Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
https://www.maassluis.nu/columns/column-passend-onderwijs-en-de-thuiszitters/
Inderdaad, nog niets verandert sinds Desiree van Doremalen in 2015 haar column schreef over thuiszitters.
"Onder de thuiszitters die kunnen leren en toch uitvallen op school is het aantal hoogbegaafde kinderen en kinderen met autisme spectrumstoornissen zeer hoog. Van de kinderen met een IQ dat hoger is dan 130 haalt slechts 30% het hoger onderwijs. Binnen die groep kinderen is niet alleen sprake van schooluitval maar ook van depressie en zelfs suïcide pogingen. Zij kunnen het leven niet meer leven als zij worden gedwongen om dagelijks afgewezen te worden en dat is wat er met hen op school vaak gebeurd."
Ik meen mij te herinneren dat er geen duidelijke bron is voor de uitspraak dat slechts 30% van de hb-ers het hoger onderwijs haalt.
Sas-OO schreef op 04-03-2021 om 11:53:Ik meen mij te herinneren dat er geen duidelijke bron is voor de uitspraak dat slechts 30% van de hb-ers het hoger onderwijs haalt.
Dat viel mij ook al op. Ik zou in ieder geval graag weten waar dat vandaan komt en hoe betrouwbaar dat is. Dus als iemand dat toevallig weet ..?
https://www.ftm.nl/artikelen/hugo-de-jonge-roemloos-afscheid-jeugdzorg
Vergeten door de coronacrisis maar Hugo de Jonge had Jeugdzorg in zijn portefeuille. FTM artikel. Vandaag, dag van publicatie, gratis te lezen.
https://www.linkedin.com/pulse/weglopen-uit-overleg-lost-niks-op-martin-w%C3%B6rsd%C3%B6rfer
Artikel over overleg tussen overheid en jeugdzorg, met een hele serie commentaar waaronder dat van de vader die, uit Nederland, naar Polen is gevlucht met zijn vrouw en kind.
"When leadership culture is lacking you always have to tackle that first. Otherwise is it like trying to get the KKK to organise a Martin Luther King Day celebration: it will surely fail. No matter what you say or do, until integrity is built into the system at all levels, right up to the prime minister (who recently resigned due to failed rule of law but is miraculously permitted to stay and even stand for re-election), then your chances of success are sadly somewhere between zero and none."
Ook weer een oprisping van UHP vanwege overgewicht bij kinderen. Zelfs volwassenen lukt het vaak niet om af te vallen, en ouders en kinderen vaak ook niet. Dat kan geen reden zijn kinderen te traumatiseren door ze te ontdoen van hun ouders. En toch gebeurt het af en toe weer bij bosjes.
Dit zijn pubers. Wedden dat die een geschiedenis gaan krijgen van weglopen en terug naar huis lopen? Nou ja, misschien vallen ze daar dan wel vanaf. Als ze maar niet gaan 'troosteten'.
Persconferentie van de Poolse overheid met het gezin Den Hertog. Voor het karretje gespannen maar dankbaar dat ze herenigd zijn met hun zoon.
Dankzij het traumatiserende invasieve VT-beleid van Nederland.
Hopelijk kunnen ze daar een goed bestaan opbouwen en tzt zich elders vestigen mochten ze dat wensen. Rusland is ook vlakbij en Martin blijft niet altijd zo jong.
Hopelijk krijgen ze veel online werk want het zijn wel doorzetters en gemotiveerde harde werkers en dossiervreters. Gewend om innovatief te denken. En gemotiveerd om het goed te doen om hun bestaan een bodem te geven.
Ik wens ze heel veel succes.
Follow the money doet onderzoek naar waar de gelden voor de jeugdzorg naartoe zijn gegaan. https://www.ftm.nl/collectief-jeugdzorg
'De eerste stop: Gelderland. De zorgregio Arnhem, waarin elf gemeenten samenwerken, slaagde erin om liefst negenhonderd zorgaanbieders een contract te geven voor jeugdzorg en Wmo. Omdat de wijkteams er overspoeld worden door hulpvragen die ze zelf niet kunnen afhandelen, spelen ze die door aan zorgaanbieders. Daardoor raken de kinderen buiten zicht én overhandigt Arnhem zijn portemonnee aan zorgaanbieders, luidde het harde oordeel van de visitatiecommissie.
Bijgevolg belandde de gemeente diep in de rode cijfers. Waar de jeugdhulp in 2017 nog 34 miljoen euro kostte, was dat twee jaar later al opgelopen tot 48 miljoen euro: 15,5 miljoen meer dan begroot. Anders dan de gemeente aannam, leidde een breed assortiment aanbieders niet tot betere zorg voor minder geld, concludeert het inkoopbureau van de regio Arnhem. Arnhems eigen bestuursadviseur Jeugd Michiel Noordanus schreef begin 2018 in een terugblik op het inkoopsysteem: ‘In 2014 dachten we de zaak voor elkaar te hebben, 2015 was een jaar van chaos, onduidelijkheid en verbijstering. Dit sloeg een jaar later om in wanhoop: hoe komen we hier ooit weer uit?’
Goede vraag van Noordanus: hoe komen we hier ooit weer uit. Eerste optie: niet via de wijkteams. Zoek een andere route. Tweede optie: 900 zorgaanbieders voor 11 gemeenten, serieus?
Tsjor
Het blijft een feest want met deze data wordt je gestuurd richting nog meer geld van de overheid. Er is geen uitgang. De uitgang is meer services voor gezinnen en het oplossen van de grote maatschappelijke vraagstukken als gebrek aan woningen, werkende armen, schuldhulpverlening, minder stress in het onderwijs. Betere (ggz) zorg voor kinderen met complexe problematiek in behandeling en in uiterste noodzaak ook verblijf. Waar ook hoognodig minder geweld in de zorg de regel zou moeten zijn. En meer normaliserende zorg. Beter opgeleidde zorgmedewerkers in de directe zorg en niet al die managementlagen van zorgcowboys. En natuurlijk goede deskundige poli's met ambulante hulp. Maar nee, we gooien het liever naar melden en GIRFEC achtige onzin.
En natuurlijk het terugdraaien van de wijkteams, de 'schooldokters' en hun aanhang van jeugdzorgwerkens in de scholen en bovenal de protocollen, de meldcode en de signaleringsdrift. Het is een soort belletje trek want daarna gaat de zaak justitie in zonder de gebruikelijke rechtsbescherming en het geroddel zonder einde leidt tot inzet van dwanghulpverlening dat geen hulpverlening mag heten.
De sector heeft zichzelf geen dienst gedaan door in te zetten op kindermishandeling in plaats van echte deskundigheid en services.
En zolang een arts als Karoly Illy in beeld is met zijn schijnverhalen over kinderen geloof ik er niets van. Dat zijn mensen die bereid zijn om de realiteit om te buigen in hun gedreven mishandelingsideaal.
Ja, testen met stokjes diep in de neus is vreselijk. Ja, je kunt er voor kiezen om dat voor kinderen te verlichten. Nee, dat maakt WEL uit in de betrouwbaarheid van de testen want JA, kinderen verspreiden ook het virus en we weten niet hoe hard het nu gaat met het UK virus en mogelijk nog komende andere varianten.
Nee, liever wat sussen en bagatelliseren want kinderen weet ik veel. Zijn kinderen geen mensen of zo? Moeten ze zo losgezongen worden van de samenleving? Doet het er niet toe dat er oudere onderwijzers en opvangpersoneel in contact komen met kinderen en daardoor ziek kunnen worden? Moeten we dat er maar voor over hebben?
Onbetrouwbare sujetten. Helaas ben je tot elkaar veroordeeld, je hebt soms artsen en ggz hard nodig maar crises die je daarmee over je afroept is onbegrijpelijk in een modern welvarend(?) land.
En ze hebben zich blijkbaar vastgezet in deze ellende want ze komen er niet meer uit.
'Het blijft een feest want met deze data wordt je gestuurd richting nog meer geld van de overheid. Er is geen uitgang.' Absoluut niet, dan heb je het verhaal niet goed doorgelezen of niet verder geklikt. Het is in alle opzichten duidelijk, dat meer geld helemaal niet meer zorg betekent (het aantal kinderen dat wordt geholpen is niet gestegen in verhouding tot het geld) en ook helemaal niet dat het betere zorg betekent, in tegendeel zelfs.
'De uitgang is meer services voor gezinnen' Daarin zit o.a. het gevaar: de wijkteams zijn nu de toegangspoort tot die zorg, als het om kinderen gaat beoordelen de wijkteams zelf vaak terecht) dat ze die zorg niet aankunnen en die wijkteams verwijzen dan naar de jeugdzorg, waar een scala aan hulptrajecten te vinden is. Wat opvalt is dat de kinderen wel veel langer in die hulptrajecten blijven hangen en dat kost veel meer geld. Maar ja, wie controleert dat? Wanneer is een kind uitgeknuffeld met een paard?
De pijlen richten zich nu vooral op de kwaliteit van die zorgaanbieders en de mogelijkheid om het aantal te beperken.
Ik denk dat je daarvoor moet beginnen: hoe komt de toegang tot die zorg tot stand, wie bepaalt dat? De wijkteams zijn daarvoor in elk geval niet de beste toegang, dat is wel duidelijk.
Ik zou denken: de huisartsen? Dan moeten die wel een overzicht hebben van al die honderden trajecten. Of anders de centra voor jeugd en gezin? Met als risico dat die te dicht op de kinderbescherming zitten?
Of toch de hele financiering weer naar de provincie, omdat je op dat niveau beter juist de noodzakelijke gespecialiseerde vormen van jeugdzorg kunt opzetten voor de ingewikkeldere situaties (waar nu weer te weinig mogelijkheden voor zijn).
Tsjor
Lapmiddelen Tsjor. En met services bedoel ik niet alleen echte hulp aan gezinnen, dat is aan de achterkant, maar zoals Rene Clarijs meldt, aan de voorkant. Sport, zwemles, huiswerkklassen voor kinderen, betrouwbare veilige school, betrouwbaar en veilig maatschappelijk werk. Misschien wel ontbijt of lunch in armere wijken.
Je wil ellende voor zijn en niet achteraf dweilen met de kraan open.
Dus ook geen emolijstjes meer invullen maar gewoon ogen en oren en ander lichamelijk leed, natuurlijk wel ogen en oren openhouden voor andere ellende maar ook daar wil je eerst helpen en niet melden.
En natuurlijk weer de ggz naar de zorgverzekeraar. De gemeente beheert alleen budgetten voor plaatselijke sociale ellende, dat is al groot genoeg.
Maar zonder dat kindermishandelingsgedoe af te schalen gaat het niet lukken. Dat is een eerste vereiste. Omdat dat gegarandeerd geld betekent in tegenstelling tot de rest van de zorg. Dat vereist wat meer cowboywerk.
Wat bedoel je nou met 'lapmiddelen'? Tsjor
Het zet geen zoden aan de dijk en leidt alleen maar af van de werkelijke vraag naar wat gezinnen met kinderen nodig hebben. En dat is kennis en informatie en veilige ambulante hulp en zonodig, op verzoek, maatschappelijk werk diversen van de gemeente.
Wie de toegang moet verzorgen is een ondergeschikte vraag. Dat lost zich vanzelf op als er een beter aanbod is.
Aanbod genoeg, dat is het probleem helemaal niet, integendeel zelfs:
'De zorgregio Arnhem, waarin elf gemeenten samenwerken, slaagde erin om liefst negenhonderd zorgaanbieders een contract te geven voor jeugdzorg en Wmo.'
Negenhonderd zorgaanbieders! Voor 11 gemeenten. Dat is het gevolg van 'Open House': juist door zo ongeveer iedereen een aanbod te laten doen hoopte men op creativiteit en vernieuwing.
Tsjor
'Het zet geen zoden aan de dijk'. Wat zet geen zoden aan de dijk? Ik vind het zeer zinnig dat dit onderzoek gebeurt en dat er achterhaald wordt waarom er zoveel geld naar jeugdzorg gaat, gemeentes gaan eraan failliet, zwembaden en bibliotheken worden ervoor gesloten, en ondertussen durft niemand hulpvragen te weigeren.
Tsjor
Tsjor het gaat natuurlijk om deskundige hulp en dat is iets dat de sector zelf zal moeten opzetten in overleg met de hulpvragenden. Random aanbod is er genoeg en dat is vooral gericht op snel verdienen aan lichte problematiek. Ja hoor.
En bovendien is er veel kaf onder het koren. De inspectie doet er niets aan. En het aanbesteden is de oplossing ook al niet gebleken.
Kortom, het ontbreekt aan deskundig opdrachtgeverschap. En dat zit echt niet bij de gemeente. Dat zul je toch centraler moeten opzetten.
Ondertussen gaat men enthousiast verder met het samenvoegen van school, opvang maar ook jeugdzorg. Alleen die lastige schotten moeten nog even weg en dan ben je als ouders helemaal klaar.
Je levert je kind af bij de voordeur en moet maar zien hoe je kind er aan het einde van de dag weer uitrolt.
En dat alles natuurlijk onder de bezielende leiding van de schoolleiding. Goh, wat hebben mijn kinderen daar toch een enorm plezier van gehad op de basisschool, van die mensen, NOT, en ik werd, ondanks beleefdheid en kennis van zaken, behandeld als een inderdaad 'overbodig aanhangsel van mijn kinderen'. Alleen maar lastig. Of ik ze dan nog ooit naar het speciaal onderwijs had gekregen? Maar misschien wil je dat dan ook niet meer. Dan maar vrijstelling om van de terreur af te zijn. Kinderen niet helpen maar uit efficiëntie de school uithelpen. Want ja, de cijfers moeten natuurlijk wel kloppen, het gaat alleen in theorie over het kind. Het blijft om het gemiddelde kind gaan, want anders maak je teveel kosten. En jeugdzorg kan zorgen dat kinderen verdwijnen van de radar, net zo makkelijk, zonodig via de rechter, want oplossen kunnen ze niets.
"Er is sprake van verdergaande integratie en samenwerking van onderwijs, opvang en steeds vaker jeugdzorg en andere lokale partners. Nu al is 20 procent van de scholen onderdeel van een Integraal KindCentrum. En los van de vorm is er bij schoolleiders het besef dat integratie en inclusie bijdragen aan een optimale ontwikkeling van het kind. Het spreekt Van der Ven zeer aan. Hij wil graag naar een brede maatschappelijke agenda, de verbindingen oprekken, partnerschappen opzetten en daarvoor je leiderschap inzetten."
Ik probeer het nog één keer.
AnneJ: 'Tsjor het gaat natuurlijk om deskundige hulp en dat is iets dat de sector zelf zal moeten opzetten in overleg met de hulpvragenden. Random aanbod is er genoeg en dat is vooral gericht op snel verdienen aan lichte problematiek. Ja hoor.' En toch is dat precies wat jij wil: deskundige hulp (dat pretenderen al die aanbieders) vanuit de sector zelf opgezet, in overleg met de hulpvragenden (wil jij dat je dochter therapie krijgt met paarden? Ja!)
'Kortom, het ontbreekt aan deskundig opdrachtgeverschap. En dat zit echt niet bij de gemeente. Dat zul je toch centraler moeten opzetten.' Dus toch de provincie bijvoorbeeld, zoals ik al eerder noemde? Dat gaat dan om de vraag welke organisaties zich mogen begeven op het terrein van de jeugdzorg. Nu kan zo ongeveer iedereen zich melden, de gemeente sluit contracten af, maar biedt geen zekerheid over het aantal cliënten. Dus dan maakt het niet uit of er 100 of 900 organisaties zijn, wellicht zijn er vernieuwende organisaties bij die betere hulp bieden, die zullen dan 'vanzelf' wel meer klanten krijgen en daarmee ook bestaansrecht. In de praktijk is een een vrije markt geworden, waarin 'cowboys' hun best doen een zo groot mogelijk marktaandeel te veroveren. Die systematiek is gekozen in Arnhem (o.a.) en heeft desastreuze gevolgen voor de begroting van de gemeente.
Een andere insteek is dat je kijkt hoe de weg wordt voor mensen die om hulp vragen (dat zijn de echte opdrachtgevers). Nu is dat via de wijkteams, in hun onmacht verwijzen zij snel door en daarna houden ze geen vinger aan de pols en schalen niet af. die toegang vanuit de mensen zelf, dat zal ook moeten veranderen. Bijvoorbeeld via het CJG, die dan ook meteen overzicht kan houden over de beste aanbieders, de loop van het traject en kan afschalen. Of via de huisarts, maar dan moet die een overzicht krijgen en dat lijkt mij lastig. Bovendien gaat de huisarts over ze ziektekosten en niet over de pot jeugdzorggelden. Maar het CJG zit te dicht op de raad voor kinderbescherming. Bovendien zullen ze dan ook mogelijk andere maatschappelijke taken op zich moeten nemen, zoals schuldhulpverlening, onderwijsvraagstukken, woningtoewijzing.
Het klopt niet of het deugt niet, maar in elk geval is het een rampzalige ontwikkeling tot nu toe.
Tsjor
Kijk, zo iemand zou ik dus wel graag over de vloer gehad willen hebben in plaats van het 'meisje' dat we kregen en dat tot een zorgmelding leidde. Had ik het maar geweten, had ik iemand gekend.
Het gaat dus ook altijd over het zoeken van balans in het leven en accepteren dat je niet alles kunt. Ook al geven de anderen daar dan altijd commentaar op.
" Waarom vaders met autisme het zo moeilijk vinden als er bij kinderruzies een glas drinken op de grond valt
OSS - De drukke hond de deur uit doen, een schoonmaakster inhuren, minder gaan werken. Het zijn enkele mogelijke uitkomsten van de gesprekken die Sylvia van Casteren voert met vaders met autisme. De Osse is coach voor zulke papa's. Van dichtbij weet ze hoe het is voor het gezinsleven, want haar man heeft ook autisme. ,,Toen we kinderen kregen, werd het écht moeilijk.”
AnneJ: '..... in plaats van het 'meisje' dat we kregen en dat tot een zorgmelding leidde.' Hoe lang is dat nu al geleden, die zorgmelding? Wellicht is er sprake van voortschrijdende kennis en inzicht.
Tsjor
Tja Tsjor, deze mensen zijn vaak vrijgevestigd en dat is soms veel moeilijker om verzekerd toegang toe te krijgen.
Je krijgt dan ook meer particulier betaalde zorg want als je het kunt betalen doe je dat. De rest mag nog steeds zorg van de onderste plank krijgen want het gaat om straffen en niet om helpen.
Gelukkig kunnen we het wel betalen. Want zoon heeft ook vrijgevestigde therapie en de aanvraag voor een pgb, met hulp van de therapeut is nog niet rond. Ook voor dochter wordt het weer zoeken want haar therapeut wil haar overdragen omdat ze al lang van school is. En 'begeleiding' wordt niet betaald 'behandeling' wel.
Dus ja, ik zal mensen altijd vrijgevestigde zorg aanbevelen. We gaan de kant van Amerika en Engeland op. Een laag particuliere dienstverlening, zorg en onderwijs, voor de mensen die het geld wel hebben. De rest uitgemergelde voorzieningen.
Het is niet anders. We willen het zo blijkbaar.
'Tja Tsjor, deze mensen zijn vaak vrijgevestigd en dat is soms veel moeilijker om verzekerd toegang toe te krijgen.' Dat zou dan juist de winst van de 'Open house' financieringsmethode zijn zoals o.a. Arnhem die heeft toegepast: e;lke aanbieder die wat zinnigs denkt in te brengen kan een contract krijgen en als iemand die zorg wil, dan wordt het vergoed vanuit de gemeente/jeugdzorg.
Tsjor
Tja, maar via de gemeente zit er een maximumprijskaartje aan. Het hoeft niet natuurlijk, maar gezien de gaten in de begroting door de jeugdhulp is het een dilemma. Sommige vrijgevestigden werken dan ook niet meer voor kinderen, net zoals sommige advocaten ook geen sociale advocatuur meer doen.
Dan hebben ze de ondergrens bereikt.
Maar je hebt gelijk Tsjor, niet geschoten is altijd mis en dan stel je een goede hulpverlener maar voor aan de gemeente, het aanvragen is toch al een bureaucratie, als jij die weg weet kun je dat er ook nog wel bijdoen.
Dat 'voorstellen' moeten de hulpverleners zelf doen, ze zullen zelf de paperassen moeten doorwerken. Voor zover ik het kan beoordelen (wat zeer beperkt is) zal het maximum prijskaartje ruim voldoende zijn, heel wat 'zorgcowboys' halen er een riant inkomen uit.
Tsjor
Je kunt zorgcowboys nou eenmaal niet vergelijken met mensen die gewoon goed en deskundig werk leveren.
Je kunt riant verdienen als je frauduleus aanvraagt en de kantjes er vanaf loopt. Er is weinig controle. Tot mijn spijt heb ik inmiddels al wat van die praktijken gezien.
Er komt dan wel een groepje die het onderzoekt maar de direct betrokkenen durven niets te zeggen omdat er soms ook sprake is van mogelijke intimidatie.
Van die gasten die een gebouw laten schoonmaken door de allerallerlaagstbetaalden, zonder schoonmaakmiddel en met 1 doekje voor de hele avond en voor alle ruimten en artikelen. Helaas heeft zoon, het was zijn HBO, dat ook al van dichtbij meegemaakt.
Daar kun je als behoorlijk werkend bedrijf niet tegenop. Qua prijs dan. En wederom, de controle laat te wensen over.
Met andere woorden: er zal ook iets moeten veranderen in het aanbesteden en je gaat gewoon weer een goede relatie aan met een semi overheidsbedrijf dat constante kwaliteit levert en waar je mee kunt overleggen zonder dat de angst bestaat dat ze afgeschaft worden. Zou je nog zo terug kunnen? Ik weet het niet. Alles wordt grootschaliger en anoniemer, zelfs de gemeente.
De absurditeit van toegenomen meldingen.
Met een verzoek om te doneren voor de onafhankelijke journalistiek van reportersonline.
"In het eerste halfjaar van 2020 zijn er vijfduizend keer meer meldingen van kindermishandeling geweest dan een jaar ervoor (bron: CBS). Voor de duidelijkheid, een melding is iets anders dan bevestigde mishandeling. Desondanks meent het onderwijsveld dat er ‘handelingsverlegenheid is bij het doorlopen van de stappen van de meldcode’ en dat er meer gemeld moet worden."
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/1214/articles/1327297/33/2
Dit is het verhaal van een meldende schoolleerkracht. Aanleiding: Ruinerwolde (wat op zich begrijpelijk is dat mensen zich afvragen: hoe kan zoiets bestaan, zonder dat we dat zien, met name dat een kind dagenlang of nog langer in een hondenhok slaapt). Maar haar ijver en nauwgezette bril doet ook huiveren.
Tsjor
Kan het helaas niet lezen. Maar ik snap de idee. Op grond van incidenten beleid maken is zelden een goed idee.
Op zoek naar de aanvang van het debat in de 2e Kamer vond ik een debat van februari over een rapport van het Verwey-Jonker instituut over kindermishandeling en huiselijk geweld.
In de samenvatting het volgende:
In 13 Veilig Thuis-regio’s heeft het Verwey-Jonker Instituut anderhalf jaarlang gezinnen met kinderen gevolgd waar partnergeweld of kindermishandeling speelt. Dit gebeurde vanaf het moment van melding bij Veilig Thuis.
Daarnaast is er maar een zeer kleine groep van gezinnen (3,4%) waar geen sprake is van zowel ernstige problemen als geweld.
Je eerste indruk is dan dat het toch wel vaak 'raak' is dat na melding er ernstige problemen en geweld aan de orde blijken te zijn. Maar als je goed leest staat dat er ook niet. Niet duidelijk wordt hoeveel meldingen terecht zijn en daar gaat het onderzoek ook niet over. De opmerking over de 3,4 procent is wat dat aangaat onnodig suggestief.
In het verslag van het onderzoek daarover het volgende: "Onze onderzoeksgroep is selectief geworven via hulpverleningsinstellingen." Dit zijn dus gezinnen waar al problematiek bestaat.
De selectie: ernstige problematiek en geweld is gemaakt uit de bestaande hulpverlening. De opmerking dat de gezinnen gevolgd werden vanaf de melding bij Veilig Thuis is hier weer onnodig misleidend. En hoe dan? Terugkijkend? We weten niet welk aandeel van de grote hoeveelheid meldingen ernstige problematiek en geweld betreft.
Nog een constatering: er is regelmatig sprake van verslaving en verstandelijke beperking. Echter MEE en verslavingsinstanties worden niet ingezet.
Als ik het rapport lees lijkt het te gaan om 'handtastelijkheden' en echt psychisch geweld, maar met die criteriavervaging tegenwoordig kun je dat niet echt goed weten.
Maar natuurlijk meldt het rapport geweldige vorderingen in de bestrijding van huiselijk geweld en kindermishandeling en we gaan vooral zo door.
In de zoveelste poging om de lijnen korter te maken en mensen niet -tig keer hetzelfde verhaal te laten vertellen ligt er een nieuw voorstel om de lijnen tussen kinderbescherming en wijkteams meer aan te halen.
Risico: ervaring leert dat wat het zwaarste weegt (kinderbescherming) de rest (vrijwillige hulpverlening) plat drukt. Niemand durft het risico te nemen dat iets gewoon doorgaat, terwijl achteraf blijkt dat het goed fout zat.
Positief: er wordt tegenspraak georganiseerd; en er komt een onafhankelijke cliëntenondersteuner.
Van april tot juni komt er een consultatieronde over dit nieuwe voorstel.
Tsjor
