De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:25:
[..]
Iemand die ook van zichzelf vindt dat hij/zij heel rigide is op dat punt. Een beetje onder het mom van dan evenveel te zeggen te hebben in een huis of in elk geval dat gevoel te hebben. Maar ook met de gebakken peren zitten als het fout loopt. En die kans is groter bij een prille relatie dan bij een relatie die al even duurt.
Oi, oi, oi. Hoe kun je teksten verkeerd lezen.
coolpack2 schreef op 25-08-2021 om 17:13:
[..]
De aanleiding voor die vraag was dat je hebt geroepen dat je die kinderen niet meer in jouw huis wilt hebben. Waarin je met hem samenwoont, dus wat dan normaal gesproken júllie huis zou moeten zijn in de praktijk, los van wiens naam er op het contract staat.
Ah. Ik wens je sterkte met die 'oplossing'. In mijn optiek is er weinig realistisch aan.
Ok, ik zal het nog maar een keer concreter opschrijven.
Ik zie het niet zitten om ze tijdens de vakanties voor 'n relatief lange periode 24/7 om me heen te hebben met dit gedrag.
coolpack2 schreef op 25-08-2021 om 17:27:
[..]
Oi, oi, oi. Hoe kun je teksten verkeerd lezen.
Zo stond het er wel. Diegene vond het maar niks dat we wonen in een huis dat op mijn naam staat. Of beter gezegd: het huurcontract staat op mijn naam.
En het zou mij om geld te doen zijn, maar hij moet wel even een gezamenlijk huis kopen aldus sommigen hier.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 16:10:
[..]
Ik heb er niks aan om hier te gaan lopen tieren en schelden. Ik probeer zoveel mogelijk vriendelijk te blijven. Op sommige aantijgingen reageer ik maar niet.
Ja, ik kan redelijk afstandelijk zijn. Dingen ook zonder heel veel emotie bekijken. Mijn vriend is wat dat betreft anders. Soms begrijpen mensen, inclusief mijn vriend, me niet.
Bijvoorbeeld zoals hij geduld heeft met mijn kinderen. Ik zou dat niet kunnen met kinderen van iemand anders. Het stoort me al vrij snel. En dan zijn zijn kinderen ook nog eens enorm druk en opvliegerig. Ook in vergelijking met andere kinderen. Iets dat hij zelf overigens wel erkent, maar aan de andere kant weer constant verdedigd en "downplayed".
Dat maakt het er niet makkelijker op, dat je blijkbaar niet zoveel geduld hebt met andere kinderen in jullie situatie. Ik heb ook niet altijd evenveel geduld met allerlei kinderen maar mijn situatie is dan ook totaal anders.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:30:
[..]
Zo stond het er wel. Diegene vond het maar niks dat we wonen in een huis dat op mijn naam staat. Of beter gezegd: het huurcontract staat op mijn naam.
En het zou mij om geld te doen zijn, maar hij moet wel even een gezamenlijk huis kopen aldus sommigen hier.
Nee, ze raden aan om een huis te kopen voor hemzelf en zijn kinderen.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:29:
[..]
Ok, ik zal het nog maar een keer concreter opschrijven.
Ik zie het niet zitten om ze tijdens de vakanties voor 'n relatief lange periode 24/7 om me heen te hebben met dit gedrag.
Dat snap ik, daarom is het handig om een plek apart voor zijn kinderen te hebben. Als hiervoor gekozen was in het belang voor de kinderen was het begrijpelijk geweest. Ik denk dat het nu voor problemen zorgt omdat je al hebt gezegd dat je de kinderen niet in huis wil. Ik denk eigenlijk dat er geen tips meer zijn om de relatie te redden.
Poezie schreef op 25-08-2021 om 17:27:
[..]
Ik weet niet wie je bedoelt, maar zoals ik jouw uitleg lees was dat cynisch.
Doornroosje, die had het óók over latten in de situatie met beiden kinderen, en met bijkomend argument niet in een huis dat totaal van een ander en niet als thuis voelt te willen wonen. Knap om daar dan 'samen een huis kopen' van te maken.
En ze schreef dat ze "wellicht wat rigide" was op dit punt. Ik snap nu wel waarom mijn eerdere vergelijking in de trant van 'je bent geen mak schaap dat dat dan ook maar doet (in reactie op dat andere stellen ook bij elkaar intrekken) niet gesnapt werd, al valt ke dat van de moderator ietwat tegen.
dan schreef op 25-08-2021 om 17:31:
[..]
Dat maakt het er niet makkelijker op, dat je blijkbaar niet zoveel geduld hebt met andere kinderen in jullie situatie. Ik heb ook niet altijd evenveel geduld met allerlei kinderen maar mijn situatie is dan ook totaal anders.
Ik ben daar zeker niet de enige in. Heb er weinig geduld mee, zie weinig mogelijkheden tot "opvoeden" als de opvoeding grotendeels voor rekening van iemand anders komt. Wat dat betreft heb ik graag dingen zoveel mogelijk in eigen hand.
Oppassen voor een paar dagen of een weekend vind ik altijd prima. Maar meer dan een maand, vind ik wel wat anders. Zeker als je zelf weinig kunt/mag.
coolpack2 schreef op 25-08-2021 om 17:34:
[..]
Doornroosje, die had het óók over latten in de situatie met beiden kinderen, en met bijkomend argument niet in een huis dat totaal van een ander en niet als thuis voelt te willen wonen. Knap om daar dan 'samen een huis kopen' van te maken.
En ze schreef dat ze "wellicht wat rigide" was op dit punt. Ik snap nu wel waarom mijn eerdere vergelijking in de trant van 'je bent geen mak schaap dat dat dan ook maar doet (in reactie op dat andere stellen ook bij elkaar intrekken) niet gesnapt werd, al valt ke dat van de moderator ietwat tegen.
Een huis dat van allebei is, dan moet je samen 'n huis kopen. Of samen een huis huren. Maar alleen als je het samen koopt dan is het van allebei en van allebei evenveel. Dus dan zit je toch aan samen een huis kopen.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:29:
[..]
Ok, ik zal het nog maar een keer concreter opschrijven.
Ik zie het niet zitten om ze tijdens de vakanties voor 'n relatief lange periode 24/7 om me heen te hebben met dit gedrag.
Hoeft niet, dat had je al geschreven en ik begrepen. Jij lijkt vooral zelf niet te begrijpen wat mensen je hier aan proberen te dragen.
Poezie schreef op 25-08-2021 om 17:32:
[..]
Nee, ze raden aan om een huis te kopen voor hemzelf en zijn kinderen.
Nee, diegene die zichzelf rigide vond, had het toch echt over een huis dat van allebei is en dus niet een huis dat alleen op mijn naam staat (het huurcontract dan).
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:35:
[..]
Een huis dat van allebei is, dan moet je samen 'n huis kopen. Of samen een huis huren. Maar alleen als je het samen koopt dan is het van allebei en van allebei evenveel. Dus dan zit je toch aan samen een huis kopen.
Nee, niet samen een huis kopen.
Hij in zijn eentje een huis kopen voor hemzelf en zijn kinderen.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:30:
[..]
Zo stond het er wel. Diegene vond het maar niks dat we wonen in een huis dat op mijn naam staat. Of beter gezegd: het huurcontract staat op mijn naam.
En het zou mij om geld te doen zijn, maar hij moet wel even een gezamenlijk huis kopen aldus sommigen hier.
Uhuh.
A12345 schreef op 25-08-2021 om 17:36:
[..]
Nee, diegene die zichzelf rigide vond, had het toch echt over een huis dat van allebei is en dus niet een huis dat alleen op mijn naam staat (het huurcontract dan).
@doornroosje: kom er maar in!
Hoe heb jij je opmerking bedoelt?
Poezie schreef op 25-08-2021 om 17:32:
[..]
Nee, ze raden aan om een huis te kopen voor hemzelf en zijn kinderen.
Dat komt dan neer op een huis kopen voor de zomervakantie in feite. Dat is de enige vakantie waarbij echt sprake is van 'n langere, aaneengesloten periode. Neem in elk geval aan dat de moeder niet elk jaar de kinderen met kerst weg laat gaan, dus dan zit je aan een kortere periode al.
Dan kan hij beter gewoon ergens wat huren, een vakantiehuisje of zo.
