Ouderschap en de maatschappij
Ik denk dat ik beter maar geen media meer volg, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat je als moeder sowieso faalt in de ogen van de media. Als je als ouders beide fulltime werkt met kinderen dan is het zielig voor de kinderen, als je deeltijd werkt ben je weer een deeltijd prinsesje en als je huisvrouw bent dan ben je helemaal waardeloos voor de maatschappij.
So what!
Ik word er toch verdrietig van, het zijn dan ook meestal de vrouwen die erop af worden gerekend; je doet het als vrouw nooit goed. Manlief wordt alom geprezen omdat hij een dag minder is gaan werken...
Eigenlijk had ik al besloten om me er niks van aan te trekken; maar het lukt me niet.
Ik vind dat wij als gezin het fantastisch doen. Ik werk thuis als zzp-er, man heeft een vrije dag in de week en de kinderen gaan een dag in de week naar de BSO. We verdienen genoeg om in een leuk huis te wonen en een auto te rijden en we gaan in de zomer altijd naar het buitenland op vakantie, soms nog een keer een weekje weg in eigen land.
En waarom krijg ik dan toch altijd het gevoel dat we het (volgens de media) niet goed doen? Ik ben lang niet economisch zelfstandig, ik verdien niet eens de helft van wat mijn man binnenbrengt (ik werk net iets minder in uren).
Hoe hou ik dat knagende gevoel buiten de deur??? Of heb ik teveel last van najaars-blues. Ik voel me echt een beetje een waardeloze trien die profiteert van het zuurverdiende geld van mijn man. Zucht...
Hoe denken jullie hier eigenlijk over? Moet je als vrouw je eigen geld (100%) binnenhalen, of mag je het ook als team , samen met je man doen?
Ik vind dat we als Nederland juist trots moeten zijn op het kampioen-deeltijd werken. Maar ik krijg toch altijd het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen dat ik geen 60-urige werkweek maak, als zelfstandige. Want dat "horen" ondernemers toch te doen???!
Laatst weer op een open coffee dag (ongedwongen met ondernemers uit de regio koffiedrinken) stond ik met een mede-ondernemer te praten die vond dat als je minder dan 40 uur per week maakte je je eigen bedrijf niet serieus nam. Au. Ik heb maar niet gezegd dat ik gemiddeld 30 uur per week maak. Ik ging echt met een rotgevoel naar huis.
Liora
Ik heb het niet alleen over mezelf.
Maar toch
Je moet toch wel een redelijke functie hebben om flexibel te mogen werken. Heel veel werk staat het niet toe dat je vanuit huis werkt bv. Heel veel werk is niet flexibel, en dan is het met de kinderen erbij erg lastig te combineren. Hier bv is geen kinderopvang voor 7.30, ik weet dat dat op andere plaatsen anders is. En maar tot 18.00, dus als je later terug komt heb je een probleem.
Muizemeis
Standpunt
Ik vind het standpunt dat werken in principe het normale uitgangspunt is niet zo raar. Natuurlijk moet er gewerkt worden, je zult toch een dak boven je hoofd en eten op tafel moeten betalen. Als je getrouwd bent dan kan je de taken eventueel zo verdelen dat een van de partners geen betaalde arbeid verricht. Dat is misschien niet verstandig maar dat is individuele vrijheid. Ik zou absoluut niet in een maatschappij willen leven waar je dit soort vrije keuzes niet mag maken. Wel of niet werken is een persoonlijke keuze. Alleen in de meeste gevallen is het gewoon noodzakelijk. Wie geen partner heeft zal minder speelruimte hebben voor het verdelen van de taken en zal dus beiden moeten doen.
Natuurlijk kan een alleenstaande ouder prima een (bijna) voltijds werkweek combineren met de zorg voor de kinderen. Ik heb het nu niet over specifieke gevallen waar allerlei (medische) problemen meespelen maar in zijn algemeenheid. Is het zwaar? Natuurlijk is het soms zwaar. Alleen is er voor veel mensen uiteindelijk geen keuze. Werken is niet altijd leuk, het is soms stom en routine matig en aan het eind van de maand hou je nog niks over. Dat is nou eenmaal zo. Ik zou niet weten hoe dat anders zou kunnen.
Maylise
Overigens vind ik het in Nederland helemaal niet zo slecht geregeld. De infrastructuur is vergeleken met veel landen echt niet slecht. Is het perfect? Nee, natuurlijk niet maar waar is het wel perfect. Hoe vaak (en graag) ik over de NS klaag uiteindelijk valt het best wel mee. Files zijn een probleem in alle grootstedelijke gebieden, dat is niet exclusiefs Nederlands.
Het vangnet in Nederland is ook niet perfect maar uiteindelijk wederom beter dan in veel andere landen. Natuurlijk zijn er afschuwelijke misstanden en van mij zou er veel ruimhartige met dit soort dingen mogen worden omgaan. Toch vind ik het echt over het algemeen vrij goed geregeld. Kan het beter? Zeker maar het zou ook veel slechter kunnen zijn.
Dat het uitgangspunt is dat mensen gewoon voor hun eigen inkomen zorgen vind ik niet verkeerd. Als dat inhoudt dat je elke dag een flink stuk moet reizen dan is dat maar zo.
Helemaal eens
met Maylise
Ik denk echt dat het sociale vangnet hier nog beter is dan in andere Europese landen. EN natuurlijk vele malen dan in landen buiten Europa. Denk eens aan de VS waar mensen bij werkloosheid direct hun huis moeten verkopen. Of drie baantjes nodig hebben om hun gezin te kunnen onderhouden. En waar de ziekte ook financieel een enorm drama is omdat een normale behandeling niet vergoed wordt.
En inderdaad, als je kan werken vind ik ook dat je dat moet doen in je eigen onderhoud te voorzien.
En hebben jullie de files Zuid-Europese steden wel eens meegemaakt? Of Aziatisch verkeer???
Natuurlijk mopper ik ook als ik in een file sta. Ik ben ook maar een gewone (driekwart) Nederlander. Maar juist door mijn deels Aziatische achtergrond zie ik de enorme voordelen van ons land.
Pelle en muizemeis
Volgens mij wil KleineZelfstandige vooral dat mensen zich realiseren dat hun leven en het voorzien in hun onderhoud in eerste instantie hun eigen verantwoordelijkheid is. Dat is te illustreren aan de hand van de situatie in landen zonder stelsel van sociale regelingen en voorzieningen zoals we hier hebben.
Als het allemaal wat moeilijker gaat schiet je zelf ook niets op met een focus op de beren op je weg.
Aan muizemeis wil ik het volgende meegeven: het eerste jaar na je scheiding is heel zwaar. Emotioneel en financieel en praktisch. Maar hoe eerder jij een baan hebt, hoe ongunstig ook, hoe eerder je naar een betere situatie toe kunt werken. Je kunt in eerste instantie echt heel weinig eisen stellen, maar als je eenmaal ergens werkt is het vaak wel mogelijk wat flexibeler te gaan werken. En als je eenmaal aan het werk bent, worden je kansen op gunstiger banen ook groter. Dat worden ze niet als je thuis zit.
Zo gauw mogelijk
inderdaad zo gauw als je aankan proberen jezelf weer te redden. En dat is niet altijd die leuke uitdagende baan. Maar die kan komen als je weer in het proces zit.
Ik ben verder ook erg voor het goede sociale vangnet wat we hebben. Bij ziekte en handicap zorgen voor een goede uitkering. Ik vind ook dat de huidige regering de plank volledig misslaat met bezuinigingen op de sociale werkvoorziening!
Er zijn veel dingen die nog beter kunnen in NL en ook moeten we strijden voor behoud van goede basisvoorzieningen op allerlei gebied. Maar denken dat alles in een ander land beter is ........het gras is altijd groener aan de andere kant van de heuvel. Tot je er bent.
Natuurlijk is werken goed
Maar een werkgever zit ook niet te wachten op iemand die er door de omstandigheden helemaal door zit. Ik heb ook al eerder aangegeven dat ik werken wil. Eerst even met het vangnet de boel opbouwen en dan aan het werk. Alleen in de "lagere" banen is het vaak erg moeilijk om flexibel te werken, terwijl dat in "de middenmoot" wel mogelijk is. Bv mijn as ex, die kan flexibel werken daarom is co-ouderschap zo goed mogelijk voor hem. Hij kan binnen bepaalde normen zijn tijd zelf indelen.
Als ik nu ga werken bv bij een callcenter dan is daar geen flexibilteit mogelijk, en als ik me omschool naar bv receptioniste/telefoniste( weinig werk in hier) of naar administratief medewerker dan is daar weinig flexibiliteit in te vinden. Ik heb het daar bij het UWV alleens over gehad.
Ik denk dat werken goed is voor mijn zelfgevoel en bovendien krijgen we het dan financieel ruimer.
Muizemeis
Muizemeis
Mijn zoon werkt bij een callcentre, en hoewel hij dat pas drie weken doet bepaalt hij in grote lijnen zelf wanneer hij zijn diensten draait. Meerdere van mijn vriendinnen hebben dit werk gedaan en vonden juist de vele uren waaruit je kunt kiezen ideaal om te combineren met hun gezin.
Callcenter
Bij een callcenter is juist vrij veel mogelijk. Je kunt ook voor een split-shift kiezen bijvoorbeeld. 's Morgens beginnen, dan de middag naar huis en in de avond nog een paar uur werken. Bij ons zijn ze daar zo blij mee dat je er extra door verdient. Voor mensen die in dezelfde plaats wonen kan dit best handig zijn. Verder kun je aangeven dat je bijvoorbeeld een week 's morgens wilt werken en de week erna in de avond. Doordat het werk de hele dag hetzelfde is, maakt het niet veel uit hoe jij je rooster wilt. Het enige wat moet is dat je een paar dagen in de week 's avonds werkt, of de ene week avond en de week erna overdag, en eens in de zoveel weken op zaterdag.
Callcenter
Het verschilt ook per call center natuurlijk maar wat ik er van weet (via mijn kinderen en vriendinnen) is daar juist heel veel mogelijk. Mijn dochter heeft op een callcenter gewerkt wat gewoon van maandag tm vrijdag van 08:30 tot 17:00 open was. Het ging om de klantenservice van een bedrijf en het was ook in house. Je kon zelf aangeven hoeveel uren je wilde werken met een minimum van 20 uur. Prima te combineren met kinderopvang. Een vriendin werkt al sinds jaar en dag op een callcenter waar ze ook 's avonds en 's weekends open zijn. In principe werkt zij nooit 's avonds wat er zijn genoeg liefhebbers voor de avonddiensten (studenten die overdag college hebben) maar als ze wil kan ze altijd schuiven. Ze geeft 3 weken van te voren haar voorkeur rooster door en daar houden ze zich vanuit het callcenter altijd aan. Callcenters zijn vaak juist heel ideaal voor mensen die langere tijd niet hebben gewerkt om weer wat recente werkervaring op te doen. Door het grote verloop zijn er vaak vacatures en ook als je op leeftijd bent of weinig recente werkervaring hebt maak je een goede kans op de baan.
Misschien betaald het niet altijd even goed of is het soms wat saai en eentonig maar het is wel gewoon een baan waarmee je ervaring op doet, geld verdiend en wat uiteindelijk een opstapje kan zijn voor wat anders.
Als je in de bijstand bent of als dat het alternatief is dan vind ik het inderdaad raar als mensen vervolgens niet gewoon gaan werken als ze een baan kunnen krijgen ook als dat niet hun droom baan is.
Maylise
Valt best mee maylise
De betaling is niet echt beroerd, mijn zoon verdient er netto twee euro per uur meer dan met post lopen.
Callcentre
Er is wel een verschil tussen inbound en outbound. Bij inbound(de ouderwetse klantenservice) wordt jij gebeld met vragen, de ANWB verlangd van je dat je onregelmatig werkt, jij moet flexibel zijn, zij willen je kunnen oproepen wanneer zij je nodig hebben. Belastingdiens kun je wel 9-5 uren werken. Bij outbound bel jij mensen op, hier was een baan, maar dan wel van 14.00-22.00 niet zo handig met kinderen. Omdat wij co ouderschap willen, kan ik sommige dagen wel de avond werken, maar dan moet dat wel in overleg kunnen. Op dit moment is er niemand nodig hier.
Tuurlijk is het saai werk, dat snap ik ook wel, alhoewel de belastingdiens wel weer meevalt denk ik, net als bij een woningbouwcooperatie. Maar dat geeft niet het moet inpasbaar zijn.
Muizemeis
Sini
Dank je voor je begrip, ik vind dat soms mensen te makkelijk doen. Ik weet dat er in de randstad ook veel meer werk is dan hier, het is gewoon lastiger.
Voordat ik wist dat ik ging scheiden ben ik al bij het UWV geweest en werd mij al verteld dat het niet makkelijk is om iets te vinden, er zijn weinig banen en veel mensen die willen werken.
Ik ga ook begin jan al een workshop doen via het UWV en ik weet dat er het een en ander van mijn verwacht word. Opleiding doen vind ik prima geen probleem. Heb ook een competentietest gedaan en heb ook al contacten. Het is echt niet zo dat ik helemaal niet wil, alleen ik wil wel even een beetje wennen aan het hele nieuwe leven. Ik moe thelemaal opnieuw beginnen en dat heeft op allerlei vlakken een behoorlijke impact.
Muizemeis
Fiorucci
Voor een student betaald het inderdaad wel goed maar ik kan me voorstellen dat als je een gezin er van moet onderhouden in je eentje dat het een vrij laag bedrag is. Zeker als je gewend bent aan een dubbel of hoger inkomen. Mijn vriendin begon na haar scheiding op haar 42ste bij een klantenservice en verdiende toen iets van 8 euro bruto per uur. Ze werkte volledig dus ze verdiende per maand misschien iets boven de 1000 netto. Ze kwam uit een situatie waar er minstens 2000 netto per maand binnen kwam dus best even aanpassen. Maar ze was wel heel blij dat ze werk had en binnen het callcenter heeft ze ook mogelijkheden gekregen om eerst supervisor en later teamleider te worden. Ze werkt er nu nog steeds. Ze heeft weinig opleiding en voor die tijd ook weinig werkervaring dus voor haar was het echt een goede kans die ze niet vlug ergens anders had gekregen.
Het gaat natuurlijk ook inderdaad niet alleen om het loon maar ook om de ervaring die je opdoet en het feit dat je weer deel bent van het werkproces. Ik zou het dus zeker wat dat betreft aanraden.
Overigens voor Muizemeis. Een van mijn dochters heeft bij de belastingtelefoon gewerkt en ze vond het zeker geen vervelend werk maar juist best interessant. De sfeer vond ze ook heel leuk met de collega's en verder verdiend het ook iets meer dan je gemiddeld bij een callcenter krijgt. Mocht je de mogelijkheid hebben is het dus zeker geen slechte optie.
Fladder en treinreizen
Fladder, ik vind dat je wel een erg overtrokken dramatisch beeld schetst van reizen met de trein. Alsof dat de ultieme vorm van narigheid of opoffering is waartoe we gedwongen worden door die vermaledijde maatschappij die alleen maar om geld verdienen gaat. 'Eén van de krankzinnige vormen' die je over moet hebben voor werk, 'haast traumatisch', zich 'opvreten van de stress', jawel, zelfs ontsporende pubers omdat je er alleen nog maar bent om te slapen en te eten.
Kom op, wat reistijd is echt niet zo erg hoor. En als je het wel zo erg vind, moet je dus dichterbij zoeken, zelfs als dat minder leuk is.
Ik werk 40 uur per week, woon in amsterdam en werk in Den haag (overigens velen met mij op dit traject). En reis dus vijf dagen per week in de spits met de trein. Heerlijk. Ik lees 's ochtend mijn krant en drink koffie, 's avond schud ik mijn werk van me af zodat ik thuis ook echt thuis ben. Droom heus wel eens van op de fiets naar mijn werk kunnen, maar ik hou van mijn werk bij de rijksoverheid (dus ik zit vast aan Den Haag), en hou van mijn wonen in Amsterdam. Ik kan gaan zitten klagen over minstens 2,5 uur reistijd per dag, drukke treinen en zo nu en dan wat vertraging. Ik kan die tijd ook labelen als 'tijd voor mezelf' en me prima tevreden voelen. Ik verkies het laatste. En mijn kinderen maken het ondanks deze uithuizige moeder heel prima en ontsporen vooralsnog niet, thank you.
Maylise
Het lijkt mij ook een goeie optie hoor om bij de belastingdienst te werken op de klantenservice. Het lijkt me dat je gevarieerde vragen krijgt. Ik hou het ook zeker in de gaten.
Muizemeis
Jeltje
Ben jij ook alleenstaand? Als ik 5 dagen per week op kantoor zou moeten zijn, zou dat een behoorlijke belasting betekenen. Mijn reistijd is ongeveer 3 kwartier (als alles meezit) enkele reis. Om 08.15 uur kan ik de kinderen naar school brengen. Ben ik met veel mazzel om 9 uur binnen (gebeurt nagenoeg nooit). 8 uur werken, half uur pauze, betekent 17.30 uur weg. Met veel geluk ben ik dan om 18.15 uur bij de bso. Dat zou ik echt geen 5 dagen per week trekken, dus ik ben blij dat ik flexibel kan werken. Twee dagen per week thuis, twee dagen ongeveer van 9 tot 16.45 uur, en een dag kan ik langer blijven (want kinderen bij hun vader). En dan nog vind ik het geen eitje 
Vic
Nee, dat ben ik niet. Mijn man werkt flexibel, en dat maakt ons schema inderdaad mogelijk. (Ik ben ook niet ziek, en heb gezonde kinderen, en verdien genoeg om hulp in te kopen). Maar daar ging het toch niet om in Fladder's verhaal? Zoals ik het las ging het haar erom dat het reizen in drukke treinen, zeker als dat een wat langere reis was, wat haar betreft een van de krankzinnige dingen was die we moesten doen om mee te kunnen blijven doen in de maatschappij. Mijn punt is dat ik dat nou echt niet zoiets onmenselijks vind. Ook mijn hobby is het niet, maar het is ook geen ramp.
Treinen
Probeer rond de spits eens op Hilversum in te stappen...
Het is niet altijd en overal mis, maar er zijn plekken waar forensen echt akelig is...
Fladder
Ik vind dat je ea dramatisch voorsteld hoor, er zijn zoveel mensen die elke dag forenzen, of elke dag als een sardientje in de file staan. Dan kun je twee dingen doen: volledig zwelgen en elke dag weer bedenken wat het toch vreselijk is wat deze maatschappij je nu weer flikt, of je blik op oneindig en alvast bedenken wat je elke dag gaat eten deze week ofzo. Of neem een goed boek mee.
Ik sta meerdere keren per week huizen te poetsen, dat overleef je ook niet als je glas altijd halfleeg is.
Maar ik overpeins van alles, geniet van de stilte en de rust in het lege huis, doe iemand een lol met een schoon huis en zorg voor de krenten in de pap in mijn gezin.
Goed boek
Fiorucci, een goed boek is vooral prettig als je een zitplaats hebt. Als je moet staan en je met éen hand vast moet houden is lezen toch niet echt makkelijk.
Het kan nog erger trouwens, vanochtend moest ik met de metro en nu hier nauwelijks te fietsen valt zit die propvol op dat stuk. Het was nog niet eens mogelijk geweest een foldertje te lezen, dit waren Japanse toestanden. Zo'n beetje: als iedereen nu even diep uitademt kan er nog iemand in.
Groeten,
Temet
Temet
Dat begrijp ik, van dat boek. Maar je gehele dag erdoor te laten verpesten, sterker nog, mezelf als slachtoffer te zien in zo'n geval gaat me toch echt te ver.
Het is niet leuk, zoals andere sommige dingen in het leven.
Izar
Jij bent treinforens en voert daadwerkelijk gesprekken? Daar hoor ik van op. Ik heb een paar jaar getreind van Amsterdam naar Alkmaar en weer terug. Wat me bijgebleven is, is de doodse stilte in de coupe, vooral 's ochtends. De ochtendmensen lezen de krant, de avondmensen proberen hun slaap nog wat te verlengen. Soms zat er in de trein een groep uitgelaten lieden, bijvoorbeeld vakbondsmensen op weg naar een cursus in het FNV-kantoor bij Sloterdijk. Dergelijke vrolijkheid en luidruchtige conversatie kon bij de vaste passagiers op misprijzende blikken rekenen
De drukte in de metro is nu inderdaad denk ik erger dan anders, hoewel ik op dat specifieke stuk (Amsterdam Lelylaan-Zuid WTC) in de ochtendspits wel vaker dergelijke taferelen heb meegemaakt (ik moet dat stuk af en toe doen, vandaag dus ook).
Ik ben ook niet anti-OV, en maar goed ook want ik kan geen autorijden. Maar ik ben wel blij dat ik tegenwoordig in Amsterdam werk en in principe neem ik de fiets. Als ik dan weer eens toch de tram neem weet ik meteen weer waarom ik fiets.
Groeten,
Temet
Hier juist bewust gekozen voor call centre
Toen wij gingen verhuizen van de randstad naar het midden van het land heb ik er juist bewust voor gekozen om bij een call center te werken. Echt vreselijk werk. Niets voor mij. Maar ik wou graag bij een bank werken. En wat is nou een betere manier om te beginnen dan een call center? Ik heb daar alle mogelijkheden gekregen om cursussen te doen. Ik heb veel kennis opgedaan en na een jaar of zo heb ik intern gesolliciteerd. Inmiddels werk ik alweer bijna 10 jaar bij een (hypotheek)bank en ik heb daar nooit spijt van gehad. Ik heb echt een hele leuke baan. Ik heb alle mogelijke financiële cursussen kunnen doen (Leven A, B, Erkend Hypotheekadviseur, WFT etc.). Je kan ook bewust kiezen voor een baan met een minder goed salaris maar wel met mogelijkheden om door te groeien. En dat heb ik gedaan. Ik werd trouwens door vrienden voor gek verklaard. Want wie gaat er nou bij een call center werken? Nou, ik dus omdat dat de enige manier is om ergens binnen te komen zonder dat je specifieke ervaring hebt in een branche.
En ik weet ook best dat een call center niet altijd even leuk is. Veel regels. Beroerde tijden maar dat is vaak tijdelijk. Als je ergens langere tijd werkt dan kan je vaak wel iets regelen met je uren. Zeker als je bij grote, flexibele werkgever werkt. Soms moet je investeren in je eigen toekomst. En dat kan soms financieel zijn maar soms ook in tijd zijn.
Vlinder (ot)
Klopt, mijn zoon doet het nu omdat het makkelijk te combineren is met zijn studie, juist vanwege de flexibiliteit. Hij volgt tijdens het werk automatisch de MBO opleiding callcentremedewerker. Dus het mes snijdt aan twee kanten. Als hij dan ooit bij een ander callcentre wil werken, hoeft hij niet weer bij 0 te beginnen.
Muizemeis (ot)
Jammer dat de mogelijkheden bij jou niet zo flexibel zijn kwa callcentre werk, want alhier is ook de inbound gewoon te doen in allerlei shifts. En de saaiheid valt inderdaad reuze mee, hoor ik om mij heen, zeker als de sfeer onderling leuk is.
Ik hoop dat je snel iets vindt wat je kunt combineren!
Inbound
Callcentre inbound vind ik helemaal geen probleem, lijkt me leuk en afwisselend werk, en als er nog doorgroei is is het helemaal mooi. En anders is het mooie werkervaring.
Outbound lijkt me vreselijk om mensen iets aan te moeten smeren, bleuch. Ik heb er zelf ook een pest hekel aan als ze me bellen.
Ik hou het in de gaten en dan zie ik het wel.
Muizemeis
Openbaar vervoer
Ooit woonde ik in de randstad, een gehuchtje 30 km ten noorden van A'dam. Het openbaar vervoer was welliswaar geestdodend maar heel goed te doen. Niet te vergelijken met hoe het is als je op een behoorlijke afstand woont van de randstad, dan is het wel heel anders. Mijn ervaring is wel dat je hutje mutje op elkaar gepropt zat in de bus, en dan lees je niet even lekker een boek.
Met de trein heb ik meestal pech op de een of andere maniet staken ze altijd als ik hem neem.
Muizemeis
Topic
Ik laat het topic even voor wat het is. Ben momenteel niet in staat alles objectief te bekijken, realiseer ik me. Sorry..!
