Oudste zoon heeft gebroken met zijn ouders en beinvloed broer en zus
we hebben een gezin met 3 volwassen kinderen 2 zonen van 32 en 38 j en een dochter van 34j allen al jaren uit huis. Moeder heeft sinds een tiental jaren een drankprobleem . Drie jaar geleden heeft de oudste zoon een nieuwe relatie begonnen. 2 jaar geleden is hij nog naar het kerstfeest van 2022 geweest met nieuwjaar is hij niet meer langsgeweest. Enkele maanden later heb ik (vader) hem nog gesproken hij wou niet meer naar huis komen omwille van het drankprobleem van zijn moeder. Woorden zijn er nooit geweest, onze kinderen zijn vrij zelfstandig opgevoed en in alles wat ze onderneemden aangemoedigd, ze hebben mogen studeren wat ze wilden en zolang ze wilden. Toen ze werkten hebben ze niets moeten afgeven zodat ze konden sparen, ze zijn zolang mogen blijven thuis wonen als ze wilden hij is pas op28j leeftijd zelfstandig gaan wonen zijn broer en zus respectievelijk op 26 en 25 j leeftijd. Vrienden en vriendinnetjes werden steeds met open armen ontvangen mochten blijven slapen en meeeten...nooit geen probleem over gemaakt. In de periode voorafgaand aan zijn breuk zijn er in gezinsverband verschillende gesprekken geweest met mijn vrouw maar ze wil het probleem niet inzien. In de zomer volgend op zijn breuk heb ik hem een laatste keer gesproken hij beweerde nog altijd dat de drank aan de oorzaak ligt van de breuk. Begin 2024 erft mijn vrouw een aanzienlijke som geld. Ze wil een schenking doen aan de kinderen en stuurt ze alle drie een mailtje. Via onze dochter laat hij weten dat de schenking voor hem niet hoeft en dat hij het als omkoperij ervaart hij weet ook onze dochter zo ver te krijgen dat ze resoluut de schenking weigert. Om onenigheid te vermijden hebben we dan maar besloten om van de schenking af te zien voor de jongste zoon. De relatie tussen onze dochter en mijn vrouw is ook redelijk koel geworden en beperkt zich tot het hoogst noodzakelijke. Een maand geleden heeft de oudste via zijn broer de sleutel die hij nog steeds in bezit had teruggegeven een gebaar dat ik ervaar als een definitieve breuk. Berichtjes met kerst, nieuwjaar, verjaardag of moederdag stuurt hij niet meer naar zijn moeder. Op mijn verjaardags- kerst- en nieuwjaarswensen aan hem heeft hij nog kort geantwoord. Mijn verjaardag was hij ook niet vergeten met een what's app berichtje maar een vaderdag kon er niet meer af. Binnenkort is het zijn verjaardag ik zal hem zeker mijn wensen doorsturen evenals voor kerst en nieuwjaar. Hoe is het mogelijk om je ouders allebei zo te laten vallen zonder dat er woorden gevallen zijn zonder ruzie zonder dat er aanleiding toe is behalve het drankprobleem van zijn moeder. Facebook berichten van ons worden nooit door hem geliked terwijl de berichten van zijn schoonouders steevast altijd een like van hem krijgen. Ik ben er gewoon kapot van, ligt zijn nieuwe vriendin aan de basis van alles of is het zijn eigen beslissing.Hoe kan je je moeder zo laten vallen zonder dat ze je ooit een strobreedte in de weg gelegd heeft, hoe kan je een schenking van je eigen ouders weigeren en je broer en zuster proberen in je verhaal mee te trekken. En toch moest hij morgen voor de deur staan we zouden hem allebei met open armen ontvangen.
het is afschuwelijk om een dierbare zichzelf de vernieling in te zien helpen, ik zie het nu bij mijn broer, liters wodka gaan er elke dag in en het maakt me zo intens verdrietig en ik kan niets doen. Boos worden, negeren, chanteren, geen geld geven, advies geven, uitschelden, niets helpt. Jezelf gewoon laveloos drinken is niet normaal. Ze is verslaafd. Het hele punt is om die eerste te laten staan. Daar ligt de start. Dus gooi haar maar in een kliniek. Ik heb zelf ook een aantal keer in de kliniek gezeten voor alcohol en de truc is die troep nooit meer aan te raken. Je gevoelens aangaan en andere methoden vinden je de dag door te slepen.
" Dus gooi haar maar in een kliniek". Het kan zijn dat ik iets heb gemist, maar meestal is het zo dat als je iemand in een kliniek gooit en die persoon heeft zelf geen hulpvraag, hij/zij er net zo hard weer wordt uitgegooid.
Tenzij er sprake is van een zorgmachtiging oid, maar die heb je zomaar niet.
Temet schreef op 03-12-2024 om 10:14:
" Dus gooi haar maar in een kliniek". Het kan zijn dat ik iets heb gemist, maar meestal is het zo dat als je iemand in een kliniek gooit en die persoon heeft zelf geen hulpvraag, hij/zij er net zo hard weer wordt uitgegooid.
Tenzij er sprake is van een zorgmachtiging oid, maar die heb je zomaar niet.
Ja bij wijze van door middel van haar onder druk te zetten als man en als kinderen. Maar dan moet je dus wel sterk voor in je schoenen staan. Heel vaak wil een verslaafde zelf niet omdat hij verslaafd is. Die kan niet helder nadenken. De verslaving heerst.
Eigenlijk bent u de sleutelfiguur Patrik die nu eens in zijn kracht moet gaan staan om de familieverhoudingen te herstellen. Nu neigt u sterk naar co addict gedrag. Ga daar over lezen. Ga luisteren naar de kinderen en durf ook eens hun gelijk binnen te laten komen. Stel grenzen tov uw vrouw: geen alcohol meer in huis.
Heeft de vriendin van je zoon miss een familielid of ouder met een drankprobleem en stookt zij hem op?
Wellicht is er overigens wel invloed van schoondochter. Als schoondochter van schoonouder die ook altijd te veel dronk wanneer we voor de gezelligheid samen waren, kan ik vertellen dat ik mijn partner ook heb laten weten dat ik het niet prettig vond. Hij was er inmiddels aan gewend, maar ik vond het ontzettend naar om te zien. Hoe verder de avond vorderde hoe meer het zichtbaar werd, er kon geen normaal gesprek meer gevoerd worden, glazen vielen kapot en waggelend ging schoonouder uiteindelijk naar boven.
Mijn partner heeft gelukkig niet gebroken met schoonouder, maar ik denk wel dat de gesprekken die wij er over voerden ervoor zorgden dat hij het minder normaal ging vinden en er vaker wat van zei.
Dus ja zijn relatie met vriendin kan van invloed zijn. Hij komt nu ook in een ander gezin terecht en ziet dat het ook anders kan. Ook ik denk dat het jullie zou helpen als je open staat voor wat hij wil zeggen. Luister naar hem, wuif het niet weg, maar laat zien dat je het begrijpt. Voor jou is het wellicht ook moeilijk, misschien kun je wat aan elkaar hebben, dan kun je je vrouw nog steeds steunen en kan je zoon jou misschien steunen.
Nyx schreef op 03-12-2024 om 10:35:
Wellicht is er overigens wel invloed van schoondochter. Als schoondochter van schoonouder die ook altijd te veel dronk wanneer we voor de gezelligheid samen waren, kan ik vertellen dat ik mijn partner ook heb laten weten dat ik het niet prettig vond. Hij was er inmiddels aan gewend, maar ik vond het ontzettend naar om te zien. Hoe verder de avond vorderde hoe meer het zichtbaar werd, er kon geen normaal gesprek meer gevoerd worden, glazen vielen kapot en waggelend ging schoonouder uiteindelijk naar boven.
Mijn partner heeft gelukkig niet gebroken met schoonouder, maar ik denk wel dat de gesprekken die wij er over voerden ervoor zorgden dat hij het minder normaal ging vinden en er vaker wat van zei.
Dus ja zijn relatie met vriendin kan van invloed zijn. Hij komt nu ook in een ander gezin terecht en ziet dat het ook anders kan. Ook ik denk dat het jullie zou helpen als je open staat voor wat hij wil zeggen. Luister naar hem, wuif het niet weg, maar laat zien dat je het begrijpt. Voor jou is het wellicht ook moeilijk, misschien kun je wat aan elkaar hebben, dan kun je je vrouw nog steeds steunen en kan je zoon jou misschien steunen.
De zoon is 38, was dus 28 toen het probleem begon. Hoeveel kan hij er nou helemaal van meegekregen hebben?
Dus jouw zoon heeft divere malen met zijn moeder om de tafel gezeten, maar zij wil het probleem niet inzien?
Wat heftig voor je zoon en je andere kinderen dat ze een verslaafde moeder hebben die ontkent dat er een probleem is en een vader die zijn vrouw steunt en zijn kinderen laat vallen, als ze problemen blijken te hebben met hun alcoholistische moeder.
Waar is je empathie richting je kinderen?
Patrik schreef op 03-12-2024 om 01:49:
beste sandra, ik weet niet hoe oud u bent maar het kind in kwestie is een volwassen man van 38 jaar oud die ga je toch niet meer pamperen zeker!
En waarom pamper je je alcoholverslaafde volwassen vrouw dan wél?
Patrik schreef op 03-12-2024 om 08:56:
[..]
Het alcoholprobleem is het gevolg van 5 hersentromboses in de frontale hersenkwab dit is niet waar het verslavingscentrum ligt maar waar de persoonlijkheid van iemand ligt ook de remmingen in spe is ze niet verslaafd maar eens ze drinkt kan ze niet stoppen met drinken. Het feit dat ze medisch ongeschikt werdt verklaard om nog te werken heeft haar in een depressie gestort met alle gevolgen van dien. En ja ik steun mijn vrouw en probeer haar te beschermen tegen zich zelf ik zie ze niet als een alcoholverslaafde maar als een ziek iemand. De kinderen waren trouwens al de deur uit toen het probleem zich voordeed. En nee we hebben geen kleinkinderen daar is het hem ook niet om te doen
Ach vent word wakker!! Hou op met alles recht lullen wat krom is en je als een zak hooi achter een alcoholist te verschuilen alleen omdat het je vrouw is. Daar helpt je haar niet mee, in tegendeel haar verslaving wordt door jou gevoed.
Het probleem is geen gevolg van hersentromboses, het is het gevolg van constant met je handen naar de fles grijpen!
Ik snap je zoon wel en ik snap je andere kinderen niet, ik was ook heel hard weg gelopen bij een alcoholist en de vent die doet of het normaal is en die niet in willen zien hoe kapot alles gemaakt wordt hierdoor. Haal dat hoofd uit het zand man! Kijk eens naar jullie aandeel ipv zielig te doen omdat je zoon geen contact wil.
Oh en een verslaving kan idd een ziekte zijn, maar stap 1 is toch wel inzien dat madam een alcoholist is en geen zielige zieke oude vrouw.
Het leven met een ouder die alcoholist is is zwaar en moeilijk en blijft altijd bij je en heeft gevolgen voor je als kind, volwassen kind of niet. Ik weet dat uit ervaringen in de mijn omgeving.
Je zoon heeft zijn beslissing echt niet zomaar gemaakt. Ik denk dat je geluk hebt dat hij niet jouw ook heeft geblokkeerd en nog antwoord geeft op appjes.
Nick90 schreef op 03-12-2024 om 10:37:
[..]
De zoon is 38, was dus 28 toen het probleem begon. Hoeveel kan hij er nou helemaal van meegekregen hebben?
Want als je het huis uit bent dan let je niet meer op hoe het met je ouders gaat?
Ik heb gebroken met mijn ouders en ze begrijpen daar ook helemaal niks van. Hier geen alcohol probleem.
Dat is het lastige, ze begrijpen het niet. En iedereen die hen gelooft begrijpt het niet.
Ik begrijp het zelf wel, en inmiddels ken ik lotgenoten die vergelijkbare ervaringen hebben.
Mijn ouders hebben gewoonweg niet de empathie om het te begrijpen. Het is allemaal mijn schuld en ik ben niet goed in mijn hoofd (zoals zij tegen iedereen vertellen).
Ik kan me voorstellen dat het bij jullie ook zo speelt.
Ik heb ruim 40 jaar keihard mijn best gedaan om wel een fijne band met mijn ouders te hebben, maar ik ging daar zelf aan kapot. Dus breken was echt om mezelf te beschermen. Als zij niet inzien wat ze verkeerd hebben gedaan gaan ze het niet begrijpen.
Kijk in je hart en probeer je in te leven in je kinderen. Als ik het zo lees is er denk ik meer gaande dan alleen het alcoholprobleem van je vrouw. Probeer eens echt te luisteren naar je kind. Zonder oordeel.
Als je dat kunt dan zou het misschien beter kunnen worden.
Nick90 schreef op 03-12-2024 om 10:37:
[..]
De zoon is 38, was dus 28 toen het probleem begon. Hoeveel kan hij er nou helemaal van meegekregen hebben?
Iemand met een beetje ene band met zijn ouders krijgt er echt genoeg van mee hoor.
Patrik schreef op 03-12-2024 om 08:56:
[..]
Het alcoholprobleem is het gevolg van 5 hersentromboses in de frontale hersenkwab dit is niet waar het verslavingscentrum ligt maar waar de persoonlijkheid van iemand ligt ook de remmingen in spe is ze niet verslaafd maar eens ze drinkt kan ze niet stoppen met drinken. Het feit dat ze medisch ongeschikt werdt verklaard om nog te werken heeft haar in een depressie gestort met alle gevolgen van dien. En ja ik steun mijn vrouw en probeer haar te beschermen tegen zich zelf ik zie ze niet als een alcoholverslaafde maar als een ziek iemand. De kinderen waren trouwens al de deur uit toen het probleem zich voordeed. En nee we hebben geen kleinkinderen daar is het hem ook niet om te doen
Maar is hun moeder dan niet heel erg veranderd in haar persoonlijkheid door haar hersenaandoening?
Ik had eens op tv een moeder gezien die een hersenbloeding had gehad en waarvan haar persoonlijkheid was veranderd van een warme lieve vriendelijke vrouw, naar een vrouw die boos was, kwaad op alles en iedereen uitschol.
Is zoiets bij jou vrouw ook aan de hand? Dat haar gedrag is veranderd?
Want je leest wel eens dat gedrag kan veranderen na zoiets, maar het zien op tv wat daarmee bedoeld wordt....ik vond het schokkend.
Mensen veranderen na 5 herseninfarcten. Jullie kinderen zien eerst hun moeder veranderen en daarna is ze een alcoholist wat ook nog een gefaciliteerd wordt door partner/vader. Vergeet niet dat het hele beeld dat ze hebben gehad over hun ouders volledig weggeslagen is door dit. Jij noemt het geen verslaving maar een drankprobleem, het is een verslaving, anders kan ze het wel laten staan en een glaasje ranja nemen. Het is alleen geen excuus voor jou om hen "te laten gaan" onder het mom van drankprobleem. Wat je misschien ook over het hoofd ziet, alcohol tast haar hersenen nog meer aan, en geeft een hoger risico op een volgend infarct, dan ze al zijn door de infarcten. Met wat pech eindigt ze met Korsakov.
Wat vind je vrouw eigenlijk van de huidige situatie met de kinderen?
