Omgangsregeling jongvolwassen kinderen
Hallo, ik zit al een tijdje met een issue thuis waar ik niet de juiste manier voor vind om mee om te gaan. Mijn partner heeft 2 kinderen : 24 en 20 jaar. Oudste werkt , jongste op de hogeschool. Gezien de leeftijd van de kinderen willen wij de “ omgangsregeling “ aanpassen maar weten niet goed hoe dit aan te pakken. Mijn partner heeft bang dat de kinderen zich niet meer welkom gaan voelen , maar de situatie is momenteel zo dat wij constant afhangen van de plannen van de kinderen /ex . Naar ons gevoel komen de kinderen nu enkel naar ons omdat ze het al jaren gewoon zijn , omdat het hun op sommige momenten beter uitkomt om bij ons te eten en overnachten en omdat ze vinden dat ze bij ons ook wat moeten verteren en verbruiken om zo hun moederen te “ ontlasten”. Ik druk dit misschien vreemd uit , maar echte quality time is er niet. Dit legt een enorme druk op mijn gezondheid en onze relatie , want de situatie geeft enorm veel stress. Naar mijn gevoel zou het voor iedereen beter zijn om op welbepaalde momenten ( bv uitstapje, etentje) af te spreken ipv de oude regeling te volgen. Alleen: hoe breng je dit correct aan? Iemand tips , raad of mening?
BritgetJones007 schreef op 30-12-2023 om 09:59:
[..]
Maar kan het zo zijn dat die kinderen dat op een negatieve manier opvatten? In de zin van dat ze voelen dat je hun 'niet moet' en dat daardoor de onderlinge band zo veranderd is? Dat ze de fijne band zelf ook missen?
Ja dat zou kunnen. Dat is ook wat mijn therapeute aangaf. Doordat ik altijd de attente, leuke, zorgzame, behulpzame was en dit nu niet meer kan/ben , vergroot dit de afstand tussen mij en de andere
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 01:04:
[..]
Het gaat bij hun niet om co ouderschap
Maakt dit het niet extra moeilijk?
Ik neem aan dat er dan een regeling was waarbij de vader de kinderen beperkt kon zien terwijl hij alimentatie betaalde, terwijl ze nu als volwassenen reageren alsof jullie thuis ook hun thuis is.
@Voor velen:
Denk dat er hier zeker een cultuurverschil meespeelt. Zover ik mij kan herinneren ken ik maar één twintiger die nog thuiskwam en zonder vragen de kasten en koelkast plunderde en wees maar zeker dat zijn ouders daar niet tevreden mee waren.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:13:
[..]
Klopt volledig. Ik bleef maar geven en geven en kreeg ook terug van de kinderen. Alleen is het nu anders sinds ik grenzen moet aangeven
Ik denk dat dit de kern van het probleem is. Overigens niet ongebruikelijk dat je oneindig kunt geven aan kinderen en dat die dat vervolgens heel normaal vinden. Ze zijn net bodemloze putten.
Het is daarom aan jou om alleen te geven als je er niets voor terugverwacht, dat is namelijk zuiver geven. De rest is een ruilhandeltje. Geef ook niets waarmee je over je eigen grenzen gaat, daar heb jij niets aan maar zij uiteindelijk ook niet. Je hebt nu een grens aangegeven maar kennelijk ben je eerder toch over je eigen grens heengegaan. Waarschijnlijk zonder dat anderen of misschien jijzelf het doorhadden. Heb je nu wel goed zicht op je eigen behoeften?
Het verleden geeft nú wrijving en ik zou dat opvatten als een signaal dat je toch je eigen grenzen en behoeften niet goed in beeld hebt (gehad). Het helpt ook om te kijken wat er nu daadwerkelijk van jou gevraagd wordt, want veel van wat je ‘geeft’ zijn dingen waar ze helemaal niet om vragen. Kortom: minder doen voor anderen en meer voor jezelf zorgen.
Pief schreef op 30-12-2023 om 10:16:
Je kan gewoon niet de kinderen hun sleutels laten inleveren en denken dat je dan de band tussen jullie niet beschadigt.
En als je aangeeft dat jullie huis niet meer hun thuis is, door ze alleen nog op speciale momenten te willen zien, dan wordt dat alleen nog maar erger. Dat is toch niet zo lastig te begrijpen? Alles wat je hier nu oppert maakt het erger, niet beter.
Deze vraag beantwoord je niet; draagt je man financieel bij aan de kinderen, of draait de moeder voor alle kosten op? Jongvolwassen zijn slim he. Die hebben dat in de gaten.
Je rust zul je op een andere manier moeten vinden. Creëer een eigen plekje in huis, laat je man lekker de was doen of laat hem regelen dat de kinderen het zelf doen. Hetzelfde geldt voor koken.
Ik vind dit een ongezond topic. TS kiest alleen de haar bevestigende reacties uit of vragen waarbij ze de kans krijgt om zichzelf te bevestigen.
Het zegt heel veel dat TS niet op kritische reacties reageert of vragen waarin het antwoord misschien niet zo in haar mooie/zielige slachtofferverhaal past.
Het komt op mij bijzonder manipulatief over en dat zegt ook wel wat over de situatie daar thuis.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:18:
[..]
Ja klopt. Ik geef hier dingen aan uit het verleden om de situatie zo duidelijk mogelijk te kunnen schetsen… Maar idd zit er daar veel pijn en frustratie. En ik probeer dat los te laten mét hulp en steun van vrienden maar er zijn dan soms van die momenten dat het terug zwaarder wordt. En het gesprek met mijn partner… dat weet ik nog niet hoe ik dat moet aanpakken; er zijn al zoveel gesprekken geweest.
Ik denk dat je je man duidelijk moet maken dat hij geen "beste vriendjes" met zijn kinderen kan zijn. Dat hij de ouderrol moet pakken. Dat had hij al moeten doen bij de scheiding. En ja dat gaat vervelend voelen voor de kinderen. Als hij jou niet kwijt wil moet HIJ iets gaan doen aan deze situatie. Als hij door blijft gaan zoals hij nu doet loopt jullie relatie op een bepaald moment stuk.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:13:
[..]
Klopt volledig. Ik bleef maar geven en geven en kreeg ook terug van de kinderen. Alleen is het nu anders sinds ik grenzen moet aangeven
Maar bij kinderen ís het geven en geven zonder te nemen. Daarnaast, als jij opeens grenzen aan gaat geven is voor hun de status quo ook opeens eenzijdig verandert.
Pief schreef op 30-12-2023 om 10:16:
Je kan gewoon niet de kinderen hun sleutels laten inleveren en denken dat je dan de band tussen jullie niet beschadigt.
En als je aangeeft dat jullie huis niet meer hun thuis is, door ze alleen nog op speciale momenten te willen zien, dan wordt dat alleen nog maar erger. Dat is toch niet zo lastig te begrijpen? Alles wat je hier nu oppert maakt het erger, niet beter.
Deze vraag beantwoord je niet; draagt je man financieel bij aan de kinderen, of draait de moeder voor alle kosten op? Jongvolwassen zijn slim he. Die hebben dat in de gaten.
Je rust zul je op een andere manier moeten vinden. Creëer een eigen plekje in huis, laat je man lekker de was doen of laat hem regelen dat de kinderen het zelf doen. Hetzelfde geldt voor koken.
De kinderen hebben nooit een sleutel gehad van ons. Enkel als ze bij ons zijn gebruiken ze een sleutel ( soort van sleutelkastje). De sleutel is hen dan ook niet afgepakt…
De afspraken tussen vader en moeder zijn zo dat er een rekening is waar de kinderbijslag op gestort wordt waar dan alle rekeningen ( hobby’s, school, kledij, ) van betaald worden en indien nodig geld bijgestort wordt. En ja , gezien we weten dat de moeder aangeeft dat zij financieel minder sterk zou zijn , bekijken de kinderen dat ook anders. De oudste had ooit tegen de moeder gezegd om dan geld te vragen aan de vader, waarop de moeder dan gezegd heeft dat ze al die rompslomp niet zag zitten. Van mij mag de vader maandelijks een bedrag aan de moeder storten, daar zou ik geen probleem mee hebben….
Bakblik schreef op 30-12-2023 om 11:43:
[..]
Ik denk dat je je man duidelijk moet maken dat hij geen "beste vriendjes" met zijn kinderen kan zijn. Dat hij de ouderrol moet pakken. Dat had hij al moeten doen bij de scheiding. En ja dat gaat vervelend voelen voor de kinderen. Als hij jou niet kwijt wil moet HIJ iets van doen aan deze situatie. Als hij door blijft gaan zoals hij nu doet loopt jullie relatie op een bepaald moment stuk.
Dat gaat vervelend voelen voor de kinderen? Ze hebben de sleutel moeten inleveren van het huis waar ze deels wonen. En nu gaan ze te horen krijgen dat ze alleen nog maar op speciale momenten welkom zijn. Dus ze worden het huis uitgezet.
Dat is wel heel wat anders dan het gesprek aangaan over wat vaker meehelpen of een keertje koken, he?
Kataravrouw schreef op 30-12-2023 om 10:39:
[..]
Maar niet altijd kan de vader hier iets aan doen....mss had hij graag meer mee willen opvoeden en beslissingen willen nemen. Maar heeft de kans niet gekregen. Het is soms niet zo simpel allemaal.
Ja , ik denk ook dat hij in het begin van de scheiding effectief op zijn strepen had moeten staan en blijven aangeven dat hij ook mee wou opvoeden. In plaats hiervan heeft hij de makkelijkste manier genomen en heeft hij “ gevolgd”
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:27:
[..]
Opmerkingen gegeven ; niet direct tegen ons maar achter onze rug tegen andere mensen van de familie bv of onderling onder hun
Opmerkingen naar anderen achter je rug om kun je gewoon negeren en als het onderling is in jouw bijzijn kun je ze toch nog steeds afkappen.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:49:
[..]
Ja , ik denk ook dat hij in het begin van de scheiding effectief op zijn strepen had moeten staan en blijven aangeven dat hij ook mee wou opvoeden. In plaats hiervan heeft hij de makkelijkste manier genomen en heeft hij “ gevolgd”
Dan hadden ze de helft van de tijd bij jullie gewoond. Ik krijg nou niet bepaald het idee dat dat beter was geweest.
Wat wil je eigenlijk concreet?
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:47:
[..]
De kinderen hebben nooit een sleutel gehad van ons. Enkel als ze bij ons zijn gebruiken ze een sleutel ( soort van sleutelkastje). De sleutel is hen dan ook niet afgepakt…
De afspraken tussen vader en moeder zijn zo dat er een rekening is waar de kinderbijslag op gestort wordt waar dan alle rekeningen ( hobby’s, school, kledij, ) van betaald worden en indien nodig geld bijgestort wordt. En ja , gezien we weten dat de moeder aangeeft dat zij financieel minder sterk zou zijn , bekijken de kinderen dat ook anders. De oudste had ooit tegen de moeder gezegd om dan geld te vragen aan de vader, waarop de moeder dan gezegd heeft dat ze al die rompslomp niet zag zitten. Van mij mag de vader maandelijks een bedrag aan de moeder storten, daar zou ik geen probleem mee hebben….
Hoeveel bedraagt de kinderbijslag in België? En ook in België zal dat nadat het kind 18 jaar wordt ophouden?
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:47:
[..]
De afspraken tussen vader en moeder zijn zo dat er een rekening is waar de kinderbijslag op gestort wordt waar dan alle rekeningen ( hobby’s, school, kledij, ) van betaald worden en indien nodig geld bijgestort wordt. En ja , gezien we weten dat de moeder aangeeft dat zij financieel minder sterk zou zijn , bekijken de kinderen dat ook anders. De oudste had ooit tegen de moeder gezegd om dan geld te vragen aan de vader, waarop de moeder dan gezegd heeft dat ze al die rompslomp niet zag zitten. Van mij mag de vader maandelijks een bedrag aan de moeder storten, daar zou ik geen probleem mee hebben….
Dat betekent dus dat de moeder het gros van de verblijfskosten betaalt. Eten en energie zijn giga kostenposten. Financieel is dit heel ongelijk verdeeld. Wat schandalig om de moeder te laten opdraaien voor bijna alle kosten, voor bijna alle zorg. En dan ook nog te klagen over die paar keer dat ze de was meenemen naar jullie.
En nu wil je ook nog minder zorg en nog minder kosten. Dat is echt onbegrijpelijk.
Mevrouw75 schreef op 30-12-2023 om 11:51:
Wat wil je eigenlijk concreet?
Dat de "omgangsregeling" zo is dat het net lijkt alsof die jong volwassenen op zichzelf wonen. Dus alleen als gast langskomen met verjaardagen en feestdagen.
