Overlast van kinderen in verhouding tot opvoedingsstijl

LydiaDietz schreef op 18-08-2024 om 20:40:

[..]

Ik zie dit in mijn werk met stagiaires van de PABO ook. We zijn vorig jaar nog geschoold door de hogeschool in hoe om te gaan met deze generatie die voortdurend onderhandeld, de wereld als maakbaar tegemoet ziet, zich snel overvraagd voelt/al snel voelt dat een grens wordt overschreden. De stagiaires die we nu binnenkrijgen zijn echt anders tov 7/8 jaar geleden.

Ik zie alleen niet hoe de voorbeelden die hier worden gegeven zouden leiden tot bovenstaand gedrag. Deze meiden en jongens zijn (schat ik zo in) niet de kinderen die moeite hadden met emotieregulatie en waarbij de ouder rustig bleef praten met kind. Of misschien wel, maar ik betwijfel dat dat nu de reden is dat er een werkmentaliteit van lik me vestje is ontstaan.

Ik zie wel jongeren die nooit eerder iets van een baantje hebben gehad, die al de mooiste reizen hebben gemaakt, die als ik het vergelijk met mijn generatie, vrij verwend zijn opgevoed. Weinig hebben hoeven doen. En de hele wereld ook binnen krijgen via die telefoon. Vaak vooral de mooiere kanten. En dan worden er nu ineens realistische dingen van je verwacht.

Geldt niet voor alle studenten natuurlijk, maar we zien wel een trend en hogescholen zijn hier dus ook mee bezig.

Dat geloof ik best. 
Maar hier (= zorg, hard werken) herken ik het niet. Ik krijg regelmatig stagiaires van 17 a 18 jaar en die verbazen me vaak enorm met hun goede werkhouding. Ik kan ook zeker niet zeggen dat hun werkhouding slechter is in z’n algemeenheid dan die van oudere collega’s. 
Bij mijn kinderen herken ik het ook niet. Ja, thuis gedragen ze zich regelmatig hartstikke verwend, is deels denk ik wel keerzijde van het onbezorgde opgroeien. Dochter vindt dat ze hartstikke veel thuis moet doen, ik vind het een lachertje. Maar ze poetst wel al jaren vanuit thuiszorg bij mensen en dat vindt ze hartstikke leuk en iedereen is super blij met haar. Ik krijg de indruk dat ze dat echt wel goed doet. 
Ik vind mijn kinderen (en hun vrienden) overigens veel weerbaarder dan ik (en mijn vrienden) was (waren) op die leeftijd. Misschien toeval. 

Nicole123 schreef op 18-08-2024 om 23:31:

 Nederlandse jongeren vaker dan Belgische kinderen bij de GGZ lopen omdat ze makkelijker over hun problemen praten en omdat er een minder groot taboe ligt op hulp vragen. En dat Belgische jongeren door dat opkroppen vaker zelfmoord plegen dan Nederlandse. (...) Jammer dat je die post negeert.

Jij geeft een stellig verband en ik vraag me af hoe je dat zo zeker weet.

Ik reageer vanuit >20 jaar onderwijservaring en geef een aantal cijfers uit bronnen, met vervolgens een aantal keren "volgens mij..." en "ik vraag me af of" en "misschien dat...". Dat zijn mijn ideeën over waarschijnlijke verbanden.  

Ik heb helemaal niet de behoefte om als je toch al zo stellig oorzaken en gevolgen weet, het debat aan te gaan. Heb ik ook geen tijd voor momenteel want ik ben met heftige andere dingen bezig. Ik post af en toe wat gedachten en het staat je vrij om dat wel of niet aannemelijk te vinden. Ik verwacht ook niet van anderen dat ze mijn posting helemaal gaan meewegen in wat ze schrijven.

We hebben het over Nederlandse gezinnen toch? Of heb ik de update gemist dat het hier gaat over een ander land?

N.a.v. de topic titel;

Is het ervaren van overlast van kinderen/ jongeren en of dat wel/ niet aan de opvoeding ligt, niet iets van alle tijden?

Mijn vader heeft weleens verteld dat zijn opa/ oma ( dus mijn overgrootouders) toen ze wat ouder werden veel zaken als overlast hebben ervaren terwijl ze zelf 9 kinderen hadden in een kleine flat en toen nergens last van hadden. Ze vonden ook dat hun dochter ( mijn oma) haar kinderen slecht opvoedde want mijn vader en zijn siblings mochten uit gaan en die hippies waren erg brutaal en dat gehang op straat met solexjes dat was schorrie morrie en hadden ze last van. Mijn oma had weer commentaar op mijn vader want plastic speelgoed en tv kijken was slechter dan slecht en ik en mijn neefjes en nichtjes veel te luidruchtig ( lees; in de wijk werden in de eighties speeltuinen aangelegd dus er viel ook meer te doen en je kwam met meer kinderen samen). Toen mijn vader rond de 50 was kon hij ook steeds minder hebben en had ook overal ineens een ik-weet-het-beter houding bij. En wie weet hoe Gingerman en ik over een tijdje zijn.

Vroeger leefden wij op straat.  Ik ben 100% meer rottigheid uitgehaald dan mijn kinderen,  ik was alleen stiekemer. Ik was heus niet braver maar wel beter in niet betrapt worden,  ook omdat ik klappen kreeg als dat wel zo was.  Het heeft me alleen beter leren liegen. Mijn kinderen zijn op het eerste gezicht misschien iets mondiger als ik toen was,  maar zijn ook veel eerlijker.  Dat vind ik een heel belangrijke waarde.  

Even een klein tegengeluid over Nederlandse kinderen. Ik werk in het buitenland in een toeristische attractie en krijg daar te maken met kinderen uit enorm veel verschillende landen. De Nederlandse kinderen zijn misschien wel wat luid maar ook heel enthousiast en best slim! Snel opdrachten begrijpen, out of the box denken, creatieve oplossingen bedenken. En dat vind ik niet alleen, ook mijn niet Nederlandse collega's valt t op. En meestal zitten de ouders er ook best bovenop qua gedrag, maar goed het zal ook niet precies een dwarsdoorsnede vd bevolking zijn die bij ons komt.

Wat leuk, dit tegengeluid! Goed om te horen dat 'wij Nederlanders' in het buitenland niet als alleen maar negatief gezien worden.

Ysenda schreef op 16-08-2024 om 14:25:

[..]

mag het ook een vader zijn die het huishouden doet?

mag wel, is in de praktijk simpelweg veel minder vaak het geval.

dit komt door 100 redenen, waaronder vaders die nog steeds meer werken en moeders die het niet uit handen willen geven

Lieveheersbeest schreef op 16-08-2024 om 14:31:

[..]

Maar dat geldt niet alleen voor de kinderen. Elk jaar staat er tijdens de zomerperiode in minimaal één krant hoe vreselijk Nederlanders ervaren worden als ze op vakantie zijn. Luidruchtig, lomp, onbeleefd...

Het imago van Nederlanders op vakantie (quest.nl)

Waarom herkennen we Nederlanders altijd meteen op vakantie? ‘Praktisch komt op één, stijl op twee’ | Het Parool

Kaas en drop in de koffer, luid en gierig: op vakantie is de Nederlander het meest Nederlander | De Standaard

het klopt ook gewoon. ik zie het iedere zaterdagmiddag weer opnieuw in de duitse grensplaats waar ik woon. 

het wordt overspoeld door nederlanders. en dat is niet erg hoor! het zorgt ervoor dat we zo'n mooi winkelcentrum hebben! wat wel erg is, is dat nederlanders:

- schreeuwen

- overal parkeren als de parkeerplaats vol is. gehandicapten parkeerplaats of gewoon op de straat, mag allemaal!

- schandalig doen tegenover het personeel (he jij! waar ligt dat? om vervolgens nog harder te gaan praten als de medewerker het niet verstaat) 

- hun kinderen overal laten lopen in de winkel ipv de kinderen bij de kar te houden

- boodschappen (vries/koelspul ook) overal wegleggen als ze het toch niet nodig hebben. 

en natuurlijk heb je ook duitsers die zo doen, maar het percentage nederlanders die zich gedraagt alsof ze entree hebben betaald en daarmee alle rechten is schrikbarend. 

Kimdekim schreef op 20-08-2024 om 08:52:

Vroeger leefden wij op straat. Ik ben 100% meer rottigheid uitgehaald dan mijn kinderen, ik was alleen stiekemer. Ik was heus niet braver maar wel beter in niet betrapt worden, ook omdat ik klappen kreeg als dat wel zo was. Het heeft me alleen beter leren liegen. Mijn kinderen zijn op het eerste gezicht misschien iets mondiger als ik toen was, maar zijn ook veel eerlijker. Dat vind ik een heel belangrijke waarde.

Zo ervaar ik het idd ook meer

Broadway schreef op 21-08-2024 om 10:43:

[..]

mag wel, is in de praktijk simpelweg veel minder vaak het geval.

dit komt door 100 redenen, waaronder vaders die nog steeds meer werken en moeders die het niet uit handen willen geven

Ja, en is verder ook totaal niet relevant in deze discussie.