Moederschap versus werk

Ik werk al 29 jaar niet meer en heb dus altijd alle tijd gehad voor de huishouding maar 20 uur per week heb ik er nooit aan besteed. Het is hier altijd wel heel netjes maar ik hou het allemaal goed bij dus echt vuil is het nooit. Ik woon nu alleen maar vroeger met mijn gezin besteedde ik wel veel tijd aan koken maar dat komt omdat dat mijn hobby is. Zo maakte ik gerust op een doordeweekse dag een hele rijsttafel maar dat is voor mij ontspanning.

Ik zou zou zeggen: laat een professioneel bedrijf eens uitrekenen hoeveel minuten je bezig bent met al die klusjes (bestaan ze echt allemaal?). En laat je uitbetalen, of betaal er iemand amders voor, of verdeel het werk met je huisgenoten zodat je er niet over hoeft te klagen of op te scheppen.
Mijn hemel, dit draadje ging toch over werk en kinderen? 
Zelf ben ik blijven werken én studeren. Er was geen man waar ik die zogenaamde eigen keuze mee zou moeten maken om daarmee te stoppen. Er was ook geen oma die tegenwoordig ook al massaal minder gaan werken om voor de kleinkinderen te zorgen. 
Er was wel een werkster, een oppas, een comfortabele, goed betaalde baan na mijn studie, en er is een inmiddels volwassen dochter die weet dat je je keuzes moet maken om iets te doen met je leven omdat het bij mij nou eenmaal zo werkte. 
Over opscheppen gesproken, haha

AlisonH schreef op 06-04-2022 om 07:40:

Wat een commentaar weer op hoe anderen hun leven inrichten. En over het huishouden/runnen van het gezin: vergeet de zogenaamde mental load niet. Bedenken wat er moet gebeuren, alles bijhouden, wanneer moet Pietje naar de tandarts, wanneer moet wie sporten en eten we dus eerder, heeft iedereen nog gymschoenen die passen, wanneer zijn mensen jarig, wat voor cadeautje kopen we…. Iemand is de persoon die dat bijhoudt. Bij wie thuis is dat de man?
Met oudere kinderen wordt het makkelijker, ik werk nu gewoon weer 32 uur en zodra mijn jongste een goede start heeft gemaakt op hbo ga ik terug naar 40. Man is wel veel meer uit zichzelf gaan doen sinds hij veel thuis werkt en ik niet trouwens. Maar dan nog: wel was ophangen maar niet bedenken wat er gewassen moet worden. Wel de boodschappen halen maar niet bedenken wat er gegeten wordt en gehaald moet worden. Geeft niet, ik doe niks in de tuin en aan onderhoud huis.

Bij ons is dat verdeeld hoor. Ik denk niet na over boodschappen, koken, de was of muziekles. Ik denk dan weer aan andere planning: school en sport kind, administratie, auto etc.

Ik werk fulltime, partner parttime. In de afgelopen 9 jaar is daarin gewisseld als dat nodig was. We hebben huishoudelijke hulp, dus dat is fijn.

Andere moeder op school zei tegen mij : oh jij bent die moeder die zoveel werkt. Ging ik mij een slechte moeder door voelen, niet leuk dus. Maar deze moeder hield er geen rekening mee dat partner parttime werkt en in ons gezin er dus in totaal evenveel gewerkt wordt als in haar gezin. En ja, ik heb mij ook wel eens afgevraagd of die andere moeders niet werken, omdat die altijd tijd hadden als de juf hulp voor morgen vroeg. Daar heb ik nooit iets over tegen die moeders gezegd hoor. Mijn dochter zat toen net op school, dus later leer je die moeders wat beter kennen. Meeste werkten wel, maar bijv in eigen bedrijf, diensten (Bijv zorg) of horeca.   

Ha, dus ze zijn er wel! Ik ben ook al best oud en heb een aantal jaar niet gewerkt, toen is er wel ingeslopen (niet onlogisch) dat de eindverantwoordelijkheid voor de BV Gezin bij mij kwam te liggen. 

Het voelt opeens alsof ik heel smerig leef. Plafonds stofzuigen, echt nog nooit gedaan. Krijg al een hernia als ik er aan denk. Dweilen doe ik max twee keer per jaar, mijn laminaatvloer is niet dol op vocht. Ramen lappen drie keer per jaar of zo. Horizontale vlakken afstoffen wil er ook nog wel eens bij inschieten, dat gebeurt zeker niet elke week hier.
Mijn moeder poetst twee keer per week het hele huis. Die heeft nogal hoge standaarden. Ze had me als kind overigens blijer gemaakt met complete rijsttafels zoals watertoren wel eens deed. 
Toch vindt ze het bij mij thuis niet vies of zo. 

Dingen als verjaardagen, gymkleding, planning qua koken/sport en tandarts en dokter afspraken is hier wel gedeelde verantwoordelijkheid. Het is net hoe het uitkomt. Ook van dochter, als haar gymschoenen niet meer passen moet ze dat zeggen en dan gaat een van ons nieuwe met haar kopen. Ik moet wel toegeven dat het in de praktijk iets meer bij mij ligt omdat ik dus makkelijker kan schuiven met uren, thuis kan werken of vrij kan nemen qua werk zonder dat daar andere mensen 'last' van hebben.
Maar het is niet zo dat mijn man zich daar niet verantwoordelijk voor voelt, het hem niet boeit of niks doet.

bieb1963 schreef op 06-04-2022 om 07:13:

Waar ik mij vooral enorm over verbaas, dat aan de ene kant wordt geroepen dat vrouwen anno nu geëmancipeerd zijn (streng gelovigen even buiten beschouwing en van ons afwijkende culturen ook), maar anderzijds wordt simpel aangenomen dat anno nu, jonge vrouwen (kinderen krijgen doe je tussen de pakweg 20 en 40 jaar ..) zich laten intimideren door hun man, door zelf minder te gaan werken en niet hij. Waar mis ik iets? Ik kan maar een paar conclusies trekken: óf vrouwen zijn helemaal niet geëmancipeerd (en willen dan wellicht ook helemaal niet.....), óf mannen zijn enorm intimiderende wezens, óf vrouwen zijn wel geëmancipeerd, maar zijn nu eenmaal biologisch en hormonaal en emotioneel anders dan mannen en vinden een dergelijke taakverdeling juist fijn en zien dat los van emancipatie, maar gewoon een prettige manier en eigen keuze. Ik denk gewoon het laatste. En de vrouwen die het anders willen maken hun eigen keuzes om hun eigen redenen. Meer is het niet.

Ik sla even aan op streng gelovigen. Raar woord eigenlijk. Spreek je ook van streng liberalen dan of van streng communisten? 

Ik kom uit zo'n zogenaamd streng gelovig nest. Met een moeder die werkte, weliswaar niet fulltime maar toch..ze is 77 nu. manlief komt ook uit een zgn streng gelovig gezin en hij doet meer in het huishouden dan sommige streng liberalen of streng groenlinksers. Er wordt wel eens te veel ingevuld over die ' streng gelovigen' 

Moraal van het verhaal. Ik denk dat ieder gezin/stel/ alleenstaande zelf een keus moet maken. Met dien verstande dat je wel de verantwoordelijkheid hebt om zoveel als mogelijk je eigen broek op te houden. Uitkeringen zijn er voor geval van nood of als je door omstandigheden echt niet anders kunt.

Toen kind klein was werkte ik 32 uur, echt niet dat vader minder ging werken. Hij wilde nergens op inleveren, maar zeurde wel als ik aangaf bepaalde dingen niet te willen, omdat ik thuis wilde zijn met en voor kind.

Nu is kind groot (20) ben ik opnieuw getrouwd en werk ik 40 uur. Zou ik minder kunnen werken? Jazeker, maar waarom zou ik dat doen? We hebben een hulp voor het schoonmaken in huis, hebben een relaxed leven met 2 goed betaalde banen en bouwen beide een mooi pensioen op. Misschien dat ik er over 10 jaar anders over denk, maar voor nu is het prima. Vrije tijd is net als geld, je raakt er heel snel aan gewend.

Met kleinere kinderen begrijp ik heel goed dat mensen minder werken. Helaas is het minder werken voor jonge vaders toch nog vaak lastig, al merk ik dat het wel al beter wordt. Bij mijn werk zijn er heel veel mannen die 4 dagen werken, zodat de kinderen minder naar de opvang hoeven.

Voor de kinderen is het in mijn ogen heel goed als de zorg verdeeld wordt over beide ouders. Vaders zijn namelijk net zo belangrijk voor kinderen. Op dat gebied moet in mijn ogen ook nog veel veranderen in onze maatschappij. Stop met benamingen als 'papa-dag', of als een vader zegt: 'ik moet op de kinderen passen'. Daarnaast is het nog vaak zo dat een vrouw zich vaker schuldig voelt als ze werkt naar de kinderen toe. Dat moet ook veranderen, maar al deze veranderingen zijn moeilijk en kosten nu eenmaal tijd.

Voordat je als onderdeel van een stel ervoor kiest om minder te gaan werken, denk ik wel dat je verschillende facetten moet bekijken. Vaak worden zaken als: wat bij een scheiding? niet meegenomen in de overweging, terwijl dat juist iets is wat voor veel problemen kan zorgen.

hier boven stond het ook al, doe die dingen niet en je ziet het na een week wel. En bij een schoonmaakbedrijf worden die dingen tot op de halve minuut zo berekend.

Het doekje van het aanrecht moet je bevochtigen, uitwringen er overheen halen, weer uitspoelen en uitwringen. Echt er gaat meer tijd in zitten dan je denkt. Alleen omdat het automatismen zijn merk je dat niet of je registreert het niet bewust. 

Kachelzwart is om je ouderwetse kachel mooi zwart te houden. Als je de kachel niet gebruikt ook niet iets dat je elke week doet maar het geeft wel veel voldoening als hij weer zwart is ipv antraciet/grijs.

En dingen zijn ook verschillend denk ik want als ik mijn afval naar de kliko moet brengen dan moet ik mijn schoenen aan doen, mijn afvalbak pakken, naar de kliko lopen die aan het eind van de straat staat en dan hopen dat ie niet vol is want anders naar de volgende lopen of als ik er 2 gehad heb de bak weer mee naar huis nemen en het later nog een keer proberen. Voor het gemak van de bewoners staan de restafval en plastic kliko en de GFT kliko niet naast elkaar maar op verschillende plekken in de wijk.

De stofplukken hangen hier met een week of 2 wel aan het plafond, rietgedekt en met de originele gipsen ornamenten, dat trekt stof aan. Kleiner betekend ook minder ruimte tussen de spullen dus je moet ook sneller dingen verschuiven om er goed bij te kunnen.

Ysenda schreef op 05-04-2022 om 16:30:

[..]

Omdat tegen de norm ingaan veel lastiger is.

Aan de mannen die vader worden wordt NIET GEVRAAGD of ze hun werktijden willen aanpassen, van vrouwen wordt AANGENOMEN DAT ze minder zullen gaan werken.

Er wordt lovend gesproken over een PAPA-dag, maar een vrouw heeft geen MAMA-dag of dan staan ze je heel vreemd aan te kijken.

Op school wordt aan de kinderen gevraagd of hun MOEDER tijd heeft om te helpen of als ze ziek zijn wordt de MOEDER gebeld, (zelfs als vader als eerste contact persoon vermeld staat, na mij belden ze stiefmoeder, maar niet vader want die heeft zo'n drukke baan, dat ik aan de andere kant van de oceaan zat maakte niet uit, ex zat letterlijk ongeveer naast school thuis te werken)

Bij het consultatiebureau kreeg mijn ex een compliment en lovende woorden dat het zo bijzonder was dat hij met de kinderen kwam, heb ik nooit gehad.

Of de vraag: wat vind je man er van dat je zo veel dienstreizen hebt? Hoe doet hij dat dan met de kinderen? Heeft mijn ex nooit gehad.

Zolang het niet vanzelfsprekend is dat vaders net zo veel en net zo goed kunnen zorgen als moeders moet er nog behoorlijk geëmancipeerd worden.

Dit klopt, ervaar ik ook vaak. Gelukkig zijn man en ik daar anders in, we proberen echt alles goed te verdelen. Maar, op het werk van man merk je dit héél erg. Nu werk ik thuis, dus kan ik toevallig wel wat gemakkelijker flexibel zijn. Maar er zijn ook momenten geweest dat ik aan de andere kant van het land zat en dat er alsnog éérst een beroep op mij gedaan werd. 

De stofplukken hangen hier met een week of 2 wel aan het plafond, rietgedekt en met de originele gipsen ornamenten, dat trekt stof aan. Kleiner betekend ook minder ruimte tussen de spullen dus je moet ook sneller dingen verschuiven om er goed bij te kunnen.

Dat geeft aan waarom het zo kan verschillen hoeveel tijd je aan een huishouden besteed. Het soort huis, het aantal gezinsleden en de leeftijden ervan, maar ook of er huisdieren zijn. Je kunt niet zomaar vergelijken.

mut schreef op 06-04-2022 om 10:24:

[..]

Dat geeft aan waarom het zo kan verschillen hoeveel tijd je aan een huishouden besteed. Het soort huis, het aantal gezinsleden en de leeftijden ervan, maar ook of er huisdieren zijn. Je kunt niet zomaar vergelijken.

Precies. Twee keer per jaar dweilen kan écht niet met een modderige hond in huis. En vanwege die hond ga ik ook niet zonder schoenen binnen lopen. Dus minstens iedere week dweilen. In regenachtige periodes vaker. Stoffen moet ook vaak wegens huisgenoten met huisstofmijtallergie en die hond. Een was draaien kost me inclusief was sorteren en ophangen echt wel een half uurtje. En daarna nog vouwen en zo hier en daar wat strijken. Ik gooi alleen handdoeken en beddengoed in de droger, de rest hang ik op. Tja, is een keuze natuurlijk, maar ik vind mijn portemonnee en het milieu ook belangrijk. Vanwege zwaar eczeem van een van ons veel was. Dus dat kost ons echt makkelijk een uur of 4 per week.

Leene schreef op 06-04-2022 om 09:26:

[..]

Ik sla even aan op streng gelovigen. Raar woord eigenlijk. Spreek je ook van streng liberalen dan of van streng communisten?

Ik kom uit zo'n zogenaamd streng gelovig nest. Met een moeder die werkte, weliswaar niet fulltime maar toch..ze is 77 nu. manlief komt ook uit een zgn streng gelovig gezin en hij doet meer in het huishouden dan sommige streng liberalen of streng groenlinksers. Er wordt wel eens te veel ingevuld over die ' streng gelovigen'

Moraal van het verhaal. Ik denk dat ieder gezin/stel/ alleenstaande zelf een keus moet maken. Met dien verstande dat je wel de verantwoordelijkheid hebt om zoveel als mogelijk je eigen broek op te houden. Uitkeringen zijn er voor geval van nood of als je door omstandigheden echt niet anders kunt.

Ik denk niet dat het de bedoeling is om een hele discussie te gaan houden over 'streng' gelovigen. En wat die wel of niet doen of willen of wat dat precies is. Dat was helemaal niet mijn punt. Ik heb alleen willen voorkomen dat er een discussie gaat volgen van 'maar in een 'streng' gelovig gezin of gemeenschap wordt dat van je verwacht enz enz., dus dan kun je er niet onderuit enz enz.' 

Jonagold schreef op 06-04-2022 om 10:35:

[..]

Precies. Twee keer per jaar dweilen kan écht niet met een modderige hond in huis. En vanwege die hond ga ik ook niet zonder schoenen binnen lopen. Dus minstens iedere week dweilen. In regenachtige periodes vaker. Stoffen moet ook vaak wegens huisgenoten met huisstofmijtallergie en die hond. Een was draaien kost me inclusief was sorteren en ophangen echt wel een half uurtje. En daarna nog vouwen en zo hier en daar wat strijken. Ik gooi alleen handdoeken en beddengoed in de droger, de rest hang ik op. Tja, is een keuze natuurlijk, maar ik vind mijn portemonnee en het milieu ook belangrijk. Vanwege zwaar eczeem van een van ons veel was. Dus dat kost ons echt makkelijk een uur of 4 per week.

Ja klopt, wij hebben geen huisdieren, geen stofallergieën, een redelijk modern huis, één kind en lopen binnen zo min mogelijk met schoenen aan, zeker niet als het nat is.

Een droger hebben we overigens niet en ik heb het ding ook nog nooit gemist. De was droogt hier op een rekje op zolder. Vaak doe ik op woensdagochtend wat wasjes draaien en ophangen en op vrijdag doet mijn man dan strijken/vouwen.

Ja kijk, wij zijn met z'n zessen thuis. met o.a. twee gezinsleden die 4 tot 5x per week intensief sporten. Hier draait de wasmachine vrijwel dagelijks. De droger gebruiken we alleen in geval van nood (heel erg veel was tegelijk en/of dusdanig vochtig weer dat de boel ook binnen maar niet droogt) dus dan ben je toch echt wel wat tijd kwijt met ophangen en vervolgens weer afhalen/opvouwen. 
Dat is dan alleen nog maar de was...