Jeugdzorg 2
Norbert Klein.
Van hem is de aangenomen motie om rechtsmiddelen tegen ouders als OTS en UHP blijvend via de kinderrechter te laten verlopen.
Ook in het partijgprogramma staan zaken die de discussie de goede kant uit kunnen helpen. In mijn optiek dan.
"Centraal in het onderwijs moet de leraar staan. Een gemotiveerde, goed opgeleide, goed betaalde, enthousiaste leraar inspireert en stimuleert leerlingen om het beste uit zichzelf te halen. Leraren vervangen we niet door robots of I-pads. Veilige nieuwe technologie wordt ingezet om leraren kansen te geven leerlingen te laten excelleren, ieder op zijn of haar niveau. Ook kinderen met beperkingen schrijven we niet af door ze “bezigheidstherapie” te geven. We geven deze juist kansen door nieuwe methodes en technieken die speciaal voor hen ontwikkeld zijn, toe te passen."
Er zijn meer verstandige verkiezingspunten over zorg en onderwijs. Praten met en niet over de doelgroep. Meer controle op OTS en UHP en de rechtmatigheid en doelmatigheid daarvan.
Het basisinkomen.
Verder zijn ze voor de legalisering van het verbouwen van wied.
En met 'Fix the basics' willen ze meer respect voor de grondwet en de rechtstaat voor iedereen, ook voor minderheidsgroepen.
En een keuze voor Europa. Ceremonieel Koningschap.
Vrijzinnig en verstandig.
https://www.facebook.com/SOS.Jeugdzorg/posts/938948622878247
En werkt samen met SOS Jeugdzorg.
Wat je ook mag vinden van ABA, er is interesse in nieuwe behandelvormen en niet het pappen en nathouden, maatregelen zonder zorg, van de huidige jeugdzorgellende.
Kan het niet vinden
Relaties met de universiteit van Maastricht hebben in elk geval ook drs. Sander van Arum, heeft hier ook weleens wat ingezonden onder een OOL artikel, professor Corine de Ruiter en professor Henry Otgaar, de laatsten ook bekend van kritische opmerkingen in het kinderbeschermingsverhaal.
Geen huis
"Linda is ten einde raad. Ze is vorig jaar gescheiden van haar man en kon in eerste instantie nog woonruimte vinden in een garage in Heiloo. Nu dat pand verkocht is, moet ze de verhuisdozen inpakken. "Het is moeilijk want je weet niet waar je het heen moet verhuizen. Zometeen sta ik met vier kindjes elke avond bij iemand anders op de stoep."
Daklozenopvang
En dat terwijl ze al maanden bezig is met de zoektocht naar een dak boven het hoofd. Zo staat ze ingeschreven bij verschillende woningbouwcorporaties en heeft ze zelfs moeten aankloppen bij de daklozenopvang. Maar tot nu toe heeft het niet geholpen. "Ik sta niet lang genoeg op de wachtlijst en voor een normale huurwoning kom ik niet in aanmerking omdat ik er het geld niet voor heb."
Linda maakt zich vooral zorgen om haar schoolgaande kinderen. Haar twee zoontjes zitten op een school voor speciaal onderwijs. Als er niet snel een woning gevonden wordt in de buurt kunnen ze maandag niet naar school. Het vervoer wordt namelijk geregeld vanuit Heiloo. "Ik vind dat heel erg. Ze hebben niet eens afscheid kunnen nemen van hun vriendjes."
Ach ja, bij Veilig Thuis is nog wel geld, laat ze die kinderen maar uithuisplaatsen want het lukt moeder niet om ze een thuis te geven. Kan moeder naar een tehuis voor onbehuisden. Want daar heb je liever geen kinderen bij.
Liever geld uitgeven aan de bodemloze put van de noodhulp, de instanties en de maatschappelijke opvang dan een gezin een fatsoenlijk dak boven hun hoofd geven.
We zullen zien hoe de gemeente, bij wie al die verantwoordelijkheden nu liggen, deze zaak gaat oplossen.
Gelukkig heeft moeder wel de media opgezocht.
SMECC en ACE: nieuw verdienmodel
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=ZbS0exGTPl0
Vreemd gedrag komt door trauma's door de ouders.
Het lijkt me hoog tijd dat er nou eens publicaties komen hoe toxisch de zogenaamde jeugdbescherming in gezinnen werkt. En hoe traumatiserend en ziekmakend.
Hoeveel trauma kun je oplopen in de hulpverlening en het onderwijs? In de grotere samenleving, pesten, armoede, boetes, overheidsdwang.
Mijn kinderen hebben een vorm van autisme. Dat is erfelijk. Dat zie ik terug in de families van hun vader en van mij zelf.
Als je dat traumagericht gaat benaderen stort je mijn kinderen in de ellende. Onbegrepen, doorgeschoven in gezinnen en instellingen komen ze er totaal getraumatiseerd op hun 18e uit.
Gelukkig hebben wij nog mazzel. Zoon heeft net zijn bachelor gehaald en gaat door voor zijn master.
Dochter heeft een hele goede therapeut en gaat iets langzamer gezien haar medische conditie, maar we gaan rustig door.
Door het oog van de naald gekropen....
ACE: hoe scoort de leerkracht, de hulpverlener van je kind?
Ranada van Kralingen
@Ranada1967
5 u5 uur geleden
"Mijn dochter gaat maandag weer naar school. Ik neem deze vragenlijst mee. Ik wil weten hoe de leerkracht van mijn kind scoort op ACE, want ik laat mijn kind natuurlijk niet achter bij een getraumatiseerd persoon. "
http://celevt.nl/bereken-je-eigen-ace-score/
0 antwoorden 0 retweets 0 vind-ik-leuks
Beantwoorden Retweeten
Ondertussen, gedwongen adoptie na kindermishandeling?
Via Roelie Post:
In deze publicatie
https://www.wodc.nl/binaries/jv0807-volledige-tekst_tcm28-77028.pdf
Staat op pagina 80, onder het kopje wachtlijsten:
'Wachtlijsten
Omdat de ‘vraag’ aanmerkelijk groter is dan het ‘aanbod’, bestaat er
een wachtlijst bij de adoptieprocedure. Dit roept onder meer vragen
op over de pleegzorg als alternatief voor interlandelijke adoptie en
over de kosten van adoptie voor (potentiële) adoptieouders.'
op pagina 82:
'Volgens de commissie is het uitdrukkelijk niet de taak van de over-
heid om een toeneming te faciliteren van het aantal kinderen dat
voor adoptie naar Nederland in aanmerking komt. Dat zou anders
zijn indien adoptie tot de kinderbeschermingsmaatregelen zou
horen, want dan zou adoptie uiteraard wel tot de overheidstaken
gerekend kunnen worden. Het lijkt daarentegen een goede optie om
enerzijds een tekort aan pleeggezinnen op te heffen en anderzijds
wachtende potentiële adoptieouders sneller een gezin te kunnen
laten vormen. Uit een inventarisatie blijkt dat er problemen bestaan
omtrent de wachtlijst in de pleegzorg (hier gaat het om kinderen die
op de wachtlijst staan). De problemen worden enerzijds veroorzaakt
door een regionaal ongelijke verdeling van het aantal beschikbare
pleegouders en anderzijds door de sterke toeneming van de vraag
naar pleegzorg (ook voor jonge kinderen) zonder dat de aanmelding
van nieuwe pleegouders daarmee gelijke tred houdt.
[...]
Om op de huidige knelpunten en op de
toekomstige ontwikkelingen in te spelen zal de overheid moeten
nagaan of potentiële adoptieouders gewonnen kunnen worden voor
de pleegzorg. Dit kan een oplossing bieden om het potentieel aan
pleegouders te versterken en de wachtlijst te verkleinen. Mogelijke
verdere stappen, waaronder het invoeren van zwakke adoptie voor
permanente, perspectief biedende pleegzorgplaatsingen, zouden in
dit licht eveneens onderzocht kunnen worden (zie ook de bijdrage
van V laardingerbroek elders in dit nummer).'
Gelukkig staat er op pagina 83 ook dit:
'Ten slotte blijft de wetenschap bestaan dat ook deze ‘oplossingen’
niet sluitend zijn en gevoelig blijven voor misbruik. Derhalve blijft
er een voorkeur bestaan om de terugkeer van kinderen naar hun
eigen ouder(s) mogelijk te maken, alleenstaande moeders een betere
status te geven, adopties in de landen van herkomst te stimuleren
en, zoals in Nederland al de tendens is, bij aspirant
‑adoptieouders
adoptieverlangens om te buigen naar pleegzorg. Daartoe zou, zoals
bijvoorbeeld in het Verenigd Koninkrijk het geval is, ook het groeien
naar één organisatie voor pleegzorg en adoptie een belangrijke
bijdrage kunnen leveren.'
Hoewel natuurlijk het laatste (een centrale organisatie voor pleegzorg en adoptie, met Engeland als voorbeeld) het ergste doen vermoeden. Juist in Engeland zijn er schrijnende verhalen over gedwongen adoptie na UHP kind, vaak al heel snel, en zonder enige vorm van verweer. Je mag dan niet alleen je kind niet meer opvoeden, maar je hele familieband is afgepakt...
Uit dezelfde publicatie, artikel van P. Vlaardingerbroek
'Alternatieven voor interlandelijke adoptie
Het lijkt mij gewenst om in ons land alleen adoptie toe te staan
indien de ouders van het kind onbekend zijn, zoals bij vondelingen
het geval is. In alle andere gevallen zal moeten worden gezocht
naar een alternatief voor de adoptie, dat zo dicht mogelijk komt te
liggen bij de adoptie maar zonder het doorknippen van de juridische
band tussen de ouders en het kind. We komen dan in de buurt van
(wettelijke) regelingen als de zwakke adoptie of een pleegzorgplus
‑
variant (pleegzorg met bepaalde vastgelegde bevoegdheden voor de
pleegouders). Die laatste variant biedt een mijns inziens aantrek
‑
kelijk alternatief voor de inlandse adoptie van Nederlandse kinde
‑
ren. Een versterkt pleegouderschap voorkomt bijvoorbeeld dat het
kind door de ouders weer wordt weggehaald, maakt het mogelijk dat
bepaalde beslissingen door de pleegouders mogen worden genomen
(zoals een paspoort aanvragen, het doen wijzigen van de achter
‑
naam van het kind in die van de pleegouders, toestemming voor een
medische behandeling geven, enzovoort).
[...]
In het voorgaande is gesignaleerd dat interlandelijke adoptie onder
grote druk staat door onder meer de grote vraag van wensouders
naar kinderen en het geringe aanbod van voor adoptie beschikbare
kinderen. Ook het instituut van de adoptie zelf staat onder druk door
de vergaande rechtsgevolgen ervan en de risico’s van interlandelijke
adoptie voor zowel het kind als de adoptieouders.
Er zal mijns inziens in de komende jaren een keuze moeten
worden gemaakt inzake de interlandelijke adoptie uit de volgende
alternatieven:
1.
doorgaan op de huidige voet en met de huidige regels;
2.
interlandelijke adoptie afschaffen;
3.
interlandelijke adoptiemogelijkheden verruimen;
4.
zoeken naar alternatieven voor interlandelijke adoptie.
Ad 1 – Doorgaan op de huidige voet en met de huidige regels
Dit betekent dat de wachtlijst onverminderd lang blijft, zo niet ver
‑
der groeit, en de druk op de landen waar (nog) kinderen vandaan
komen voor adoptie groot blijft. Uiteraard is – indien men hiervoor
kiest – het noodzakelijk om de condities voor adoptie te optimalise
‑
ren en misbruik zo veel mogelijk tegen te gaan. Uit de bedoeling van
het Haags Adoptieverdrag moet worden gelezen dat (interlandelijke)
adoptie als ultimum remedium moet worden gezien en dat altijd de
voorkeur moet worden gegeven aan de opvoeding in het eigen gezin.
Als dat om welke reden dan ook niet mogelijk is, moet het kind bij
voorbaat worden geplaatst in de eigen familie, [...]'
Het laatste artikel beschrijft wat meer waarom gedwongen adoptie (dat woord wordt overigens niet genoemd, maar is wel van toepassing) eigenlijk in Nederland niet mag en kan (vanwege allerlei (internationale) verdragen en wetten), maar begint al wel voorzichtig over zwakke adoptie ...
Oh, nog even
deze publicatie is van 2009.
De pvda moedigt dit aan (2014)
en wel hier:
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-31839-362.html
31 839 Jeugdzorg
Nr. 362 MOTIE VAN HET LID YPMA
Voorgesteld 17 april 2014
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat sommige uit huis geplaatste kinderen die bij pleeggezinnen wonen niet meer terug zullen gaan naar hun biologische ouders;
constaterende dat veel pleeggezinnen en pleegkinderen elk jaar in onzekerheid verkeren wanneer hun machtiging door de rechter verlengd moet worden;
overwegende dat deze onzekerheid bij pleegkinderen van wie vaststaat dat ze niet meer terug kunnen naar hun biologische ouders, doorbroken moet worden;
overwegende dat binnenlandse adoptie door pleegouders versoepeld moet worden;
verzoekt de regering, binnenlandse adoptie in te brengen bij de staatscommissie personen- en familierecht, en binnenlandse adoptie toe te voegen aan hun opdracht teneinde te bezien of binnenlandse adoptie mogelijk kan worden gemaakt in verband met problemen in de opvoeding in relatie tot het afstammingsrecht,
en gaat over tot de orde van de dag.
Ypma
En dan nu de staatscommissie Herijking Ouderschap
Deze commissie is eind 2016 gekomen met een lijvig rapport van zon 650 pagina's.
Dat staat hier:
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2016/12/07/rapport-van-de-staatsommissie-herijking-ouderschap-kind-en-ouders-in-de-21ste-eeuw
Pagina 435/436:
Eenvoudige adoptie
De Staatscommissie adviseert om ook in Nederland, naast de reeds
bestaande volle of sterke adoptie, een vorm van eenvoudige adoptie
in te voeren, inhoudend dat wél een familierechtelijke betrekking met
de adoptant wordt gevestigd, maar dat deze niet in de plaats komt van
een reeds bestaande familierechtelijke betrekking. Aan het door adoptie
ontstane ouderschap zijn dezelfde rechtsgevolgen verbonden als
aan juridisch ouderschap dat op andere wijze ontstaat. De belangrijkste
rechtsgevolgen van juridisch ouderschap liggen op het terrein van erfrecht,
alimentatierecht, nationaliteitsrecht, gezagsrecht en naamrecht.
Een eenvoudige adoptie zou met zich dienen te brengen dat ouders en
kinderen elkaars wettelijke erfgenamen zijn. Voorts behoort het kind,
zo dit de Nederlandse nationaliteit niet reeds heeft, de Nederlandse
nationaliteit te verkrijgen als de adoptieouder deze nationaliteit heeft.
Alle juridische ouders zijn en blijven, in overeenstemming met de huidige
regelingen, onderhoudsplichtig jegens het kind totdat het de leeftijd van
eenentwintig jaar heeft bereikt, en nadien in geval van behoeftigheid van
het kind. Voor het antwoord op de vraag of het kind onderhoudsplichtig
is jegens de ouders in geval van behoeftigheid, wordt verwezen naar hetgeen
de Staatscommissie hierover opmerkt in par. 11.5. Tot slot adviseert
de Staatscommissie om de wetgeving zodanig in te richten dat de rechter
bepaalt wie met het gezag over het eenvoudig geadopteerde kind belast
zullen zijn of blijven, overeenkomstig hetgeen hierover wordt opgemerkt
in par. 11.3.3.
Voor een kind heeft de eenvoudige adoptie het voordeel dat zijn feitelijke
situatie optimaal wordt beschermd door het vestigen van een familierechtelijke
betrekking met de persoon of personen die hem daadwerkelijk
verzorgen en opvoeden, terwijl het in juridische zin niet of niet
volledig afscheid hoeft te nemen van zijn oorspronkelijke ouder(s) en
verdere familie. Of de eenvoudige adoptie in een voorkomend geval een
betere optie is dan de volle adoptie, hangt af van de specifieke omstandigheden
van het geval. De Staatscommissie gaat er daarbij van uit dat
de eenvoudige adoptie in elk geval de voorkeur geniet als de oorspronkelijke
juridische ouder(s) en/of verdere familie nog enige rol van betekenis
spelen in het leven van het kind. Het kan zijn dat het kind nog contact
met hen heeft of dat een oorspronkelijke ouder weliswaar is overleden,
maar door het kind nog wel degelijk wordt ervaren als de ouder.'
Op pagina: 437
' Positie oorspronkelijke ouders
Omdat de huidige volle adoptie een vergaande maatregel is, is wettelijk
bepaald dat een kind in de regel alleen kan worden geadopteerd als
de oorspronkelijke ouder het verzoek niet tegenspreekt, met andere
woorden: dat hij hiertegen geen bezwaar heeft. Aan eventuele tegenspraak
kan de rechter alleen op in de wet beschreven specifieke gronden
voorbijgaan. Kort gezegd komen die gronden erop neer dat het kind niet
of nauwelijks in gezinsverband met die ouder heeft samengeleefd, dat
de ouder het gezag over het kind heeft misbruikt of de verzorging en opvoeding
van het kind op grove wijze heeft verwaarloosd of dat die ouder
onherroepelijk is veroordeeld wegens bepaalde ernstige misdrijven die
hij heeft gepleegd met of jegens het kind.
De Staatscommissie adviseert om de regeling van eenvoudige adoptie
zodanig in te richten dat voor een eenvoudige adoptie in beginsel overeenstemming
van alle betrokkenen is vereist. Alleen in pleegzorgsituaties
zou niet in alle gevallen doorslaggevend moeten zijn wat de wensen
daaromtrent van de oorspronkelijke ouder of ouders zijn. Het belang
dat het kind heeft bij het formaliseren van de relatie die hij met zijn
feitelijke verzorgers en opvoeders heeft, dient dan te kunnen prevaleren
boven het eventuele belang dat een oorspronkelijke ouder heeft bij het
tegenhouden daarvan. Wel meent de Staatscommissie dat enige terughoudendheid
is geboden voordat zo’n feitelijke verzorgingsrelatie kan
worden geformaliseerd. Vast dient te staan dat sprake is van een stabiele
situatie, die zich laat aanzien als zijnde bestendig voor de toekomst.
De Staatscommissie adviseert daarom om voor het uitspreken van een
eenvoudige adoptie bij tegenspraak van de oorspronkelijke ouders
een verzorgingstermijn van ten minste drie jaar te vereisen. In andere
gevallen dient, evenals bij de volle adoptie, een verzorgingstermijn van
ten minste één jaar te worden vereist. De oorspronkelijke ouder behoudt
immers zijn juridische status.'
Sorry voor de rare bladspiegel
Ik zie nu pas dat er allemaal harde returns in zitten.
Maar goed: het is al moeilijk om maatregelen teruggedraaid te krijgen, ook/zelfs als de rechter dit beveelt, ook als er geen sprake blijkt te zijn van kindermishandeling.
Ik voorzie dat het voor ouders nog moeilijk wordt om hun kinderen terug te krijgen, en dat pleegouders nog meer rechten krijgen, zodat je gewoon je kind kunt kwijtraken via adoptie.
Ik vraag me daarbij ook af hoe dat zit met de pleegzorgvergoeding. Blijven mensen die krijgen ook na een zwakke adoptie?
En waarom nou toch die pleegzorgvergoeding niet aan de echte ouders geven? Dat zal zoveel mensen helpen. financiele problemen zijn vaak de basis van andere problemen. Wil je mensen echt helpen hun kinderen te kunnen opvoeden, begin dan ook eens met echte hulp, ipv met dreigen...
corine de ruiter (forensisch psycholoog)
Van haar vond ik laatst een interview. uit 2010.
De situatie is niets veranderd.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/-jeugdzorg-word-eens-volwassen-~bb21b4b5/
Dat is de keerzijde
Je wil het goed regelen voor kinderen en zorgen dat ze een rustige kindertijd krijgen zonodig met pleegouders en ouders.
De keerzijde van nieuwe vormen van adoptie is dan dat het een aanzuigende werking heeft.
Ik vraag me ook af of pleegzorg wel geschikt is voor adoptie. Je krijgt te maken met kinderen die getraumatiseerd worden door de UHP wat de reden ook is en daar is geen deskundigheid om ze daarbij te helpen.
https://www.bol.com/nl/p/kinderen-die-niet-konden-blijven/1001004010981302/
Pleegzorg omvormen tot adoptief gezin is en dat is adoptie plus. Je weet al wat prof Hoksbergen daar inmiddels van vind.
Inderdaad. Kinderen horen bij hun ouders en veel meer inzet moet getoond worden om ze bij elkaar te houden.
En armoede moet je bestrijden.
Ik denk ook aan medewerkers die dit werk doen. Dan doemen ook wel gelijk de situaties op waarin eindeloos gemodderd wordt met een gezin dat het aan alle kanten niet red.
Maar dat is ook een werkelijkheid. Die bestaat naast de gezinnen die met meer inzet bij elkaar kunnen blijven.
Zoals die moeder met kinderen die vandaag uitgezet wordt. Die heeft een huis nodig, geen instanties over de vloer.
Nou kan de overheid niet alles oplossen maar je krijgt wel het idee dat de financiele middelen beter ingezet kunnen worden. Niet voor de meldingsindustrie maar voor echte hands on assistentie van gezinnen.
Adoptie die geen adoptie mag heten
Dus als ik het goed begrijpt erkent dat document dat er bij adoptie een grote inbalans is tussen vraag en aanbod en dat het juist daardoor gevoelig is voor misbruik.
En de oplossing is dat de overheid meer aanbod moet gaan creëren? Oh, en we moeten het dan geen adoptie meer noemen maar "kinderbeschermingsmaatregel" anders zijn we in strijd dat internationale mensenrechtenverdragen.
Als de grote vraag naar invoor leidt tot misstanden (uitsterven olifanten), gaan we dan walrussen afschieten om in de vraag te voorzien? Natuurlijk niet. Waarom met kinderen dan wel?
Die uit huis geplaatste kinderen die bij pleeggezinnen wonen die niet meer terug zullen gaan naar hun biologische ouders, dat zijn kinderen zoals het jongetje Yunus.
De ouders van Yunus kregen hun andere kinderen terug, maar niet Yunus. Waarom Yunus niet? Omdat die andere kinderen echte PLEEGouders hadden: mensen die de band van het kind met zijn biologische ouders niet zien als bedreiging voor zichzelf, mensen die de ouders niet zwartmaken, menen die de pleegkinderen niet in een loyaliteitsconflict met hun ouders brengen. Maar Yunus kreeg geen echte pleegouders, hij kreeg twee mensen wiens kinderwens veel en veel te vurig was, mensen die de pleegzorg in "geduwd" waren door een te laag aanbod van adoptiekinderen.
We moeten absoluut geen aspirant-adoptie-ouders de pleegzorg in duwen.
Goed argument Syboor
Mijn ouders hebben ook pleegkinderen gehad maar ze betrokken er direct de hele familie van het kind bij. Die zaten op zondagochtend pontificaal bij ons op de koffie en mijn moeder ging wekelijks met een kind naar haar ernstig zieke moeder in het verpleeghuis.
Mijn vader ging met mij op zoek naar een kind dat zich isoleerde nadat het volwassen was. Ondertussen had hij contact met een tante en ging daar naar de begrafenis ook als het kind niet ging.
Pleegouders die eigenlijk voor adoptie gaan hebben te sterke motieven om een kind te isoleren van de eigen ouders.
2-0 achter door de beschuldiging
En zeker als het onder het mom van kinderbescherming gaat. Dan zijn de ouders eerst, op vaak subjectieve wijze, ongeschikt verklaard en staan met 2-0 achter bij het adoptiegezin.
Er ontstaat al snel een strijd tussen ouders en pleegouders.
Yunus
Overigens waren de broertjes van Yunus bij het zelfde stel geplaatst. Maar omdat deze ouder waren, en bovendien werden ze ook nog een periode door de eigen ouders meegenomen naar Turkije uit bescherming, besloot de rechter tot onmiddelijke terugplaatsing.
Yunus had al 2,5 jaar in het pleeggezin doorgebracht. Op valse gronden want er werd door jeugdzorg ontlastend bewijs achtergehouden. En door de strijd die jeugdzorg met de ouders voerde wensten die niet meer mee te werken aan het quasi 'onderzoek' dat jeugdzorg voor terugplaatsing vereiste.
Precies, dit is een heel slecht idee
Er zal nog minder animo zijn om een kind terug naar huis te krijgen. En nog meer redenen om ouders ongeschikt te verklaren.
Er komen alleen maar meer perverse prikkels bij. Hier zit vast een lobby achter, dus ik maak me ernstig zorgen. Ik vermoed dat deze ontwikkeling allang beklonken is. Vanaf minimaal 2010 zijn ze hier al mee bezig.
Ik weet nog dat ik ooit wel eens over gevallen las in Engeland, waar dit schering en inslag is, en dan blij was dat dit niet in Nederland zo geregeld was...
Ik weet ook dat het in Duitsland zo is. Daar kun je idd vanuit pleegzorg adopteren. Veel kinderen en babies van verslaafden worden zo geadopteerd.
Ga voor deskundigheid
Emeritus neuroloog (hoogleraar) Rien Vermeulen geeft de kortste weg aan naar deskundige hulp.
Het is er natuurlijk nog wel een van de oude stempel die geleerd heeft goed te observeren en al zijn zintuigen te gebruiken in het contact met een patient.
"Achteraf vond ik vele verwijzingen naar de ggz ongericht en onnodig. De gestelde diagnose bleek onwaarschijnlijk en er waren therapieën voorgeschreven die ik niet in de ggz-richtlijnen kon vinden. Psychiaters met wie ik samenwerkte kenden ze ook niet. Verwijzingen naar een multidisciplinair team waren vaak onnodig omdat in een kort gesprek al duidelijk had kunnen zijn wat er gaande was. Een eenvoudig advies had volstaan."
"Tijdens de intake-procedures zochten ggz-instellingen vooral naar traumatische gebeurtenissen of moeizame gezinsrelaties in de voorgeschiedenis. Als die er waren richtten ze daarop de therapie. De relevantie daarvan voor de symptomen waarmee de patiënt kwam, was mij niet duidelijk. Die symptomen kregen te weinig aandacht."
Zet dat eens af tegen de huidige route van buurvrouw-wijkteam-oka's-POH-jeugdzorg-2elijns GGZ-3e lijns GGZ. En allemaal vergaderen. Met weinig aandacht voor de lichamelijke kant van de zaak.
Diep door het stof......
De ouders van 5jarige Martin, in februari abrupt weggehaald bij zijn ouders, die hem ook helemaal niet meer hebben gezien sinds die dag, expats die terug willen naar Australie nu hun werk hier op gaat houden.
Ze hebben hun activistische, aanklagende, teksten met updates van het net gehaald.
Diep door het stof zijn ze nu aan het smeken. Ze hebben zelfs een bos bloemen met dankbaarheid gestuurd naar de ontvoerders.
Ze willen hem zelfs weer thuis onder toezicht.
"So although we would of course have preferred Martin's diagnosis and treatment to have been carried out at our home, we can also understand why Dutch social services took Martin from our home as a "precaution". Detailed dossier records sent to us show their staff having been doing their best to care for Martin and we greatly appreciate that and have sent them flowers as a "thank you".
Nog steeds is de uitgang niet in zicht. Een Amsterdams drama.
Het jongetje met autisme, hoe zal het daarmee gaan? Dit was mijn grootste nachtmerrie. Dat mijn kinderen, met autisme, in een vreemde omgeving met vreemde mensen zouden verdwijnen in hun angst.
Geen kruid tegen gewassen.
Wat ik dus zo vreemd vind:
Howick en Lili kunnen in Armenië kennelijk prima behandeld worden voor hun trauma (dat wij ze bezorgd hebben), maar dit jongetje in Australië niet? Hij zal ook geen permanente verblijfsvergunning hier hebben, dus hoe werkt dat dan? Wordt dat even snel geregeld voor hem??
Echt zo raar allemaal. En naar.
Verschrikkelijk
dat smekende... bah, dat je tot zoiets gereduceerd wordt...
Arme ouders, arm kind.
Er stond laatst een filmpje ergens over een kindje dat door de Amerikaanse overheid bij zijn ouders was weggehaald. Wel wat jonger. De hereniging met zijn moeder werd gefilmd. Hartverscheurend...
Dit kind wordt iets dergelijks aangedaan. Dit is echt institutionele kindermishandeling. Totaal overbodig om een kind weg te halen. Zelfs al zouden er zorgen zijn, dan is het nog niet nodig.
En dan dit: Moedeloos
in Medisch Contact:
https://www.medischcontact.nl/nieuws/federatienieuws/federatiebericht/moedeloos.htm
Moedeloos
2 reacties
Lotte is 16. Ze heeft sinds haar 13de onbegrepen vermoeidheidsklachten die haar kinderarts SOLK noemt. Zelf heeft ze het over het chronischevermoeidheidssyndroom (CVS). Ze kreeg het vlak ná de HPV-vaccinatie. Ze komt al twee jaar nauwelijks op school. Dat is de reden waarom de school melding deed bij Veilig Thuis en ik met haar in contact kwam.
Advertentie
Leuke meid. Lotte heeft vriendinnen en zelfs een vriendje. Ze houdt van wandelen met de honden en gaat af en toe uit in het weekeind. Maar met haar beperkte energie is ze op maandagochtend altijd gebroken en lukt het haar niet om naar school te gaan. Lotte is niet ongelukkig, vertelt ze zelf, en aan haar toekomst denkt ze niet. Hulpverlening? Geen enkele therapie lukt. Te moe, te ziek, niet geschikt, te zwaar, niks voor haar. En haar ouders? Die snappen haar gelukkig wel. Ze is ernstig ziek en moet gespaard worden.
En dan moet je wat. Je laat zo’n meisje toch niet zo haar volwassen leven instappen? Zonder school, zonder hulp, zonder toekomst? Maar tot mijn grote verbazing heb ik dat blijkbaar toch niet goed begrepen. Volgens een rapport van de Gezondheidsraad (GR) is het helemaal niet aan mij en mijn collega-artsen om hier wat van te vinden.1 Integendeel. Volgens de GR is CVS een ernstige invaliderende aandoening, maar er is geen eenduidige diagnose én geen consensus over de behandeling. Als je als arts CVS psychisch duidt, wijst dat op een gebrek aan empathie en leidt het tot een verstoorde arts-patiëntrelatie. De enige therapie die soms resultaat heeft, moet door de patiënt zelf omarmd worden. Want volgens de GR is ook cognitieve gedragstherapie (CGT) bij CVS geen adequate medische behandeling.
Ik vrees dat er nog veel kinderen tussen wal en schip gaan vallen
Voordat het GR-rapport verscheen zouden we Lotte terug willen begeleiden naar school via een re-integratietraject en haar ouders hulp bieden bij de opvoeding van deze wilskrachtige dame die thuis wel erg veel bepaalt. Eventueel multisysteemtherapie en CGT voor Lotte. Strakke afspraken met het gezin en tussen de betrokken hulpverleners. Goede zorgcoördinatie om te checken of gemaakte plannen ook echt worden uitgevoerd. En – als dit allemaal niets oplevert – eventueel naar de Raad voor de Kinderbescherming en de kinderrechter voor een gezinsvoogd.
Maar nu weet ik het niet meer. Want er is geen enkel bewijs dat deze aanpak een medisch adequate behandeling is. Lotte heeft er natuurlijk helemaal geen zin in. En het GR-rapport maakt iedere vorm van drang en dwang tot psychische hulp zo goed als onmogelijk. Eigenlijk kunnen we nu alleen nog maar een Wajong-uitkering aanvragen voor Lotte en veel van haar lotgenoten. En daar word ik ongelofelijk machteloos, hulpeloos en moedeloos van.
De NVK werkt aan een richtlijn over SOLK, waaronder CVS. Kinderartsen zijn verstandige dokters. Ik heb goede hoop dat ze bij het opstellen van hun richtlijn het rapport van de GR flink nuanceren. Anders vrees ik dat er nog veel kinderen tussen wal en schip gaan vallen. Want als we het door de GR aanbevolen nader onderzoek naar oorzaak en behandeling van CVS moeten afwachten, is Lotte waarschijnlijk al flink op leeftijd en is het leven aan haar voorbijgegaan. Is dat wat we willen?
Elise Buiting, voorzitter KAMG
Voetnoot
De grap is dat er inmiddels wel degelijk bewijs is
gevonden, dat ME/CVS CFS een bestaande lichamelijke aandoening is. Dit is hetzelfde verhaal als Lyme.
Als je een aandoening hebt die artsen niet begrijpen, heb je als kind en als ouders een probleem...
Dispuut - niet medisch maar politiek
Bekend probleem dat als er zaken (nog) niet duidelijk zijn dat je dat dan niet erkend maar het bij de patient neerlegt als psychisch.
"Een groep van 73 internationale wetenschappers dringt er bij minister Bruins (Volksgezondheid) op aan meer te investeren in biomedisch onderzoek naar ME/CVS, een ziekte die onder meer gekenmerkt wordt door extreme vermoeidheid. Ze verzetten zich ook tegen de huidige Nederlandse standaardbehandeling door een psycholoog. Die is volgens hen potentieel gevaarlijk voor patiënten. ‘Het is geen psychologische of psychosomatische ziekte.’ Dat schrijven zij in een brief aan de minister en de Kamercommissie voor Volksgezondheid."
https://publications.parliament.uk/pa/cm200607/cmselect/cmhealth/503/503we79.htm
In Engeland is het ook al een politieke kwestie geworden.
"1. This memorandum relates to the work of NICE in one specific area, namely its Guideline on the management of adults and children with Chronic Fatigue Syndrome/Myalgic Encephalomyelitis ("CFS/ME") currently in preparation, a draft of which was issued on 29 September 2006.
2. It is submitted by Malcolm Hooper, Professor Emeritus of Medicinal Chemistry at the University of Sunderland, in conjunction with Eileen Marshall and Margaret Williams—an established team whose aim is to expose and prevent the injustice perpetrated on patients with ME/CFS in the UK by those whose job is to help, not abuse, such patients."
Eerst nog even
er is een PACE study geweest waarin zou zijn aangetoond dat gedragstherapie goed zou werken bij ME.
Inmiddels heeft dit een vervolg gehad:
http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/1359105316675213
PACE-Gate’: When clinical trial
evidence meets open data access
Conclusion
The PACE-Trial has been a controversial clini-cal trial for several reasons. First, CFS is a controversial and contested illness domain. Many CFS patients reject the theoretical rationale for the use of CBT and GET. PACE-Gate exposes the long-running acrimony between doctors and patient groups over the cause of the illness and the most appropriate approaches to treatment. Second, the lowering of improvement criteria after the trial had begun appears to have significantly inflated the benefits of CBT and GET. Third, the patients had to engage in a long-drawn-out battle to gain access to the trial data. This exemplifies why data sharing standards are needed. The fact it took a tribunal to order the release of data has done much to damage the reputation of the trial and has added fuel to the fire concerning the conduct of the trial. Fourth, the release of the PACE-Trial data revealed a dramatic reduction in the benefit of CBT and GET as treatments for CFS, applying the original trial protocol. Collectively, PACE-Gate has damaged the trust CFS patients place in health professionals and science. It will now be up to health authorities to make a judgement on the revelations that CBT and GET may be less beneficial than first reported. If CBT and GET bring about improvement in self-reported mood and fatigue for just 10 per cent more patients than SMC, with little impact on restoring physical function, this indicates that these therapies are non-curative and should be downgraded to adjunct support-level status.
Declaration of conflicting interests
The author(s) declared no potential conflicts of inter-
est with respect to the research, authorship, and/or
publication of this article.
Recent onderzoek van 3 juli
Vrij toegankelijk.
Eigenlijk gaat het natuurlijk niet specifiek hierover, maar over het feit dat ouders alweer de zwarte piet krijgen toegespeeld als ze te maken hebben met een kind dat geen standaard pad bewandelt. in dit geval een kind met een moeilijk te definiëren ziekte...
Vraag aan onder andere AnneJ
Ik ben op zoek naar cijfers/het onderzoek naar wat er gebeurt met kinderen in de jeugdzorg en waaruit blijkt dat kinderen binnen de jeugdzorg vaak groter risico lopen op mishandeling, en dat hun situatie in ieder geval vaak niet verbetert.
Het is vaker hier op OOL genoemd, maar ik kan het niet vinden.
Iemand een link?
Alvast dank!
Cijfers
https://zembla.bnnvara.nl/nieuws/kinderen-in-tehuizen-schokkend-vaak-misbruikt
"Gisteren werd bekend dat kinderen in pleeggezinnen en in kindertehuizen de afgelopen jaren schokkend vaak zijn misbruikt. Drie tot vier keer vaker dan kinderen die bij hun eigen ouders opgroeien. Uit huis geplaatste jongeren met een licht verstandelijke beperking zijn zelfs tien keer vaker slachtoffer. "
https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/99.139a-909-zorgen.aspx
1/3 OTS maakt geen verschil
1/3, bij ernstige gevallen maakt verschil maar niet duidelijk is of de mishandeling stopt
1/3 gaat slechter bij OTS
Many thanks
fijn, ik ben in discussie en wilde deze cijfers aanhalen...
Ik ga ze nu opslaan zodat ik ze ook later kan terugvinden!
Een kind? Eerst een ouderschapsvergunning!
Van de promotor van SMECC en ACE, traumasensitief opvoeden.
"SMECC staat voor School, Minimumstandaard, Educatie, kind(Child-)vriendelijk beleid en zorg-Continuüm. SMECC is voor te stellen als de platte tekening van een huis. De wettelijke bodem is de familierechtelijke Minimumstandaard voor competent ouderschap – verre toekomstmuziek maar niettemin een mensenrechtelijk noodzakelijk fundament."
De volgende stap is dat de overheid bepaald wat voldoende ouderschap is
https://www.socialevraagstukken.nl/stel-eisen-aan-ouderschap-en-voorkom-kindermishandeling/
"Enkele recente ontwikkelingen – in de VS, Europa en in Nederland – komen in het model samen en worden geprojecteerd op de toekomst zodat effectieve preventie in zicht komt – al is het nog maar als stip op de horizon."
En dat je bij de geboorte van je kind eerst een vergunning moet halen. Anders mag je niet zelf voor je kind zorgen. Dat is preventie van kindermishandeling.
http://bleedingheartlibertarians.com/2011/12/licensing-parents-2/
"3. The state should require parents to be licensed. That is, there is no moral right to raise a child, and we would do well to think of it as a privilege that the state grants and can refrain from granting to certain individuals. "
Alleen, als de staat de zorg overneemt dan wordt er niet aan goede standaarden voldaan. Meer misbruik, minder continuiteit en liefde, en meer dwang (isoleer, medicatie, maatregelen).
http://thefederalist.com/2014/09/10/licensing-parents-a-statist-idea-in-libertarian-drag/
"Wow. So, when you give birth, mom, when you and dad look on this new human being for the first time, and your heart is bursting with—well, hold on, don’t get your hopes up too high, because the corruptible state (show me one that isn’t) is first in line to take charge of your relationship with your child and your child’s relationship with you."
En deze:
"This is not a debate about whether child abuse is bad. This is about whether the presumption of child abuse by state bureaucrats justifies the state takeover of the family."
"In shifting rights away from individuals and giving those rights entirely to the state, licensing parents serves to eliminate the institution of family as a buffer zone or mediating institution between the individual and state power. That institution—the family— can and has served well as real protection for the individual from encroachment of state power."
Geen kruid tegen gewassen.
Eerst nog even de adoptie. Dan de staat bepaalt dat familie niet meer beschermwaardig is en kinderen overgeleverd zijn aan de staat.
TNO heeft onderzoek gedaan naar
ernstige gebeurtenissen in de kindertijd, oftewel ACE's...
Ik hoorde via Darkhorse Jeugdzorg dat mensen die bij dat onderzoek betrokken waren, ook betrokken zijn bij Augeo. Belangenverstrengeling.
