Ervaringen met groter leeftijdsverschil

Ik hoop...

Hallo Manda, dit is een onderwerp waar ook ik mijn vragen over heb. Ik ben niet zwanger maar we willen wel al graag een hele tijd en onze zoon wordt in maart alweer 4 jaar. Ook mijn zus en ik schelen vier jaar en ik heb er helaas weinig aan gehad. Ik lees even mee voor het geval dat ......

Ik zelf

Verhaal van de andere kant, van de kant van het kleintje: ik scheelde zelf negen jaar met de zus die voor mij kwam (en 13 en 17 jaar met de anderen daar nog weer boven). Ik heb het altijd heel leuk gevonden, heel veel ondernomen met mijn zus, mocht met haar mee naar de bibliotheek toen dat haar bijbaantje was, was haar proefkonijn toen zij op de pabo zat, etc. Volgens mij hebben mijn broer en zussen wel heel erg genoten van zo'n kleintje nog in huis. Pas vanaf een jaar of 16 (zij 25) ontstond er meer een vriendinnenrelatie met mijn zus, maar dat zie ik nu pas achteraf, daarvoor had ik dat niet zo in de gaten en voind ik mijn zus zowiezo geweldig! Ik vond vakanties alleen met mijn ouders het saaist, wat dat betreft was ik als nakomertje op een gegeven moment een soort enig kind. Mijn zus leeft helaas niet meer. Wat ik merk met mijn broer is dat we niet hetzelfde verleden hebben, ik kan met hem geen jeugdherinneringen ophalen. Ik heb met hem ook een goeie relatie maar dat stukje missen we allebei. Maar dat is bij zes jaar leeftijdsverschil misschien wat minder.
Wat ik met mijn kinderen heb gedaan om jaloezie te voorkomen is op het moment dat er een babietje kwam ze ontzettend betrekken bij alles: kan je mama helpen met dit en dat en ze daarin heel belangrijk maken. En ook samen met de oudsten lachen om de gekke dingen van de kleine, dus daarin een soort 'wij-volwassenen-band' scheppen met de oudste.
Gefeliciteerd met je zwangerschap, het wordt vast een hele gezellige boel met zijn viertjes!

Geweldig

Hoi Manda Rijn,

Hier is pasgeleden ons derde kindje geboren. Oudste is acht en middelste is vijf. Geen ervaring dus met enigst kind. De wens voor een derde was er al lang maar de natuur werkte niet zo mee, vandaar het leeftijdsverschil.
Op het moment dat we geen zwangerschap meer hadden verwacht werd ik gelukkig toch nog zwanger. Ik heb me best zorgen gemaakt om het leeftijdsverschil maar het gaat hier nu echt geweldig. Eigenlijk vind ik het nu erg leuk dat het zo gelopen is. De twee oudsten zijn op een leeftijd dat ze alles bewust meemaken en zelf heb je tijd om lekker met de jongste te tutten als de andere kids naar school zijn bijvoorbeeld. Ze vinden het (nu nog) geweldig om te helpen, knuffelen en kussen maar ik waak ervoor dat ik ze geen 'klusjes' ga opdringen.
Ik ben me ervan bewust vooral de twee oudsten ook 1 op 1 aandacht te geven. Niet dat alles alleen maar om de baby draait en dat gaat eigenlijk hartstikke goed.

Echt, ik hoop voor je dat alles goed gaat, je zult zien hoe leuk het is met weer zo'n kleintje erbij!

Groeten Seej,
p.s. scheel zelf trouwens acht jaar met mijn zus. Als kind hebben we niet zoveel aan elkaar gehad, althans ik niet aan haar ik kan me er weinig van herinneren. Andersom wel natuurlijk. Later speelde dat leeftijdsverschil niet meer en is ons contact prima.

Ja hoor, ervaring en positief

Onze oudste was 9 toen haar zusje....en broertje kwam (dus van heeeeeeeeel lang enigst kind naar opeens 1 van de drie)
Het is eigenlijk altijd goed gegaan. Ze vindt het veel leuker en gezelliger thuis dan voordat ze er waren.
Ze kan én af en toe oppassen (geeft ze zelf aan), maar kan ook tikkertje met ze spelen. Ze vind het fantastisch om dingen te kunnen doen, waar ze eigenlijk te groot voor is (vingerverven, kleien, playmobil, en noem maar op) op een legitieme wijze, ze speelt immers met de kleintjes. Ook vind ze het heel erg leuk om ze dingen te leren en is apetrots als ze iets kunnen wat zij voor gedaan heeft. Zij is nu 12 en de tweeling bijna 3.
Het is écht een drie-eenheid en die kleintjes zijn stapelgek op haar.
Het voordeel van het leeftijdsverschil is dat je heel goed kan uitleggen dat de tijd verdeeld moet worden, dat het op dat moment even niet kan, maar wel bv om 19.00 uur.
Nadeel is dat je niet goed uitstapjes kan verzinnen die voor alledrie leuk zijn, maar daar staat weer tegenover dat er dan dus af en toe quality-time voor de oudste is. Écht 1 op 1 activiteiten ondernemen (theater, bioscoop) terwijl de kleintjes altijd de aandacht moeten delen.
En nu in de sinterklaastijd, dat zij groot is en van het geheim afweet, voelt ze zich zo bijzonder en gniffelt en ze helemaal mee met papa en mama.
Oftewel, ik persoonlijk vind het ideaal !!!
Grtz.
Ardnax

Oh ja

De eerste week had ze het er wel een beetje moeilijk mee. Het was kerst, ze had vakantie en werd wel heel erg met haar neus op de feiten gedrukt dat mama de hele dag met 2 baby's bezig was. Ook was alle kraamvisite natuurlijk voor de kleintjes en vroegen ze allemaal aan haar of de kleintjes lief waren en niet hoe het met haar ging. Toen wel een beetje jaloers.
Dat veranderde toen we met z'n drie-en (papa, mama en de ouste) een sneeuwballengevecht gingen doen buiten, in het donker en een sneeuwengel gingen maken.
Ondertussen lag de tweeling binnen te huilen (niks aan de hand, gewoon even sjacherijnig) en had ze door dat die niet automatisch voor gingen, maar dat zij ook af en toe voor ging en was het jaloerse ter plekke over.
Grtz.
Ardnax

5 jaar

Is bijna 5 jaar ook een groter leeftijdsverschil?
Zoon was vanaf het eerste ogenblik enthousiast over het feit dat er nog een baby kwam. Dus ik dacht "Nou, dat zou in de praktijk nog wel eens kunnen tegenvallen!".
Nu, dik 1,5 jaar nadat hij grote broer is geworden, is hij nog steeds net zo enthousiast. Kleine broer kan werkelijk niks kwaad doen bij hem. Geen seconde jaloers geweest. Ik had het afgelopen weekend 1-op-1-tijd met de oudste ingepland door een weekend met hem weg te gaan (met hotel), zegt ie: "Jammer dat X er niet bij is, die had dit en dat heel leuk gevonden.".
Inmiddels spelen ze ook al samen met auto's, dus eigenlijk zie ik het alleen maar nóg beter gaan.
Ik zou me dus niet te druk hierover maken. Betrek haar van te voren bij de voorbereidingen, evt. echo. Wees realistisch: met een kleine baby kan je niet gelijk echt spelen en ze maken regelmatig herrie.
Zie ook mijn draadje broeder/zustergenegenheid in Algemeen trouwens.

Hangt vast ook sterk van nr 2 af

Ja, het is een beetje een open deur, maar hoe het voor je dochter is zal vast ook voor een groot deel afhangen van hoe de nieuwe baby is. Want dat bepaalt hoeveel energie er nog voor haar 'over' blijft... hier is het voor ons (we kunnen niet erg veel aan, zo blijkt) best wel zwaar met nr 2 (nu 1,5) die regelmatig een jengeldag heeft en het 1e jaar slecht sliep. En hoewel grote broer haar hartstikke lief vindt, is aan zijn gedrag (zowel naar haar toe als naar ons) wel te merken dat hij daar last van heeft. Overigens telt het bij ons niet als groot leeftijdsverschil, het is maar 3 jaar, maar het was voor zoon dus ook al wel een grote overgang.
Maar gezien de vele succesverhalen hier zal het bij jullie vast ook prima gaan!

Bijna 10 jaar

He Manda,

Hier een kersverse mama van 2 sinds 2 weken. Mijn zoontjes schelen bijna 10 jaar. Ik heb nog maar 2 weken ervaring (lol) maar ik vind het super. Ik heb me zooooooo druk gemaakt over van alles en nog wel hoor, maar weet je, als je die kleine in je armen houdt, valt alles opeens op z'n plek. Altha,s, zoiets ging het bij mij zo'n 2 weken terug. Effe zonder gekheid: ik kan je niet vertellen hoe het is, te kort mama van 2, maar ik probeer er niet meer over na te denken. Alek voordeel heeft z'n nadeel en andersom. Niks is perfect, beter of slechter. Het loopt zoals het loopt. HEt enige wat je kan doen is met de situatie die er voor jou ontstaat het fijn en gezellig maken. gelukkig hebben we veel zelf in de hand. Ook mijn zoon heeft een tv gekregen op z'n kamer, geheel tegen mijn principes in, maar voor hem/ons nu gewoon inspringen op situatie die er is en dan opeens lijken dat soort principes verandert. Hij kan zich heerlijk terugtrekken op z'n kamer als baby onrustig is. ZO kan ik nog veel meer voorbeelden noemen. Wees creatief in je gedachten, aanpak en oplossingen en zeker weten dat het oke is dan. Karakters heb je niks over te zeggen, of ze nu weinig schelen of veel. Het kan ALLE kanten op. Ik heb veel gelezen afgelopen jaren over groot leeftijdsverschil versus klein leeftijdsverschil, maar kom net zoveel posistieve verhalen tegen als negatieve. Voor allebei de kanten. Dus, zeg het maar......
Ik hoop zooo voor je dat je zwnagerschap goed zal gaan en je straks 1 of 2 hummeltjes in je handen hebt en zeker weten dat alles goed komt, inclusief de niet leuke dingen!!

Pilar

Hoera!

voor manda en zelfs misschien 2 hoeraatjes? gefeliciteerd meid! hardstikke leuk.
en vast alles komt goed ook met je oudste. hier hebben we 5 jaar leeftijdsverschil en 't is altijd prima gegaan en ook wij hadden daar (voor jongste geboren was) veel zorgen over. er zijn ook wat nadelen...die al genoemd zijn, moeilijk combineren met uitstapjes enzo (hoewel in het begin gaat dat ook nog, neem je de kleine gewoon mee in de wagen) maar vindt maar eens wat, dat voor allebij de leeftijden leuk is als de jongste wat ouder is.en het 'gesleep' met zo'n klein kind omdat je oudste weggebracht moet worden vond ik ook een crime. maar je hebt ook voordelen, zoals dat de oudste naar school is en je dus alle tijd dan hebt voor dat kleintje.
mijn broer had alleen 1 zoon, die was bijna 7 toen er een tweeling kwam. en die was (qua tijd een aandacht) poepie-verwend. en toch gaat het prima. ze investeren regelmatig wat extra tijd alleen voor hem (b.v. naar de dierentuin met alleen hem en onze dochter) en laten b.v. als ze een extra vrije dag hebben in schoolvakanties de kleintjes tóch naar de cresche gaan om hem de kans te geven eens lekker thuis te spelen met zíjn vriendjes....(dat gaat lastig met 2 rondrennende peuters van 1,5 om je heen)of hij komt alleen een dagje hier logeren bij alleen wat grotere kinderen. zo groei je vanzelf in een mooi 'evenwicht', dus meid maak je niet druk! 't komt vanzelf in orde. weet je dochter het al?? of is het nog 'geheim' ?
groeten albana

La la la la la

Van harte Manda! Hier was de oudste ruim vier toen de jongste kwam. Ik vond en vind het voordelig. Ze hebben relatief weinig ruzie en ik denk zelf dat dat aan het leeftijdsverschil te danken is. De oudste heeft van het begin af aan over de jongste gevaderd. Natuurlijk is er af en toe toch concurrentie om aandacht, om spullen. En ze plagen elkaar soms flink. Maar over het algemeen kunnen ze heel goed door 1 deur en vond en vind ik het leeftijdsverschil eerder prettig dan nadelig.
Ik zou zeggen: geniet van je zwangerschap en nogmaals gefeliciteerd.
groet,

Manda (ot)!

Wat een geweldig nieuws......gefeliciteerd met dit grote wonder (of wonderS, maar dat is nog niet zeker

5 jaar verschil

en ipv 1 kwamen er 2....dus dat was even slikken....toch gaat het op een gegeven moment vanzelf....bij het naar school brengen en halen liet ik de tweeling weleens even alleen als ze lagen te slapen....niet van harte uiteraard, maar ja.....Zwemles was wel een heel gedoe, zeker toen ik van de badmeester te horen kreeg dat ik de kinderwagen niet meer mee naar binnen mocht nemen! Tuurlijk en hoe neem ik dan 2 babies mee???? Maar goed, ik stapte over naar een ander zwembad omdat ik het daar met een vriendje en zijn moeder samen kon doen, dat scheelde weer....

Het is even wennen en een nieuw ritme zoeken

Oei....

Je krijgt er misschien ook 2 zie ik.....nou, mocht je daarover nog meer tips willen.... )))

Don't worry

"Heb je dan een huilende baby in de wagen terwijl je in een stikhete kleedkamer dochter in een badpak hijst, dan maar gewoon laten huilen toch ? Het lijkt mij ontzettend irritant voor dochter als ze telkens onderbroken wordt omdat de baby weer wat heeft of moet.

En dan zit dochter haar tv programma te kijken terwijl baby mee zit te kijken ? Ik vind niet alle programma's voor 7 jarigen geschikt voor een dreumes. Laten jullie die kleine er dan maar wel bij zitten ?"

Klopt allemaal schreeuwende baby's zijn ook af en toe stoorzenders en af en toe zou je het anders wensen. Maar kinderen zijn enorm flexibel. Don't worry, het is nu allemaal nog abstract en het loopt altijd anders dan je zou denken/wensen. Het is maar tot zekere mate stuurbaar. De oudste bepalen het ritme en de jongste gaat daar in mee. Hier kijkt de jongste (3) ook programma's voor wat ouderen. We wisselen af (de anderen zijn 6 en 8). Wat mij een voordeel lijkt is dat je de jongste overdag alleen thuis hebt.
Tip: Ik zou eerst maar eens gewoon genieten van het zwanger zijn!!!! De invulling komt vanzelf.

Sorry

komt misschien een beetje betweterig over. Maar ik meen het wel. Het is meer als gerustellend bedoeld en je nu zorgen maken is niet goed voor je buik .

Komt goed

Mijn twee jongsten draaiden altijd mee met het ritme van de oudsten,dat kon niet anders.Dus als baby in slaap dreigde te vallen vlak voordat ik een ouder kind moest halen van school,dan legde ik baby alvast te slapen in de kinderwagen.En je neer kunnen leggen bij het feit dat het soms allemaal in de soep draait,is een belangrijke eigenschap..)En je dochter zal dat ook moeten leren.
Groetjes,Bastet

Zoon was bijna 6, zijn nu 9 en 15

Hoi,

oudste was bijna 6 toen zijn broertje werd geboren.
Ik heb hem er heel erg bij betrokken en hij is nooit jaloers geweest. De heren zijn nu 9 en 15. Jongste werd vanaf het begin altijd overal mee naar toe genomen. Gelukkig zwom de oudste snel en had hij A en B ruim voor de geboorte. Verder is jongste altijd overal mee naar toe gesleept, twee a drie keer per week naar sport, halen en brengen naar vriendjes. Hij heeft behoorlijk wat tijd in de auto doorgebracht en noodgedwongen ook heel wat dutjes daarin gedaan. Wat ik nu vooral merk is dat jongste mee wil doen met oudste, dus zijn aanwezigheid benadrukken als er iemand voor de oudste is. Ook wil jongste zich graag groot en wijs voordoen, maar dat kan ook een karaktertrek zijn. Oudste is rustig, gemoedelijk en makkelijk ( ook wat betreft school enzo). Jongste daarentegen is haantje de voorste en streber nummer 1.
Wij waren net verhuisd voor ik zwanger werd en de oudste hadden we gelukkig meteen de grote zolderkamer gegeven, zodat hij geen plaats hoefde te maken. Verder probeer ik een aantal dingen gelijk te doen. Oudste kreeg bijv met 12 een TV op zijn kamer en jongste krijgt dat niet eerder. Ook heeft oudste nu een laptop met 15 gekregen en dat wil ik bij jongste ook doen.

Verder heeft jongste heel wat tijd in de box doorgebracht, als oudste een vriendje had, ging jongste in de box en keek hij toe, dit vond hij altijd geweldig, alleen moest ik er niet bij in de buurt zijn, dan wou hij er meteen uit.
Oudste heeft vanaf dat hij bijna 12 was altijd een avond van 7 tot half negen opgepast( gaan wij samen sporten), dat vond hij ook leuk. Ook nu doet hij nog wel eens als wij samen weg zijn, vind hij nog steeds OK en nu komt er vaak een vriendje als wij in het weekend een avond weg zijn.
Verder heb ik jongste wel in bedje laten liggen als ik oudste om 14.30 ophaalde, een aantal moeders wisten dat,mocht mij iets overkomen zijn onderweg. Gelukkig hadden wij een continuerooster op school, hoefde dus maar twee keer per dag.

Veel plezier met je zwangerschap.
O ja, ik heb oudste toen een nieuwe buggy uit laten kiezen en een nieuw hoesje voor in bed, dat vond hij erg leuk.

Ligt eraan

denk ik. als ik kijk naar onze situatie. ik ben de jongste en heb een zus van 8 en 10 jaar ouder.
banden zijn niet zo goed met middelste. zij heeft zich altijd achtergesteld gevoeld en moeite mee gehad met mij als telg van het gezin.

maar zoals ik al zei, als er tijd ook voor haar blijft, quality time noem ik dat altijd.
doe ik nu trouwens ook met onze drie kinderen.
fijne zwangerschap toegewenst

Ik heb nooit meelij

Met de oudste. Ik herken in je vragen héél sterk het sneu-vinden-voor-de-oudste-die-nergens-om-gevraagd-heeft wat zoveel moeders hebben als er een volgend kindje komt.
Nee, inderdaad, oudste heeft nergens om gevraagd. Júllie wilden zonodig nog een kind.

Daar tegenover staat, dat jullie oudste jullie ruim 6 jaar helemaal voor zichzelf heeft gehad. Dat heeft een basis gelegd, van er vanzelfsprekend mogen zijn, die krijg je niet meer kapot. Oudste moet een plekje opschuiven. Jammer dan.

In mijn hoofd gaat juist altijd de baby voor. Die kan nog niet wachten, die snapt nog niet dat mamma zo komt, die heeft directe noden en behoeften. Een ouder kind kan al gewoon eens even wachten.

Tirza

Hier een verschil van 4 jaar

Hoi Manda,

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Hier schelen mijn zoons precies vier jaar. De oudste is dol op zijn broertje en de jongste straalt als hij zijn oudere broer ziet. De eerste weken waren heel raar. Oudste vond het gek omdat de jongste moest huilen. Huilen doe je tenslotte als je verdriet hebt, toch?

Na een paar dagen was dat gewend.

Wat langer duurde om te wennen (jongste is nu vier maanden) is het verdelen van de aandacht. Oudste had (en heeft nu soms nog steeds) de neiging om aandacht te vragen op momenten dat het echt even niet kan. Als jongste net in bed ligt, gaan zeuren om een ijsje. Zoiets.

Nu gaat het wel goed.

Wat de praktische zaken betreft; als ik de oudste naar school breng, ligt de jongste in bed. Als ik hem ophaal, ook. Mits hij vroeg wakker is, dan gaat hij in de wagen mee. De eerste weken ging hij sowieso mee, toen we nog aan het zoeken waren naar een ritme. Verder zoek ik veel en vaak oppas voor de jongste als ik zelf iets wil gaan doen tijdens schooltijd of wanneer ik iets met de oudste wil gaan doen.

Meehelpen? Ja hoor, de oudste vindt dat wel leuk. Maar soms ook niet en daarom kan ik ze niet met elkaar alleen laten. Oke, als de jongste in de wipstoel of box zit, wel. Met tv kijken; jongste mag geen tv kijken. Als Hopla of Nijntje op tv is, wel. Anders zit hij er met zijn rug naartoe.

Het enige waar ik tegenop zie, is het opbergen van al die kleine *&&%%%-stukjes van Playmobil en zo als de jongste gaat kruipen..... Want daar moet je wel rekening mee houden, muntjes of knikkers kunnen gevaarlij zijn. Het verschil in interesses zal natuurlijk ook wel parten gaan spelen. Maar dat lost zichzelf wel weer op.

Groot voordeel: als de jongste jengelig is, heeft hij altijd de oudste om naar te kijken. (en afgeleid te worden)

En ja, jongste zal wat vaker moeten huilen dan de oudste. Bij ons wel in ieder geval. Ik kan nu eenmaal niet allebei tegelijk evenveel aandacht geven. Maar dat geldt ook voor de oudste....

Succes,

Groet,
Linda

Tirza

Klopt en dat is meteen het voordeel van een groter leeftijdsverschil . Tussen onze oudste en nummer 2 zit ook 6½ jaar. Ik heb dat altijd alleen maar als positief gezien.
Tussen nummer 2 en nummer 4 zit ook weer ongeveer 6½ jaar (toeval hoor), nummer 3 kwam daar nog even tussendoor.
Mensen vragen ook wel eens of ik het nu niet druk heb, met 4 kinderen. Antwoord: nou, ik had het drukker met 3. Toen de 3e kwam, liep nummer 2 nog in de luiers bijvoorbeeld. Terwijl ze nu op jongste na allemaal naar school gaan, zichzelf aan kunnen kleden, zelf eten, zindelijk zijn etc.
Of ze iets 'aan elkaar hebben' hangt ook helemaal van de kinderen zelf af. Oudste en tweede zijn hier niet zo heel dik met elkaar, nummer 2 en 3 weer wel heel erg en op de jongste zijn ze allemaal stapelgek. Ook oudste terwijl die toch bijna 13 jaar met haar scheelt. (Kan uiteraard allemaal weer veranderen in de loop der jaren...)

Ouder kind hier

Het oudere kind hier bleek prima op zijn beurt te kunnen wachten. Sterker nog, zodra de baby begon te huilen, was hij de eerste die met een speentje aan kwam rennen. Zou natuurlijk ook kunnen zijn om iets aan de geluidsoverlast te doen
Ik heb nooit met een blerende baby in de kleedkamer van zwemles gezeten, omdat de zwemles op zaterdag was en één ouder dus thuis kon blijven. En wat prettig is: als de baby in de zomervakantie komt, dan hoef je vlak na de bevalling niet strompelend en met een maxi-cosi in je hand 4 keer per dag op en neer naar de school toe. Ik had zelf wéken nodig voor ik dat weer een beetje kon oppakken. Gelukkig hielpen mijn man, ouders van vriendjes en buurvrouw met halen en brengen van en naar de school.

Gaat heel goed

Mijn zoontje is net 9 en dochtje wrdt eind april 4. Dus 5,5 jaar verschil en het gaat heel goed. Ik had een gynacoloog (vrouw) en die zei altijd als je werkt is het heerlijk dat er meer dan 4 jaar tussen zit. Ze zijn minder jaloers etc. en klopt ook, onze zoon is heel zorgzaam en we hebben een pittige dame dus dat gaat goed.

Enige lastige vind ik vakanties, oudste zou al kunnen kanoen en met een dwergje van 3 doe je dat niet zo makkelijk. Idem voor ver wandelen. Dus van het zomer is madam toch maar weer mee geweest in een rugzak, zodat we tenminste wat meter konden maken.

Ik hoor ook vaak de vraag of het wel goed gaat, maar volgens mij dit het meer in hoofden van mensen om je heen. En onze zoon was ook een echt enigst kind, ging 6 week mee zeilen met ons in de zomer, ging overal mee heen, sliep overal etc.

En ja dat doe je minder makkelijk, maar hij vind het met zijn tweeen zijn ook heel erg leuk.

Heel veel plezier met je (straks) 2 kids en geniet er vooral van.

Iris

7 jaar verschil

... min 3 dagen. Oudste dochter was erg enthousiast dat ik zwanger was. Haar liefste wens ging in vervulling! Er was wel wat teleurstelling dat het een zusje bleek te zijn, ze had liever een broertje gehad. En een jaar later verzuchtte ze eens dat ze bij nader inzien liever een hondje had gehad. En ze heeft aan mij excuses aangeboden: háár wens was in vervulling gegaan en nu had ik een baby/peuter die vaak 's nachts huilde, overal om huilde... (viel best mee).
Ach, het zijn typisch zusjes, al die jaren al. Ze zijn gek op elkaar en slaan elkaar met liefde soms de hersens in.