Kindvrij en kindblij
In dit topic is er plek voor de kindvrijen en de kindblijen, om met elkaar in gesprek te gaan.
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen? Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen? Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen en heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
In dit topic mag je los, geen onderwerp is taboe.
Julali schreef op 17-09-2021 om 21:18:
[..]
Wij doen het samen, met hulp van onze schoonmaker.
kan ook maar ik vind het zonde van ons geld om een schoonmaker te laten komen.
Duiveninhetnieuws schreef op 17-09-2021 om 20:47:
Als opbeurende tegenhanger van al deze idylle zal ik vertellen hoe het bij ons thuis gaat.
Mijn man en ik werken allebei 4 dagen, bij mij is dat 40 uur en bij m’n man 36. Ik heb 1-2 keer per week avondverplichtingen van dat werk en soms een weekend. M’n man zelden. De drie dagen dat we allebei werken hebben we een gastouder aan huis. Degene die thuis is (ik/man/gastouder) draait elke dag minstens 3 wassen, kookt, ruimt alle zooi op en dealt met de tranen van de middelste die niet zo goed kan schrijven als hij zou willen en de driftbuien van de monsterpeuter. Als dat allemaal klaar is begint de avondshift, waarbij er één fulltime bezig is om het monster in bed te krijgen. Als de oudsten er ook in liggen wankelen wij naar de slaapkamer en storten zelf ook neer. De volgende dag begint alles weer van voor af aan. Ik ga heus soms eten met een vriendin, een uurtje sporten of weet ik veel, maar we zijn vooral blij als we het weer gerooid hebben met zijn tweeen.
Respect hoor.
Naast de uren die ik werk moet ik er niet teveel naast hebben.Kantoortijden/doordeweeks.
Als alleenstaande die niet zo heel moeilijk is in het huishouden heb ik 2 wassen voor de hele week en dan kan ik soms al(onterecht) kreunen steunen. Dan denk ik gewoon doorgaan zijn zat mensen die veel meer werk te verstouwen hebben.
MidasWolf schreef op 17-09-2021 om 21:45:
[..]
Respect hoor.
Naast de uren die ik werk moet ik er niet teveel naast hebben.Kantoortijden/doordeweeks.
Als alleenstaande die niet zo heel moeilijk is in het huishouden heb ik 2 wassen voor de hele week en dan kan ik soms al(onterecht) kreunen steunen. Dan denk ik gewoon doorgaan zijn zat mensen die veel meer werk te verstouwen hebben.
Zo is iedereen anders.
Doornroosje75 schreef op 17-09-2021 om 21:24:
Ik heb nog braaf de vragen in de OP beantwoord. Maar ja, dat gaat niet over TO, dus daar reageert TO niet op
Ik wist niet dat je het speciaal voor mij had geschreven. Ik reageer morgen uitgebreid 
Julali schreef op 17-09-2021 om 20:47:
[..]
Hoe kom je erbij? Wat moeten ze dan allemaal? Ze gaan naar school en ze moeten van ons naar zwemles, maar verder houden we het lekker rustig.
Ook thuis verplicht knutselen, schilderen samen met je moeder met een gezellig muziekje aan kan voelen als iets moeten.
Tegen de tijd dat ze 10 zijn en een beetje gaan pre-puberen zulke ze wel eens roepen (zeg maar gerust schreeuwen):
LAAT ME MET RUST!!!!!
Vooral als jij weer gezellig samen met een muziekje aan wil knutselen.
Je kunt het je nu nog niet voorstellen maar dat gaat gebeuren, echt.
Doornroosje75 schreef op 17-09-2021 om 21:24:
Ik heb nog braaf de vragen in de OP beantwoord. Maar ja, dat gaat niet over TO, dus daar reageert TO niet op
Nu wel, bofkont 
Julali schreef op 17-09-2021 om 21:46:
[..]
Zo is iedereen anders.
Dat is alleen maar fijn, allemaal hetzelfde zijn is ook niet echt wat.
Net als elkaar in de waarde laten. We gluren graag vanuit eigen tuin naar de buren naar het onkruid in hun tuin, maar staren daar zo blind op dat je niet ziet dat je op eigen onkruid staat.(wat je op die manier niet ziet).
Julali schreef op 17-09-2021 om 21:47:
[..]
Ik wist niet dat je het speciaal voor mij had geschreven. Ik reageer morgen uitgebreid
Ja, dat gebeurt wel eens op een forum, dat mensen reageren op de openingspost en vragen beantwoorden van degene die het topic opent. 
Saga schreef op 17-09-2021 om 22:02:
[..]
Nu wel, bofkont
Ik krijg er zelfs een bloempje bij 
Julali schreef op 17-09-2021 om 20:51:
[..]
Dit klinkt vermoeiend. Hoeveel kinderen hebben jullie? Je hebt het over de middelste, dus ik denk 3?
Zoveel kinderen is een stuk lastiger dan wanneer je maar 1 of 2 kinderen hebt. Daarmee kun je je alleen prima redden, maar met 3 kinderen waaronder een peuter lijkt me dat niet te doen en erg uitputtend.
Ik kan me voorstellen dat je dan niet zomaar meer iets anders gaat doen 's avonds. Je laat dat niet zomaar aan je partner over als het zo'n helse taak is.
Drie inderdaad, de oudsten zijn leuke, lieve brave kinderen bij wie de opvoeding is aangeslagen. De jongste is ook leuk en lief, maar helaas wars van autoriteit, vol met ideeën voor stoute acties en trekt zijn eigen plan. Als we hem alleen hadden gehad, was het evengoed zwaar geweest.
Ik ben trouwens heel blij met mijn leven 
Bakblik schreef op 17-09-2021 om 21:50:
[..]
Ook thuis verplicht knutselen, schilderen samen met je moeder met een gezellig muziekje aan kan voelen als iets moeten.
Tegen de tijd dat ze 10 zijn en een beetje gaan pre-puberen zulke ze wel eens roepen (zeg maar gerust schreeuwen):
LAAT ME MET RUST!!!!!
Vooral als jij weer gezellig samen met een muziekje aan wil knutselen.
Je kunt het je nu nog niet voorstellen maar dat gaat gebeuren, echt.
Dat is niet verplicht, het gaat vanzelf. De spullen liggen er, dus op het moment dat ze zin hebben om te verven gaan ze er zelf mee aan de slag.
Doornroosje75 schreef op 17-09-2021 om 22:03:
[..]
Ja, dat gebeurt wel eens op een forum, dat mensen reageren op de openingspost en vragen beantwoorden van degene die het topic opent.
Meestal ontstaat er dan een gesprek, of een discussie tussen meerdere mensen, waarbij de TO wel meedoet, maar niet gedwongen wordt op elke post te reageren.
Doornroosje75 schreef op 17-09-2021 om 13:19:
Om maar weer even on topic te gaan...
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen?
Met die overtuiging ben ik geboren, denk ik. Een leven met kinderen is simpelweg nooit onderdeel van mijn belevingswereld geweest; ik heb mezelf nooit mét kinderen kunnen voorstellen. Ik dacht er zelfs nauwelijks over na, tot ik op een zekere leeftijd kwam en merkte dat ik afwijk van de norm.
Wat valt je op aan mensen met/zonderkinderen, of wat heb je altijd willen vragen?
Dat ze het, zeker de eerste jaren, erg druk hebben. Prioriteiten verschuiven, wat logisch is.
Welke vooroordelen heb je overkindvrijen/kindblijen?
Ik zou het niet direct vooroordelen willen noemen, maar meer generalisaties. Ik neem regelmatig ouders (meestal moeders) waar, waarbij gesprekken al snel over kinderen gaan. Dat is natuurlijk zeker niet bij allemaal zo en ik betrap mezelf er wel eens op positief verrast te zijn als een moeder haar kleine spruit nauwelijks ter sprake brengt.
- mooi dat je deze nuance aanbrengt!
Heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
Ik ervaar het allereerst niet als grote levenskeuze. Ervoor kiezen je leven niet te veranderen is natuurlijk nauwelijks een keuze te noemen. Het is hooguit een 'kies ik voor de pil of voor een spiraal?'
Ook hier zou ik de term vooroordelen niet snel gebruiken. Bijzondere vragen heb ik wel gehad. Variërend van 'Heb je dan een hond?' tot 'Maar hoe geef je dan zin aan je leven?' Uitgerekend mijn broer heeft mijn kindvrijheid wel eens in verband gebracht met een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Precies degene in mijn omgeving die er beter aan had gedaan geen kinderen de wereld in te slingeren.- dit is nogal een oordeel over je broer, heb je vaker dat soort oordelen over ouders? Waarom heb je dat nodig? Om je eigen keuze te rechtvaardigen misschien?
Al met al bevalt mijn kindvrije bestaan me goed. Veel van de zaken waaraan ik mijn tijd en energie besteed, zou ik niet of minder kunnen doen als ik kinderen had gehad. Ook zie ik in mijn omgeving enkele mensen die veel verdriet ervaren door hun (inmiddels volwassen) kinderen. Dat gaat mij in ieder geval niet gebeuren.
Waarom denk je dit? Ik weet niet over wat voor soort zaken je het hebt, maar stel het is een sport, zit daar dan niemand op die kinderen heeft en door is gegaan met die sport?
Julali schreef op 18-09-2021 om 08:33:
[..]
Meestal ontstaat er dan een gesprek, of een discussie tussen meerdere mensen, waarbij de TO wel meedoet, maar niet gedwongen wordt op elke post te reageren.
Je hoeft echt niet op elke post te reageren. De en verteld wat waarbij de ander aan iets denkt en ook wat verteld. Dat is een gesprek.
Sinds worden er gerichte vragen gesteld en in een gesprek beantwoord je die, of niet maar meestal zeg je dan dat je dat niet wilt vertellen. Iemand zou hier kunnen vragen wat je met die 30 uur werken verdient dat hier je niet te beantwoorden dan zeg je dat je daar liever niet over praat.
Julali schreef op 18-09-2021 om 08:31:
[..]
Dat is niet verplicht, het gaat vanzelf. De spullen liggen er, dus op het moment dat ze zin hebben om te verven gaan ze er zelf mee aan de slag.
Complimenten als je er echt zo relaxed in staat. Hier maar ook bij alle andere ouders die ik ken (brussen, vrienden, buren, ouders van vriendjes van de kinderen) was knutselen en zeker schilderen iets dat toch altijd wel gevraagd moest worden tot de kinderen en jaar oud 10 waren. Dat ik er in ieder geval van op de hoogte was een van een afstandje de boel in de gaten kon houden.
