Corrigerende tik

Guinevere

Hoezo zélfs? (ik wilde hier eigenlijk een smiley achter zetten, maar straks meen je het ook nog)

Maar met je nieuwe ronde nieuwe kansen ben ik het heel erg eens. Er loopt ook een draadje waarin het gaat over een kusje voor het slapen. Ik neem altijd normaal afscheid als er ruzie is geweest, met of zonder kus, als maar duidelijk is dat de liefde gewoon doorgaat. Je weet niet wat er in de uren zonder elkaar gebeuren kan.
Ik heb mezelf aangeleerd om nergens in te blijven hangen. Hoe beroerd een dag ook verlopen is, dat hoorde bij de voorbije dag.. morgen weer een nieuwe dag. Dat was voor mij een bewuste keus om de problemen met de oudste niet op te laten stapelen, maar het gewoon per dag te bekijken. Dus 's avonds gewoon 'lekker slapen' en in de ochtend fris van start. Jammer genoeg waren er veel dagen waarop na een klein uur de sfeer alweer bepaald was. Zo jammer. Dat is nu gelukkig over. De afweer die vroeger zo voelbaar was heeft ze laten varen waardoor ze nu veel toegankelijker en meegaander is dan ze haar hele kinderleven is geweest. Dat heeft vast ook te maken met dat ze met zichzelf leert om te gaan en er een paar dingen duidelijk worden, ook voor ons. Ik ben alleen maar blij met deze ontwikkelingen.

Zelfs

Kaaskopje, ik gebruikte "zelfs" omdat ik je een oppepper wilde geven nu het halve forum over je heen viel! En omdat ik je beslist niet in het hokje "schandige opvoeders" zou willen plaatsen.
Ik weet maar al te goed hoe lastig het soms kan zijn, een pittig kind opvoeden. Het is moeilijk om daar als buitenstaander over te oordelen, niemand kent jou en je kind beter dan jijzelf.

Verdraaid

Weer een schrijffout: bijvoegend voornaam woord! Als ik dan met dat soort woorden wil strooien dan wel goed

Opvoeding

Heb aardig wat reacties gelezen uit dit draadje. Niet alles, want dan heb ik nog de hele dag nodig. Ik zag ook een stukje over de statistieken. Stukje wel een tik, soms een tik, nooit een tik. Klopt wel aardig met de reacties die je hier dan leest.

Mijn kinderen krijgen soms ook een tik op hun billen. Ik heb er 2 van dezelfde leeftijd die geweldig met elkaar omgaan, maar ook wel eens ruzie hebben. Mijn dochter bijt wel eens (nee, ik bijt haar nooit, dus ze heeft het niet van mij) en dat wordt niet geaccepteerd. Dan gaat ze dus met een tik op haar billen linia recta de hoek in. Nu zijn ze nog niet zinnelijk, dus de luier vangt de klap wel op. Mij gaat het erom dat je soms kan lullen als brugman, maar het echt niet overkomt. Ik weet ook dat er veel over te doen is (de corrigerende tik) en als ik sommige reacties hier ook lees, dan ga je ook heel even aan jezelf twijfelen. Maar dit is de manier die bij mij werkt en als ze later bij Riagg zitten, kunnen ze mij altijd nog de schuld geven.

Zonder gekheid is mijn mening dat een tik op de billen wel kan. En degene die het niet vinden kunnen, moeten het gewoon niet doen. Ieder kiest zijn eigen manier van opvoeden en is daar vrij in. Wil niet zeggen dat iedereen het goed doet, maar je doet wel wat je kan (mensen uitgezonderd die hun kinderen mishandelen of misbruiken)

Greetz
Mariska

Oeps

Just in case.

Als ze uit de hoek mogen, laten wij ze altijd zeggen wat ze niet mogen doen en waarom ze in de hoek staan. Daarna altijd een kus en ook nog een knuffel. Pfew, net op tijd.

Starry night

Ja,ik denk dat je daar wel gelijk in hebt,zo bijzonder is naar mijn idee de gordon methode niet.
Toch merk ik,ook bij mijzelf dat je wel wat kunt verslappen in dingen.Vooral duidelijk zijn is soms lastig.
Zo was ik laatst ergens en waren voor me wat kinderen met ouders.Kind liep over grote stenen die op het water lagen.Vader riep naar het kind,kijk je wel uit.Kind riep ja papa.Kind ging door met spelen,even later de vader erg boos,ik had gezegd dat je er af moest komen,je luistert ook nooit.Kind huilen,dat heb je niet gezegd.En nee,voor het kind was uitkijken wat anders dan eraf komen.

Ook de ik boodschappen worden regelmatig weer anders,ruim je spullen op,in plaats van ik wil dat je je speelgoed opruimt.

Starry

het huiswerk nakijken liet ik maar even achterwege. Een tik uitdelen is zeker geen huiswerk-onderdeel

Starry n

De reden dat ik doordramde naar Kaaskopje is, dat ze zich in een aantal postings nogal emotionaal geraakt toonde over de reacties van de "anti-tikkers".
En meestal vinden mensen het prettig om "hun" mening bevestigd te zien, ook ik. ( jij niet??)

Marisie

Marisie: "Zonder gekheid is mijn mening dat een tik op de billen wel kan. En degene die het niet vinden kunnen, moeten het gewoon niet doen. Ieder kiest zijn eigen manier van opvoeden en is daar vrij in."
Eh, nee dus. Het is verboden bij de wet.

Verboden bij wet

Maar ik wil de eerste rechter nog zien die ouders straf oplegt omdat ze een kind een tik hebben gegeven. Ik blijf onderscheid maken tussen een tik op de vingers of op de billen geven en een kind de kamer door slaan. De wet is er vooral voor ouders die het laatste doen. Over het eerste ben ik oprecht van mening dat er veel ergere dingen zijn waar je je druk om kunt maken. Nooit knuffelen. Of altijd negatief doen. Of een scheiding bijvoorbeeld. Een tik is niet bijvoorbaat de bedoeling, maar de ophef erover vind ik overtrokken.
Het is overigens niet de bedoeling dat ik hier zwaar emotioneel van wordt hoor, maar ik kan er echt niet zo goed tegen dat de ouders die zeggen nooit een tik uitgedeeld te hebben het recht lijken te krijgen om andere ouders hierover op te voeden. Iedere ouders kent zwakke momenten, kijk eerst in je eigen tuintje voor je de ander zijn tuintje onderhanden neemt.

Kinderdagverblijf

'Voor de mensen die menen dat je niet zonder af en toe een corrigerende tik kunt: waarom kan dat op een kinderdagverblijf dan wel?'

Ik ga er even nu van uit dat tikken eerder voorkomen als je het als ouders even allemaal niet meer zo aankunt. Die mensen in een kinderdagverblijf zijn professioneel. Ze zijn niet ziek (anders waren ze ziekgemeld thuis) of oververmoeid (idem dito) zoals ouders soms wel zijn, ze werken alleen op bepaalde uren en ze gaan om een bepaald tijdstip naar huis. Dan zit hun werk erop. Trouwens, die kinderen zijn hun werk, ouders hebben vaak nog meer te doen dan puur kinderen entertainen en verzorgen.
Het is gewoon geen eerlijke vergelijking.

Ouderschap gaat 24 uur door. En er kunnen fases voorkomen waarin het je even teveel wordt en je over je pedagogische grenzen gaat. Sommige ouders kunnen op tijd terugvallen op familie of vrienden, andere niet, en dan kan er wel eens wat misgaan. Dat is niet om tikken te vergoelijken, dat is wat mij betreft de realiteit. Ik herinner me nog heel goed hoe moe ik kon zijn na gebroken nachten, en hoe moeilijk het was als een peutertje dan om half zes al rond liep te darren. Brrr.

tonny

En inderdaad

net als Kaaskopje al zegt, er zijn soms veel ergere dingen dan tikken. Negatief praten, steeds opnieuw. Je kind negeren. Altijd maar vergelijken met een 'liever'
broertje of zusje.
Afschuwelijk, en zéker zo ernstig als een tik.

Maar goed, daarmee is een tik niet goedgekeurd, dat snap ik wel.

tonny

Maar

wáárom voelen mensen die zich hun kinderen af en toe - sporadisch - zelden een tik geven zich zo vreselijk in de verdediging gedrongen? Waarom voelen mensen die hun kinderen nooit een tik geven zich geen vreselijke ukkels dat ze deze geweldige opvoedmethode niet hanteren?

Tirza

Dieptepunt

En dan zijn we weer op het dieptepunt van de discussie; ouders die wel tikken uitdelen (al dan niet 'doordacht') beginnen te roepen dat 1) andere dingen erger zijn en 2) ouders die niet slaan vast ergere dingen doen, en 3) het vast niet waar is dat er ouders zijn die niet slaan. Oh ja, en 4) dat ouders die niet tikken zich superieur voelen en andere ouders de les willen lezen.
*diepe zucht*

Ik sla mijn kinderen niet, en sleur ze ook niet aan een arm de kamer door, of schreeuw hard tegen ze. Zo is het gewoon. Het komt ook niet in me op, ik ken het hele 'bloed onder de nagels vandaan' gevoel niet (bij kinderen dan he, wel hier op OO Als je je dan rot voelt omdat je dat zelf allemaal wel doet dan moet je dus niet bij mij zijn met verwijten. Vind je het zelf wel okay, wat is er dan te mekkeren tegen niet-meppers? Het is toch niet verplicht ofzo, dat meppen uit onmacht?
Nogmaals, ik ken heel veel mensen die niet meppen/tikken. Het is echt vrij gebruikelijk om het zonder te kunnen. Het is geen big deal, en de resultaten zijn prima.

Ik heb overigens juist heel erg het gevoel dat mensen die wel tikken uitdelen uit onmacht veel teveel hun kind als gelijke zien. Ze laten zich dan ook écht boosmaken als een kind iets doet in de trant van niet willen luisteren etc. Persoonlijk laat ik me daar niet zo door meeslepen, dat werkt heel ontspannen.

Tonny en jetteke kdv

Tonny zegt nav het kinderdagverblijf)Trouwens, die kinderen zijn hun werk, ouders hebben vaak nog meer te doen dan puur kinderen entertainen en verzorgen.

ook ik werk met kinderen van 0 tot 4 jaar,maar ik ben ook een ouder,dus ik heb ook nog meer te doen als ik thuis kom van mijn werk,waar nog vier kinderen op mij wachten.
of denk jij dat ik vanuit mijn werk lekker op de bank kan gaan hangen?

of ik nou moe ben,of mijn dag niet heb,of boos ben,ik zal nooit een tik uitdelen of schreeuwen tegen welk kind dan ook,(niet op mijn werk en niet aan mijn eigen kinderen),niet omdat ik *dan wel de perfecte moeder* zal zijn,maar omdat het niet hóeft,er zijn gewoon andere manieren.

Tirza

ik voel me inderdaad bijna een vreselijke ukkel(wat dat dan ook moge zijndat ik een opvoedmethode hanteer waar ik helemaal achtersta.

"mensen die ik ken doen dat niet"

Ik zie hier diverse keren voorbij komen dat "mensen die ik ken dat niet doen". Droom lekker verder zou ik zeggen.
En nogmaals: NIEMAND hier zit dat tikken te verheerlijken. Enkele niet-tikkers hier slaan daar ook nogal in door en denken nog steeds dat mensen die eerlijk zeggen wel eens uit te schieten er alleen maar een hardhandige opvoedstijl op na houden. Gaat het er nu gewoon niet in bij jullie, dat er mensen zijn die een geheel verantwoorde (volgens jullie normen) opvoedmethode op na houden en toch bij uitzondering een keer uitschieten???

Guinevere

Nog bedankt voor de omschrijving van het boek. Klinkt alsof ik het niet zo gauw hoef te kopen, maar een keer uit de bieb lenen is misschien nog wel een idee.

Nou

Ik heb wel eens geslagen, ook wel eens geschreeuwd en ook wel eens met iets gegooid. Ook naar partner trouwens (en naar nog anderen). Maar ik streef er naar dat het nooit meer zal voorkomen en voel ook geen enkele behoefte om het te verdedigen. Het ligt ook alleen maar aan mijzelf - slechte zelfbeheersing (wordt aan gewerkt). Ik geloof zonder meer dat er geduldiger mensen zijn die het niet doen (noch slaan, noch schreeuwen noch gooien). Mijn algemene kijk op de zaak is dan ook precies omschreven door Fraz.

Goh asa, zo kom je echt niet over (ot)

als iemand die geen zelfbeheersing heeft bedoel ik dan. Je komt in je postings juist over als heel rustig en beheerst.

Overigens probeer ik gewoon zo min mogelijk me te bemoeien met de opvoedtactiek van een ander, maar wat zouden jullie doen als iemand voor je ogen een kind een tik geeft?
Ik stond laatst aan de kassa en toen gaf een moeder haar, overigens vervelende dreinende, kleuter die de hele tijd zat te piepen om snoep een weloverwogen tik op de billen.
En voor ik het wist had ik al geroepen 'Nee niet slaan'
Terwijl ik me nooit met zoiets bemoei.
Moeders keek me overigens heel vuil aan, maar reageerde verder niet en ik heb eigenlijk verder ook niet meer gereageerd.

Kiki

Kiki:maar wat zouden jullie doen als iemand voor je ogen een kind een tik geeft?

ik vind het eigenlijk not done om me met iemand anders opvoeding te bemoeien,maar als ik zie dat iemand zijn kind slaat,zeg ik er wel wat van.( is nu 2x voorgekomen en het werd me niet in dank afgenomen)
Als ik iemand hoor schreeuwen tegen zijn kind,zeg ik niks,en dat vind ik wel vreemd van mezelf,want ik vind schreeuwen net zo erg.

Nou kiki

Gelukkig betreft het ook echt incidenten. Zit in de familie, mijn ouders gooiden ook wel eens uit woede iets door de kamer. Maar hoe je honderd procent foolproof zelfbeheerst kunt worden als je dat niet vanzelf al bent? Ik houd me aanbevolen voor tips van mensen die het hebben geleerd.

Trouwens

als ik ooit mijn kind zou slaan met een ander in de buurt die er wat van zei, zou ik vast ook vies kijken maar het er wel mee eens zijn. Volgens mij heb ik het nog nooit iemand zien doen, gelukkig maar. Behalve vroeger toen ik zelf nog kind was.
Laatst kon ik me trouwens ook bijna niet inhouden maar dat ging over een kindje van nog geen twee dat een paar keer echt verwijtend werd toegesproken dat ze eerder die dag op haar shirt had geknoeid. Neem dan een slab, had ik bijna geroepen.

Je wilt het gewoon goed doen...

... als ouders.

En als je daarin faalt, voel je je niet happy. Vandaar al dit gedoe over een tik geven/slaan etcetera.
Falen is een afgang.
En dat bij mensen die je het liefst zijn van alles: je eigen kinderen.

Hoe het in de praktijk gaat, heeft toch wel wat te maken met je karakter. Als je van nature vrij opvliegend bent, moet je je nadrukkelijker inzetten dan als je een wat meer flegmatieke aanleg hebt.

Over dat 'kinderen zien als gelijken' - hee, daar zit wat in. Ik kan/kon ook nooit 'zogenaamd' boos doen (ook niet 'zogenaamd' blij, trouwens), het is bij mij meestal meenens.

tonny

Ach, menens natuurlijk

ik moet gewoon naar bed

tonny

Tic tac toc

Nou, ik zal me er toch maar even mee bemoeien dan. Ook ik ben een anti-tikker. Ik vind het onnodig en onzinnig en een slecht voorbeeld.
Wij hebben 3 kinderen en tikken niet. Klinkt raar hè, tikken...'t is natuurlijk ook gewoon slaan. Je geeft je kind een klap. Mijn mening: wanneer je duidelijke grenzen aangeeft thuis is het niet nodig je kind een klap te geven, te schreeuwen, je kind op de gang te zetten of hardhandig vast te pakken.
En stel prioriteiten: is het nou echt zo belangrijk dat je kind geen geraspte kaas uit een schaaltje mag pakken? Geef het kind lekker een klein eigen bakje geraspte kaas om te smikkelen of zet het bakje gewoon weg... (ik pik er maar even een voorbeeld uit). Als je je om dit soort trivialiteiten al zo druk maakt, hoe gaat 't dan als je kind iets echt 'stouts' doet? Word dan de mattenklopper tevoorschijn gehaald?
Ik begrijp er echt niets van.....
Groet,
Jujube

Ukkels

Tirza, ik denk dat ouders die het nooit hebben hoeven doen daar terecht blij om mogen zijn. Of het nou komt door perfecte zelfbeheersing of een cursus... bravo! De enige reden waarom ik deze mensen ukkels zou willen noemen is als ze zich daardoor betere ouders voelen dan de ouders die het wel een keer gedaan hebben.
Zoals je denk ik ondertussen wel hebt kunnen lezen in de reacties gaat het ook niet om een opvoedmethode. Het is handig om dat woord hierbij dus niet te gebruiken.

Jujube

Ook voor jou geldt: fijn dat jij het jou lukt zonder stemverheffing, een klap e.d., maar ook jij doet nu mee aan waar ik me zo aan stoor in dit draadje. Je overdrijft enorm. Waarom wordt de link gelegd tussen een tik of klap, net hoe je wilt, en een mattenklopper? Denk je nou echt dat omdat ik mijn kalmte wel eens verloor ik bewust op zoek ging naar een ding om mee te slaan?
En sinds wanneer is op de gang zetten verkeerd? Heb ik iets gemist? In opvoedprogramma's heb ik toch duidelijk gezien dat kinderen op de trap moesten zitten. Dus mensen die er verstand van worden geacht te hebben hebben mij dus verkeerde informatie gegeven? Mijn dochter liet zich trouwens niet op de trap zetten. Voor ons was het dus geen bruikbaar middel.