Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
Talentissimo
Er is dus een organisatie voor hoogbegaafde kinderen. Ook een opmerking van Rudger Heerema.
Begeleiders die zelf ook ervaringsdeskundige zijn.
En dat er een rechtzaak gaande is om hoogbegaafdheid ook als 'handicap' te zien zodat er voorzieningen voor mogelijk gemaakt worden.
Thuiszitters - veilige zorg voor ouders en kinderen
Lisa Westerveld: heeft zelf vroeger een tijd thuisgezeten. Wil weten van de minister hoe geregeld kan worden dan ouders 'veilige zorg' krijgen voor hun kinderen in het onderwijs en niet vermalen worden tussen alle hulpinstanties en te maken krijgen met het dilemma of je kind naar school dwingen of de leerplichtambtenaar op je dak.
En natuurlijk geen melding naar VT want dat is daar niet voor bedoeld.
Mooi geformuleerd.
Mini enquete belastingdienst 'fraude' kinderopvangkosten
Nog zo'n dramadossier: ouders als fraudeurs. Niet de overheid moet bewijzen dat er fraude is gepleegd maar ouders moeten zichzelf verdedigen tegen een fraudebeschuldiging die niet door de overheid geexpliciteerd wordt.
Hoe kun je je verdedigen tegen roddel en achterklap?
Herkenbaar?
We zijn een samenleving geworden die ouders wegzet. Het ondermijnen van de rechtstaat als systeemvereiste.
Getver
Natuurlijk moeten, dingetje vd Hull (mishandelingslobby) en de minister (Slob), duidelijk nog even melden dat ouders natuurlijk wel minder gemeld moeten worden als het feitelijk om een conflict met school gaat maar dat we toch de kindermishandeling, zeker 1 per klas, in het oog moeten blijven houden en melden.
Dat betekent toch dat er niets verandert en in de protocollen blijft staan: is jeugdzorg gewaarschuwd? Nee: want moeder werkt mee.
Ik zou er bijna voor teruggaan naar de middelbare school van zoon om dat er eens uit te halen. Maar ja, dan krijg een meer sophisticated formulering en er gebeurt precies hetzelfde. Dan maar liever duidelijk en dan leest zo'n ouder dat en weet dat het business is. As usual.
De goede wil is er maar de ellende blijft!
Lisa Westerveld vraagt nog eens aan de minister hoe die dat nou toch ziet te voorkomen. Ja, de minister erkent het wel maar er moeten gesprekken gehouden worden met de scholen dat ze dat niet doen, dat als ouders een conflict hebben met de school dat ze dan niet moeten doen alsof het mishandeling is.
Nou denk je dat dat scholen dat onderscheid ZELF gaan maken? Denk het niet.
Maar volgens Slob zullen ze dit zich toch eigen moeten maken. Bullony dus.
Evaluatie kindermishandeling
Vind volgend jaar plaats. En volgens Slob is het onderscheid maken tussen 'echte' kindermishandeling en een conflict met school niet 'met een schaartje te maken'.
Bullshit dus.
Men houd de vrije hand om ouders in het beklaagdenbankje te zetten. As usual.
Vraag redelijkheid van de school volgens Slob. Wow, dat dacht ik ook toen ik nog niet zo ervaren was.
Motie Lisa Westerveld
Gesteund door Kirsten vd Hul.
Vraag aan de minister om concreet te maken hoe hij gaat voorkomen dat ouders vanwege een conflict met de school gemeld worden bij VT. Zij vind het antwoord van de minister ook niet voldoende.
En dan een plan van aanpak, ook in de motie.
Het begint natuurlijk al met het melden bij de leerplicht terwijl er sprake is van ziekmelding en niet van ongeoorloofd verzuim.
Volgende week dinsdag
Wordt er gestemd over de moties.
Het was een helder debat. Je ziet de onmogelijkheden maar er wordt ook heel hard gewerkt aan manieren om zaken wel vlot te krijgen.
De monitor: wat komt er na de diagnose ASS?
https://www.npostart.nl/de-monitor/16-11-2020/KN_1715967
Dan heb je een diagnose ASS en wat dan?
De eerste ouder heeft al 5 vergeefse behandeltrajecten bij psychologen, de ggz, doorlopen. Dan gaat ze (eindelijk!) naar de Leo Kannerstichting.
Tja, ze zeggen dat ze er verstand van hebben maar echt waar, de meesten in de ggz hebben geen idee, een enkele witte olifant, vaak behandelaars met privé ervaring in de familie, daargelaten.
Veel niet helpende behandeltrajecten kosten ook een vermogen. Helaas kunnen gemeenten niet aangeven hoeveel. Dat wordt niet bijgehouden.
Hoe voorkom je dat mensen zonder resultaat van de ene naar de andere therapie gaan en niet onmiddellijk de juiste zorg krijgen?
Kinder- en jeugdpsychiater Monique Verburg meent dat de diagnose ASS nu veel te breed is en daardoor terecht komt bij hele verschillende mensen. Je kunt beter kijken wat er nu fout gaat en dat goed uitzoeken en behandelen.
Nou ja, klinkt goed, maar is een paspoort om mensen met autisme toch maar weer overal aan te bieden want dat kunnen ze toch overal in de GGZ, problemen uitdiepen? Niet dus. Autisme is echt wel specifiek ook al laat zich dat soms op heel verschillende manieren zien.
Zoals een van de jongeren dat zegt: in grote lijnen verschillen mensen met autisme, maar in grote lijnen ook weer niet.
Best lastig want veel mensen met autisme hebben ook bijkomende problematiek.
De moeder van een van de jongeren geeft al aan dat er teveel geprotocolleerd massa aanbod is terwijl je uit moet gaan van de hulpvraag.
Afijn, leerzaam weer. Er wordt wel hier en daar en af en toe de vinger op de zere plek gelegd maar dit gaat niet veranderen.
En het kost allemaal een vermogen. En dan hebben we het nog niet eens over de bijkomende juridische trajecten bij mensen met een diagnose- en behandeltraject vanwege autisme.
En dan denkt men te bezuinigen door een paar oka's aan de voordeur te zetten?
De Hofbar: jeugdzorg en gemeenten
Jeugdzorg en ambtenaren maar echte deskundigheid, de psychische deskundigheid, ontbreekt. Ook bij het wijkteam.
Dat geeft veel angst en stress in gezinnen en suicidaliteit bij kinderen. Cijfers?
Nederland 2. Zendt nu uit.
Argos serie jeugdzorg
https://www.vpro.nl/argos/lees/onderwerpen/uithuisgeplaatst/2020/leven-na-een-uithuisplaatsing.html
Argos heeft een serie over jeugdzorg.
UHP is weer gestegen.
Geen kruid tegen gewassen. Zolang de meldcode regeert en de kindermishandelingslobby haar verdienmodel weet uit te breiden, want ja wie wil er nou kindermishandeling? Dat daar een industrie achter zit die gezinnen vernietigd is een onvermijdelijk effect van de macht die zorg en onderwijs over gezinnen hebben gekregen van overheid en publiek. Men bedoelt het een en doet het ander.
"Ze heeft onlangs geprobeerd om de kinderen die samen met haar in het internaat zaten, terug te vinden. Dat is deels gelukt. Daar werd ze niet vrolijk van. Stuk voor stuk aan lagerwal geraakt en in de criminaliteit terecht gekomen, zegt ze. Dus ze is er nog goed vanaf gekomen. Maar dat is ook omdat ze terug naar huis mocht, in tegenstelling tot de anderen. "
De gevolgen van melden, de kortste route naar UHP, de gevolgen voor het gezin en de jongere.
Het verhaal van huize Alexandra. J\Dit zijn eugdigen die zelf analyseren en rapporteren over de kwetsbare traumatiserende wereld waar ze in terechtkomen na de UHP die bedoeld was om ze te 'redden'. Van de wal in de sloot is dat.
'Ieder kind blijvend veilig'
Het cynische motto van de jeugdbescherming.
we gaan weer stemmen...stemadvies?
Heb je ook een stemadvies op dit onderwerp? Ik zag wel wat voorbij komen, maar wat vind je van de SP? Ik zie de standpunten wel, maar volg geen debatten of zo.
En nog even over autisme: de enigen die me echt konden helpen bij de opvoeding van mijn zoon waren de volwassenen met autisme die ik online om advies kon vragen. En een boek van een moeder. Ik zou ervoor pleiten dat iemand alleen als autisme-deskundige mag gelden als hij er zelf ervaring mee heeft in de familie of - nog beter- omdat hij zelf autistisch is. En dan natuurlijk wel een opleiding in die richting doen.
Het zelfde Tamar
We zijn het meest geholpen door mensen, ook hulpverleners en onderwijspersoneel, waarvan ik wist of vermoedde dat deze persoonlijke ervaring hadden.
Dat merk je aan kleine opmerkingen tussendoor, begrip dat je krijgt waar je dat door de bank genomen juist niet krijgt. Witte olifanten.
En inderdaad, ik las ook nog weleens op Wrong Planet, een soort orakel van en voor de gemeenschap van mensen met autisme.
En de (permanente inval) leerkracht met autisme van mijn zoon waarvan ik de gesprekjes zo goed kon volgen en die mij steeds opzocht en ik hem, even een babbeltje. Net als veel volwassenen met Asperger was hij zijn gezin kwijtgeraakt en hij zag zijn kinderen nooit meer. Intussen was hij wel gelukkig met zijn partner ook met autisme. Met vertedering vertelde hij over haar obsessieve hobby.
Vanmorgen dacht ik nog: ik stem op de VVD, op Martin Wörsdörfer. Ook zo'n dossiervreter met een heldere doelstelling,
Ik luisterde naar de podcast van Argos en hoorde ook Peter Dijkshoorn, de psychiater die inmiddels professioneel en beroepsmatig aangestelde aanjager is van het (zichzelf lerend) verbeteren van de jeugdhulp: UHP naar nul, als ambitieuze doelstelling. Ik vroeg me wel af wat zijn politieke kleur was maar daar kun je niet op stemmen.
Nine Kooiman, ex gezinsvoogd, is van de SP. Nogal wat jeugdbeschermvolk, vaak zelf ook uit een knelgezin, is SP. Kweenie hoor. In die kamercommissie waar ze tot 2018 deel van uitmaakte was ze uiteraard voor de grootse plannen van de jeugdhulpverlening en het faciliteren van de 'professionals'.
Ik zie daar bij de SP nog geen verandering in. De straat op voor meer geld voor de werkers in de jeugdzorg. Nou nee.
Gevoelsmatig trek ik meer naar Sigrid Kaag en Rob Jetten, maar ik weet nog niet wat die met de jeugdhulp gaan doen. Waarschijnlijk niets, maar dat is misschien ook wel goed genoeg.
Al die idealen zorgen dat de hulp steeds verder in het drijfzand terecht komt.
O en collega's
MIjn collega's in de IT die zelf in de hulpverlening verbleven met diverse ervaringen of zelf alle financiele regeleingen op hun duimpje kenden en wisten te regelen voor hun gezin met mensen met autisme.
Collega's die mij door hun verhalen meer inzicht gaven, of die met weer een leuk letterlijk grapje aan mijn bureau kwamen omdat ze wisten waar ik stond.
Aardige leuke mensen die ik soms echt wel mis omdat ik niet meer werk en iedereen, na de laatste reorganisatie elders is terechtgekomen. Ik volg ze soms nog wel op LinkedIn.
Veel steun aan gehad in een moeilijke tijd.
Zelf autisme
"En dan natuurlijk wel een opleiding in die richting doen."
Dubbel is dit. MIjn kinderen kunnen vaak heel goed uitleggen aan anderen hoe het zit, of goed luisteren en echt horen wat er aan scheelt. En ze hebben daar ook tekst bij.
Ze kunnen daar, zeker vrijgevestigd, voor een deel ook betaald werk mee vinden. Bijvoorbeeld als ervaringsdeskundige maar ook, na opleiding als coach. Zoon heeft in zijn studietijd al in diverse commissies gezeten en bijgedragen aan betere begeleiding. Waarvoor hij cassatiegeld kreeg.
Ze zijn zelf goed begeleid. Maar een van onze melders, GZ-psycholoog heeft waarschijnlijk zelf een ASS en de ander had een GAS. Als je dat niet zelf goed verwerkt hebt dan projecteer je dat op je klanten. Nogal funest in de huidige meldcultuur. Waarin hulp niet vrijblijvend is en je altijd dreigt de regie kwijt te raken.
Poe,
niet makkelijk dus, dat stemadvies. En ook baanadvies.
Mijn man moet trouwens geopereerd worden en kreeg te horen dat de chirurg "wel erg autistisch is". Man vond dat uitstekend klinken. Hoe perfectionistischer hoe beter, en "bedside manner" kan hem niets schelen omdat hij zelf autisme heeft. Zoon voldoet aan het stereotype: hij gaat de ICT in.
Mooi Tamar
Wij hadden inderdaad ook een huisarts met autisme (vermoedelijk dan he). Bijzonder in de omgang maar hij focuste op iedere patient en wist echt ongelooflijk veel op alle gebieden waarin wij gezondheidszorg nodig hadden. Zelfs op het gebied van de jeugdhulpverlening en de kinderbescherming en de privacy. Een eer om die man als huisarts te hebben gehad. Helaas leeft hij niet meer.
Wat een bijzondere mensen toch vaak. Helaas zie ik wel nogal wat jongeren die een behoorlijke tik hebben meegekregen van het onbegrip dat ze ondervonden in hun opvoeding thuis, op school en in de hulpverlening. En boosheid en frustratie daardoor.
Des te belangrijk om hun talenten wel maximaal de kans te geven. Waar ze soms heel erg, uitzonderlijk, goed in kunnen zijn.
Teveel psychiaters
https://www.trouw.nl/zorg/er-zijn-niet-te-weinig-psychiaters-er-zijn-er-te-veel~b1a508cc/
Damiaan Denys geeft aan dat er teveel psychiaters zijn. Die hun tijd vooral moeten verdoen met papierwerk overigens. De ingewikkelde financiering van de zorg levert meer problemen op dan mensen kunnen oplossen.
Maar het verbaasde me wel. Er zijn volgens mij twee plekken in de samenleving waar psychiaters keihard nodig zijn: bij de politie die met verwarde mensen te maken heeft (wat is die verwarring en hoe ga je er vervolgens mee om, liefst ter plekke een eerste analyse, voordat je gaat schieten); en rond de problematiek van kinderen.
Bijzonder vreemd dat we het belangrijkste werk voor kinderen overlaten aan vrij breed opgeleide HBO-ers met een SKJ-registratie, waarbij de nadruk lijkt te liggen op kinderbescherming.
Ik vond de uitzending van de Hofbar wat dat betreft echt alarmerend. Tegen de achtergrond van de verhoren rond de toeslagenaffaire is het nog alarmerender: het kan best zijn dat iedereen ziet en weet dat het allemaal niet klopt, maar er is geen weg gevonden om eruit te komen.
Het eerste wat op de schop moet is het financieringsstelsel.
Dan beginnen met opbouwen vanuit de basis en dat is toch de huisarts, daar moeten mensen eerst terecht kunnen met problemen. De huisarts kan doorverwijzen naar psychiater, bureau voor opvoedingsvraagstukken (zonder link met de kinderbescherming, die doorgaande lijn moet weer worden stopgezet; het heeft niet gebracht wat mensen ervan verwachten -dan hoe je maar 1 keer je verhaal te vertellen- maar juist het tegenovergestelde: de zwaarste zorg het eerste) of maatschappelijk werk als de problemen complexer zijn in de gezinssituatie, met schulden etc. En eventueel voor het inschakelen van thuiszorg.
Er moet opnieuw nagedacht worden over de lijnen naar de kinderbescherming, want ik denk wel dat het nodig is dat er een vorm van kinderbescherming moet bestaan. Maar hoe en door wie wordt de inzet daarvan aangestuurd?
En vervolgens: hoe wordt bepaald welke maatregelen productief zijn. Om dat te bepalen moet je ook een lijstje hebben met de risico's van een uithuisplaatsing bijvoorbeeld. Hoe groot is de kans dat een kind daarna vaak moet verhuizen, contact met vrienden en familie verliest; gebroken schoolopleiding; gebrekkige medische en psychologische zorg krijgt; internaatsvaardigheden ontwikkelt, zoals een 'slimme' manier om om te gaan met autoriteit; na 18 jaar losgelaten wordt en in de problemen komt. Al die risico's moeten inmiddels systematisch en cijfermatig aangetoond kunnen worden en meegenomen worden als je een beslissing denkt te moeten nemen. Dan is het niet: ouders verwaarlozen, jeugdzorg redt; maar een afweging van risico's bij beide scenario's.
Bij beslissingen mag de 1/3-regel wel worden gehanteerd: in 1/3 van de situaties zal het een verbetering brengen, in 1/3 een verslechtering en in 1/3 maakt het geen verschil. Dat betekent dat je eigenlijk altijd, als je alle verzoeken tot UHP hebt verzameld in een maand ervoor moet gaan zitten en beslissen: welke 1/3 zal leiden tot verbetering. De rest zet je dan gewoon niet door. Stoppen. Gaat niet naar de rechter.
Dat kan ook financieel: de kinderbescherming krijgt nog maar 1/3 van het budget om uitsluitend die situaties aan te kunnen die daadwerkelijk effectief zijn.
Ergens moet het tij toch te keren zijn. Een parlementaire enquetecommissie is mooie (schrijnende) televisie, maar het brengt degenen die het treft geen stqap dichter bij een oplossing.
Tsjor
Helaas
Het kan zijn dat ervaringsdeskundigheid relevant is, dat is ook wel te begrijpen, maar het zal helaas/gelukkig niet mogelijk zijn om dat van elke mogelijke problematiek te vragen.
Tsjor
Gedachten
Damiaan Denys, ook al staat hij in de modder van de bureaucratie is meer een huiskamerfilosoof, een academicus.
Het zou handig zijn als hij zou bijdragen, al is het op een intellectuele wijze, aan het beter laten aansluiten van de psychiatrische zorg aan alle groepen. Psychiaters zijn, ook al zijn ze daar vast niet altijd geschikt voor, ook teamleiders en sturen diverse minder geschoolde professionals aan.
Aan het front staat iemand als Peter Dijkshoorn met de nul-ambitie, nul kinderen uit huis geplaats, als ideaal.
En er zijn er vast meer waar we niet van weten, die nu ook met hun neus dichter op het gezinsvernietigende jeugdbeschermingswerk zitten en weten dat die drang- en dwang niemand vooruit helpt.
Ik ben nog wel op zoek naar uitwerkingen van het congres onlangs.
Psychiaters zitten wel op sleutelposities in de psychiscche gezondheidszorg, al beseffen ze het niet altijd.
Afijn, liever een vrijgevestige echte psychiater dan een papiertijger met voetvolk.
Toeslagenaffaire
""De meeste Nederlanders hebben een basaal vertrouwen in de overheid. We hebben deze mensen fundamenteel in de steek gelaten."
Je zou wensen dat het over de burgers gaat die in goed vertrouwen hulp zochten voor hun kinderen en justitie tegenover zich vonden.
Wat mij intrigeert is dat er geen woorden te horen zijn die deze gedupeerde ouders aanwijzen als 'collateral damage' in het grote goed van de fraudebestrijding.
Dat zal ouders zoals ik niet toevallen want een beetje fraude is nou eenmaal het leven maar 'kindermishandeling' dat is pas wat. Dan ma je duizenden ouders en kinderen jaarlijks duperen. Nou ja, echte cijfers zijn er niet want men meet niet.
En de meeste ouders zijn teveel geintimideerd en hadden al hulp nodig om in actie te komen.
Maar even het idee dat dit over de 'jeugdbeschermingsaffaire' zou kunnen gaan.
Jemig
AnneJ, moet je alles naar jezelf toetrekken? Tsjor
Joh Tsjor
Alsof je zelf niet kritisch bent op de sector?
En deel je die ervaring dan niet dat je je rechteloos behandelt voelt? Of vind je dat Nederland nog steeds een rechtstaat is, ook al ben je als ouders en kinderen overgeleverd aan de willekeur van meldingen en dwang waar je je alleen bij toeval uit kunt vechten?
Of vind je, omdat je zelf succes hebt gehad, dat eventuele slechte ervaringen met dit rechteloze 'beschermingssysteem' nou eenmaal het risico van het vak is?
En als je dat overkomt dat je je daarbij maar moet neerleggen?
Het blijft een schandelijke zaak wat mij betreft. In omvang zelfs nog veel groter dan de toeslagenaffaire die een aantal jaren heeft geduurd en nu hopelijk tot een einde komt, met losse eindjes weliswaar en een nasleep, maar een ordelijk einde.
Dat zie ik in de 'jeugdbescherming' nog niet gebeuren.
zo gaat dat
Tsjor en Anne, ik herken het heel goed hoor. Bij de debatten zat ik ook te denken ' als dit toch eens voor de situatie zou gelden waar ik in zit/zat'. Dat is gewoon menselijk en een teken van de enorme impact die bepaalde zaken op jouw leven hebben gehad. De onmacht, de angst die je gevoeld hebt. Het onrecht wat je is aan gedaan.
En weet je, je hebt recht op die gevoelens. Een ander kan iets anders hebben meegemaakt, een positiever einde, maar dat maakt niet dat het voor iedereen zo afloopt.
Ik denk dat de reden dat het wel tot dit officiele onderzoek komt, de toeslagenaffaire, is dat het meetbaar is. Het gaat om getallen, bedragen, dat maakt het meetbaar, te berekenen. In de zaak van Anne en die van mij (die naar een iets andere kant doorschuift), is er niet zoveel te meten en te berekenen. Dat maakt het heel moeilijk....
Natuurlijk niet
' En als je dat overkomt dat je je daarbij maar moet neerleggen?' Natuurlijk niet.
Maar ik vind wel dat de mensen die de dupe zijn geworden van de toeslagenaffaire recht hebben op hun eigen leed.
Net zo irritant als jij ergens last van hebt dat iemand anders dan roept: oh, maar dat heb ik ook; en dan met een eigen verhaal komt.
Tsjor
Het is een trend Tsjor
Steeds meer burgers komen in de knel vanwege de (geanonimiseerde) massaregelingen van de overheid.
Iedereen heeft recht op het eigen leed, maar je mist een deel van het verhaal als je dat uitsluit.
Burgers die boetes niet kunnen betalen die opgesloten worden, zelfs als ze zwanger zijn (dat is inmiddels verbeterd).
Ouders die hulp of onderwijs zoeken voor hun kinderen en met justitie in aanraking komen
Ouders die een PGB hebben waarvan de zorginstelling die ze ingeschakeld hebben, in goed vertrouwe, fraudeert, dan krijgen de ouders of de patient/bewoner zelf de boete en moet terugbetalen.
Zo heb je ook de ouders die voor fraudeur uitgemaakt zijn en wat ze ook doen hun onschuld niet geaccepteerd krijgen en moeten betalen.
Overigens:niet alleen de slachtoffers van de toeslagenaffaire maar ook ouders die onterecht beschuldigd worden kunnen in een groot aantal gevallen financieel de afgrond ingaan, hun relatie kwijtraken, hun werk kwijtraken, hun huis kwijtraken.
Er zijn meer overeenkomsten Tsjor dan je misschien voor mogelijk houdt.
Burgers die onschuldig in het gevang terechtkomen.
Dat wil je niet in een rechtstaat, niet om rechtstatelijke maar ook niet om humanitaire redenen.
Alles op een hoop
En dan?
Tsjor
Beter behandelen Tsjor
Je hoopt natuurlijk dat, ondersteund door de ontelbare persoonlijke en georganiseerde klachten van burgers en organisaties dat men ook andere onheus behandelde burgers hun recht geeft. Erkenning en schadeloosstelling.
Maar ja, wat daarvoor nodig is? Minimaal dat je een verband legt tussen vergelijkbare onoirbare zaken.
Oppervlakkig
Dat is wel een heel oppervlakkige overeenkomst: erkenning en schadeloosstelling van onheus behandelde burgers.
De systematiek die eronder ligt bij de toeslagenaffaire en bij jeugdzorg is wel degelijk anders. Het gaat bij jeugdzorg om individuele ouders die vinden dat er in hun zaak onrecht wordt gedaan en daarbij gaat het om een afweging tussen twee verschillende partijen over 'het belang van het kind'. Daarover kun je als ouder grondig verschillen met de instanties. Je kunt daarvoor het gevecht aangaan, met stukken, met gesprekken, met rechtszaken. Je kunt naar de inspectie etc. Bij de toeslagenaffaire komt iets heel anders bloot te liggen: een politiek systeem dat niet in staat is het democratische bestel te laten functioneren. Het ging niet om individuele ouders, maar om een systematiek die burgers vermaalden, zonder dat burgers recht hadden op informatie, verzet etc. Zelfs zonder dat de betrokken zicht lijken te hebben gehad op het hele systeem. Terwijl er wel ergens een zelfstandig opererende organisatie lijkt te zijn, die dat hele democratische systeem aan zijn laars lapte. Ik vind de zwartgemaakte dossiers wat dat betreft onthutsend: dat er mensen bezig zijn geweest om zoveel tijd te besteden aan het zwart maken van hele dossiers, zonder dat duidelijk is wat er zwart gemaakt moest worden. Ik weet: in jeugdzorgdossiers worden ook dingen zwart gemaakt, maar dat heeft dan betrekking op informatie die gaat over derden. Bij de toeslagenaffaire was helemaal niet duidelijk waarom er iets zwart gemaakt zou moeten worden. Wie of wat moest er dan beschermd worden?
Ouders hadden geen poot om op te staan, helemaal niets. Een kleine administratieve omissie, waarover hen niets verteld werd, had gigantische gevolgen die onomkeerbaar waren/zijn, tot op de dag van vandaag. Ministers en staatssecretarissen dwaalden rond in het duister. Ambtenaren zaten met buikpijn uit te voeren en lijken tegelijkertijd fanatiek druk te zijn geweest met het laten verdwijnen van informatie over wat ze nu eigenlijk aan het uitvoeren zijn.
Niet elke onheus behandelde burger is hetzelfde. door alles op een hoop te gooien raak je ook het zicht kwijt op wat er moet veranderen. Je lost de problemen niet op door een algemeen loket te openen voor 'zich onheus behandeld voelende burgers' die dan erkenning en schadeloosstelling krijgen. Ongelijk krijgen is iets anders dan onheus behandeld worden. Bij de toeslagenaffaire gaat het om iets fundamentelers dan 'onheus behandeld worden', iets destructievers, systematischer en blijkbaar ongrijpbaarders. Dat laatste is wel het meest afschuwelijke. Op de vraag: 'wie gaat hierover' hebben we een hele stoet aan ambtenaren van alle niveaus voorbij zien komen die zeggen: ik niet, ik niet, ik niet, ik een beetje maar niet echt.
Tsjor
individuele burger
Zo is het niet Tsjor. Je wordt geprofileerd. Als je kind hulp nodig heeft ben je in de picture. Dat is niet individueel, dat is systematisch.
En je hebt geen concreet verweer. Het gaat om je 'geloofwaardigheid' en die is weinig waard want het gaat om de buitenkant. De argumenten deugen niet dat is roddel.
Dus ja, Ik geloof ook steeds meer dat er een parlementaire enquete komt en dat het systeem op de schop moet gaan. Je kunt niet eindeloos je burgers blijven treiteren met deze terreur. Ik wordt nog woedend als ik er aan denk. Je zoekt hulp en op grond van een subjectieve mening van een hulpverlener met wie je blijkbaar niet matcht kun je jaren in de ellende zitten, waar je voor kwam om dat op te lossen, krijg je een trap na de goot in.
Nee, dat gaat er bij mij niet in. Dit gaat een keer ophouden. Het moet alleen nog meer doordringen blijkbaar. Of men moet het Europees gaan oppakken, want het is een internationale olievlek met grote consequenties. Zonder gezond aanbod worden mensen op grond van subjectieve verhalen aangeklaagd en in de put geholpen. In plaats van geholpen. Nou ja, hele discussie kun je hier aan wijden.
Maar slecht gedrag is slecht gedrag. Zo is dat.
