ik zie een meisje niet zo snel een wind laten en met een aansteker de gasontwikkeing aansteken. Eerlijk gezegd zie ik dit mijn zoon ook niet doen. Ookal was hij een liefhebber van kampvuren bouwen. Maar vuurwerk afsteken was altijd de hobby van mijn dochter, zoon bleef liever binnen.
Maar de campagne was een sprikkel om kinderen te stimueren meer op een speelse manier informatie op te nemen.
Oja, ik heb ook gemakkeijke pubers want ze roken en zuipen niet. Toch bezorgen ze mij ook wel eens grijze haren, wat dan weer miinder ideaal is.
Ingrid
In hoeverre de dingen die noemt kloppen is helemaal niet zo eenduidig. Leren jongens echt op een andere manier dan meisjes gemiddeld?En zo ja hoe komt dat dan? Worden ze op een andere manier benaderd? Zien we hun op een andere manier? Is het aangeboren? Of iets wat groeit? Is dat iets wat we kunnen beïnvloeden door stereotype gedrag te benadrukken of juist niet?
Het is ontzettend moeilijk om echt te weten wat de verschillen zijn tussen jongens en meisjes en hoe die verschillen ontstaan. Hoeveel is aangeboren? Hoeveel is aangeleerd? En hoeveel bestaat eigenlijk alleen in ons eigen hoofd en hoe we mensen zien? Die vragen zijn nauwelijks te beantwoorden.
Daarnaast, zelfs al zou je wat objectieve verschillen kunnen vaststellen dan zul je tegelijk ook moeten vaststellen dat een hele groep jongens niet voldoet aan dat de verschil en een hele groep meisje wel voldoet aan dat verschil.De diversiteit binnen de groep (jongens of meisjes) is zo groot dat je het nauwelijks kan duiden zonder een groot deel van de groep te kort te doen.
Zodra ik dus zeg dat jongens stoer zijn en veel buiten moeten kunnen spelen en vies moeten kunnen worden en in bomen moeten klimmen want dat hoort bij jongens benadruk ik een stereotype. Ik sluit daarmee alle jongens uit die daar niet aan voldoen (geen echte jongens) en ik zeg impliciet dat meisjes niet die behoefte hebben.
Daarmee doe ik dus enorm veel jongens te kort en veel meisjes ook.
Maar ik geef wel een bepaald beeld weer van hoe jongens zijn. Hersenen filtreren informatie op een bepaalde wijze. Elke keer als ik een stoere boomklimmende jongen tegenkom bevestig ik daarmee mijn beeld dat jongens in bomen moeten klimmen. Als ik een meisje tegenkom dat dit ook doet zet ik haar weg als een 'tomboy', een meisje dat jongensgedrag toont. Een jongen die niet stoer is en niet van bomenklimmen houdt zet ik ook weg als afwijkend. De stoere boomklimmende jongen is voor mij de norm, dit is hoe een jongen hoort te zijn, dit is een echte jongen. Terwijl je waarschijnlijk net zo goed kan zeggen dat een rustige postzegelverzamelende jongen de echte jongen is en als je dat gelooft filtreren je hersenen de informatie weer op een andere manier.
Bovendien reduceer je iemand hiermee tot alleen enkele eigenschappen. Wat een stoere jongen die graag in bomen klimt kan daarnaast ook wel houden van strijkkralen of iets dergelijks. Mensen (en kinderen) zijn zoveel meer dan alleen enkele facetten.
Wat niet mag
Ava:"Mógen jongens en meisjes van elkaar verschillen?"
Daar gaat het nou juist over. Dat kinderen moeten mogen verschillen.
Wat niet mag is doen alsof alle jongens hetzelfde zijn en alle meisjes daar in niks op lijken.
Jij doet ook zoiets met je fisherprice voorbeeld.
Auto's en poppen groeien niet aan bomen maar worden gegeven door opa's en oma's met kernboodschappen en verwachtingen.
Gelukkig zijn er dan nog steeds jongens die wel of ook met poppen spelen en meisjes die wel of ook met auto's spelen.
Mag dat, alsjeblieft?
Een wat ouder artikel (2004) van Martine Delfos
Tja.....
Kaaskopje, mevrouw Delfos heeft een mening, herhaalt zichzelf daarin en meldt vooral zichzelf als bron van al die mening.
Mevrouw Delfos is biopsycholoog.
Need I say more.
Toch...
#Wat niet mag is doen alsof alle jongens hetzelfde zijn en alle meisjes daar in niks op lijken.
Er toch zijn er verschillen tussen jongens en meisjes, uitzonderingen daargelaten. Maar dat mag je eigenlijk niet (hardop) zeggen. Dan steek je je kop boven het maaiveld en die moet eraf.
Van jongens wordt verwacht dat ze meer meisjes-achtig moeten worden, bijvoorbeeld in de klas. Ik kan de mannelijke (invalleer)krachten van mijn jongens op 2 vingers tellen. Heel jammer, vind ik. Er zouden meer meesters voor de klas moeten komen; goed voor jongens en meisjes. Het heeft tot gevolg gehad dat er de afgelopen jaren op school met name typische meisjesdingen aan bod zijn gekomen, er worden eisen mbt gedrag gesteld waar een deel van de jongens duidelijk meer moeite mee heeft. Die hebben meer beweging nodig en dat krijgen ze te weinig. Ik vond dat de meesters die er dan zijn geweest, daar toch meer oog voor hadden.
Maar ook bij andere dingen zie je dat: de meeste jongens die ik ken, zijn niet goed in landurig priegelwerk, stil zitten, lang aan iets (tekening oid) werken. Dat kan je zien gebeuren in de klas. Een reden is dat jongens minder verbindingen hebben tussen hun hersenhelften waardoor ze wat moeilijker van de ene taak naar de andere kunnen overgaan (switchen van hersenhelft kost wat meer tijd en ze komen moeilijker uit de ene en in de andere). Ik ken er 1 in die klas die het priegel kan: 20 jongens op 8 meiden. Dat vind ik nou best weinig.
Ook op taalgebied kan je verschillen zien: veel meisjes zijn in de midden- en bovenbouw beter in het onder woorden brengen van hun gevoelens, ongenoegen of boosheid. Dat merk je in ruzies onderling. Meiden kunnen, vind ik, verbaal behoorlijk agressief zijn, en plein public. En daar is tot mijn verbazing een behoorlijke tolerantie voor. Dat heb ik toch niet veel meegemaakt met jongens. Jongens in een ruzie met meiden die verbaal uitgeruzied wordt, daar delven de jongens naar mijn indruk vaker het onderspit. Jongens onderling doen dat vaak anders, vaak ook non-verbaal en het verbale is korter (meer mededelingen). Maar dat levert eerder misprijzen op of in elk geval geen begrip van de (vrouwelijke) leerkracht. Die jongens geven elkaar een douw of een trap. Dat trappen en duwen vond ik ook heel vreemd en ongewenst maar ik heb moeten leren inzien dat je dat ook anders kan zien: ook dat is een taal. Altijd? Nee niet altijd, soms wel. Net zoals een gesprek niet altijd gevoerd wordt om tot een oplossing te komen. Het is een taal die met name jongens beter begrijpen en van elkaar kunnen hebben.
#Gelukkig zijn er dan nog steeds jongens die wel of ook met poppen spelen en meisjes die wel of ook met auto's spelen.
Wie beweert nou het tegendeel? Mijn jongens hadden ook jongensbarbies maar speelden daar op een heel andere manier mee dan mijn zus en ik of de meeste meiden die ik hier over de vloer heb gehad.
Aan de ene kant lijk je te polariseren, vooral invullend voor een ander, en vervolgens moet je laten weten dat jij zo niet denkt maar het is wel je eigen invulling.
#Kaaskopje, mevrouw Delfos heeft een mening, herhaalt zichzelf daarin en meldt vooral zichzelf als bron van #al die mening.
#Mevrouw Delfos is biopsycholoog.
#Need I say more.
Please do, want met jouw expertise kan je die van mevrouw Delfos natuurlijk verbeteren, weerleggen en verpulveren.
en transmensen dan?
Die zich identificeren met een bepaalde gender, niet met het gedrag van die gender, want dat is cultuurbepaald. Maar ze hebben niet het lichaam van die gender. En ze zijn niet gesocialiseerd in een bepaalde gender.
Ik ken veel transmensen, sommige transmannen die heel verlegen en terughoudend zijn, andere die stoer en outgoing zijn. En bij transvrouwen net zo. Daar zie je dus dat het argument van 'er is nu eenmaal een verschil tussen jongens en meisjes' eigenlijk helemaal weg komt te vallen. Ieder kiest wat bij hem of haar past. En dat zou voor cis-gender kinderen net zo moeten zijn, zonder bemoeienis van volwassenen die mensen willen pinpointen op een gender.
Ieder kind moet kunnen rennen, buiten kunnen spelen zich vies maken én stil kunnen zijn, punnikken, verlegen kunnen zijn.
De verschillen die waarneembaar lijken tussen jongens en meisjes zouden ook best terug te voeren kunnen zijn op hoe de ouders in hun eigen genderidentiteit staan: vinden pa en ma dat jongens stoer moeten zijn, dan gaan ze zich zo gedragen, vinden ze dat meisjes lief en niet outgoing moeten zijn idem dito
foutje
dit "En ze zijn niet gesocialiseerd in een bepaalde gender." moet zijn
"En ze zijn gesocialiseerd in een bepaalde gender waar ze zich niet me identificeren"
Ava
Er is gewoon weinig wat echt definitief over dit onderwerp gezegd kan worden. De mening van Martine Delfos is inderdaad grotendeels een mening want er is te weinig wetenschappelijk bewijs om echt te ondersteunen wat ze zegt. Zeker als we het hebben over nature v nurture.
Bovendien als bijvoorbeeld 60% van de jongens bepaald gedrag vertoont (ik noem maar een percentage) dan kan je inderdaad zeggen dat jongens gemiddeld x doen. Maar daarmee sluit je dan een zeer substantieel percentage (40%) uit die misschien helemaal niet x doen, of soms x doen, of alleen onder bepaalde omstandigheden x doen + alle meisjes die ook X doen.
Het is prima om wetenschappelijk onderzoek naar de verschillen tussen mannen en vrouwen te doen. Het is heel onverstandig om gezien de enorme verschillen tussen jongens onderling (en tussen meisjes) onderling die stereotype verschillen een rol te laten spelen in hoe je jongens of meisjes benaderd. Want daarmee doe je de verschillen tussen kinderen echt te kort.
Jouw ervaring is dat jouw zoontjes anders spelen met barbies dan je dochters. Dat kan natuurlijk maar dat is geen bewijs verder. ik heb bijvoorbeeld nooit gemerkt dat mijn zonen zoveel anders spelen dan mijn dochters. Ik merk wel verschillen tussen elk individueel kind maar niet de jongens die op manier x spelen en de meisjes die op manier z spelen. Maar ook dat is alleen mijn eigen ervaring, gebaseerd op mijn eigen kinderen en andere kinderen die regelmatig zie. Dus ja, dat zegt ook niet zo veel verder.
dag 1
Kijken we even naar die ene studie die mevrouw Delfos citeert die aan zou geven dat er op dag 1 al verschil is tussen jongens en meisjes, en vergeten we voor het gemak even dat 1 zo'n studie nooit allesbepalend kan zijn, dan nog. Dit zegt die studie: er waren 44 jongens en 58 meisjes. 11 jongens hadden een voorkeur voor gezichten, tegenover 21 meisjes. Grofweg dus een kwart van de jongens, tegen goed een derde van de meisjes. Dat is inderdaad statistisch gezien een groot verschil. Maar wat zegt dat nu in de praktijk? Dat "typisch vrouwelijke" werd dus maar bij 1/3 van de meisjes gezien. En ook nog bij een kwart van de jongens. Dus als je een klas hebt met 12 meisjes en 12 jongens heb je het over 4 meisjes en 3 jongens die het "typisch vrouwelijke" gedrag vertonen. Dan is het toch ineens niet meer zo'n enorm verschil waar je compleet je beleid voor om moet gooien?
Wat ook relevant is aan die studie is dat de standaardafwijking enorm was. De gemiddelde tijd die jongens/meisjes naar gezichten/objecten keken was rond de 40/50 seconden. De standaardafwijking (een maat voor hoe sterk de waardes afwijken van het gemiddelde) was in alle gevallen groter dan 20. Dit betekent dat er (zoals ook al steeds gezegd in deze draad) enorme verschillen zijn tussen kinderen. Als het gemiddelde 40 seconden is, met een standaardafwijking van 20, betekent dat dat er veel kinderen 20 seconden keken, en ook veel 60. Ook dat maakt een gemiddelde minder sterk als maatstaf. Het is interessant voor wetenschappers, maar zegt helemaal niets over individuele kinderen.
Ik leer graag bij
Ava "Er toch zijn er verschillen tussen jongens en meisjes, uitzonderingen daargelaten. Maar dat mag je eigenlijk niet (hardop) zeggen. "
Ja hoor, dat mag je best hardop zeggen.
Maar dan moet je wel het verschil noemen dat echt een verschil is.
Dat is nog niet gebeurd. Nou ja, behalve die piemel dan, al is daar ook al bij opgemerkt dat zelfs dat niet altijd geldt verschil (jongens kunnen zich meisje voelen en visa versa).
"Please do, want met jouw expertise kan je die van mevrouw Delfos natuurlijk verbeteren, weerleggen en verpulveren."
Oe kijk aan. Het wordt alweer een competentiestrijd.
Ik kan kort zijn.
"Biopsycholoog" is een zelf verzonnen titel.
Dat is niet erg. Het geeft wel aan dat het beroep niet gehouden is aan de regels voor wetenschappelijk onderzoek en meer.
Wat mevrouw beweert kun je heel interessant vinden, als hypothese of discussiestuk, maar bewijs levert het niet.
Waar jij je analyses op baseert, weet ik niet (minder verbinding tussen hersenhelften????).
Ik leer graag. Maar ik wil bronnen. Niet de persoonlijke ervaring of beleving of analyse van een eenling met een mening.
Zie verder Myrtha, Kyana en Braam.
Ava
"Een reden is dat jongens minder verbindingen hebben tussen hun hersenhelften waardoor ze wat moeilijker van de ene taak naar de andere kunnen overgaan (switchen van hersenhelft kost wat meer tijd en ze komen moeilijker uit de ene en in de andere)."
Je kan vast wel naar wat wetenschappelijke bronnen verwijzen die deze bewering onderbouwen.
. Geen referentie
Flanagan, Mark Gungor spreekt niet vanuit een wetenschappelijke achtergrond, maar vanuit een religieuze. Is ook niet erg.
Maar het gaat in deze discussie niet over de religieuze context.
Verschillen benoemd
Kan iedereen bij de Correspondent?
https://decorrespondent.nl/7122/die-sire-campagne-over-jongens-luister-ook-eens-naar-dit-genuanceerde-verhaal/2728268924304-59b54682
Marlise Eerkens vindt dat er beter (ik zeg nu eindelijk toch eens) naar Jelle Jolles geluisterd moet worden.
Vind ik ook.
M Lavell
Mark betrekt het geloof niet in zijn uitleg. En daarnaast eindigde ik de post met een vette knipoog.
Pfffff......
Wat zijn de dames (en heren? o nee ik bedoel SCHRIJVERS) van OO toch weer voorspelbaar....
Als dit draadje 5 a 10 jaar eerder was geopend, dan zou iedereen het erover eens zijn geweest dat meisjes en jongens verschillend zijn, denk inderdaad aan vroegere draadjes over meisjes en jongensfeestjes.
Maar o jee, nu in 2017, is het politiek correcte standpunt geworden dat er geen (aangeboren) verschillen zijn tussen mannen en vrouwen (en zijn er opeens 42 verschillende genders, gaat de NS geen 'dames en heren' meer zeggen en de ambtenaren in Amsterdam ook niet) en tadaaaaa!!!! ook op OO vindt men opeens dat er geen verschillen zijn tussen jongens en meisjes, mannen en vrouwen. Want ja, je wil natuurlijk niet toegeven dat de keizer geen kleren aanheeft, dan denkt men dat je dom bent!
Deze (korte) documentaire is wat dat betreft zeer leerzaam, en laat duidelijk zien wat de invloed is van ideologisch denken op het onderzoek van bepaalde geïndoctrineerde wetenschappers (wij willen dat er geen biologisch verschil is tussen jongens en meisjes, en dús gaan we er van uit dat dat er niet is, en gaan we ook niet onderzoeken óf dat er is, én gaan we er vantevoren vanuit dat onderzoek dat daar wél op wijst, ouderwets en onbetrouwbaar is)
Myrtha
' ieder kiest wat bij hem of haar past' . Dus mensen die geboren worden in het lichaam van de andere sese hebben op een dag gewoon een keuze gemaakt: vanaf nu wil ik..... Als het een keuzekwestie is zou het ook als zodanig behandeld moeten worden. Geen drama dus met ingrijpende gevolgen.
Je zegt ook iets vreemds ' wat bij hen past' . Hoe kun je nu weten dat wat bij jou past hoort bijn geslacht x of y als er geen significante verschillen zijn tussen x en y?
Tsjor
Voor mirjam
Waarom wortd er bij elk marketingonderzoek dan gevraagd of ik m of v ben als daar niets relevants uit te halen is?
Tsjor
Het kader van: een slimme meid
is op haar toekomst voorbereid.....
Die campagne ging over meisjes. En natuurlijk moesten ook jongens op hun toekomst voorbereid zijn. Doel was om speciaal meisjes te stimuleren om hier over na te denken (en hun ouders).
Ik heb me als ouder van dochters hier nooit aangesproken gevoeld. Bij mijn dochters was dit al vanzelfsprekend.
Zo zou ik deze campagne over jongens ook zien. Doel is om ouders evan jongens te stimuleren om jongens meer ruimte te geven.
Als je je niet aangesproken voelt, doe je er niets mee.
Het enige irritante vind ik dat een oorzaak in het onderwijs gezocht wordt. Vroeger kregen jongens echt minder ruimte op school dan tegenwoordig. Ergens las ik dat jongens juist minder ruimte op school zouden moeten krijgen zodat ze wel moeten werken op school (zoals vroeger)
Ik denk wel dat na schooltijd er te weinig ruimte is (qua vrijheden en letterlijke ruimte) voor kinderen om te kunnen experimenteren. En daar hebben jongens blijkbaar meer behoefte aan dan meisjes.
????
tsjor, wat heeft dat met ravottende basisschoolkinderen te maken?
Overigens is 'er wat uit halen' als het over marketing onderzoek gaat een volstrekt kunstmatige en opportunistische constructie. Men zoekt naar bevestiging (zal men dit product willen) of naar alternatieven (doet een bruine het beter).
Ik vrees nu dat je in een blinde 'wie niet voor ons is, is tegen ons' spiraal bent beland en dat je zodoende je hebt vastgedraaid in de gedachte dat het allemaal draait om de stelling dat er helemaal geen verschillen zijn tussen de seksen.
Dat is onzin.
Maar hou het puntje bovendien bij het paaltje.
Die Sire campagne gaat over schoolkinderen. Basisschoolkinderen. Over ravotten en kliederen.
Daar is veel zinnigs over te zeggen, maar dat is heel wat genuanceerder dan die Sire campagne
Nogmaals: Lees de correspondent https://decorrespondent.nl/7122/die-sire-campagne-over-jongens-luister-ook-eens-naar-dit-genuanceerde-verhaal/492849522-92d2d72d
Niet doen
Zo moet je het nu juist niet zien Lente.
De slimme meid campagne speelde in op een feitelijk vastgesteld verschil tussen jongens en meisjes, namelijk dat meisjes veel vaker de exacte vakken vermijden.
Dat doen ze trouwens nog steeds (het heeft niet geholpen).
Het tekort aan ruimte zoals jij dat noemt, gaat voor alle leerlingen die willen, of meer zouden moeten ravotten op. Dat gaat ook juist over meisjes.
Nogmaals: lees dat artikel in de correspondent
inderdaad
Goed artikel in de correspondent. Daar kun je het toch niet mee oneens zijn?
Ach, een beetje
Goed artikel, maar ze is een beetje te vriendelijk voor die Sire campagne.
De kop van de campagne is "Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn"
De campagne doelt bovendien op basisschoolleerlingen.
De lessen van Jolles volgend zou "laat jij jouw jongen genoeg meisje zijn" beter passen, met een parallel naar "laat jij jouw meisje genoeg jongen zijn".
Jolles wijst erop dat de kleine verschillen die er zijn, door stereotypering uitgroeien tot grote verschillen. Jongens die niet kunnen plannen en minder taalvaardig zijn; meisjes die geen risico's nemen en minder ruimtelijk inzicht ontwikkelen.
Overigens zou dit zich dan ook vooral óók moeten richten op het tienerbrein.
Voor jongens is het nadeel zichtbaar in het feit dat ze het minder goed doen op school (slecht kunnen plannen is een tekort dat niet wordt verholpen/gecompenseerd/bijgeleerd)
Voor meisjes (nog steeds) dat ze minder vertegenwoordigd zijn bij de exacte vakken/beroepen (een wat minder ontwikkeld ruimtelijk inzicht wordt niet verholpen/gecompenseerd/bijgeleerd).
verdrietig
...dat word ik wel een beetje van alle commotie rondom deze campagne.
Natuurlijk: er zijn rustige, ingetogen en zachtmoedige jongens. Niets mis mee. Er zijn (sorry voor het woord) stoere meiden die van dingen houden waar we vaak jongens mee bezig zien. Ook niets mis mee.
Maar ook met de campagne is niets mis.
Natuurlijk heeft men de zaken versmald, en nogal scherp zwart/wit aangezet. dat moet ook wel als je slechts 1 minuut (of minder) voor zo'n filmpje hebt.
Maar wat er achter zit; er is wél iets mis met het opvoed- en onderwijsklimaat in NL. En of je dat nu leuk vindt of niet: daar worden vooral jongens de dupe van. Sinds de seventies vinden we dat jongens en meisjes hetzelfde zijn, en dus hetzelfde behandeld moeten worden. Onderscheid maken is not done. Gevolg: enorme toename schooluitval jongens, toename ADHD-diagnoses (veel adhd-ers zijn jongens, en noemde we 30 jaar gelden nog 'typisch een jongen, nu zijn het probleemgevallen), steeds meer jongens krijgen aversie tegen onderwijs en maken school niet af of stromen door naar lagere vormen van voortgezet onderwijs (ook niet erg, maar wel als het onder hun niveau is). En later: vrouwen zijn meer gaan werken (prima!) maar mannen participeren nog steeds zwaar onvoldoende in opvoeding en zo kan ik nog wel even doorgaan.
De campagne is kort door de bocht, om iets los te maken en dat is duidelijk gelukt.
Soms zou ik het wel willen schreeuwen van de daken: jongens zijn geen meisjes! Wel gelijkwaardig, maar niet hetzelfde. En de verschillen tussen individuele kinderen gaan (gelukkig) véél) verder dan hun sexe. Maar... in het onderwijs (en ook in een toenemend aantal gezinnen) is de balans tussen mannelijke en vrouwelijke pedagogiek totaal verstoord. En dat is triest voor de meiden, en desastreus voor de jongens.
Stil zitten en luisteren versus bewegen en ontdekken: het is allebei nodig maar het één gebeurt volop en het ander veel te weinig. Zowel jongens als meisjes lijden daaronder. Maar meisjes redden zich beter omdat hun hersenen er op jonge leeftijd beter voor toegerust zijn. Anders gezegd: de campagne wil iets verbeteren aan het opvoedlandschap, want dat is te eenzijdig. Maar (veel) meisjes hebben er minder last van dan (veel) jongens.
Kijk alsjeblieft eens verder dan zo'n campagne, lees bijvoorbeeld eens op (link verwijderd door forumbeheer)
De verantwoordelijkheid die wel allemaal hebben: hoe leiden we onze kinderen toe tot evenwichtige en empatische burgers? Nou, door een goede balans te vinden tussen mannelijke en vrouwelijke leerstrategieën (die zijn níet hetzelfde), mogen ontwikkelen met vallen en opstaan en een balans tussen mannen en vrouwen in de opvoeding. Dát is waar dit over gaat.
Vrouwen zijn beter in vasthouden, mannen beter in loslaten. En het moet allebei gebeuren.
En voor wie nog twijfelt aan de verschillen: leg me eens uit waarom topsport doorgaans niet gemengd is. Of leg me uit waarom er steeds nog zo weinig vrouwen in topfuncties werken. Leg me uit waarom mannen hen die ruimte onvoldoende bieden, en waarom vrouwen die ruimte onvoldoende opeisen.Daar zijn redenen voor. Zoals het nu gaat doen we jongens en meisjes tekort.
Vroeger..
Toen al die meesters nog lesgaven werd er heel wat meer stilgezeten op de scholen dan nu. Tegenwoordig mogen kinderen veel meer bewegen op school, er is vaker gym, ze werken in groepjes, mogen onder de les naar de wc, hebben regelmatig allerlei speciale activiteiten en dagen...
Vroeger was het bij al die meesters (en de juffen) gewoon mond houden, stil zitten, en luisteren.
