Hoeveel vrije tijd heb jij? En je man?
Vrije tijd is tijd die je helemaal zelf mag invullen, dus zonder de zorg voor kinderen, of andere taken zoals werk, het huishouden en mantelzorg.
En je man? (de vader van je kinderen)
Julali schreef op 06-08-2021 om 17:52:
[..]
Voor mij is het niet moeilijk om me in te beelden hoe het is om geen kinderen te hebben. Ik had namelijk de eerste 30 jaar van mijn leven geen kinderen.
Ik kende zat ouders met kinderen, maar echt weten hoe het is om een kind te hebben? Achteraf gezien had ik geen idee, al dacht ik toen dat ik het prima kon inschatten
laat maar, het kwartje valt blijkbaar niet.
Desire schreef op 06-08-2021 om 17:58:
[..]
Er is een groot verschil tussen niet kunnen inleven of deels wél kunnen inleven omdat je door welke reden dan ook de impact wél hebt ondervonden.
Bijvoorbeeld: een vriendin kreeg ooit als alleenstaande vrouw een kind en dat bleek een huilbaby. Ik heb bijna een jaar bij haar ingewoond om haar te helpen en ondersteunen daar waar mogelijk. Vandaar dat ik nogal allergisch ben voor dooddoeners als “je kunt er pas over meepraten als je zelf kinderen hebt” en vervolgens de opmerking in een latere post richting iemand anders te maken ‘het als een belediging te zien voor iemand die je amper kent’. Kijk dan eerst eens zelf in de spiegel voordat je dit soort uitspraken doet.
Ik begrijp je wel idd hoe je het zo zegt. Kijk en jij hebt ook echt een jaar ingewoond en dan heb je in een jaar veel gezien en meegemaakt kwa die situatie, hoe je het zo zegt ben ik het wel met je eens en geloof ik ook meteen dat je het echt wel gevoeld hebt.
Ps ook super lief van je dat je haar zo geholpen hebt en je ingezet hebt, zulke mensen zijn goud waard.
Nou joh dan heb ik het er net over gehad... uiteindelijk was mn man vandaag eerder thuis ik vertelde toevallig over dit onderwerp en wat ik hier besproken had. Nu neemt ie de kleine zo mee naar oompie even chillen, en mama dus een geheel vrij moment voor derzelf.🥰🥰
Ik ga dus ook echt niks doen, beetje hiermee lezen luieren en thats it, heerlijk ben zo blij🤣🤣
Julali schreef op 06-08-2021 om 16:35:
Misschien is het een idee om wat meer voor jezelf op te komen op je werk?
Is mijn werk niet. Ik ben met (vervroegd)pensioen.
Rockstar schreef op 06-08-2021 om 17:59:
[..]
Net zoals ik het gek vind dat iemand die mijn werk niet doet mij gaat vertellen dat ik blijkbaar gewoon gegarandeerd koffie pauze heb en dat dat blijkbaar geteld moet worden als vrije tijd.
Het recht op pauze is in de wet vastgelegd en waarschijnlijk ook in de CAO, dus het kan best zijn dat het op jouw werk niet gebruikelijk is om pauze te nemen, maar dan zou ik daar eens achteraan gaan. Je hebt namelijk wel recht op pauze.
Desire schreef op 06-08-2021 om 17:58:
[..]
Er is een groot verschil tussen niet kunnen inleven of deels wél kunnen inleven omdat je door welke reden dan ook de impact wél hebt ondervonden.
Bijvoorbeeld: een vriendin kreeg ooit als alleenstaande vrouw een kind en dat bleek een huilbaby. Ik heb bijna een jaar bij haar ingewoond om haar te helpen en ondersteunen daar waar mogelijk. Vandaar dat ik nogal allergisch ben voor dooddoeners als “je kunt er pas over meepraten als je zelf kinderen hebt” en vervolgens de opmerking in een latere post richting iemand anders te maken ‘het als een belediging te zien voor iemand die je amper kent’. Kijk dan eerst eens zelf in de spiegel voordat je dit soort uitspraken doet.
Dan heb je er wel een beter idee van dan 99% van de kindvrijen. Zonder af te willen doen aan jouw ervaring, moet je je wel bedenken dat er een wezenlijk verschil zit in iemand helpen met een baby, of de primaire verzorger zijn van diezelfde baby.
Jij kon bijvoorbeeld op ieder moment zeggen dat je het niet meer trok en dan weggaan. Of een nachtje in je eigen huis bijslapen, om maar iets te noemen. Dat is heel anders dan wanneer jij verantwoordelijk bent voor dat pasgeboren mensenleven.
Blossom_01 schreef op 06-08-2021 om 18:00:
Jeetje wat is dit een irritant topic geworden. Is er hier een negeer knop ofzo? Kan dit uit mijn lijst.
Nogal ja. .....het gaat werkelijk nergens meer over. To waar ben je in vredesnaam mee bezig en wat wil je?
Mijn eerdere post was een beetje een knipoog naar dit hele inleef gedoe. Natuurlijk had ik bij mijn eerste kind ook het gevoel het héél druk te het hebben.
En na de tweede nog veel meer. Maar nummer drie was best een makkelijk kind en bovendien was ik toen niet meer alleenstaand dus dachten we: doe er nog maar zo eentje! En toen kwam nummer 4 (met ADHD) en hebben we ons echt serieus wel eens afgevraagd: hoe gaan we dit ooit volhouden èn leefbaar houden voor de andere kinderen?!
In die tijd was mijn vader ook nog eens ernstig ziek (oa half jaar op de IC in ziekenhuis op half uur rijden waar ik hem om de dag bezocht) en viel alle hulp die ik voorheen van mijn moeder kreeg weg (en zoals later zou blijken definitief)
Waarmee ik maar zeggen wil: Niemand kan zich ooit helemaal inleven in de situatie van een ander. Maar een beetje je best doen daarvoor, dat moet toch mogelijk zijn.
Julali schreef op 06-08-2021 om 18:40:
[..]
Het recht op pauze is in de wet vastgelegd en waarschijnlijk ook in de CAO, dus het kan best zijn dat het op jouw werk niet gebruikelijk is om pauze te nemen, maar dan zou ik daar eens achteraan gaan. Je hebt namelijk wel recht op pauze.
Maar wat snap je nu niet? Welkom in de wereld van de zorg. Als ik mijn dienst start krijg ik 2 telefoons in mijn handen geduwd en die gaan achter elkaar. Dan moet ik me inlezen en ondertussen de overdracht horen van de betreffende collega die naar huis gaat. Dan kunnen ondertussen cliënten bellen. Een voor toilet bezoek...andere voor medicatie... Andere om jas aan te doen om weg te gaan. Ondertussen loopt technische dienst rond die van alles vraagt. Dan belt er nog een buitenclient met vragen. En als klap op de vuurpijl poept er 1 in zijn broek of 1 heeft filmpjes gekeken en vraagt schone onderbroek. Dan heb ik nog geen eens de telefoontjes van het AC benoemd...familie leden die aanwaaien en de manager met tig opdrachten en of mededelingen. Nou waar zal ik eens gaan zitten om te eten?
Recht hebben en recht krijgen is totaal wat anders.
Jippox schreef op 06-08-2021 om 18:58:
Mijn eerdere post was een beetje een knipoog naar dit hele inleef gedoe. Natuurlijk had ik bij mijn eerste kind ook het gevoel het héél druk te het hebben.
En na de tweede nog veel meer. Maar nummer drie was best een makkelijk kind en bovendien was ik toen niet meer alleenstaand dus dachten we: doe er nog maar zo eentje! En toen kwam nummer 4 (met ADHD) en hebben we ons echt serieus wel eens afgevraagd: hoe gaan we dit ooit volhouden èn leefbaar houden voor de andere kinderen?!
In die tijd was mijn vader ook nog eens ernstig ziek (oa half jaar op de IC in ziekenhuis op half uur rijden waar ik hem om de dag bezocht) en viel alle hulp die ik voorheen van mijn moeder kreeg weg (en zoals later zou blijken definitief)
Waarmee ik maar zeggen wil: Niemand kan zich ooit helemaal inleven in de situatie van een ander. Maar een beetje je best doen daarvoor, dat moet toch mogelijk zijn.
Dat lijkt me ook. Ik denk dat het zeer afhankelijk is per kind. Je hebt heel rustige kinderen die niet zo gek veel uithalen, die zet je op een kleedje met een paar speeltjes en een uur later zitten ze nog keurig op dezelfde plek.
En je hebt kinderen die voortdurend actief en ondernemend zijn en als je even niet oplet dan zijn ze via de brandtrap op het huis geklommen.
Om dan te zeggen dat je een peuter in een box moet zetten, zodat je rustig kunt koken. Of dat een baby toch urenlang slaapt en je dan heel veel vrije tijd hebt, getuigt niet van veel inlevingsvermogen.
Als iemand je vervolgens probeert te vertellen dat het niet zo werkt, dan kun je dit ook aannemen, ipv als buitenstaander jouw ideeën op die ander te projecteren.
Julali schreef op 06-08-2021 om 19:03:
[..]
Dat lijkt me ook. Ik denk dat het zeer afhankelijk is per kind. Je hebt heel rustige kinderen die niet zo gek veel uithalen, die zet je op een kleedje met een paar speeltjes en een uur later zitten ze nog keurig op dezelfde plek.
En je hebt kinderen die voortdurend actief en ondernemend zijn en als je even niet oplet dan zijn ze via de brandtrap op het huis geklommen.
Om dan te zeggen dat je een peuter in een box moet zetten, zodat je rustig kunt koken. Of dat een baby toch urenlang slaapt en je dan heel veel vrije tijd hebt, getuigt niet van veel inlevingsvermogen.
Als iemand je vervolgens probeert te vertellen dat het niet zo werkt, dan kun je dit ook aannemen, ipv als buitenstaander jouw ideeën op die ander te projecteren.
Jouw laatste alinea zou ik nog eens goed doornemen.
Nose schreef op 06-08-2021 om 19:05:
[..]
Jouw laatste alinea zou ik nog eens goed doornemen.
Nose schreef op 06-08-2021 om 19:00:
Recht hebben en recht krijgen is totaal wat anders.
En je blijft werken voor zo'n werkgever, omdat? Er is een schreeuwend tekort in de zorg, dus je hebt een goede (onderhandeling) positie.
Julali schreef op 06-08-2021 om 19:06:
[..]
En je blijft werken voor zo'n werkgever, omdat? Er is een schreeuwend tekort in de zorg, dus je hebt een goede (onderhandeling) positie.
Omdat ze hart voor het vak heeft. En omdat ze weet dat het zo simpel niet is.
