Ouderafstoting: Hoe hier mee om te kunnen gaan?
Hallo,
Ik ben een vader van drie prachtige kinderen twee jongens (10 en 6) en een meisje (4). Sinds 9 December 2024 woon ik niet meer bij de kinderen en hun moeder omdat ik verliefd ben geworden op een andere vrouw. En op dit moment verloopt de scheidingsprocedure erg moeizaam beide partijen hebben een advocaat omdat mediation niet meer werkte.
Zonder te veel in te gaan op de procedure zelf. Wordt er vanuit mij vastgesteld dat de kinderen veel meekrijgen van de scheiding maar dat er ook vanuit hun moeder. Moeder laat uit boosheid veel los tegenover de kinderen; de nieuwe partner van papa is een K#^$Wijf en papa is slecht. Ook beslissingen betreft school word ik als vader buitengehouden. en dat zijn dan een paar kleine voorbeelden.
Op de momenten dat ik mijn kinderen heb merk ik een afstand, de twee jongens en vooral de oudste is heel erg aan het schakelen wat kan ik wel zeggen en wat niet. Ik zie aan zijn hele houding dat hij er graag bij wil zijn maar het niet doet. De middelste heeft momenten dat hij wil en doet maar laat zich ook erg leiden door zijn gevoel (wat oke is). De jongste heeft haar leeftijd mee en verteld wat zij bij haar moeder te horen krijgt en dat zij dat anders ervaart.
Ik weet niet hoe ik met deze situatie om kan en moet gaan. Ik merk zelfs dat ik me benauwd voel als ik weet dat ik mn eigen kinderen bij me ga hebben. Zou niet mogen zoou je zeggen.
felija schreef op 25-03-2025 om 20:36:
[..]
Ergens hoop Ik in zo'n geval dat het niet echt is, zo egocentrisch, maar ik vrees het ergste.
Je hoeft niet te reageren he? Misschien moeten er sowieso een paar mensen ff wat azijn piesen.
Ik zou namelijk ook echt niet meer durven als ik to was te reageren omdat z'n hoofd er echt nog niet afgebeten wordt door een aantal vermoedelijk vrouwen die ooit zelf in dezelfde positie gezeten hebben.
Dit is een forum. Zullen we forummers gewoon zelf laten beslissen wat ze wel en niet schrijven en het modereren aan de mods overlaten?
Dweedledee schreef op 25-03-2025 om 21:45:
Dit is een forum. Zullen we forummers gewoon zelf laten beslissen wat ze wel en niet schrijven en het modereren aan de mods overlaten?
Zoals je zelf zegt, het is een forum. Dus ik mag hier ook gewoon zelf beslissen wat ik wel en niet schrijf. Dus als ik vind dat iemand onterecht hard aangevallen wordt mag ik dat gelukkig gewoon zeggen 
Ellori schreef op 25-03-2025 om 23:14:
[..]
Zoals je zelf zegt, het is een forum. Dus ik mag hier ook gewoon zelf beslissen wat ik wel en niet schrijf. Dus als ik vind dat iemand onterecht hard aangevallen wordt mag ik dat gelukkig gewoon zeggen
En de uitspraak “je hoeft niet te reageren he?” is nu ineens niet meer van jou zeker? 
Schrijf lekker wat je wil. Maar laat een ander dat dan ook doen.
Natuurlijk kun je verliefd worden op een ander. Natuurlijk kun je uit elkaar gaan. In sommige gevallen is dat voor kinderen bovendien beter.
De redenatie dat kinderen hun ouders gelukkig willen zien klopt gedeeltelijk. Wat er mis gaat in dit geval is dat TO denkt dat de kinderen alleen hem gelukkig willen zien. Terwijl de moeder enorm ongelukkig is met de situatie. En dat is logisch, wie wil er nu verlaten worden voor een andere vrouw? Als je dan tegen de kinderen de houding aanneemt dat papa niet meer gelukkig was dan botst dat met hun ervaring. Want papa liep voor de scheiding niet huilend door het huis van ongeluk en mama nu wel. Het beeld is dan voor kinderen al snel papa stelde zich aan dat hij niet gelukkig was en nu is mama doodongelukkig.
Bovendien zijn kinderen ook egoïstische wezens. Die willen ook gewoon gelukkig zijn. En daarin is tussen twee ouders inleven ook echt niet het ideaal beeld. Voor hen is het heel vervelend als hun moeder niet zichzelf is en ik vind de opstelling van de moeder ook schadelijk voor de kinderen. Voor de kinderen is de situatie nu op dit moment gewoon veel slechter dan eerder.
Als je dan als vader denkt aan de lange termijn waarin in elk geval beide ouders mogelijk gelukkiger gaan zijn dan eerder. Dan doe je tekort aan de emoties die er nu zijn. De moeder die zich gebroken voelt. En vooral aan de kinderen die hun stabiele kerngezin verloren zijn en rouwen om dat wat nooit meer gaat zijn.
Begrip is in dit geval het toverwoord geef ze alle tijd die nodig is toch zeker de eerste twee jaar. Accepteer alle gevoelens zonder te wijzen op het waarom jij deze keuze hebt gemaakt. Dat doet er gewoon even niet toe.
Voor jou is er een zekere continuïteit in je liefdesleven: je was tamelijk gelukkig, vond iemand waar je nog meer van hield en ging dus van het ene gespreide liefdes- en thuisnestje naar het volgende. Kwestie van verbetering.
Voor alle andere betrokken partijen is dat het totaal niet. Het is een zware breakup en een zwaar verlies. Gun die mensen hun eigen verwerking. Op zijn minst. Trek je terug en leef je wat in.
BritgetJones007 schreef op 25-03-2025 om 19:58:
en ook een belangrijke vraag: betrek jij jou partner al bij jou kinderen? Of ben je in ieder geval wel zo verstandig om te beseffen dat dit alleen maar meer olie op het vuur gooit gezien de scheiding niet helemaal rond is en zij medeverantwoordelijk is voor deze scheiding...ze had namelijk ook, uit respect voor jou
gezin, afstand kunnen nemen. Het zegt namelijk wel iets over iemand zijn karakter om een 'Homewrecker' te zijn en dat ook normaal te vinden.....
Het eerste ben ik met je eens.
Maar medeverantwoordelijk voor de scheiding? Neuh dat is toch echt alleen TO.
rionyriony schreef op 26-03-2025 om 06:55:
Voor jou is er een zekere continuïteit in je liefdesleven: je was tamelijk gelukkig, vond iemand waar je nog meer van hield en ging dus van het ene gespreide liefdes- en thuisnestje naar het volgende. Kwestie van verbetering.
Voor alle andere betrokken partijen is dat het totaal niet. Het is een zware breakup en een zwaar verlies. Gun die mensen hun eigen verwerking. Op zijn minst. Trek je terug en leef je wat in.
Precies dit. Het is nu niet het moment om jezelf als slachtoffer van ouderverstoting neer te zetten. Bedenk wat je kinderen en ex vrouw nu doormaken. Het zou je sieren hen uitgebreid de tijd te geven voor verdriet en verwerking. En echt... (ik hoop dat het nog niet gebeurd is) maar houd je nieuwe vriendin voorlopig nog even ver uit het leven van je kinderen.
Ellori schreef op 25-03-2025 om 21:13:
[..]
Je hoeft niet te reageren he? Misschien moeten er sowieso een paar mensen ff wat azijn piesen.
Ik zou namelijk ook echt niet meer durven als ik to was te reageren omdat z'n hoofd er echt nog niet afgebeten wordt door een aantal vermoedelijk vrouwen die ooit zelf in dezelfde positie gezeten hebben.
Eens met het laatste. Ik zou hier ook niet meer schrijven. Een aantal reacties zijn gewoon echt vals. Zowel naar TO als naar zijn nieuwe vriendin.
Het feit dat ex van TO tegen de kinderen zecht dat nieuwe vriendin een kutwijf is en TO slecht, dat is dan maar normaal...
Nee dat is helemaal niet normaal. Dat hoort een moeder niet te doen tegenover de kinderen, dat kan ze zeggen tegen haar vrienden en familie, maar die kinderen horen daar buiten te blijven.
En ouderverstoting door boze en verontwaardigde ex partners gebeurd gewoon he? Vaak door moeders, het begint klein maar het eindigt ermee dat kinderen niet meer bij hun vader willen zijn. Been there done that. Het heeft hier 15/18 jaar geduurd voordat er weer een band was opgebouwd met de kinderen. Vader heeft daarvan het grootste deel van de jeugd gemist, omdat moeder het normaal vond vader zwart te maken in de ogen van de kinderen.
Miraval schreef op 26-03-2025 om 08:17:
[..]
Eens met het laatste. Ik zou hier ook niet meer schrijven. Een aantal reacties zijn gewoon echt vals. Zowel naar TO als naar zijn nieuwe vriendin.
Het feit dat ex van TO tegen de kinderen zecht dat nieuwe vriendin een kutwijf is en TO slecht, dat is dan maar normaal...
Nee dat is helemaal niet normaal. Dat hoort een moeder niet te doen tegenover de kinderen, dat kan ze zeggen tegen haar vrienden en familie, maar die kinderen horen daar buiten te blijven.
En ouderverstoting door boze en verontwaardigde ex partners gebeurd gewoon he? Vaak door moeders, het begint klein maar het eindigt ermee dat kinderen niet meer bij hun vader willen zijn. Been there done that. Het heeft hier 15/18 jaar geduurd voordat er weer een band was opgebouwd met de kinderen. Vader heeft daarvan het grootste deel van de jeugd gemist, omdat moeder het normaal vond vader zwart te maken in de ogen van de kinderen.
To zegt dat zijn 4 jarige hem de informatie geeft, Ik zou een 4 jarig kind niet woord voor woord geloven , gisteren hoorde ik er nog 1tje vertellen dat hij nooit geen avondeten krijgt thuis, want avond is donker en dan eten ze niet meer. , nu geloof ik meteen dat ze om half 8 als het donker is wel uitgegeten zijn 
Wow. Je sticht een gezin, maar als je verliefd wordt dan pleit je 'm? Je had ook kunnen kiezen om het contact met die vrouw te verbreken, in relatietherapie te gaan of wat dan ook. Verliefdheid waait ook wel weer over. Of ga je dan weer naar een ander? Dat is prima als je zo wil leven, maar krijg dan aub geen kinderen (meer) want die zullen hier keer op keer de dupe van zijn.
ik lees even niet terug dat er mensen vinden dat het normaal is dat de ex vreselijke dingen over de vader zegt tegen de kinderen?
Maar wel dat het begrijpelijk is dat die kinderen het vertrouwen kwijt zijn in die vader, door zijn eigen keuzes en akties.
Dit topic is volledig ontspoord omdat velen graag hun eigen mening op het internet willen ventileren zonder ook maar helpend te zijn voor topic starter.
Slekire schreef op 27-03-2025 om 09:38:
ik lees even niet terug dat er mensen vinden dat het normaal is dat de ex vreselijke dingen over de vader zegt tegen de kinderen?
Maar wel dat het begrijpelijk is dat die kinderen het vertrouwen kwijt zijn in die vader, door zijn eigen keuzes en akties.
Dan moet je beter lezen, dat is o.a. door mij al een aantal keren benoemd. Hoewel het begrijpelijk is dat de ex van TO heel erg boos is, dien je dit natuurlijk ten alle tijde bij de kinderen weg te houden.
Dat is moeilijk, zeker. Maar je moet je gewoon niet tot een dergelijk niveau laten zakken. Het heeft 0,0 zin en brengt alleen maar meer schade toe aan de kinderen. Hoe moeilijk het ook is, je bent op dat moment de veilige haven van je kinderen en meer doen dan zeggen dat je er altijd voor ze bent als ze ergens over praten wil, kun je IMO niet doen.
linn19 schreef op 27-03-2025 om 10:27:
Dit topic is volledig ontspoord omdat velen graag hun eigen mening op het internet willen ventileren zonder ook maar helpend te zijn voor topic starter.
Volgens mij proberen de meesten wel te helpen door hem wakker te schudden. Wat ex gezegd zou hebben, weten we via een 4 jarige. Als dit klopt is het zeker niet netjes. Maar mag ze ook boos zijn misschien? Haar leven en die van de kids valt compleet in duigen. Ik vind niet dat we TO moeten laten stikken maar hij moet wel inzien dat hij geen slachtoffer maar aanstichter is.
