Restaurant weigert kinderen jonger dan zes jaar

Ingewikkeld hibiscus

Een gewoon wel of niet welkom lijkt mij duidelijker.

Pelle

Als je inschat dat je baby zich er zou gedragen mag ie voor mijn part ook mee naar het concertgebouw. Ik heb er nog geen bordjes verboden voor baby's zien hangen. Het is me nog niet overkomen dat ik daar naar toe wilde met een baby. Ik ben wel eens met een baby naar de bioscoop geweest. Kende het gebouw goed, niet te hard lawaai, kon wel vond ik. Kaartjesverkoopster ook, baby mocht er gratis in.

Ik vergat even de nederlandse hokjesgeest met mijn zwembadvoorbeeld. Ik kan me alleen van vroeger herinneren dat als het een warme dag was dat je dan lekker naar het zwembad ging en keek wanneer die open was en niet hoefde te informeren wanneer de groep uit het één of andere hokje aan de beurt is. Dat leek me zo vanzelfsprekend, goh, lekker naar het zwembad, maar dat is dus ook al niet meer zo Ik zal in Marina di Montepinolo voorstellen dat ze nederlanders alleen tussen 13.00 en 15.00 uur op het strand laten en Nederlande kinderen tussen 6.00 en 7.00 aangezien ze dan toch wakker zijn

Het gaat er niet om dat je kinderen wilt leren om zich ergens te gedragen, het gaat erom dat je gewoon met je gezin lekker uit eten wilt en niet afgescheept wil worden met de gebruikelijke kinderzooi. Ik zou niet weten waarom ik een smak geld uit zou willen geven om onappeteitelijk voedsel in een felgekleurde plastic omgeving naar binnen te moeten werken.
Restaurants vallen wettelijk wel degelijk onder openbare gelegenheden.
Ik mag in mijn eigen zaak in mijn eigen gebouw ook niet bij voorbaad alle vrouwelijke kandidaten of kandidaten in een bepaalde groep uitsluiten, omdat ik denk dat die niet bij de rest van het team past. Ik zal ze toch één voor één moeten beoordelen en kam me er niet vanaf maken dat bijv. vrouwelijke kandidaten wel ergens anders een baan kunnen vinden.
(Nog) keuze hebben is geen goede reden om te discrimineren. Hoeveel restauranthouders moeten dan beslissen dat het niet meer mag voordat de balans overslaat en het wel discriminatie wordt?
Overigens zijn de enkele ervaringen die ik in sjieke restaurants met de kinderen heb gehad erg goed. Ze zijn juist bijzonder vriendelijk tegen kinderen, tafels hebben meer ruimte en je voelt je gewoon welkom. Hoe sjieker, hoe beter je behandeld wordt.
Ik vond het wel weer frappant toen we een keer eens op een internationale beurs waren voor ons werk met de kinderen, de enige mensen die meenden dat daar luidkeels afkeurend commentaar op moest worden gegeven Nederlanders waren. Wat een hylarisch moment opleverde toen ik ze met een gevatte opmerking liet weten dat dat rap italiaans ratelende gezin al die groffe dingen die ze gezegd hadden prima had verstaan.
Groeten Primavera

Ingrid

Dat ben ik helemaal met je eens. Maar het moet ook niet zo zijn dat ik bijna moet gaan fluisteren. In sommige gelegenheden hangt een sfeer alsof het een afterdinner na een begrafenis is. Niet echt romantisch...

Primavera

Aparte uren in zwembaden zijn vaak voor het gemak van alle gebruikers.

Bijvoorbeeld babyzwemmen: temperatuur van het water is vaak hoger. Niet aangenaam voor anderen.

Aparte uren recreatief zwemmen/baantjes trekken: het is niet handig die twee te combineren. Hier in het zwembad mogen zelfstandig zwemmende kinderen tijdens de sportieve zwem uren (= baantjes zwemmen) wel naar binnen maar alleen als ze dus ook baantjes zwemmen. In feite is dat ook leeftijdsdiscriminatie want natuurlijk kunnen alleen iets oudere kinderen al dusdanig goed zwemmen dat ze echt baantjes kunnen zwemmen.

Apart uur voor vrouwen: er zijn nu eenmaal vrouwen die niet zullen gaan zwemmen als er ook mannen mogen zwemmen omdat dit in hun cultuur/religie niet de gewoonte is.

Ik vind dat alles helemaal geen discriminatie. Zo lang alles maar goed bekend is van te voren. Zo kom je tenslotte tegemoet aan de wensen van verschillende groeperingen die dusdanig tegensteld zijn dat ze niet goed samen kunnen.

Pelle, opvoeden

ik ga niet met een baby naar een restaurant om dat kind op te voeden, maar gewoon om lekker te eten.

Met 10 maanden zat Dirk trouwens bij zijn eerste concert, een orgelconcert. Ging prima. Kinderen bleven ook van jongsafaan bij me op schoot in de kerk. Niet om ze te leren stil te zijn, maar gewoon omdat ik naar de kerk wilde en kinderen bij mij lekker rustig waren, maar op de crèche de boel bij elkaar krijsten. Dan zit je niet rustig naar Gods Woord te luisteren. Met kind op schoot /aan borst wel.

Pelle

¨Zomaar een orgelconcert vergelijk ik met een pannenkoekenhuis!¨
....... en Bach draait zich om in zijn graf.

Maar Pelle, het concertgebouw hanteert helemaal geen leeftijdsgrens voor zover ik weet. Dan gaat je vergelijking toch helemaal niet op?

Pelle

Het concertgebouw zegt iniedergeval niet op voorhand dat kinderen onder de zes niet welkom zijn. Verder heb ik geen idee, zelf nooit de behoefte gehad om met mijn kinderen naar een concert te gaan, daar doe ik ze geen plezier mee. Als ik uit eten ga gaan ze vaak weer wel mee. Al van jongs afaan.

Ps Misschien was Dirksmama´s orgelconcert wel in het concertgebouw?

Het concertgebouw

Laat iedereen toe. Ook baby's. Overigens, Pelle, is een concert in het concertgebouw echt niet het hoogst haalbare; zeker niet vergeleken bij een orgelconcert in een kerk.

Tirza

Maar cobi

Waarom ga je er al bij voorbaat vanuit dat die twee kleuters overlast veroorzaken? Dat is iets wat ik echt niet begrijp. Alsof pubers rustig zijn...

Kinderen meenemen

Doe ik altijd, maar wel als ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kan zeggen dat ze geen overlast veroorzaken. Niet alle baby's zijn stil tijdens een kerkdienst, ik heb er 4 en het verschilde echt per baby. Overigens vond ik het best als er een zacht geluidje uit kwam, maar bij brullen liep ik toch echt de zaal uit. Eten bij een restaurant hebben we alleen gedaan als we wisten dat we geen uren moesten wachten op het eten en er een beetje rondloopgelegenheid was. Ik wil namelijk genieten van het eten, en ik wil ook graag dat de kinderen het leuk vinden.
Dat sommige restaurants kinderen weigeren, tsja, als je ontzettend weinig ruimte hebt en een klantenkring die een hekel heeft aan kinderen... Wat het concertgebouw betreft, het is niet in mij opgekomen om mijn kinderen naar een klassiek concert mee te nemen, wel naar een kindervoorstelling bij het toneel vlak in de buurt, maar dat is voor mij net iets anders. Ik heb nooit iets van systematische uitsluiting van kinderen gemerkt.
Om ook maar een duit in het anekdote-zakje te doen: veel kinderen zijn fitter en vrolijker als ze iedere dag naar bed kunnen als ze moe zijn en opstaan als ze wakker worden, zo ook de mijne, alleen zijn die nogal matineus. Tijdens het laatste familieweekend zaten we met de leuke situatie dat onze kinderen toch echt tussen 7 en half 8 naar bed gingen en voor die tijd al gegeten hadden. Mijn geliefde schoonfamilie zonder kinderen en het stel met pubers was gewend aan dan pas aan tafel gaan, ook mijn schoonzusje met haar kleuter die zich maar aanpast met eet- en slaaptijden, ging pas om half 8 aan tafel. De pubers waren prima te doen, maar de kleuter was een verschrikking aan tafel. Het jochie was helemaal over zijn honger heen, at bijna geen hap en klierde door met eten en bestek te gaan gooien en te proberen met borden over tafel te sjoelen. Wij prikten nog een vorkje mee voor de gezelligheid, maar de gezelligheid in de buurt van deze kleuter was ver te zoeken. Om de volgende ochtend weer redelijk fit te zijn, ging er altijd 1 van ons op tijd op bed. Onze kinderen zijn namelijk tussen 6 en 7 echt wel wakker. De kinderen kregen hun ontbijt als ze wakker werden en niet op de gestelde tijd tussen 11 en 12 als brunch, dan aten dat gewoon als lunch lekker aan tafel, met een redelijke trek en een opgewekt gezicht. We zijn er behoorlijk op aangesproken dat we ons te weinig aanpasten. Het was niet gezellig dat onze kinderen (die de boel dan echt op stelten hadden gezet) niet op de door hen gestelde tijd aan het avondeten zaten, het was absoluut ongezellig dat er altijd 1 van ons op zo'n belachelijke tijd naar bed ging en het was al helemaal stom dat onze kinderen het gezamenlijke ontbijt als lunch aten, we moesten maar een voorbeeld nemen aan schoonzus die kleuter gewoon met de volwassenen mee liet doen (en een erg ongelukkig kind had, ging pas om 11 uur op bed en was om 8 uur al wakker en niet fris en vrolijk, en mocht van zijn moeder alleen chips en koekjes tot het officiele ontbijt, schoonzus was erg verbolgen dat wij hem een boterham hadden gegeven toen hij daarom vroeg).

Fransien

Hoe vroeg ga je dan naar bed als je tussen 6 en 7 uur weer op moet? En hoe laat wilden dan de anderen naar bed?

Vic

Dan ging 1 van ons zo tegen half 11 op bed, de rest lag er pas tegen 3 uur 's nachts in. Overigens hadden ze van de kinderen weinig last 's ochtends vroeg, die speelden lekker buiten, een eindje van het huis af.

Zo!

Dat is wel laat, 3 uur. Als ik zo'n weekend zou hebben, zou ik niet lopen mieren over wat slaaptekort, maar 3 uur zou mij ook te gortig worden. Sowieso lig ik er nooit voor 23.00 uur in, maar 1 uur zou ik toch echt wel mooi genoeg vinden.

Slaaptekort

Inderdaad, iedereen had slaaptekort, maar waar men vooral over miepte was dat wij ons niet in alles aan de meute aanpasten. Tsja, dan hebben wij geen weekend meer en daar pas ik voor.
Soms bekruipt mij ook wel eens het gevoel dat ik mijn kinderen maar overal mee heen moet nemen, en maar aanpassen wat voor hen niet altijd goed is, en ook niet altijd praktisch en gezellig. Er zijn nog tussenwegen, maar daar hoor je mensen te weinig over.

Fransien

Als je inderdaad voor een weekend het hele slaappatroon drastisch omgooit dan kan ik me voorstellen dat dit problemen oplevert. Mijn kinderen gaan altijd laat naar bed dus dan slapen ze ook eerder uit. Nou ja, uitslapen is een groot woord maar als peuter werden ze meestal rond 0800 wakker. Dat vind ik heel redelijk vergeleken met 0600. Ze gingen 's avonds echter vaak inderdaad pas rond 22h00 slapen. Als je dit altijd doet dan is het ook heel gewoon voor ze en raken ze gewend aan dat patroon.

Zwart wit

Ik vind sowieso dat er heel zwart/wit geredeneerd wordt. Alsof je altijd je kind mee moet nemen en het een soort misdaad is om het kind niet mee te nemen. Andersom trouwens ook dat het een misdaad is om het kind wel mee te nemen. Ik neem mijn kinderen overal mee naar toe en heb dat altijd gedaan maar er zijn ook momenten dat ik ze niet mee neem omdat ze inderdaad minder goed bij de situatie passen. Dat geldt niet alleen voor mijn kinderen maar ook voor mijn man. Als ik met vriendinnen afspreek neem ik hem ook niet mee. Niet omdat hij nooit welkom is maar omdat er nu eenmaal andere dingen besproken worden als mijn man er bij is. Andersom ga ik ook niet met hem mee als hij naar zijn vrienden gaat. Dat houdt ook niet in dat hij nooit meegaat of dat ik nooit meega maar dat we soms gescheiden wat doen. Met de kinderen is het precies hetzelfde. Soms gaan ze mee en soms gaan ze ook niet mee.

In principe vind ik dat kinderen overal welkom zijn. Ik heb zelf ook nooit echt last van kinderen. Helaas wijst de praktijk toch blijkbaar uit dat sommige ouders te weinig controle hebben over het gedrag van hun kinderen om er voor te zorgen dat kinderen geen last voor de omgeving te veroorzaken. Hierdoor wordt een markt gecreerd voor een omgeving waar kinderen niet welkom zijn. Dat is jammer maar ergens ook wel begrijpelijk want blijkbaar is er wel vraag naar.

Dit draadje doet me inmiddels al bijna denken aan de bruiloft-met-gat... een vergelijkbaar soort verschil in kijk op de zaak wat je gewoon niet uitgelegd krijgt, binnen het eigen (cultureel bepaalde) perspectief lijkt de kwestie logisch.

Asa

Ja, eigen perspectief, daar loop ik ook tegenaan. Mijn kinderen zijn schatten, maar niet altijd standaard en hebben dus ook niet altijd de standaard aanpak nodig. Al direct bij het begin, mijn kinderen zijn prima slapers, maar wel in hun eigen bed, bij logeerbedjes slapen ze lang zo makkelijk niet, daar moeten ze aan wennen. Tsja, dan krijg je de kritiek wel weer. En zo kan ik ze redelijk goed overal naar mee nemen, maar zitten er wel haken en ogen aan, en dingen waar ik rekening mee moet houden (op tijd eten erin anders wordt het kind ernstig irritant van de honger, op tijd naar bed anders heb je de volgende dag een probleem). Het enige lastige vind ik dat er door mijn schoonfamilie gevraagd wordt om ons hele ritme voor een enkel weekendje compleet om te gooien, anders zijn wij niet gezellig. Het woord spelbreker is ook al gevallen, onze kinderen aten niet gezellig mee... Nou, een ding is zeker, gezellig en met een redelijke conversatie eten was dan totaal niet meer mogelijk geweest.

Concertgebouw

is een plek waar je mij niet zult vinden. Maar kinderen zijn wel als kleuter al eens in De Doelen geweest. Daar spelen ze veel beter als in die andere stad.
Orgelconcert was niet in een of ander dorpskerkje, en trouwens, orgel in oude kerk klinkt stukken beter als in concertgebouw.

Fransien

nou inderdaad, jouw schoonfamilie heeft blijkbaar niet zo veel inlevingsvermogen . Vervelend, zo'n weekend waarin je helemaal niet jezelf kunt zijn.

Concertgebouw

Ja hoor, met mijne beide kinderen naar het concertgebouw geweest, nog voor hun 4e verjaardag. En geen kinderconcert (ook wel eens gedaan) maar hopla, zoon heeft keurig een deel van een Mahler symfonie uitgezeten. Tja, Fantasia is niet voor niets favoriete film hier...
Dochter begon al over appelsap met een rietje terwijl de dirigent de trap nog aan het afdalen was. Die dus direct mee naar buiten genomen.
Concertgebouw vond het best, en ik vond het heel logisch dat wij zorgden dat niemand last van ons had. Zo ook voor uit eten.

(Dirksmama, ik hap bijna op jouw opmerkingen over kwaliteitsverschillen tussen concertgebouw en De Doelen...maar ik doe het niet...)

Van baby af

Van baby af meenemen naar een restaurant is geen garantie dat ze niet gaan rondlopen als ze eenmaal lopen. We hebben ze altijd meegenomen, een paar keer per jaar. Qua eten ging het prima, BV en rapley, maar vanaf dat de jongste ging lopen, gíng hij ook lopen. Hij blijft nergens zitten, dus in een restaurant ook niet. Dus dat was of huilen in de stoel, of innig tevreden rondhobbelen. Maar dan kon ik er achteraan, dus lekker rustig eten was er voor mij ook niet bij. Hij komt nergens aan, maar er zijn altijd deuren of trappen.
De voorlaatste keer was op een pannenkoekenboot waar de deuren naar het dek (met horizontale klimrekrailing) en de loopplank (zonder hekjes naar een dijk) openstonden. Mijn schoonouders wilden gezellig met ons uit eten. Nou, ze hebben alleen met hun zoon aan tafel gezeten, want de jongste wilde lopen, ik moest mee en de oudste kon niet achterblijven. Die zou overigens prima in zijn eentje mee kunnen, maar in combinatie gedraagt hij zich anders.
De laatste keer was bij de Mac. Ze waren voorbeeldig. Net toen de jongste door zijn zitvlees heen was, kwamen de frietjes. Voor mijzelf mag het in een gewoon restaurant ook allemaal wat sneller. Ik ga eten met dezelfde mensen als waar ik daarvoor en daarna op stap ben, dus daarvoor en daarna kan ik ook met ze praten.

Limi

Met dit soort kinderen kan je uitstekend eten bij een grote Chinees. Vooral op zondagmiddag als daar hele families dim sum zitten te eten. In Amsterdam kan ik bijvoorbeeld Nam Tin van harte aanbevelen: de bediening is (zoals bij de meeste Chinezen hier in de binnenstad) razendsnel, en het is volstrekt geaccepteerd dat kleine kinderen daar rondlopen. Er is ook nog het nodige te zien, met een aquarium, een karaokescherm (geluid overdag gelukkig uit) en beelden en versiersels. En het is er toch al druk, dus een beetje kindergekwetter, daar kijkt niemand van op.

Groeten,

Temet

Aquarium

O, dan wordt er helemaal niet meer gegeten

Gelukkig kwetteren ze niet, ze lopen alleen maar. Al kan ik me wel indenken dat er vanaf het aquarium enthousiast geroepen wordt dat er een VIS in zit.

Maar het is inderdaad wel een goeie om te onthouden. Ik heb wel vaker aquaria gezien bij Chinese restaurants. Het is een veel betere 'oppas' dan de videohoek.

Nam tin

Nam Tin is de aanrader voor iedereen die met kinderen wil lunchen. De dim sum is verrukkelijk (probeer vooral de kleefrijst in lotusblad) en ze kijken nergens van op. Woonde ik maar in Amsterdam, dan zat ik er straks om twaalf uur ook .
Groetjes
Massi