Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
'Het is niet verstandig en niet zinvol om de realiteit te ontkennen Tsjor.' Ik ontken niks. Tsjor
tsjor schreef op 11-02-2021 om 14:22:'Altijd goed om te zien dat je zo optimistisch bent Tsjor.'
Eerlijk gezegd vind ik het treurig om te zien dat jij zo opgesloten zit in hopeloze (= zonder hoop) negativiteit, waarmee je jezelf beschadigt.
Tsjor
Huh? Deze kan ik niet volgen.
Ja natuurlijk heeft AnneJ een vrij radicaal/extreem standpunt in deze. Maar hopeloos negatief? Dat begrijp ik oprecht niet, ik lees (al die jaren) heel wat anders.
Follow the Money (alleen vandaag gratis te lezen). Jeugdzorg werkt vruchteloos aan vechtscheiding. Dat kost miljoenen en het idee, van de VNG, is dat ouders maar eens moeten gaan meebetalen. Waarvoor? Als men daarvoor niets kan?
En allemaal mee eten.
Zondag 14 februari om 19.00 uur wijdt Pointer op NPO Radio 1 een uitzending aan dit onderzoek.
De punten die AnneJ aanhaalt zijn niet nieuw, niet exclusief voor haar. Sterker nog: ook 'aan de andere kant' bij mensen die te maken hebben met jeugdzorg, op alle niveaus, is er sterke kritiek en een constante stroom van zoeken naar verbeteringen. Dat gaat niet altijd de goede kant op en daarom is het belangrijk dat ouders hun stem laten horen.
Het weigeren van elk gesprek over mogelijke verbeteringen, dat vind ik hopeloos negatief.
Ik aarzel nog om dit aan te vullen met mijn eigen ervaringen maar dan wordt het wel een heel lang bericht.
Tsjor
Tsjor, je hebt gezien wat die gesprekken met 'gekkies' hebben opgeleverd? Niets.
Jeugdzorg komt dan met een dramaverhaal zoals zij het gezin met een vechtscheiding zien en jij moet dan maar meedenken over dat dramagezin terwijl het met jou gezin weinig tot niets te maken heeft en men daar ook geen enkel inzicht in wil of kan verwerven.
Ga dr maar aanstaan.
Nee, men zal zelf de hand in eigen boezem moeten steken en met een minder grote broek aan en meer deskundigheid of pretentie een rol spelen in dit verhaal.
Maar daar zal de gemeente niet voor wensen te betalen. Dus zit men klem. En gaat maar door zonder succes. En zelfs zonder veiligheid. En zelfs bijdragend aan het voortduren van de strijd.
Als ouders niet kunnen samenwerken voor de kinderen en ze daar zelf niet uitkomen werd het contact vroeger verbroken. Misschien is dat wel de oplossing. Een hoop rust meer in het gezin. De illusie dat omgangsproblemen op te lossen zijn door deze instantie doet al pijn.
En toch worden ze nog steeds gehouden. Misschien zie ik daar niets waar wel 'iets' is?
Zolang het over de casus gaat kun je het over dat andere gezin hebben, want niemand wil toch 'kindermishandeling'? En na afloop is iedereen tevreden. De 'ouders' hebben hun ervaringen kunnen delen en zijn weer eens als 'normale' mensen behandeld. De jeugdbeschermers hebben weer hun 'menselijke' kant laten zien. Maar toch volgens ze alleen maar de protocollen.
Het gesprek is een doekje voor het bloeden. Het geeft een goed gevoel maar lost niets op.
'Tsjor, je hebt gezien wat die gesprekken met 'gekkies' hebben opgeleverd? Niets.' 1250 kinderen uit een jeugdgevangenis halen vind ik niet niets. Nog afgezien van andere dingen.
'Jeugdzorg komt dan met een dramaverhaal zoals zij het gezin met een vechtscheiding zien en jij moet dan maar meedenken over dat dramagezin terwijl het met jou gezin weinig tot niets te maken heeft en men daar ook geen enkel inzicht in wil of kan verwerven.' Nee, zo'n congres zal niet alleen over jouw gezin gaan. Het kan zijn dat het specifieke onderwerp (vechtscheidingen) voor jou niet van belang is. Dan bemoei je je er niet mee.
Het kan ook zijn dat zo'n situatie wel aanknopingspunten oplevert. Bijvoorbeeld: de financiële problemen van de gemeentes bij de jeugdzorg, daar zit een sterke kracht achter die vraagt om andere oplossingen: het is simpelweg niet te betalen. De gedachte dat je het dan maar door ouders moet laten betalen is natuurlijk van de zotte. De gemeente zal blij zijn als er een minder grote broek wordt aangetrokken en meer deskundigheid komt; geen idee waarom ze daar tegen zouden moeten zijn.
Je moet wel kijken waar je je gaat inzetten. Een congres over 'hoe kunnen we kindermishandeling stoppen', daar zou ik niet voor tekenen, omdat er cijfermatige vooronderstellingen onder zitten die gewoon niet kloppen.
'Vechtscheidingen' is nu vooral in de aandacht. Daar zijn ook al heel wat rapporten over geschreven, maar de uitwerking in de praktijk is bizar slecht. Hoe komt dat? Goede bedoelingen, slecht werk. Ik deel jouw oplossing niet: 'Als ouders niet kunnen samenwerken voor de kinderen en ze daar zelf niet uitkomen werd het contact vroeger verbroken. Misschien is dat wel de oplossing. Een hoop rust meer in het gezin. De illusie dat omgangsproblemen op te lossen zijn door deze instantie doet al pijn.'
Het is de vraag of beide ouders niet kunnen samenwerken. En bij het verbreken van het contact vrees ik dat dan vooral het contact vader-kind wordt verbroken en moeder zich de kinderen toe-eigent. Het zou zelfs een stimulans kunnen zijn om de problemen maar lang genoeg vol te houden. Ik zou meer heil zien in:
- beter 'gereedschap' om uitspraken van een rechter over omgangsregelingen te handhaven. Dan kun je aan van alles denken, maar schrap vooral 'begeleiding door een gezinsvoogd', want dat levert zeker niets op. Trap ook niet in de valkuil dat de GGZ de begeleiding van de ouders zou moeten doen en de gezinsvoogd dan de begeleiding van de kindneren. Gezinsvoogden hebben overtuigend en voldoende bewezen, dat zij geen tijd hebben voor kontakten met de kinderen. Een GGZ-traject kost eindeloos veel tijd en verdiept of verergert de problemen alleen maar. Praktischer en goedkoper is om taxichauffeurs in te zetten om kinderen te halen en te brengen.
- Als die taxichauffeurs met regelmaat problemen constateren (een ouder geeft het kind niet af), zou op basis daarvan door een rechter de verblijfplaats en zorg voor de kinderen aan de andere ouder moeten worden toegekend, inclusief kinderbijslag, kindgebonden budget en kinderalimentatie. 'Ik moet werken' is geen argument om dat te weigeren. Er is kinderopvang en met de extra financiële middelen kun je overwegen om minder te gaan werken.
Tsjor
Taxichauffeurs.
Zo van winkels doen ook al lang aan productuitbreiding?
Ik denk dat we juist minder sociaal emotioneel maatschappelijk gedoe moeten hebben. Dan maar zonder vader of moeder. Nou ja, ik weet het ook niet maar het is niet mijn vak. En dat wil niet zeggen dat je je dan maar door een beunhaas hoeft te laten behandelen toch?
Heerlijk toch, die taxichauffeurs! Geen sociaal-emotioneel gedoe, alleen halen en brengen. En noteren als er iemand moeilijk doet. Desgewenst je lijstje met aantekeningen voorleggen aan de rechter.
Ik zou wel eens willen berekenen hoeveel je daarmee bespaart: geen gezinsvoogd, geen GGZ, geen herhaalde rechtszaken om een verlenging te krijgen van de OTS. Daar staan dan de kosten van die taxichauffeur tegenover, twee rechtszaken, en mogelijk politie-inzet om het kind naar de andere ouder te brengen.
Nou, dat rekensommetje moet wel te maken zijn.
Tsjor
'En dat wil niet zeggen dat je je dan maar door een beunhaas hoeft te laten behandelen toch?' Natuurlijk niet, niemand hoeft zich door een beunhaas te laten behandelen.
tsjor
Ik vind die taxichauffeurs wel een vondst. Als je andere 'normale' mensen in kunt schakelen om zaken te normaliseren voor kinderen, ja dan graag.
Politie zou de zaak juist weer in de weg kunnen staan. En een stuk complexer maken en machtelozer. Dwang de verkeerde kant op lijkt me niet ondenkbaar. Blijkbaar bestaat de ideale oplossing niet.
De beunhaas is hier niet de taxichauffeur.
Dalijk om 19.00 uur op NPO1 radio
Het dilemma dat de gemeente moet betalen wat de rechter besluit op voorspraak van de beschermingssector. De omgangsOTS. Door een kinderombudsman al eens definitief afgemaakt. Helaas zonder politieke of maatschappelijke consequenties. Het is nog steeds het oude liedje. Men kan niets maar weet het te rekken op grond van 'kindermishandeling' 'workload' enzovoort. Er is iets structureel mis maar daar gaat het toch ook nu weer niet over. Of toch?
In elk geval stelt de VNG voor dat ouders voor straf gaan meebetalen als het allemaal niet snel opdroogt. Terwijl er volgens de ouders niets concreets aangeboden wordt aan hulp door de gezinsvoogd. Die zien ze alleen als er weer een verlenging moet komen.
https://www.dekinderombudsman.nl/nieuws/rapport-de-ondertoezichtstelling-bij-omgangsproblemen
"‘De jeugdzorg is de stille schande van onze maatschappij." Nu bedoelt de FNV vast wat anders maar goed, ik blijf evengoed lid.
https://www.lansingerland.nl/actueel/16218/jeugdcoaches-op-school-jos-van-start-in-lansingerland/
Maak niet de fout je hart uit te storten bij de JOS. Ze hebben een directe lijn met de 'beschermtafel'. Geef geen toestemming voor contacten van uw kind met de JOS.
Er is geen 'hulpaanbod'. Slechts wachtlijsten en ondermaatse door de gemeente op afbraakprijzen geselecteerde opvoedzorg met verplichte meldcode. De Libelle kan het beter. En 'meldzorg' waarna je er hele andere trajecten bij gaat krijgen. En echte psychiatrische zorg kan als dat strict noodzakelijk is nog steeds via de huisarts.
Lees liever een goed boek. Wordt lid van een oudervereniging. Neem zonodig een advocaat als er problemen zijn of bel de stichting KOG voor advies. Houd contacten met de school vriendelijk, beleefd en zakelijk en houd afstand.
https://www.hpdetijd.nl/2021-02-22/wat-niet-pluis-is-bepaalt-iedereen-zelf/
Ook de Haagsche Post heeft -eindelijk?- het obligate format van de verplichte subjectieve meldingen die ouders in de hoek drijven als onderwerp genomen.
Elke week zo'n bericht in een gerenommeerd blad en mogelijk dat er dan eens kwartjes gaan vallen? Hoe absurd dit is? En wat heb je er aan, en wat kost het niet allemaal? En wat vernietig je niet ongestraft?
https://www.hpdetijd.nl/2021-02-22/wat-niet-pluis-is-bepaalt-iedereen-zelf/?share_code=S28TXXe2jgnz
Voor deze link van de HP/De Tijd hoefde ik niet lid te worden maar kan het artikel gelezen worden.
Hpdetijd: “Onterechte aantijgingen in je VT-dossier verdwijnen niet. Omwille van de eerdergenoemde ‘radarfunctie’ kan Veilig Thuis vroegere én toekomstige meldingen stapelen. Wat loos alarm is, kan achteraf toch al een signaal blijken te zijn. Zelfs bij het beoordelen van een volwassene kan een melding uit zijn eigen kindertijd meetellen.
Ook bij Thomas en Sabine speelde een oud ‘signaal’ een rol, blijkt als ze weken later het dossier inzien. Dat zit zo: nog voordat Liam was geboren, werd Sabine gestalkt door haar ex-vriend. Haar aangifte hiervan zette de politie automatisch door naar Veilig Thuis. Maar zonder dat Sabine het wist, was dit al een eerste melding. Reden voor Veilig Thuis Utrecht om jaren later, bij de ‘tweede’ melding, de thuissituatie van Liam uitgebreid te willen onderzoeken.”
En
“Dan valt bij de ouders een brief in de bus. Veilig Thuis Gelderland-Midden, dat de zorgmelding van VT Utrecht had overgenomen, schrijft: “De conclusie van ons onderzoek is dat er geen sprake is van kindermishandeling, verwaarlozing of onveiligheid bij u thuis. Wij sluiten onze betrokkenheid met uw gezin daarom af.” ”
Ja, pas als je kind 18 is.
Zoiets hadden wij ook niet. Ondanks dat ik de rechtzaken had gewonnen. De nieuwe huisarts in de praktijk van mijn kinderen wilde geen subjectieve, onbewezen, nare verhalen uit het dossier halen, ze hielden de rapportage van de kinderbescherming in het dossier want: het kon toch nog een keer voorkomen? Ja, wat dan?
En ik kreeg de dossiers niet zelf mee om naar de nieuwe praktijk te brengen. Dat bleek verplicht te zijn dat dat van praktijk naar praktijk doorgestuurd wordt. Je gaat er helemaal niet over als ouder! Ouders staan gewoon buitenspel als het om hun kinderen gaat.
Dan maar zonder dossier en ik heb de nieuwe huisartsen desgevraagd ingelicht. Het bleek geen enkel probleem en we waren goed bezig om uit de put te klimmen. Maar die woorden in zo'n dossier kunnen hulpverleners, hoe bewogen ook met je gezin, op het verkeerde been zetten en dat wil je echt niet.
Werd het maar afgesloten. Maar het blijft een moeras.
Peter Dijkshoorn: "En we zijn dan geneigd te zeggen: het is maar goed dat we dat kind uit huis hebben gehaald want moet je kijken hoe erg die gedragsproblemen zijn. En we denken steeds meer dat die gedragsproblemen het gevolg zijn van die uithuisplaatsing.
Je hoopt dat het werk van Peter Dijkshoorn, voormalig kinder- en jeugdpsychiater en nu landelijk ambassadeur lerend jeugdhulpstelsel, zin heeft.
https://twitter.com/Advocaat_Sent/status/1251529763560267776
"Wat ik bij GL lees, is dat kansengelijkheid gecreëerd moet worden door betere samenwerking tussen Jeugdzorg en oa onderwijs. Dat doet al Girfec-haren overeind staan."
" Chris Sent@Advocaat_Sent·17 apr. 2020
zeker @PvdA @groenlinks van de sp weet ik t niet."
Samenwerking tussen jeugdzorg en onderwijs gaat helaas niet over ambulante begeleiding maar over signaleren en melden door de JOS, Jeugdzorg Op School. Ondertussen gratis subjectieve onderbuikspedagogiek.
En gemeenten maar klagen dat de kosten voor jeugdzorg zo oplopen. En dat er steeds meer wachtlijsten zijn voor echte ggz hulp.
'En we denken steeds meer dat die gedragsproblemen het gevolg zijn van die uithuisplaatsing.' Inmiddels zou je zoiets niet moeten 'denken' maar moeten hebben onderzocht. Daar zijn simpele risico-signaleringen voor te gebruiken, bijvoorbeeld die nu voor ouders worden gebruikt.
Ik plet er al veel langer voor, dat risico-analyses voor ouders gezet worden naast de risico-analyses (die je op basis van onderzoek kunt weten) voor uithuisplaatsing.
Twee simpele: hoe vaak verhuist het kind en hoe vaak wisselt het kind van relevante verzorger. Gewoon tellen, en schrikken. En dan bedenken of de oplossing echt erger is dan de kwaal (dat zal soms echt zo zijn).
Tsjor
Dan wel gecombineerd. Verplaatsing zonder dat de relevante verzorger meegaat. Als er al een relevante verzorger is.
Dat is anders bij ouders, als ouder kun je ook verhuizen maar jij en je kind verhuizen dan samen en er is een continuïteit in vertrouwdheid en zorg.
Want anders wordt zo'n tool onmiddellijk weer omgedraaid naar de ouder: vaak verhuist is een ontwikkelingsbedreiging.
https://www.bd.nl/waalwijk-heusden-e-o/gezocht-een-fijn-gezin-om-even-te-kunnen-spelen~a7e7120c/
Sympathiek initiatief. Gezinnen, grootouders, stellen zonder kinderen, helpen een gezin in de buurt dat het even teveel wordt.
Maar helaas, zodra het georganiseerd wordt komt de meldcode weer om de hoek.
Of ze het er om doen?https://www.buurtgezinnen.nl/wp-content/uploads/2020/04/veiligheidsprotocol-Buurtgezinnen-def.pdf
En steeds meer gezinnen melden zich aan die al onder 'jeugdzorg' vallen. Want 'gewone' hulp waarbij je zelf de regie houdt is natuurlijk veel aantrekkelijker, echter dat wordt de steungezinnen inmiddels teveel.
Vooral doordat de jeugdzorg er doorheen roeit denk ik. Het is namelijk heel lastig afspraken te maken of spontaan om te gaan met gezinnen waar jeugdzorg overal wat van moet vinden en tussen gaat staan.
"De groep gezinnen met complexe problemen die al jeugdhulp krijgen als ze zich aanmelden bij Buurtgezinnen wordt jaar na jaar groter. In 2021 leggen we de nadruk weer meer op primaire preventie. We willen een ‘lichtere’ doelgroep bereiken; overbelaste gezinnen die door de inzet van een steungezin weer op adem kunnen komen, waardoor problemen worden voorkomen en formele jeugdhulp niet nodig is."
Zolang het 'leuk' blijft want anders gaan we 'melden'.
Toch vreemd dat 'melden' de volgende stap is en er geen passend steun- of hulpaanbod blijkt te zijn?
Gelukkig had ik mijn eigen 'steungezinnen'. Daar zat verder niemand tussen dan ikzelf.
Op zoek naar een mogelijke update over de familie die met hun kind asiel hebben gekregen in Polen vond ik het volgende bericht.
"Dutch Prime Minister Mark Rutte, one of Hungarian Prime Minister Viktor Orbán's most vocal critics in the European Union, has resigned after his government wrongly accused thousands of families of child welfare fraud and forced them to pay money back."
Het word hoog tijd dat ouders en kinderen rechtstatelijker behandelt worden.
Weg met de GIRFEC adepten en ander grauw dat niets liever ziet dan ouders en kinderen onder de liefdeloze plak van de overheid en de hulpverlening, uitgesourced naar particuliere organisaties. Met alle ellende van dien.
Hopelijk gaat er bij de gemeenten een lichtje branden en zorgen zij, vanwege de uit de pan rijzende kosten, dat de subjectieve signaleringsgekte met de meldcode nou eens stopt. Betaal voor echte hulp voor gezinnen niet voor criminalisering.
'"Dutch Prime Minister Mark Rutte, one of Hungarian Prime Minister Viktor Orbán's most vocal critics in the European Union, has resigned after his government wrongly accused thousands of families of child welfare fraud and forced them to pay money back."' Dit gaat over de toeslagenaffaire en niet over de meldcode en jeugdzorg, toch?
Wat ik me wel afvraag is, of bij al die instanties die terecht onder kritiek zijn komen te liggen vanwege de toeslagenaffaire (regering, tweede kamer, rechters, raad van state) dat daarbij jeugdzorg niet genoemd wordt, terwijl zij overgegaan zijn tot uithuisplaatsingen.
De 'echte hulp' die nodig was geweest zou gaan over zaken als: schuldenproblematiek, gemangeld worden in ondoorzichtige systemen, woonproblematiek. Dat zijn allemaal onderwerpen waar jeugdzorg zich niet mee bezig houdt. En ook niet de regie over gaat voeren om te zorgen dat andere instanties zich daar wel mee bezig houden. En eerlijk, het kost ook bizar veel tijd en energie om sommige dingen recht te trekken.
Ik kan me herinneren dat iemand plotseling geen enkele rekening meer vergoed kreeg van de zorgverzekeraar. De maatschappelijk werker had geadviseerd om brieven daarover weg te gooien, want het was geregeld: de gemeente hield de premie automatisch in, er kon geen achterstand zijn. Het heeft me echt 2 dagen bellen gekost, voordat ik had achterhaald, dat de gemeente weliswaar de premie inhield, maar vergeten was haar op een lijst van verzekeraars te zetten, zodat de gemeente de premie niet doorbetaalde aan de verzekeraar en de verzekeraar dus dacht dat zij niet betaalde.
Met andere woorden, die 'echte hulp' vraagt om waar al langer om gevraagd wordt: samenwerking, een regie-voerder en problemen aanpakken die voor burgers al lastig zijn. Vind maar eens een andere woning, vind de weg maar eens in de verwrongen computersystemen, sla de deurwaarders maar eens van je af. Ik vond de systematiek van één gezin, één plan wel handig, zeker als ouders toegang zouden krijgen tot het programma en daar ook hun bevindingen in konden zetten. Dan had de vraag: 'wie (welke instantie en welke medewerker) gaat achter de belastingdienst aan' gesteld kunnen worden en dan waren duurbetaalde krachten ramgek geworden, hadden zij het probleem kunnen signaleren waar het echt lag (bij de belastingdienst) en hadden ze wellicht bedacht dat het onzinnig is om burgers vervolgens nog harder aan te pakken door kinderen uit huis te plaatsen.
Jeugdzorg had genoemd moeten worden in het lijstje van instanties die disfunctioneel hebben geopereerd in de toeslagenaffaire en jeugdzorg zou zich moeten bezinnen op hun rol in het erger maken van de problematiek.
Tsjor
Helemaal mee eens Tsjor. Je zou willen dat hulp bijdraagt en niet afbrandt. Die discussies kan ik niet volgen omdat het me in het gezicht grijnst hoe dat misgegaan is tussen ouders en kinderen. Zou niemand anders dat nou zien? Hoe blind kun je zijn?
Over deze affaires zijn ouders en kinderen elkaar tijdelijk en definitief kwijtgeraakt en ondertussen kom je om in de rechtzaken en de 'hulpverleners' met niks.
Een ouders- en kinderenpartij lijkt me niet genoeg draagvlak hebben helaas, maar hoe we omgaan met gezinnen en ze over de rand laten vallen is niet misselijk.
Je wil er toch voor alle groepen burgers zijn?
Niet passend onderwijs is reden voor een zorgmelding kindermishandeling - ja, van de ouders, niet van de school die tekort schiet of de overheid.
Vanavond om 22:10 uur op NPO 2: De Hofbar!
https://www.powned.tv/artikel/23-15000-kinderen-passen-niet-in-regulier-ond
Het is natuurlijk heel eenvoudig, ben je met je kind in het wespennest, de jungle van de bureaucratische voorzieningen en wachtlijsten en niet passende vakjes tussen wal en schip terecht gekomen: BINGO, jou schuld. Dreigende maatregelen omtrent je kind en rechtzaken volgen, diversen niet helpenden gaan zich vastzuigen in je gezin.
Rutger Casticum in gesprek met minister Arie Slob: waarom geen leerrecht in plaats van leerplicht en laat ouders bepalen wat wel of niet geschikt is om te leren voor hun kind?
Arie Slob: we hebben hier leerplicht - ondanks getekende internationale verdragen over leerrecht - en anders kan men een vrijstelling aanvragen.
Dus geen Passend Onderwijs voor kinderen die buiten de boot vallen. Balans heeft uitgezocht hoe het met de cijfers zit die door de overheid 'geflatteerd' gepresenteerd worden.
Ook nu hoor je niets over de mogelijkheid om het online onderwijs voor kinderen die dat nodig hebben vast te houden of deels aan te bieden. Men tamboureert op de noodzaak om fysiek naar school te gaan wat zo goed zou zijn voor de sociale ontwikkeling.
Er wordt niets geleerd en er gaat niets veranderen. Laat staan verbeteren. En het stokje blijft bij de ouders liggen. Als je kind niet naar school kan vraag je vrijstelling aan en anders krijg je de zwarte piet: een zorgmelding kindermishandeling.
