Ouderschap en de maatschappij

Hier net als massi

stinkendrijk zou ik zijn geweest als ik geld had gekregen voor iedereen die vroeg hoeveel ik minder ging werken.
Begon met de verloskundige en het is niet meer opgehouden 13,5 maand en 2 jaar 9 maand later.

Ik reageer er al niet eens meer op. Ik heb mijn leven op orde, mijn kinderen zijn gelukkig, mijn man is gelukkig, ik heb een rijke vrienden- en kennissenkring die mij echt geen slechte moeder vinden. Voor mijn ouders kan ik het toch nooit goed doen, dus dat is makkelijk. En wat mijn schoonouders denken doet me niet zo veel, hoewel die het ook allemaal wel best vinden

Ik ben ook zelfstandig ondernemer, mensen nemen mij initieel ook niet serieus (daar is weer de zoveelste moeder met een bedrijfje) maar als ze horen hoe groot het is komen ze daar wel van terug.

Het doet me allemaal niet zo veel wat de omgeving van mij vindt. Ik vind mezelf best leuk en daar gaat het om.

Verder denk ik inderdaad dat economisch zelfstandigheid voor eenieder de norm zou moeten zijn. Als ik hier op het forum weer het zoveelste draadje lees van vrouwen die helemaal in hun eentje achterblijven zonder geld en met kinderen prijs ik mezelf gelukkig dat ik een andere richting heb gekozen.

Ongetwijfeld zijn er mensen die mij een slechte moeder vinden, ongetwijfeld vinden mensen dat ik teveel werk. Ik betrap mezelf ook wel eens op die gedachten (niet bij mezelf hoor) mijn man en ik zijn ieder een dag in de week thuis. Mijn kinderen hebben dus drie dagen opvang nodig en ik verkeer in de gelukkig omstandigheid dat ik dat via mijn ouders en schoonouders kon regelen.
Kom ik dan ouders tegen waar de kinderen 5 dagen in de crèche zitten, is mijn eerste reactie "jeetje wat veel" en dan geef ik mezelf een virtuele klap voor mijn hoofd en ik denk gelijk daarna "idioot, dat je dat denkt, je laat je beïnvloeden door het anderhalfverdienersethos wat hier in Nederland heerst.

Marco, spijker op de kop!

"Soms denk ik wel eens dat de zogenaamde emancipatie mooi voor het karretje van de economie gespannen is. Waarbij ik niet zeg dat de vrouw thuis moet blijven..."

Precies.

En dat geldt voor veel meer dingen. Zoals reintegratie, gehandicapten en chronisch zieken aan het werk (oh ja? waar dan?), in het kader van "het is zo goed voor ze"...

Ja, het kan heel goed voor ze zijn! Maar het karretje van de economie, zoals jij dat noemt, is voor De Maatschappij veel belangrijker dan de mens. Desnoods moet je tot je 67e werk doen dat niemand wil (en menselijkerwijs zolang kan volhouden), als je maar werkt...

Met name vanwege de houding t.o.v. zieken, gehandicapten, en ouderen (als in: 45-plussers), die bewezen moeilijk aan het werk kunnen komen en toch steeds harder onder druk worden gezet, maar ook (zie andere topics) t.o.v. mensen die tijdelijk een time-out nodig hebben en even niet mee kunnen rennen met het heilige werkwerkwerk.
Zij schaden de economie en daarom wordt ook op hen de druk opgevoerd... Onder het noemertje van "thuiszitten is ook niet goed" en "je moet jezelf kunnen bedruipen".

Dit is een beetje een zijweggetje van het onderwerp "werkende vrouwen", maar ik ben door persoonlijke omstandigheden dat opgehemel van "werkwerkwerk" "omdat het zo goed voor je is" meer dan zat, nu ik zelf keihard in de kou ben gezet omdat ik even wat minder kan meerennen om de economie gezond te houden.

Natuurlijk zijn er profiteurs, maar geloof me, anno 2010 is het niet makkelijk om te profiteren (hoewel iedereen vast wel weer een bijbeunende bijstandsbuur zal kennen...)

Wie het met een baan van 3 dagen in de week redt: prima! Wie het fulltime redt: geweldig! Studie erbij: helemaal super! En als iemand even niet werkt om de partner vrij baan te geven, ook best (al is het wel slim om paraat te staan om als het moet weer de arbeidsmarkt op te komen).

Maar hou in godsnaam op met dat geneuzel over "hoe goed het voor je is". Ik hou er ook niet van de hele dag achter de geraniums te hangen, maar het draait allemaal om één ding: de economie en de portemonnee van je baas. Als je hapert in je functioneren, is de kans flink gegroeid dat ze het je heel erg moeilijk gaan maken.

Albana

"Een tweede auto voor de boodschappen? De meesten hadden er niet eens 1,"

Nee, maar omdat de huisvrouw toch overal nog heerste, kwam de melkboer aan huis. En de bakker en groentenboer soms ook (bij ons kwamen vroeger de melkboer en de groentenboer aan huis, en de bakker zat op de hoek)
geen magnetron en al helemaal geen droger. "

"Geen magnetron en al helemaal geen droger"

Je kan niet koken in een magnetron, maar wel uitstekend opwarmen. Maar dat heb je niet nodig als het hele gezin toch tegelijk aan de warme prak zit.

De tijdsbesparing van een droger vind ik zelf maar betrekkelijk, want zoveel tijd kost het nu ook weer niet om was op te hangen. Was uit de droger kreukt bovendien meer dus wie daar een hekel aan heeft zal meer moeten strijken. Daarbij: kleren gaan tegenwoordig veel sneller in de was dan vroeger. Dus de tijdsbesparing op 'de was'valt denk ik tegen t.o.v. 30,40 jaar geleden - de tijd dat de wasmachine wel al gemeengoed was, maar de droger nog niet.

Wel scheelt het natuurlijk dat je geen teilen water meer hoeft te verhitten. Maar dan heb je het over nog een generatie eerder.

Het huishouden kost ongetwijfeld minder tijd dan een generatie geleden, maar zo heel spectaculair is die tijdswinst vrees ik nou ook weer niet.

Groeten,

Temet

Toch wel.

Mijn moeder stookte 40 jaar geleden nog met een kolenkachel,die elke dag gevuld moest worden.
Wij hadden geen douche dus gingen we in de tei.
elke maandag werd de was gekookt in een grote ketel op het fornuis.Daarna ging het door de wringer en aan de lijn.
vanwege de financieen maakte ze alle kleding voor zichzelf en voor de kinderen zelf.
diepvriesmaaltijden en kant en klaar gerechten bestonden nog niet,ze kookte elke dag vers.
er was in het gezin alleen een fiets,waarop mijn moeder ons naar schoolbracht en waarmee ze haar boodschappen deed of op bezoek ging.
vanwege de kolenkachel was het huis altijd stoffig ,ze had geen stofzuiger,deed alles met veger en blik.
afwassen gebeurde met de hand.

al met al een behoorlijk intensief *gedoe*.

Als ik nu mijn huishouden zou moeten doen zoals mijn moeder vroeger deed,zou ik echt geen tijd hebben om nog te gaan werken.

Ik blijf eigenwijs

Sus-anne, die was ging op maandag in de teil. Er was maar een wasdag in de week, kennelijk. Dat doet niemand meer zo, er wordt vaker in de week gewassen.

Dito met dat badderen in die teil. Heel vroeger gingen mensen maar eens per week in de tobbe, en jij in je jeugd misschien vaker maar vast niet elke dag.

Kant en klaar maaltijden bestonden niet, maar ook nu is de norm nog altijd dat eten eigenlijk vers bereid moet zijn, volgens mij is voor het gemiddelde gezin een kant en klaarmaaltijd eerder uitzondering dan regel. En aardappelen-groenten-vlees kostte vroeger niet per se meer tijd dan nu (behalve als je een groot gezin had, veel aardappels te schillen).

Ik ben 42, dus mijn moeder voerde haar huishouden ook zo'n 40 jaar geleden. Met wel een stofzuiger. En cv. Haar moeder had toen overigens nog een kolenkachel.

Zelf kleren maken, daar heb je wel wat bij de kop: kleding is in verhouding zo goedkoop geworden dat er veel minder zelf wordt gemaakt.

Nogmaals: ik geloof echt wel dat het huishouden tegenwoordig minder tijd kost, maar sommige dingen worden nu vaker gedaan (de was bijvoorbeeld), er zijn weer nieuwe 'verplichtingen'bijgekomen (verantwoorde tractaties fröbelen, kinderen naar voetbal brengen - hoewel dat natuurlijk eigenlijk geen huishouden is) dus ik blijf eigenwijs volhouden dat die tijdwinst minder spectaculair is dan op het eerste gezicht lijkt.

Groeten,

Temet

Uit onderzoek blijkt

Dat het huishouden vandaag de dag nog altijd net zo lang duurt als 30-40 jaar terug - en soms zelfs nog wel langer. De eisen liggen namelijk veel hoger. Toen ik klein was (ik ben van 1960) kreeg ik eens in de week een schone onderbroek. En ik ging eens in de week in bad. Tel uit je winst Boodschappen kwamen aan de deur en je hoefde sowieso minder keuzes te maken. Je at wit of bruin brood, dronk melk of karnemelk en dat was het wel zo'n beetje. Elke dag aardappels (er lag 25 kilo in de schuur), op woensdag gehaktdag.
Mijn moeder stofzuigde eens per week. Mét kolenkachel en huisdieren. Ik stofzuigde toen ik nog huisdieren had, elke dag. Enzovoort.

Tirza

Ik moet er niet aan denken!

Ik ben van eind jaren '50, maar mijn moeder had het echt een stuk zwaarder dan wij het hebben: kachel aanmaken betekende echt eerst kolen halen (ik weet nog hoe koud het 's ochtends was!), geen auto, geen wasautomaat (maar wel 5 kinderen die altijd buiten in het bos speelden, dus veel vieze kleren!) een ker per week wassen was echt niet mogelijk, zoveel kleren hadden we niet! Verder geen tv waar je je lastige kinders voor kon zetten , er werd elke dag gestofzuigd en een aantal keer per week gestoft, veel groentes uit eigen tuin, dat betekende niet elke dag naar de supermarkt (die was niet eens in ons dorpje), maar wel de tuin bijhouden (en dat is een klus als je met 7 personen bijna elke dag uit eigen tuin wilt eten!), boerenkool uit de tuin klaarmaken is heel wat meer werk dan de pakjes gesneden boerenkool in een pan gooien. We hadden geen huisarts, tandarts etc etc in het dorp, dus dat ging allemaal op de fiets naar het volgende dorp. Mijn moeder maakte heel veel kleding zelf, omdat alles kopen te duur was. Nee, ik zou voor geen goud willen ruilen met het huishouden van toen!

Huishouden

Ik kom uit de jaren 60. Wij hadden vroeger inderdaad nog een kolenkachel en geen wasmachine. Die kolenkachel is er wel op een gegeven moment uitgegaan. Toen kregen we een gaskachel (denk dat het dat was). Daar was vooral mijn vader blij mee want hij had de taak om kolen te halen voor de kachel. Mijn moeder stond altijd redelijk wantrouwend ten opzichte van innovaties dus dat zal ook wel hebben meegespeeld bij het geen wasmachine hebben. Later had ze trouwens wel zo'n hand aangedreven machine. Inmiddels heeft ze al jaren een wasmachine en alsnog wast ze regelmatig met de hand want voor dat beetje was wil ze de machine niet aanzetten. Koken was ze niet veel minder tijd mee kwijt dan ik nu ben. Ze kookte vers en ik kook ook meestal vers. De was was ze wel veel meer tijd mee kwijt. Boodschappen zal wel ongeveer hetzelfde zijn geweest. Geen supermarkt maar wel kleine buurtwinkels. We hadden inderdaad nog een melkboer meen ik me te herinneren.
Overigens had mijn vader een eigen bedrijf dus mijn moeder werkte daar ook in mee net zoals bijna alle vrouwen van mannen met een eigen bedrijf (winkels, boerderij maar ook bijvoorbeeld de vrouw van de tandarts die als assistente werkte) in onze omgeving. Ik kende dus als kind best veel werkende moeders. Het was voor mij helemaal niet abnormaal.

Dat mensen nu meer twee inkomens nodig lijken te hebben komt ook omdat de eisen veel hoger zijn. We hebben veel meer spullen en doen veel meer verschillende dingen. Als ik nu ga leven zoals mijn ouders in die tijd kunnen we ook makkelijk met 1 inkomen rondkomen.

Maylise

Mijn man is een verwende prins

Ik werk ongeveer 30 uur, ja inderdaad op ma di en do en vrijdags halve dag. Heb 6 uur per week huishoudelijke hulp.n Verder kook ik, was ik, doe ik alle. boodschappen, cadeautjes voor alle gelegenheden, de administratie, vuilniszakken buitenzetten, nieuwe lampen indraaien,e contacten emt loodgieters e.d

Mijn man is de verwende prins die heerlijk 40 uur per week aan zelfontplooing doet op zijn werk en zich thuis lekker met de kinderen bezig houdt of dingen voor zichzelf doet.

Mank

Ik bedenk nu ineens dat de vergelijking prins/prinses nogal mank gaat. Vandaag de dag kan een prinses helemaal niet doen wat ze zelf wil. Ze wordt continu gevolgd door paperazzi die breed uitmeten wat ze allemaal uitspookt. En een kroonprinses mag nog niet eens haar eigen beroep uitkiezen....

De was 40-50 jaar geleden

Wij hadden een wasmachine met aan de linkerkant de wasmachine met een schoep op de bodem die de was heen en weer klotste en aan de rechterkant een centrifuge. De was moest eerst met zeep gewassen worden. Dat hevelde mijn moeder met een houten wasknijper over naar de centrifuge. Daar werd het zeepwater eruit geslingerd. De was ging weer terug in de wasmachine voor de spoelbeurt en weer moest het water eruit gecentrifugeerd worden. Aan de voorkant van de wasmachine zat een hendel waarmee de machine van wassen naar centrifugeren overgezet kon worden. Toen de 'moderne' wasmachine met een deurtje van glas zijn intrede in ons huishouden deed zaten wij ons voor dat raampje te vergapen en verzuchtte mijn moeder 'had ik dit maar eerder gedaan!' We zaten toen al in de jaren '70. Mijn moeder was met die eerste wasmachine echt nog een groot deel van de wasdag écht aan het wassen. Ik was weliswaar vaker, op dit moment ook, maar kijk wat ik doe... ik zit hier mijn verhaal te typen, gooi het zo op het rek en ben klaar. Dat is toch echt andere koek dan 40-50 jaar geleden. Ik denk dat de eisen toen ook echt hoger lagen. Een goede huisvrouw streek veel meer volgens mij. Theedoeken gingen gladgestreken de kast in. Dat doe ik echt niet. Mijn moeder had 2 huishoudelijke dagen, de maandag en de vrijdag. Er kwamen inderdaad nog melkboeren, bakkers en groenteboeren langs de deuren. (Mijn oom is lange tijd bakkers'knecht' in Zwolle geweest, ik zie de kar nog voor me.) In Amsterdam wel tenminste, in mijn latere dorp niet. Toen ik in mijn huidige huis woonde kwam de bakker aanvankelijk langs. Dat was maar wat makkelijk. Hij is van de ene dag op de andere van de aardbodem verdwenen. Toen moesten we hélemaal naar de winkel voor brood!
De tijd dat we 1 onderbroek in de week aankregen weet ik ook nog. Ik weet alleen niet meer zeker of het echt een hele week was. Ik weet wel dat die onderbroek er op het kruisstuk wat ranzig uitzag na een poosje, onbegrijpelijk dat dat normaal was.
In de Amsterdamse flat hadden we een gaskachel in de huiskamer en meer niet. In het huis in het dorp centrale verwarming, die mijn vader zélf heeft moeten aanleggen. Dat zat er dus nog niet standaard in. (bouwjaar 1970) We hadden daar een boiler. Ik kan me niet herinneren dat het een boiler was waar een bepaalde hoeveelheid liters per dag mee gebruikt kon worden. Ik stond dan ook heel lang onder de douche en daar werd nooit iets van gezegd.

40 jaar geleden en nu

40 jaar geleden hadden mijn ouders cv, douche/bad met geiser, een wasmachine, een stofzuiger en een hulp in de huishouding. Wat later namen ze een afwasmachine en een droger. De melkboer kwam langs de deur. Ze woonden in een grote stad met winkels in de buurt. De groenteboer verkocht gesneden groente en zelfgemaakte stamppot, de slager verkocht zelfgemaakte erwtensoep. Op de hoek was een afhaalchinees.

Mijn vader had een auto, mijn moeder geen rijbewijs dus die deed alles op de fiets. Ik heb ook geen rijbewijs en doe ook alles op de fiets. Geen enkel probleem want ik woon ook in de grote stad.

Ik heb altijd geleerd om dagelijks een schone onderbroek aan te doen.

40 jaar geleden werkte mijn vader 80 uur in de week, mijn moeder niet. Nu werken wij samen minder dan dat (ieder ca. 4 dagen per week). Overigens werkten veel vriendinnen van mijn moeder wel, vooral later als de kinderen ouder waren. Mijn moeder is later ook gaan studeren en wat werken (werk lag toen helaas niet meer voor het oprapen).

Eigenlijk vind ik het verschil tussen 40 jaar geleden en nu verbazend klein. Het grootste verschil is de komst van de computer, de mobiele telefoon en de magnetron. En het allergrootste verschil is dat ik niet financieel afhankelijk ben van een partner/man en dat wij 50-50 voor ons kind zorgen.

Een verschil is dat mijn huishoudelijke normen lager zijn dan die van mijn moeder, omdat ik het huishouden niet als mijn vak beschouw maar als iets erbij.

Overigens zijn er ook nu nog veel woningen in Amsterdam met één gaskachel in de huiskamer en geen verwarming op de slaapmaker (en dus ook geen cv).

Dat eens per week wassen in de tobbe en met een koud washandje bij de wastafel, dat ken ik uit de verhalen van mijn moeders jeugd, voor, tijdens en vlak na de oorlog.

Pure luxe

volgens mijn moeder waren degene die 50 jaar terug al een stofzuiger,wasmachine,en een douche hadden echt uitzonderingen.dat was toendertijd enorm luxe.
in het algemeen hadden de meeste mensen dat allemaal niet.

40 uur en 40 jaar

Toen marco zei dat een 'huishouden' dat vroeger(40 jaar terug dus) al 40 uur per week aan tijd kostte en nu dus nog...was iedereen daar volmondig mee eens.
Dus ging ik er van uit dat dan dus alle mensen die daarmee eens waren in een situatie/huishouden/gezin opgroeide als ik schetste of in ieder geval 'deels' (dus wel een centrale verwarming,maar geen automatische-wasmachine).
Want je gaat mij echt niet wijsmaken dat een gezin anno nú 40 uur per week nodig heeft voor huishoudelijke klussen. En om eerlijk te zijn....40 jaar terug ook niet.
Ik ben het meer met Wisse eens. Er waren toen andere normen dus poetsen ze elke week de ramen. Huivrouwen stelden zichzelf toen andere normen......Het was tenslotte hun 'werk' .
Anno nu stellen veel ouders zichzelf óók andere normen, ze 'moeten' helpen op school,dagen knutselen voor de tractatie en iets geweldigs bakken voor het schoolkerstdiner. Het is tenslotte hun 'werk'.
Maar het is geen kwestie van 'moeten',het zijn eisen waar ze volgens zichzelf aan moeten voldoen. Net als toen want je kinderen worden niet ongelukkiger of ongezonder van wel of geen gelapte ramen en net zo goed niet van een eenvoudige tractatie als blokjes kaas die je in een handomdraai even snijd. En het gezin an sich hoeft er dus niks van te 'lijden' als het niet gebeurd.
Ook 40 jaar terug waren er moeders die 40 uur werkten buitenshuis en vaders die daarnaast 60 uur werkten (mijn ouders b.v.). Wij hadden dan ook voor de intrede van al die apparaten een werkster en een 'meisje' voor de middag en voor de avond nog een 'inwonend meisje' (student op kamers),die op ons pastten en naast het huishouden ook nog 2 winkelpanden schoonhielden en het personeel voorzagen van koffie en thee etc.
Ze hadden dus eigenlijk een dubbele functie...voor de winkels en voor ons huis deden ze ong.dezelfde taak,met mij en broertje ergens achter hun rokken. Als mijn moeder van haar werk kwam zorgde ze voor het eten en de afwas en deed ons in bad en bed (maar die laatste 2 deed mijn vader ook). Zodra wij naar school gingen werden de 'meisjes' afgeschaft en deed de werkster dus ons hele huishouden. In de ochtend dus een halve dag en daarbij 2 winkelpanden inclusief inhoud (die moet glanzen!) en kantoren.
En mijn moeder deed nog steeds alleen het eten en ons.
Het is dus maar wat je jezelf oplegt qua normen en wat je van jezelf 'eist'. Een zelfde huishouden in dezelfde tijd of het nu toen of nu is kan je ook met een kwart van die uren af en dan is het echt niet vies en worden je kinderen ook niet doodongelukkig.Dus dat de werkende ouders onder ons nu die 40 uur huishouden 'erbij' hebben gekregen is een fabeltje. Welnee die leggen zichzelf gewoon andere normen op, waardoor dat huishouden misschien 10 uur per week kost,waarvan ze ook nog 4 uur uitbesteden aan een hulp, dat is dus (verdeeld) ieder 3 uur als ouder zijnde. Dat is 'noodzakelijke huishoudelijk werk' laten we maar zeggen (ik gok qua uren een beetje...maar mijns inziens zou het zo ong.moeten kunnen). Al die andere uren (die gemaakt worden door ouders die meer tijd hebben, want ik weet best wel dat die óók druk zijn) is dus werk dat ze zichzelf opleggen, vrijwillig om aan de normen te voldoen of omdat ze het belangrijk vinden of omdat ze het leuk vinden. Net zo eigenlijk als 40 jaar terug...alleen heeft het nu een andere invulling gekregen,het staat meer in het teken van 'het kind'i.p.v. 'het huishouden'.
Maar het is geen kwestie van noodzaak omdat je anders ongezond of ongelukkig zou worden. Je kan dus ook prima draaien als gezin zonder dat.
groeten albana

Klaver

Zo'n prinsje heb ik ook!

Sus-anne

Hm, toch weet ik niet anders. Ik kom uit een dorp en iedereen had een stofzuiger, wasmachine en douche. In alle huizen was cv, behalve in sommige boerderijen, daar was een kachel. Dat een douche of een badkamer iets nieuws was, ken ik uit de vehalen van mijn moeder toen zij klein was, en dan hebben we het over begin jaren '30.

Nou...

Ik ben van '61 en tot ik 4/5 jaar was hadden we geen douche hoor. elke week gingen we naar het badhuis en daar was het altijd erg druk, dus we waren vast niet de enige zonder badkamer. Mijn moeder kreeg een automatische wasmachine toe ik een jaar of 10 was. En inderdaad 2 keer per week schone kleren. Toen we in een huis met douche gingen wonen, was in de aanbouw met wc en douche geen verwarming. In de winter was het ijkoud, want geen isolatie. Toen hadden we nog kolenkachels. Trouwens ik heb nog geen verwarming, maar gaskachels. Boven in de douche ook, dus daar kun je het lekker warm stoken. Toen de kinderen nog thuis waren, en ze moesten huiswerk boven maken, hadden we een paar electrische kacheltjes.

Verschil

Wat een verschillende omstandigheden had ieder in zijn jeugd zeg. Veel verhalen die ik omschreven zie herken ik van mijn moeder, maar had ik nooit aan gedacht dat mensen van mijn generatie dit ook nog zo gehad zouden hebben. Nu scheel ik niet zoveel van mijn moeder dus daar ligt het ook wel aan natuurlijk. Mijn moeder is van 1948 en ik van 1968. Bij mijn moeder hadden ze in de jaren 60 al een wasmachine, zo'n ding waarbij je nog heel veel zelf moet doen, zoals Kaaskopje omschrijft. Ik denk dat ze een jaar of 15 was (dus ca. 1963) dat ze een douche kregen. Voorzover ik weet hebben wij thuis altijd een wasmachine gehad, douche hebben wij ook altijd gehad en tot mijn vierde een gaskachel en daarna cv. Kolenkachels ken ik weer alleen uit de verhalen van mijn ouders. Petroleumstel om op te koken ken ik van mijn vaders moeder, die had gewoon een gasfornuis hoor, maar kon er niet aan wennen. Dan kwam je daar 's ochtends binnen en stond het eten al op, als alle vitaminen dat weg gekookt waren gingen we tussen de middag gezamenlijk eten van de bruine drap die ooit spruiten geweest waren, brr ga nog kokhalzen als ik het woord petroleumstel hoor. Wat ik nog wel zelf heb meegemaakt is dat mensen geen wc hadden, maar een "tonnetje", dan kwam eens per week de "tonnenman" en die gooide die poepton op zijn nek en zette die in de auto. Vriendinnetje van mij had nog zo'n ding thuis, vonden we geweldig, want konden we met zijn tweeen tegelijk naar het toilet, ieder aan een kant.
Overigens deden wij vroeger ook een week met kleding, alleen elke dag een schone onderbroek. Mijn zusje heeft lang in bed geplast, dus daar had mijn moeder wel enorm veel was van.

Klaver en krin ot

met zo,n *prins* als man zou ik niet kunnen samenleven.

Druk?

"Want je gaat mij echt niet wijsmaken dat een gezin anno nú 40 uur per week nodig heeft voor huishoudelijke klussen. " Mij ook niet, ik zou echt niet weten wat ik al die uren zou moeten doen Ik haal dat bij lange na niet! Wat Wisse beschrijft is voor mij echt een hele luxe situatie voor die tijd, wel ging het halverwege/eind jaren '60 opeens snel met allerlei ontwikkelingen, dus ik kan me voorstellen dat er veel verschil zat tussen de gezinnen én dorpen/steden. Mijn schoonouders die tot 10 jaar geleden nog steeds in het huisje in het Gooi woonden waar mijn man geboren is, hebben nooit een cv en wasmachine gehad. Zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder werkten ook parttime bij om hun gezin draaiende te houden (mijn moeder in de avonduren omdat er anders geen oppas voor de kinderen was). En ja, het heeft ook te maken met de eisen die men zelf stelde (bijv iedere dag moeten stoffen, zoals mijn oma deed), net zoals ouders van nu zichzelf eisen stellen (kinderen naar allerlei clubjes brengen bijv) die zij als moeten ervaren en waardoor zij het idee hebben het vreselijk druk te hebben zonder dat het anders kan.

Sus-anne

Zo erg als het klinkt is het ook weer niet, hoor. Hij kookt en heeft nog wel meer kwaliteiten, gelukkig. Maar scheef is het wel, dat geef ik toe, en op slechte dagen zit me dat ook best dwars.

Maar gaat mij niet per se om het huishouden

Toen ik (van begin 60er jaren) hadden wij cv, douche, eenvoudige wasmachien geen auto maar winkels om de hoek. Ik kom uit een arbeidersmilieu. Dus ver beneden modaal.
Waar het me om ging in mijn posting is dat de arbeidersbeweging en vakbonden dingen hebben bedongen die nu onder het mom van emancipatie worden teruggedraaid. Houd me ten goede: als je een hoge hypotheek, twee auto's, droger, magnetron, wii, etc etc wilt hebben, is het misschien logisch dat je allebei veel werkt. Dat is dat je eigen keuze. Wij werken allebei 25 uur, hebben geen auto en al die luxe gebruiksvoorwerpen, gaan goedkoop op vakantie en wij vinden dit leven zalig. We brengen de kinderen lopende naar school (half uur lopen) en hebben dan de grootse lol met ze. We hebben tijd voor hobbies, vrienden, persoonlijke ontwikkeling en veel tijd voor onze kinderen. Apart en samen. Wij hebben minder geld maar kiezen voor meer tijd, alleen met elkaar en met de kids.
Maar laten ons er niet in laten luizen en het zo laten worden dat onder het mom van emancipatie iedereen verplicht wordt 40 uur te werken. En dat je anders een prins(es) wordt genoemd. Hoewel, doe ook maar wel, want eigenlijk heb ik wel een prinsenleven. En daar kan tot op dit moment ieder zelf voor kiezen.

Marco

Krin

ik kan me dat heel goed voorstellen.
ik zie ook best veel om me heen dat moeders inderdaad meer gaan werken ,( zeker als de kinderen wat ouder worden),maar dat er verder geen veranderingen ontstaan in de rolverdeling thuis.
dus pa maakt carriere en Ma ook,maar Ma doet daarnaast ook nog het huishouden en de kinderen.
ik zou daar echt niet tegen kunnen.

Sus-anne

Waarom ik vooral reageerde op klaver, was omdat het mij eraan herinnerde dat het überhaupt scheef is, deze hele discussie. Waarom gaat het altijd over de prinsesjes, altijd over de keuze van de vrouw voor veel of weinig werken? En inderdaad, veel mannen zijn prinsjes, die laten hun vrouw de moeilijke keuzes maken. Zij werken gewoon door. Daar zou ik nou wel eens een artikel in de kranten over willen lezen. Wat hun motivaties zijn, hun overwegingen. Was will der Mann?
Maar nee, het is altijd weer gezeik en gehak van vrouwen over vrouwen en tegen vrouwen. Bleh.

Krin ,ik denk

ik denk dat deze eeuwige discussie vooral gevoerd wordt omdat er voor vrouwen de afgelopen 30,40,50 jaar enorm veel veranderd is,de positie van de man is al eeuwen het zelfde,(hij is de kostwinner en snijdt op zondag het vlees ,bij wijze van).
het wordt inderdaad tijd dat de man eens van zich laat horen.
aangezien er weinig mannen op dit forum zijn,zal die discussie hier in elk geval niet gevoerd gaan worden.
( ik vraag me trouwens ook af,zitten mannen sowieso wel regelmatig op dit soort forums,of is dat echt een vrouwending.?)

Precies krin

Ik had mijn situatie gechargeerd juist om dit ter berde te brengen.

Geen prinsesje

Ledlampje, zolang het voor jezelf goed voelt hoe werk en huishouden combineert is het goed! Toen onze oudste zich aandiende hebben man en ik (allebei toen fulltime baan) er voor gekozen dat ik volledig thuis zou blijven voor de kinderen en man zou fulltime blijven werken. Het was wel een stap terug in inkomen natuurlijk, maar het kon gelukkig. Die keus hebben wij samen gemaakt en 10 jaar later en 3 kinderen verder zou ik zo weer dezelfde keus maken. Ik voel mij ook helemaal geen prinsesje. Mijn man werkt hard buiten de deur en ik ben thuis druk als interieurverzorgster, verpleegster voor de kinderen als ze ziek zijn (ook 's nachts), tuinvrouw, taxichauffeuse,
ik haal alle boodschappen, verzorg de kleding, doe de was, ga met de kinderen naar de kapper/tandarts/orthodontist/sportclubjes/zwemles, etc... Overigens met plezier, hoor. Het geeft veel rust en regelmaat in ons gezin. Ook heb ik tijd voor vrijwilligerswerk, ik voel me geen zielepiet achter de geraniums.
Natuurlijk is het wel heerlijk als je zomaar op een warme zomerdag buiten op het terras kunt genieten terwijl manlief aan het werk is. Aan de andere kant... als hij om 1800u thuiskomt staat het eten voor hem klaar en kan hij de benen strekken. Dan ben ik druk met kinderen naar bed brengen, de keuken opruimen etc...
Het klinkt misschien heel traditioneel, maar we voelen ons er allebei goed bij. En waarom dan dingen veranderen? Ik laat alle dingen die in de media gezegd worden dus maar rustig langs mijn rug afglijden... de mensen praten toch wel.

Haha drommels

Leuk Drommels. En inderdaad JIJ bent de prinses.

Hier ook een prinses

Ik werk veel meer uren dan mijn man (hij 24, ik rond de 40). Hij doet ook veel meer in het huishouden, eigenlijk alle zware klussen komen op hem neer. Ben ik dan ook een prinses?
Ik verbaas me (zoals al eerder gezegd) wel over het percentage mensen dat blijft vasthouden aan die traditionele rolverdeling. Blijkbaar zitten er toch veel voordelen aan voor alle betrokkenen. Of is het inderdaad de maatschappelijke structuur die het moeilijk maakt om buiten de kaders te treden?
Bij ons is het trouwens een kwestie van geld. Ik verdien per uur veel meer dan mijn man. Zolang mannen gemiddeld een hoger uurloon vangen dan vrouwen, blijft het natuurlijk aantrekkelijk om het anderhalfverdienersmodel aan te hangen waarbij de moeder meer thuis is.
Ik vind ook dat er iets zit in de vraag van Izar. Als al die hoogopgeleide vrouwen zo gemakkelijk thuisblijven, is het dan geen weggegooid geld om ze een dure studie te laten volgen? Ik denk wel dat de kinderen baat hebben bij een goed opgeleide moeder, maar is dat voldoende rechtvaardiging voor zoveel onbenut talent?
Groetjes
Massi