Hoe belangrijk zijn biologische ouders?
Inmiddels zorg ik al 7 jaar voor een kind wat biologisch gezien niet van mij is, wettelijk trouwens wel. Maar dat kind weet daar niks van, en alles gaat goed, gewoon een happy kind.
Als het aan mij lag vertel ik niks hierover aan kind maar ik begrijp dat het niet eerlijk is tegenover kind. Wat ook meespeelt is dat niet echt duidelijk is wie de vader dan wel is, dus ook al vertel ik het wel, de kans dat de biologische ouder gevonden word is zeer klein.
Hoe belangrijk is het dat kinderen weten wie hun biologische ouder is? Of is de persoon die voor het kind zorgt ook genoeg?
Ellori schreef op 06-06-2022 om 08:20:
volgens mij kan hij overigens later in zijn BRP gewoon zien dat er recent een wijziging doorgevoerd is, namelijk jij die als vader geregistreerd staat. Dit kan volgens mij niet met terugwerkende kracht.
Hij komt er vroeg of laat dus toch wel achter want die informatie kunnen jullie niet voor hem verborgen houden.
Zoek de juiste hulp om het hem te vertellen en doe dat niet pas over 10 jaar. De kans dat hij dan nooit meer iets van een van jullie aanneemt is echt heel erg groot als jullie het of echt veel te laat of niet vertellen.
Zoals anderen al geadviseerd hebben, benader instanties die je hierbij kunnen helpen. En help jezelf door het hier juist wel over te hebben met je coach.
Dat hebben we dan wel uitgelegd waarom we dit deden en dat snapte hij ook prima.
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 08:31:
[..]
Dat hebben we dan wel uitgelegd waarom we dit deden en dat snapte hij ook prima.
Dan kun je er toch verder ook gewoon eerlijk over zijn? Ik kan me echt niet voorstellen dat je wilt dat je kind in een (halve) leugen opgroeit.
Ellori schreef op 06-06-2022 om 08:32:
[..]
Dan kun je er toch verder ook gewoon eerlijk over zijn? Ik kan me echt niet voorstellen dat je wilt dat je kind in een (halve) leugen opgroeit.
Eh nee.
We hebben hem uitgelegd dat we deze papieren nodig hebben in geval er iets met zn moeder gebeurd zodat hij niet bij vreemden terecht komt maar bij mij.
Ik denk dat jullie kind het beter op deze leeftijd van jullie kan horen. Als hij er in de puberteit zelf achter komt heb je grote kans op een veel heftigere puber reactie.
Je hebt nog wel even de tijd om goed na te denken hoe je het gaat vertellen. Ik zou het vooral niet te groot maken. Advies in winnen bij een deskundige lijkt mij ook heel verstandig voor jullie.
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 07:41:
[..]
Nou ja van wat ik hier lees wordt ik niet vrolijk. Daardoor ga ik me afvragen of het dit allemaal wel waard is, het lijkt me niet dat als we dit nu vertellen we al dit soort ellende kunnen voorkomen.
Er wordt al pagina's lang uitgelegd dat je dat soort ellende kunt voorkomen door het nú te vertellen. En jou conclusie is dat je het dus niet nu moet vertellen.
Waarmee je die ellende dus juist níet voorkomt. 
Tijgeroog schreef op 06-06-2022 om 10:37:
[..]
Er wordt al pagina's lang uitgelegd dat je dat soort ellende kunt voorkomen door het nú te vertellen. En jou conclusie is dat je het dus niet nu moet vertellen.
Waarmee je die ellende dus juist níet voorkomt.
Bijzonder he.
Maar dit zegt natuurlijk ook heel veel over de relatie van TO en hemzelf. Een stabiele persoonlijkheid en in een liefdevolle relatie/ouderschap kun je deze dingen opvangen zo goed en kwaad als kan.
TO heeft niet het vertrouwen in zichzelf en zijn relatie dat zij dit aankunnen. Dus hop, met jezelf en je relatie aan de slag. En dan toewerken naar je hoe je zoon hierin kunt betrekken.
Durf jezelf en je relatie de kans te geven om te groeien en sterker te worden. Ja, dat kost tijd. En inzet. En energie. En het is alles behalve makkelijk. Maar het is wel nodig. Jullie lijken nu beide vluchtgedrag te vertonen als het moeilijk wordt.
Het mag knetteren en schuren, het mag pijn doen en verdriet oprakelen. Als dat uiteindelijk het hogere doel dient is het dat waarschijnlijk waard.
Zet het belang van je kind boven jullie eigen belangen.
MamaE schreef op 06-06-2022 om 12:29:
Durf jezelf en je relatie de kans te geven om te groeien en sterker te worden. Ja, dat kost tijd. En inzet. En energie. En het is alles behalve makkelijk. Maar het is wel nodig. Jullie lijken nu beide vluchtgedrag te vertonen als het moeilijk wordt.
Het mag knetteren en schuren, het mag pijn doen en verdriet oprakelen. Als dat uiteindelijk het hogere doel dient is het dat waarschijnlijk waard.
Zet het belang van je kind boven jullie eigen belangen.
Is het in zijn belang om hem met informatie op te zadelen waar hij niks mee kan en waar we ook geen vragen op kunnen of willen beantwoorden? Ja de leugenkwestie zou opgelost zijn maar het is maar de vraag wat het ons kind oplevert, ik lees bijvoorbeeld ook verhalen van mensen die het achteraf liever niet hadden geweten maar eenmaal verteld kan je het niet meer ongedaan maken. En hij zal vragen hebben waar wij dan met ik weet het niet moeten antwoorden. Hoe kan dit in zijn belang zijn?
Het gaat om zijn recht om te weten hoe de vork in de steel zit. Het hoeft niet vandaag, het hoeft niet morgen. Maar het moet wel ooit. Denk er samen met je vrouw over na wanneer en hoe jullie dat gaan vertellen. Investeer ook in jullie eigen stabiliteit en vrede met de situatie (zij met haar rondneukperiode, jij met je onvruchtbaarheid) en in jullie relatie onderling.
MamaE schreef op 06-06-2022 om 13:05:
Het gaat om zijn recht om te weten hoe de vork in de steel zit. Het hoeft niet vandaag, het hoeft niet morgen. Maar het moet wel ooit. Denk er samen met je vrouw over na wanneer en hoe jullie dat gaan vertellen. Investeer ook in jullie eigen stabiliteit en vrede met de situatie (zij met haar rondneukperiode, jij met je onvruchtbaarheid) en in jullie relatie onderling.
In dat geval kan het dus ook gewoon wachten tot hij volwassen is. Wij willen niet hem informatie geven om vervolgens niet op vragen mbt die info te kunnen antwoorden.
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 13:13:
[..]
In dat geval kan het dus ook gewoon wachten tot hij volwassen is. Wij willen niet hem informatie geven om vervolgens niet op vragen mbt die info te kunnen antwoorden.
Je snapt het echt nog steeds niet hè? Je kan dit niet laten wachten tot hij volwassen is, dat is niet eerlijk tegenover het kind.
Iets met bord en hoofd enzo...
Ellori schreef op 06-06-2022 om 13:39:
[..]
Je snapt het echt nog steeds niet hè? Je kan dit niet laten wachten tot hij volwassen is, dat is niet eerlijk tegenover het kind.
Iets met bord en hoofd enzo...
Geen antwoorden op vragen hebben vind je wel eerlijk wil je zeggen? Gewoon op elke vraag over dit onderwerp antwoorden dat we werkelijk waar geen idee hebben maar hey, we zijn wel gewoon eerlijk tegen je hoor en voor de rest zoek je het zelf maar uit.
OptimusMaximus schreef op 06-06-2022 om 13:45:
[..]
Geen antwoorden op vragen hebben vind je wel eerlijk wil je zeggen? Gewoon op elke vraag over dit onderwerp antwoorden dat we werkelijk waar geen idee hebben maar hey, we zijn wel gewoon eerlijk tegen je hoor en voor de rest zoek je het zelf maar uit.
Het antwoord heb je wel maar wil je niet geven. Het antwoord mag namelijk ook gewoon zijn dat het onbekend is wie zijn verwekker is. Dan ben je tenminste eerlijk tegen hem.
Ellori schreef op 06-06-2022 om 13:47:
[..]
Het antwoord heb je wel maar wil je niet geven. Het antwoord mag namelijk ook gewoon zijn dat het onbekend is wie zijn verwekker is. Dan ben je tenminste eerlijk tegen hem.
En dan? Wat kan hij daarmee?
Voor mensen die blij zijn met een verklaring over niet-biologische afkomst is de reactie meestal dat zij nu een deel van zichzelf beter begrijpen, oftewel begrijpen waarom ze zich voor een deel niet-aangesloten voelen.
Tsjor
