Hoe tonen dat ik goede ouder ben
ik ben een goede ouder voor mijn kids. Alleen soms heb ik het lastig. soms drink ik ook teveel.
vrijdag was een lastige dag en ik had wat gedronken, ben uit gegaan om nog meer te drinken. gewoon even alles vergeten. er was oppas voor de kids ik ben echt geen slechte moeder.
alleen toen is het wat uit de hand gelopen en werd ik plots door de politie aangehouden en in een cel gestopt. als een crimineel. wat ik niet ben voor de duidelijkheid alleen soms drink ik wat teveel. ik vroeg nog wat doe ik mis ze zeiden openbare dronkenschap en je moet hier blijven totdat je terug controle hebt over jezelf.
nauwelijks 4 uurtjes later hebben ze me ook laten gaan wat ze niet zouden doen als het echt zo erg was denk ik dan.
maar toen was de oppas al in paniek geraakt omdat ik niet bereikbaar was en niet thuis kwam. maar ja dat is ook niet mijn schuld ze hadden al mijn spullen af genomen.
toen ik thuis kwam was de oppas er maar ook haar moeder want die had ze gebeld omdat ze zich zorgen maakte of zoiets, snap het zelf ook niet helemaal vind het maar raar waarom maakt die moeder zich zorgen ze willen gewoon roddelen over mij.
die moeder zei dat ze zich zorgen maakt of ik wel voor de kinderen kan zorgen en dat veilig thuis kan helpen. ik ben erg boos geworden heb hen weg gestuurd.
nu heb ik veel stress. ik wil echt geen veilig thuis dat is niet nodig ik maak mijn fouten maar ben wel een goede moeder ik doe mijn best.
wat kan ik nu het beste doen denken jullie, ik word gek van de zorgen omdat ik niet weet wat die moeder gaat doen en wie ze gaat bellen
karenm2 schreef op 11-01-2025 om 22:13:
[..]
Dank je. Ja het was ook leuk maar ook teveel. Aan het einde kregen ze ruzie en dat geeft mij ook weer stress. Maar ik heb het opgelost met mc donalds daar werden ze weer blij van dus het is een leuke dag geweest.
Van ruziënde kinderen kan je inderdaad stress krijgen. En zonder partner is dat dubbel vervelend.
Mijn therapeut gaf mij als tip om een hobby te zoeken waardoor ik mijn gedachten moet stopzetten (ook veel stress en piekeren).
Ik zit s avonds nu vaak te borduren, ingewikkeld telpatroon.
Misschien een tip voor jou...
Gekhoofd schreef op 11-01-2025 om 09:49:
ik heb ervaring. Ik heb een kind en heel veel stress en ben snel overprikkeld. Allemaal dingen die alcohol lekker verdooft en het leven makkelijker maakt. Alcohol was mijn lifesafer. Was ja.. want op een gegeven moment liep het uit de hand, ik dronk te vaak en te veel. Maar ik had een goede baan, een goed opgevoed kind, net huis.. enzo.
Toen kwam een moment dat ik moest stoppen met drinken, er waren zorgen en mensen vertrouwde me niet meer.
Ik ben na 2 weken wachttijd intern gegaan in een kliniek in Rotterdam. Ik was geen verslaafde, geen junk, ik had toch alles goed op de rit? Kijk die ander, die is verslaafd. Ik zie er goed uit en niet zo verlopen. Allemaal excuses om mijn eigen probleem niet te zien. Dronk ik veel voor een verslaafde? Nee joh, anderen drinken veeel meer. Ik kan heus wel een dagje zonder wijntje, als ik wil. Maar dat wilde ik niet dus waarom zou ik?
Nou, tijdens therapie kwam ik tot een inzicht; ik hoef mezelf geen junk/verslaafde te noemen, maar ik moet wel mijn leven aanpassen anders ga ik wel voldoen aan dat stereotype.
ik ga vandaag mijn 90dagen nuchtermuntje halen. Is mijn leven leuker? Neuh niet perse. Maar weet je, ik hoor mensen hier praten over te dronken zijn om je kinderen te verzorgen.. denk eens aan hoe je denken beïnvloed wordt door je kater. Je bent langzamer en kan minder helder nadenken.
nou TO succes met alles.
Bedankt om je verhaal ook te delen. Waar was je kind dan als je in de kliniek zat (als je dat ook wil delen, hoeft natuurlijk niet)? En moest je daarheen van VT om je kind thuis te houden?
Ik vind het heel goed dat het jou gelukt is. Wat doe je nu dan als je veel stress hebt en ook voor je kind moet zorgen dus je moet het wel volhouden en zorgen dat je niet helemaal gek wordt in je hoofd?
Ik weet dat ik mijn drinken ook moet aanpassen en dat het echt veel minder moet. Ik ben ermee bezig en ga verder er aan werken. Ik hoop dat dat op tijd is en dat ik een kliniek kan vermijden. Want ik vind het goed dat die jou wel geholpen heeft. Mijn moeder is ook vaak geweest meestal gedwongen soms wilde ze zelf. Maar ze bleef gewoon drinken.
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 12:08:
En als je eerlijk bent had je dan elk weekend de oppas 2 dagen bij je kinderen of dronk je thuis? Zoiezo fris en fruitig/opgeladen maandag starten op je werk lijkt me loodzwaar met zo'n levenstyle.
Soms de oppas soms ook wel thuis. Heel soms gingen ze ook logeren bij de andere moeder en haar kids. Dan ging ik met ze mee en deed ik eerst met die moeder een paar wijntjes. En dan bleven de daar jongens slapen en dan ging ik nog alleen uit. Teveel dat weet ik zoals ik al gezegd heb, ik ben er aan aan het werken.
Je het gelijk dat het loodzwaar is op maandagochtend maar ik sta er wel, daarin ben ik echt verantwoordelijk. En loodzwaar is het zonder drinken ook hoor.
Anoniemvoornu schreef op 11-01-2025 om 13:20:
[..]
Ja voor de meeste mensen is dit zo , alcohol doet een hoop met je nachtrust, je slaapt o.a. minder goed door.
Op de langere termijn is geen alcohol gewoon lichamelijk en geestelijk beter voor je, zoals elke drugs , maar als je gebruikt zoek je uitwegen, kijk naar roken , iedereen die rookt zegt het helpt me tegen de stress, zelf ook jaren gerookt , maar de werkelijkheid is dat je je lichaam stress geeft door te roken, meerdere keren per dag o.a. de ontwenningsverschijnselen, waardoor je er nog 1 opsteekt, dan nog je vaten , longen enz die je beschadigd, verhoogde kans op kanker toch denkt iedere roker dat dat sigaretje hun helpt, wij noemen het ook een sigaretje ipv een sigaret , net zoals wijn een wijntje maken
Ja kijk ik geloof je wel. Ik bedoel ik heb het ook zelf opgezocht ondertussen ik weet dat je gelijk hebt dat het beter is.
Maar voor mij werken sommige dingen wel echt anders. Zoals bijvoorbeeld de nachtrust. Ik slaap echt niet beter zonder alcohol. Dat lieg ik niet, dat is echt niet zo. Ik heb veel last van nachtmerries en angsten `s nachts. Als ik gedronken heb gaat dat net beter dan is mijn hoofd rustig en dan val ik gewoon in slaap. Maar ik weet ook wel dat drinken niet de goede oplossing is ik heb ook gelezen dat de kwaliteit van die slaap niet goed is.
Maar zoals nu is het dus best lastig. Ik ben nuchter maar heb veel spanning het was een leuke dag maar ook druk. Ik probeer andere oplossingen dan wijn maar ik kijk echt op tegen vannacht.
Kun je voor jezelf focussen op alle goede dingen? De meeste mensen kijken teveel naar wat er beter kon. Misschien was die ruzie op het einde niet zo leuk, maar je hebt dat dus wel mooi opgelost. En je bent een heerlijke dag uit geweest! Wat was er leuk in de dierentuin, welke dieren? Hebben je jongens nog leuk ergens gespeeld? En als je dan vast wel 5 of misschien wel 10 leuke dingen hebt, dat voor jezelf herhalen. Als je daaraan kunt blijven denken, kun je misschien wel ontspannen. Want je hebt het maar mooi even gedaan. En morgen kun je een lekker chill dagje houden, want je bent vandaag al lang op pad geweest.
VT was niet betrokken bij mij. Ik heb er zelf voor gekozen. Mijn kind was bij opa en oma, dat is geen optie bij jou lees ik.
dus je hebt het idee al aan de kant geschoven, en blijven drinken is makkelijker dan een logeeradres zoeken.
Er is ook dagbehandeling, En er zijn ook andere therapieën. Maar dat was voor mij niet voldoende, omdat ik echt een wake up nodig had.
Prikkels verwerk ik nu door te mediteren, meer rust en minder hoge eisen aan mezelf. Diep van binnen weet je wat je te doen staat maar het is vast eng om in het diepe te springen. En je denkt vast dat het bij niet zo erg is als bij anderen. Dat jij het onder controle hebt. Maar eigenlijk heb je het niet onder controle. Dag voor dag kan je leven beter worden als jij dat wilt.
Jonagold schreef op 11-01-2025 om 18:18:
[..]
Ik ben het eens met deze post. Uit al je reacties (hier, maar ook wat je schrijft over je leven) blijkt dat je overgevoelig bent. Daardoor ervaar/interpreteer je dingen als dreigen, roddelen, slecht over jou denken. Maar geloof me, de meeste mensen denken dat helemaal niet. En áls ze dat al doen, is het een voorbijgaande gedachte, niet iets dat blijft hangen. Mensen zijn namelijk nogal met zichzelf bezig. Bedenk eens hoe dat bij jou zelf werkt. Zeg jij vaak dingen om mensen te provoceren, te bedreigen? Denk jij vaak slecht over mensen? Roddel je vaak? Ik durf te wedden van niet. Andere mensen doen dat ook niet. Of in ieder geval niet zo negatief en zo vaak als dat jij denkt.
Goed idee van coolpack2 om daar met je therapeut naar te kijken en aan te werken. Sowieso is wat een ander van je dankt natuurlijk maar beperkt interessant. Maar als je uit een gezin komt waar sprake is van (drank)misbruik, kan ik me heel goed voorstellen dat je ouders het heel belangrijk vonden om de vuile was niet buiten te hangen, en dat ze van jullie vroegen om vooral de schone schijn op te houden voor de buren. In een 'normale' omgeving is dat echt veel minder belangrijk. Goed contact met je buren, dát is belangrijk! En al helemaal als je alleenstaande moeder bent!
Het lijkt me heel goed om naast praten over je problemen/angsten/woede, ook praktisch zaken aan te pakken. Ik heb ooit veel gehad aan een coach die gewoon met mij keek naar mijn gedrag en mij leerde dat bij te sturen. En om mijn negatieve gedachten over mezelf te leren herkennen, echt te voelen dat ze onzin waren en er vervolgens positieve(re) gedachten voor in de plaats te stellen. Overigens was dat precies wat iemand anders ook al zei: ik wilde het anders doen dan mijn moeder, maar dat lukte me niet. Dat komt omdat je als kind (net als bij puppy's) in je jeugd wordt 'ingeprent'. Ook al wil je het niet, het is bijna onmogelijk om het voorbeeld van je ouders niet te herhalen. Omdat dat jouw 'normaal' is. Voel je dus zeker niet schuldig, want je doet het al eindeloos veel beter dan je ouders. Dat is dus heel erg knap!
Ik gun je alleen veel meer gemoedsrust. Niet doorlopend bang hoeven zijn voor wat anderen van je vinden of denken. Niet bang hoeven zijn dat ze over je roddelen. Niet boos hoeven worden omdat je je aangevallen voelt. Terwijl dat zeer waarschijnlijk helemaal de bedoeling niet is van die ander! Ik wens je gezelligheid en vriendschappen. Om te beginnen op je werk. Die mensen ken je al wat langer lijkt me. Ik hoop dat je die langzaamaan toe kunt laten in de rest van je leven. Door wat te vertellen over je thuissituatie. Door je meningen en gedachten te toetsen. Hoeft niet direct over alcoholgebruik of de opvoeding van je kinderen te gaan hoor. Koetjes en kalfjes is prima! Als je maar langzaamaan wat meer open wordt naar anderen. Dan wordt de drempel om mensen toe te laten steeds wat lager. En ik hoop dat je zo in een positieve spiraal komt, in plaats van in de negatieve waar je nu in lijkt te zitten.
Ik zei het al, hier kun je hulp krijgen. Het overgrote deel van de mensen hier zit hier om zelf advies te zoeken, maar ook om advies te geven. Niet om andere af te fakkelen. Dus blijf hier schrijven. Ook dat is je open stellen!
Ik ben zelf zeker niet iemand die vaak roddelt of gaat slecht praten. Misschien heb je gelijk dat ik overgevoelig ben en dat ik dat te vaak denk. Mijn gevoel is soms heel zeker van iets. Maar het klopt misschien dat dat niet altijd juist is en dat mijn gevoel soms meer te maken heeft met vroeger en met mijn eigen wantrouwen dan met wat iemand anders zegt of doet.
Goed contact met de buren wil ik echt wel en ook meer gemoedsrust en mensen dichter toe laten. Maar tegelijk voelt het zo dat ik dat toch niet kan. Als ik het wel probeer krijg ik snel ruzie of ik bedenk me dat ik het helemaal niet meer wil en klap dicht. Ik weet dat dat aan mezelf ligt en dat ik daar aan moet werken. Aan de andere kant is het ook zo dat je echt niet iedereen moet vertrouwen en dat je soms ook jezelf moet verdedigen. Maar ik wil mijn jongens zeker niet leren dat ze niemand kunnen vertrouwen als er wat is. Ik wil het goede voorbeeld geven ook al heb ik het zelf niet gehad. Ik ga dat ook bespreken in de therapie.
Abracadabra schreef op 11-01-2025 om 20:56:
[..]
Je gaf aan dat je de diagnose borderlije hebt en dat komt ook overeen met wat je hier schrijft.
Ben je in therapie? Misschien kan je veel hebben aan schematherapie of een vers training. Bij een vers training leer je met behulp van pannetjes om te herkennen wanneer je boos wordt en hoe je dat kan controleren. Ik ken iemand die daar echt een ander mens van is geworden.
Voor jezelf is het toch ook naar om geen controle over je emoties te hebben. Ik heb adhd en reageer soms ook stom en dan voel ik me achteraf altijd heel rot. (En ja als ik dan aan de alcohol zou gaan zou dat echt een gevaae op verslaving geven)
Ja ik heb die diagnose gekregen maar ik weet niet zeker of het wel klopt hoor, ben het daar niet helemaal mee eens. Wel dat ik kenmerken heb maar echt een gestoorde persoonlijkheid niet. Maar het is waar dat de therapeut dat wel denkt en ik ben ook akkoord gegaan met de diagnose toen na de onderzoeken. Ik heb me achteraf bedacht. Maar ja toen zei de therapeut het is belangrijker dat we aan de problemen gaan werken dan dat we hierover blijven discussie hebben. Daar moest ik hem ook weer gelijk in geven.
Soms denk ik de diagnose zal wel kloppen, ik heb ook echt wel problemen en veel kenmerken dat zie ik zelf ook wel. Maar een ander deel van mij vind het dan weer heel overdreven ofzo.
Abracadabra schreef op 11-01-2025 om 21:02:
[..]
To heeft eerder aangegeven de diagnose borderline te hebben. Wat zij beschrijft is de definitie van borderline (ook de dingen verkeerd of overdreven opvatten) Dat is echt ook voor jezelf super naar om te hebben en een heel ingewikkelde materie. Het kan wel veel beter worden met intensieve therapie of zelfs verdwijnen maar zelf kom je daar nooit uit. Het is helaas niet zo makkelijk.
Waar precies schreef ik dat het makkelijk is? De post waarin TO aangeeft borderline te hebben, heb ik blijkbaar gemist. Ik ben er niet onbekend mee in mijn omgeving. Reden te meer ook om zo eerlijk mogelijk te kijken naar het alcoholverhaal, aangezien alcoholmisbruik en borderline nogal eens samengaan.
Maar borderline of niet: ik noemde iets wat me opviel en deed de suggestie dat mee te nemen naar therapie, aangezien het TO lijkt te belemmeren en haar wantrouwen vergroot/aanwakkert. Niets meer, niets minder.
karenm2 schreef op 11-01-2025 om 22:13:
[..]
Dank je. Ja het was ook leuk maar ook teveel. Aan het einde kregen ze ruzie en dat geeft mij ook weer stress. Maar ik heb het opgelost met mc donalds daar werden ze weer blij van dus het is een leuke dag geweest.
Dat is fijn, goed opgelost. Wat meer doseren op basis van je eigen grenzen (die ook tijdig aanvoelen) kun je ook leren. Dat is voor veel mensen niet vanzelfsprekend. Zeker niet als je in een onveilige situatie bent opgegroeid.
@karenm2 in welk deel van Nederland woon je (als je dat wil zeggen). Misschien zijn er mensen hier op het forum die je ergens mee kunnen helpen? Je hoeft niet je echte indentiteit weer te geven. Misschien helpt het bellen naar een onbekende en je gevoelens uiten al een kleine beetje? Misschien ergens een koffie doen? Dan kan jij je verhaal kwijt. Zonder steeds een dreiging te voelen. Ik stel dit voor omdat het lijkt alsof je er écht voorlopig niet uitkomt alleen.
Er zijn vaker mensen geholpen 'in het echt". Met kaarten via een adres bij forumbeheer, boodschappen voor iemand in financiële problemen, live contact voor iemand in een gewelddadige thuissituatie.
Het klinkt of je goed bezig bent. Sterk en dapper dat je hier blijft schrijven.
Zeker voor je kinderen is het belangrijk om vol te houden. Ik herinner me dat ik bij een tante kwam met problemen. Ook zij was soms pas in de namiddag beschikbaar voor haar kinderen. Ze kwam soms pas in de namiddag uit bed. Dat betekende wel dat haar jonge kinderen een groot deel de dag zichzelf moesten vermaken, voor zichzelf moesten zorgen. Soms zaten ze verkleumd in hun pyjama's, zonder goed gegeten of gedronken te hebben. Dat wil je niet laten gebeuren.
Sterkte TO, houd moed! Lieve groet🍀
Ik vind je echt super dapper en stoer, TO! Weer een dikke knuffel 
karenm2 schreef op 11-01-2025 om 22:16:
[..]
Dank je. Het was een leuke dag voor de jongens maar ik denk dat je gelijk had dat ik beter vroeger naar huis was gegaan.
Je hebt het hartstikke goed gedaan, bravo!
Neem jezelf niks kwalijk dat de jongens gingen ruziën, dat doen de meeste vermoeide kinderen. Ligt echt niet aan jou.
Kijk terug op een geslaagde dag, een geslaagde oplossing voor de ruzie, en leer ervan dat het volgende keer minder lang mag duren.
