Gentle Parenting
Gentle parenting (zachtaardig opvoeden betekent geen straf en geen beloning: alleen een bondgenootschap met je kinderen waarin zij het juiste willen doen omwille van het juiste te doen.
Zijn er al meer hier bekend mee? Ik las het en wist eigenlijk niks uit te brengen. Slaan we door?
Regendrup. schreef op 19-08-2021 om 19:42:
Heb het artikel niet gelezen, maar ik ken het wel. Een bekende van ons doet dit al jaren.
Het zal toeval zijn, maar haar "bloedjes" zijn echt de grootste ettertjes die ik ooit heb meegemaakt.
Mijn vroegere buren deden het ook zo.
Dus toen hun 2 jarige zoontje mijn dochter met een gebroken fles bewerkt had heeft zijn moeder even een gesprek met hem gehad. 
Ventje is inmiddels helemaal ontspoort en heeft al een paar keer vast gezeten.
Je leeft als volwassene toch ook van beloning naar beloning? Al is het maar die lekkere kop koffie/thee die je voor jezelf zet na 't doen van een huishoudelijk klusje. Lijkt me niet zoveel mis mee, behalve als het echt omkopen wordt.
En zonder begrenst te worden leer je niks, kinderen zoeken immers altijd de grenzen op.
De gedachte dat kinderen geen grenzen nodig hebben, is heel gevaarlijk. Je doet daar echt meer kwaad mee dan goed.
Meer dan alles heeft een kind duidelijke kaders en daarmee veiligheid nodig. Dat is juist ontzettend goed voor de ontwikkeling en geeft ze ook de vaardigheden om het leven aan te kunnen. Anders belemmer je je kind echt in zijn ontwikkeling.
Er zijn trouwens prachtige boeken geschreven die de belang van opvoeden uitleggen, op een onderbouwde manier, gesteund door onderzoek en feiten. Daar moet je echt meer waarde aan hechten, dan de zoveelste guru die iets nieuws heeft bedacht.
redbulletje schreef op 19-08-2021 om 20:09:
Je leeft als volwassene toch ook van beloning naar beloning? Al is het maar die lekkere kop koffie/thee die je voor jezelf zet na 't doen van een huishoudelijk klusje. Lijkt me niet zoveel mis mee, behalve als het echt omkopen wordt.
En zonder begrenst te worden leer je niks, kinderen zoeken immers altijd de grenzen op.
Precies.. en als je grenzen gaat opzoeken maar die zijn er niet, welke conclusies moet je dan trekken uit je gedrag?
Actie = reactie en die kan positief of negatief zijn. Met zelfreflectie leer je dan hoe jouw eigen gedrag invloed heeft op de reactie. Lijkt me alleen maar heel gezond als je dat van kleins af aan leert.
Maar helaas levert dit soort "opvoeding" wel kinderen en jongvolwassenen op die menen dat ze maar alles kunnen flikken want ja.. heeft niemand ze geleerd dat iets niet zo handig is om te doen of zeggen. Tot ze de verkeerde tegen komen, en dan is het opeens huilen want hij had toch van thuis uit zo'n goed voorbeeld. Ja ahum.
PomPom schreef op 19-08-2021 om 20:18:
De gedachte dat kinderen geen grenzen nodig hebben, is heel gevaarlijk. Je doet daar echt meer kwaad mee dan goed.
Meer dan alles heeft een kind duidelijke kaders en daarmee veiligheid nodig. Dat is juist ontzettend goed voor de ontwikkeling en geeft ze ook de vaardigheden om het leven aan te kunnen. Anders belemmer je je kind echt in zijn ontwikkeling.
Er zijn trouwens prachtige boeken geschreven die de belang van opvoeden uitleggen, op een onderbouwde manier, gesteund door onderzoek en feiten. Daar moet je echt meer waarde aan hechten, dan de zoveelste guru die iets nieuws heeft bedacht.
Sluit me helemaal bij jou aan!
Sommige dingen moeten nou eenmaal. Dat geldt voor kinderen en voor volwassenen.
-Nienke- schreef op 19-08-2021 om 19:56:
[..]
Hier net zo: de overbuurvrouw is hier een fervent aanhanger van. Gevolg is dat zoon van 6 blijkbaar ook zelf mag kiezen dat hij eindeloos staat te schreeuwen en huilen buiten als iets hem niet zint, zonder dat hij gecorrigeerd wordt. Heel fijn
Oooo dat doet ons buurjongetje van 4 ook. Ik dacht altijd dat ze niet konden opvoeden, maar het heeft dus een naam!
Valeria schreef op 19-08-2021 om 20:34:
[..]
Oooo dat doet ons buurjongetje van 4 ook. Ik dacht altijd dat ze niet konden opvoeden, maar het heeft dus een naam!
Gemakzucht
Granny71 schreef op 19-08-2021 om 20:41:
[..]
Gemakzucht
inderdaad.
Grote onzin. Opvoeden is voorleven maar ook grenzen stellen. Gedrag heeft consequenties, zowel positief als negatief en zowel thuis als op school, werk en de maatschappij. Dat moet een kind wel leren. Belonen werkt vaak beter dan straffen maar je kunt niet alles af doen met een 'foei, niet meer doen'. Ik denk dat je hier echt ontspoorde kinderen mee creëert. Als die op school komen weten ze niet wat hen overkomt want opeens worden ze gecorrigeerd.
En inderdaad geven grenzen ook veiligheid, kaders. Dat is een basisbehoefte van kinderen om überhaupt tot ontwikkeling te komen.
Ja kinderen hebben nu eenmaal grenzen nodig. Maar ik vind sowieso altijd dat overleggen met kinderen niet altijd goed. Soms is het gewoon hier: Nee! Ook een uitleg erbij maar dan klaar.
Tja, hangt er maar vanaf hoe je straffen en belonen definieert. Gentle parenting of mild ouderschap bestaat al relatief lang volgens mij. In ieder geval was mijn zus daar al over aan het klagen toen zij ouders werden en mijn neefje is geboren in 2006. Hoe Nina Mouton het beschrijft gaat het net wel om begrenzen maar eerder in termen van oorzaak en gevolg. En zo werkt het ook in het volwassen leven. Als je je verslaapt en een uur later op het werk verschijnt, moet je niet van je werkgever 10 minuten in de hoek gaan staan, maar je excuseren, de tijd inhalen en zorgen dat het niet meer gebeurt. Grenzen stellen door een logisch gevolg te verbinden aan de actie, en niet door de naughty chair, strafregels, of beloningsstickers. Ik weet niet of dit voor ieder kind werkt maar ik zie wel in de omgeving dat het positief kan uitwerken.
We zijn de enige zoogdieren die helemaal van het padje af gaan.
NinjeTurtle schreef op 19-08-2021 om 20:58:
We zijn de enige zoogdieren die helemaal van het padje af gaan.
Spreek liever voor jezelf i.p.v. een algemeen oordeel te vellen over heel de mensheid.
