oppas vinden in het informele circuit
Naar aanleiding van een ander draadje: toen onze kinderen klein waren (30- 35 jaar geleden) was het niet moeilijk tieners te vinden die 's avonds een paar uurtjes kwamen oppassen. Meestal waren het kinderen van mensen die we kenden uit de kerk of van buren.
Ik heb het gevoel dat oppas vinden in het informele circuit tegenwoordig lastiger is - tenminste, dat merk ik als ik (oma) zie hoe het bij mijn kinderen gaat. Als grootouders niet kunnen oppassen, zijn er nauwelijks anderen die het kunnen/willen doen. Of ze kennen gewoon niemand uit de tienergeneratie.
Professionele kinderopvang overdag is er meestal genoeg via gastouder of kinderdagverblijf, maar op avonden/in het weekend is het minder makkelijk.
Valeria schreef op 20-09-2024 om 12:28:
[..]
Klasgenoten van je dochter met een oudere broer of zus, collega's met kinderen....
Dochter is nú 12. Ik ken ook hordes tieners via mijn werk, maar dat is meer dan 30 km verderop.
Wij hebben ook nooit oppas gehad, ja eentje, eventjes, maar onze dochter reageerde zo slecht dat het echt heel zielig voor de oppas was. Dat hebben we dus maar gelaten.
Renmuis schreef op 20-09-2024 om 13:00:
[..]
Ik denk dat dit het is. Steeds meer scholieren hebben een bijbaantje. Toen ik op de middelbare school zat, inmiddels 25 jaar geleden, werkten sommige klasgenoten ook al bij de AH of in een winkel, maar het was echt nog vrij beperkt. Het aantal werkenden scholieren (en dan heb ik het over 15 en 16 jarigen, de meest populaire oppas leeftijd) is enorm toegenomen sinds die tijd; dat laten de statistieken ook zien.
Maar ik denk inderdaad ook dat we minder geneigd zijn om te vertrouwen. Door persoonlijke ervaringen zal hier ook nooit een tiener uit het informele circuit binnenkomen als oppas.
Huh? Ik ben 52 en iedereen werkte met 14 in een bijbaan toen ik jong was.
Bakblik schreef op 20-09-2024 om 17:22:
[..]
Vrijwilligers werk is vrijwillig maar niet vrijblijvend toch? Dus hoezo afzeggen denk ik dan. Ook niet voor oppassen op de kleinkinderen.
Juist. Je hebt gewoon een afspraak gemaakt. Net als dat je zegt: nee, ik kan niet, want ik moet naar een verjaardag, of ik moet tennissen dan.
wij hadden nooit gebrek aan oppasmeisjes. De kleindochter van de buren, de oudere zus van een klasgenootje van een van de kinderen, een meisje uit een van de oudere jeugdteams van hun sport, een nichtje van mij, dochter van een collega…. We hadden ze voor het uitzoeken. Inmiddels hebben we geen oppas meer nodig, maar ik zou nog steeds zo een handvol meiden kunnen bellen, denk ik.
Maar goed, wij waren ook niet zo bangig. Als we de ouders kenden en vertrouwden, vonden we het al snel prima. We wonen ook in een dorp, dus dan ken je al gauw de families ook goed genoeg om het aan te durven.
Ik heb ook geen familie in de buurt, maar op de kleuterschool en de lagere school werden hier tussen groepen ouders volop telefoonnummers van (door ons) goedgekeurde oppassen uitgewisseld. Ik zat nooit zonder.
Tjod22 schreef op 22-09-2024 om 21:22:
wij hadden nooit gebrek aan oppasmeisjes. De kleindochter van de buren, de oudere zus van een klasgenootje van een van de kinderen, een meisje uit een van de oudere jeugdteams van hun sport, een nichtje van mij, dochter van een collega…. We hadden ze voor het uitzoeken. Inmiddels hebben we geen oppas meer nodig, maar ik zou nog steeds zo een handvol meiden kunnen bellen, denk ik.
Maar goed, wij waren ook niet zo bangig. Als we de ouders kenden en vertrouwden, vonden we het al snel prima. We wonen ook in een dorp, dus dan ken je al gauw de families ook goed genoeg om het aan te durven.
Dat zal het zijn, iemand die geen oppas kan vinden is bangig. 🤨 Nu woonde ik in de tijd van oppasellende, ook niet in een dorp waar je elkaar "kent", maar fijn dat het voor jou werkt.
Al wel weer een poos geleden, maar in ons geval vroegen we bv aan bekenden in ons koor of van onze kerk of hun kinderen zouden willen oppassen. Of, als ze zelf jonge kinderen hadden en regelmatig een oppas in huis hadden - of hun oppas ook wel eens bij ons zou kunnen komen.
Of via leiding van het kinderdagverblijf, niet dat we hen zelf vroegen, maar vaak hadden ze wel contacten (hun jongere sibling bv).
Yumi schreef op 23-09-2024 om 10:00:
[..]
Dat zal het zijn, iemand die geen oppas kan vinden is bangig. 🤨 Nu woonde ik in de tijd van oppasellende, ook niet in een dorp waar je elkaar "kent", maar fijn dat het voor jou werkt.
Was meer een reactie op iemand die eerder schreef dat er nooit een tiener uit het informele circuit daar binnen zou komen. Dan is het inderdaad wel lastig om iemand te vinden. Want wij vonden ze dus wel altijd via via in het informele circuit, maar we hadden daar dan ook wel vertrouwen in.
Hier via de balletschool. Dochter had zelf een ouder balletmeisje als oppas en toen ze puber was ging zij zelf bij de kleuters oppassen. Dochter was slim, die haalde een diploma 'EHBO bij kinderen' en verhoogde haar tarief. Ik was altijd telefonisch bereikbaar voor als er paniek zou zijn. Dat was er nooit, behalve toen dochters lange haar in een volle poepluier had gehangen en ze het met een zwiep over haar T-shirt gooide. Toen heb ik haar even een schoon shirt gebracht 
Dat gebeurde haar maar één keer.
Wij wonen in een dorp, veel mensen kennen elkaar. Misschien is het anders in een stad.
