Kindvrij en kindblij
In dit topic is er plek voor de kindvrijen en de kindblijen, om met elkaar in gesprek te gaan.
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen? Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen? Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen en heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
In dit topic mag je los, geen onderwerp is taboe.
Nee, de afgelopen 1,5 jaar lag alles inderdaad anders. Vorige zomer natuurlijk nog wel eens uit geweest maar sinds de herfst 2020 nauwelijks meer. Pas de laatste maanden begint alles wat gemakkelijker en meer gewoon te worden. Echter dat was natuurlijk een gedwongen pauze. Afspraken met vrienden was heel anders in die periode, of bij iemand thuis of samen wandelen. Ik heb nog nooit zoveel in de buurt gewandeld als de afgelopen 1,5 jaar. Ik heb een paar vriendinnen/collega's die nog steeds heel voorzichtig zijn dus met hen ga ik nog steeds wandelen. De meeste mensen zijn echter wel weer in voor ergens wat eten en drinken.
Het is nog steeds niet 100% zoals het was. Mijn bordspellen club bijvoorbeeld is sinds maart 2020 niet meer fysiek samen geweest en ik weet ook niet wanneer we dat weer gaan doen. Binnenkort hopelijk.
Asha schreef op 17-09-2021 om 02:48:
[..]
Wat overdreven... zo is het bij ons ook regelmatig. Samen op stap is in deze fase wat lastig dus we gaan apart van elkaar weg. Mijn man is huiselijker dan ik en is schat ik 1x per week 's avonds weg. Ik gemiddeld 2x, soms 3x maar dat is ook niet altijd een hele avond (soms ga ik even een uurtje wat drinken in het cafe als de kinderen op bed liggen.) Zo 1 x in de 2 weken gaan we samen er op uit als we oppas kunnen regelen.
Zo gaat het hier ook. Ik heb niet het idee dat mijn kinderen er last van hebben als hun moeder op vijf minuten afstand op een terrasje zit met vrienden wanneer zij liggen te slapen.
Ik rook en drink trouwens niks, dus 's ochtends sta ik fris weer op om half 7 als zij wakker worden.
Bakblik schreef op 17-09-2021 om 08:46:
Waar ik mij vannacht over heb liggen verbazen is dat spontaan na het werk iets gaan eten met vrienden of gaan borrelen in het café en er verteld wordt alsof dat iedere week gebeurt.
Sinds vorig jaar maart is er weinig meer spontaan te ondernemen.
Toen geen sport gehad of tien het wel weer mocht moest je reserveren. Dat kon niet op de dag zelf dan waren alle plaatsen al vol, 3 dagen vantevoren reserveren was het meest spontane wat erin zat. De bijeenkomsten van mijn hobby mochten tot nu toe ook niet doorgaan.
Met grote pubers en een zelfstandige man heb ik toch veel thuis gezeten, omdat er gewoon te weinig buitenshuis te doen was. Dat gaat dan om de dingen die ik leuk vind/ zin in had.
Met sporten bedoel ik 's avonds een uurtje hardlopen in de buurt, dan ga ik van 8 tot 9 als de kinderen slapen en om half 10 drink ik nog een lekker kopje thee met mijn man op de bank voor ik ga slapen. Dit kon zelfs tijdens de strengste lockdown doorgaan.
Mijn vrienden zag ik gewoon, al gingen we vaker bij elkaar eten, of een stuk wandelen. Sinds deze zomer zijn gelukkig de restaurants en terrassen weer open.
Klaas_Jesper schreef op 17-09-2021 om 06:51:
[..]
Dan werk je dus 30 uur per week. Vier dagen van 7,5 uur en een half uur pauze.
Niet iedereen hoeft exact binnen kantooruren te werken. Zoals ik al schreef is mijn werk flexibel in te delen.
Uit gemak hou ik zoveel mogelijk de kantooruren aan en vaste pauzes, maar soms ben ik al klaar voor die week en heb ik mijn deadlines gehaald, dus dan werk ik een paar uur minder. Een andere week kan het zijn dat er meer werk is en ik een paar uur extra maak in de avonduren.
Over het algemeen krijg ik mijn werk gemakkelijk af binnen mijn contracturen en werk ik dus vaak een uur of 30, terwijl ik er 32 uitbetaald krijg.
Om maar weer even on topic te gaan... 
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen?
Met die overtuiging ben ik geboren, denk ik. Een leven met kinderen is simpelweg nooit onderdeel van mijn belevingswereld geweest; ik heb mezelf nooit mét kinderen kunnen voorstellen. Ik dacht er zelfs nauwelijks over na, tot ik op een zekere leeftijd kwam en merkte dat ik afwijk van de norm.
Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen?
Dat ze het, zeker de eerste jaren, erg druk hebben. Prioriteiten verschuiven, wat logisch is.
Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen?
Ik zou het niet direct vooroordelen willen noemen, maar meer generalisaties. Ik neem regelmatig ouders (meestal moeders) waar, waarbij gesprekken al snel over kinderen gaan. Dat is natuurlijk zeker niet bij allemaal zo en ik betrap mezelf er wel eens op positief verrast te zijn als een moeder haar kleine spruit nauwelijks ter sprake brengt.
Heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
Ik ervaar het allereerst niet als grote levenskeuze. Ervoor kiezen je leven niet te veranderen is natuurlijk nauwelijks een keuze te noemen. Het is hooguit een 'kies ik voor de pil of voor een spiraal?'
Ook hier zou ik de term vooroordelen niet snel gebruiken. Bijzondere vragen heb ik wel gehad. Variërend van 'Heb je dan een hond?' tot 'Maar hoe geef je dan zin aan je leven?' Uitgerekend mijn broer heeft mijn kindvrijheid wel eens in verband gebracht met een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Precies degene in mijn omgeving die er beter aan had gedaan geen kinderen de wereld in te slingeren.
Al met al bevalt mijn kindvrije bestaan me goed. Veel van de zaken waaraan ik mijn tijd en energie besteed, zou ik niet of minder kunnen doen als ik kinderen had gehad. Ook zie ik in mijn omgeving enkele mensen die veel verdriet ervaren door hun (inmiddels volwassen) kinderen. Dat gaat mij in ieder geval niet gebeuren.
@julali, hoe kun je nu zeggen dat 60 uur per week sneu is voor de kinderen en zelf drie keer per week spontaan iets voor jezelf gaan doen?
Ik heb zelf recent een periode van 60 uur per week gemaakt. Elke ochtend ontbeet ik met dochter, elke avond at ik met haar en speelde ik met haar tot ze naar bed ging. In de avonduren als zij in bed lag werkte ik verder en ook tijdens haar slaapjes in het weekend.
Leg eens uit waarom jij daar zo snoeihard over oordeelt terwijl ik geen verschil zie tussen jij die savonds nog met een vriendin de stad in gaat en ik die achter mijn laptop kruip en nog even verder werk? Sterker nog ik was er wel elke avond voor dochter.
Voor de duidelijkheid voor mij zijn dit slechts korte periodes gevolgd door langdurig vrij. En vader was er bovendien ook gewoon elke avond en had ook de vrijheid om savonds als ze in bed lag nog iets voor zichzelf te doen.
Jillz schreef op 17-09-2021 om 15:00:
@julali, hoe kun je nu zeggen dat 60 uur per week sneu is voor de kinderen en zelf drie keer per week spontaan iets voor jezelf gaan doen?
Ik heb zelf recent een periode van 60 uur per week gemaakt. Elke ochtend ontbeet ik met dochter, elke avond at ik met haar en speelde ik met haar tot ze naar bed ging. In de avonduren als zij in bed lag werkte ik verder en ook tijdens haar slaapjes in het weekend.
Leg eens uit waarom jij daar zo snoeihard over oordeelt terwijl ik geen verschil zie tussen jij die savonds nog met een vriendin de stad in gaat en ik die achter mijn laptop kruip en nog even verder werk? Sterker nog ik was er wel elke avond voor dochter.
Voor de duidelijkheid voor mij zijn dit slechts korte periodes gevolgd door langdurig vrij. En vader was er bovendien ook gewoon elke avond en had ook de vrijheid om savonds als ze in bed lag nog iets voor zichzelf te doen.
Dat is dan toch totaal niet te vergelijken met iemand die structureel zoveel werkt?
Julali schreef op 17-09-2021 om 15:02:
[..]
Dat is dan toch totaal niet te vergelijken met iemand die structureel zoveel werkt?
Iemand die structureel zoveel werkt kan toch dezelfde momenten werken, waardoor kind daar niks van mee krijgt?
Julali schreef op 17-09-2021 om 15:02:
[..]
Dat is dan toch totaal niet te vergelijken met iemand die structureel zoveel werkt?
Jillz schreef op 17-09-2021 om 15:07:
[..]
Iemand die structureel zoveel werkt kan toch dezelfde momenten werken, waardoor kind daar niks van mee krijgt?
9vd10x is dat niet hoe het werk is ingericht en dat weet jij ook wel.
Julali schreef op 17-09-2021 om 15:29:
[..]
9vd10x is dat niet hoe het werk is ingericht en dat weet jij ook wel.
9vd10x is werk ook niet ingericht zoals het jouwe. Toch noem jij dat ook steeds als voorbeeld.
Julali schreef op 17-09-2021 om 15:29:
[..]
9vd10x is dat niet hoe het werk is ingericht en dat weet jij ook wel.
Want? Misschien niet hoe jouw werk is ingericht, maar op mijn werk zou dat zeker van toepassing kunnen zijn, ook zeer flexibel.
Jillz schreef op 17-09-2021 om 15:00:
@julali, hoe kun je nu zeggen dat 60 uur per week sneu is voor de kinderen en zelf drie keer per week spontaan iets voor jezelf gaan doen?
Ik heb zelf recent een periode van 60 uur per week gemaakt. Elke ochtend ontbeet ik met dochter, elke avond at ik met haar en speelde ik met haar tot ze naar bed ging. In de avonduren als zij in bed lag werkte ik verder en ook tijdens haar slaapjes in het weekend.
Leg eens uit waarom jij daar zo snoeihard over oordeelt terwijl ik geen verschil zie tussen jij die savonds nog met een vriendin de stad in gaat en ik die achter mijn laptop kruip en nog even verder werk? Sterker nog ik was er wel elke avond voor dochter.
Ben jij van mening dat ouders nooit ergens naartoe mogen zonder de kinderen? Nooit eens naar een verjaardag 's avonds zonder je kinderen, of sporten, of met een vriendin bijkletsen?
Ik merk dat er hier heel negatief wordt gereageerd als een moeder vertelt dat ze iets voor zichzelf doet 's avonds. Waarom zijn jullie daar zo negatief over? Ik probeer het te begrijpen en te snappen waar deze heftige reacties vandaan komen.
Zelf ken ik niet anders dan dat ouders ook gewoon nog een eigen leven hebben. Mijn ouders hadden dat ook en ik heb dat als kind nooit gezien als iets negatiefs.
Julali schreef op 17-09-2021 om 15:37:
[..]
Ben jij van mening dat ouders nooit ergens naartoe mogen zonder de kinderen? Nooit eens naar een verjaardag 's avonds zonder je kinderen, of sporten, of met een vriendin bijkletsen?
Ik merk dat er hier heel negatief wordt gereageerd als een moeder vertelt dat ze iets voor zichzelf doet 's avonds. Waarom zijn jullie daar zo negatief over? Ik probeer het te begrijpen en te snappen waar deze heftige reacties vandaan komen.
Zelf ken ik niet anders dan dat ouders ook gewoon nog een eigen leven hebben. Mijn ouders hadden dat ook en ik heb dat als kind nooit gezien als iets negatiefs.
Mooi voorbeeld hoe jij hier (en op elk topic eigenlijk) steeds woorden uit zn verband rukt en invult naar eigenbelang.
Zucht. Je opent een topic en bent echt zo niet geïnteresseerd in de antwoorden op de vragen die je stelt in je OP. Je wilt echt alleen maar ageren op vooroordelen die niet bestaan. Niemand veroordeelt ouders, die naast werk en gezin ook nog andere dingen doen. Wel vinden veel mensen - inclusief andere ouders - het bijzonder dat jij de tijd en energie vindt om dat meermaals per week te doen. Om de doodsimpele reden dat veel ouders ervaren dat ze die tijd en energie niet hebben.
Dat niet hebben van die tijd en energie is een ervaring van veel ouders en een waarneming van mensen met ouders in hun familie/vriendenkring. Jij noemt dat voor het gemak graag een (voor)oordeel.
