Ouderverstoting: Iets aan te doen?

Fruitijsje schreef op 24-02-2022 om 16:05:

Als het gaat om zoiets als ouderverstoting is mijn ervaring dat de groep die het hardst roept dat het onzin is en dat het ligt aan de ouder die verstoten is, juist degenen zijn die zich schuldig maken aan deze vorm van mishandeling. Daarbij zeg ik niet dat iedereen van die groep het doet, maar wel veel.

Wat een onzin. Ik denk eerder dat de groep mensen die roept dat er ook gegronde redenen kunnen zijn voor ouderverstoting mensen zijn die zich goed kunnen voorstellen dat je er voor kiest je ouder(s) niet meer te willen zien. Waarschijnlijk omdat ze zelf niet zo'n goede relatie, of nare ervaringen hebben opgedaan als kind, met een ouder.

Granny71 schreef op 24-02-2022 om 18:50:

[..]

Ja want ik wilde mijn kinderen niet dwingen om tijd door te brengen met mensen waarbij ze zich niet veilig en gewenst voelde. Waarbij mijn kinderen ten dienst stonden aan haar kind en waarbij vader alles wat stief besloot wel prima vond.

Als ik ze daartoe zou hebben gedwongen zouden ze zich bij mij ook niet meer veilig gevoeld hebben.

Wat is dan "de onveiligheid" waar het over gaat? Uw ex slaat de kinderen? Uw ex misbruikt uw kinderen sexueel? Uw ex gebruikt continue drugs? Uw ex laat het huishouden over aan een kind van 12 of jonger? Uw ex heeft geen dak boven zijn hoofd?

Biscuitje schreef op 24-02-2022 om 23:07:

[..]

Wat een onzin. Ik denk eerder dat de groep mensen die roept dat er ook gegronde redenen kunnen zijn voor ouderverstoting mensen zijn die zich goed kunnen voorstellen dat je er voor kiest je ouder(s) niet meer te willen zien. Waarschijnlijk omdat ze zelf niet zo'n goede relatie, of nare ervaringen hebben opgedaan als kind, met een ouder.

De psychisch medische wetenschap verteld anders.
AB-PA doet zich alleen voor als een kind middels narcistische / borderline invloeden van door een ouder, de, binnen het normale spectrum beschikbare, liefhebbende en opvoedende ouder, verstoot.

En wetenschap is een heel duidelijk begrip: Bewijsbaar, herhaalbaar, toetsbaar, door de wetenschapper zelf en door zijn collega's.

Dat u de term "waarschijnlijk" gebruikt zegt genoeg. U doet aannames. De wetenschap doet dat niet. Er zijn ook mensen die zeggen dat er waarschijnlijk nooit iemand op de maan is geweest.... en toch is het zo. Assumptions are the mother of all fuck-ups... En in deze zijn met name de kinderen het slachtoffer.

Mensen die zó aan hun eigen conclusies blijven hangen zijn zelf vaak erg bang dat dat, wat de wetenschap naar voren brengt, wel eens heel erg waar zou kunnen zijn en gaan er álles aan doen om het te ontkennen...... Laatst nog... Ene "Trump" die er maar niet aan wil dat hij de Amerikaanse Presidentsverkiezingen verloren heeft. Hij heeft er zelfs het woord "waarschijnlijk" voor laten vallen....... Narcissistic grandiosity: "Ik ben zo fantastisch, ik kan nooit verloren hebben" terwijl het eigenlijk een heel zielig mannetje is.

Valeria schreef op 25-02-2022 om 07:33:

[..]

Yep. Ik heb er voor gekozen mijn vader niet meer te zien. Dat heeft hij zelf voor elkaar gekregen.

Overigens deed hij er naar de buitenwereld niet eerlijk over, zo hebben wij eens via-via te horen gekregen.

Wat heeft je vader JOUW dan aangedaan?

Sorry Valeria, ik denk dat er een hele grote kans is dat jij nog in de narcistische beïnvloeding leeft. En hoe meer je het ontkent, hoe meer ik het geloof dat dit daadwerkelijk het geval is. Ik lees in jouw berichten een persoon die strijd als ingezette pion door diens ouder. En jij, Valeria, jij lijkt de pion te zijn. Jij lijkt het kannonenvoer te zijn.

Mijn kinderen lijken precies hetzelfde te vinden van mij. Wellicht was "hij" eerlijk en heeft "via-via" het verhaal behoorlijk op zijn kant gezet..... "via-via" kent vele verbuigingen van een waar verhaal. Naar jou.... en naar mijn kinderen....

ja joh ik ben onder invloed van narcistische invloeden.....o wacht inderdaad dat zou mijn moeder kunnen zijn en ja zij bepaald anders gaat het niet door. Helaas pindakaas maar ik gun mijn kind een grootvader ook al is die inmiddels dementerende. Overigens kan ik niet uitsluiten dat de dementie wordt versneld / verergerd door het huwelijk met mijn moeder ze laat immers geen enkel individueel contact toe en als meneer al individueel contact heeft wordt dat snel weggekaapt en overgenomen. 

Decembermamma schreef op 25-02-2022 om 07:49:

ja joh ik ben onder invloed van narcistische invloeden.....

Ehhhhhh.. je reageert op een door jezelf gefabriceerde aantijging. Niemand geeft hierover iets gezegd aan jouw adres, niemand tijgt jou dit aan..... het werd toch echt over iemand anders aangegeven...... Beetje vreemd, vind je niet? Zelfde persoon onder twee namen/accounts?

Decembermamma schreef op 25-02-2022 om 08:44:

[..]

Nee want jouw antwoord dat jij gaf is een antwoord die je aan iedereen zou geven omdat je je niet kan voorstellen dat de verstoten ouder er zelf de oorzaak van is.

Ja Vadervdz: beantwoord eens deze vraag: kan jij je voorstellen dat een volwassen kind zijn of haar ouder niet meer wil zien? En door welke redenen zou dat dan veroorzaakt kunnen zijn?

hoe dan @vader_van_drie_zonen? Moeders zijn blijkbaar enablers maar hoe wil jij een niet mee werkende tiener dwingen? Natuurlijk kan je ala ex partner zeggen dat het moet maar als ze niet willen of gaan houdt het toch op? Moet je dan je kind in en uit de auto sleuren? Hem daarna de deur door duwen en de deur op slot draaien? 

@Boomklever wat zou je doen als die onwilliger tiener niet naar school wil?

Bij zo'n onwillige tiener eerst zaak om te kijken naar het waarom en je eigen aandaal als ouder daarin. Juist door de stelling: ik kan de tiener moeilijk dwingen blijkt al dat er alleen gekeken wordt naar wat vader (in dit geval) allemaal fout doet. Wat is het aandeel van moeder? Heeft moeder dan wel werkelijk goed gekeken naar haar aandeel, die dingen die zij wellicht niet goed doet, dingen die zij zou moeten doen en niet doet?

Lexus schreef op 25-02-2022 om 09:07:

[..]

Ja Vadervdz: beantwoord eens deze vraag: kan jij je voorstellen dat een volwassen kind zijn of haar ouder niet meer wil zien? En door welke redenen zou dat dan veroorzaakt kunnen zijn?

Wat overduidelijk blijkt is dat mensen uitvluchten uit de discussie lijken te zoeken. Er worden allerlei randverschijnselen naar voren gegooit die ogenschijnlijk een zijdelingse relatie zouden kunnen hebben met de gedragstoornis AB-PA bij onvolwassenen, om de feiten maar te willen ontkennen.

Mijn focus is AB-PA, de gedragstoornis van het onvolwassen, opgroeiende kind, die voor een gezonde vorming beide ouders in diens leven nodig heeft.

Vadervandriezonen

`` Ene "Trump" die er maar niet aan wil dat hij de Amerikaanse Presidentsverkiezingen verloren heeft. Hij heeft er zelfs het woord "waarschijnlijk" voor laten vallen....... Narcissistic grandiosity: "Ik ben zo fantastisch, ik kan nooit verloren hebben" terwijl het eigenlijk een heel zielig mannetje is.`

Hetzelfde kan natuurlijk gezegd worden over een vader die niet kan innemen dat zijn volwassen kinderen eenvoudigweg geen zin hebben hem te zien en niet kan verkroppen dat hij de verliezende partij is. Of die als een volwassen kind op een forum zegt dat haar vader het er zelf naar gemaakt heeft, haar wegzet als kanonnenvlees en onder een narcistische invloed. Dat valideert niet bepaald haar eigen keuzevrijheid en dat zo framen is op zich narcistische retoriek. 

Je komt met zogenaamd wetenschappelijk bewijs. Maar er zal ook allerhande wetenschappelijk bewijs zijn dat hele andere visies op de kwestie laat zien. 
 De realiteit is dat mensen op een forum geen zin hebben om noch in jouw wetenschappelijke artikelen noch in artikelen die iets anders beweren te gaan wroeten. 

Het is ook een tunnel visie achtige benadering om daar maar op te blijven hameren. Ook al is het helemaal waar en heb je het gelijk aan je kant: het is geen handige  manier van communiceren, mensen haken er op af of (erger voor jou) gaan denken `ja als je zo ook met je ex en kinderen communiceert, kan ik me er wel iets bij voorstellen dat ze een beetje afhaken´ . 

Met andere woorden: al dat gelijkhebberige ´maar de wetenschap bewijst het´ doet je zaak geen goed. Ook al heb je gelijk, het werkt niet als je doel is mensen mee te laten denken over je situatie. 

Laat onverlet dat je pijn zal hebben dat je je kinderen niet ziet. En dat  is oprecht rot voor je.

Vader_van_drie_zonen schreef op 25-02-2022 om 09:50:

[..]

Wat overduidelijk blijkt is dat mensen uitvluchten uit de discussie lijken te zoeken. Er worden allerlei randverschijnselen naar voren gegooit die ogenschijnlijk een zijdelingse relatie zouden kunnen hebben met de gedragstoornis AB-PA bij onvolwassenen, om de feiten maar te willen ontkennen.

Mijn focus is AB-PA, de gedragstoornis van het onvolwassen, opgroeiende kind, die voor een gezonde vorming beide ouders in diens leven nodig heeft.

Je haalt een paar dingen door elkaar. Jij mag gerust een focus hebben maar je kunt niet afdwingen dat andere mensen dezelfde focus hebben. Dat dan ‘uitvluchten zoeken’ is vijandig. 

Als je met een bredere blik kijkt, kun je zien dat er geen eenduidige uitspraak te doen is over ‘wie is de oorzaak’ als een kind het contact met een ouder verbreekt. Je suggestie dat de moeder per definitie de enabler is als een kind niet naar vader wil, schiet me behoorlijk in het verkeerde keelgat. Een puberkind heeft zo zijn eigen worstelingen. En nee, ook voor school sleur je ze niet uit bed en in de auto. Ik zou willen dat ik als ouder zoveel invloed op mijn kind had als jij schijnt te denken dat mogelijk is. Je lijkt je eigen situatie op alles te projecteren wat hier naar voren wordt gebracht. Het versterkt je positie niet als je iedereen tot je vijand maakt. Als deze emoties ook in het contact met je kinderen de overhand nemen, wordt het niet gemakkelijker voor je kinderen om zich op een fijne manier tot jou te verhouden. 

De narcistische en borderlinerige krachten kunnen bij één of meerdere spelers in de dynamiek zitten: zowel bij de verzorgende ouder als bij de verstoten ouder als bij het kind; de puberteit is voor sommigen op zichzelf al een soort tijdelijke borderline-light-aanval. Als er stevige druk komt in relaties, gaat iedereen meer of minder disfunctioneren. Zo simpel als jij de zaken voorstelt, is het dus maar zelden. Los van of het klopt dat in jouw geval de andere ouder daadwerkelijk je kinderen van je aan het vervreemden is. Dat neem ik gewoon van je aan, dat dat zo is. 

Boomklever schreef op 25-02-2022 om 09:08:

hoe dan @vader_van_drie_zonen? Moeders zijn blijkbaar enablers maar hoe wil jij een niet mee werkende tiener dwingen? Natuurlijk kan je ala ex partner zeggen dat het moet maar als ze niet willen of gaan houdt het toch op? Moet je dan je kind in en uit de auto sleuren? Hem daarna de deur door duwen en de deur op slot draaien?

Allereerst: Het is niet "moeders" of "vaders" voor mij... het is ouders... vaders en moeders kunnen net zo zeer een slachtoffer als een dader zijn.

Quote: "Natuurlijk kan ja ala ex partner zeggen dat het moet". Allereerst ja inderdaad, onafhankelijk van ex partner of niet, ALS DEZE OUDER DE KINDEREN (ONVOLWASSEN EN OPGROEIEND, INCL TIENER) VOOROP STELT, DAN ZAL DEZE OUDER INDERDAAD HET KIND ERTOE ZETTEN NAAR DIE EX PARTNER TE GAAN! Het is namelijk uitermate belangrijk om BEIDE ouders in het leven te hebben om een volwaardig zelfbeeld te krijgen en binnen onze maatschappelijke structuren goed te functioneren.

Omdat hier de frase: "ala ex partner" zó expliciet is toegevoegd, wordt door jou de nadruk gelegd op: "mijn ex partner zegt dat iets moet.... dan moet ik dat dus niet doen, want mijn expartner is slecht/vijand/verwerpelijk. Ik ben immers in de strijd tegen mijn ex partner". 

Dit is dus een strijd tussen deze ouder en die ex-partner, die door deze ouder gevoerd wordt.. niet door die ex partner. En deze ouder ZET DUS DE KINDEREN IN ALS PION IN DIE STRIJD. "Waar twee vechten hebben twee schuld" is hiermee dus ook duidelijk onwaar.

Toen ik nog wél contact had met mijn kinderen na mijn scheiding heb ik inderdaad mijn kinderen meermaals moeten aangeven en ertoe moeten zetten dat ze gewoon naar hun moeder gaan, ondanks dat ze toen aangaven niet te willen.

Als je de onvolwassen, opgroeiede kinderen (incl tieners) zonder het een keuze te maken er gewoon toe aanzet naar hun andere ouder te gaan, dan is er geen sprake van de generatieoverschrijdende coalitie (die per definitie ongepast is bij een onvolwassen opgroeiend kind), je gaat er niet in mee, je smeedt de coalitie niet. Want alleen de ouder kan die coalitie vormen.

De vraag is dan eigenlijk:
Wil jij als ouder zelf wel ECHT dat het kind naar de andere ouder gaat? Ben je er daadwerkelijk ongerust over, over hoe je dat dan moet regelen, of vind je het eigenlijk wel een streling van je ego en lach je stiekum in je vuistje en denk je "zie je wel, ik wist het wel, ik ben gewoon "de betere ouder"... het is logisch dat ik bij mijn expartner ben weggegaan en het is ook beter voor de kinderen.. zij willen mijn expartner niet eens zien....... mijn kind wil alleen maar bij mij zijn" en geef je dan (eigenlijk maar uitermate makkelijk en gewillig) de "strijd"/discussie met het kind op omdat het eigenlijk wel een lekker gevoel geeft?

Als ik mijzelf oprecht zorgen zou maken, zou ik niet deze discussie hier volgen en voeden, maar met mijn onvolwassen, opgroeiede kind (dus ook tiener) bij een psycholoog zitten om eens duidelijk te krijgen waarom mijn onvolwassen, opgroeiede kind (dus ook tiener) niet naar diens andere ouder wil, ondanks dat ik dat kind er toe zet.

Het eerlijke antwoord hierop kun jij alleen aan jezelf geven, al zijn psychologen, getraind op het signaleren van AB-PA, in staat dat eerlijke antwoord van jou te krijgen.

Het onvolwassen opgroeiende kind (dus ook een tiener) zal naar diens ouders kijken en uitvogelen wat het antwoord is, dat de ouder wil horen. Daarin is niet zozeer het gesproken woord maar de lichaamstaal en intonatie VEEL belangrijker. Daar zal een onvolwassen opgroeiend kind (dus ook een tiener) in mee gaan. Als een kind diens reactie niet synchroon heeft met dat wat de ouder aangeeft, zal het kind dat gaan aanpassen, ondanks dat dit innerlijke strijd geeft in het kind. "Dan ben ik in ieder geval veilig bij de ouder waar ik nu mijn tijd door moet brengen"

Als het de gewoonte is dat, ondanks je als onvolwassen, opgroeiend kind (dus ook een tiener) misschien niet wil, dit kind toch gewoon naar de andere ouder dient te gaan en gaat, dan zal een kind, ook een tiener, daar uiteindelijk, en misschien in beginsel mokkend, in mee gaan. "Kom op, geen gezeur, je gaat gewoon naar je moeder/vader. Ga het leuk maken daar! Je weet dat je moeder/vader dit-of-dat leuk vindt! Ga je dat doen! Wordt vast leuk dan..".

Het is ook het verstandigste om je kind dan te BRENGEN en niet te halen. Als jij als ouder je kind brengt, dan geef je ongesproken aan: "ik ben er voor dat jij je tijd met jouw vader / moeder door gaat brengen". Het kind zal gaan synchroniseren met jouw signaal..... en dat is schadelijk als jouw signaal aangeeft:"ik wil niet dat je bij de andere ouder bent"....