Ouderverstoting: Iets aan te doen?
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met ouderverstoting door een kind na de scheiding? Kwam de relatie met je kind ooit nog goed?
In mijn directe omgeving lijkt sprake van een vorm van ouderverstoting vandaar dat we zoeken naar ervaringen.
Granny71 schreef op 25-02-2022 om 16:48:
[..]
Door constant dezelfde dr google te gebruiken als argument maak je je zaak alleen maar zwakker.
Door pertinent andere meningen af te doen met overdrijvingen maak je je zaak alleen maar zwakker.
Door je hoogdravende taal maak je je zaak alleen maar zwakker.
Open alsjeblieft een eigen topic ipv deze te kapen, al vermoed ik dat het niet echt storm zal lopen daar.
Je moet je heel naar gevoeld hebben als de mening, die je uit, niet overeenstemt met de feiten die uit wetenschap komen en het jou allemaal boven de pet gaat. Toch heel vervelend en lastig. Daar kan ik wel begrip voor hebben en neem het jou persoonlijk niet kwalijk. Ik denk dat je wel begrijpt dat ik er zelf voor kies wel voor de feiten te volgen.
Omtrent het laatste wat je zegt, ik geloof dat er daarmee meer gezegd dan gekeken is.... Ook daarin snap ik dat je niet alles kunt volgen... Ik heb er begrip voor.
Vader_van_drie_zonen schreef op 28-02-2022 om 07:22:
[..]
Je moet je heel naar gevoeld hebben als de mening, die je uit, niet overeenstemt met de feiten die uit wetenschap komen en het jou allemaal boven de pet gaat. Toch heel vervelend en lastig. Daar kan ik wel begrip voor hebben en neem het jou persoonlijk niet kwalijk. Ik denk dat je wel begrijpt dat ik er zelf voor kies wel voor de feiten te volgen.
Omtrent het laatste wat je zegt, ik geloof dat er daarmee meer gezegd dan gekeken is.... Ook daarin snap ik dat je niet alles kunt volgen... Ik heb er begrip voor.
Nogmaals: als jij zo naar je kinderen en je ex communiceert, kan ik snappen dat ze afhaken.
Vader_van_drie_zonen schreef op 28-02-2022 om 07:22:
[..]
Je moet je heel naar gevoeld hebben als de mening, die je uit, niet overeenstemt met de feiten die uit wetenschap komen en het jou allemaal boven de pet gaat.
Engeltje, het enige wat ik uit ervaring kan zeggen. De kans is redelijk aanwezig dat vader ook bij de jongste van 14 een keer door de mand valt. Als het echt zo is dat beïnvloeding voor vader de enige/voornaamste reden is voor het niet wensen van contact door de jongste, vallen bij henm op moment dat de jongste wat ouder wordt zaken op zijn plaats. En zal hij zijn vader naar zijn eigen, onbeÏnvloedde, normen en waarden gaan beoordelen. Er van uitgaande dat kinderen enerzijds in de basis oneindig loyaal zijn aan beide ouders én het puberbrein redelijk makkelijk te beïnvloeden is, zal hij op wat latere leeftijd zijn eigen afweging maken. En zijn eigen vragen gaan stellen. In de roerige puberjaren is dat, als de vader (in dit geval) het beetje slim aanpakt nog te lastig voor de puber om manipulatie te doorzien.
Zo ging dat in de situatie zoals ik die van nabij meemaak. Kinderen die in hun puberjaren naar hun vader bleven gaan, veel behoefte hebben aan echt contact met hun vader, maar keer op keer op diverse manieren teleurgesteld werden. Bij alle 3 de kinderen was de maat op geen gegeven moment vol en hebben ze één voor één het contact met hun vader verbroken. Voor dat moment zat zeker 4, 5 jaar van niet meer willen maar toch blijven proberen, want ze wilden allemaal heel graag een vader, alleen niet de vader zoals ze die hadden. Waar vader enkel op praktische zaken bleef wijzen, en niets deed met de pogingen van zijn kinderen om uit te leggen wat hun gevoel was over hun relatie met hem. Het lag niet aan hem, ze hoefden enkel te gehoorzamen, voor de rest was geen aandacht. Moeder bleef stimuleren om naar vader te gaan, tot het moment dat zij zelf moest constateren dat contact met vader de psychische schade bij de kinderen steeds verder liet oplopen. Toen stelde moeder een time-out van aantal maanden voor, wat uiteindelijk het totaal verbreken van contact werd. Ook omdat vader tijdens de time-out totaal voorbij ging aan wensen van de kinderen en overal opdook waar zij waren, zodat de kinderen eindigde met angststoornissen en niets meer durfden. Maar dat was maar aanstellerij, volgens vader.
Vader schermt overal met ouderverstoting door moeder, heeft nul inzage in zijn eigen gedrag. Maar daar hadden de kinderen geen boodschap aan, die hebben na jaren van twijfel de moed gevonden voor zichzelf te kiezen. Ik begrijp heel goed dat de moeder in het verhaal de kinderen, die hun besluit weloverwogen en niet over één nacht ijs hebben genomen, niet meer ging dwingen/overhalen om alsnog contact te hebben. Dus als je het omdraait, als je kinderen daadwerkelijk gemanipuleerd en/of omgekocht worden om geen contact met je te willen, zullen zij op enig moment gaan nadenken en beseffen dat er meer speelt. Ik hoop het voor je.
Vader_van_drie_zonen schreef op 28-02-2022 om 07:22:
[..]
Je moet je heel naar gevoeld hebben als de mening, die je uit, niet overeenstemt met de feiten die uit wetenschap komen en het jou allemaal boven de pet gaat. Toch heel vervelend en lastig. Daar kan ik wel begrip voor hebben en neem het jou persoonlijk niet kwalijk. Ik denk dat je wel begrijpt dat ik er zelf voor kies wel voor de feiten te volgen.
Omtrent het laatste wat je zegt, ik geloof dat er daarmee meer gezegd dan gekeken is.... Ook daarin snap ik dat je niet alles kunt volgen... Ik heb er begrip voor.
Ik heb vandaag dit hele topic gelezen. Jij bent echt een rare kwibus en een betweter. En als er iets is wat pubers slecht trekken, dan zijn het rare kwibus-ouders.
Je manier van communiceren roept irritatie op. Zelfs al mochten al je argumenten legitiem zijn, niemand zal je medestander willen zijn. Energy drainer....
Kunnen we stoppen met het op de man en terug naar het onderwerp. Ieder heeft zijn eigen mening, afhankelijk ook van welke kant je in de relatie met kind staat.
Helemaal eens met Vrouw85, laten we het niet op het persoon spelen. Het is heel duidelijk dat een aantal mensen het niet met elkaar eens worden hier. Ik krijg daarbij ook een beetje een gevoel van 'victim blaming', zoals ook vaak gebeurd bij sexueel getinte grensoverschrijding.
De vraag "wat kun je er aan doen?" is heel lastig te beantwoorden. Ik denk dat de ouder die verstoten wordt i.i.g moet investeren in een goede relatie, maar dat is zo'n beetje het enige wat je kunt doen. Dat en proberen de leuke herinneringen levend te houden.
Als de ouder die de verstoting in de hand werkt dat op een slinkse manier doet, zullen goede herinneringen overschreven worden en zal het door de omgeving niet gezien worden. Verhalen over hoe slecht ex is en wat hij/zij allemaal fout doet naar de kinderen toe worden vaak heel makkelijk voor waar aangenomen, zonder dat er gevraagd wordt om wederhoor.
Zeker als een kind dan hetzelfde verteld dan wordt er al helemaal niet gekeken of nu werkelijk zo fout gaat bij de ouder die verstoten wordt.
Daarbij is het ook nog afhankelijk van hoe een kind er zelf in staat. Sommige kinderen zijn heel standvastig en blijven volhouden aan hun eigen gevoel terwijl andere heel makkelijk te manipuleren zijn. Ik ken bijvoorbeeld een meisje dat met heel veel plezier naar haar vader gaat, ondanks alles wat haar moeder zo'n beetje probeert. Haar oudere broer is wel volledig overtuigd dat zijn vader 'het kwaad' is. Gelukkig voor de vader ziet hij i.i.g. zijn dochter nog.
Daarnaast zijn er ook samengestelde gezinnen waarbij de kinderen van de ene ouder met veel plezier bij het gezin verblijft terwijl de andere ouder verstoten is. Dan rijst bij mij de vraag: is het dan echt zo fout in dat gezin, of is er iets anders aan de hand?
Suusje. schreef op 06-03-2022 om 11:59:
Mooi verhaal Suusje! Ik moet eerlijk bekennen dat ik het pas las nadat het met een aanbeveling in een ander draadje was geplaatst. Misschien die volgende keer even wat reclame maken door weer te geven wat je erin trof? Of wat citeren?
,,Ouderverstoting is de meest verdrietige vorm van contactverlies tussen kind en ouder. Let op: door toedoen van een ouder. Die heeft bewust of onbewust invloed uitgeoefend, waardoor het kind geen zin meer heeft in contact met de andere ouder. Meestal is er contactverlies met de vader, soms met de moeder. Je kunt verstoting alleen herkennen door heel goed en vaak wat langer naar een situatie te kijken. Is er iets met een van de ouders? Is er iets met het kind, of met de hulp? Als je constateert dat het om ouderverstoting gaat, ontbreekt vaak nog een goede behandeling.” (…)
Er zijn kinderen die een vader of moeder terecht afwijzen. Vaak speelt er dan een psychiatrisch probleem bij die ouder. Soms proberen we een kind door middel van training hiermee om te leren gaan. Maar dan is er wel de steun van de andere ouder nodig. Er kunnen op die manier prachtige regelingen ontstaan. Zo was er eens een moeder die aangaf: vader kan geen rol als ouder vervullen, maar houdt wel ontzettend van zijn kind. In die zaak hebben we afgesproken dat vader moeder opbelt als hij een goede dag heeft. Hij kan het kind dan bij zijn ouders zien. Achteraf zei de moeder tegen me: nu kan mijn kind op de kleuterschool vertellen: ik heb óók een vader.”
In het artikel wordt ook een pilot genoemd waarin anders wordt omgegaan met gecompliceerde scheidingen: https://www.gezinsadvocaat.nl/
Wie denkt dat ouderverstoting leeftijdgebonden is, zit helemaal mis. In de familie van mijn ex-vrouw is het gewoonte. Toen mijn ex en ik in 2009 na 35 jaar gingen scheiden werden mijn 2 zoons van in de 30, schoondochters en kleinkinderen opgehitst en per week voelde ik de spanning bij mijn kinderen opbouwen. Tot mij de deur werd gewezen per e-mail op de meest doorzichtige en totaal onware gronden. Sindsdien heb ik mijn kinderen en kleinkinderen niet meer gezien. Maar zelfs mijn eigen familie wordt tegen mij opgezet, zodat deze ook maar met mij zouden breken. Gelukkkig heb ik met mijn nieuwe vrouw twee schitterende dochters, lieve kleinkinderen die mij helemaal als stiefvader en echte opa zien. Kortom, mijn ex heeft alleen maar zichzelf benadeeld en mijn kinderen moeten haar vriendelijk bedanken voor de totale paranoia die zij over de kinderen en kleinkinderen heeft afgeroepen. Natuurlijk was er een rouwproces, maar die ligt al jaren achter mij. De deur, die ooit voor hen op een kier stond, is nu voor hen helemaal dichtgeslagen. Missie totaal mislukt! En de ‘verliezers’ willen het vermoedelijk niet eens zelf zien! In deze gevallen is niet blijven treuren de beste oplossing en gewoon doorgaan met leven zonder je emotioneel te laten chanteren. Want dat is het doel van ouderverstoting: wraak en emotionele chantage vanwege jouw keuze om niet met de ex-partner verder te willen.
Dwaze vader, was het maar zo ‘simpel’ als wraak, maar ik ben helemaal niet degene die de scheiding wilde. Mijn man ging vreemd (wist ik toen nog niet) en is van mij gescheiden om met haar verder te kunnen. En nu ben ik dus ook nog mijn jongste kwijtgeraakt aan vader en zijn nieuwe vrouw. Er zit nog altijd geen verbetering in. Ik had gehoopt dat niet aandringen en de ruimte geven ervoor zou zorgen dat hij weer af en toe contact zou zoeken, maar nee, helemaal niks… De jongen is 14 en zijn vader vindt dat hij zelf kan bepalen of hij wel of niet contact wil. Ik sta volkomen machteloos…
Engeltje, een van de verschijnselen van ouderverstoting is, dat elk geval op zich staat. In de familie van mijn ex was er een absurd hoog scheidingspercentage en vrijwel zonder uitzondering werden de kinderen na de scheiding zo tegen de vaders opgezet, dat de kinderen vader verstootten omdat de moeders dat eisten. In vele gevallen (zie ook PAS syndroom) gebruiken ouders hun machtspositie bij de kinderen (oppasoma of anders niet kunnen werken) om druk te zetten. Daarnaast leefde mijn ex al samen tijdens de alimentatiebetalingen aan haar, heeft ze alles uit de kast gehaald om de voorwaarden van het scheidingsconvenant te saboteren. Kortom, mijn ex misdroeg zich straffeloos. En uiteraard wilden de kinderen en aangetrouwde kinderen het niet zien, want immers voordeel bij voortduren oppasoma. Zo zijn er duizenden, zo niet tienduizenden individuele gevallen met elk een unieke casus. Maar de grootste gemeenschappelijke deler is het misdadige aanzetten tot verstoten van de andere ouder. Hetgeen rustig en eigenlijk nog veel te weinig erkend wordt als ‘geestelijk ernstige mishandeling’. En wat mij betreft rustig in de Strafwet mag worden opgenomen!
Nuttig infomatie, voor mij als ouder helaas herkenbaar en sta machteloos:
Ouderverstotingssyndroom: 8 symptomen
Gardner onderscheidde 8 symptomen waaraan je het ouderverstotingssyndroom kunt herkennen. Dit zijn de 8 symptomen, ieder voorzien van een korte toelichting:
1. Minachtingscampagne
Het kind weigert contact, ontkent positieve ervaringen met de andere ouder en weigert cadeaus aan te nemen, uit angst voor een negatieve reactie van de verstotende ouder.
2. Zwakke, lichtzinnige of absurde redenen
Als het kind bijvoorbeeld het eten bij de andere ouder niet lekker vindt of er een verschil in muzieksmaak is, grijpt de verstotende ouder dit aan om die ouder 'gerechtvaardigd' te kunnen verbannen.
3. Geen ambivalente gevoelens
Het kind gaat geloven dat de verstotende ouder louter goed en de andere ouder louter slecht is.
4. Het 'onafhankelijke denker'-syndroom
Het kind zegt zelf geen contact meer met de andere ouder te willen. Hij is zo gehersenspoeld dat hij niet beseft dat dit niet zijn eigen mening is.
5. Reflexmatige steun aan de verstotende ouder
Het kind denkt deze ouder te moeten verdedigen omdat die zich overtuigend als slachtoffer (van de andere ouder) presenteert.
6. Afwezigheid van schuldgevoelens
Het kind gedraagt zich afstandelijk of hatelijk tegenover de andere ouder, zonder spijt of schuld te voelen. Het kind verkeert in 'trance' waarin hij de dingen gelooft die hij zegt.
7. Een nageprate eigen mening
Het kind doet uitspraken over de andere ouder die hij moet zeggen van de verstotende ouder, met woorden die hij zelf nog niet eens kan begrijpen of hij spreekt ze op robotachtige wijze uit.
8. Uitbreiding van de vijandschap naar de familie van de andere ouder
Om het kind door niemand anders te laten beïnvloeden, verbreekt de verstotende ouder het contact met iedereen die zich positief over de andere ouder zou kunnen uitlaten.
Via website boekdenarcistischewereldontvlucht nl
