Rauwer - vanmiddag en morgen op tv

Waarom?

Daarom Jessica. Waarom zou moeder Tom moeten laten controleren? Half Nederland voldoet niet aan de schijf van vijf maar omdat dit gezin er een aparte voedingswijze op nahoudt en daardoor een uitzondering is moet dat ineens wel. Mag je toch alsjeblieft nog zelf weten of je je wil verantwoorden?
En Tom is inmiddels echt oud genoeg om daar zelf over te gaan. Het is niet nodig en niet nuttig om hem te blijven volgen. Hij komt er wel.

Annej

Ze wil toch zelf bewijzen dat ze met haar "aanvulling" van die zaden en noten Tom wel degelijk groeit. Dat meten met een boek heeft geen zin, onder de meetlat geeft een wat duidelijker beeld. Dus als zij denkt dat Tom wel groeit met haar aanvulling en kan laten zien dat Tom wel degelijk groeit is er toch niets aan de hand?. Ze wil toch zelf die verantwoording nemen dat Tom wel degelijk groeit zonder die aanvulling van een diëtiste, waar ze zelf niet achter staat. Met die O.T.S zal ze zich in dit opzicht wel moeten verantwoorden, dit ten goede van Tom. Als Tom een groeistoornis heeft ontwikkeld door dit dieet vind ik dit zeer dom van zijn moeder die het als een "'project" ziet. En ja ik vind in dit geval dat zij zich dus wel moet verantwoorden.
""En Tom is inmiddels echt oud genoeg om daar zelf over te gaan""
Ja dat is hij, hij vertelde toch zelf in de uitzending dat hij graag wat langer wilde worden!. Het beste voor hem zou zijn om tegen zijn moeder in opstand te komen gezien zijn wens om toch wat langer te worden. Dit gaat niet lukken zolang zijn moeder niet toegeeft.
"Hij komt er wel" Ja als hij 18 is dan mag hij.
Er zijn genoeg kinderen die gezien de voeding ook in aanmerking zouden komen voor een O.T.S. Maar die worden helaas niet "gezien" .

Zelf in de openbaarheid gebracht

De moeder van Tom heeft alles zelf bewust in de openbaarheid gebracht. Twee documentaires laten maken van je kind is niet slim als je niet wilt dat anderen zich met jou en je kind gaan bemoeien. Als een andere moeder een film gaat maken over hoe ze haar kind vetmest dan zal dat ook gevolgen hebben.
Ik vind het sneu voor Tom. Als ik hem was zou ik naar vader en broer in Engeland gaan om daar weer gewoon anoniem te kunnen leven.

Eigen mening

Ik meng me ook graag even in deze discussie. Beroepshalve heb ik vaak met UHP te maken. Mijn ervaring is dat niet licht op deze maatregel wordt overgestapt. Er worden zeker ook veel fouten bij gemaakt, maar als een lichtere vorm van maatregelen mogelijk zijn zal daar zeker voor gekozen zijn.
De moeder in deze lijkt echter op geen enkele wijze aan deskundigen en hulpverleners tegemoet te willen komen. Ze hoort het alleen maar aan en zoekt dan een tegenwicht.
Wat betreft de eigen mening en wil van Tom lijkt me die relatief. Hij zit vast in een symbiotische relatie met zijn moeder. Als hij kiest voor 'normaal' eten doet dat zijn relatie met zijn moeder niet goed en valt hij haar af wat tot gezichtsverlies zal lijden. Hij zit wellicht in een loyaliteitsconflict. Ik denk dat jeugdzorg nu vind dat het tijd wordt om voor hem te denken.
Ik vind een UHP wel nodig in deze zaak omdat sprake is van ernstige problematiek op gebied van gezondheid en zijn geestelijk welzijn. Vooral het feit dat zijn botdichtheid zo slecht is vind ik schokkend. Thuisscholing vind ik onzin en helemaal niet nodig, daarom is de vrijstelling ook afgewezen.

rowan

Hersenen

Wat het dieet betreft, het is niet alleen de groei van naar verwachting 12 cm. Het zijn nog een aantal andere zorgelijke dingen (niet onbelangrijk: de hersenen) waarvan het niet zeker is of dat wel allemaal goed gaat zo. En als hij straks volwassen is, is het te laat, dan er al onherstelbare schade toegebracht. Ik vind het dan ook volkomen idioot dat een moeder die zoveel om haar kind lijkt te geven speelt met vuur, met haar eigen toch ontoereikende kennis. De medische wetenschap weet het ook niet, maar wel dat dit schadelijk is.
Hij is nu 15, maar nog niet in de pubertijd en idd in een symbiotische relatie met z'n moeder. Die is alleen maar bang dat hij mensen ontmoet die anders denken, vandaar de toegestande vriendschap van een vriendin waarvan de ouders haar regels respecteren (meer vrienden zag je niet in de documentaire). Tom vertrouwt zijn moeder volkomen, dat is het lastige allemaal hieraan. Zou hij de brieven van de artsen onder ogen krijgen (er waren er ook aan hem gericht, het zou me niks verbazen als ze werden achtergehouden)
Ik vond het trouwens een schat van een kind, lijkt wel een beetje op mijn jongste, maar dan een stuk ouder, maar dit terzijde.

Fransje

Inderdaad een mooie column! Dank je voor het posten.

Vriendinnetje?

Volgens mij heeft hij die ondertussen niet meer. In het interview in de volkskrant wordt gezegd dat hij twee jaar lang een vriendinntje heeft gehad.

Tegensputteren

Ik zag ook vooral dat Tom met regelmaat 'tegensputterde', hij wil best 12 cm langer worden zei hij en daarvoor wil hij best een paar keer per week ergens anders eten om die voedingsstoffen binnen te krijgen.......Zijn moeder gaat er niet op in en negeert het en gaat op internet zoeken hoe hij op de haar passende manier wél die voedingsstoffen binnen kan krijgen (en dan thuis). Zo waren er nog meer momenten, Tom wilde de extra bak sla voor zijn verjaardag b.v. ook niet...met een 'dan moet je het zelf maar weten' prikt moeder er dan wat 'lekkers' uit....Tom vindt kroketjes wel lekker....maar heeft ze al lang niet gegeten (omdat hij niet naar school gaat?). Tom vond ook het eten bij zijn oma vroeger wel lekker.....
Ik vind helemaal niet dat de moeder van Tom doet wat Tom wil. Tom heeft geen keuze....En als hij aandringt op meer zeggenschap/inbreng negeert zijn moeder hem of probeert alternatieven aan te dragen die in haar straat je liggen. Het resultaat: de moeder doet wat zij wil.

Nou is dat op zich niet zo vreemd. Wij 'gewone ouders' doen ook gewoon wat we willen, toch? Als onze kinderen snoep willen en wij vinden dat op dat moment niet nodig (we gaan zo eten) negeren we het ook....of we bieden een manderijn aan als alternatief om de honger even te stillen tot dat eten op tafel staat.
Het moment dat Tom tegen zijn moeders ideeën gaat opstaan in huis ligt denk ik dan ook nog ver weg.....Het duurt écht heel lang voordat kinderen tegen zulke 'regels' van ouders opstaan. Mijn 19jarige pakt nog steeds niet ongevraagd zomaar snoep een uurtje/half uur voor etenstijd, ze zou niet durven....ze wéét dat ik dat bepaald niet op prijs stel. Ik zelf zou het niet in mijn hoofd halen om bij mijn ouders als ik mee zou eten zomaar ergens vlak voor etenstijd een koekje te pakken om mijn al rammelende maag te sussen....Terwijl ik dat overdag op aan ander moment best zou doen, ook bij mijn ouders. En ik ben toch al erg 'groot' niet dan?
Alleen thuis, als niemand het zou zien/kunnen zien, zou ik dat evt. doen....stiekem dus.
Misschien zou mijn 19jarige het thuis ook doen...als ze kookt en er verder nog niemand is....ook stiekem dus.
De moeder van Tom doet dit omdat ze heilig 'gelooft' in dat rauwe eten. Zoals wij 'geloven' in de schijf van 5 en geloven dat manderijnen gezonder zijn dan snoepjes. Gelukkig gelooft het grootste gedeelte van de maatschappij ook wat wij geloven....Dus het snoepen vlak voor het eten zal ook op andere plekken door heel veel mensen 'afgekeurd' worden w.s., weinig kans dus op stiekem ongezien snoepen. Ons 'geloof' word breed gedragen en uitgedragen. Het 'geloof' van Toms moeder amper....Veel kans dus op 'stiekem' snoepen....W.s. deed Tom dat eerder ook....Want ik denk niet dat zijn moeder die kroketjes voor hem bakte...Dat past niet bij haar denkbeelden. Omdat Tom nu thuisonderwijs krijgt wordt de kans op 'opstaan' tegen zijn moeders denkbeelden nog kleiner......Geen kans meer om via schoolvriendjes nog een kroketje mee te pikken. Zijn herinnering aan hoe lekker dat smaakte zal vervagen...
Zijn moeder is niet zoveel anders dan andere ouders. Maar haar ideeén zijn nogal extreem. En zolang ze die ideeën heeft zal er echt niks veranderen. Niet door inmenging van wie dan ook....W.s. pas als Tom uit huis gaat. Zelf omdat hij de leeftijd ervoor heeft....of door ingrijpen van hogerhand. Zo simpel is het.
groeten albana

Veel uhp

Er wordt niet zorgvuldig omgegaan met het uithuisplaatsn van kinderen.
http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/artikel-detail/we-schieten-door-met-het-aantal-uitbuikplaatsingen/

Dat klinkt zorgvuldig en zorgzaam maar als dat gewoon niet zo is is het een leugen.
We hebben het hoogste aantal UHP's van Europa en de vals positieven nemen alleen maar toe, dwz degenen die dat aantoonbaar kunnen maken.

De overheid kan niet beter opvoeden dan ouders. Al die argumenten zijn ineens niets meer waard als we iemand een heks vinden en daar mag het kind wel weggehaald worden.

Dat vind ik onzorgvuldig en een beetje sneu. Zelfoverschatting en tunnelvisie.

Uhp niet zorgvuldig

http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/artikel-detail/we-schieten-door-met-het-aantal-uitbuikplaatsingen/
Toename van het aantal spoedverzoeken, toename van het aantal kinderen dat UHP door de rechter afgewezen weer terug naar huis gaat.
De ervaring dat dat zorgvuldig gebeurt lijkt me niet juist. Ik denk wel dat een aantal mensen elkaar bezorgd zit te maken tot er een tunnelvisie is en als er dan geen stevig weerwerk komt dan gaat men daar toe over. Ik denk niet dat er veel relativering is wbt UHP bij de sector zelf. DAt is alleen lippendienst.

Annej

'Waarom zou moeder Tom moeten laten controleren?' Om wat ze zelf wil, namelijk dat Tom gezond opgroeit. Een heel klein onderdeeltje daarvan is: goed groeit. Je kunt zelf wel met een boek gaan meten, maar je moet dat toch afzetten tegen wat je mag verwachten van een kind van 8, 10, 12 of 15 jaar.
Ja, er zijn veel te veel UHP's en een UHP wordt zelden goed uitgevoerd, leidt in 2/3 van de situaties niet tot een verbetering. Een UHP is ook niet meteen de oplossing, want er komt alleen maar gevecht van. Maar hoe krijg je Tom anders onder die ene vleugel uit?
Voor deze UHP was overigens het voedingspatroon niet de grond, maar het niet naar school gaan. Ik vind dat eerder nog wonderlijk. Ik denk dat de rechters zich niet op het gladde ijs van verschil van mening wilden begeven, maar er zijn objectief te maken normen voor groei en als het evident is dat een ouder willens en wetens een kind zodanig voedt dat het ondervoed raakt, en die ouder weigert elke communicatie met medici, dan zou dat wat mij betreft echt een grond voor UHP mogen zijn.
Ik heb zelf in een land gewoond, waar ondervoeding vaak voorkwam, waar wij zelf meestal alleen rijst met twee soorten groenten konden eten, af en toe iets van ei (3 eiren voor 6 mensen) of een handjevol gedroogde garnalen of vormen van peulvruchten. Als je dan op een gegeven moment merkt dat er ontstekingen komen, dat lichte ziektes niet overgaan, dat iemand zelfs doof wordt, en dat blijkt dan te komen door de voeding, dan ga je als een razende zoeken naar andere voedingsmogelijkheden. Maakt niet uit waar het vandaan moet komen. Ik heb kinderen gezien die dood zouden gaan door ondervoeding, die hun hele leven lang traag zullen blijven, die niet goed mee kunnen op school, ook al hebben ze wellicht wel het IQ Tom is in de eerste klas van de middelbare school blijven zitten). Ik kan ondervoeding niet bagatelliseren.

Tsjor

Rowan1

'Mijn ervaring is dat niet licht op deze maatregel wordt overgestapt.' Dat is niet de ervaring van heel veel ouders.
Bovendien vraag ik me af wat al die jaren OTS nu hebben opgeleverd. Tom is cruciale jaren voorbij gegaan, zonder dat er iets veranderd is. Als doelstellingen duidelijk waren geweest, als de aanwijzingen in het begin duidelijk waren en de consequenties duidelijk waren was er of al veel eerder iets veranderd, of al veel eerder ingegrepen.
Doelstellingen zouden dan zijn:
- Tom gaat naar de artsen die hem medisch begeleiden, als moeder niet mee wil gaan omdat ze zich niet serieus genomen voelt zou de gezinsvoogd, oma, moeder van vriendin mee kunnen gaan;
- Tom laat zich inschrijven op school en gaat naar school.
Dat kan allemaal binnen enkele maanden duidelijk worden.

Tsjor

Groeicurve annej

Het probleem was niet primair dat Tom afweek van andere kinderen, maar dat hij afweek van zijn eigen groeicurve sinds hij rauw eet.

skik

Tsjor

Tom en zijn moeder zijn niet vaak ziek en er zijn veel kinderen die een keer blijven zitten. Het lastige is dat dat geen harde argumenten zijn. Het blijft een inschatting. Ik vind niet dat je op grond van dit soort suggestieve argumenten een gezin uit elkaar kunt halen. Ik denk ook inderdaad, hier ook al vaker gezegd dat de druk van OTS en UHP moeder, en Tom, ook verhard in haar standpunt, dat helpt ook al niet. Ik denk dat de moeder van Tom ook een hele zorgzame moeder is. Misschien vind Tom achteraf het wel erg dat hij zo'n streng voedselpatroon heeft gehad. We weten het niet. Ouders maken eigen inschattingen. Ik denk niet dat je die met gepsychologiseer van de koude grond, Tom zou geen eigen mening toegestaan worden, moet beoordelen. Hij heeft een goed sociaal netwerk en uitwijkmogelijkheden. En misschien kiest hij er wel zelf voor. UHP is een drama in het leven van een kind en van ouders. Dat kun je gewoon niet maken tenzij een kind halfdood geslagen wordt oid.

Nrc column

Even terug naar de groeiremmers van Nicole. Haar vehraal laat zien hoe medische wetenschap werkt. Ja, er worden medisch gezien experimenten gedaan: mensen komen bij de arts omdat hun kind te lang wordt en daar ongelukkig over is. Is daar een oplossing voor? Die blijkt er te zijn, maar blijkt jaren later onverwachte negatieve gevolgen te hebben, onvruchtbaarheid.
Dat kun je alleen weten als je onderzoek doet en kijkt wat er verder gebeurt. Dat is één.
Bovendien zal de uitkomst van dat onderzoek ertoe leiden dat die groeiremmers net meer worden toegediend. Situaties waarin dergelijke negatieve uitkomsten werden genegeerd (DES) leiden terecht tot een hoos aan kritiek, juridische procedures en schadevergoedingen: als je willens en wetens medicijnen blijft toedienen die uiteindelijk een slechte uitwerking blijken te hebben ben je strafbaar als arts. Helemaal terecht, toch?
In de lijn van deze discussie gaat de redenering anders. Dan hadden die artsen kunnen roepen: hoezo wil je vruchtbaar zijn, wie zegt dat deze mensen kinderen zouden willen, wil je wel kinderen, er is in de maatschappij een hardnekkige plicht om kinderen te produceren end aar verzetten we ons tegen. En dan zouden ze op basis van zo'n redenering door mogen gaan met het geven van groeiremmers. Ze zouden zich zelfs gesteund weten door wetenschappelijk onderzoek, waar NRC op zaterdag over publiceert (niet gegoogeld, maar krant gelezen): Amerikaanse psychologen hebben niet kunnen aantonen, dat kinderen krijgen gelukkiger maakt. Alleen een partner maakt gelukkiger. Met andere woorden: als het kind niet te groot wordt is de kans op een partner groter en de kans op geluk ook, groter dan wanneer het kind later kinderen zou krijgen. En dan kun je rustig doorgaan met het geven van groeiremmers.
Zo ziet de redenering ten aanzien van Tom en zijn groei eruit: hoe groot wil je worden, hoezo moet iedereen groot worden, dat komt door de groeihormonen in melkprodukten, wij verzetten ons tegen een maatschappij waarin iedereen groot moet worden etc.

'Waarom wél vertrouwen in een assertief zeilmeisje, en niet in een zachtaardige, diplomatieke jongen?'
Op de eerste plaats was de ambitie van het zeilmeisje om als jongste de wereld over te varen iets wat zij zelf wilde, de ouders waren eerder volgers van die wens, de een enthousiast, de ander gereserveerd. Op de tweede plaats had de OTS bij het zeilmeisje duidelijke, konkrete doelstellingen die gerelateerd waren aan de zorgen die er waren (zeer bijzonder), namelijk zorgen over de voorbereiding en zorgen over het onderwijs. Toen jeugdzorg daar nieuwe, vagere zorgen aan wilde toevoegen is dat gestopt: zeilmeisje had met haar ouders de konkrete doelstellingen beantwoordt en dat was ook het einde van de OTS, de ouders kregen de verantwoordelijkheid weer terug.
Dat had ook bij Tom kunnen gebeuren: duidelijke doelstellingen ten aanzien van medische begeleiding en onderwijs, als moeder daaraan had meegewerkt (wel op afspraken komen in het ziekenhuis, wel zorgen dat er een aanvaardbare vorm van onderwijs was), dan was de OTS beëindigd (als het allemaal net zo goed zou gaan als bij het zeilmeisje wat dit punt betreft, niet wat betreft de latere hysterie over haar onderwijs, waardoor Nederland een zeer bijzonder meisje niet meer mag eren als burger van dit land).

Tsjor

Annej

' Ik vind niet dat je op grond van dit soort suggestieve argumenten een gezin uit elkaar kunt halen.' Nee, de OTS en HP zijn niet op basis van dit soort argumenten, maar op basis van het harde gegeven dat de jongen al twee jaar niet naar school gaat, dat is uiteindelijk de enige grond voor OTS en UHP.
'Ik denk ook inderdaad, hier ook al vaker gezegd dat de druk van OTS en UHP moeder, en Tom, ook verhard in haar standpunt, dat helpt ook al niet.' In 2005 heeft een arts al aangegeven dat er zorgen zijn over de groei van Tom, toen was er nog geen sprake van OTS of UHP, tijd genoeg voor moeder om eventuele aanpassingen door te voeren. Tom was toen 8 jaar.
'Misschien vind Tom achteraf het wel erg dat hij zo\'n streng voedselpatroon heeft gehad. We weten het niet.'Nee, maar wat je wel weet is dt het achteraf niet meer in te halen is.
'gepsychologiseer van de koude grond' nou nee, het was het verhaal van een ander kind dat in dezelfde situatie opgroeide, namelijk de broer van Tom.
'Dat kun je gewoon niet maken tenzij een kind halfdood geslagen wordt oid.' Of halfdood gaat door gebrek aan bepaalde voedingsstoffen. Nogmaals, het is hier geen grond geweest voor de OTS en de UHP, maar dat verbaast me.

Tsjor

Tsjor

Bedoel je dat het je verbaast dat het voedingspatroon en de ondervoeding van Tom geen grond was voor OTS/UHP?

De rechter zei bij zijn uitspraak dat het schoolverzuim voldoende reden was om een OTS op te leggen en dat het voedingspatroon daarom niet eens meer beoordeeld hoefde te worden.

skik

Duh rowan

Omdat jij thuisonderwijs onzin vindt is de vrijstelling afgewezen?

De reden die jij noemt voor de UHP, namelijk het eten, is eerder al afgewezen als reden voor UHP. En zoals al eerder gezegd is, dat eten en dat TO moet los van elkaar gezien worden.

Ik vind het belachelijk dat in Nederland en dan vooral A,sterdam thuisonderwijs zo verketterd wordt. Ik ken in mijn omgeving meerdere Amerikaanse en Australische mensen die prima terecht zijn gekomen met thuisonderwijs. Ik ga het volgend jaar ook geven aan mijn oudste.

Zo dus

Voeding zou geen argument moeten zijn en is het ook niet voor de rechter. Onderwijs zou nodig in een leerrecht in plaats van een schoolbezoekophokplicht veranderd moeten worden en de vooroordelen tegen thuisscholing ophouden. En dan is er dus geen grond meer voor een UHP. Al die psychologen van de koude grond die moeder wel even willen wegzetten als een manipulerende heks ten spijt. Gewoon, leven en laten leven. Tom heeft zijn leven op orde en heeft op zijn leeftijd meer dan genoeg kansen. Ophouden dus. Je aandacht en geld besteden aan mensen die geholpen willen en kunnen worden.

Kaaskopje

'En zie maar eens lekker een stamppotje te eten terwijl je moeder je aanstaart vanaf de overkant van de tafel. '

Moeder verblijft regelmatig met Tom bij haar ex en andere zoon in Engeland. Zij eten normaal en roken zich een slag in de rondte dus dat voorbeeld ziet Tom ook. Verder eten ze bij oma en andere mensen waar normaal gegeten wordt.

Thuisonderswijs

Zou me niets verbazen als er de komende jaren juist meer gelegenheid komt voor thuisonderwijs. Bij grotere aantallen kan het kostenreducerend zijn en bovendien een oplossing voor een aantal thuiszitters of kinderen die in instellingen verblijven. Gewoon dat het zakelijke en financiele argument zwaarder gaat wegen zeg maar. En niet de kortzichtige praatjes die voor veel kinderen gewoon geen hout snijden. Of misschien krijgt elk samenwerkingsverband wel de mogelijkheid samen te werken met de wereldschool. Er schijnt al een school voor autisme te zijn die dat doet. Zou niet gek zijn als dat veld zich daar zelf eens toe zou bekeren. Al is het maar uit gemakzucht. Kleinere klassen en minder al te scherpe diversiteit waar ze op school toch niets mee kunnen.

Uhp zorgvuldig

Ik denk juist dat op UHP wordt overgestapt omdat de Ots niets heeft opgeleverd. Ots werkt alleen als de ouders doen wat de gezinsvoogd wil dat er gebeurd. Als de ouders de aanwijzingen niet opvolgen zit er niets anders op dat het heft in eigen hand te nemen. En te zorgen dat er gebeurd wat goed is voor een kind. De aanwijzingen zoals tsjor noemt lijken me goed, naast schoolgang. Moeder zal dat niet doen dus moet een ander dat maar gaan doen.
Ik ben het ermee eens dat veel uhp's, zoniet de meeste uhp's, onnodig zijn. Vaak zijn de denkbeelden van jeugdzorg te kortzichtig en denkt jeugdzorg ten onrechte dat een kind gebaat is bij verblijf elders.
In dit geval meen ik echter dat aantoonbaar sprake is van veronachtzaming van de belangen van een kind waardoor ingrijpen noodzakelijk is. Mijns inziens had dit al veel eerder moeten gebeuren.

rowan

Tsjor

Thuisonderwijs is niet afgewezen omdat ik het onzin vind, maar de instantie die daar over gaat heeft onvoldoende grond daarvoor heeft gezien. Ik ben het daar mee eens, omdat ik de reden van moeder (pesten en in aanraking komen met ander eten) onzin vind.
UHP is niet afgegeven vanwege het voedingsproblerm maar vanwege de schoolgang. Dat wil niet zeggen dat dit wel een reden kan zijn. Ik vind het wel een reden.
Maar dat is mijn persoonlijke mening.

rowan

Rowan

Hopelijk reageert de rechter op gewogen argumenten en niet op een persoonlijke mening.

Geen persoonlijke mening

'Voeding zou geen argument moeten zijn en is het ook niet voor de rechter.'Ik heb de uitspraak er niet op nagelezen, in de documentaire wordt niet naar school gaan als voldoende grond beschouwd voor de OTS, wat uiteindelijk de grond is voor UHP weet ik niet precies.
Ondervoeding zou mijns inziens wel degelijk een grond voor OTS moeten zijn en zelfs voor UHP als de ouders niet meewerken om die ondervoeding tegen te gaan. Nogmaals, ik vind ondervoeding echt ernstig. Dat zeg ik niet alleen als persoonlijke mening, als ik zeg dat het een grond voor OTS/UHP zou moeten zijn dan is dat omdat ik denk dat alle kinderen in Nederland beschermd mogen worden tegen ondervoeding waar ouders niets aan wíllen doen.
Het kan zijn dat de rechter één reden voldoende vond, maar voor de helderheid van een ingrijpende maatregel als OTS en UHP vind ik dat alle redenen genoemd moeten worden, omdat dat ook duidelijkheid geeft over wat er moet gebeuren om die OTS op te heffen. Het is niet zomaar een maatregel, als ouder(s) moet je weten waar je aan toe bent.

Tsjor

Tsjor

Van ots naar uhp

'Ik denk juist dat op UHP wordt overgestapt omdat de Ots niets heeft opgeleverd.' Ja, dat denk ik ook, maar ik heb het ook vaak genoeg gezien als een vorm van opkloppen van je spierballen, zonder dat er een grondige analyse aan vooraf gaat waarom die OTS niets heeft opgeleverd. Soms zelfs zonder dat er echt enige inspanning is verricht gedurende de OTS.
En dan is de vraag wat een UHP oplevert.
Nogmaals, als er eerder duidelijke doelstellingen waren geweest en duidelijke aanwijzingen met duidelijke consequenties (niet tegen een jongen zeggen dat je niet zult overgaan tot UHP), dan was er waarschijnlijk al eerder ingegrepen.
En ook dan blijft de vraag wat een UHP oplevert. Er zijn in dit draadje al genoeg andere mogelijkheden genoemd, zoals een EKC met alle betrokkenen, of de verblijfplaats veranderen in de woonplaats bij vader. Dat jeugdzorg niet naar Engeland kan gaan is een secundair probleem, als er met vader goede afspraken te maken zijn.

Tsjor

Annej

'Hopelijk reageert de rechter op gewogen argumenten en niet op een persoonlijke mening.' Dat is toch al gebeurd?

Tsjor

Annej

De rechter heeft in deze zaak inderdaad niet mijn persoonlijke mening meegewogen. Ik ben het wel met deze rechter eens. Ik ga ervan uit dat alle argumenten meegewogen zijn.

rowan

Schikken

Inderdaad, er moet geschikt worden. Zal mij benieuwen hoe dit verder gaat.