De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
Amber82 schreef op 28-08-2021 om 12:57:
[..]
Ja dan zal ze moeten werken, maar je blijft het punt missen volgens mij wat schemerlampje duidelijk wil maken. Al zou ze nu naar Nederland willen dan is dat gewoon niet zo makkelijk, ook niet als ze daar een baan had, want die heeft ze dan in Nederland niet. Dus hoe in hemelsnaam zou ze hier aan een huis kunnen komen??
Inderdaad. Als ze terugkomt is dat niet voor haar gemak maar uit noodzaak. Dat punt heb ik volgens mij door.
Angela1967 schreef op 28-08-2021 om 10:25:
[..]
Kijk nu heb je 'm. Je bent bang en onzeker. Waarom werk je daar niet aan? Je bent toch intelligent om te begrijpen dat jullie beiden een verleden hebben? En aan je angst werken kan ook betekenen dat je de relatie verbreekt omdat het ziet dat jij hem niet kunt bieden wat hij nodig heeft omdat jij aan jezelf moet werken.
Maar stop met de buitenwereld veroordelen. Jij staat aan het roer, neem je verantwoordelijkheid en wees lief voor jezelf maar zeker voor de mensen om jou heen. Die zijn niet de oorzaak van jouw probleem. Jij bent je eigen oplossing.
Gr Angela
Je bent alweer veel postings bezig met praktische punten waar je niets aan kunt doen. Je verliest je (bewust?) in oneliners met speculaties. Waarom besteed je die aandacht niet aan het onderzoeken van je gevoelens en of je in staat bent om uit liefde voor hem het avontuur aan te gaan of dat je hem uit liefde maar gaan omdat je hem meer gunt dan jij kunt geven? Jij bent hier niet het slachtoffer.
Ik heb zelf geen reflectie gelezen van jouw gand op je gevoelens van toen en nu. Ben je in ontwikkeling, ben je voor je gevoel een beter mens aan het worden voor jezelf en de wereld om je heen door te onderzoeken wat mogelijk is? Volgens mij sta je stil en denk je dat er allemaal zwaarden boven je hoofd hangen. Konijn in schrikstand in koplampen.
Gr Angela
Angela1967 schreef op 28-08-2021 om 10:25:
[..]
Kijk nu heb je 'm. Je bent bang en onzeker. Waarom werk je daar niet aan? Je bent toch intelligent om te begrijpen dat jullie beiden een verleden hebben? En aan je angst werken kan ook betekenen dat je de relatie verbreekt omdat het ziet dat jij hem niet kunt bieden wat hij nodig heeft omdat jij aan jezelf moet werken.
Maar stop met de buitenwereld veroordelen. Jij staat aan het roer, neem je verantwoordelijkheid en wees lief voor jezelf maar zeker voor de mensen om jou heen. Die zijn niet de oorzaak van jouw probleem. Jij bent je eigen oplossing.
Gr Angela
Wat vind je van Angela's analyse, A? Wil je hier eens dieper op ingaan?
Angela1967 schreef op 28-08-2021 om 10:25:
[..]
Kijk nu heb je 'm. Je bent bang en onzeker. Waarom werk je daar niet aan? Je bent toch intelligent om te begrijpen dat jullie beiden een verleden hebben? En aan je angst werken kan ook betekenen dat je de relatie verbreekt omdat het ziet dat jij hem niet kunt bieden wat hij nodig heeft omdat jij aan jezelf moet werken.
Maar stop met de buitenwereld veroordelen. Jij staat aan het roer, neem je verantwoordelijkheid en wees lief voor jezelf maar zeker voor de mensen om jou heen. Die zijn niet de oorzaak van jouw probleem. Jij bent je eigen oplossing.
Gr Angela
Het blijft dan als een dreigende wolk boven me hangen. Elk moment kan hij zijn biezen pakken of de hele dag depri zijn. Zolang er niks is geregeld waar hij zich goed bij voelt. En ik ook.
A12345 schreef op 28-08-2021 om 12:58:
[..]
Inderdaad. Als ze terugkomt is dat niet voor haar gemak maar uit noodzaak. Dat punt heb ik volgens mij door.
Dat is mijn punt niet, mijn punt is dat ze geen huis kan krijgen in Nederland.
Schemerlampje schreef op 28-08-2021 om 13:05:
[..]
Dat is mijn punt niet, mijn punt is dat ze geen huis kan krijgen in Nederland.
Mwah. Een dak boven het hoofd dat lukt wel. Maar punt blijft dat ze alleen terugkeert als daar noodzaak toe is.
Zijn ex zit daar en zal waarschijnlijk blijven tot de kinderen 18 zijn. Jullie kunnen beter een praktisch plan bedenken hoe jullie deze jaren zo praktisch mogelijk invullen mbt de kinderen.
A12345 schreef op 28-08-2021 om 13:06:
[..]
Mwah. Een dak boven het hoofd dat lukt wel. Maar punt blijft dat ze alleen terugkeert als daar noodzaak toe is.
Oh waarom denk je dat?
Heb je wel enig inzicht in de huizenmarkt? We hebben het over een eigen woonomgeving he, niet intrekken bij familie.
Amber82 schreef op 28-08-2021 om 13:13:
[..]
Oh waarom denk je dat?
Heb je wel enig inzicht in de huizenmarkt? We hebben het over een eigen woonomgeving he, niet intrekken bij familie.
Omdat je daar zonder geld op jezelf aangewezen bent en niks kunt doen. Noodzaak dan.
A12345 schreef op 28-08-2021 om 12:40:
[..]
Née, ze zal dan toch moeten werken. En de eindjes aan elkaar knopen. Status speelt ook wel mee.
Geen noodzaak om te werken en mooi huis versus werken en de eindjes aan elkaar knopen.
Waarom doe je toch zo naar over/tegen zijn ex, heeft ze jou persoonlijk ooit wat aangedaan?
En wat doe jij eigenlijk in het dagelijks leven, werk jij wel?
Poezie schreef op 28-08-2021 om 13:20:
[..]
Waarom doe je toch zo naar over/tegen zijn ex, heeft ze jou persoonlijk ooit wat aangedaan?
En wat doe jij eigenlijk in het dagelijks leven, werk jij wel?
Ik geef gewoon antwoord op reacties hier. Ja, ik werk.
A12345 schreef op 28-08-2021 om 13:21:
[..]
Ik geef gewoon antwoord op reacties hier. Ja, ik werk.
Je legt steeds de nadruk op het feit dat zij alimentatie ontvangt van je vriend. Waarom doe je dat, ze heeft daar gewoon recht op hoor!
Als jij zelf geld hebt omdat je werkt vind ik het helemaal raar dat je zo zeurt.
Wasmachine schreef op 28-08-2021 om 13:13:
Zijn ex zit daar en zal waarschijnlijk blijven tot de kinderen 18 zijn. Jullie kunnen beter een praktisch plan bedenken hoe jullie deze jaren zo praktisch mogelijk invullen mbt de kinderen.
Die kans is er en is met deze alimentatie groot. Over dat plan verschillen we van mening.
Daar zit ook een pijnpunt volgens mij, dat zij met een alimentatie redelijk luxe leeft terwijl jij met hard werken de eindjes aan elkaar moest knopen.
Poezie schreef op 28-08-2021 om 13:22:
[..]
Je legt steeds de nadruk op het feit dat zij alimentatie ontvangt van je vriend. Waarom doe je dat, ze heeft daar gewoon recht op hoor!
Als jij zelf geld hebt omdat je werkt vind ik het helemaal raar dat je zo zeurt.
Omdat wat hij wil niet gaat gebeuren zolang hij dit bedrag aan alimentatie betaalt.
