Kindvrij en kindblij

Julali schreef op 21-09-2021 om 20:08:

[..]

Ik herken het oprecht niet. Ik heb namelijk nog genoeg avonden waarop ik helemaal niks doe (zoals nu). Dat je 2-3 avonden per week nog iets doet 's avonds betekent niet dat ik altijd maar doorjakker.

Er blijven 4-5 avonden over waarop ik veel rustiger aandoe. Beetje Netflix kijken, of een mooie film, gamen of een spel doen met mijn man, of op de bank hangen met een boek. Het bad laten vollopen, een uur liggen walmen en daarna lekker vroeg op stok. Daar geniet ik allemaal erg van.

Het gaat om een goede balans, hoe die balans er exact uitziet verschilt van persoon tot persoon.

Huh? Waarom schrijf je dit richting mij? 

Julali schreef op 21-09-2021 om 21:45:

[..]

Als je aan het strijken bent, of vrijwilligerswerk doet, dan snap ik dat.

Ik heb een betaalde baan met veel verantwoordelijkheden. Anderen zijn in mijn werk afhankelijk van mij, dus dat ligt iets anders.

Ik neem wel eens verlof op, maar ik kan dat niet bij elk wissewasje doen. Gelukkig zijn er ook anderen in de buurt die het door hebben als er iets ernstigs aan de hand is. Het lijkt me link als er maar één persoon zoiets kan signaleren. Ook niet iedereen woont in de buurt, dus zo eenvoudig als jij het schetst is het niet.

Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Er wordt echt op mij gerekend als ik er niet kan zijn moet er echt vervanging geregeld worden voor de 1 op 1 begeleiding. 

Mijn zussen wonen en werken niet in onze woonplaats, de een moet zelfs 2 uur rijden ik ben dus de eerste die in kan springen als het nodig is. 

En echt hoor in een goede relatie met je baas/chef kan heel veel. 3 jaar geleden was mijn schoonzus op vakantie ver weg en werd gebeld door de zorg van schoonouders pa ging met de ambulance naar het ziekenhuis. Zij belde mij.  Toen moest er iemand voor mijn schoonmoeder gaan zorgen.  Die is niet meer zelfredzaam. Wat denk je?  Je kan echt weg van je werk dan hoor.  Dan lopen collega's een stapje harder. Ik was er niet binnen 5 minuten maar dat hoefde ook niet.

Julali schreef op 21-09-2021 om 21:47:

[..]

Het was vooral voor jou en Keetie bedoeld.

Maar waarom voor mij? 

Keetie schreef op 21-09-2021 om 22:24:

[..]

Jammer dat je antwoorden op vragen een afleiding zijn van de werkelijke antwoorden die gegeven zouden moeten worden. Sommige vragen kunnen best lastig te beantwoorden zijn of wil je niet beantwoorden. Kom dan niet met een wedervraag over het mannelijk geslacht terug. Als jij je werk niet kunt laten vallen voor de mantelzorg vallen mensen je ook hier niet aan met de vraag waar is je man?

Bij deze: waar is je man?

Serieus TO, stop toch met forummen. Dit is voor niemand leuk.

Ik snap het echt oprecht niet, hoe kan het nou toch dat overal waar je komt de boel uit de klauwen loopt.

Oh wacht.

Julali schreef op 21-09-2021 om 22:11:

[..]

Maar waarom zou ik alles alleen moeten doen? Ik heb toch al gezegd dat er meerdere mensen helpen en dat er ook professionals bij betrokken zijn?

Wat ik me afvraag is waar jouw man was toen het slecht ging met zijn moeder? Belde je schoonzus niet eerst met haar eigen broer?

Je kan niet lezen, het ging niet slecht met mijn schoonmoeder (tenminste niet slechter dan anders) mijn schoonvader was onwel geworden. Of doe je dat om verwarring te zaaien?

Alles alleen doen hoeft niet, je kunt goede afspraken maken met broers en zussen en professionals en toch gebeuren er soms dingen waarvoor je alles uit je handen moet laten vallen.

Omdat je blijkbaar geen idee hebt hoe dingen kunnen lopen even een kort verslag van die ochtend/middag:

• De thuiszorg doet schoonmoeder onder de douche als schoonvader in de gang onwel wordt.
• Zorgmedewerker laat schoonmoeder op de douchekruk zitten gooit er een handdoek naar toe, roept dat schoonmoeder die om zich heen moet slaan en gaat schoonvader helpen.
• Ze ziet al snel dat er, gezien zijn voorgeschiedenis, een ambulance moet komen, ze legt hem in stabiele zijligging en belt de ambulance.
• Dan belt ze de zorgorganisatie om om assistentie te vragen. Ondertussen zet ze de voordeur op een kier, zodat wie er ook komt naar binnen kan.
• Dan belt ze het eerste aanspreekpunt dat in de map staat. (mijn schoonzus)
• Schoonzus vertelt dat ze in Zuid Italië zit en er niet in 5 minuten kan zijn zoals anders wel het geval is.
• Zorgmedewerker belt het 2e aanspreekpunt uit de map. Zowel op het privé mobiele nummer van man als op onze vaste lijn wordt niet opgenomen (we zijn aan het werk)
• Inmiddels is de de ambulance en de assistentie van de zorgorganisatie gearriveerd. De dames van de thuiszorg vertellen wat er is gebeurt en schoonvader wordt nagekeken en naar het ziekenhuis vervoert hij is inmiddels weer bij kennis Schoonmoeder wordt ook goed afgedroogd en aangekleed.
• Zorgmedewerker belt schoonzus weer met de vraag wie ze nu moet bellen.
• Schoonzus zegt dat ze de werktelefoon van haar broer zal bellen, dat nummer mag niet in de map genoteerd worden.
• Broer (mijn man) neemt niet op. (hij is aan het werk en heeft zijn mobiel niet bij alles klussen bij zich)
• Schoonzus belt mij. Ik zie wie er belt en denk: als zij mij belt op dit tijdstip vanaf haar vakantieadres dan is er wat aan de hand en ik neem op.
• We bespreken wat er nodig is. Ik ga zorgen dat ik weg kan en verwacht daar 10 minuten voor nodig te hebben. Dan moet ik nog wel 20 minuten rijden naar het adres van schoonouders als ik net op een fout tijdstip bij de brug ben kan het zomaar 30 minuten worden.
• Schoonzus komt met het idee om Nellie en Herman te bellen, dat zijn de vriendin van schoonmoeder en haar man. Die kunnen er binnen 5 minuten zijn en dan samen met schoonmoeder wachten tot ik er ben.
• Ondertussen blijven schoonzus en zwager proberen om mijn man te pakken te krijgen, want het is voor schoonvader ook wel prettig als er iemand naar het ziekenhuis komt om hem bij te staan in onderzoeken en zo.
• Man komt met de trein naar woonplaats schoonouders en neemt daar de auto om schoonvader bij te staan in het ziekenhuis. Ondertussen bel en app ik met mijn kinderen waar ik ben en wat ik aan het doen ben als zij uit school komen. Dat ze zelf voor avondeten moeten zorgen.
• Nadat ik met schoonmoeder heb gegeten komt mijn man met zijn vader thuis met andere pillen en een serie afspraken voor verder onderzoek. Als de thuiszorg is geweest om schoonmoeder op bed te leggen gaan wij naar huis.

Daar was mijn man in het hele verhaal.

Keetie schreef op 21-09-2021 om 22:24:

[..]

Jammer dat je antwoorden op vragen een afleiding zijn van de werkelijke antwoorden die gegeven zouden moeten worden. Sommige vragen kunnen best lastig te beantwoorden zijn of wil je niet beantwoorden. Kom dan niet met een wedervraag over het mannelijk geslacht terug. Als jij je werk niet kunt laten vallen voor de mantelzorg vallen mensen je ook hier niet aan met de vraag waar is je man?

Dit zou ik zelf ook niet waarderen nee, dat is totaal onrelevant en zou daar zelf best boos over worden.

want klees wel vaak van jou julali dat je zegt waar is/was je man, kvind dat nogal persoonlijk en kwetsend overkomen door vaak zoiets uit het niets te gooien. Je schept al een verkeerd beeld door de vraag.

K bedoel... die vraag heb ik ook al van je gehad en ik denk de meeste wel..

Nu zit er wel een verschil tussen een noodsituatie en de reguliere mantelzorg. Mantelzorgen bouw je naast je werk, gezin en vrije tijd heen, wat Bakblik beschrijft is een noodgeval. Of dat je kind, man of vader is, ja dan laat je de boel de boel. 
Ik lees dit topic met verwondering. Wat is er zo bijzonder aan moeder en echtgenote zijn, mantelzorgen, vrijwilligerswerk doen, betaalde baan hebben, sporten en eens gezellig met een vriendin of collega op pad? Het is maar net hoe gezond je bent, hoeveel energie je hebt en waar je je goed bij voelt.