Kindvrij en kindblij
In dit topic is er plek voor de kindvrijen en de kindblijen, om met elkaar in gesprek te gaan.
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen? Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen? Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen en heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
In dit topic mag je los, geen onderwerp is taboe.
Zo wat een verhaal, Bakblik. Ik denk dat het een voor de hand liggende vraag is waar jouw man was, aangezien jij mij ook aanspreekt op mijn verantwoordelijkheid en jouw man in dezelfde positie zit.
Vaak is het antwoord dan "werk" 
jij maakt er een lang verhaal van, maar in het kort komt het bij jouw man ook daar ook op neer. Misschien iets om eens over na te denken?
Bakblik schreef op 22-09-2021 om 10:18:
[..]
- . Ondertussen bel en app ik met mijn kinderen waar ik ben en wat ik aan het doen ben als zij uit school komen. Dat ze zelf voor avondeten moeten zorgen..
En dit is wel een heel belangrijk detail in jouw verhaal, want als je kleine kinderen hebt gaat dit natuurlijk niet op. Bij ons zal er toch echt iemand voor de kinderen moeten zorgen.
Dan kun je afgeven op mij dat ik niet direct alles uit mijn handen laat vallen, maar naar het ziekenhuis racen en twee kinderen van onder de 8 alleen laten is toch echt geen optie.
Gelukkig hebben wij het goed geregeld en zijn er dus meer mensen die in nood actie kunnen ondernemen. Ik ben niet de enige die mantelzorg verleent en dat hoeft ook niet, je hoeft niet alle verantwoordelijkheid naar je toe te trekken, de wereld rust niet op jouw schouders.
wil40 schreef op 22-09-2021 om 15:41:
Nu zit er wel een verschil tussen een noodsituatie en de reguliere mantelzorg. Mantelzorgen bouw je naast je werk, gezin en vrije tijd heen, wat Bakblik beschrijft is een noodgeval. Of dat je kind, man of vader is, ja dan laat je de boel de boel.
Ik lees dit topic met verwondering. Wat is er zo bijzonder aan moeder en echtgenote zijn, mantelzorgen, vrijwilligerswerk doen, betaalde baan hebben, sporten en eens gezellig met een vriendin of collega op pad? Het is maar net hoe gezond je bent, hoeveel energie je hebt en waar je je goed bij voelt.
Eens hoor, een noodgeval is een noodgeval en dan gaat degene uit het netwerk van de zieke, die weg kan direct weg. Vaak ben ik dat niet, omdat ik verder weg woon, kleine kinderen heb en een baan heb waar mensen afhankelijk van me zijn.
Voor mij is mantelzorg dus wel planbaar, omdat ik de taken doe die planbaar zijn.
Ik snap het ongeloof ook niet zo over mijn schema. Ik vind het allemaal reuze mee vallen. Ik ben fit, gezond en sta stevig in mijn schoenen, dus ik kan aardig wat hebben. Veel activiteiten doen mij juist goed ipv dat ze me energie kosten, dus dat scheelt erg veel.
Julali schreef op 22-09-2021 om 15:50:
[..]
En dit is wel een heel belangrijk detail in jouw verhaal, want als je kleine kinderen hebt gaat dit natuurlijk niet op. Bij ons zal er toch echt iemand voor de kinderen moeten zorgen.
Dan kun je afgeven op mij dat ik niet direct alles uit mijn handen laat vallen, maar naar het ziekenhuis racen en twee kinderen van onder de 8 alleen laten is toch echt geen optie.
Gelukkig hebben wij het goed geregeld en zijn er dus meer mensen die in nood actie kunnen ondernemen. Ik ben niet de enige die mantelzorg verleent en dat hoeft ook niet, je hoeft niet alle verantwoordelijkheid naar je toe te trekken, de wereld rust niet op jouw schouders.
Ik nam mijn kinderen in nood mee. Of ik belde mijn man. Kun je ook overwegen Julali.
wil40 schreef op 22-09-2021 om 15:41:
Nu zit er wel een verschil tussen een noodsituatie en de reguliere mantelzorg. Mantelzorgen bouw je naast je werk, gezin en vrije tijd heen, wat Bakblik beschrijft is een noodgeval. Of dat je kind, man of vader is, ja dan laat je de boel de boel.
Ik lees dit topic met verwondering. Wat is er zo bijzonder aan moeder en echtgenote zijn, mantelzorgen, vrijwilligerswerk doen, betaalde baan hebben, sporten en eens gezellig met een vriendin of collega op pad? Het is maar net hoe gezond je bent, hoeveel energie je hebt en waar je je goed bij voelt.
Daar is helemaal niets bijzonders aan en legio mensen doen dat. Wat wel bijzonder is dat degene die dit bij herhaling benadrukt ook aangeeft ‘gewoon’ nog alles spontaan en hetzelfde te kunnen doen als voordat er kinderen waren. En dat diegene daarnaast om zich heen mept tegen mensen die het anders (niet beter of slechter, maar anders) doen. Dat wekt wrevel op.
Keetie schreef op 22-09-2021 om 15:55:
[..]
Ik nam mijn kinderen in nood mee. Of ik belde mijn man. Kun je ook overwegen Julali.
Haha ja in een pandemie aan komen zetten met kleine kinderen in een ziekenhuis is echt een goed idee.
Julali schreef op 22-09-2021 om 16:00:
[..]
Haha ja in een pandemie aan komen zetten met kleine kinderen in een ziekenhuis is echt een goed idee.
Niet alleen de pandemie Julali. We hebben het over algemeen. Dat is lastig daarom schrijf ik het op voor je. Neig je In het algemeen om op deze manier te reageren? Hoe pakt je man dat op? Kan hij zijn verhaal daarover kwijt? Hoe regelt jouw man de mantelzorg?
Julali schreef op 22-09-2021 om 15:46:
Zo wat een verhaal, Bakblik. Ik denk dat het een voor de hand liggende vraag is waar jouw man was, aangezien jij mij ook aanspreekt op mijn verantwoordelijkheid en jouw man in dezelfde positie zit.
Vaak is het antwoord dan "werk"
Ho ho, jij begon hier met de aanval. Je durft de vraag te stellen of mijn schoonzus niet eerst met haar broer gebeld had. Ja natuurlijk!
Helaas was hij even niet bereikbaar. Er was enige haast geboden en dan ga je andere manieren zoeken om de dingen op te lossen. In dit geval was het zelfs wenselijk dat er 2 mensen hun werk uit handen moesten laten vallen.
Julali schreef op 22-09-2021 om 15:50:
[..]
En dit is wel een heel belangrijk detail in jouw verhaal, want als je kleine kinderen hebt gaat dit natuurlijk niet op. Bij ons zal er toch echt iemand voor de kinderen moeten zorgen.
Dan kun je afgeven op mij dat ik niet direct alles uit mijn handen laat vallen, maar naar het ziekenhuis racen en twee kinderen van onder de 8 alleen laten is toch echt geen optie.
Gelukkig hebben wij het goed geregeld en zijn er dus meer mensen die in nood actie kunnen ondernemen. Ik ben niet de enige die mantelzorg verleent en dat hoeft ook niet, je hoeft niet alle verantwoordelijkheid naar je toe te trekken, de wereld rust niet op jouw schouders.
Tuurlijk kan het ook met kleinere kinderen. Dan pleeg je een extra telefoontje naar een goede vriendin/buurvrouw/oma of die de kinderen op kan vangen. Als je echt een solide netwerk hebt hoeven die kinderen echt niet mee. Dat zou ik ze echt niet aan willen doen.
Edit:
En dan die sneer aan het begin van je laatste alinea. Gelukkig heb JIJ het goed geregeld. Ja wij ook maar in noodgevallen is alles wat je goed geregeld dacht te hebben ineens waardeloos en moet je anders handelen.
Keetie schreef op 22-09-2021 om 16:06:
[..]
Niet alleen de pandemie Julali. We hebben het over algemeen. Dat is lastig daarom schrijf ik het op voor je. Neig je In het algemeen om op deze manier te reageren? Hoe pakt je man dat op? Kan hij zijn verhaal daarover kwijt? Hoe regelt jouw man de mantelzorg?
De realiteit is all anderhalf jaar dat er een pandemie gaande is en dat het dus geen optie is om je kleine kinderen mee te nemen naar het ziekenhuis. Dat is dus mijn dagelijkse realiteit waarmee ik moet dealen.
Julali schreef op 22-09-2021 om 16:22:
[..]
De realiteit is all anderhalf jaar dat er een pandemie gaande is en dat het dus geen optie is om je kleine kinderen mee te nemen naar het ziekenhuis. Dat is dus mijn dagelijkse realiteit waarmee ik moet dealen.
Nou nood breekt wet, als ik ze nergens anders kwijt kon zou ik ze gewoon mee slepen.
Bakblik schreef op 22-09-2021 om 16:13:
[..]
Tuurlijk kan het ook met kleinere kinderen. Dan pleeg je een extra telefoontje naar een goede vriendin/buurvrouw/oma of die de kinderen op kan vangen. Als je echt een solide netwerk hebt hoeven die kinderen echt niet mee. Dat zou ik ze echt niet aan willen doen.
Edit:
En dan die sneer aan het begin van je laatste alinea. Gelukkig heb JIJ het goed geregeld. Ja wij ook maar in noodgevallen is alles wat je goed geregeld dacht te hebben ineens waardeloos en moet je anders handelen.
Wij hebben dit anders geregeld. Mantelzorg kun je op verschillende manieren oplossen, bij echte noodgevallen is er iemand anders aan de beurt die dichtbij woont en niet in de kleine kinderen zit.
Gelukkig komen noodsituaties bijna nooit voor.
Julali schreef op 22-09-2021 om 16:24:
[..]
Wij hebben dit anders geregeld. Mantelzorg kun je op verschillende manieren oplossen, bij echte noodgevallen is er iemand anders aan de beurt die dichtbij woont en niet in de kleine kinderen zit.
Gelukkig komen noodsituaties bijna nooit voor.
en die persoon gaat ook nooit op vakantie (zoals bij bakblik) of is ook nooit ziek?
en hoe los je dat op als je kinderen ziek zijn of op school van het klimrek zijn gevallen? Kun je dan ook niet alles uit handen laten vallen? Of is je man dan altijd de eerste die gebeld wordt?
Littledragon schreef op 22-09-2021 om 15:56:
[..]
Daar is helemaal niets bijzonders aan en legio mensen doen dat. Wat wel bijzonder is dat degene die dit bij herhaling benadrukt ook aangeeft ‘gewoon’ nog alles spontaan en hetzelfde te kunnen doen als voordat er kinderen waren. En dat diegene daarnaast om zich heen mept tegen mensen die het anders (niet beter of slechter, maar anders) doen. Dat wekt wrevel op.
Inderdaad wrevel.
Als ik vertel dat ik mantelzorg voor mijn schoonouders komt meteen de korte reactie: Waar is je man in dit verhaal? Alsof ik alleen voor mijn ouders mag mantelen en man voor de zijne.
Een dan zo'n zin als Gelukkig hebben wij het goed geregeld en zijn er meer mensen die....... Dat wekt ook irritatie op. Met thuiszorg, een huishoudelijke hulp een kind met man dichtbij en een kind met vrouw en kinderen op 20 minuten rijden waren wij ook overtuigd dat er een solide netwerk was. Maar zulke dingen gebeuren dan precies tijdens een vakantie van het eerste aanspreekpunt. Noodsituaties heb je niet in de hand helaas.
Littledragon schreef op 22-09-2021 om 16:30:
[..]
en die persoon gaat ook nooit op vakantie (zoals bij bakblik) of is ook nooit ziek?
en hoe los je dat op als je kinderen ziek zijn of op school van het klimrek zijn gevallen? Kun je dan ook niet alles uit handen laten vallen? Of is je man dan altijd de eerste die gebeld wordt?
Soms wel, soms niet. Over het algemeen is mijn man flexibeler en hij werkt dichterbij, dus meestal is hij degene die dat soort dingen voor de kinderen opvangt.
Degene aan wie ik mantelzorg verleen heeft een goed netwerk, dus het staat of valt gelukkig niet met 1 persoon die op vakantie is.
