Kinderen liever niet op feest

Ach, sfeerloos

Waarom zou een zondagmiddag sfeerloos zijn? Zeker in de zomer met een grote tuin vind ik de zondagmiddag uitstekend voor een feestje met kinderen. En wat ik ook vaak meemaak is op zaterdag en dan vanaf 4 uur 's middags tot laat. Dan heb je nog zelf de keus of je vroeg of laat komt, met of zonder kinderen en met of zonder eten. Ja, dat is wel de leukste variant vind ik. Maar die zondagmiddagen begrijp ik ook wel, zeker voor feestjes met ouders én volwassenen is het gewoon het dagdeel waarop de meeste mensen kunnen denk ik.

's middags

Ik vind feesten niet zo bij de middag passen eigenlijk. Feesten = voor mij 's avonds. Een goede en uitgebreide lunch op zondagmiddag kan ook best leuk zijn maar dat is weer wat anders dan een feest.

Maylise

Ik zal wel genoeg gefeest hebben om er nog wat aan te vinden...
Been there, seen that....

Handig

Zondagmiddag is natuurlijk niet bijzonder sfeervol qua tijdstip, maar wel handig. Bijna iedereen kan dan komen, met of zonder kinderen. Ik vier zelf bijna nooit mijn verjaardag, maar als ik het doe, doe ik het 's avonds. Ik wil me namelijk kunnen bezatten, haha.
Groetjes
Massi

Het gaat niet om wel/geen kinderen

Het gaat erom dat de uitnodiger voor je nadenkt, en dat valt soms verkeerd. Je wilt zelf bedenken wat je met een uitnodiging doet, of je alleen gaat, of samen zonder, of samen met. Bij voorbaat het gevoel krijgen dat je uitgesloten wordt, is niet prettig. Maar niet het probleem van de uitnodiger, want die mag het ook lekker zelf weten.
Wij hebben het hier ook fout gedaan, volgens sommigen. Twee verjaardagen, een voor man, een voor zoon, en de gasten daarover verdeeld, zodat niemand twee keer hoefde te komen. Dan krijg je dus reacties als: o, dus mans verjaardag is niet voor ons soort mensen?
NIet voor anderen nadenken, kortom. En bedenken dat je het nooit goed kunt doen. Want als ik betreffende persoon wel voor allebei had gevraagd, had hij vast gezegd dat hij toch echt niet twee keer ging komen, en dat hij dat maar vreemd vond, twee weken achter elkaar een feestje. Nou ja.

Wij beginnen 's middags rond vieren

of zaterdag of zondag en dan mag iedereen blijven eten en het duurt de rest van de avond.
Ik ken de feestjes op zondagmiddagen en dan om half 6 wieberen, vind ik ook altijd een beetje jammer.

Bij ons is iedereen welkom tot zo laat als ze willen blijven.

Jammer?

Ik vind het vreemd dat anderen gaan bepalen hoe ik mijn feestjes vier. Als ik een feestje geef op zondag van 13 uur tot half 6 moet ik dat toch zelf weten? Of jij komt mag jij namelijk weer zelf bepalen. Hoezo jammer?

Nou pepijn

Dat lijkt me nogal wiedes. Natuurlijk mag je zelf bepalen hoe jij je feestjes viert, daar gaat het ook helemaal niet om. Maar iemand kan dat dan toch wel jammer vinden? Bijvoorbeeld omdat ze liever feestje heeft op zaterdagavond of zo. Dat is er jammer aan. Voor sommige mensen dus.

Voor lou

Kiki zegt dat ze het jammer vindt dat ze op zondagmiddag niet mag blijven eten op een feestje. Dat heeft toch niets met zaterdagavond te maken? Ik nodig geen mensen uit op 2 uur rijden afstand voor maar 1 uurtje feest maar als de mensen die ik uitnodig het blijkbaar jammer vinden als ze niet mogen blijven eten dan vind ik dat je daar niets over hebt te zeggen. Iedereen viert toch zijn feestje op zijn manier en het kost mij teveel energie om ze ook nog eens eten te geven.

Ja pepijn maar

Volgens mij begrijp je niet helemaal wat ik bedoel. Ja, jij mag een feestje geven zonder avondeten, dat mag je helemaal zelf weten. Maar je kunt toch best vinden dat iedereen zijn eigen soort feestje mag geven, maar het ook jammer vinden als je om half zes wordt geacht om op te krassen? Ik bijvoorbeeld. Ik vind allebei. Ik wéét dat ik er als gast niets over te zeggen heb, maar ik vind het wel jammer als ik niet mag blijven eten. Dat is toch niet raar?

Eten

Ohja meeeten mag altijd hoor, ik ben daar nogal gastvrij in, we zitten zo vaak met acht man te eten. Draai ik mijn hand niet voor om. Mijn schoonouders hebben jaren ver weg gewoond, die stuur ik niet naar huis om 17.30 zonder eten.

Voor cobi

Ik zeg toch niet dat ik dat doe? Ik bedoel dat er geen mensen komen die van ver komen en als ze maar 0-40 km hoeven te rijden kunnen ze toch gewoon thuis eten?

Verder bedoel ik wat Beemer zegt.

Hollanders

Ik geloof echt dat nederland het enige land is, in elk geval het enige land waar ik heb gewoond, waar je geacht wordt voor het eten te vertrekken.

Hanne

Dit vind ik wat flauw: Mijn kinderen zijn niet welkom op de feesten van de sportclub, niet op de borrel van m'n werk, en als ik met m'n vriendinnen uit eten ga neem ik ze ook niet mee.

Omgekeerd ben ik niet welkom op het sinterklaasfeest van de creche en de verjaardag van juf en de partijtjes van klasgenootjes. Of moeten mijn kinderen dan ook principieel zeggen dat ze niet komen omdat mama niet mee mag?

Dit zijn typisch voorbeelden waarvan iedereen denk ik snapt dat 1. de kinderen daar niet bijhoren en 2. de ouders daar niet bijhoren.
Dat vind ik heel iets anders dan de verjaardag van een vriendin. Ik kan me wel voorstellen dat zo'n vriendin stiekem denkt 'O jee... dan komen die kleine kinderen ook mee. Dat is zo druk!' Ik heb dat ook wel eens gedacht als een vriendin met haar kinderen kwam. Ik heb in veel gevallen niet zoveel met de kinderen van een ander, maar ik zou het niet in mijn hoofd halen om tegen zo'n vriendin te zeggen (vriendelijk verpakt in een alternatieve dag) dat ze maar apart van de algemene visite moet komen vanwége die kinderen. Als dat dit jaar een obstakel is zal het de komende jaren een obstakel blijven. Dit zou de vriendschap voor mij wel minder aantrekkelijk maken.
Ik accepteer dat kleine kinderen erg aanwezig zijn. Is het niet omdat ze gewoon nog heel erg klein zijn dan wel omdat ze zich nog niet aan regeltjes kunnen houden. En wat ik bij mij thuis acceptabel vind, daar moet de rest van de visite het mee doen.

Geen eten?

Het wordt steeds gezelliger... en op zondagmiddag en geen eten? Het lijkt me dat als iets 's middags is je sowieso wel eten krijgt. Althans daar zou ik van uit gaan.

Andersom zou ik ook nooit een gast met een lege maag laten vertrekken. Dat is mijn eer te na...

Hier gezellige zondagmiddag feesten (met eten)

Verjaardagen zijn in onze familie en vriendenkring bijna altijd op zondag. Dan is er tenminste tijd, iedereen woont minimaal 1 uur van elkaar.
Eerst nog iets anders te doen? Geen probleem, kom je gewoon later.
Zo tussen 14.00 en 16.00 is iedereen wel binnen. De een is al lang aan de wijn als de ander een eerste stukje taart krijgt.
En bijna iedereen blijft eten. Inderdaad, al gauw minimaal 25 personen inclusief de kinderen. Veel meer komt ook voor. En soms betekent dat eten halen, meestal maken we een soort buffet klaar (niet alleen soep en broodje)
Ik vind dit soort feestjes juist heel relaxed. Meestal staat het voetbalspel of de sjoelbak ergens en organiseren de kinderen een wedstrijd. Ze slepen de volwassenen erbij als die aan de beurt zijn. Zo krijg je ook een leuke wisseling van wie waar zit.
Maar de tuinfeesten zijn natuurlijk het leukst.

Als ik jullie zo lees, lijkt het net of wij niet in NL wonen. Maar dat is toch echt zo.

In mijn familie en vriendenkring is het niet ongebruikelijk dat de visite blijft eten. Soms is de verjaardag min of meer om het eten heen gebouwd. Iets later in de middag komen, koffie, uurtje kletsen en dat samen eten. Of als het tegen etenstijd loopt 'blijven jullie eten?'. Dat vind ik een prettige mentaliteit.
We hebben wel een keer iets meegemaakt wat wij heel ongastvrij vonden. Mijn zus en haar vriend en mijn man en ik hadden met familie afgesproken. We waren nog niet eerder bij hem en zijn nieuwe vriendin geweest. De afspraak was later in de middag. Tegen dat we er waren was het een uur of vier. We kregen koffie, een stuk zelfgebakken appeltaart en het was heel plezierig. Ik had door het late tijdstip begrepen (de afspraak was door mijn zus gemaakt) dat we er ook mee zouden eten (een broodje of zo zou ik al prima gevonden hebben), maar op een gegeven moment keken we op de klok en bleek het al half 8 te zijn. Ze hadden geen moment aanstalten gemaakt om iets aan te bieden, dus we gingen niet lang daarna maar gewoon weer naar huis. Tegen dat we iets konden eten was het rond half 10. Het was op zich niet eens zo ver bij ons vandaan, maar met elkaar toch zo'n anderhalf uur van daar naar ons huis. We waren nogal verbaasd over zulk gedrag.

Hihi kaaskopje

Ja, dat vind inderdaad merkwaardig gedrag. Zelfs al heb je niets in huis, dan stel je voor even wat te halen toch?

Maar goed, ik heb meegemaakt dat de tafel gedekt werd, en ik bij het tellen van de borden moest concluderen dat we op moesten hoepelen. Ook zo'n leuke actie.

Of "willen jullie nog een bakje koffie voor jullie gaan?" Ook bijna etenstijd.

Mijn man vind het hilarisch. Ik schaam me dan rot voor mijn cultuur.

Blij te lezen dat het blijkbaar niet overal zo gaat!

Pelle

Maar het gaat niet om het feit of iemand honger heeft of niet, het gaat om gastvrijheid. Ik zet ze geen drie gangen diner voor, want inderdaad, je eet vaak genoeg op zo'n middag. Ik bied het aan, er is gelegenheid, daar gaat het mij om.

Verwarring

Het gaat hier zoals bij Annet: een naadloze overgang van taart naar borrelhapjes naar (warm) eten. Dat niet iedereen daar op rekent, zelfs niet als je het bij de uitnodiging zegt, werd laatst duidelijk toen de helft van de gasten vertrok op het moment dat het eten op tafel kwam. Alsof ze borden hadden geteld, zoals dc, en concludeerden dat het eten niet voor hen bedoeld was. Nee hoor, we moeten naar huis, om te eten, riep men. Huh?
We hebben er nog twee dagen van gegeten.

Beemer

"Jammer is een uitdrukking van teleurgesteld zijn. En dat is wel een beetje raar als je het hebt over een feestje van een ander."

Op het gevaar af wat drammerig te worden: ik vind van niet Maar het zal wel aan mij liggen hoor, want ik bedacht me ineens dat ik soortgelijke misverstanden wel eens met mijn moeder heb. Wordt een beetje OT maar om het dan toch nog maar uit te leggen: ik zeg bijvoorbeeld "Wat draagt Opstelten toch een lelijke overhemden" en dan zegt ze "Nou als die man dat nou mooi vindt, dan mag dat toch". Dan denk ik: ja tuurlijk mag dat, ik zeg toch niet dat het niet mag, maar ik mag ze toch wel lelijk vinden? Zoiets dus. Ik kan een prima feest hebben en het dan toch jammer vinden dat ik niet mag blijven eten. Dat is een mening, daarmee bedoel ik allerminst dat ik voor iemand anders wil bepalen hoe hij zijn feestjes viert (en daar ging mijn reactie over). En ik zou het nooit uitspreken tegen de feestgevers natuurlijk, ik vind het wel maar ik zeg het niet! Teleurgesteld vind ik overigens ook weer wat zwaarder klinken dan jammer.

Maar goed, zoals ik al zei, het zal aan mij liggen

Maar

Je weet van te voren toch niet hoe laat een feest is afgelopen? Dat hangt toch af van de gezelligheid en hoe leuk de gasten het hebben? Als gastvrouw/heer zorg je er dus in mijn optiek voor dat er genoeg te eten is voor de gasten voor de rest van de dag/nacht. Dat zal dus meestal ook een avondmaaltijd of een buffet bevatten.

Maylise

Overhouden

Maar dat is toch geen probleem? Vries je het een of je eet er daarna nog van?

Hier in de familie worden alle verjaardagen sinds de start van de kinderstroom altijd op zondagmiddag gevierd. Anders moest iedereen om de haverklap oppas gaan regelen.
Bij elke verjaardag weet je 1 ding zeker: je komt geen voedsel tekort.

En zo hoort het ook

Tihama

De hint was wel duidelijk!)
Ik kan het wel lastig vinden, misschien juist omdat het in ons land niet duidelijk is hoe je ermee om moet gaan. Mocht de situatie zich voordoen dan vraag ik dus gewoon maar wat de bedoeling is. 'Willen jullie blijven eten, of heb je erop gerekend dat je thuis eet?'

Pelle

Mijn schoonzus en zwager zeggen ook dat ze op een verjaardags-dag niet eten en dat begrijp ik dus echt niet. Ik ben altijd vrij bescheiden als ik op visite ben en ook als het bij ons thuis is, zit ik niet de hele tijd te eten van wat op tafel staat. Ik heb daardoor normaal trek in eten. Ik zie de hapjes bij een verjaardag als extraatjes, maar niet als maaltijd. Tenzij de hapjes duidelijk de maaltijd zijn. Dus bijvoorbeeld vlees, groentehapjes, e.d. (tapas). Dan zorg ik natuurlijk dat ik daarmee voldoende binnenkrijg.

Pelle

Maar eten dat je over hebt gehouden hoef je toch niet weg te gooien? Dat eet je het morgen op en overmorgen en dan die dag... net zolang tot het op is. Je kan anders ook een deel aan de laatst vertrekkende gasten meegeven.

Ik vind een eindtijd bij een uitnodiging echt een beetje vreemd. Ik kan me ook niet herinneren ooit zo'n uitnodiging gekregen te hebben.

Maylise

Maylise

Ik denk dat ik dan toch Hollandser denk dan jij Het is bij ons altijd zo de vraag of er iemand blijft eten en hoeveel dan dat ik daar geen grote hoeveelheden voor in durf te slaan. Ik moet dus wel énigszins weten of iemand blijft eten, of er tenminste over nadenkt dat te doen. Daarom heen is dan wel de ruimte voor extra eters, want waar er 4 kunnen blijven eten, daar passen 5 en 6 ook nog wel bij.
Wij hebben, op een paar na, niet van die plakgrage gasten. Ik hou er wel van als mensen het zo naar hun zin hebben dat ze de tijd vergeten, maar we hebben te maken met mensen die liever op hun eigen bank zitten, ook omdat ze chronisch moe zijn, lijkt wel. Bij henzelf is het normaal als je mee-eet op een verjaardag, maar omgekeerd gaan ze dan al om 4 uur weer naar huis. Ik vind dat ongezellig, maar ik kan er weinig aan doen.

Vind het juist heerlijk

Bij ons is de zondagmiddagverjaardag juist standaard en ik vind het heerlijk. Genoeg hapjes en drankjes voor iedereen, iets lekkers te eten voor de kinderen en een pan soep voor de volwassenen. De kinderen kunnen lekker spelen, film kijken etc, de volwassenen bijpraten. Iedereen kan rond 20.00 uur naar huis zodat niemand extra vermoeid is de volgende dag. In onze familie-/vriendenking zijn er veel mensen die op zondagochtend moeten werken dus een heftig feest op zaterdagavond is niet heel handig...

Eindtijd

Een eindtijd bepalen, daar hou ik ook niet van. Ik geef soms wel een begintijd, zodat ik niet in mijn onderbroek loop als de eerste gasten komen, maar ze mogen zelf weten wanneer ze weer vertrekken. Een uitnodiging voor normale visite, dus geen kinderpartijtje, van 1 tot 5, of van 4 tot 8 is wel duidelijk, maar ik vind het ook een beetje vreemd. Je mag dan wel komen, maar ook niet langer! Nee, dat is niet mijn stijl.