Kind met allergie niet in opvang

Fraz: werk is niet vrijblijvend

Fraz:
"KDV is ervoor zodat ouders kunnen werken zeg jij en daar ben ik het helemaal mee eens. Maar als een KDV KEA kinderen mag weigeren (die dus NIET een gevaarlijke allergie hebben) omdat het teveel werk is of omdat ze geen 100 % garantie hebben...dan kunnen die ouders dus helemaal niet werken en daar waren die KDV's toch voor zodat de ouders konden werken. Mijns inziens is het dus beter om goede richtlijnen te hebben en nog steeds geen 100 % garantie maar wel dat er 1 lijn komt zodat het risico minimaal wordt. Een KEA kind gaat er niet dood aan en ja dan kunnen de ouders misschien soms iets minder werken omdat hun kind helaas een keertje toch een koekje heeft gekregen met koemelk maar dat is toch altijd nog meer mogelijkheid om te kunnen werken dan als zo'n kind wordt geweigerd."
Ja en nee.
Ik houd me ff heel nadrukkelijk vast aan wat er in het begin van dit draadje is gezegd; het ging om een ernstige allergie. Dan betekent dat dus, dat elk contact met het allergeen medisch ongewenst is -want de gevolgen zijn ernstig, ook al ga je er niet dood aan. Los van de discussie over werken etc.
Vwb je opmerking 'dan kunnen de ouders misschien soms iets minder werken'; hier zit een punt achter waar Miriam en ik het (geloof ik) over eens zijn. Op opvang moet je kunnen rekenen, omdat anders je werk in de knel komt. Werk is niet vrijblijvend, of iig niet voor de meeste mensen (Knurf is een gelukkige uitzondering); dat werk moet gebeuren, klanten/patienten/leerlingen zitten op je te wachten, collega's kunnen het werk niet zomaar overnemen want hebben het zelf ook druk, en dit nog los van het feit dat het na 25 vakantiedagen, 20 atv dagen en 10 calamiteitenverlofdagen soms de vrije tijd gewoon op is. Je wil dus kunnen rekenen op die opvang.
Daarom is deze uitspraak op een bepaalde manier ook _duidelijk_; in ernstige gevallen kun je er niet op rekenen. De werkgever, die heeft zitten pressen dat deze ouders hun opvang beter regelen, kan nu teruggefloten worden.

Maar

als je dan doorredeneert : kinderen op een KDV hebben meer risico griep/verkoudheid/krentenbaard/luizen etc te krijgen in vergelijking met kinderen thuis of op kleinschalige opvang simpelweg omdat er meer kinderen zijn dus meer virussen/bacterieën en luizen. Tja en dan heb je dus hetzelfde probleem als met een allergisch kind een ouder moet wel eens van werk wegblijven omdat een kind ziek is geworden omdat het naar een KDV gaat terwijl een KDV er juist voor is om ervoor te zorgen dat een ouder kan gaan werken.

Ik denk dat als je ervoor zorgt dat het risico op een ziek kind door contact met allergenen zo klein mogelijk maakt (net als het risico op krentenbaard door een kind met krentenbaard tijdelijk te weren) je al een heel eind bent en een ouder van een sterk allergisch kind gewoon kan gaan werken en een kind dan gewoon naar een KDV kan gaan. We moeten er dus heen dat er door een KDV minder bij voorbaat geweigerd wordt maar meer nagedacht/meegedacht en getraind wordt.

Miriam

Miriam:
"Waar komt die werkgever nou ineens vandaan? Heb ik iets gemist? Past die werkgever nu op dat kind?"
Gewoon ff lezen en nadenken. Of zal ik t ff uitspellen: Die ouders hebben een KDV omdat ze werken, dus is er ook een werkgever in het spel, met zijn eigen wensen.

Fraz: werkgever

Fraz:
"als je dan doorredeneert : kinderen op een KDV hebben meer risico griep/verkoudheid/krentenbaard/luizen etc te krijgen in vergelijking met kinderen thuis of op kleinschalige opvang simpelweg omdat er meer kinderen zijn dus meer virussen/bacterieën en luizen. Tja en dan heb je dus hetzelfde probleem als met een allergisch kind een ouder moet wel eens van werk wegblijven omdat een kind ziek is geworden omdat het naar een KDV gaat terwijl een KDV er juist voor is om ervoor te zorgen dat een ouder kan gaan werken."
Jups, maar die problemen zijn wel cumulatief. Dus dat kind is eerst afwezig omdat het ziek is, en daarna omdat het weer een allergische aanval heeft. Totdat het er nooit is.

Het blijft jammer dat we de uitspraak+achtergronden niet hebben, maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat de ouders een dringende reden hadden om naar de geschillencommissie te stappen. De voordehandliggende dringende redenen zijn dan, dat OF de behandelend arts, OF de werkgever geklaagd heeft, dat er teveel allergische aanvallen waren.

Maar wat bedoel je dan?

Sorry, ben ik te dom voor tinus.
Nog een keer:"De werkgever, die heeft zitten pressen dat deze ouders hun opvang beter regelen, kan nu teruggefloten worden. "
Wat zal die werkgever niet meer doen dan?
Groet,
Miriam Lavell

Speculaas

tinus:"De voordehandliggende dringende redenen zijn dan, dat OF de behandelend arts, OF de werkgever geklaagd heeft, dat er teveel allergische aanvallen waren."
Dat is speculaas. De meest voor de hand liggende reden is dat deze ouders opvang wilde. Zich hebben aangemeld bij dat KDV en tot hun verrassing geweigerd werden.
Uit het radio 1 verslag is zelfs op te maken dat dat kind al op dat KDV zat, maar dat het KDV het kind niet langer wilde hebben.
Maar helemaal duidelijk is dat niet. Het kan ook dat het eerst op een ander KDV zat en dat de ouders zijn verhuisd oid en daardoor een nieuwe zochten.
Groet,
Miriam Lavell

Het is er de tijd voor

tinus:"ls een kdv het kind niet meer wilde hebben, waarom dan?"
Omdat de koemelkallergie nog niet zo lang geleden ontdekt is. Dat is goed mogelijk bij een kind van 1. Laat me raden: ouders zijn met kind in de medische molen geweest en komen daaruit retour met een diagnose en een handelplan. KDV zegt daarvan 'aan me hoela'.
Is ook speculaas, maar het is er de tijd voor. Met anijsmelk graag.
Jouw speculaas begrijp ik nog steeds niet.
Groet,
Miriam Lavell

Tja waarom weigerde het kdv

wat ik begrijp uit de posting omdat : De commissie stelt dat van de leidsters van de opvang niet kan worden verwacht dat zij zich volledig op zo'n kind concentreren om te voorkomen dat het met koemelkproducten in aanraking komt.

Dus omdat het KDV het teveel tijd/werk vond om rekening te houden met een allergisch kind dus de protocollen te volgen die het NAN adviseerd bijv.

Wat dingen

Miriam:
"Omdat de koemelkallergie nog niet zo lang geleden ontdekt is. Dat is goed mogelijk bij een kind van 1. Laat me raden: ouders zijn met kind in de medische molen geweest en komen daaruit retour met een diagnose en een handelplan. KDV zegt daarvan 'aan me hoela'. Is ook speculaas, maar het is er de tijd voor."
Ah, een cirkelredenering!! Je stopt er in het begin een speculaas in (kdv is onwillig) om dara vervolgens mee te bewizjen dat kdv's onwillig zijn.

Dat je mijn speculaas niet begrijpt, komt (vermoed ik) omdat je zelfstandige bent en dus geen baas hebt. En dus ook geen ervaring met bazen die druk uitoefenen om toch te komen terwijl je eigenlijk voor je zieke kind moet zorgen. Is maar een speculaas hoor.

Ondertussen vind ik het niet echt voordehandliggend dat een kdv meteen zegt helemaal niet te willen en dat de ouders meteen gaan klagen. Door de bank genomen zijn KDVs juist behoorlijk klant/oudergericht, veel meer dan scholen dat zijn, omdat ze hun bestaansrecht ontlenen ana het feit dat ouders werken. Terwijl de meeste ouders die net een ziek kind hebben gekregen geen benul hebben van de medische mallemolen, protocollen, welk niveau van 'schoon' belangrijk is, etc en dus ook zelden meteen dwingende gdetailleerde eisen neerleggen. Voor klagen zit meestal een voorstadium, waarbij partijen eerst vastlopen en men er met goede wil niet meer uitkomt. Klagen is dan het gevolg van gemangeld zijn tussen 2 of 3 partijen (in dit geval werkgever en KDV).

Mainstream

Ik:"KDV zegt daarvan \'aan me hoela\'."
tinus:"Ah, een cirkelredenering!! Je stopt er in het begin een speculaas in (kdv is onwillig) om dara vervolgens mee te bewizjen dat kdv\'s onwillig zijn."
Ha, zo ken ik je weer. Er komt altijd een moment in de discussie dat je mij gaat verwijten wat je zelf doet. Jij stopt speculaas in deze discussie en wil daarmee bewijzen dat deze ouders ondredelijk veel hebben gewild.
Het wordt wel erg veel speculaas; over tijd (meteen en net), over een baas (die van hem of van haar?) die zich zou bemoeien met de kinderopvang van het personeel en over KDV's die door de bank genomen klant gericht zouden zijn. Dat laatste doet het 'm eigenlijk: Dat KDV is wel te vertrouwen impliceer je, maar die ouders, die willen natuurlijk te veel.
Die gedachte is geen verrassing tinus. Het is een mainstream gedachte, zie ook het commentaar in dit draadje. Het is zo mainstream dat een conflict met die oorzaak werkelijk de krant, het Radio 1 journaal en commentaar van betrokken organisaties en politici niet zou halen. Ouders die te veel eisen is non nieuws.
Het lijkt mij het eenvoudigst om het te houden bij wat we wel weten. Het nieuws is dat een KDV de doelgroep beperkt, meer specifiek dat een KDV besluit de zorg voor een allergisch kind te moeilijk te vinden voor KDV leidsters. Nog specifieker: er kan niet voorkomen worden dat dat kind de melkbeker van een ander leegdrinkt (luister Radio 1).
Het is niet de eerste keer dat een KDV een allergisch kind weigert (zie start draad). Het is wel de eerste keer dat de geschillencommissie een uitspraak doet. Heb je meteen een wat harder dan speculaas gebakken argument om ouders wel meteen naar een geschillencommissie te laten stappen: wie weet was weigering hen al eerder overkomen of hadden ze er via hun netwerk van gehoord, of heeft het NAN ze een zetje in die richting gegeven. Ja, er is wat aan vooraf gegaan: meer weigeringen op deze grond.
Daar moet wat mee.
Groet,
Miriam Lavell

Gemangeld

Miriam:
"Jij stopt speculaas in deze discussie en wil daarmee bewijzen dat deze ouders ondredelijk veel hebben gewild. Het wordt wel erg veel speculaas; over tijd (meteen en net), over een baas (die van hem of van haar?) die zich zou bemoeien met de kinderopvang van het personeel en over KDV\'s die door de bank genomen klant gericht zouden zijn. Dat laatste doet het \'m eigenlijk: Dat KDV is wel te vertrouwen impliceer je, maar die ouders, die willen natuurlijk te veel."
NU wordt t interessant. Eerst dacht ik, dit is een stropop, ingegeven door je eigen wantrouwen tegenover _scholen_. Maar vervolgens bedacht ik me, dat hier iets fundamenteels onder zit.
Ik zeg namelijk genuanceerd iets anders; ik zeg, dat in het algemeen KDVs hun best doen als het gaat om het bieden van opvang -in een aantal opzichten mss wel beter dan scholen.
Het punt is: Willen die ouders 'teveel'? Ja en nee. Je kunt mss beter zeggen dat 'de maatschappij' te veel wil, en dat deze ouders daar nu het slachtoffer van zijn.
Ik denk, dat je die _ouders_ niet zoveel kunt verwijten. Die ouders zijn namelijk gemangeld tussen 2 instanties, de werkgever en de opvangorganisatie. Die werkgever wil dat de ouders komen werken, want daar betaalt de werkgever ze voor. Daarvoor is kinderopvang nodig, want je kunt die kinderen moeilijk alleen thuislaten. De opvangorganisatie is echter niet in staat om adequate opvang te bieden. Dus kunnen die ouders niet werken. Wat moeten ze dan wel? Dat probleem is nu in volle glorie duidelijk geworden.

Die werkgever is essentieel onderdeel van het probleem, omdat zonder werkgever het probleem (er is opvang nodig onder werktijd) niet zou bestaan. Dat moet je kunnen inzien.

Miriam:
"Het lijkt mij het eenvoudigst om het te houden bij wat we wel weten."
Ander essentieel onderdeel is, dat het consequent gaat om 'kinderen met een ernstige allergie'. Dan is het 'we doen ons best' van Fraz onvoldoende, om te beginnen puur medisch, maar ook omdat missers betekenen dat het kind niet naar de opvang kan (ziek) en dus de ouders niet kunnen werken.

Potje ziek

tinus:"ik zeg, dat in het algemeen KDVs hun best doen als het gaat om het bieden van opvang -in een aantal opzichten mss wel beter dan scholen."
Scholen niet bedoel je? Ik vrees dat je uit het oog verliest hoe rekbaar 'best doen' is en hoe groot de invloed van het aantal is om over juist dat begrip verschil van mening te hebben. Scholen hebben het te doen met alle kinderen en ouders, dus is daar vaker (en al veel langer) meningsverschil over.
Nu steeds meer ouders werken en er steeds meer KDV's zijn, ontstaan er over hetzelfde begrip meningsverschillen. De motieven voor scholen en KDV's om 'best doen' hier en daar beperkt in te vullen, zijn dezelfde; geld, werkdruk, onvrede onder het personeel (ik wil geen broeken verschonen, ik durf geen epipen te gebruiken, ik kan niet de hele tijd opletten), risico mijden (aansprakelijkheid en/of lage leerlingresultaten). Het gaat bovendien in beide gevallen om een aanbiedersmarkt: de ouders zijn volledig afhankelijk van de wil van KDV of school voor toelating. Bij scholen leidt dit alles al jaren tot zonder onderwijs thuis zitten (die ouder kan ook niet werken), bij opvang beginnen de eerste signalen daarvan nu te komen.
De kernvraag is gelijk: Is het wel zo zinnig in deze tijd om scholen en KDV's geheel naar eigen zin toelatingsbeleid te laten voeren? Voor scholen is dat antwoord inmiddels duidelijk: Nee. Het voornaamste motief om hier wat aan te doen is trouwens alweer geld. Het laat zich raden dat dit soort weigeren van kinderen een aanjager is van kostenstijgingen in de AWBZ. Als een kind 'te ziek' verklaard wordt om op te kunnen vangen dan zal er iets moeten uit het potje 'ziek' want er moet wat, niet waar.
De wet wordt veranderd en er komt acceptatieplicht (via de band en vooral zo dat ouders helemaal niks te vertellen hebben, maar toch.. als het goed is hoeft er na 2010 geen kind meer zonder onderwijs thuis te zitten).
tinus:"Die werkgever is essentieel onderdeel van het probleem, omdat zonder werkgever het probleem (er is opvang nodig onder werktijd) niet zou bestaan. Dat moet je kunnen inzien."
Duh!
Je had een andere claim, namelijk dat werkgevers zich terug gefloten zouden moeten voelen door deze uitspraak. Ik zie het nog steeds niet.
tinus:"Ander essentieel onderdeel is, dat het consequent gaat om \'kinderen met een ernstige allergie\'."
Waaraan jij zelf steeds een eigenzinnige uitleg geeft. Dat maakt niet uit voor de oplossing trouwens hoor. Als we van jouw uitleg uit gaan, dan moet er dus voor deze kinderen iets uit het potje 'ziek'. Waarna, na een aantal jaren, opnieuw ontdekt zal worden dat dat toch wat te begrotelijk wordt, zie scholen.
Ik vind dat nogal een omweg, juist omdat het omgaan met allergie niet zo bar veel verschilt van het omgaan met welk dieet dan ook. Dat het fouten maken bij allergische kinderen grotere gevolgen heeft, wil niet zeggen dat leidsters in andere gevallen best fouten mogen maken.
Ik ben het daarom eens met het standpunt van Boink: deze uitspraak zegt iets over de minimumkwaliteit van KDV's. En wat dat zegt is niet best. Daar moet als de sodemieterij wat aan gebeuren.
Groet,
Miriam Lavell

Hadden ze maar geen kdv moeten worden

Knurf:"Maar om te roepen dat een KDV de plicht heeft om een kind dat extra zorg nodig heeft op te vangen, voor hetzelfde bedrag en onder dezelfde condities als kinderen die geen extra zorg nodig hebben, vind ik niet juist. Een KDV is immers ook maar gewoon een bedrijf, dat een bepaalde mate van zorg levert voor een bepaald, vast bedrag."
Ik snap dit soort medelijden niet.
Je bent al dagen een vlammend betoog aan het houden over de verantwoordelijkheid van ouders, die staat en blijft staan tegen de klippen op en voor de poorten van de hel. Er is geen spoortje mededogen te bespeuren met situaties die lastiger zijn en geen greintje erkenning voor de afhankelijkheid van dat wat de maatschappij te bieden heeft. Niks afhankelijk, hadden ze maar geen (allergische) kinderen moeten krijgen!
Ik zou zeggen: als die tekst ergens voor geldt, dan is dat wel voor de zakelijke keus een bedrijf of instelling te beginnen die zich stort in de markt van maatschappelijke funkties. Hadden ze maar geen KDV moeten worden!
Groet,
Miriam Lavell

Duh

Miriam tegen Knurf:
"Je bent al dagen een vlammend betoog aan het houden over de verantwoordelijkheid van ouders, die staat en blijft staan tegen de klippen op en voor de poorten van de hel. Er is geen spoortje mededogen te bespeuren met situaties die lastiger zijn en geen greintje erkenning voor de afhankelijkheid van dat wat de maatschappij te bieden heeft. Niks afhankelijk, hadden ze maar geen (allergische) kinderen moeten krijgen! Ik zou zeggen: als die tekst ergens voor geldt, dan is dat wel voor de zakelijke keus een bedrijf of instelling te beginnen die zich stort in de markt van maatschappelijke funkties. Hadden ze maar geen KDV moeten worden!"
Precies
En wat bewijst dat - naar mijn mening dan? Dat zowel jij als Knurf ongelijk hebben.

Ideologisch

Miriam:
"De kernvraag is gelijk: Is het wel zo zinnig in deze tijd om scholen en KDV's geheel naar eigen zin toelatingsbeleid te laten voeren?"
Kijk, het is duidelijk dat het om jouw stokpaardje gaat, en dat alles in deze discussie daar aan wordt opgeofferd.
Ik denk dat het antwoord genuanceerd is; Ja, ik denk dat het reëel is dat scholen of KDVs kinderen weigeren als duidelijk is dat die kinderen veel meer zorg nodig hebben dan die instelling kan bieden. Daarom hamer ik zo op het extreme karakter; door extreme gevallen uit te sluiten houd je de niet-extreme gevallen juist binnenboord.

Ik moet denken aan de discussie over 'Sterre'. Ook dat was een situatie waarbij een extreem geval werd buitengesloten. Ook hier werd de discussie deels ideologisch gevoerd, en ging het dus om een principe recht om je kind geplaatst te krijgen waar jij dat als ouder wilde, los van de vraag of de instelling dit wel kon (http://www.xs4all.nl/~fploeger/sterre/ivko/index.html).

Miriam:
"Als we van jouw uitleg uit gaan, dan moet er dus voor deze kinderen iets uit het potje \'ziek\'. Waarna, na een aantal jaren, opnieuw ontdekt zal worden dat dat toch wat te begrotelijk wordt, zie scholen."
Duh. Ik vind nog steeds, dat er meer geld naar t onderwijs moet. Juist daarom.

En dat wilt zeggen tinus

zeker dat jij gelijk hebt ?? Maar wat is dan precies wat jij vindt. Wat voor oplossing zou er moeten komen voor ouders met een erg allergisch kind zodat ze kunnen werken en hun kind zo goed/veilig/gezond mogelijk kan worden opgevangen tijdens die werktijden of naar school kan gaan ??

Nou volgens mij is de beste oplossing nog steeds in trainen/voorlichten en regels opstellen zoals ook NAN aangeeft.

Fraz

Fraz:
"Nou volgens mij is de beste oplossing nog steeds in trainen/voorlichten en regels opstellen zoals ook NAN aangeeft."
Volgens mij is het punt, dat de KDVs de regels in feite onuitvoerbaar vinden, of genuanceerder gezegd, dat ze niet kunnen beloven dat de regels altijd zo goed kunnen worden uitgevoerd, dat een allergie-aanval voorkomen kan worden.

Maar je hebt gelijk; dit IS een probleem. De oplossing is ideologisch gekleurd: Je kunt de ouders verantwoordelijk maken, de KDVs, of de werkgevers. IN alle gevallen moet er wel geld bij, vrees ik.

Fijn!

Dankjewel tinus. Ik was al bang dat dit zou blijven liggen door Knurf's vertrek uit de discussie. Maar gelukkig haak je nog even in.
tinus:"En wat bewijst dat - naar mijn mening dan? Dat zowel jij als Knurf ongelijk hebben."
En dat jij gelijk hebt, moet er nog achter natuurlijk. Nu ben ik nog even benieuwd naar wat je precies beweert, maar dat doet er voor mijn dingetje even niet toe.
Ik zal je uitleggen waarom ik gelijk heb en Knurf (die overigens een breed gedragen standpunt verwoordt) niet. Knurf draait de zaken om. De overheid is er voor burgers, niet voor bedrijven of medewerkers. Dat heeft een simpele reden: je kunt niet kiezen om geen burger meer te zijn. Je kunt wel kiezen om geen KDV of leidster meer te zijn. Burgers kunnen bijzonder in de knel komen als ze geen bescherming tegen tegenstrijdige plichten krijgen, bedrijven (en medewerkers) kunnen de tent gewoon opheffen.
Knurf meent echter dat je burgers wel allerlei tegenstrijdige plichten op kunt leggen (en werken en voor je eigen kinderen zorgen) maar krijgt bijna tranen in haar ogen bij de gedachte dat een bedrijf, een KDV in dit geval, de plicht opgelegd zou krijgen om de maatschappelijke taak die men uit commerciele motieven op zich heeft genomen, compleet uit te voeren (dat is niet eerlijk, het is ook maar gewoon een bedrijf!).
Knurf is beleidsmedewerker. Ze verwoordt prima de oorzaak van de onvrede onder burgers. Overheid en bedrijven hoeven steeds minder te leveren en genieten steeds meer bescherming tegen 'eisende burgers', burgers moeten steeds meer (ook tegenstrijdige) plichten nakomen. De 'zwakkeren in de samenleving' dat zijn bedrijven/instellingen/overheidsloketten en medewerkers geworden. Burgers moeten zich individueel maar sterk en groot houden en vooral niet denken dat er iemand is die ze helpt met het oplossen van problemen.
tinus:"Kijk, het is duidelijk dat het om jouw stokpaardje gaat, en dat alles in deze discussie daar aan wordt opgeofferd."
Ja, dat is waar. Ik heb hoogstpersoonlijk dit bericht in de media geslingerd. Eigenlijk is er helemaal niks gebeurd natuurlijk, maar ik wilde zo graag weer eens dit onderwerp aansnijden
tinus:"Ik denk dat het antwoord genuanceerd is; Ja, ik denk dat het reëel is dat scholen of KDVs kinderen weigeren als duidelijk is dat die kinderen veel meer zorg nodig hebben dan die instelling kan bieden."
Ja. Daar is niets op af te dingen. Maar daar gaat de klacht niet over. Het gaat hier om een KDV dat zich beperkt tot wat men wil bieden. Dat mag omdat aan KDV's niet de plicht op is gelegd te bieden wat ze kunnen bieden (wat organiseerbaar is). Men mag de krenten uit de pap kiezen, zo men wil.
Als jij meent dat allergie het 'kunnen' van een gewoon KDV te boven gaat, dan wordt het tijd voor een gespecialiseerd KDV. Daar zal de overheid in moeten voorzien als ondernemers geen zin hebben om dergelijke opvang aan te bieden. Ik vroeg het al eerder: zullen we dat uit de AWBZ betalen?
Alternatief is natuurlijk dat je die haalbaarheid toch wat onafhankelijker bepaalt dan in het hoofd van de ondernemer die vooral bang is te moeten zweten voor zijn geld.
ik:"Als we van jouw uitleg uit gaan, dan moet er dus voor deze kinderen iets uit het potje \'ziek\'. Waarna, na een aantal jaren, opnieuw ontdekt zal worden dat dat toch wat te begrotelijk wordt, zie scholen."
tinus:"Duh. Ik vind nog steeds, dat er meer geld naar t onderwijs moet. Juist daarom."
Meer geld bij scholen lost het probleem dat er KDV's zijn die wel van de markt van opvang willen snoepen, maar hun aanbod willen beperken tot de makkelijke gevallen niet op. Knurf meent kennelijk dat er een onomstotoelijk recht bestaat op makkelijk geld verdienen bij KDV's (je kunt die arme ondernemer toch niet dwingen?).
tinus:"Volgens mij is het punt, dat de KDVs de regels in feite onuitvoerbaar vinden, of genuanceerder gezegd, dat ze niet kunnen beloven dat de regels altijd zo goed kunnen worden uitgevoerd, dat een allergie-aanval voorkomen kan worden."
Zeur niet, doe gewoon je werk. Anders moet je een ander baantje zoeken.
Groet,
Miriam Lavell

Keuzes

Miriam:
"Als jij meent dat allergie het 'kunnen' van een gewoon KDV te boven gaat, dan wordt het tijd voor een gespecialiseerd KDV. Daar zal de overheid in moeten voorzien als ondernemers geen zin hebben om dergelijke opvang aan te bieden. Ik vroeg het al eerder: zullen we dat uit de AWBZ betalen?"
Bijvoorbeeld. Het kan vast ook anders, natuurlijk.
Zoals ik al schreef, dat zijn (deels ideologisch gebaseerde) maatschappelijke KEUZES. Je kunt wel doen alsof er maar één aanpak bestaat, en de rest wegpraten door het gebruik van grote woorden (incapabel, euthanasie, etc etc) maar zo is het imho dus niet.

Precies

En in dit geval is de keuze en overheidskeuze: Gaan we aan KDV's (net als aan scholen vanaf 2010) wel minimale leverplichten stellen of niet? Zo ja, dan lijkt de grens me duidelijk: Iedereen toelaten die niet voor een MKD in aanmerking komt. Zo niet, hoe gaan we het gat dan wel opvullen? Je kunt er ook voor kiezen om ouders van allergische kinderen een belastingtoeslag te geven, zodat ze met behoud van inkomen zelf voor hun kind kunnen zorgen.
Groet,
Miriam Lavell

Overigens

Wanneer en hoe dit allemaal gaat werken hangt voor een belangrijk deel ook van de leerkrachten af. Je kunt duizend keer wetten veranderen, maar als die niet gedragen worden, dan helpt dat niet.
Er zijn voorbeelden te over waarbij de uitvoeringspraktijk van scholen niet strookt met de wetgeving, puur omdat men niet wil. De acceptatieplicht en zorgplicht die scholen opgelegd gaat worden biedt enige hoop, maar hoe dat in de praktijk uit gaat werken, weet nog niemand.
De rugzak (en de basisvorming) heeft bijvoorbeeld ook het tegenstestelde effect gehad van wat er met die wet beoogd is, alleen maar omdat leerkrachten en scholen niet wilden.
Zolang het recht op onderwijs niet is vastgelegd in Nederlandse wetgeving (in feite een leverplicht aan de leerling), kunnen ouders niet zo heel veel doen tegen dit soort onwil.
Groet,
Miriam Lavell

Door elkaar

Sorry, moet in ouders en school
Groet,
Miriam Lavell

We worden nu wel heel ideologisch

Miriam:
'Ik zal je uitleggen waarom ik gelijk heb en Knurf (die overigens een breed gedragen standpunt verwoordt) niet. Knurf draait de zaken om. De overheid is er voor burgers, niet voor bedrijven of medewerkers. Dat heeft een simpele reden: je kunt niet kiezen om geen burger meer te zijn. Je kunt wel kiezen om geen KDV of leidster meer te zijn. Burgers kunnen bijzonder in de knel komen als ze geen bescherming tegen tegenstrijdige plichten krijgen, bedrijven (en medewerkers) kunnen de tent gewoon opheffen."
Dat vind ik wel heel rigide.
Bedrijven zijn -als je doordenkt- een manier van burgers om in een levensonderhoud te voorzien. Het opleggen van onmogelijke of tegenstrijdige plichten aan bedrijven cq de mensen die daar werken lijkt me dus ook niet zo handig. In de praktijk hebben burgers er dan ook last van, zodra ze de rol van werknemer op zich nemen -zie de reacties van mensen in dit draadje.
Kortom, de echte oplossing is dus, geen tegenstrijdige of onmogelijke verplichtingen meer. Voor niemand niet

What's good for the office....

.. is good for the family.
Ja hoor tinus, bijzonder ideologisch. Ik ben gek op doordenken, maar doorslaan gaat me wat ver: wel bedrijven zielig vinden, maar van burgers totaal onafhankelijk oplossend vermogen vragen én ook nog dat zij rekening houden met de gevoeligheden bij die arme, zielige, hulpeloze bedrijven/instellingen/overheidsloketten (daar kunnen zij toch niks aan doen!).
Dat doorslaan is al even aan de hand en neemt steeds gekkere vormen aan.
Ik ben van mening dat burgerrechten (en mensenrechten) en overheden er zijn voor burgers en niet voor bedrijven. Zelfs niet via de omwegredenering dat in die bedrijven toch ook mensen werken. Dat is des te meer een rare omweg als die bedrijven zich ook nog eens begeven in een dienstverlende sector naar burgers. "Nee hoor, wij hoeven u niet te bedienen, daar zijn wij te zwak voor en u moet uzelf maar redden."
Het moet niet gekker worden zeg.
Groet,
Miriam Lavell

Zucht

Als je nou mijn laatste reactie eens leest (vooral de laatste zin), en er eens echt over nadenkt........

Knurf en verdienen

Hoi,

Ik spring even in deze discussie, maar Knurf, het valt me op dat je zowel in dit draadje, als in het draadje in Ouders en School, steeds benadrukt dat je heel lekker verdient met 28 uur werken. Maar in andere draadjes vertel je dat je bijna niet rondkomt. Eerlijk gezegd is dat voor mij eerder een schrikbeeld, dan dat een juf een keer mijn zoon zou moeten verschonen op school.

Ik respecteer je standpunten, maar vertel dat wel de consequenties erbij. En hoeveel je verdient is volstrekt irrelevant. Waar het om gaat is of je genoeg verdient om van rond te komen.

Liora

Leg eens uit

Knurf:"Ik vind dat de burger er is voor de samenleving"
Dat begrijp ik niet. Leg eens uit?
Knurf:"en dat de overheid slechts faciliteert."
Maar niet de burger heb je al die tijd bijna woedend volgehouden. Die moet voor zichzelf zorgen.
Knurf:"Maar we dwalen af, volgens mij "
Nee, dit is de kern, zie mijn eerste bericht. Het is de hoofdreden waarom de WGB niet van toepassing is op kinderen, dus waarom er aan bijvoorbeeld KDV's geen minimum leverplicht ten aanzien van kinderen bestaat.
De opvatting is dat ouders daar zelf voor moeten zorgen en dat bedrijven te zwak ziek en misselijk zijn om dit soort plichten te kunnen dragen.
Kortom: de overheid faciliteert bedrijven/instellingen en overheidsloketten in hun vrijheid te doen en laten waar men puf voor heeft en burgers moeten het zelf maar uitzoeken.
"Goedendag, ik kom voor een nieuw paspoort"
"Waar is uw oude"
"Verloren. Kijk, hier is mijn aangifte biljet"
"Oh, maar dat is al de tweede keer dat u dat is overkomen"
"Ja... (?)"
"Dan mag ik u geen paspoort meer geven"
"Dat begrijp ik niet. Ik moet me toch kunnen legitimeren?"
"Tja, dat is uw probleem, goede middag"
Groet,
Miriam Lavell

Verschil

Een KDV is een bedrijf en moet winst maken, anders gaat het failliet.
Een school is geen bedrijf en maakt geen winst.
Voor een school is een toelatingsplicht logischer dan voor een KDV.
Oftewel: zolang we kinderopvang aan de markt overlaten, moeten we niet zeuren dat de ondernemers de krenten uit de pap willen.