Omgangsregeling jongvolwassen kinderen
Hallo, ik zit al een tijdje met een issue thuis waar ik niet de juiste manier voor vind om mee om te gaan. Mijn partner heeft 2 kinderen : 24 en 20 jaar. Oudste werkt , jongste op de hogeschool. Gezien de leeftijd van de kinderen willen wij de “ omgangsregeling “ aanpassen maar weten niet goed hoe dit aan te pakken. Mijn partner heeft bang dat de kinderen zich niet meer welkom gaan voelen , maar de situatie is momenteel zo dat wij constant afhangen van de plannen van de kinderen /ex . Naar ons gevoel komen de kinderen nu enkel naar ons omdat ze het al jaren gewoon zijn , omdat het hun op sommige momenten beter uitkomt om bij ons te eten en overnachten en omdat ze vinden dat ze bij ons ook wat moeten verteren en verbruiken om zo hun moederen te “ ontlasten”. Ik druk dit misschien vreemd uit , maar echte quality time is er niet. Dit legt een enorme druk op mijn gezondheid en onze relatie , want de situatie geeft enorm veel stress. Naar mijn gevoel zou het voor iedereen beter zijn om op welbepaalde momenten ( bv uitstapje, etentje) af te spreken ipv de oude regeling te volgen. Alleen: hoe breng je dit correct aan? Iemand tips , raad of mening?
Kataravrouw schreef op 30-12-2023 om 10:39:
[..]
Maar niet altijd kan de vader hier iets aan doen....mss had hij graag meer mee willen opvoeden en beslissingen willen nemen. Maar heeft de kans niet gekregen. Het is soms niet zo simpel allemaal.
Klopt maar in dit geval wel, dat heeft TO ook al gezegd.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 01:24:
[..] Als de kinderen bij ons zijn kunnen ze eten zoveel/wat ze willen, maar niet “ hun zakken vullen” omdat de moeder de “ minder bedeelde” speelt. Moest zij het echt financieel moeilijker hebben zou ik de eerste zijn om eten ed mee te geven…
Ik denk dat ik dit stukje nou juist zou accepteren. Al helemaal, omdat er het vermoedden is, dat de bio moeder last heeft van armoede. Dat zou ik dan juist toestaan. Ik begrijp dat jij dat uitgesproken wil hebben, maar mensen in armoede leven in schaamte hierover en dat is het grote struikelblok om hierover te praten. Al helemaal, omdat jij dan in de openbaarheid de weldoener bent en gerust 'de eerste zou zijn om eten mee te geven'.iedereen is anders daarin, maar ik zou er geen woorden aan vuil msken en dat extra tasje eten gewoon meegeven...
Kan het zijn, dat ze om die reden ook bij jou de kleding gewassen willen hebben?
Kataravrouw schreef op 29-12-2023 om 20:09:
Mijn stiefkinderen zijn ook jonge twintigers. Hadden een sleutel...maar wij zijn er achter gekomen dat hun moeder [ ex dus ] jarenlang tijdens onze vakanties in ons huis heeft zitten rond snuffelen. Met de sleutel van de kinderen
Zoooooo dan!!!!hoe kwamen jullie hierachter en wat zei moeder toen jullie dit aangaven? Wat ontzettend fout dit, echt hoe komt ze erbij om dit te doen?
Moirmel schreef op 29-12-2023 om 15:42:
[..]
Neen, ze hebben duidelijk gekozen om bij hun moeder te wonen en maken van de vader gebruik als uitvalsbasis.
Als onze stiefzoon 18 is en hij besluit om grotendeels bij zijn vader te wonen, dan verwacht ik inderdaad dat hij hier zijn huissleutels inlevert, afspreekt wanneer hij hier langskomt en niet verwacht dat het hier een hotel is.
Koud......volgens mij kan je beter uitstralen en dus die sleutel wel geven dat de deur altijd voor ze openstaat als ouders zijnde
IMI-x2 schreef op 30-12-2023 om 09:21:
[..]
Niet proberen. Gewoon DOEN.
Thanks 😊
Ysenda schreef op 30-12-2023 om 06:48:
[..]
De ouders van mijn ex, en ja daar kom ik nog gewoon over de vloer, ook als mijn ex daar is.
Super als dat zo kan 👍️
Bakblik schreef op 29-12-2023 om 19:08:
[..]
Zo blij dat ik al meer dan 30 jaar en sleutel heb van mijn ouderlijk waar ik niet meer woon. Ik kan er altijd in als ik iets niet vertrouw. Een moeder (80+) die de telefoon niet opneemt is al tegen om te gaan kijken of alles oké is.
Om zulke redenen heb ik ook een sleutel van de alleenstaande buurvrouw die ik ook gebruik als ik het niet vertrouw. Om 11.00 nog dichte gordijnen en niet reageren op een appje en ik gebruik de sleutel. Hoe doe jij dat dan?
Van mijn achterbuurvrouw (80+) hebben wij ook een sleutel en bij mijn wijlen grootmoeder hing er zo'n sleutelkluisje.
Maar daar het hier gaat over kinderen van 18 en 24 lijkt het mij sterk dat hun ouders al hoogbejaard zijn.
Mijn vader is 67 en mocht hij echt problemen krijgen met zijn gezondheid of over een aantal jaar, zullen we ook wel bespreken naar een manier om binnen te geraken bij onrust. Zomaar onaangekondigd binnenvallen bij hem wordt hier niet gedaan.
Omgekeerd is het wel zo dat wij met een open achterdeur leven, dus de mensen die ons echt kennen die weten dat ze hier altijd kunnen binnenstappen
Joszy schreef op 30-12-2023 om 07:01:
[..]
Maar dat heb je blijkbaar al die jaren geaccepteerd.. Misschien tijd om je relatie eens te heroverwegen? Niet vanwege de kinderen maar vanwege die passiviteit van je man
Klopt volledig. Ik bleef maar geven en geven en kreeg ook terug van de kinderen. Alleen is het nu anders sinds ik grenzen moet aangeven
BritgetJones007 schreef op 30-12-2023 om 10:59:
[..]
Zoooooo dan!!!!hoe kwamen jullie hierachter en wat zei moeder toen jullie dit aangaven? Wat ontzettend fout dit, echt hoe komt ze erbij om dit te doen?
Een van mijn stiefkinderen kreeg na jaren last van gewetenswroeging en biechtte het op. Ik was er dagenlang van af toen ik dit hoorde. Uiteraard snel sloten vervangen en camera's geplaatst. Toen we weer op vakantie waren....hadden we het bewijs op de camera, ze probeerde weer binnen te komen, had de sleutel ook gewoon aan haar eigen sleutelbos hangen. Toen dat niet lukte heeft ze onze brievenbus open gebroken en post mee genomen.
Denk maar niet dat bij een dergelijke ex, vader ook maar iets in te brengen heeft in het leven van zijn kinderen.
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:13:
[..]
Klopt volledig. Ik bleef maar geven en geven en kreeg ook terug van de kinderen. Alleen is het nu anders sinds ik grenzen moet aangeven
Ana123! schreef op 30-12-2023 om 11:13:
[..]
Klopt volledig. Ik bleef maar geven en geven en kreeg ook terug van de kinderen. Alleen is het nu anders sinds ik grenzen moet aangeven
Is je man bang dat als hij zijn grenzen aan geeft, zijn kinderen niet meer willen komen?
Doemijdieglazenbol schreef op 30-12-2023 om 09:23:
[..]
Het valt mij op dat je veel teruggrijpt op het verleden en daar veel pijn en frustratie zit. Dat begrijp ik ook wel, maar het verleden ga je niet meer veranderen. Probeer dat verleden (eventueel met hulp) los te laten, te verwerken. En richt je op het gesprek dat je hierover met je partner gaat hebben over de nabije toekomst.
Ja klopt. Ik geef hier dingen aan uit het verleden om de situatie zo duidelijk mogelijk te kunnen schetsen… Maar idd zit er daar veel pijn en frustratie. En ik probeer dat los te laten mét hulp en steun van vrienden maar er zijn dan soms van die momenten dat het terug zwaarder wordt. En het gesprek met mijn partner… dat weet ik nog niet hoe ik dat moet aanpakken; er zijn al zoveel gesprekken geweest.
Moirmel schreef op 30-12-2023 om 11:12:
[..]
Van mijn achterbuurvrouw (80+) hebben wij ook een sleutel en bij mijn wijlen grootmoeder hing er zo'n sleutelkluisje.
Maar daar het hier gaat over kinderen van 18 en 24 lijkt het mij sterk dat hun ouders al hoogbejaard zijn.
Mijn vader is 67 en mocht hij echt problemen krijgen met zijn gezondheid of over een aantal jaar, zullen we ook wel bespreken naar een manier om binnen te geraken bij onrust. Zomaar onaangekondigd binnenvallen bij hem wordt hier niet gedaan.
Omgekeerd is het wel zo dat wij met een open achterdeur leven, dus de mensen die ons echt kennen die weten dat ze hier altijd kunnen binnenstappen
Dat hoeft ook niet. Mijn buurvrouw is verre van hoogbejaard en toch heb ik een sleutel. Ook met (relatief) jonge mensen kan iets gebeuren waardoor er hulp het huis in moet kunnen.
Als je dan een hulpverlener belt (ambulance of politie dan komen ze echt wel maar gaan gaan niet met beleid naar binnen. Dan rammen ze de voordeur eruit. Lekker dan. Ga je met de ambu naar het ziekenhuis en zit je voordeur "dicht" met een plaat triplex.
yette schreef op 30-12-2023 om 09:28:
[..]
Wat hier thuis helpt, omdat ik vanwege een aandoening minder energie heb, is dat ik 2 uur per dag 'niet thuis' ben. Ik kruip dan in bed of achter mijn bureau, en als ik beneden blijf, zet ik mijn noise cancelling koptelefoon op. Het duurde even voor deze pauze voor mezelf en de kinderen geïmplementeerd was, maar inmiddels laat iedereen me dan met rust. Inmiddels is het hier zó gewoon dat ik me ook terug trek als er logées zijn. Zoals nu mijn schoonmoeder. Ze zoeken het maar even uit met elkaar. Ik kan niet meer 24/7 aan staan voor anderen. Heb die pauze echt nodig voor mezelf en zodat ik de rest van de dag leuk door kom.
Dat vind ik super dat je dat zo doet. Ik pas dit elke avond toe. Ik ga in bed , kijk een serie of lees een boek en kan me zo dan toch beetje ontspannen voordat ik in slaap val. Ook bv familiefeestje die ik “ te zwaar” vind , probeer ik niet naartoe te gaan maar dat wordt niet echt begrepen
Mevrouw75 schreef op 30-12-2023 om 09:32:
[..]
Wat verandert er dan in het contact en wat hebben jullie in die gesprekken besproken?
Wat verandert er dan in het contact? Dat ze mij gaan negeren. In de gesprekken ging het over oa mijn gezondheid en dat wij bepaalde dingen anders wilden en waarom we die dingen dan ook wilden veranderen
Mevrouw75 schreef op 30-12-2023 om 09:46:
[..]
Die bounce je terug dat daar afspraken over gemaakt zijn en dat je geen zin hebt in opmerkingen/opmerkingen een beetje flauw zijn en kappen nou. Ik ben ziek.
Negeren buit je uit, lekker rustig. Ga jij ook wat voor jezelf doen.
Opmerkingen gegeven ; niet direct tegen ons maar achter onze rug tegen andere mensen van de familie bv of onderling onder hun
