Hoe tonen dat ik goede ouder ben
ik ben een goede ouder voor mijn kids. Alleen soms heb ik het lastig. soms drink ik ook teveel.
vrijdag was een lastige dag en ik had wat gedronken, ben uit gegaan om nog meer te drinken. gewoon even alles vergeten. er was oppas voor de kids ik ben echt geen slechte moeder.
alleen toen is het wat uit de hand gelopen en werd ik plots door de politie aangehouden en in een cel gestopt. als een crimineel. wat ik niet ben voor de duidelijkheid alleen soms drink ik wat teveel. ik vroeg nog wat doe ik mis ze zeiden openbare dronkenschap en je moet hier blijven totdat je terug controle hebt over jezelf.
nauwelijks 4 uurtjes later hebben ze me ook laten gaan wat ze niet zouden doen als het echt zo erg was denk ik dan.
maar toen was de oppas al in paniek geraakt omdat ik niet bereikbaar was en niet thuis kwam. maar ja dat is ook niet mijn schuld ze hadden al mijn spullen af genomen.
toen ik thuis kwam was de oppas er maar ook haar moeder want die had ze gebeld omdat ze zich zorgen maakte of zoiets, snap het zelf ook niet helemaal vind het maar raar waarom maakt die moeder zich zorgen ze willen gewoon roddelen over mij.
die moeder zei dat ze zich zorgen maakt of ik wel voor de kinderen kan zorgen en dat veilig thuis kan helpen. ik ben erg boos geworden heb hen weg gestuurd.
nu heb ik veel stress. ik wil echt geen veilig thuis dat is niet nodig ik maak mijn fouten maar ben wel een goede moeder ik doe mijn best.
wat kan ik nu het beste doen denken jullie, ik word gek van de zorgen omdat ik niet weet wat die moeder gaat doen en wie ze gaat bellen
karenm2 schreef op 11-01-2025 om 23:15:
[..]
Ja ik heb die diagnose gekregen maar ik weet niet zeker of het wel klopt hoor, ben het daar niet helemaal mee eens. Wel dat ik kenmerken heb maar echt een gestoorde persoonlijkheid niet. Maar het is waar dat de therapeut dat wel denkt en ik ben ook akkoord gegaan met de diagnose toen na de onderzoeken. Ik heb me achteraf bedacht. Maar ja toen zei de therapeut het is belangrijker dat we aan de problemen gaan werken dan dat we hierover blijven discussie hebben. Daar moest ik hem ook weer gelijk in geven.Soms denk ik de diagnose zal wel kloppen, ik heb ook echt wel problemen en veel kenmerken dat zie ik zelf ook wel. Maar een ander deel van mij vind het dan weer heel overdreven ofzo.
Lieverd een diagnose is alleen maar een verzameling van syntomen die je op weg helpen naar hulp. Borderline zegt niet dat je gestoord bent, wel dat je moeite hebt met relaties en emotieregulatie en dat schrijf je hier ook. Boder line is geen schande. Het is een naam.om aan te geven hoe zwaar je het hebt want borderline is niet niks. En het is een weg naar hulp en ik hoop dat je er gebruikt van maakt.
Bedankt aan iedereen voor de steun.
Het gaat nu niet goed. Overdag voor de jongens en werk gaat het nog wel, ik hou het vol maar ik heb veel stress. Maar ik zorg voor de jongens en ik breng ze naar school en haal ze weer op ik probeer normaal te doen zodat ze er geen last van hebben. Maar in de avond als de jongens slapen is het weer heel moeilijk. Ik pieker veel en veel angsten over mijn afspraak met de therapeut woensdag. Dat ik het niet durf om te gaan en echt eerlijk alles te vertellen. Dan wil ik me verdoven en verstoppen, ik had ook al een mail gemaakt om de afspraak weer af te zeggen maar niet verstuurd. Want ik weet dat ik gewoon moet gaan. Dat het uit de hand gelopen is en dat ik verantwoordelijkheid moet opnemen en hulp moet vragen.
Je doet het goed!
Het is een cliche, maar de enige weg eruit is er doorheen.
Je therapeut is er om je te helpen, niet om te oordelen.
je laat zien dat je een goede ouder bent door de hulp aan te pakken die er is. Dat je niet meteen in 1 x van alles spanning af bent is logisch maar je therapeut zal alleen maar trots zijn als je doorzet en woensdag heen gaat en eerlijk bent. Dan ben je die goede ouder die je wil zijn. Hou dat voor ogen. Daar doe je het voor. Vluchten in alcohol of in het wegzetten van de afspraak zal je niet helpen en daar zul je uiteindelijk alleen maar slechter door voelen. Sterkte TO. Het is niet makkelijk maar hou vol!
De stress spat van het scherm. Helpt het om je verhaal te printen en mee te nemen naar je therapeut? Je kunt er dan voor kiezen om de brief te laten lezen wanneer het je niet lukt om alles te vertellen.
Of om het zelfs vast te mailen?
Paniek en nesten zijn echte draken. Wat zou nu helpen, hè. Als je niet gaat en ontwijkt, worden de paniek en angsten nog groter. En ze zijn al best groot. Hou vol, zet hem op. Je bent vorige week echt al veel verder gekomen. Doe dit allereerst voor jezelf, want dit is de enige weg naar een stressvrijer leven, maar doe dit zeker ook voor je kinderen. Jij weet hoe jouw jeugd is geweest, je wilt er alles aan doen dat ze het beter hebben, daar hoort dit ook bij. De weg erdoorheen zal ervoor zorgen dat je op den duur meer ontspannen wordt. Veel knuffels!
Lieve Karen, je kan daar woensdag mee beginnen. Dat je vertel hoe zwaar je het met de afspraak hebt. Dat je veel spanning voelt en onzeker bent en het heel veel spanning geeft als er verwacht wordt dat je alles eerlijk verteld.
Dan kan jouw therapeut eerst met jou daar beginnen, met die spanning die deze gesprekken geven.
Kinderen in crisissituaties hebben heel veel moeten verdringen en angsten doorstaan of ze het overleefden. Die oude angsten spelen wellicht op, ook de angst of je eraan bezwijkt. Maar net zoals veel gevoelens en gedachten niet kloppen, maar een vertekening zijn, zijn dat deze oude emoties ook. Jij overleeft dit nu als volwassene. Jij gaat er niet aan onderdoor. Hoe pijnlijk iets ook kan voelen, jij kan hier door heen ademen, met steun van je therapeut. Maar wees open over de stress die het geeft.
Wat klote dat je je zo voelt. Vergeet vooral ook niet om goed te blijven ademen als je stress voelt.
Deze is heel fijn:
EZk-SsBGpyW Ik snap dat je tegen de therapiesessie op ziet, maar van steeds voor alles weglopen krijg je nog meer stress. Dat kost zoveel energie. Ik wens je meer lichtheid, vrolijkheid. Dat verdien je. Gun het jezelf om van je stress af te komen.
Als ik naar mezelf kijk: ik kan heel erg tegen iets op zien en het steeds maar uitstellen. En als ik het dan eindelijk doe, dan valt het 100% mee en baal ik dat ik mezelf zo heb lopen stressen en het niet veel eerder gedaan heb.
Je zet al krachtige stappen, Karen. Door de zelfreflectie, (proberen) de drank te laten staan, de therapeut toch niet af te zeggen. Het is helemaal niet vreemd dat het nu heel moeilijk is. Je doet het anders dan de weg van de ogenschijnlijk minste weerstand. De therapeut kan hierin ondersteunen. Het is als je de basisveiligheid niet hebt gekend heel moeilijk en eng om erop te vertrouwen dat je het nu als volwassene kunt handelen. En dat handelen betekent ook zeker niet dat je stress en emoties er niet mogen zijn. Ik moet er altijd op letten bij mezelf: wees mild. Dat de oude emoties, angsten niet stroken met het heden betekent niet dat je jezelf moet straffen als je ze voelt. Het is eerder iets als op milde wijze in perspectief plaatsen. Daar kan een therapeut je bij helpen, je hoeft het niet alleen te doen.
Heel veel sterkte! Uitglijders horen er ook bij. Wees niet te streng voor jezelf. Zie niks als een “aanval”.
Als er nog geen brief of telefoontje hebt ontvangen, dan zal het hoogstwaarschijnlijk aflopen met een sisser. Dat betekend dat je in minder stress gevoelige situatie je problemen kunt aanpakken.
Karen je doet het geweldig momenteel. Niet alles zal in 1x goed gaan, een slechte dag of kleine terugval hoort erbij. Maar ga zo door, wat heb jij al flinke stappen gezet in deze serie posts. Ben trots op je!!
Karen, ik sluit me graag bij de anderen hier aan: ik ben blij dat je hier post als je zoveel stress ervaart. Ik hoop dat dat posten hier, je helpt om van de alcohol af te blijven. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het spannend vindt om woensdag naar de therapeut te gaan, dat IS natuurlijk ook gewoon spannend. Maar wel noodzakelijk om verder te komen. Dus als je vanavond weer spanning voelt - gewoon weer hier komen posten hoor! Sterkte!
Vandaag weer veel spanning maar tot nu toe is het goed gegaan. Eerst veel afleiding met de jongens en daarna mezelf afleiden met strijken en was plooien en netflix. Het helpt ook dat ik weet dat ik hier kan lezen en posten als het teveel wordt en dat ik tips krijg, bedankt daarvoor. Gisteren heb ik niet gedronken en vandaag ook niet. Ik ga het ook proberen vol te houden maar kijk weer op tegen de nacht. Zondag heb ik wel wat glazen wijn gedronken omdat de spanning teveel werd (maar niet dronken). Toen beter geslapen maar maandagochtend al weer stress dus ik weet dat het geen echte oplossing is.
Ik heb een mail gemaakt met het hele verhaal voor de therapeut morgen. Misschien durf ik het nog versturen en anders dan kan ik het daar laten lezen als het niet lukt om alles te zeggen. Ik heb veel stress dat hij gaat oordelen over mij.
Maar waarom denk je dat hij zal oordelen? Een therapeut is er toch juist om je te helpen?
Goed bezig trouwens! Je mag echt trots zijn op jezelf!
Ik denk eerder dat hij zal zeggen dat trots op je mag zijn op het zelfinzicht dat je laat zien en jouw wil om beter met je stress om te gaan.
