Hoe verder als verstoten ouder na ouderverstoting
hallo ,
Ik zal de openingspost niet te lang maken en zal in reacties aanvullende info geven.
Situatie
Ik ben toen zoon 10 maanden was gescheiden van zijn vader. Die had al een jaar een ander
Er was een omgangsregeling die heel lang elk weekend was, later , op verzoek van vader naar om het weekend.
Vader verzuimde geen weekend maar verdere zorg, zowel financieel, als school, artsen enz was er nauwelijks betrokkenheid.
Geen ideale situatie maar het liep eigen zonder vaak ruzie te hebben.
Nu bijna 3 jaar geleden is achteraf gezien de ouderverstoting begonnen . Achteraf , want eerst was dit nog niet duidelijk.
In deze 3 jaar is er gedurende een keer 3 maanden en een periode van 5 maanden wel contact geweest.
De reden van geen contact was tot voor kort niet bij mij bekend , uiteraard eindeloos naar gevraagd.
Lang verhaal kort. Zoon is inmiddels 18 jaar en dus volwassen.
Vader weigert sinds dag 1 dat zoon aangaf ff geen contact te willen ieder contact.
Het is een zeer beknopte versie wat hier nu staat. Uiteraard heb ik alle opties uitgezocht , geprobeerd, hulp, advocaat , hulpverlening.
Ik heb ruim 2,5 jaar gevochten om contact te herstellen. Helaas niet gelukt.
Veel gelezen over ouderverstoting. Buiten dat de kinderen de grootste slachtoffers zijn , zijn het vaak de vaders de klos al is er een inhaalslag van moeders.
Zijn er hier ouders die ook in deze situatie zitten ? De mijne wijkt af van gemiddeld omdat het pas na 15 jaar begonnen is.
Ik merk dat ik vastloopt. Omgeving weet niet meer te doen , zeggen, dat het verschrikkelijk is en aan mij denken. Het is ook enorm lastig om uit te leggen. Je bent je kind verloren maar je kind leeft wel. ( godzijdank!) Maar maakt het rouwen daarom wel ingewikkeld.
Hoe ga je verder?
Therapie , ik sta op een enorme wachtlijst, zal nog tot oktober volgend jaar duren.
Ben volledig afgekeurd en leef van bijstand. Dit lukt maar therapie zelf betalen is niet mogelijk.
Warrig verhaal? Dat denk ik wel, mijn hoofd is ook warrig. Zoals ik al schreef, ik wil graag het een en ander toelichten .
Weet je zeker dat je het wil toelichten? Er zullen misschien vragen komen over schuld, mensen zullen je vertellen wat je anders had kunnen doen, iedereen zal er een mening over hebben. Uiteindelijk ben je nog steeds je kind (voor nu) kwijt, en is het nu gewoon een hele verdrietige situatie, een rouwperiode waar je doorheen moet. Het is je goed recht de details van je verhaal voor je te houden.
Ik zou kind laten weten dat het goed is, en het een plekje gaan geven. Terwijl je wacht op therapie, kun je op zoek gaan naar lotgenoten online. Dit forum is misschien niet de beste plek. Kijk op Facebook naar praatgroepen.
Huh? In het begin van je post lijk je de moeder en later lijk jij de verstoten vader te zijn? Ik snap er eerlijk gezegd niks van.
Sorry maar ik snap echt niets van dit verhaal en de tijdslijn
redbulletje schreef op 22-07-2022 om 17:26:
Huh? In het begin van je post lijk je de moeder en later lijk jij de verstoten vader te zijn? Ik snap er eerlijk gezegd niks van.
Dit.
ik ben de moeder , sorry voor de verwarring.
Tijdslijn.
17 jaar geleden gescheiden.
15 jaar lang gewone omgangsregeling
2,5 jaar geleden is de ouderverstoting begonnen.
Zoon is nu 18 dus vervallen een aantal opties voor mij als ouder.
Ja, het is een gevoelig, kwetsbaar, onderwerp.
Schuldvraag, is een logische vraag / gedachte van buitenstaander.
Diegene kan ik vertellen dat zowel jeugdzorg, rechter , hulpverleners mij een prima moeder vinden, zeker niet perfect maar zeker geen slechte. Heb , nou ja had, want zoon is nu 18 gewoon gezag en nooit OTS of ook maar iets in die richting aan de orde geweest
Of het forum een geschikte plek is zal blijken.
dus, tot 2,5 jaar geleden woonde zoon bij jou en ging in het weekend naar vader. En toen is hij ineens bij vader ingetrokken en wil geen contact meer met jou? Begrijp ik het zo goed?
Ouderverstoting van welke ouder? Of jullie allebei?
Dus vader weigert ieder contact met jou? Niet met kind?
En kind heeft jou, de moeder dus, verstoten? En je kan er geen enkele reden voor bedenken? Dat lijkt me erg lastig. Heb je heel goed naar jezelf gekeken?
Meesje schreef op 22-07-2022 om 17:52:
dus, tot 2,5 jaar geleden woonde zoon bij jou en ging in het weekend naar vader. En toen is hij ineens bij vader ingetrokken en wil geen contact meer met jou? Begrijp ik het zo goed?
Ik lees dat kind ieder weekend en later om het weekend bij moeder was. Maar zoals jij zou je het ook op kunnen pakken.
Sterkte, dit moet vreselijk voor je zijn 
Vijftienjarige zonen kunnen echt heel erg onredelijk en buitensporig woedend zijn. Dat weet ik uit eigen ervaring. Mijn zoon heeft zijn vader lange tijd nauwelijks willen zien en daar had ik geen invloed op. Ik wilde namelijk wel dat hij ging want ineens zat ik 24/7 met een opgefokte zoon in huis. Maar wat ik ook zei of deed: hij ging niet naar zijn vader. Het is uit jouw verhaal moeilijk op te maken hoe dit zo is gekomen. Vindt jouw zoon dat jou iets te verwijten valt? Is er iets in jouw relatie met hem voorgevallen waar al dan niet vader later ‘misbruik’ van heeft gemaakt? Ik denk dat je terug moet naar die basis: tussen jou en je zoon. Niet meer teruggrijpen op de schuld van zijn vader. Niet meer verwachten dat instanties het in orde maken. Ooit was er een goede band tussen jou en je kind. Er zit niks anders op dan op een kalme, steady manier je kind blijven duidelijk maken dat je hoopt dat het goed met hem gaat en dat je deel van zijn leven wil uitmaken, als hij dat ook wil. Jij zit natuurlijk met een hoop pijn, woede en frustratie en dat is te begrijpen maar als die bij je zoon terecht komt, kun je het natuurlijk helemaal vergeten. Want die heeft waarschijnlijk een heel ander plaatje in zijn hoofd, waarin hij slachtoffer is en jij dader. Dus je zit klem. Die emoties zul je op een andere manier ruimte moeten geven en naar hem toe kun je je alleen neutraal en kalm uiten. En zul je moeten wachten tot hij zover is. Als hij ooit zover komt. Hoe oneerlijk en onmogelijk dat misschien ook is.
Misschien wil je iets vertellen over de dynamiek tussen jou en je zoon? Wat is zijn motivatie om jou niet meer te willen zien? Wat verwijt hij jou? Wat is er 2,5 jaar geleden gebeurd dat hij bij jou wegging en later dat hij het contact verbrak. Kwam dat helemaal uit de lucht vallen? Of is daar een conflict geweest, wat je zou verwachten.
Als je daar iets meer over vertelt, kunnen we misschien meedenken over hoe daar misschien rust in gebracht kan worden? Maar wat Renmuis zegt, klopt wel. Zorg dus goed voor jezelf en zorg dat je geen extra pijn oploopt.
zoon woonde bij mij en was in het weekend bij vader. Later om het weekend.
Ja ik ben verstoten. Bij ouderverstoting manipuleert, indoctrineerd de verstotende ouder ( in mijn geval de vader ) het kind met leugens.
Kind komt in een nare situatie en kan niet anders dan kiezen.
Het is een psychologisch ingewikkeld verhaal hoe dat in het brein van het kind werkt.
Doordat ik als moeder geen contact was, en ik niet wist wat de leugens waren kon ik ze ook niet weerleggen.
En ja, ik heb eindeloos nagedacht over de reden waarom het contact ineens verbroken is. Lijkt mij logisch.
Sinds 3 maanden weet ik pas welke leugens vader onze zoon heeft wijsgemaakt.
Ik zou , een klassieker binnen de ouderverstoting, nooit van zoon gehouden hebben, hem alleen voor het geld ( kgb en kbs ) hebben gewild.
En ik zou in de prostitutie zitten.
Alle 3 volkomen onzin.
Missingyoumuch schreef op 22-07-2022 om 18:18:
Ja ik ben verstoten. Bij ouderverstoting manipuleert, indoctrineerd de verstotende ouder ( in mijn geval de vader ) het kind met leugens.
Kind komt in een nare situatie en kan niet anders dan kiezen.
Ja, echt afschuwelijk. Ik heb dit meegemaakt in mijn nabije omgeving. Zo ontzettend frustrerend al als bijstander, laat staan als direct betrokkene. Niet om je valse hoop te geven, maar in het geval dat ik heb meegemaakt kwam er een ommekeer toen de zoon in kwestie een relatie kreeg en zijn partner vraagtekens ging zetten. Ik hoop dat je een lotgenoot vindt.
Missingyoumuch schreef op 22-07-2022 om 18:18:
zoon woonde bij mij en was in het weekend bij vader. Later om het weekend.
Ja ik ben verstoten. Bij ouderverstoting manipuleert, indoctrineerd de verstotende ouder ( in mijn geval de vader ) het kind met leugens.
Kind komt in een nare situatie en kan niet anders dan kiezen.
Het is een psychologisch ingewikkeld verhaal hoe dat in het brein van het kind werkt.
Doordat ik als moeder geen contact was, en ik niet wist wat de leugens waren kon ik ze ook niet weerleggen.
En ja, ik heb eindeloos nagedacht over de reden waarom het contact ineens verbroken is. Lijkt mij logisch.
Sinds 3 maanden weet ik pas welke leugens vader onze zoon heeft wijsgemaakt.
Ik zou , een klassieker binnen de ouderverstoting, nooit van zoon gehouden hebben, hem alleen voor het geld ( kgb en kbs ) hebben gewild.
En ik zou in de prostitutie zitten.
Alle 3 volkomen onzin.
Wat bedoel je hiermee? Zoon woonde voor de verstoting toch het meest bij jou?
ja voor de verstoting.
Daarna door zowel vader als zoon overal geblokkeerd.
Contact verliep via hulpverleners, advocaten enz.
