Hoe tonen dat ik goede ouder ben

Temet schreef op 17-01-2025 om 09:06:

Het is een beetje alsof je de atletiekbaan op moet en wij medeforummers langs de kant staan met toeters en spandoeken: Hup hup Katen, zet door, je kunt het!

Ik vraag me af of het misschien zo is dat die therapeut met de huiarts wil bespreken of er medicijnen zijn waardoor jij de paniek beter onder de duim kunt houden zonder alcohol. Als jouw therapeut geen psychiater is, mag hij/zij zelf geen medicijnen voorschrijven, daar is dan de huisarts voor nodig.

Rustig uithijgen vandaag, en morgen, en zondag, en dan maandag gewoon naar de dokter en woensdag weer naar therapie.
En wees verder lief voor jezelf en doe het rustig aan, ook met de kinderen (geen dagjes dierentuin, maar een uurtje naar het park ofzo), nu je energie vooral richten op je herstel en de rest moet maar even een tandje minder.

Volhouden, je kunt het!

Zo klinkt het wel, hij heeft gezegd náást de therapie. Kan medicatie zijn, misschien ook iets van ondersteuning voor het gezin.

je zegt ergens; als ik hulp afwijs heb ik het zelf onder controle. 
maar je hebt het niet onder controle; je hebt je drankgebruik niet onder controle, je angsten niet onder controle, je emoties niet, je stress niet. 
Stel je een leven voor waarin je dat allemaal wél onder controle hebt. Dat kan! Maar dan moet je door dit gedoe heen.en dán heb je pas controle.

wat ben jij ontzettend knap bezig. Ik kan me ook voorstellen dat dit soort grote stappen je angst kunnen aanjagen. Dan neemt de angst die je tot nu toe weinig heeft gebracht het weer even over. Maar terug naar de feiten: de therapeut heeft bewondering voor je.
Je vermijdt het probleem niet, je verdooft jezelf niet, je kijkt het monster (je angsten behoefte aan controle) recht in de bek. als ooit wel VT betrokken raakt, kun je dit laten zien en dan zien ze iemand die zo hard aan de slag is met zichzelf en hulp zoekt en accepteert. En dat zijn 2 hele belangrijke zaken voor VT. Echt goed bezig.
Niet schrikken van je koudwatervrees. Een helpende gedachte die mij altijd is bij gebleven van therapie: omdraaien. Het zou raarder zijn als je nu volledig relaxed was en dit je niks deed. Natuurlijk is dit spannend. Maar vertrouw op jezelf, jij pakt dit heel goed aan.

ik hoop dat het lukt om je gedachten in toom te houden en morgen de afspraak bij de huisarts open in te gaan.
Is het gelukt om niet of heel weinig te drinken dit weekend? Vast wel want je was al zo goed bezig afgelopen week.

Blijf lekker hier schrijven. 2 stappen vooruit, 1 terug, is nog altijd een stap voorwaarts.

Heel veel sterkte!! 

TO, hoe gaat het nu?

wat ben jij super goed bezig, wat ontzettend knap.
Je voelt het misschien niet zo, want alles is nieuw en dat is lastig. Maar je doet het fantastisch. 

wat fijn dat de huisarts zo meedenkt. Geef het ook aan, als het je tijdens een gesprek wat veel wordt. Stapje voor stapje en wat zet je goede stappen. Hou vol, met ieder stapje wordt het ook lichter. Dan komt er wel ruimte voor het volgende om over te stressen, maar je weet ook dat VT verhaal niet uit hoeft te komen en als het wel gebeurt, je kunt bewijzen dat je hulp zoekt. 
Zelf. Zo onwijs goed bezig.

Wauw, ik ben sinds het begin van je topic hier niet meer geweest, maar wat heb je enorme stappen gezet in een korte tijd. Je mag echt trots op jezelf zijn! 

Mocht veilig thuis alsnog wel contact met je opnemen, weet ik zeker dat je je geen zorgen hoeft te maken. 

knap van je! Je doet t goed! Ga zo door en neem t stap voor stap!

De kop is eraf! Je hebt het moeilijke eerste gesprek met de therapeut gehad, en het moeilijke eerste gesprek met de huisarts, dus nu weet je dat je het aankan en dat je er niet bang voor hoeft te zijn. 

Ik ben het eens met Vonni: als VT zou gaan bellen (grote kans van niet, maar je weet het niet) dan hoef je je daar niet al te druk om te maken, als ze zien hoe serieus jij nu aan de slag bent, zal ze dat vertrouwen geven dat je inziet dat je aan de bak moet, en dat je ook al serieuze stappen zet. Dan hoeven zij verder niks meer te doen. 

En wat fijn dat je een leuk contact had met de buurvrouw. Hou dat warm, want het klinkt alsof buurvrouw iemand is op wie je misschien af en toe een beroep kan doen als je bijvoorbeeld iemand nodig hebt om even op de kinderen te letten. Dat soort mensen is het soort netwerk dat je nodig hebt, juist als alleenstaande ouder. 

Wat mij ‘s avonds in bed als ik ga piekeren altijd helpt, is net alsof van boven naar mezelf kijken en dan mezelf zien liggen en denken: nu, op dit moment kan en hoef ik er niks aan te doen. Hopelijk helpt dit voor vanavond. Nu, terwijl je op de bank zit, hoop ik, nu hier ter plekke, kan en hoef je er niks aan te doen. Morgen is er een nieuwe dag, dan heb je hopelijk goed geslapen en kun je nog eens kijken en het er rustig met je therapeut over hebben.
 Veel wat de therapeut nu zou mailen, komt toch niet goed over. Ik vat zijn antwoord namelijk anders op, hij laat merken dat hij het heeft gelezen, want reageert in zijn eigen tijd, hij erkent jouw gevoel en geeft aan dat hij morgen naar je gaat luisteren. Ook mag je van je afschrijven wat je dwars zit en dan kunnen jullie het morgen erover hebben. 

morgen kun je heel goed aangeven dat het je te snel gaat, de stappen (te) groot zijn en wat je nodig hebt van je therapeut. 
en wie weet is die medicatie heel erg steunend hè. Dat hoop ik echt, ik kan me namelijk goed voorstellen dat mensen om je heen zien dat je best wat steun kan gebruiken.