Jeugdzorg 2
Norbert Klein.
Van hem is de aangenomen motie om rechtsmiddelen tegen ouders als OTS en UHP blijvend via de kinderrechter te laten verlopen.
Ook in het partijgprogramma staan zaken die de discussie de goede kant uit kunnen helpen. In mijn optiek dan.
"Centraal in het onderwijs moet de leraar staan. Een gemotiveerde, goed opgeleide, goed betaalde, enthousiaste leraar inspireert en stimuleert leerlingen om het beste uit zichzelf te halen. Leraren vervangen we niet door robots of I-pads. Veilige nieuwe technologie wordt ingezet om leraren kansen te geven leerlingen te laten excelleren, ieder op zijn of haar niveau. Ook kinderen met beperkingen schrijven we niet af door ze “bezigheidstherapie” te geven. We geven deze juist kansen door nieuwe methodes en technieken die speciaal voor hen ontwikkeld zijn, toe te passen."
Er zijn meer verstandige verkiezingspunten over zorg en onderwijs. Praten met en niet over de doelgroep. Meer controle op OTS en UHP en de rechtmatigheid en doelmatigheid daarvan.
Het basisinkomen.
Verder zijn ze voor de legalisering van het verbouwen van wied.
En met 'Fix the basics' willen ze meer respect voor de grondwet en de rechtstaat voor iedereen, ook voor minderheidsgroepen.
En een keuze voor Europa. Ceremonieel Koningschap.
Vrijzinnig en verstandig.
https://www.facebook.com/SOS.Jeugdzorg/posts/938948622878247
En werkt samen met SOS Jeugdzorg.
Wat je ook mag vinden van ABA, er is interesse in nieuwe behandelvormen en niet het pappen en nathouden, maatregelen zonder zorg, van de huidige jeugdzorgellende.
Niet schaden
https://www.ntvg.nl/artikelen/primum-non-nocere
Het is een industrie. En het houdt een hele sector aan het werk. Hulpverleners die niets hebben met 'in de eerste plaats niet schaden'. Dat wordt ze niet geleerd, die eed hoeven ze niet af te leggen en bovendien zijn ze overtuigd van hun missie met een blinde vlek voor de gevolgen. Die zijn er wel, maar uiteraard te verwaarlozen in het licht van het verheven doel: kinderen redden van hun ouders.
Hulpverlening heeft geen moraal maar een verdienmodel.
Silent Witness op NPO1
De aflevering van Silent Witness met het stereotype kindermishandelingsverhaal wordt nu herhaald op NPO1.
Wetsvoorstel
https://pbs.twimg.com/media/Dm9sdqUWwAAjPQa.jpg
Alleen een diploma basiskennis opvoeding en een attest van een psychiater dat er geen sprake is van psychiatrische- of verslavingsproblematiek geeft een ouder van een pasgeboren kind het ouderlijk gezag. Dat zou een kinderrecht zijn.
En anders worden de nieuwgeborenen overgeleverd aan de incompetentie van de staat.
Zal mij benieuwen wie het lef heeft om dit wetsvoorstel in te dienen. Alles om kindermishandeling te voorkomen. En mishandeling door de staat mogelijk te maken.
Het ondermijnen van ouderschap
https://podcasts.ox.ac.uk/risks-pathologising-normal-family-life
Neuroscience gekaapt door de politiek om ouders incompetent te verklaren mits gestuurd door invasieve hulpverlening.
Allemaal in het kader van de staatsopvoeding
Er zijn gelukkig wel een paar deskundigen die zich hiertegen verzetten, maar ik begrijp dat die (bv. op twitter) veel bagger over zich heen krijgen.
bv. psycholoog James Coyne die sowieso veel mythers debunkt en socioloog Jan MacVarish die zichzelf een anti-opvoedingsexpert noemt.
Zij noemt het door AnneJ genoemde verschijnsel (neurokwak om ouders onder de duim te krijgen, of liever om de gewone opvoeding in een kwaad daglicht te zetten) 'neuromania'...
Wat het ook is natuurlijk.
Zij is verbonden aan de University of Kent.
De meneer die dit 'wetsvoorstel'
heeft voorgesteld, gaat godzijdank godzijdank deze herfst met pensioen.
Hier een link naar zijn afscheidsrede, met allerlei interessants...
Hij heeft een waanzinnig aantal artikelen geschreven, allemaal vanuit het standpunt dat ouders eigenlijk kun kinderen vanwege incompetentie voortdurend mishandelen (uitgaande van het arme kinderbrein dat in de jonge jaren wordt gevormd of voor eeuwig verknald, een opvatting die dus door bovengenoemde personen wordt debunked).
Zoek op ACE en in het geval van meneer Jan C. Willems ook op SMECC...
Link niet heel. Ik probeer het nogmaals
MIsschien heb ik er per ongeluk een spatie tussen gezet.
Vreemd, ik plak hem goed maar
op het forum gaat iets mis.
Je moet alles wat gewoon zwart is samen met de link kopieren, of achter de link plakken. Dat werkt wel.
Verder heeft hij een adviserende rol bij de website KinderrechtenNU.nl.
Het enge is dat iets goeds, namelijk advies en ondersteuning van ouders en opvoeders, iets heel naars lijkt te worden, of in ieder geval een nare verborgen agenda heeft.
Bovendien in het geval van focus op ACE, ook nog eens berust op iets twee problematische uitgangspunten:
1.
het problematiseren van het ouderschap (wat in feite contstant gebeurd door dat gehamer op de ongelooflijke aantallen mishandelde kinderen die maar niet gevonden worden, en het steeds verder oprekken van de definitie van kindermishandeling. Over een poosje wordt een kind al mishandeld als het niet volkomen mainstream wordt opgevoed... Overigens is dit, het getal van zo'n 120.000 kinderen die per jaar mishandeld zouden worden, ook al een onbewezen aanname, sterker het is zelfs bewezen dat dit niet zo is.). Dit geeft een overheid steeds meer ingang om ouderschap en opvoeding te willen gaan monitoren, controleren en beheersen.
2.
De aanname dat ACEs, (adverse childhood experiences) een leidende rol spelen in iemands leven, en dat ouders er min of meer verantwoordelijk voor zijn. De stelling is: ouders die zelf meerdere ACEs hebben meegemaakt, zijn DUS getraumatiseerd, wat DUS ertoe leidt dat ze niet goed kunnen opvoeden en dat DUS hun kinderen ook weer getraumatiseerd worden = kindermishandeling. Om die ACEs uit te bannen moeten mensen met een kinderwens DUS in behandeling en pas na een goed afgeronde behandeling mogen ze kinderen krijgen, of hun kinderen zelf opvoeden!
Als je denkt, wat een idioterie: dit is echt wat deze meneer Jan C. Willems voorstaat.
Zie hier:
Vooral als je dit koppelt aan wat Willems elders of eerder gepubliceerd heeft (zie de lijst) zie je wat hij eigenlijk voorstaat: een soort ouderschapscertificaat, waarvoor je dus eerst zelf een aces-checklist moet invullen, die vervolgens psychiartrisch moet laten verhelpen, en pas daarna mag je ofwel kinderen krijgen ofwel (als ze al onderweg zijn of er zijn) het recht krijgen ze zelf op te voeden.
In het stuk waar de link naar verwijst, hint hij dat een staat PREVENTIEF (pasgeboren) baby's van ouders zou moeten mogen afpakken. Ook refereert hij naar allerlei (Amerikaanse!) onderzoeken waaruit b.v. blijkt dat de gevolgens van een antisociale opvoeding miljarden kost, omdat dat allemaal crimineeltjes oplevert waar dat geld weer heen gaat.
Eigenlijk pleit hij volgens mij voor eugenetica...
Ik vind het een doodenge ontwikkeling.
De Monitor: vrijstelling van de leerplicht 21.25 uur op NPO2.
"Samenwerkingsverbanden van scholen hebben een zorgplicht om een passende onderwijsplek te bieden, maar nog altijd lopen er kinderen volledig vast op school. In dat geval kunnen ouders een vrijstelling aanvragen en hebben daarvoor een verklaring nodig van een onafhankelijk arts."
We weten ook wat de reden is. Gebrek aan echt Passend Onderwijs. Te grote klassen en te veel prikkels. Dreigende juridische maatregelen als OTS en UHP. Onderwijs geen prioriteit geven maar Leerplicht en Schoolaanwezigheidsplicht.
De leerplichtambtenaren zijn ook verontrust over deze tussen wal en schip vallende kinderen. De oplossing.
"Beide leerplichtambtenaren hebben regelmatig melding gemaakt bij Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) of zelfs bij Veilig Thuis (voorheen Meldpunt Kindermishandeling, red.) omdat ze vinden dat een kind te lang thuiszit. ‘Het kind krijgt geen onderwijs en dan hebben ze vaak ook geen contact met leeftijdsgenoten. Dat is niet goed voor de ontwikkeling. Ouders denken dat ze er goed aan doen en snappen niet dat ze hulp nodig hebben. Ik vind dat een vorm van mishandeling en daarom maak ik een melding.’"
Tot nu toe zijn leerplichtambtenaren verplicht de vrijstelling af te geven als een arts beoordeeld dat een kind dat nodig heeft. Dat willen ze uiteraard niet. Ze gaan er liever zelf over. Echter dat levert niet meer Passend Onderwijs maar meer juridische maatregelen. Geen goed idee dus.
LAKS: thuiszittende jongeren vertegenwoordigen
https://laks.us3.list-manage.com/subscribe?u=433aa1ca223e8bf4c562a79ce&id=8fc37a744a
Wij willen heel graag samen met jullie een groep thuiszitters verzamelen die met ons willen blijven meepraten over het onderwijs, maar ook een groep waar jullie met elkaar uit kunnen wisselen.
Dreigen helpt
https://www.rijnmond.nl/nieuws/173042/Ouders-die-kinderen-thuishouden-kunnen-boete-krijgen
"De Dienst Gezondheid en Jeugd (DG&J) in Zuid-Holland Zuid startte in 2016 met de mogelijkheid om een dwangsom op te leggen van maximaal tweeduizend euro per dag. Tijdens de proef is geen enkele boete uitgedeeld, omdat het dreigen ermee genoeg was 'om een schoolinschrijving te bespoedigen', schrijft de gemeente Gorinchem."
ik zou het toch aan laten komen op de rechter. Kan me ook niet voorstellen dat ze die op deze manier buitenspel hebben gezet. Maar goed, het is Zuid-Holland/c.q. Rotterdam. Dan weet je het wel.
Niet luisteren maar straffen.
Dwangsom alleen voor ouders niet voor scholen
https://twitter.com/KatinkaSlump
"Bizar! @onderwijsinspectie weigert tot op heden om kinderen die door scholen naar huis gestuurd worden een boete op te leggen! @eenvandaag
Ouders die kinderen thuishouden kunnen boete krijgen"
Namens de ouders - not
https://preview.tinyurl.com/yb9ryqv2
Over de, door de overheid georganiseerde, bijeenkomsten betreffende 'waarheidsvinding' in de jeugdzorg.
"In het Actieplan staat echter, dat het Plan is opgesteld “in nauwe samenwerking met LOC Zeggenschap in zorg (LOC) - namens de ouders”.
Gezien bovenstaande vijf argument is het volstrekt onduidelijk hoe het LOC ooit kan pretenderen “namens de ouders” te hebben gesproken. Sterker nog: volgens het Actieplan hebben de partijen (inclusief het LOC) “gezamenlijk onderliggend actieplan opgesteld”.
De ouders en hun kinderen zijn, als grootste belanghebbende bij adequaat feitenonderzoek, vrijwel geheel genegeerd door het LOC.
Ook de belangrijkste adviezen van ouders, academici en jeugdrechtadvokaten m.b.t. de belangenbehartiging van ouders en kinderen zijn groten-deels genegeerd."
De breinexperts vergallen het ouderschap
een interview met Jan MacVarish, een Brits wetenschapster die zich verzet tegen de oprukkende inmenging door breinexperts in het ouderschap, het zogenaamde neuroparenting. Ik noemde haar hierboven al ergens.
Iet wat bv. de heer Willems, binnenkort gepensioneerd, dus propageert. IN het engels wordt het neuroparenting genoemd.
https://www.trouw.nl/home/breinexperts-vergallen-het-ouderschap~a6aabd95/
Het is een betaalde link. Ik zet hieronder als het lukt de tekst van het artikel neer.
Tekst
RVIEWOuders worden volgestopt met deskundige adviezen. Volgen ze die niet op, dan beschadigen ze het jonge brein, zeggen experts. Jan Macvarish bepleit meer vertrouwen in onze vaders en moeders.
U krijgt 5 artikelen van Trouw cadeau. Dit is nummer 1 .
Onbeperkt onze artikelen lezen? Digitaal Basis € 2.50 per week.
Al jaren windt Jan Macvarish zich op over de inmenging van experts op het gebied van ouderschap. Met de recente bemoeienis van neurowetenschappers is die ‘invasie van experts’, zoals zij het noemt, tot nieuwe hoogten gestegen. Zodra het belang van wiegeliedjes of borstvoeding ‘in onze hersenen’ staat gebeiteld, dient iedereen zich al snel te houden aan de adviezen.
Macvarish, onderzoeker aan het Britse Centre for Parenting Culture Studies aan de universiteit van Kent, ziet nog een ander gevaar: ouders worden gereduceerd tot instrumenten, die input vergroten voor een optimale opbrengst. Het is volgens haar een ontwikkeling die kinderen én ouders berooft van hun menselijkheid en die de unieke positie van het gezin ondermijnt. Daarom schreef ze ‘Neuroparenting: The expert invasion of family life’. In een koffiezaak op Victoria Station in het centrum van Londen laat ze de café au lait koud worden. Een groot glas water blijft tijdens het gesprek eveneens onaangeroerd.
Wat is er mis met de inmenging van de neurowetenschap op het gebied van opvoeding?
“De suggestie is dat we nu eindelijk weten hoe we onze kinderen moeten opvoeden. We deden altijd maar wat, maar nu is dan eindelijk bewezen hoe je een goede ouder bent. Het staat allemaal in onze hersenen.”
U vindt dat de neurowetenschap wordt overgewaardeerd?
“Ja, en ik vind het zorgwekkend dat de professionals één van de bevindingen uit de neurowetenschap hebben overgenomen - namelijk dat de ervaringen in de eerste jaren of zelfs de eerste uren van ons leven bepalend zijn voor ons leven als volwassene. Daardoor krijgen we het beeld dat wat ouders doen of laten een blijvende, onuitwisbare invloed heeft, alsof zij de architecten zijn van hun kinderen.”
Waaraan ziet u dat af?
“Moeders krijgen te horen dat ze borstvoeding moeten geven, en hoe lang ze daarmee door moeten gaan. Ze dienen in de eerste dagen zoveel mogelijk huid-op-huidcontact te hebben. Praten met hun baby en liedjes zingen, liefst al wanneer hij zich nog in de baarmoeder bevindt. Verhaaltjes voorlezen. De lijst is eindeloos en opvallend specifiek. De mate van zorg en aandacht moet in de eerste duizend dagen heel intensief zijn. Dát is hoe je kind zich zal ontwikkelen tot een verantwoordelijk individu.”
Toch best handig, zulk advies?
“Nee, het is een belediging voor ouders. Het gaat uit van het idee dat ouders het helemaal verkeerd doen en dat hun moet worden uitgelegd wat ze moeten doen. Hoe verklaren we anders dat sommige van die adviezen open deuren zijn? Natúúrlijk is het goed om met je baby te praten. Het is ook volstrekt normáál om dat te doen. Dat hoef je toch niemand te vertellen? Zodra het een officieel advies is geworden, omdat het zo ontzettend belangrijk is, ontstaat onherroepelijk de vraag: hoevéél dan?”
Denkt u dat ouders zich dat afvragen?
“Jonge ouders doen het graag goed. Ze kunnen hun nieuwe taak heel serieus nemen. Er zijn studies die aantonen dat moeders aan wie tijdens de zwangerschap was verteld over het belang van huid-op-huidcontact in de eerste uren en dagen na de geboorte, heel bezorgd en onzeker werden wanneer ze dat contact niet kónden maken, omdat de baby of zijzelf ziek waren geworden en daardoor aanvankelijk van elkaar waren gescheiden. Ze waren bang dat ze een moment hadden gemist dat altijd was omschreven als magisch en beslissend.
“Een bevriende huisarts vertelde me dat er dagelijks vrouwen bij haar komen die zeggen dat ze depressief zijn en voelen dat ze tekortschieten als moeder. Dat vind ik ook niet zo gek. De reactie van vrouwen op zwangerschap, bevalling en moederschap is vaak complex en ambivalent; zorgen over de vraag of je het wel goed doet zijn er altijd. Het is dan moeilijk voor te stellen dat het goed is voor hun zelfvertrouwen als er zoveel adviezen worden gegeven, zeker wanneer ze worden verstrekt met de nodige stelligheid over de lange-termijneffecten.’
Laten we dus wat meer vertrouwen hebben in ouders.
“Ja. Jonge ouders brengen tijd door met hun baby - dat is wat ze willen, dat is wat ze doen. Die tijd krijgt sluipenderwijs een andere betekenis als je ouders volstopt met deskundige adviezen. Iets vanzelfsprekends als spelen en praten met je kind wordt opeens instrumenteel: het is niet langer iets wat gewoon leuk en gezellig is, maar iets wat de ontwikkeling stimuleert. De experts halen alle lol eruit.”
Maar volgens de neurowetenschappers dienen de inzichten en adviezen wel degelijk een nut.
“Nee, deze adviezen zijn volstrekt onwetenschappelijk. Mensen hebben in het verleden op allerlei manieren voor hun kinderen gezorgd. Het lijkt me onrealistisch om te stellen dat ze daarin altijd ernstig tekort zijn geschoten. Neem het voorlezen. Dat is nieuw op de lijst. Toen ik moeder werd, had niemand me dat verteld. Sterker, er zijn vele generaties geweest waarin baby’s niet werd voorgelezen. Zijn zij soms allemaal opgegroeid tot onhandelbare volwassenen?
“Stel dat we in deze koffiezaak tien bezoekers op een rij zetten. Kunt u dan vertellen wie van hen borstvoeding heeft gekregen en wie niet? Of wie van hen zijn toegezongen toen ze nog in de baarmoeder zaten en wie niet? Het is absurd om te denken dat dergelijke activiteiten zich later in het leven op een bepaalde manier manifesteren. Dat is geen harde wetenschap, dat is magisch denken.”
Dus de neurowetenschappers maken er een potje van.
“Nee, zo is het ook niet helemaal. Neurowetenschappers zijn al een tijd geleden afgestapt van het idee dat er een allesbepalende, vormende periode zou zijn. Dat was te deterministisch, dus toen stelden ze dat er ‘een zekere mate van gevoeligheid’ bestond. Maar ook dat bleek na een tijd wetenschappelijk onhoudbaar. Men spreekt nu van een ‘geboden mogelijkheid’: een periode waarin er een kans ligt.
“Neurowetenschappers zijn veel voorzichtiger en genuanceerder dan de opvoedkundigen, hulpverleners en beleidsmakers die met hun werk aan de haal gaan om hun eigen agenda door te voeren. Zíj zien de eerste jaren van het ouderschap vooral als mogelijkheid om steeds meer toezicht te houden en invloed uit te oefenen. Zij gebruiken de zogenaamde inzichten uit de neurowetenschap, en haar aura van autoriteit, als excuus om cursussen aan te bieden aan aanstaande ouders en om waar nodig in te grijpen. Zij maken ons voortdurend wijs hoe kwetsbaar het jonge brein is, hoe het moet worden gevormd en hoe weinig benul ouders daarvan hebben.”
Macvarish maakt zich zorgen over hoe de Britse autoriteiten telkens verwijzen naar de neurowetenschap om ouders met zachte dwang naar de gewenste vormen van ouderschap te duwen. Ze vertelt over David Cameron die als premier had gezegd dat mama’s en papa’s letterlijk de hersenen van hun baby’s ‘vormgeven’.
Ook Nederland beleeft een opmars van het ‘neuro-ouderschap’. Er zijn twee recente boeken die ‘Het kinderbrein’ heten. De ondertitels: ‘Hoe kinderen zich ontwikkelen en wat ouders kunnen doen om te helpen’, en: ‘Onmisbare inzichten voor een optimale opvoeding van baby tot kleuter’.
Een ander boek, ‘Het hele brein, het hele kind’ doet een belofte: “Deze briljante methode transformeert alledaagse interactie tot waardevolle, brein-vormende momenten.” De auteurs wijzen erop dat ‘zelfs de zorgzaamste en hoogst opgeleide ouders’ niet beschikken over de meest basale kennis over het brein van hun kind. Dat is ‘merkwaardig’, schrijven ze, want ‘eigenlijk bepaalt het brein zo ongeveer wie je bent en wat je doet’. En het wordt ‘voor een groot deel’ gevormd door de ervaringen die ouders bieden.
Tekst loopt door onder afbeelding.
Jan Macvarish © Photographs by Ed Thompson
Kennelijk fascineren die hersenen ons enorm.
“Ja. De experts vertellen in glanzende brochures en PowerPoint-presentaties hoe fantastisch het jonge kinderbrein is, met vele miljarden neuronen en al die synaptische verbindingen die de hele tijd oplichten. En dat is dan heel anders ze dan het hoopje statische, grijze brij dat het volwassen brein moet voorstellen. Nogal een sterke metafoor om te suggereren dat kinderen het helemaal zijn en dat volwassenen - ouders - iets grandioos verkeerd doen, toch?”
De suggestie is: dit fantastische kinderbrein moeten we beschermen.
“Precies. We moeten alles doen om te zorgen dat het wordt beschermd in een wereld vol stimuli die het ernstig kunnen verzwakken, zoals kennelijk bij ons is gebeurd. Als je dat niet doet, toon je geen respect voor je kind. Als je niet je best doet om de omstandigheden voor gezonde ontwikkeling te optimaliseren, laat je een unieke kans liggen om hem te laten opgroeien tot een gelukkig en succesvol volwassene... Wat een onzin! Zóveel invloed hebben ouders helemaal niet. Het is een illusie om te denken dat wij daartoe in staat zijn.”
Stel dat ze toch gelijk krijgen en onze vroegste ervaringen tóch bepalend zijn. Dan dragen ouders toch enige verantwoordelijkheid om de adviezen strikt op te volgen?
“Dat vraag ik me af. Als we in onze samenleving het gezin belangrijk vinden, laten we dan een hoge drempel opwerpen tegen bemoeienis van de experts en de staat. Anders verliest het gezin zijn bijzondere status.”
Zijn er volgens u situaties waarbij ingrijpen gerechtvaardigd is?
“Zeker. Maar ook dat soort situaties - zoals kinderen die slachtoffer zijn van fysiek of seksueel misbruik - moeten we benaderen met de grootst mogelijke zorgvuldigheid en aandacht voor omstandigheden. Soms kan het kind beter bij haar liefdevolle moeder blijven, ook al is de echtgenoot en vader gewelddadig. Zo’n thuissituatie is vreselijk en stressvol, maar de unieke liefde van een moeder kan soms genoeg zijn om het kind erdoorheen te slepen.”
Waarom wilt u zo graag dat ouders met rust worden gelaten?
“Zelfs al beperken we ingrijpen tot een minimum, dan nog tornen we aan de betekenis van het gezin. Met het normaliseren van interventies ondermijnen we namelijk de gedachte dat een ouder een unieke positie heeft, en kweken we de gedachte dat er alleen maar ‘zorgverleners’ zijn; alsof je de opvoeding van een kind kunt terugbrengen tot risicomanagement.
“Ouders doen meer dan dat: zij zijn een wezenlijk anker voor de ontwikkeling van onze identiteit. De liefde zoals die binnen een gezin wordt ervaren is niet voor niets voorbehouden aan de leden van dat gezin. Ouders vergemakkelijken de overgang naar de grote, volwassen wereld door de vorming van een kleinere wereld die geleidelijk uitbreidt naarmate het kind ouder wordt.”
Die wereld is anders niet altijd perfect.
“Dat hoeft ook niet. Maar die wereld moet wel uniek en beschermend zijn. Dat is waarom het zo moeilijk is om de ouderlijke liefde na te bootsen in een andere constellatie. Het is ook waarom de overdreven aandacht voor neurowetenschap in ouderschap zo problematisch is: het vervangt de specifieke liefde die een ouder voor zijn kind voelt door een onpersoonlijke lijst gedragsregels.
“Kinderen hebben juist die bijzondere band met hun ouders nodig. Daarom vind ik dat we de rol en de autonomie van ouders moeten beschermen. En respect opbrengen voor de keuzes die zij maken en accepteren dat die keuzes aan hen zijn en aan niemand anders.”
Wie is Jan Macvarish
Sociologe Jan Macvarish (47) is als onderzoeker verbonden aan het Centre for Parenting Culture Studies aan de universiteit van Kent.
Macvarish is auteur van ‘Neuroparenting: The expert invasion of family life’. Daarin beschrijft ze hoe experts en beleidsmakers op het gebied van de ontwikkeling van kinderen zich steeds vaker beroepen op neurowetenschap om ouders te adviseren over de juiste opvoedstijl.
In een populaire ‘dokterscolumn’ in The Daily Telegraph werd Neuroparenting onlangs geprezen als ‘een van mijn favoriete boeken’ van 2016, onder meer vanwege de stelling dat ouderschap gaat over liefde, en niet moet worden behandeld als een karwei dat volgens een bepaalde handleiding moet worden geklaard.
Verder nog een podcast
Science, Montessori and Parenting’: A conversation between Jan Macvarish and Laura Flores Shaw
Ook met jan macvarish...
Kennis is handel: Dokter & Guru
"AMIR ZUHDI
@amirzuhdi
DOKTER & GURU | Pendiri @Neuroparenting | #Neuroteaching | #NeuroLeaderKids | #LCBI | #NeuroscienceForLife _ Gaya Hidup #OtakSehat | WA : 0821-3645-7526"
Zo jammer dat ik geen Indoneisch beheers.
In de westerse wereld is de samenleving zo ingericht dat een trend als 'neuroparenting' het beste te vermarkten is via de kindermishandelingsindustrie. Pedagogen als experts over ouders die de regie overnemen. Kennis niet gebruiken om het leven van burgers te verbeteren maar om een beroepsgroep van een inkomen en macht te voorzien.
In Indonesie is dat vooralsnog een illusie dus wordt het ingezet als strategie om te zorgen voor economische voorspoed. Vooral in het rijkere segment en in het onderwijs.
Verzorg het brein van je kind goed en het wordt een economisch succesvolle volwassene.
Kennis is gewoon handel.
Niks mis met een advies om vette vis te eten (hoewel: de zware metalen) voor het brein en een rijke ontwikkelingsomgeving aan te bieden.
De uitkomsten bindend te verklaren en te verplichten op straffe van het verbreken van de banden in een gezin is een sociale staatsgreep.
An algorithm took my kids
https://undark.org/2018/09/20/new-algorithms-perpetuate-old-biases-in-child-welfare-cases/
Zonder bewijs, maar op grond van statistiek, wordt je gezin onder de loep genomen en voorzien van juridische maatregelen. Zeer ontregelend en discriminerend. De vooroordelen zijn ingebouwd.
"An anti-racist, anti-classist person would not go into social work because they would understanding that the bigotry from these agencies is STILL TAKING PLACE! They would (rightly) call racist someone saying Natives are lazy drunks and shouldn’t be allowed to be parents, but will happily carry out the will of institutions that believe the exact same thing."
Je zou toch wensen dat hulpverlening ook doet wat het zegt: het verlenen van hulp. En niet het screenen en melden en vervolgen.
Als we niet hiertegen in het geweer komen
wordt het wel de realiteit van Nederlandse hulpverlening.
Lange link, het is een pdf met de aanpak van VT. Gericht op ACEs. Er wordt klakkeloos aangenomen dat de gedachte achter ACEs klopt, net zoals men klakkeloos PCF aannam bijv. Erg verhelderend. En dus gebaseerd op wishful thinking, dit is magisch denken aldus meerdere wetenschappers, sociologen, pedagogen die zich zorgen maken.
In die zin sluit het aan bij bovenstaand bericht van AnneJ: dit is namelijk een vooroordelenbevestigende aanpak. Bv. mensen met psychiatrische aandoeningen, verslaving, rotjeugd ed. hebben een akelig grote kans om volgens deze gedachte kinderen op te zadelen met ook weer ACEs, en dat moet voorkomen worden.
Kijk vooral eens naar de dia: hier doen we het voor: een dramatische afbeelding met een gezond brein, en een veel kleiner achtergebleven brein, met de boodschap dat dit door de opvoeding vol ACEs komt...
En daarnaast gaat dit ook gebeuren:
Artikel v/d NOS:
https://nos.nl/artikel/2250005-minister-wil-betere-ondersteuning-voor-toekomstige-kwetsbare-ouders.html
KWETSBARE OUDERS moeten al VOOR DE GEBOORTE van hun kind ondersteund en begeleid worden door de jeugdgezondheidszorg. Minister De Jonge wil dat mogelijk maken door middel van een wetswijziging. Nu is het nog wettelijk geregeld dat de jeugdgezondheidszorg pas in actie kan komen als het kind geboren is.
"De verschillen in gezondheid van baby's bij de geboorte tussen gemeenten en wijken zijn soms erg groot. Stress tijdens de zwangerschap en de eerste kinderjaren, bijvoorbeeld door psychosociale problemen binnen een gezin, huisvesting, armoede en schulden, spelen daarbij een belangrijke rol", aldus De Jonge.
Hij wijst erop dat kinderen daardoor een grotere kans hebben op groei- en psychische problemen, suikerziekte, hart- en vaatziekten en overgewicht. Ook komen ze veel vaker in aanraking met jeugdhulp en kindermishandeling.
De Jonge noemt als voorbeeld een succesvol project, Nu Niet Zwanger, dat in Tilburg ontwikkeld is. Kwetsbare ouders krijgen er een kortdurende, intensieve begeleiding op maat rond het bespreken van seksualiteit en hun mogelijke kinderwens.
Moeilijke start
Ook krijgen ze voorlichting over passend anticonceptiegebruik. Onbedoelde zwangerschappen zijn vooral een probleem bij kwetsbare vrouwen die dak- en thuisloos, verstandelijk beperkt, verslaafd of sociaal geïsoleerd zijn. Een groot deel van deze vrouwen zegt geen kinderwens te hebben, maar niet te weten hoe ze anticonceptie moeten gebruiken of betalen.
De Jonge wil via het actieprogramma Kansrijke Start deze aanpak landelijk beschikbaar maken.
Ook komt hij met een campagne die ouders, professionals en gemeenten bewuster moet maken van het belang van de eerste 1000 dagen van een kind.
Verreweg de meeste kinderen in Nederland groeien veilig en gezond op. Toch heeft ongeveer 14 procent van de kinderen in Nederland een moeilijke start door vroeggeboorte, een te laag geboortegewicht of een combinatie van beide.
De Jonge trekt de komende drie jaar 41 miljoen euro uit voor de kwetsbare ouders.
Tienerzwangerschappen
Daarnaast gaat staatssecretaris Blokhuis 53 miljoen euro besteden aan het voorkomen van onbedoelde (tiener-)zwangerschappen. Dat moet er onder meer toe leiden dat er de komende jaren op scholen meer aandacht wordt besteed aan "gezond seksueel gedrag" en anticonceptie.
Volgens Blokhuis zijn de Nederlandse cijfers over tienermoeders en abortussen laag in vergelijking met die in andere landen. "Maar daar staat tegenover dat 1 op de 5 vrouwen in ons land ooit onbedoeld zwanger is geweest. Er valt dus ook nog veel extra werk te verzetten."
Snappen jullie het nog? De cijfers zijn laag, maar toch gooien we er 53 miljoen tegenaan...
Oh, en die eerste 1000 dagen v/e kind. De eerste drie jaar:
Het artikel The ‘First Three Years’ Movement and the Infant Brain: A
Review of Critiques oa Dr Jan Macvarish, Dr Ellie Lee en Dr. Pam Lowe gaat daar dieper op in.
Onder critici staat deze beweging bekend als 'de first three years movement'.
This lack of faith in parenting (motherhood) as instinctual is also identified by Story (2003). Although ideas about stimulating or communicating with a fetus have a long history, Story argues that there is a new, intensified focus on the psychophysical health of the fetus in which the mother’s body is constructed as a barrier to communication (Story 2003). The mother can even be potentially harmful if her emotional state transfers too much stress to the fetus (Story 2003, 42). Nature is therefore not functional but must be nurtured through the encouragement of particular practices (such as those promoted by Five to Thrive) by the use of particular products or through accepting the guidance of expert.
Voor de duidelijkheid, dit is een zeer kwalijke zaak.
Uit de conclusie: As the ‘first three years movement’ shows no sign of slowing down, the need to understand this phenomenon is a pressing one. This review has aimed to introduce interested scholars to a dynamic field of inquiry that is bringing together insights from an impressive range of disciplines.
Koppel dit beide aan elkaar, en je krijgt een doodenge situatie waarbij de overheid al preventief groepen ouders/vrouwen gaat aanwijzen die beter maar niet zwanger moeten worden, terwijl ouders die dat wel mogen aan alle kanten bekeken worden of ze het wel goed doen.
Bovendien
Wat bedoeld is voor ouders die ondersteuning nodig hebben vanwege ernstige verslaving, verstandelijke beperking, ernstige psychiatrische problemen, wordt uitgerold naar alle ouders.
Bovendien is het geen hulp maar dwang en maatregelen.
De kloof gaat weer groter worden.
Ik ga van zijn levensdagen niet meer in een 'prachtwijk' wonen. Een buitenlandse partner lijkt me ook geen goed idee. Niet meer trouwen want dan wordt de overheid over jou bericht mocht er gescheiden worden.
Altijd een restitutiepolis bij je zorgverzekeraar zodat je altijd in zee kunt gaan met vrijgevestigde hulpverleners.
En een rechtsbijstandspolis met nadrukkelijk recht op bijstand bij kwesties met veilig thuis en consorten.
Daarmee vergroot je de kans dat je uit beeld blijft. Geen garanties. Want je kunt uiteraard zelf ook ziek worden enzovoort.
Mirreke: heb je enig idee hoe je dit kunt stoppen?
Aces door jeugdzorg en onderwijs
"Kinderen zwerven van huis tot huis
Sterker nog: veel pleegouders, maar ook gezinshuisouders konden de kinderen met een complexe zorgvraag niet aan en zo zwierven de meest moeilijke kinderen van huis tot huis, iets wat niet bijdroeg aan herstel. We hebben aan circa 200 gezinshuisouders gevraagd hoeveel overplaatsingen hun kinderen op dat moment achter de rug hadden (een overplaatsing betekent ook wisseling van school).
Het gemiddelde wordt gedrukt door een aantal kinderen die als baby zijn opgevangen maar het komt uit op 3,64 keer per kind met een maximum van 24 overplaatsingen (18 jaar) en 20 overplaatsingen (11 jaar). Alicia uit de gelijknamige documentaire van de VPRO was helaas geen uitzondering. Overal in het land worden momenteel op initiatief van de filmmakers discussiebijeenkomsten georganiseerd om nog meer Alicia’s te voorkomen."
Over de gevolgen van Niet Passend Onderwijs, laag zelfbeeld en erger, geen diploma of kansen maar opsluiting, en het alom heersende Pesten, vooral van kinderen die niet gemiddeld zijn, zorgt voor Aces die blijkbaar genegeerd mogen worden. Want het ligt natuurlijk alleen aan de ouders.
In plaats van het steunen van kwetsbare kinderen en gezinnen worden kinderen van hun ouders ontdaan, de ouders worden machteloos gemaakt, en de kinderen zijn overgeleverd aan een machteloze en mishandelende overheid die alleen maar meer bezuinigt.
Exit de voorschool
https://www.parool.nl/opinie/-red-voorschool-snel-anders-is-het-te-laat~a4604516/
"Sinds 1 januari geldt de harmonisatiewet en is de gratis voorschool veranderd in marktgerichte commerciële kinderopvang. Alle ouders moeten een inkomenstoets doen en moeten betalen voor de voorschool. De mogelijke kinderopvangtoeslag is alleen beschikbaar voor twee werkende ouders. "
Tja... hoe dit tij te keren
Er zijn enkele ouders bezig met onderzoek met als doel hier artikelen over te schrijven en te produceren. Ik help een beetje door het verzamelen van informatie, daarin vullen we elkaar aan.
Wat volgens mij heel belangrijk is: publiceren hierover. Aantonen dat de wet op privacy en zelfbeschikking (mensenrechten) dreigt te worden overtreden, allemaal vanwege aanames en algoritmen, aannames op basis van opvattingen die debunkend zijn.
Telkens weer hiertegen in gaan, steeds meer informatie vergaren enz. enz. Wat ook belangrijk is, ljikt mij, is ervoor zorgen dat ook Nederlandse wetenschappers hun vraagtekens hierbij zetten.
Verder is het een kliek: mensen van Augeo zitten in de adviesraad van KinderrechtenNU.nl, en andersom, de prof met de enge ideeën zit ook weer in adviesraden, en spreek op dit soort bijeenkomsten. Hugo de Jonge heeft deze pseudowetenschap, die door andere wetenschappers neuromania en magisch denken wordt genoemd, omarmd. Hij zal dus bestookt worden door lobbyisten van deze club, en dat moet worden uitgezocht en openbaar gemaakt.
Het is een enorm zorgwekkende ontwikkeling. Als je tegengeluiden laat horen, word je al snel weggezet in de hoek van degenen die kindermishandeling niet erg vinden, dus dat is lastig...
Nigel Farrage
Die meldadepten van Augeo en andere kindermishandelingsfantasten zijn net Nigel Farrage bij de Brexit. Campagnevoeren en als het op uitvoeren (van hulp) aangaat dan zijn ze um gepeerd, want dat kunstje beheersen ze niet.
Weer meer kinderen gesloten geplaatst
https://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/nieuws/waarom-meer-jeugd-achter-hoge-hekken.9596426.lynkx
"Een recordaantal van bijna drieduizend jongeren belandde afgelopen jaar in een gesloten jeugdzorginstelling. Dit terwijl in de decentralisatie juist op lichtere zorg werd ingezet. Vier experts leggen uit hoe het kan en – vooral – wat er tegen gedaan moet worden."
Geen wonder. Zorg laten verlenen door ''jeugdbeschermers" en zorg vertalen naar 'kindermishandeling' en via de rechter voorzien van 'maatregelen'.
Tegelijk vergaand bureaucratiseren en bezuinigen op echt deskundige hulp als ambulante begeleiders en gespecialiseerde ggz hulp.
Gezinshuis Dushi de oplossing?
https://brandpuntplus.kro-ncrv.nl/brandpuntplus/dushi-huis/
"Een groot deel van de uit-huis-geplaatste kinderen in Nederland komt op een wachtlijst terecht, of bij grote instellingen. Dan verhuizen ze, en verhuizen ze, en verhuizen ze weer. Alex de Bokx geeft ze een thuis, waar ze onvoorwaardelijk kunnen blijven."
Brandpunt plus
https://www.npostart.nl/brandpunt/25-09-2018/KN_1701104
Woensdagmiddag: Actieplan Waarheidsvinding in 2e Kamercie J&V
https://www.tweedekamer.nl/debat_en_vergadering/commissievergaderingen/details?id=2018A03130
Woensdag 3 Oktober staat, met diverse organisaties, waaronder Desiree van Doremalen voor Ouderkracht voor het Kind, het Actieplan Verbetering feitenonderzoek in de jeugdbeschermingsketen, op de agenda van de commissie J&V, van 14-17.15 uur.
Ik zie geen vertegenwoordiging van stichting KOG of advocaten/Peter Prins op de rol.
Terwijl daar onderbouwde stukken voor liggen en een petitie. Ook ingestuurd naar de 2e Kamer/Minister.
http://advocatencomite.nl/Rechtsstaat%20ook%20voor%20kinderen.pdf
Peter Prinsen over het omstreden Actieplan Waarheidsvinding dat door de overheid geregisseerd (LOC) niet tegemoet komt aan de vragen van ouders en belangenorganisaties/advocaten e.d.
Overigens een oproep om de leugens in je dossier op een rijtje te zetten en op te sturen voor een zwartboek:
"Dit is een Oproep aan Ouders om gebrek aan feitenonderzoek in uw eigen casus kenbaar te maken aan de Groep van 18+ via [email protected] (geen dossier sturen!) Wij willen een landelijk zwartboek maken en nemen contact met u op.
A. Groenen
ervaringsdeskundige, jurist, vrijwilliger bij Stichting KOG
Standpunt minister voor Rechtsbescherming: pedagogisch dingetje
De minister vind wel dat de kwaliteit van de verslaglegging omhoog moet maar het moet wel een pedagogisch dingetje blijven, samen kom je er wel uit.
Uiteraard een handig standpunt als je toch al wil bezuinigen op de rechtsbijstand.
Diverse inzenders pleiten in hun position papers overigens wel voor een betere rechtsbescherming en de mogelijkheid om nader onderzoek te doen naar feiten door het versterken van de positie van de rechter zelf of een onderzoeksofficier in te stellen.
We gaan zien of betrokkenen hier ook weer gestonewall'd worden. Een geeigende strategie van met name dit kabinet.
"Een aantal ouders heeft ook voorstellen aangedragen die voor een deel
zijn opgenomen in het actieplan (zoals de aandacht voor cliëntondersteuning,
de kwaliteitsverbetering van onderzoek en rapportages en het
op peil houden van de kennis van professionals). Zij pleiten daarnaast
voor het zwaar juridisch verankeren van de werkwijzen in de jeugdbescherming.
Ik denk niet dat deze juridische verankering een weg is die we moeten
inslaan. De (inter)nationale wettelijke kaders bieden immers een fijnmazig
systeem om de rechtspositie van kinderen en ouders in de jeugdbescherming
te waarborgen. De opgave waar professionals en ouders voor
staan is pedagogisch: namelijk dat kinderen, ouders en professionals zich
samen inspannen om kinderen op te laten groeien in een veilige
omgeving en de ontwikkelingsbedreiging voor kinderen af te wenden.
Tweede Kamer, vergaderjaar 2017–2018, 31 839, nr. 622 2
Daarvoor is het nodig dat de uitvoeringspraktijk verder verbetert; de
professionele basis moet op orde zijn. Het juridisch dichttimmeren van de
werkwijzen in de jeugdbescherming beperkt de ruimte voor deze
professionaliseringslag. "
Geholpen worden of nog meer in de clinch=
https://nos.nl/artikel/2252785-proef-450-gezinnen-met-gehandicapt-kind-krijgen-hulpverlener.html
Als het normaal zou zijn dat je als ouders ook geholpen kunt worden met je weg door de bureaucratie, kortom het zou een normale vaardigheid zijn van hulpverleners, wat het in sommige gevallen ook is, dan is het helemaal niet nodig om daar apart mensen voor in te zetten.
En het haalt je de koekkoek dat er geen hulpverleners worden ingezet met een handigheid in de sociale kaart, maar een handigheid in ´meldingen´ en vooringenomen, door de politiek gestuurde, opvattingen over de juiste hulp. Heb je er nog een typ bij waar je ook mee in de clinch kunt komen.
`Gezinnen met een kind met een ernstige beperking moeten beter worden ondersteund, vindt minister De Jonge van Volksgezondheid. Om te testen welke ondersteuning het beste werkt, begint de minister bij 450 gezinnen een proef. Zij worden de komende twee jaar gekoppeld aan een hulpverlener die de gezinnen helpt met bijvoorbeeld het regelen van zorg en met ingewikkeld papierwerk.
Ouders krijgen daardoor meer tijd voor eventuele andere kinderen en voor zichzelf. De proef komt voort uit gesprekken met ouders, die aangeven dat ze zich vaak alleen voelen staan en een dagtaak hebben aan alle administratie - naast de 24-uurszorg die hun kind nodig heeft.`
