Overlast van kinderen in verhouding tot opvoedingsstijl
Heel opvallend: eerst was er een duidelijke tendens; Kinderen moeten meer ruimte krijgen, mogen niet beperkt worden in hun vrijheid, want oh wee als je ze in hun ontwikkeling beperkt. Tegenwoordig hoor je steeds meer klachten dat kinderen vaak en veel schreeuwen en krijsen op speeltuinen en zie en hoor je langzamerhand dat het steeds vaker voorkomt dat kinderen op bepaalde plekken of feesten o.i.d. helemaal niet of beperkt worden toegestaan. Lees je door over argumenten daarvoor dan is de reden toch dat er overlast ervaren wordt van kinderen. Of van ouders die hun kinderen niet corrigeren: net hoe je het bekijkt...
Waar zijn we door geschoten?
Zien jullie dit ook? Wat vinden jullie daarvan?
En over dat leven en laten leven vraag ik me af: waarom moet dat allemaal op zo’n enorm hoog volume? Waarom moet je je in de openbare of gedeelde ruimte als een tuin zo laten gaan? Waarom moet je luid schreeuwend een gesprek voeren op je mobiel in het ov? Etc.
Serieuze vraag.
Ali schreef op 18-08-2024 om 18:23:
En over dat leven en laten leven vraag ik me af: waarom moet dat allemaal op zo’n enorm hoog volume? Waarom moet je je in de openbare of gedeelde ruimte als een tuin zo laten gaan? Waarom moet je luid schreeuwend een gesprek voeren op je mobiel in het ov? Etc.
Serieuze vraag.
Waarom moet je als door een wesp gestoken reageren op leefgeluiden? Waarom zie je jezelf als maat der dingen? Waarom eis je dat iedereen zich aanpast aan jouw voorkeuren?
Serieuze vraag
felija schreef op 18-08-2024 om 18:21:
[..]
Zoals al eerder gegezegd: mijn kind heeft nooit driftbuien gehad in het openbaar, daar heb ik geluk mee, toch ergert het me mateloos dat ouders die hier wel mee worden geconfronteerd , weggezet worden als overlastgevers als ze niet meteen hun excuses aanbieden, maar druk bezig zijn om hun kind te kalmeren om zo de overlast tot het minimum te beperken.
Wat kortzichtig om te denken dat hier alleen ouders reageren die het zelf aan den lijve hebben ondervonden, waarom denk je dat? Is het zo moeilijk om het je voor te stellen dat je gewoon compassie kunt hebben met ouders die in het openbaar te dealen hebben met een krijsend kind?
Ik heb nergens gezegd dat ik geen compassie heb met de ouders van krijsende kinderen. Wat ik hier lees is dat de methode van eindeloos bezig zijn met het kind niet het gewenste resultaat oplevert het wellicht zinnig is om eens naar een andere manier te kijken. Maar dát is tegen het zere been.
Het gaat ook niet over méteen excuses moeten aanbieden. Wel over je realiseren dat je hinder veroorzaakt, ook al kun je er niet direct iets aan doen.
De reacties over hoe zielig en erg het allemaal wel niet is voor de ouders van het gillende kind komen me gewoon wat overdreven over.
Mischa83 schreef op 18-08-2024 om 18:27:
[..]
Waarom moet je als door een wesp gestoken reageren op leefgeluiden? Waarom zie je jezelf als maat der dingen? Waarom eis je dat iedereen zich aanpast aan jouw voorkeuren?
Serieuze vraag
Dan krijg je een serieus antwoord. Leefgeluiden zijn geluiden die je op de achtergrond hoort. De luide toon die inmiddels gewoon is geworden in de openbare ruimte dringen zodanig mijn leven in, dat ik ongewenst en voortdurend deelgenoot wordt van het leven van anderen.
Ben jij zo’n luid persoon misschien? Van de school: leven en laten leven?
Ali schreef op 18-08-2024 om 18:32:
[..]
Ik heb nergens gezegd dat ik geen compassie heb met de ouders van krijsende kinderen. Wat ik hier lees is dat de methode van eindeloos bezig zijn met het kind niet het gewenste resultaat oplevert het wellicht zinnig is om eens naar een andere manier te kijken. Maar dát is tegen het zere been.Het gaat ook niet over méteen excuses moeten aanbieden. Wel over je realiseren dat je hinder veroorzaakt, ook al kun je er niet direct iets aan doen.
De reacties over hoe zielig en erg het allemaal wel niet is voor de ouders van het gillende kind komen me gewoon wat overdreven over.
Hoe kun je nu denken dat die betreffende ouders zich niet realiseren dat ze hinder veroorzaken? Moeten ze dat specifiek nog aan jou kenbaar maken dmv excuses? Waarom vind je jezelf op zo'n moment zo belangrijk?
LydiaDietz schreef op 18-08-2024 om 18:18:
[..]
Ik ben de eerste om toe te geven dat het heel lastig is om kritiek te krijgen op de opvoeding van mijn kinderen. Ik heb hele rustige, hoor je niet kinderen. Heeft niemand last van. Niet ons verdienste, gewoon rustige en gehoorzame genen. Het zijn geen kinderen die graag met mensen buiten het gezin knuffelen. Krijg ik kritiek op. Ze komen niet makkelijk voor zichzelf op. Krijg ik kritiek op. Ze staan bij de kinderdisco van een afstandje toe te kijken. Krijg ik kritiek op.
Ik ben vast te beschermend, moet meer pushen, harder zijn etc. En hoewel ik vind dat mijn rustige kinderen ook gewoon het recht hebben om gereserveerd te zijn, vind ik het toch elke keer kut om kritiek te krijgen. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die kritiek op hun opvoeding zo van zich af laten glijden.
Dus als je al weet dat het een gevoelig onderwerp is, kan je best rekening houden 😉 met degene die kritiek krijgt en er niet met een gestrekt been ingaan.
Ook ik heb kinderen die niet helemaal in ‘het gangbare’ passen. Ik snap dat echt wel. In dit geval ging het over hinder veroorzaken. En hoe je daarmee omgaat.
Ali schreef op 18-08-2024 om 18:36:
[..]
Dan krijg je een serieus antwoord. Leefgeluiden zijn geluiden die je op de achtergrond hoort. De luide toon die inmiddels gewoon is geworden in de openbare ruimte dringen zodanig mijn leven in, dat ik ongewenst en voortdurend deelgenoot wordt van het leven van anderen.
Ben jij zo’n luid persoon misschien? Van de school: leven en laten leven?
Leuk discussiëren zo, op de persoon spelen.
Wie had het hier dan over 'leven en laten leven'? Dat is me ontgaan.
felija schreef op 18-08-2024 om 18:40:
[..]
Hoe kun je nu denken dat die betreffende ouders zich niet realiseren dat ze hinder veroorzaken? Moeten ze dat specifiek nog aan jou kenbaar maken dmv excuses? Waarom vind je jezelf op zo'n moment zo belangrijk?
Mijn hemel, je snapt het echt niet hè. Je bent echt het schoolvoorbeeld van de Nederlander die helemaal alleen op de wereld is zonder rekenschap te geven en alleen vanuit zichzelf redeneert.
felija schreef op 18-08-2024 om 18:42:
[..]
Leuk discussiëren zo, op de persoon spelen.
Ja, jouw reactie was niet op de persoon bedoel je? Yeah right
Dit lijkt me een leuk draadje om voor te leggen bij middelbare school-leerlingen, bij maatschappijleer ofzo, met als leerdoel over omgangsvormen op het internet en op fora. Met wie ben je het eens, welke posten vind je duidelijk, welke posten zijn onaangenaam, hoe kan je je mening netter formuleren.
Ali schreef op 18-08-2024 om 18:45:
[..]
Mijn hemel, je snapt het echt niet hè. Je bent echt het schoolvoorbeeld van de Nederlander die helemaal alleen op de wereld is zonder rekenschap te geven en alleen vanuit zichzelf redeneert.
Ga je lekker? Lees je wel wat je zelf schrijft? Je schrijft zelf dat die ouders met een krijsende kind zich niet realiseren dat ze overlast veroorzaken. Ik vraag jou dan vervolgens waarom je tot die conclusie komt.
Je toon boordevol aannames en op de man mag je voor je houden, je kent mij niet. Het zou je sieren als je inhoudelijk discussieert.
bieb1963 schreef op 18-08-2024 om 17:50:
[..]
En weet je waar ik nou aan moet denken: aan de tijd dat mijn broer en ik kind en puber waren in de jaren 60 en 70. Een tijd waarin kinderen, i.i.g. buitenshuis, wat meer ‘los’ werden gelaten dan nu. En je wil het echt niet weten wat wij met vrienden, klasgenoten, buurkinderen allemaal uitvraten. Je wil het niet weten…. En weet je wat de grap is: Wij en de meeste van ons kwamen uit best gegoede gezinnen, waar regels, beleefd zijn, prestaties op school, behoorlijk belangrijk gevonden werden. Waar ook een gewoon gezinsleven was. Dus…..
Jij en je broer waren puber in de jaren 60 en 70, die van alles uitvraten.
Wat wil je daarmee zeggen, dat alle pubers in die tijd zo waren? Dat in die tijd alle kinderen wat meer "los" werden gelaten? Of dat er altijd een aantal lastposten zijn, die niet om kunnen gaan met teveel vrijheid?
felija schreef op 18-08-2024 om 18:42:
[..]
Leuk discussiëren zo, op de persoon spelen.
Nou idd, en dan anderen verwijten dat ze aso zijn 🤣
Maar ik ben zeker van team leven en laten leven hoor! Er is helemaal niets mis met andere mensen tolerant en respectvol te benaderen.
felija schreef op 18-08-2024 om 18:44:
Wie had het hier dan over 'leven en laten leven'? Dat is me ontgaan.
Ik zei dit als reactie op iemand die stelde dat Nederlanders geen rekening houden met hun omgeving.
Daarmee bedoelde ik niet dat iedereen maar lekker in elkaars oor gaat lopen brullen, en dat dit dan oké moet zijn, maar dat je soms milder bent tov van de ander en niet direct oordeelt over een ander. Maar ieder respecteert in hoe diegene zijn/haar kind probeert groot te brengen.
