Kinderen liever niet op feest

Mate van vriendschap

Als het een feestje is waarbij het echt heel erg onhandig is om heel kleine kinderen mee te nemen, inderdaad naar een restaurant, of een feest waar je zelf de beentjes los wilt gooien, dan zou ik uit mezelf al een oplossing zoeken voor kleine kinderen. Ik zou het dan niet 'beledigend' vinden als het verzoek gedaan werd om de kinderen thuis te laten.
Als de uitnodiging voor een doorsnee verjaardag is en van een vriendin komt waar mijn gezin eigenlijk amper bij betrokken is, dan zou ik waarschijnlijk ook alleen gaan, of maar 1 kind meenemen. Man zou dat ook prettiger vinden. Kan hij lekker op een of meer kinderen letten en hoeft hij niet bij mensen aan te schuiven die hij amper kent.
Als het een vriendin is die mijn kinderen altijd al gekend hebben, dan zou ik het vreemd vinden als verwacht wordt dat we op een andere dag komen of de kinderen thuislaten op de verjaardag zelf. Het is inderdaad onrustig, je bent er niet voor de volle honderd procent bij, maar dat is nu eenmaal zo met mensen met kleine kinderen. Het is een tijd die voorbij gaat. Als vrienden (met of zonder eigen kinderen) dat niet begrijpen of accepteren vind ik dat niet echt hartelijk. Het is bovendien niet hun zaak om voor mij te beslissen of ik het prettiger vind om apart van de rest van de visite te komen. Dat klinkt wel sociaal, maar het is eigenbelang en bemoeizucht, heel onvriendelijk gezegd.

Ja maar

het is toch die ander zijn / haar feestje. Dan mag je toch zelf beslissen wie je tot je gasten wilt rekenen?

Fiorucci

"Want als men dit voor zou stellen als het om je man gaat, hoe reageer je dan?? "

Meidendag? Leuk, laat ik m'n man bij de kinderen.

Je bent toch niet vergroeid met je nageslacht ofzo? En het is toch voor niemand relaxed een stel van die aandachtopeisende, verveelde koters? Ik snap echt het probleem niet hoor. En ik heb een stel van die koters, de vriendin in kwestie niet eens. En kinderen van anderen zijn altijd 100 keer irritanter dan de jouwe.

Kan me erg in jouw laatste posting vinden. Andermans kinderen, brrr. Verschrikkelijk. Kijk, kleuters en jonger, daar kan ik wel iets mee. Tieners zeker ook (die zie je trouwens zelden op verjaardagen), maar dat bijdehandte basisschoolgrut - nee, driewerf nee. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En vanzelfsprekend geldt deze weerzin plotseling niet meer als dochter en haar vriendenkring die leeftijd bereiken. Dan is het de allerleukste leeftijd en kun je er geen genoeg van krijgen. Maar tot die tijd: brrrr.
Moet ik wel bij aantekenen dat man sowieso geen verjaardagsdier is en het dus prima vindt om op het kind te passen terwijl ik lal en bral. Ik hoef dit soort dilemma's dus zelden op te lossen.
Groetjes
Massi

Man

nou als mij gevraagd wordt of die niet mee kan komen zou ik dat geen probleem vinden. Ik heb idd een eeuwigvrijgezelle vriendin en die viert haar verjaardag het liefst met de meiden onder elkaar. Geen probleem.
Heb ik gelijk oppas voor mijn dochter.

Massi

"Moet ik wel bij aantekenen dat man sowieso geen verjaardagsdier is en het dus prima vindt om op het kind te passen terwijl ik lal en bral"

Ik wist het, ik wist het, onze mannen zijn stiekem broers, ik heb het al vaker gezeg

Groeten,

Temet

..gewoon effe slikken vond ik het..

...toen ik verwachtte dat ze zou zeggen: " ik vier het zondag, maar zonder kinderen.... " (en mij dan wilde vragen of ik oppas wilde regelen, en ook gezellig van de partij wilde zijn)....MAAR in plaats daarvan zei ze: " ...en daarom wil ik je maandag vragen om langs te komen in plaats van zondag ". .....huh ?...DOINK.

Geen punt, als ze dat wel had gevraagd...dan was ik zondag alleen gekomen en had ik me ook geen ' ontaarde moeder' gevoeld bwvs die haar kinderen niet meenam naar een feestje. Ze zal het vast goed bedoelen, maar ik had liever de keus gehad.
Zoals iemand ook terecht opmerkte, het is mijn verantwoordelijkheid.
En de vorige keer vond haar verjaardagsvisite het erg leuk die hummels. Ben wel kort gebleven toen, voordat ze echt brokken gingen maken. Leuk al die wijnglazen op salontafeltjes enz.
Ze is ook best gek op die kleintjes, heeft ook wel eens 2 uurtjes opgepast, maar was helemaal gaar toen ik terugkwam.." HOE GA JIJ NAAR DE WC ??? " LOL.
Ik ga maandag gewoon, ze meent het niet slecht, ze had ook helemaal niks kunnen zeggen, en dan was haar verjaardag voor haar gevoel een beetje verpest.

Niet zonder kinderen

Ik heb de afgelopen jaren toch een aantal gelegenheden (familiefeesten, verjaardagen) afgeslagen, als mijn kinderen niet welkom waren. Zij niet welkom, ik niet welkom.
Ze zijn niet echt gewend aan oppas, familie in de buurt is ook niet echt voorhanden daarvoor. Oppas schud ik niet uit mijn mouw. Dus dan ga ik liever niet.

Nu zijn ze wat ouder, en laat ik ze met een gerust hart en wat telefoonnummers wel eens een uurtje of wat thuis. Maar naar feesten ga ik niet zonder hen. Die stel ik dan wel even uit tot ze wat ouder zijn.

Ik ben niet zo'n meidendag mens, je ziet mij ook niet op saunadagen voor vrouwen, vreselijk net een kippenhok.
Overigens wel apart, als ik het dus raar vindt dat mijn kinderen niet welkom zijn, ben ik gelijk vergroeid aan mijn kinderen, wat een oordeel weer. Ik zeg toch ook niet dat jullie kennelijk graag je kinderen uitbesteden ofzo?
Ik ben verjaardagen gewend waar kinders van alle leeftijden rondlopen, er gewoon bij horen, niet in een hoek apart gezet worden met een schaaltje chips. En dat gaat prima. Nee, ik erger me zelden aan andere kinderen, ik vind het leuk om ze in de loop der jaren te zien opgroeien en dat mee te maken. Maar als ik deze draad lees is dat kennelijk vrij apart.

Nee fio

Je leest niet goed. Veel mensen denken er hetzelfde over als jij, maar vinden dat de jarige zelf zijn/haar uitnodigingsbeleid mag kiezen...sprak zij voor de derde maal.

Silone

Ik reageerde op DC.

Fio

Dat lijkt wel zo, gezien de titel van je reactie, maar je schrijft: ik vind het leuk om ze in de loop der jaren te zien opgroeien en dat mee te maken. Maar als ik deze draad lees is dat kennelijk vrij apart.

Dat is dus gewoon niet zo. De meerderheid is het met je eens.

Sofie anne

Ik snap dat je graag zelf de keuze had willen maken tussen zondag zonder kinderen of op een andere dat mét kinderen.

Volgens mij heeft je vriendin het gewoon goed bedoeld. Ze ziet jou en je kinderen graag, en wil je de mogelijkheid bieden om samen te komen. Misschien dat ze het stiekem ook wel leuk vindt als de kinderen er bij zijn, maar dan niet samen met de rest van de feestgangers. Maar ze had misschien de beslissing niet voor jou hoeven nemen. Ik weet niet hoe jullie relatie is, maar ik zou dat gewoon aankaarten.

Verder vind ik het opvallend dat (niet specifiek in deze context) er toch relatief veel mensen zijn die vinden dat hun kinderen altijd welkom moeten zijn bij feestjes.

Ik vind dat zo raar, een kind is een kind en geen volwassene en hoeft dus ook niet op de zelde manier behandeld te worden. En dus zijn er genoeg gelegenheden waar ze niet mee moeten/mogen/welkom zijn. Mijn kinderen zijn niet welkom op de feesten van de sportclub, niet op de borrel van m'n werk, en als ik met m'n vriendinnen uit eten ga neem ik ze ook niet mee.

Omgekeerd ben ik niet welkom op het sinterklaasfeest van de creche en de verjaardag van juf en de partijtjes van klasgenootjes. Of moeten mijn kinderen dan ook principieel zeggen dat ze niet komen omdat mama niet mee mag?

Herkenning

Hier zijn wij eens als enigen buitengesloten bij een etentje in een chinees restaurant. "want dat was toch niets voor de kinderen" die ik gerust bij een oppas thuis had gelaten. Maar nee hoor, voor ons was besloten dat we ook op het feestje mochten komen, in de middag, maar dan moesten wij maar om 18.00 uur naar huis gaan en dan gingen zij naar het restaurant....

Maar het kan ook anders, een vriendin van mij heeft onlangs haar 12,5 jarige bruiloft gevierd, zonder kinderen. Anders zou de helft van de gasten uit kinderen van tussen de 6 en 15 hebben bestaan. Vriendin vond dat te prijzig worden en ouders zijn gewoon anders als ze hun kroost hebben rondlopen(rennen) en ze gaan dan ook nog eens allemaal heel erg vroeg naar huis ('voor de kinderen") en dat is ook zonde als je eens een 'echt' feest geeft. Niemand had er v.z.i.w. problemen mee, ze had het aan de ouders met kinderen persoonlijk gevraagd of ze iets konden regelen zodat die kinderen thuis konden blijven.

Fiorucci

"Overigens wel apart, als ik het dus raar vindt dat mijn kinderen niet welkom zijn, ben ik gelijk vergroeid aan mijn kinderen"

Je trekt het een beetje te ver door hoor. Ik zeg "je bent toch niet vergroeid aan je kinderen", met andere woorden, "je kunt toch ook weleens wat zonder ze doen?

Als je dat niet wil, prima. Maar dan ga je dus niet naar die verjaardag van kinderloze vriendin, die een volwassenen feestje wil. Jouw keuze.

Feestjes met kinderen en zonder kinderen zijn nu eenmaal niet hetzelfde. Als ik een feestje geef, dan wil ik flink drinken, en de meeste van mijn vrienden ook. Dat doen we toch echt liever zonder kinderen hoor. De kinderen van vrienden zie je toch wel regelmatig bij andere gelegenheden (de verjaardagen van de kinderen bijvoorbeeld).

Verjaardag

Het gaat hier om een doodsimpele verjaardag op en zondag, dus overdag neem ik aan? Als daar een kind niet gewenst is, wanneer dan wel? Natuurlijk neem ik geen kinderen mee naar zaterdagavondfeesten waar het dak eraf moet, of naar een avond stappen, of een etentje met collega's. Maar gewoon een verjaardag op een zondagmiddag? Ik heb echt nog nooit meegemaakt dat er dan toch voorzichtig op aangestuurd wordt dat de kinderen beter thuis kunnen blijven.

Flink drinken

Op een zondagmiddag verjaardag? Dat zal dan ook wel aan mij liggen, maar dan drink ik niet flink, ook zonder kinderen.....

Verstikkend?

Nou nee, als ik er alleen op uit wil, dan kan dat gewoon. Maar voor feesten en verhaardagen is het wat mij betreft: alles of niets. Ben ik van huis uit ook gewend. Zo'n beetje tot ik 12 was, daarna lieten mijn ouders me gerust met brusjes van 7 en 1 thuis voor een hele avond.
Mijn kids zijn nu 11 en 8, redelijk zelfstandig en niet van het type 'we steken het huis in brand', ik kan ze echt wel een avond of dagdeel thuislaten. En dat gebeurt ook wel eens.
Maar dus NIET voor feesten of verjaardagen in familie- of vriendenkring. Gewoon een principekwestie.

Ja en?

En waarom zou je als persoon zonder kinderen niet al op zondagmiddag flink kunnen gaan drinken? Mag je dat zelf uitmaken? En dan kinderen weren indien nodig?

Jeetje, vieren jullie nou echt enkel suffe zondagmiddagverjaardagen met een beetje koffie en gebak, en that's it? Als je kinderen hebt rondlopen, kun je ook niet anders, maar nogmaals, de vriendin in kwestie heeft geen kinderen! En zoals hiervoor gezegd, misschien wil ze niet flink drinken, maar gewoon fatsoenlijke gesprekken kunnen voeren zonder de hele tijd onderbroken te worden door een kleine snotneus die uit verveling ongein uithaalt.

Zondagmiddag

Ik ken ook geen verjaardagen op zondagmiddagen zonder kinderen eigenlijk, net als Fiorucci. Volgens mij worden de verjaardagen van zaterdagavond juist steeds meer verplaatst naar de zondagmiddag zodát de kinderen mee kunnen. Als er geen andere kinderen zijn, is het inderdaad een ander verhaal.

En nog even over geen keuze hebben als gast: de feestgever mag uiteraard helemaal zelf bepalen hoe hij zijn feestje viert, met of zonder kinderen. Maar daarom kun je daar nog wel een mening over hebben, als gast. Mijn broer vierde zijn (gehele) bruiloft zonder kinderen. Mag hij helemaal zelf weten, maar ik vond het wel waardeloos. En toen had ik nog niet eens een kind.

Gastvrouw met of zonder kinderen

Volgens mij zit er een groot verschil tussen of de gastheer/vrouw zelf kinderen heeft of niet. Ik heb relatief veel vrienden en vriendinnen zonder kinderen, en ook zonder kinder plannen (Voor zover ik weet).

Op die verjaardagen zijn dus meestal ook geen kinderen en wordt er ook weinig tot geen rekening gehouden met kinderen. Dat is denk ik toch echt fundamenteel anders dan een familie verjaardag of een verjaardag van vrienden met kinderen.

Zoals cobi en zondagmiddagverjaardagen (ot)

Ik las het ook zoals Cobi, dat ze juist je kinderen graag wil zien en jullie daarom apart uitnodigt.
Ik heb overigens een vreselijke hekel aan het verschijnsel zondagmiddagverjaardagen. Wij hebben ook wat vrienden met kinderen die dat doen, word je om 2 uur verwacht en om 3 uur komt de taart en om half 6 moet je weer wieberen, waarna je alle verjaardagsgasten bij de afhaalchinees of de snackbar weer tegenkomt, vind een zondagmiddag nou net zo heerlijk om niks te hoeven of lekker de hele middag buiten te zijn naar bos of strand of desnoods het eerste van kinderens voetbalvereniging aanmoedigen, wij worden echt chagerijnig van een hele zondag binnen zitten. Wij vieren kinderverjaardagen gewoon vanaf etenstijd, vaak op zaterdag, maar ook wel op een doordeweekse dag, komt iedereen gewoon uit zijn werk gelijk door (elkaars kinderen worden van creche gehaald door degenen die er toch langs komen), eten moet je toch. Dus eten en dan koffie met taart, mensen met kleine kinderen gaan naar huis na de koffie (en hele kleintjes gelijk weer na het eten) en de gepensioneerden, mensen met grote kinderen of zonder kinderen blijven zolang het gezellig is, kan op zaterdag wel eens flink laat worden, doordeweeks is iedereen om 11 uur wel weg.

Yura

Oh dat is erg hollands hoor, hier eten mensen vaak gewoon voor ze naar huis gaan..)

Wat een zonnetje ben jij. Weet je, het is maar net of je glas halfvol of halfleeg is. Als ik mijn huis vol heb met fijne mensen en hun kinderen, heeft dat genoeg sfeer, zelfs zodanig dat kleine kinders zich niet vervelen. En dan ben ik tervreden. Sterker nog, ik voer nog gesprekken ook. Als je al bij voorbaat stelt dat kinderen snotneuzen zijn die zich vervelen, wordt het niks natuurlijk. Die zgn grote mensen partijtjes met slemppartijen sla ik juist liever over.

Fiorucci

Ik ben nu voltijd thuis met de kinderen, dus ik geniet inderdaad volop van settings zonder kinderen! Dat was een stuk minder toen ik nog voltijd werkte. Het hangt dus ook erg af aan je situatie. Ik zit nu elke dag met kinderen en vriendjes en vriendinnetjes. Feestjes graag zonder!

Op wat zeer parttime gerommel in de marge ben ik al 18 jaar thuis. Settings zonder kinderen waardeer ik ook. Helaas vind ik feesten zonder kinderen nou niet altijd bepaald volwassen...

Fiorucci

LOL!

Dat is nou juist waar ik op uit ben

Zondagmiddag

Verjaardagen op zondagmiddag lijken mij helemaal niet leuk. Ik heb er nooit een gehad zover ik weet maar zondagmiddag is er toch helemaal geen sfeer? Waarom niet leuk vrijdag of zaterdagavond? Vooral zaterdagavond is leuk voor feesten. Ik vind het maar een twijfelachtig tijdstip of er nou wel of geen kinderen zijn.

Mayise

Meestal

wel op zondagmiddag. Zaterdag zijn we druk met wedstrijden en boodschappen. Zondag hebben we meestal niet zoveel te doen. Leuk dus om een gezellig feestje te geven. Als je het zaterdag houdt wordt het weer lastig voor mensen van verder weg.