De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
RosaMontana schreef op 18-09-2021 om 10:43:
Wat vindt je zus er van? Herkent ze jou in de beschrijving?
Voor een groot deel wel. Voor een deel niet. Maar we wonen ook niet onder hetzelfde dak natuurlijk. En er zijn geen discussies over bijvoorbeeld kinderen met haar. Dus toch wel anders.
A12345 schreef op 18-09-2021 om 10:49:
[..]
Ja. Degene van de vorige relatie heeft me toen ook gezegd dat ik niet in staat ben om een langere relatie met iemand te hebben en het dan ook goed te laten gaan. Begin langzaam te geloven dat ie daarmee gelijk heeft.
Zo, dat is in elk geval al een grote stap.
Niet iedereen is geschikt voor elke relatievorm. Misschien past een LAT-relatie dan toch beter bij jou, ondanks dat je dit eigenlijk niet ziet zitten. Dus niet meteen gezinnetje gaan spelen.
Desire schreef op 18-09-2021 om 10:50:
[..]
Kun je nagaan hoeveel er dan al aan voorafgegaan is en hij zich niet begrepen heeft gevoeld? Tel daarbij de tijd met zijn kinderen op, die man is helemaal leeggezogen.
Ja, hij is fysiek en psychisch op.
A12345 schreef op 18-09-2021 om 10:46:
[..]
Daarmee wordt alles een strijd ja. Het moet stapsgewijs. Niet in een keer, waarbij ik heel veel toe moet geven. Daar kan ik niet mee omgaan. Maar ook niet een stap en dan gaan "bokken" en er dan constant over door blijven gaan.
Mensen die me kennen anticiperen daar op. Die laten me dan met rust, doen daarna alsof er niks is gebeurd, etc.
Wow, dat zou ik niet kunnen hoor. Alsof je met een kleuter van doen hebt.
Poezel_en_Wip schreef op 18-09-2021 om 10:54:
[..]
Wow, dat zou ik niet kunnen hoor. Alsof je met een kleuter van doen hebt.
Als je bij iemand op bezoek gaat, dan gaat zoiets wel. Je gaat dan naar huis, komt even een paar dagen niet, etc. Maar als je met iemand in huis woont, dan is zoiets lastiger natuurlijk.
A12345 schreef op 18-09-2021 om 10:52:
[..]
Voor een groot deel wel. Voor een deel niet. Maar we wonen ook niet onder hetzelfde dak natuurlijk. En er zijn geen discussies over bijvoorbeeld kinderen met haar. Dus toch wel anders.
Dan kan zij jou vast helpen bij het zoeken naar geschikte professionele hulp. Ik denk in de hoek informatie verwerking, communicatie en flexibiliteit, die bij jou heel anders is dan bij de meeste op het forum en ook jouw exen bijvoorbeeld. Waar jij de schuld bij de ander legt, blijkt die steeds vooral bij jezelf te liggen. Waar iedereen snapt dat je ex het heeft uitgemaakt, ga jij zoeken naar de volgende stap. Voordat je ooit weer aan een relatie begint, zou het goed zijn om te leren wat jij hierin doet en hoe je dat anders kunt doen. Anders is elke relatie gedoemd om te mislukken, waarmee ook je kinderen steeds weer een klap mee krijgen.
A12345 schreef op 18-09-2021 om 10:57:
[..]
Als je bij iemand op bezoek gaat, dan gaat zoiets wel. Je gaat dan naar huis, komt even een paar dagen niet, etc. Maar als je met iemand in huis woont, dan is zoiets lastiger natuurlijk.
Fijn voor je kinderen ook zeg.
Desire schreef op 18-09-2021 om 10:50:
[..]
Kun je nagaan hoeveel er dan al aan voorafgegaan is en hij zich niet begrepen heeft gevoeld? Tel daarbij de tijd met zijn kinderen op, die man is helemaal leeggezogen.
Ja, ik word er zelfs verdrietig van. Er zijn zoveel oplossingen aangedragen maar het was van de kant van TO steeds: maar.....
Zelf heb ik dagelijks wat tijd voor mezelf nodig, zou er ook best "moeite" mee hebben om langere tijd met zoveel mensen in 1 huis te zijn. Maar ik zou hier dan ZELF een oplossing voor bedenken door mezelf regelmatig even terug te trekken en vooral niet de anderen een vervelend en ongewenst gevoel te bezorgen. De vriend van TO moet zich echt akelig gevoeld hebben in die periode dat zijn kinderen er waren, zich steeds verplicht gevoeld hebben er met de kinderen op uit te trekken ipv lekker thuis samen te zijn. Zo'n gevoel zou ik iemand nooit willen bezorgen.
NinjeTurtle schreef op 18-09-2021 om 10:28:
[..]
Ik vind het allemaal ook (weer) opvallend toevallig.
En je zus heeft hem gesproken en dan hebben ze zo een gesprek gehad... Yeah right
Tis wel erg gedetailleerd ja en ook vrij apart om dit met je voormalig schoonzus te bespreken.
NinjeTurtle schreef op 18-09-2021 om 10:28:
[..]
Ik vind het allemaal ook (weer) opvallend toevallig.
En je zus heeft hem gesproken en dan hebben ze zo een gesprek gehad... Yeah right
Idd. Zo'n mooi knip en plakwerk zou een meester of juf trots maken. Gezien de snelheid en frequentie van reageren op dit topic, geeft wel aan dat to meeeeeer dan genoeg tijd in haar leven heeft (om het op orde te brengen). Je zou bijna denken dat ze het goed doet op de royale aandacht die ze hier krijgt. Nou ja, wat je maar vd straat houdt....
Diyer schreef op 18-09-2021 om 12:01:
[..]
Idd. Zo'n mooi knip en plakwerk zou een meester of juf trots maken. Gezien de snelheid en frequentie van reageren op dit topic, geeft wel aan dat to meeeeeer dan genoeg tijd in haar leven heeft (om het op orde te brengen). Je zou bijna denken dat ze het goed doet op de royale aandacht die ze hier krijgt. Nou ja, wat je maar vd straat houdt....
Jeetje wat achterdochtig 
Diyer schreef op 18-09-2021 om 12:01:
[..]
Idd. Zo'n mooi knip en plakwerk zou een meester of juf trots maken. Gezien de snelheid en frequentie van reageren op dit topic, geeft wel aan dat to meeeeeer dan genoeg tijd in haar leven heeft (om het op orde te brengen). Je zou bijna denken dat ze het goed doet op de royale aandacht die ze hier krijgt. Nou ja, wat je maar vd straat houdt....
Het helpt mij wel. Hulp zoeken zou ik anders nooit gedaan hebben bijvoorbeeld. Het gaat niet in het tempo dat de meesten hier willen maar er zit wel wat beweging in.
Diyer schreef op 18-09-2021 om 12:01:
[..]
Idd. Zo'n mooi knip en plakwerk zou een meester of juf trots maken. Gezien de snelheid en frequentie van reageren op dit topic, geeft wel aan dat to meeeeeer dan genoeg tijd in haar leven heeft (om het op orde te brengen). Je zou bijna denken dat ze het goed doet op de royale aandacht die ze hier krijgt. Nou ja, wat je maar vd straat houdt....
Het doet me erg denken aan een topic op een ander forum, waarin moeder niet begreep warom haar zoon geen contact meer wilde.
Zelfde starre manier van denken.
Wat vinden je kinderen hier eigenlijk van TO?
A12345 schreef op 18-09-2021 om 12:05:
[..]
Het helpt mij wel. Hulp zoeken zou ik anders nooit gedaan hebben bijvoorbeeld. Het gaat niet in het tempo dat de meesten hier willen maar er zit wel wat beweging in.
Je zoekt helemaal geen hulp. Het enige dat jij zoekt is aandacht. En blijkbaar zijn er nog steeds mensen die je daarin voeden.
Merys schreef op 18-09-2021 om 12:09:
[..]
Het doet me erg denken aan een topic op een ander forum, waarin moeder niet begreep warom haar zoon geen contact meer wilde.
Zelfde starre manier van denken.
Wat vinden je kinderen hier eigenlijk van TO?
Die hebben geen/minder moeite met zijn kinderen. Kwam voor hen wel als een shock. Met wel de aantekening dat zij mijn standpunt in de discussies niet weten.
