Hoe verder als verstoten ouder na ouderverstoting
hallo ,
Ik zal de openingspost niet te lang maken en zal in reacties aanvullende info geven.
Situatie
Ik ben toen zoon 10 maanden was gescheiden van zijn vader. Die had al een jaar een ander
Er was een omgangsregeling die heel lang elk weekend was, later , op verzoek van vader naar om het weekend.
Vader verzuimde geen weekend maar verdere zorg, zowel financieel, als school, artsen enz was er nauwelijks betrokkenheid.
Geen ideale situatie maar het liep eigen zonder vaak ruzie te hebben.
Nu bijna 3 jaar geleden is achteraf gezien de ouderverstoting begonnen . Achteraf , want eerst was dit nog niet duidelijk.
In deze 3 jaar is er gedurende een keer 3 maanden en een periode van 5 maanden wel contact geweest.
De reden van geen contact was tot voor kort niet bij mij bekend , uiteraard eindeloos naar gevraagd.
Lang verhaal kort. Zoon is inmiddels 18 jaar en dus volwassen.
Vader weigert sinds dag 1 dat zoon aangaf ff geen contact te willen ieder contact.
Het is een zeer beknopte versie wat hier nu staat. Uiteraard heb ik alle opties uitgezocht , geprobeerd, hulp, advocaat , hulpverlening.
Ik heb ruim 2,5 jaar gevochten om contact te herstellen. Helaas niet gelukt.
Veel gelezen over ouderverstoting. Buiten dat de kinderen de grootste slachtoffers zijn , zijn het vaak de vaders de klos al is er een inhaalslag van moeders.
Zijn er hier ouders die ook in deze situatie zitten ? De mijne wijkt af van gemiddeld omdat het pas na 15 jaar begonnen is.
Ik merk dat ik vastloopt. Omgeving weet niet meer te doen , zeggen, dat het verschrikkelijk is en aan mij denken. Het is ook enorm lastig om uit te leggen. Je bent je kind verloren maar je kind leeft wel. ( godzijdank!) Maar maakt het rouwen daarom wel ingewikkeld.
Hoe ga je verder?
Therapie , ik sta op een enorme wachtlijst, zal nog tot oktober volgend jaar duren.
Ben volledig afgekeurd en leef van bijstand. Dit lukt maar therapie zelf betalen is niet mogelijk.
Warrig verhaal? Dat denk ik wel, mijn hoofd is ook warrig. Zoals ik al schreef, ik wil graag het een en ander toelichten .
Engeltje schreef op 23-07-2022 om 15:24:
[..]
Ah, dat verklaart een hoop! Ik neem aan dat jij vindt dat dat volkomen terecht is? Dat is ook niet veranderd blijkbaar sinds je zelf kinderen hebt?
Je mag dan zelf vinden dat je leuk bent opgedroogd, ik bemerk hier toch vaak een gebrek aan empathie van jouw kant. Ik zal nog maar eens zeggen wat ik al eerder tegen je zei (in mijn draadje over alimentatie): het is NIET in het belang van een jong kind om het weg te houden /toe te staan weg te blijven bij de andere ouder. Uiteraard tenzij er sprake is van misbruik of mishandeling. In alle andere gevallen is dat gewoon NIET zo.
Dat jij vindt dat je er niet onder lijdt of geleden hebt is ontzettend fijn voor jou, maar dat is natuurlijk ook maar n=1.
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat het geen effect op je heeft of heeft gehad. Het zou zomaar zo kunnen zijn (ik geef direct toe, psychologie van de koude grond) dat jij vindt dat je leuk bent opgedroogd omdat het alternatief natuurlijk een stuk minder prettig is. Dat je in je jeugdige egocentrisme je moeder onrecht hebt aangedaan en jezelf beschadigd. Dat is best een lastige conclusie om over jezelf te (moeten) trekken… Ik zou het dus goed snappen als je die confrontatie niet aangaat en jezelf blijft vertellen dat het allemaal echt beter was en is zo.
Ja ik vind en vond het volkomen terecht. En nee ik heb niemand onrecht aangedaan, ik heb gedaan wat beter was voor mij. Ik ben geen hond die je aan kunt halen en naar zn plaats kunt sturen wanneer het je uitkomt.
Lieve mensen, laten we aub elkaar niet de maat nemen. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond die niet door anderen zijn/haar achtergrond ingevuld kan worden. Persoonlijk ben ik wel heel erg benieuwd naar de ervaringen van nu volwassen kinderen die al heel jong het contact met hun ouder(s) verbroken hebben.
@To:
Even de andere kant.
Ik ben een man van veertig en heb sinds twee jaar het contact met mijn moeder volledig verbroken. Denk niet dat het valt onder wat jij ouderverstoting noemt (zij was immers degene die mijn vader constant zwart maakte toen ze nog getrouwd waren).
Wat ik je even wou zeggen is dat je misschien moet oppassen met die brief. Mocht ik plots een brief krijgen van mijn moeder, ik zou hem eerst door mijn partner laten lezen om te weten of er essentiële informatie in staat; maar mocht het een brief zijn waarin ze aangeeft dat ze mij graag ziet en ik altijd weer welkom ben, dan zou ik hem catalogiseren onder emotionele chantage en gaat hij ongelezen de prullenmand in.
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 15:23:
[..]
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 12 was, wij bleven bij ons pap want zij vond ons teveel werk en te beperkend, twee weekenden per maand vond ze al teveel en op mn 15e besloot ik om er gewoon helemaal niet meer heen te gaan, mn zus hield het vol tot ze zich niet meer verplicht voelde. En we zijn allebei heel aardig terecht gekomen, ook zonder haar.
Dit is een totaal andere situatie dan ouderverstoting.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het niet heftig was of gevoeld heeft. Ongewenst of teveel voelen is een enorm naar gevoel .
Mijn zoon is meer dan gewenst! Maar door leugens van zijn vader zie ik hem niet meer.
Dat jij goed terecht bent gekomen is fijn ! En ik hoop met heel mijn hart dat dit ook zo zal zijn bij mijn zoon !
De cijfers zijn niet fijn. Maar wie weet hoort hij bij die 5% die er zonder kleerscheuren vanaf komt! Dat gun ik hem van harte!
Missingyoumuch schreef op 23-07-2022 om 18:13:
[..]
Dit is een totaal andere situatie dan ouderverstoting.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het niet heftig was of gevoeld heeft. Ongewenst of teveel voelen is een enorm naar gevoel .
Mijn zoon is meer dan gewenst! Maar door leugens van zijn vader zie ik hem niet meer.
Dat jij goed terecht bent gekomen is fijn ! En ik hoop met heel mijn hart dat dit ook zo zal zijn bij mijn zoon !
De cijfers zijn niet fijn. Maar wie weet hoort hij bij die 5% die er zonder kleerscheuren vanaf komt! Dat gun ik hem van harte!
Maar jouw zoon heeft toch ook zelf gekozen?
Engeltje schreef op 23-07-2022 om 15:24:
[..]
Ah, dat verklaart een hoop! Ik neem aan dat jij vindt dat dat volkomen terecht is? Dat is ook niet veranderd blijkbaar sinds je zelf kinderen hebt?
Je mag dan zelf vinden dat je leuk bent opgedroogd, ik bemerk hier toch vaak een gebrek aan empathie van jouw kant. Ik zal nog maar eens zeggen wat ik al eerder tegen je zei (in mijn draadje over alimentatie): het is NIET in het belang van een jong kind om het weg te houden /toe te staan weg te blijven bij de andere ouder. Uiteraard tenzij er sprake is van misbruik of mishandeling. In alle andere gevallen is dat gewoon NIET zo.
Dat jij vindt dat je er niet onder lijdt of geleden hebt is ontzettend fijn voor jou, maar dat is natuurlijk ook maar n=1.
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat het geen effect op je heeft of heeft gehad. Het zou zomaar zo kunnen zijn (ik geef direct toe, psychologie van de koude grond) dat jij vindt dat je leuk bent opgedroogd omdat het alternatief natuurlijk een stuk minder prettig is. Dat je in je jeugdige egocentrisme je moeder onrecht hebt aangedaan en jezelf beschadigd. Dat is best een lastige conclusie om over jezelf te (moeten) trekken… Ik zou het dus goed snappen als je die confrontatie niet aangaat en jezelf blijft vertellen dat het allemaal echt beter was en is zo.
@Mym: ik voel met je mee. Heb er zelf ook mee te maken. Mijn zoon van 14 wil geen contact meer en ex vindt dat hij zoon niet kan ‘dwingen’. Wat hij verwart met stimuleren. Het speelt hier sinds januari. Ga sinds kort zelf naar een psycholoog, maar dat brengt nog geen verlichting van de pijn en het verdriet. Dat ik een lieve oudste zoon heb en hele lieve nieuwe vriend met kinderen die gek op me zijn is heel fijn en leidt af, maar maakt het niet beter.
Wat naar om te lezen dat jij er ook mee te maken hebt. En fijn dat je een partner hebt, en goed contact met je oudste en de kinderen van je vriend .
Ja het geeft vast afleiding, dat is fijn. Maar het verdriet gaat er niet mee weg.
Ik verwacht van een psycholoog niet dat die de pijn en verdriet kan wegnemen. Wat ik nodig ben zijn handvatten. Ik heb een flink aantal trauma s en die worden met dit flink getriggerd. Maakt dat het gecompliceerder is om verder te gaan. Uiteindelijk moeten jij en ik het vooral zelf doen. Maar een beetje hulp is fijn.
Helaas dekt mijn verzekering maar beperkt dus zal ik moeten wachten op hulp.
In de tussentijd hoop ik wel verder te komen. Hoe ? Ik heb een hond, zoek de buitenwereld weer wat meer op. Probeer perspectief te creëeren.
sterkte, en mocht je prive contact willen, er is hier ook pb mogelijk zag ik. Welkom maar voel je niet verplicht!!
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 18:40:
[..]
Maar jouw zoon heeft toch ook zelf gekozen?
Bij ouderverstoting werkt dat anders. Ik heb bv een briefje gekregen waarin stond dat hij geen contact meer wilde. Het briefje was echter geschreven door mijn ex.
Ik herkende zijn handschrift en ook de woordkeuze was die van ex.
Ik heb het briefje aan mensen laten lezen die zoon goed kennen. Zonder verdere info dat ik handschrift van ex herkende enzo.
Ze zeiden unaniem...huh, wat een raar briefje, weet je zeker dat dit van zoon komt ? Of dit is niet door zo'n geschreven. Of vergelijkbare tekst.
Google eens op ouderverstoting. Ik ga poging doen om linkje te plaatsen maar ben enorm onhandig met dat soort dingen.
Het is iig geen vrije keuze geweest van zoon.
Valdemar schreef op 23-07-2022 om 17:05:
@To:
Even de andere kant.
Ik ben een man van veertig en heb sinds twee jaar het contact met mijn moeder volledig verbroken. Denk niet dat het valt onder wat jij ouderverstoting noemt (zij was immers degene die mijn vader constant zwart maakte toen ze nog getrouwd waren).
Wat ik je even wou zeggen is dat je misschien moet oppassen met die brief. Mocht ik plots een brief krijgen van mijn moeder, ik zou hem eerst door mijn partner laten lezen om te weten of er essentiële informatie in staat; maar mocht het een brief zijn waarin ze aangeeft dat ze mij graag ziet en ik altijd weer welkom ben, dan zou ik hem catalogiseren onder emotionele chantage en gaat hij ongelezen de prullenmand in.
Dank je voor je reactie!
De brief was niet plotseling. Het is in overleg met jeugdzorg gegaan. De brief is voor verzending ook uitvoerig besproken. Want de bedoeling was absoluut niet dat hij zich gechanteerd zou voelen. 100% garantie dat dit niet zou gebeuren had ik natuurlijk niet.
Ik heb via via gehoord dat hij heel blij was met de brief. Ook met het pakketje wat ik erbij had gedaan , niks groots, zijn lievelingsdrankje, chocola, en chips.
Pakket moest weer terug van ex en zijn vrouw. Die hebben het pakket teruggestuurd. Tegen de zin van zoon.
Jouw situatie is wel anders. Je hebt vanuit een volwassen situatie, zelfstandig levend ( met partner maar niet bij andere ouder) besloten het contact te verbreken. Dat zal wel overwogen zijn geweest na , schat ik in, meerdere incidenten of patronen.
Kadushi schreef op 23-07-2022 om 15:46:
Lieve mensen, laten we aub elkaar niet de maat nemen. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond die niet door anderen zijn/haar achtergrond ingevuld kan worden. Persoonlijk ben ik wel heel erg benieuwd naar de ervaringen van nu volwassen kinderen die al heel jong het contact met hun ouder(s) verbroken hebben.
Ik zou vooral dat van zowel kind en ouder willen weten.
Komen de versies overeen? Weet kind wat ouder gedaan heeft om contact te herstellen?
Wat voor invloed heeft het op je huidige leven ?
Missingyoumuch schreef op 23-07-2022 om 18:51:
[..]
Bij ouderverstoting werkt dat anders. Ik heb bv een briefje gekregen waarin stond dat hij geen contact meer wilde. Het briefje was echter geschreven door mijn ex.
Ik herkende zijn handschrift en ook de woordkeuze was die van ex.
Ik heb het briefje aan mensen laten lezen die zoon goed kennen. Zonder verdere info dat ik handschrift van ex herkende enzo.
Ze zeiden unaniem...huh, wat een raar briefje, weet je zeker dat dit van zoon komt ? Of dit is niet door zo'n geschreven. Of vergelijkbare tekst.
Google eens op ouderverstoting. Ik ga poging doen om linkje te plaatsen maar ben enorm onhandig met dat soort dingen.
Het is iig geen vrije keuze geweest van zoon.
Maar in je OP staat dat je zoon zelf heeft aangegeven even geen contact te willen en bovendien is hij nu volwassen dus hij zal zn eigen keuzes en afwegingen maken.
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 19:10:
[..]
Maar in je OP staat dat je zoon zelf heeft aangegeven even geen contact te willen en bovendien is hij nu volwassen dus hij zal zn eigen keuzes en afwegingen maken.
Heb je mijn andere reacties ook gelezen ?
En ik vraag mij ondertussen af wat je wilt horen ? Lees eens een stukje over ouderverstoting en hoe dat werkt voor kinderen .
Het mag, het hoeft natuurlijk niet. Maar ik weet niet meer hoe ik het uit moet leggen.
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 19:10:
[..]
Maar in je OP staat dat je zoon zelf heeft aangegeven even geen contact te willen en bovendien is hij nu volwassen dus hij zal zn eigen keuzes en afwegingen maken.
Er is een verschil tussen kinderen die geen contact meer willen, omdat een ouder het hier zelf naar gemaakt heeft ten opzichte van dat een ex-partner op een manipulerende wijze de andere ouder uit het leven van een kind werkt, net zo dat het lijkt alsof de andere ouder tekort schiet. Even kort door de bocht.
Ik heb laatst een heel duidelijk filmpje hiervan gezien.
Missingyoumuch schreef op 23-07-2022 om 19:40:
[..]
Heb je mijn andere reacties ook gelezen ?
En ik vraag mij ondertussen af wat je wilt horen ? Lees eens een stukje over ouderverstoting en hoe dat werkt voor kinderen .
Het mag, het hoeft natuurlijk niet. Maar ik weet niet meer hoe ik het uit moet leggen.
Ja die heb ik gelezen en ik lees ook dat je niet op vragen wat de aanleiding was ingaat. Je kind heeft 16 jaar bij je gewoond blijkbaar en van de een op de andere dag vertrok hij naar zn pa? Dan ga ik ervan uit dat er een aanleiding was, ik lees ook dat je de schuld vooral bij zn vader legt en je blijkbaar goed op de hoogte bent wat daar speelt. Het komt niet in je op dat je kind dit misschien zelf zo gekozen heeft?
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 18:40:
[..]
Maar jouw zoon heeft toch ook zelf gekozen?
Lees jij wel eens wat anderen schrijven? Jouw situatie (en die van Valdemar) is totaal niet vergelijkbaar met die van Mym (of die van mij of van Kadushi for that matter). Jouw moeder wilde jou niet. Dan valt het te begrijpen dat je je daartegen afzet. (Blijft het nog steeds je moeder, trouwens. De mijne heeft mij ook wel een paar trauma’s bezorgd, maar ik heb ervoor gekozen het contact niet te verbreken. Ik kon als kind, maar nu zeker, ook wel zien dat er een deel onvermogen en opvoeding bij zat en dat het geen kwade opzet was. Maar dat terzijde).
Maar bij de genoemde dames was daar dus geen sprake van! In mijn geval was het juist andersom, de kinderen pasten niet in het nieuwe leven van ex. Pas toen hij met zijn ‘nieuwe’ vlam ging samenwonen in haar huis had hij een beetje tijd en ruimte voor ze. Jongste had zijn vader altijd al op een voetstuk staan, dus die heeft hij makkelijk om kunnen praten. De oudste trapte er niet in. Die moet ik juist vaak eraan herinneren dat het hoe dan ook zijn vader is en dat hij daar gewoon af en toe heen moet. Hoe verklaar je dat dan? Dan ligt het toch niet (alleen) aan mij?
Maar laat maar, je wil het geloof ik niet begrijpen. Maar misschien kun je dan proberen je een beetje in te leven in het gemis dat wij voelen, er gewoon for arguments sake vanuit gaan dat wij liefhebbende moeders en geen loeders zijn, en ons advies geven over hoe wij om moeten gaan met het verlies van onze kinderen? Hoe rouw je om iemand die er gewoon nog is? In wiens leven je graag een rol wil spelen?
Battle-Royale schreef op 23-07-2022 om 20:00:
[..]
Ja die heb ik gelezen en ik lees ook dat je niet op vragen wat de aanleiding was ingaat. Je kind heeft 16 jaar bij je gewoond blijkbaar en van de een op de andere dag vertrok hij naar zn pa? Dan ga ik ervan uit dat er een aanleiding was, ik lees ook dat je de schuld vooral bij zn vader legt en je blijkbaar goed op de hoogte bent wat daar speelt. Het komt niet in je op dat je kind dit misschien zelf zo gekozen heeft?
In mijn geval was de ‘concrete aanleiding’ dus dat hij bij zijn vader geen grenzen opgelegd kreeg en krijgt. En het hielp ook dat hij voor zijn verjaardag een drone van 700 euro kreeg. Ter vergelijk: zijn broer kreeg een paar oortjes van 50 euro. Jongste heeft een eigen kamer bij vader, oudste niet. Natuurlijk kiest zo’n jongen dan voor zijn vader! Maar dat is dus niet omdat ik niet goed voor hem zorgde of dat ik hem mishandelde of zo. Vader heeft vroeger nooit naar zijn kinderen omgekeken, is nooit ‘s nachts voor ze uit bed gegaan, wilde in het weekend uitslapen en zijn Feijenoord-wedstrijden waren heilig. Zelfs de verjaardagen van de kinderen moesten daarvoor wijken. Maar dat ziet een klein kind niet. Een puber is makkelijk te paaien met ongelimiteerd mogen gamen en geen controle op huiswerk en dergelijke. Maar ik vind dat geen liefhebbend ouderschap. Dat is gemakkelijk. En nogmaals, het is niet gezond voor een kind om geen contact te hebben met de andere ouder (tenzij… maar we hadden al vastgesteld dat er bij ons geen sprake is van misbruik en mishandeling). Maar jij wil gewoon niet geloven dat er ouders zijn die hun kinderen zodanig manipuleren dat ze wel moeten kiezen tegen de andere ouder. Dat is pas mishandeling…
